Raven's POV
NAKAKUNOT noong nakaharap ako ngayon kay Prime at gusto ko ng lamukusin ang papel na binigay nito sa akin."Ayokong gawin yan Prime. Ano na lang ang iisipin ng mga tao sa akin?" Naiinis na saad ko. Sino ba naman kasi ang hindi maiinis kung pati ako ay madadamay sa plano nito?Balak lang naman nitong magdrama na isa ako sa mga babaeng naikama ng Simon na iyon. Siyempre hindi ako pumayag. Halos pamulahan pa ako ng mukha ng mabasa ko ang mga linyahan ng dialog na para sa akin. It's too forward and sinfully sexy! Ni sa panaginip ko ay hindi yun sumagi sa utak ko na masasabi ko ang mga bagay na ito.Halos umiyak naman ang itsura ngayon ni Prime. "Sige na please. Alam ko naman na may mga babae talaga yan si Simon, at hindi niya rin maaalala na hindi ka naging babae niya. Basta na please—""No Prime! Kabaliwan yan sinasabi mo—doon na muna ako at mag-isip ka ng ibang paraan." Naglakad ako at pumunta sa gilid.Nandito na kami sa loob ng council ministry tower, dito sa lobby at wala pang masyadong empleyado ang naririto. Pero marami ng mga aplikante na naghihitay na kagaya ko.Nakangusong nakatingin si Prime sa akin at tinaasan ko naman ito ng kilay at inirapan. Hindi ko talaga alam kung paanong nasali ako sa mga kalokohan niya. Ilang sandali lang ay napatingin ako ulit kay Prime ng nakita kong nilapitan ito ng lalaki na sa pagkakaalala ko ay Simon dahil ito din ang lalaking nakita ko kahapon."I said were over! Doon ka na sa mga babae mo!" Gigil na saad ni Prime rito.Medyo nakakaani na sila ng atensyon kaya napapatakip na ako ng mukha. Ako yung nahihiya para sa kanila!"No! Lalayo ako sayo kung mapapatunayan mo lang na may babae nga ako." Nakangising saad naman ni Simon kaya naibaba ko ang kamay ko at tumaas ang kilay ko.So this is the dickhead that she wanted to dispose. Kaya naman pala. I wonder kung bakit sinagot pa niya ang kulugong yan. Halos maiyak na si Prime dahil wala itong mahagilap na salita. Napakagat labi ako at pikit matang nagsimulang maglakad. Bahala na. Bahala na talaga kung ano man ang mangyayari pagkatapos nito.I walk sexily and suddenly wrap my arms around his turso na ikinagulat ng Simon na ito. I grinned at him and batted my thick and long eye lashes. "I want to have another steamy night with you.." sabay kagat labi. "Want to come to my place again?"Parang gusto ko ng maligo sa holy water sa mga sinabi ko. Kaya nainis ako kanina dahil ito yung script! Yes! Everything I did was part of the script!"Hayop ka! Yan! Ang kapal ng mukha mo!" Biglang napahiwalay ako sa Simon na ito ng hinila ako ni Prime at pinagsasampal niya si Simon.Biglang umawat ang mga gwardiya at ngayon ay sapilitang hinila na palabas si Simon ng Tower. Napabuntong hininga naman ako pero gusto ko naman lumubog sa kinatatayuan ko ng sa akin na ngayon nakatingin lahat ng mga aplikante doon.I tried my best not to let my expression falter. I kept on slamming in my mind that it was just an act and everything is not real. Pumihit ako patalikod pero halos takasan naman ako ngayon ng kaluluwa ko dahil sa taong hindi ko inaasahan.A man with 6'3 foot tall standing in his three piece suit with a dark expression looking down at me. I felt like I am a dwarf compared to him. Pero lahat ng gulat ko ay biglang napalitan ng malakas na pagpintig ng puso ko na pakiramdam ko ay sasabog na iyon.Vander.Shit! Shit! Shit!Ito na ba iyong sinasabi nila na akala mo ay wala na pero meron pa pala? I am standing right in front of him at halos magwala ang puso ko at may nag-uudyok sa akin na lumapit sa kanya at