4.The Reason

Hindi niya makakalimutan ang gabing 'yon.

Nang ihatid niya sa impyerno ang mag-asawang Escobar.

 When he entered their illegal laboratory. Nasa malayong probinsya iyon sa bandang norte, sa isang liblib na lugar at malayo sa kabihasnan.

Kitang kita niya ang ilang katawan ng kawawang mga paslit. Nakahanda na nila itong itapon nang abutan niya. He was shocked na ganito kademonyo ang gawain ng mag-asawang ito. Doktor si Mrs. Escobar at businessman naman si Mr. Escobar. No wonder na ganito na lang kayaman ang pamilya ng mga ito dahil sa kademonyohang ginagawa. Ayon sa source ng Alpha ay nag-oopera ang Doktora ng mga mayayamang pasyente sa pribadong clinic nito. At hindi lamang operasyon ang nagaganap doon, organ transplant! An illegal organ transplant. And there! Ang mga patay na katawan ng mga batang walang muwang na kinunan ng iba't ibang parte ng katawan at internal organ. Nasakripisyo ang mga buhay para iligtas ang mga demonyo ring kliyente!

 Hinintay muna niyang maka-alis ang mga ito para idispatsa ang mga bangkay bago niya pasukin ang lab. Para lang iyong ordinaryong bahay, sa unang tingin ay hindi mo aakalaing napaka mapanganib na lugar. Nang makita niyang umandar at makalayo na ang itim na van kung saan isinakay ang mga kawawang biktima ay tumalilis siya palapit sa bahay na iyon.

 Sumilip siya sa back door kung saan lumabas ang mga lalaki kanina lang. Sinubukan niyang pihitin ang door knob at swerteng hindi naman ito naka-lock. Amoy niya ang masangsang na amoy ospital na naghalong lansa ng dugo at matapang na amoy ng kung anong kemikal. Tahimik ang paligid, tanging huni ng pang gabing mga kulisap ang maririnig. Hinugot niya ang maxim pistol na naka sukbit sa bewang. Built-in na ang silencer nito kaya hindi lilikha ng ano mang ingay kung sakali. Kahit na halos isang kilometro ang pinaka malapit na bahay dito ay mas maigi pa rin ang sigurado.

 Nakarinig siya ng mahihinang usapan sa isa sa mga silid. 

 "Hundred million for that patient, hindi biro ang maghanap ng donor na magma-match sa kaniya," narinig niyang sabi ng boses babae nang matapat sa pintong iyon. Hindi man niya alam ang timbre ng boses ng doktorang pakay niya ay sigurado siyang ito na nga 'yun.

 "Mainit pa ang mga tauhan natin sa mga pulis, wala na rin si Jaguar, ang mga supplier natin mula Maynila, mahihirapan talaga tayo'ng maghanap ng donors," tinig naman ng isang lalaki.

"Hindi ba't si Eric na ang may hawak sa J&L Corporation?" Tanong ulit ng babae. Hindi muna siya kumilos, nagpasyang makinig muna. Tila may makukuha pa siyang impormasyon sa mga ito.

"Speaking of Eric, hindi ko gustong napapalapit ang pamilya natin sa taong 'yan. We don't even know him, where he came from," Si Mr. Escobar.

"He is nice! Why not? Mapapakinabangan natin 'yung tao!" Tila demonyong tumawa pa ang doktora.

"You're crazy! Ipapain mo pati anak natin!" Tila nainis ang asawa.

"Anak mo!" Dinig niya ang galit sa tinig ng doktora.

Tahimik lamang na nakikiramdam si Diego. Patingkayad na nilampasan ang pinto para masilip ang isa pang pasilyo na katapat nito.

Napalingon siya sa dulo ng dahil maliwanag ang isang silid doon, hindi dahil naka bukas ang pinto nito kung hindi dahil salamin ang itaas na bahagi ng pinto. Dala ng curiuosity, dahan dahan niyang nilpitan ang silid at doon niya nakita ang dalawang hospital bed, bawat isa ay may nakahigang pasyente na tadtad ng mga apartong naka kabit sa katawan. Sa lapag ay naka higa naman ang tila tulog na dalawang nurse-ayon sa lab gown na suot ng mga ito at mga katabing medical chart.

 Nakuyom niya ang kamao sa nakita. Napaka hayop talaga ng mag-asawang Escobar! Sigaw ng isip niya, kating kati na siyang kalabitin ang gatilyo at pasabugin ang mga bungo ng mga ito. Bumalik siya sa pinto kung saan niya narinig ang pag-uusap.