yumakap. Pero pinigilan ko ang sarili ko. It's not normal for crying outloud and why do I even feel this way?I know na nakamove on na ako sa kanya pero kingina! It was already been five years since the last time I saw him! Isang tingin ko lang sa kanya bumalik ulit lahat! Kingina, akala ko wala na talaga yun pala nagbakasyon lang ang pesteng pakiramdam na ito. At ngayon para lang pasukan na ulit at tapos na ang bakasyon kaya na dito na ulit! Kingina talaga!I should hate him instead. He is a two faced jerk after all. And now that his face is so dark like he's ready to kill someone, he might be imagining on ripping my head off. Yeah, that's it so wake up Raven. Time to realize that this man is dispicable!Pero hindi ko magawang makapagsalita dahil sa gulat. Tila naumid na ang dila ko. Pero ano pala ang ginagawa niya rito? May appointment sa council? Imposible naman na nandito siya para mag-apply ng trabaho dahil sa yaman nila, hindi na niya kailangan pang magtrabaho. Kahit buong bloodline pa nila ay hindi kayang ubusin ang yaman nila. They almost owned the entire country. Ganoon sila kayaman.Napalunok ako ng sinamaan nito ng tingin ang mga nakatingin sa amin at pagkatapos nun ay nagsimula na itong maglakad patungo sa akin! Parang gusto ko ng tumakbo palayo. His stares are murderous and he doesn't even care if everyone saw how he looks! Napapikit ako ng mariin na malapit na ito sa akin pero naramdaman ko naman na nilagpasan lang niya ako pero hindi ko maipagkakaila na nagtama ang mga braso namin.His arm putruding muscles just brushed on my naked arm at kinilabutan ako doon! Lahat kami ay tahimk at napabuka na ako ng tingin at agad na napasunod ng tingin kay Vander. May mga nakasunod sa kanya na mga nakauniporme ng 3 piece suit din pero alam ko na mga bodyguard niya iyan.He's strong but still he hires bodyguard for his safety. Kung tutuosin ay mas magaling pa siya kesa sa bodyguard niya. Pakiramdam ko tuloy ay parang design lang ang mga bodyguard sa kanya.Napansin ko naman na pumasok na ito sa elevator and his eyes landed to mine again. Pakiramdam ko ay parang hihigupin ako nito. Like something in my mind is pleading Comeback to me please... Pero alam ko na imahenasyon lang iyon.Tuluyan na itong nawala sa paningin ko ng magsara ang elevator."Eeeeiiiiiiihhhhhhh! Ang gwapo niya talaga....""Oh my gosh feeling ko suswertehin ako ngayon kasi siya ang nakita.""Ang gandang pambungad ni Mr. Cambridge.""Grabe, nagwala ang ovaries ko kanina!"Napapangiwi naman ako sa mga narinig ko. Wala pa rin nagbabago, marami pa rin naghahabol sa kanya. Kung tama ako, he's already 29 years old at mas nagmature ito at mas lumaki ang katawan. Every inch of him is so manly lalo na ang mapupulang labi nito na minsan ko ng natikman—what the fuck? Why am I reminiscing? Reset Raven! Reset your mind!"Raveeeen!" Tili naman ni Prime sa akin ngayon at talagang biglang yumakap ito sa akin. Tila lumipad naman lahat ng isipin ko tungkol kay Vander dahil rito. "Thank you! Salamat talaga at tinulungan mo ako."Napabuntong hininga naman ako. Naawa naman ako rito kung hindi ko siya tinulungan kanina. His ex is kinda psycho to me. At bakit ba ang hilig ng mga lalaki na mambabae? Alam na nila na masasaktan ang girlfriend nila, nambabae pa rin. Ikakagwapo ba nila iyon?"It's fine. Gago naman pala kasi talaga yang ex mo. May ebidensya na, naghahamon pa." Sagot ko rito at bumitiw na ito sa pagkakayap sa akin."Gago talaga siya. Buti nga sa kanya pinalayas siya dito sa council—""Attention, I am looking for all of the applicants." Napalingon naman kami ng may nagsalita na babae na may edad na rin. To be honest, most of the workers here are old people. Kami lang na mga aplikante ang mga bata."Tara na hinahanap na tayo." Hila naman sa akin ni Prime.Para kaming nga langam na lumapit sa gitna. Napatingin ako sa kabuuan at tama nga ako. Ang daming aplikante na halos mga kaedad ko o kaya naman ay matanda lang sa akin ng konti. Matatanggap kaya ako sa daming nag-apply?"Welcome to Eon Council Ministry, my name is Zarena De Luca, the talent acquisition of the ministry. To all applicants, please follow me to the 6th floor function hall." Turan nito sa amin na nakangiti.Nagpatiuna na itong naglakad patungo sa elevator na mga nakahanay. Nasa sampo ang mga nakahanay na elevator at magkaharap ang mga iyon. Pero alam ko na hindi pa rin kami magkakasya doon."Take all the silver labeled elevator, the gold one is prohibited." Saad ulit ni Miss Zarena.Napatingin naman ako sa elevator na may label na gold. Dito sumakay si Vander kanina, baka para ito sa mga bisitang mayayaman kaya hindi kami pwede dito."Ang gara naman ng elevator na ito. Pwedeng isanla. Gold shiny shimmering splendid." Komento naman ni Prime na ngayon ay sinusuri din ang elevator.Nakasakay na yung iba at kami naman ay matyagang naghihintay na makasakay. Alam ko na aabutin kami rito ng matagal dahil hindi biro ang dami ng mga aplikante."Siguro para sa mga boss ito at mga bigatin na mga kliyente." Sagot ko na lang dahil wala akong ibang maisip. Wala naman kasing sinabi sa university tungkol sa elevator. Ngayon lang din ako nakapasok dito."Oo, para sa big boss nga itong elevator kaya hindi tayo pwede." Tugon naman ni Prime sa akin.Kaya hinabaan ko ang pasensiya ko pero bigla naman tumunog ang elevator para sa boss at bumukas iyon. Napalingon ako doon at may nakita akong nakatuxedo na blanko ang ekspresyon. Gigilid na sana ako para padaanin ang mama pero biglang tumingin ito sa akin."Miss Haust, please ride this elevator." Biglang saad nito na ikinalaglag ng aking panga. Hindi lang ako, pati na rin ang ibang nakarinig! Pati si Prime ay nanlaki ang kanyang mga mata at napatingin sa akin na may pagtataka."H-huh? H-hindi daw kami pwede diyan." Naisagot ko yun pero nagulat pa rin ako. Anong nangyayari at paanong kilala ako ng lalaking ito? Hindi ko siya kilala at mas lalong hindi namin siya kapitbahay."It's an order from above, Miss Haust." Sagot nito sa akin at may narinig akong mga singhap sa likuran ko."OMG. Who could she be?""Bakit may special treatment?""Baka may backer.""Unfair naman."Nalukot naman ang mukha ko dahil sa narinig ko. Napalingon ako sa mga babaeng nag-uusap. Alam ko na sadyang nilakasan nila iyon para umabot sa aking pandinig. Hindi naman ako ganoon katanga para sa simpleng bagay ay hindi ko mahahalata iyon.Pero may ideya na rin ako kung sino man ang may utos nito. Wala naman akong ibang kakilala rito kundi si Vander lamang. And thinking na dito siya sumakay ay wala na akong ibang maisip na pagdududahan.Ano naman ang trip niya ay gusto niya akong sumakay rito? Is he going to trap me inside or crash the elevator while I am inside? Wala akong ibang maisip na dahilan bukod doon. But if he wanted to kill me, he can just do it earlier without an effort."Miss Haust, please ride the elevator." Usal ulit ng lalaki.Napabuntong hininga naman ako bago nagsalita. "I will, if they can as well." Sabay turo ko kay Prime at sa iba pang aplikante na ngayon ay nakanganga pa rin.Biglang napahawak ito sa earpiece nito at tila nakikinig ito sa isang