 Kapuwa gulat at tila ipinako sa kinauupuan ang dalawa nang makita siya. Itinutok niya ang baril sa dalawa. Walang-imik, hinihintay niyang magmaka-awa at ikumpisal ng mga ito ang mga kasalanang nagawa dahil ito ang pang karaniwan niyang nakikita sa mga huling sandali ng mga kriminal, pero wala. Bagkus ay nakita niyang hinugot ng doktora ang isang drawer at akmang ilalabas ang isang baril.

 Walang pag-aalinlangan niyang binaril ito sa dibdib. At ganoon din si Mr. Escobar, sa ulo naman ito tinamaan. Effortless, tulad ng ginagawa nilang pagpatay at pagnanakaw sa mga organs ng kanilang biktima ay ganoon rin niya kadaling inihatid kay San Pedro ang mga ito.

 Naliligo sa sariling dugo nang iwan niya ang dalawa. Mabilis siyang lumabas kung saan siya pumasok kanina.

 Dahil bihira ang napapadaan sa lugar na iyon, pinili niyang dumaan sa gubat papunta sa kung saan niya iniwan ang motorsiklo.

 "That's it?" Tanong sa kaniya ni Violet nang mag-report sa headquarters.

 "Ano'ng palagay mo sa akin," pagmamalaki niyang bahagya pang ngumisi.

 "Sabi ko na nga ba at hindi ako nagkamali nang alukin kita sa trabahong ito," sabi nitong naka ngisi rin. Minsan, parang demonyo ang babaeng ito, anghel ang mukha pero nagiging dragon sa mga ganitong pagkakataon, napapailing na lamang siya sa naisip.

 "Gusto ko sanang ako mismo ang tumapos sa kanila, but I promised Alex na hanggang opisina na lang ako," may panghihinayang na sabi nito.

 Hindi na siya magtataka, kahit sino naman ay manggi-gigil sa sa mga taong 'yun.

 "Don't worry, siguradong hinuhusgahan na sila ngayon ni satanas," sagot niya at bahagyang sumeryoso.

 "Good! Payments have been transferred," anito. 

 "Thanks!" Tugon niyang bumalik ang ngisi.

 "Easy right? Silent millionaire huh? Pwede mo nang sabayan ang mga kuya mo!" Natatawang patuloy nito. Alam kasi nito ang backstory niya, kung bakit siya nandito at bakit ginagawa ang mga 'to. Ano nga ba naman ang maililihim mo sa organisasyong ito? Baka nga alam pa nila kung saan siya pinag-lihi.

 "Okay na, huwag mo nang sirain ang araw ko," sabi niyang kunwari nagsalubong ang kilay.

 "Alright! Ipapatawag na lang kita kapag may bago," sabi nito. 

 "Sure," tugon niya tumalikod na rin. Bihira lang sa headquarters ang kaniyang boss, kapag lamang may mga importanteng reports katulad ngayon.

 "See you, Madame!" Sabi pa iya bago lumabas ng pinto.

Year later

"Diego!" Masiglang tawag sa kaniya ni Austine. Mabuti na lamang at mabilis niyang nakasundo ang dalaga kahit na napagkamalan niyang lalaki ito noong una. Sa pangalan lang naman.

 "Yes, Tintin?" Pang-aalaska niya rito kaniya.

 "Ano'ng mga mission na ang nahawakan mo sa Alpha?" Out of the blue ay tanong nito. Masahol pa sa personal na tanong. Bilang assassin ay tungkulin niyang pangalagaan ang Alpha at ang sarili. Kahit pa siguro sa girlfriend niya ito ay hindi niya sasabihin ang mga bagay na 'to.

 "What?" Ulit niya, ayaw ko niya itong mapahiya kaya nagkunwaring hindi iyon narinig.

"N-nothing," anitong tumawa na lang.

"Ang sabi ko guwapo ka sana kung hindi ka lang bingi," sinundan pa iyon ng biro.

Nakitawa na lang siya.

"Nga pala, hindi muna ako tatanggap ng projects, nagpaalam na ako kay Miss Violet," pagbibigay alam nito, tila batang nagpapaalam. 

 "Uhm?" Tanging tugon niya dahil hindi naman niya alam kung ano ba ang dapat isagot. 

 "Yep, may exam ako," sabi nito.

 "Nag-aaral ka? That's good! Good luck!" Saka niya tinapik nang marahan ang balikat nito.

 "Paano? Una na ako?" Paalam niya rito. Gusto pa sana niyang makasama ang dalaga pero may mga importante siyang lalakarin ngayon.

She is sweet and innocent, hindi niya maalis sa isip ang magandang mukha ng dalaga. Dati ay nakapagdesisyon na siya na umiwas na lamang dito dahil ayaw niyang maging kumplikado ang sitwasyon lalo na sa trabaho. Pero paano siya iiwas ngayong ito naman mismo ang lumalapit sa kaniya? Katulad ngayon.

 "H-hindi mo ako sasamahan?" Tanong nito, hindi niya alam kung nagpapa-cute ba ito sa kaniya o sadyang ganoon lang ang style nito. Maganda si Austine at kung hindi siya iiwas ay siguradong mahuhulog siya sa babaeng ito.

 "S-saan?" Maang na tanong niya. 

 "Dinner," nakangiting tugon ng dalaga.

"H-ha?" Tanging nasabi niya. Iba pala ang feeling kapag babae ang nag-aaya, sa loob loob niya. Medyo nailang siya.

 "Uhm! Sure! Treat ko," mabilis na tugon niya, mabuti na lang at nakabawi siya. Minsan kasi natotorpe siya kahit na gaano siya kayabang ay may mga oras na speechless siya. Bukas na lang siguro ang lakad niya. Hindi naman nagmamadali ang mga kliyente. He has one whole month para tapusin ang trabaho, pagdadahilan ng isip niya.

 "Wow! Ako pa ngayon ang nakalibre!" Anitong maluwang ang ngiti. 

 "Sa kotse ka na lang sumakay, I will drop you off pagkatapos," alok niya rito. Kasalukuyang nasa lobby sila ng Alpha building dahil katatapos lang rin ng monthly meeting nila sa mga boss- kay Violet at Mr. Chavez-ang ama ni Violet at founder ng Alpha.

 "Hmm.. Okay!" Sabi nitong tila nag-alinlangan pa. 

 Pakiramdam niya ay tuluyan nang nahuhulog ang loob niya kay Austine. Kakaiba ang sweetness nito sa kaniya. Ang hindi niya maintindihan ay bakit napakarupok niya?

After that dinner, she kissed him goodnight bago ito bumaba sa kotse niya. She did not say any words pero sapat na ang halik na 'yon para tuluyan siyang mahulog dito.

 Matagal din siyang hindi pinatulog ng halik na 'yon. Sanay naman siyang babae ang lagi ang gumagawa ng first move pero iba si Austine. 

 Ang paalam niyang iyon sa Alpha ay siya nang huling tapak ng dalaga sa headquarters. Hindi na nagparamdam pa si Austine. Hindi na rin makontak maging pribadong linya niya para sa Alpha.

 "Oh, sh*t!" Napamura siya nang biglang tumirik sa kalye papasok sa tinitirhan niyang condo ang kaniyang kotse. Ang alam niya ay bago pa naman ito kaya ganoon na lamang ang inis niya. Nagmamadali pa naman siya. Gusto na niyang humiga sa malambot na kama. Ilang araw rin kasi siyang tila aninong sumusunod sa bago niyang assignment.

 Bumaba siya at binuksan ko ang hood ng kotse, at dahil wala naman siyang alam sa pagbutingting ng makina ay wala rin siyang alam na dahilan ng pagtirik nito. 

 Akmang dudukutin niya ang cellphone sa bulsa para maghanap ng matatawagang tulong nang bigla na lamang may malamig na bagay na dumikit sa tagiliran n'ya.

 "Kumusta," sabi ng pamilyar na boses. Si Austine!

 "Don't make any move kung ayaw mong sumabog ang bao ng ulo mo," nilipat nito ang malamig na bagay sa sentido niya.

 "W-what the-" 

"Remember me?" Mahinang bulong nito, sapat lang para marinig niya.

"Au-austine!" Gusto niyang humarap dito.

"Don't move!" Mariing sabi nito at bahagyang idiniin ang dulo ng baril sa sentido niya.

 "I want to kill you how you killed my parents!" Bahagyang gumaralgal ang tinig nito pero matigas pa rin at mariin ang pagkakatutok niya ng baril sa kaniya.

 "Austine, look, calm down. Hindi ko alam ang sinasabi mo," pilit niyang pinapakalma ang dalaga dahil baka aksidente niyang madiin ang gatilyo.

 "Calm down?" Lalo pa nitong idiniin ang baril sa sentido niya.

 "Iyan din ba ang sinabi sa'yo ni Mama at Papa nang patayin mo sila? Dra. Escobar, remember?" Basag ang boses na sabi nito. Kahit na naguguluhan ay nagawa niyang samantalahin ang pagkakataon para mabilis na agawin ang hawak nitong baril. Ni-locked niya ang mga braso nito habang yakap sa likod.

 "Hayop ka Diego! Sayang ang magandang pagkakakilala ko sa'yo! Demonyo ka!" Mariing sabi ng dalaga habang nagpupumiglas.

 "Austine baby, hindi mo kilala ang mga magulang mo, hindi mo ba alam kung ano'ng klaseng tao sila,?" Halos ibulong niya iyon sa punong teynga nito para mag-sink in sa kukote nito kung anong klaseng tao ang kaniyang mga magulang, kung totoo ngang magulang niya ang mga ito.