nagsasalita."Yes sir—" at tumingin na ito sa akin. "They can, Miss Haust."Kaya agad akong pumasok at hinila ko naman si Prime papasok na nakatulala pa rin pero walang sumunod sa amin. They are still in a state of shock. Kaya nagsalita na ako."Sakay na kayo." At sa isang salita ko lang ay nag-unahan na ang nasa labas na pumanhik sa loob.Agad na humarang ang lalaki sa harap ko upang hindi ako matamaan ng mga nagsisiksikan. It feels like he is my own bodyguard.Bodyguard? Now that I mention it, pareho ito ng suot ng mga kasama ni Vander! Now it is confirmed, siya nga ang may utos. But who cares? As long as makarating kami sa 6th floor ay okay na ako.Then someone pressed the 6th button and the elevator started to lift.©️charmaineglorymaeRaven's POVNAKALABAS na rin kami sa elevator pero hindi maiwasan na umani ako ng tingin mula sa mga kapwa ko aplikante. Pero binalewala ko na lang iyon dahil wala naman silang alam.Nasa loob na kami ng function hall at napakalawak nito. Isang buong hall talaga ito na pwedeng pagdausan ng mga party dahil sa lawak. Marami din mga upuan doon at nakaupo na nga doon ang ibang mga aplikante.Ibinigay na namin ni Prime ang aming mga resume at application letter sa assistant ni Miss Zarena. Umupo na rin kami doon dahil maghihintay kami sa pagtawag sa aming pangalan para sa interview."Raven, may kakilala ka ba rito?" Nagtatakang tanong ni Prime sa akin. "Kasi pinasakay ka doon sa elevator kahit bawal iyon sakyan." Nagtatakang tanong nito pero mahina lamang dahil alam nito na nakikinig din ang iba.Umiling naman ako. Matatawag ko bang kakilala si Vander kung bisita lamang siya rito?"Hindi ko rin alam kung paanong nakilala nila ako at pinasakay kanina sa totoo lang." sagot ko rito at pakiram
Raven's POV"YES PAPA! Natanggap po ako!" Tuwang sagot ko kay papa habang kausap ko siya sa cellphone ko. Umupo naman ako sa sofa at tinanggal ko ang pagkakasuot ko ng stilettos na kulay itim dahil nangangawit na din ang mga paa ko."That's great to hear, Raven. Inaasahan ko na din yan—I mean, I always knew you'll do great at nakita nila iyon." Sagot naman ni papa sa akin.Tumayo naman ako at nilagay ko ang sapatos ko sa shoe rack. "I don't know papa. Pero palagay ko sinuwerte lang talaga ako. Marami ang mas magaling kesa sa akin na nag-apply doon. Sinuwerte lang talaga na ako ang nagustohan nila." Sagot ko naman rito. I know my capability at alam ko na mas marami pa ang mas magaling sa akin doon."Of course he loves you—I mean, they will love you and like you kaya ikaw ang napili. So just be good with your job okay? I don't want you to quit on your first day dahil naninibago ka." Paala-ala naman ni papa sa akin."Of course not papa! Ang laki kaya ng sahod, kaya kahit halimaw pa ang
Raven's POV"GANITO lang araw-araw ang gagawin mo. Check ang shedule ng mga meetings ni boss. Timpla ng kape kung i-uutos niya lang. I-sosort ang mga files, encoding at taga check ng mga bagong dating na files galing sa ibang department bago mo ipakita kay boss. Medyo OC kasi yun at pagmay mali sa mga files ay umiinit ang ulo. Yan lang naman ang gagawin mo araw-araw, naiiba lang yan kung may iuutos siya sayo." Turo sa akin ni Martha.Tinuruan na niya ako sa mga gawain ko. Madali lang naman pala dahil mga basic lamang ang gagawin ko. It's something that can be done in a day. I wonder bakit one week ang tagal ng training."Kailan pala ako magsisimula na magtrabaho?" Tanong ko naman rito. Kasi ang weird lang na ganito kasimpleng instruction ay dapat ituro sa aking ng isang lingo? Even a grade schooler can do this."Next week pa dahil—" biglang tumunog naman ang kanyang desk telephone. "Sandali lang." paalam nito sa akin bago niya ito sinagot. "HR department, Martha Speaking—yes—I see—alr
Raven's POVMasagana ang kain namin nina Diamond at Martha. Pero konti lang ang inorder ko dahil hindi ko naman mauubos iyon. Pero mas lalong gumana ang kain nila ng malaman nila na may dumating na bisita si boss na eskandalosa."Alam mo, self proclaimed girlfriend yun ni boss. Ang alam ko, walang girlfriend yan si boss. Single siya pero hindi available. Chismis nga sa council na nahanap na ni boss ang amour niya kaya ganun. Pero wala pang nakakakilala ng amour niya." Saad ni Diamond.Amour? Ibig sabihin, Eon din ang boss ko?"True, kasi kahit umatake na sa kanya ang mga naggagagandahan mga babae, tila walang epekto kay boss. Kagaya ng pugitang iyon. Araw-araw yun nagpupunta rito, kaya ihanda mo ang sarili mo dahil araw-araw mo rin palalayasin yun." Saad naman ni Martha sa akin habang ngumunguya ng pagkain niya.Kaya pala parang alam na ni boss na may darating dahil suki pala iyon. Bilib din ako sa effort at lakas ng loob ng babaeng iyon."Buti at napaalis mo iyon ng ganoon lang dahil
Raven's POVNANLULUMONG napaupo ako sa couch ng makauwi ako sa condo. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na nangyari yun lahat sa akin. Napa-undertime ako ng walang consent mula kay Vander. Sariwa pa sa aking ala-ala ang mga nangyari kanina.Ramdam ko ang bigat ng tensyon sa pagitan namin ni Vander. I can feel his heavy gaze at hindi man lang ito nahiya. Ako nga, hiyang hiya na harap-harapan makipagtitigan sa ibang tao pero siya, hindi man lang nararamdaman iyon. Ako pa nga itong nakakaramdam ng hiya. And for goodness sake, ako pa talaga ang nahihiya!Wala akong narinig na komento mula sa kanyang mga bodyguards. The air is thick with tension and his perfume na tila nagpapalasing sa katinuan ko. But I am mentally slapping my face dahil baka kung ano ang magawa ko kung nawala ako sa sarili ko.It feels like there is a ticking bomb between us. One moment earlier, I really thought he would say something but he remained silent.Akala ko lang pala iyon. Kaya laking pasalamat k
Raven's POVMAAGA akong nakarating sa ministry tower at agad akong dumerecho sa HR office para ipasa ang aking mga requirements. May deadline kasi ito at ayokong putaktehin nila ako dahil lang sa mga iyon.Pansin ko ang mga tingin ng ibang mga empleyado doon at nagbubulungan pa. Hindi ko na sila pinansin pa dahil palagay ko ay alam ko na rin ang dahilan kung bakit ganoon ang reaksyon nila. Sa nangyaring palabas nga naman kahapon sa harap ng buong empleyado ng council ministry, I made a little scene. Kaya ngayon, inaani ko na ang itinanim ko kahapon.Sumakay na ako sa elevator. Yung ordinaryo lang ang ginamit ko dahil awkward para sa akin na gamitin ang kay Vander.Dumating naman ako sa top floor at napahinga naman ako ng maluwag ng makita ko na wala pa si Vander. May indicator kasi sa pintuan kung nasa loob na siya o wala pa.Umupo na ako sa upuan pero hindi pa umiinit ang puwet ko sa upuan ay bumukas naman ang pintuan at iniluwa doon si Diamond—hindi kasama si Martha.Nagtatakang nak
Above is my selected official theme song for DEATHLY FATE SERIES. Take time to listen and I hope you'll find it great.Raven's POVNANDITO kami ngayon sa isang restaurant na katapat lang ng Council Ministry. It was called Palazzo Del Cibo. It's an italian restaurant na hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nagugustohan ang kadalasan na pagkain.Naghihintay na kami ng aming inorder. Simpleng lasagna lang ang inorder ko dahil baka hindi ko lang magustohan ang ibang pagkain. I still have that nightmare na hindi ko makalimutan."Now, tell us the truth. What is the real score between you and our boss?" Nakataas kilay na tanong ni Diamond sa akin but they are grinning. Halatang nanchichismis lang talaga ang mga ito."And don't tell a lie." Segunda naman ni Martha na uminom pa ng tubig na nasa mesa.Kahit ako ay parang nauhaw din at napainom ako ng tubig bago sumagot.Umiling ako. "There is no score between our boss and I. It just happened na magkakilala kami since we went to the same fortress
Raven's POVTAHIMIK akong sumakay katabi si Vander na ngayon ay parang walang taong nakikita. Pagkatapos ng pagkalukot ng mukha niya kanina ay hindi na muli ako nito tinapunan ng tingin. Hindi ko na lang din iyon binigyan pansin dahil baka mainit lang din ang ulo nito dahil sa biglaang meeting na nangyari.Tumakbo na ang sasakyan papalayo sa tower. Inabala ko na lang ang sarili ko sa panonood ko sa labas ng mga taong naglalakad at mga building na ngayon ko lang din nakita.Hindi ako nagkaroon ng oras para libutin ang Metropolis. Pagkarating ko pa lang ay agad na akong nag-apply ng trabaho kaya hindi ko pa nalilibot ang lugar. Siguro sa day off ko na lang ako maglilibot. Isasama ko si Prime dahil taga metropolis naman siya kaya kabisado niya ang lugar."Miss Haust, what are my other appointments?" Biglang untag naman sa akin ni Vander kaya napalingon din ako bigla sa kanya na naging dahilan para sumakit ang leeg ko. Parang pinulikat lang dahil sa biglaang paggalaw ko.Napangiwi ako per
Rei's POVNALUGMOK si mama na napaupo sa lumang sofa namin. Humagulgol si Mama kaya lumapit naman ako sa kanya. Nagpakatatag ako, hindi ako pwedeng manghina sa sitwasyon na ito."They've abandoned us, Rei..." Naiiyak na saad ni Mama. Panay ang pahid niya sa kanyang luha."They abandoned us a long time ago, Ma. Mas nakabubuti ang ganito. There is nothing will hold me back, Ma. I will make you proud. I-aahon ko ang pamilya natin sa hirap." Determinadong saad ko kay Mama.Kahit papaano ay napapangiti naman si Mama. "You're too smart, Rei. Nag-aalala ako na baka hindi ka maging normal sa paningin ng iba." Nag-aalalang saad niya sa akin.Napangiti naman ako. "Ma, someone like me might be rare, but we are still normal. I want them to realized what they missed the moment they abandoned us, Ma. They value wealth, fame and power. It will not be easy, but I will achieve them. We will be richer than them until one day, they will regret what they did to us."Tumango naman si Mama. Kaya matapos iy
Paris’ POVLimang taon ang nakalipas…NAKAUPO ako malapit sa may gate habang pinapanood ang mga sundalo na nagjojogging sa labas. Tuwing umaga ginagawa ito ng mga sundalo na naka-aassign sa Cross Valley. Marami din sa mga ito ay mga Cadets kung saan ay mga bagong recruit.Naging libangan ko na ang manood sa kanila habang nagjojogging. Hindi rin biro ang bilang nila dahil buong battalion ang nagjojogging tuwang umaga.“Good morning!” Bati ng mga sundalo habang nadadaanan nila ako. Ngumiti naman ako sa kanila at kumaway. They are very polite and friendly. Hindi sila nakakatakot kagaya ng ibang mga sundalo. Nakakatuwa lang din na marami sa kanila ay nakatira sa Village. Kagaya ng kapitbahay namin na mamaya lang ay dadaan na din dahil kasama ito sa mga nagjojogging tuwing umaga.Hindi nga ako nagkamali. Ilang minuto lang ay nakita ko na dumaan ang kapitbahay namin na seryosong tumatakbo. Nakakunot ang noo nito at wala itong pakialam sa paligid. Dere-derecho lang ito sa pagtakbo hanggang
Paris’ POV12 years ago…NAGLALAKAD ako sa hallway sa loob ng mansyon. Malapit na ang kaarawan ng lolo ko kaya pangiti-ngiti kong tinalunton ang di-carpet sa sahig na kulay pula.Gusto kong ipakita kay Lolo na nasagot ko ang mathematical question na nasa quadro niya. Araw-araw niya itong sinasagutan na noon ay hindi ko maintindihan kung bakit pabago-bago ang sagot niya at paulit-ulit na nangyayari yun.Nitong taon ko lang naintindihan na kaya pala siya paulit-ulit na ginagawa iyon dahil hindi tama ang sagot na nagagawa niya o kaya ay may mali. Kaya naman sinubukan kong mag-aral ng mathematics na kahanay ng sinasagutan ni Lolo. Nakailang libro ako at hindi ko na mabilang bago ako naging pamilyar sa maraming paraan ng Mathematics. Muntik ko ng makalimutan na ginagawa ko pala yun dahil sa ginagawa ni Lolo.I’m aware that I am still five years old. Dati, nagtataka ako kung bakit iba ako sa mga kaedad ko. At the age of 3, I can already fully understand basic information of books when I re
"You don't love someone because they're perfect, you love them in spite of the fact that they're not."- Jodi Picoult⭐️ECLIPSE SIX⭐️Start of the BattleSelene's POV"Nako anak wala ka na bang nakalimutan? Baka may naiwan ka pa. Dala mo na ba ang baon mo? Ang requirements mo?" Di mapakaling tanong ni nanay sa akin. Hindi ito magkanda-ugaga sa pag-aayos ng gamit ko na dadalhin ko sa office ni Halex."Opo nay, nadala ko na po lahat. Wala na ho akong nakalimutan." Sagot ko naman rito at tsaka binitbit ko na ang shoulder bag ko.Nakasuot lang ako ngayon ng isang pink na collared shirt at isang puting maong na pantalon. Nakasuot lang din ako ng rubber shoes at inilugay ko na ang buhok ko."Ang sexy mo pinsan! Nasaan ang justice!?" Parang baliw na sigaw naman ni Jopay na ngayon ay nakasuot ito ng puting tshirt at maong na pantalon.Napakunot naman ang noo ko. Ano naman ang sexy sa suot ko? Oo fitted sa akin ang collared shirt ko at skinny jeans din ang suot ko na kulay puti. Labas na labas
"Love is a really scary thing, and you never know what's going to happen. It's one of the most beautiful things in life, but it's one of the most terrifying. It's worth the fear because you have more knowledge, experience, you learn from people, and you have memories." —Arianna Grande⭐️ECLIPSE FIVE⭐️Closing the DistanceSelene's POV"Ang daming tubig dito sa bahay!" Hindi pa rin makapaniwala hanggang ngayon si Jopay.Kahit ako din naman ay napanganga ako ng inihatid ako ni Halex pauwi sa bahay namin. Nadatnan namin na may nakapark doon na isang tank truck na puno ng tubig at iniipisan yung mga balde at mga lalagyan ng tubig namin.Kahapon pa yun nangyari pero hanggang ngayon ay hindi pa ubos yung tubig. Hindi ko naman inakala na ang sinabi ni Halex na siya na ang bahala ay magpapadala ito ng tanke sa bahay. Usap-usapan pa tuloy sa mga kapitbahay namin ang nangyari din sa akin sa flowing. May mga tsismis na kumakalat lalo na at tinulungan ako ni Halex with all the pabuhat buhat pa s
"Love is like a friendship caught on fire. In the beginning a flame, very pretty, often hot and fierce, but still only light and flickering. As love grows older, our hearts mature and our love becomes as coals, deep-burning and unquenchable." — Bruce Lee⭐️ECLIPSE FOUR⭐️Wavering FeelingsSelene's POVUmagang-umaga ay naglalakad na ako dito sa loob ng manggahan ng mga Montero. Kailangan ko kasing ihatid ang baon ni nanay na ngayon ay nasa manggahan din at tumutulong sa pag-aani. Oo natanggap si nanay sa mansyon ng mga Montero at dahil sa kakasimula pa lang ni nanay ay tumutulong muna siya sa manggahan pero pansamantala lang yun.Dito sa nilalakaran ko ay wala akong nakikitang mga tao. Lahat ng mga puno ng mangga dito ay tapos ng maani kaya sa kabilang bahagi ng Hacienda ang pupuntahan ko. Medyo malayo-layong lakaran yun at nakakahiya naman kung sasakay pa ako ng cart para sa personal na dahilan. Kaya mas pinili ko na lang na maglakad.Hindi naman gaanong mainit dahil marami naman ang
"You can never control who you fall in love with, even when you're in the most sad, confused time of your life. You don't fall in love with people because they're fun. It just happens." — Kirsten Dunst⭐️ECLIPSE THREE⭐️Taking ChancesHalex's POVWe just got home from mounting climbing with my cousin Russel and staying in this small town that's own by my grandfather is giving me a headache. I don't want to stay in this small and boring country side of the Philippines. I still need to travel around the world and experience fun.I am Hephaestus Alexander Montero or famously known as Halex is as free as a bird. I don't want to be cage for something like this. This is what I fear when granddad is already demanding for me to take over the business.I was helping the business for years, but I don't stay long in one location. I get bored immediately and I am looking for something that will make me wanna stay in one place. Even I, I don't know what is that thing. Or I guess, that thing will
"Doubt thou the stars are fire, Doubt that the sun doth move. Doubt truth to be a liar, But never doubt I love." —William Shakespeare⭐️ECLIPSE TWO⭐️Unfaltering ChangeSelene's POVNakatingin lang ako sa labas ng bintana dito sa sinasakyan namin bus palabas ng Maynila. Kanina pa kami nasa labas ng Maynila at hindi ko na alam kung saan na kami. Hindi ako pamilyar sa labas ng Maynila dahil ni minsan ay hindi ko pa nasubukan ang lumabas. Ni hindi ko nga alam ano ang itsura ng Laguna o kaya naman ng Bulacan.Basta ang nakikita ko lang ngayon ay isang two lanes na sementadong daan kasukalan na may mangilan-ngilan na mga bahay na gawa sa mga kawayan. Masasabi ko na isang probinsya na ang dinadaanan namin pero hindi ko alam kung ano ang tawag dito kaya napalingon ako kay nanay na nakatingin din pala sa labas ng bintana."Nay, anong lugar po ito?" Tanong ko sa kanya."Ito ang bayan ng San Isidro. Ito ang huling bayan na madadaanan natin bago tayo makakarating sa Tierra del Fuego." Sagot nam
"It is easy to hate and it is difficult to love. This is how the whole scheme of things works. All good things are difficult to achieve and bad things are very easy to get."— Confucius⭐️ECLIPSE ONE⭐️Distressing BeginningSelene's POV"Ang kapal ng pagmumukha mong muchacha ka! Ang landi landi mo! Pagkatapos kitang patirahin sa pamamahay ko ay ito ang igaganti mo sa akin?!" Nangagalaiting sigaw ni Ma'am Florence sa nanay ko. Pilit niyang sinasaktan ang aking ina at wala itong ibang ginawa kundi ang salagin ang bawat atake ni Ma'am Florence."M-ma'am Florence, tama na po parang awa niyo na." Naiiyak na pakiusap ko sa kanya. Nakikita ko sa mga braso ni nanay ang mga bakas ng kalmot nito at may ibang parte na rin ng braso ang nagingitim dahil sa pasa. Magulo na din ang buhok ni nanay dahil sa pagkakasabunot nito kanina pa.Tumingin naman ng masama sa akin si ma'am Florence. "Tumahimik ka dahil hindi kita kinakausap! Alam mo ba ang ginawa ng nanay mo? Nilandi lang naman niya ang asawa ko