5. Eric

Nagulat siya sa biglang pagtunog ng cellphone sa tabi n'ya.

Mabilis siyang bumalik sa kasalukuyan pero laman pa rin ng isip niya si Austine. Ang gabing iyon ang huli nilang pagkikita ng dalaga. At heto ngayon, makikita n'ya sa litrato kasama ang ex lover ni Violet! This things making him crazy! Hindi niya mapapatawad ang sarili kapag bumagsak ang babaeng espesyal sa puso n'ya sa mga taong nasa empyerno na ang kaluluwa!

"Hello!" Malakas niyang sagot. Ni hindi na niya tiningnan kung sino ang tumatawag.

"Hey! Are you okay?" Takang tanong ng tinig sa kabilang linya, si Violet iyon.

"Oh! Sorry, medyo naguguluhan lang ako. I saw Austine with your ex lover, sa mga binigay mong pictures," paliwanang niya.

"What? Anong ugnayan nila ni Eric?" Kahit ito ay nagtaka rin.

"That's what I want to find out," tugon niyang naguguluhan pa rin.

"Anyway, napatawag ka?" Aniya.

"Oh, never mind, nakalimutan ko na rin ang sasabihin ko. Tatawagan na lang kita later," sabi nito saka nagpaalam at ibinaba na ang telepono.

Muli niyang pinasadahan ng tinigin ang mga litrato bago ibinalik sa lalagyan.

He needs to find them as soon as possible bago pa gumawa ang mga ito ng ano mang hakbang. Hindi niya alam kung ano pa ang binabalak ni Austine maliban sa paghihiganti sa kaniya.

"Uhhhfff..." Malakas na buntong hininga ang pinakawalan niya. Para siyang naiipit sa sitwasyon. Ang Alpha, si Austine, at ngayon ang Foedus. Alam niyang maraming consequences ang pag pasok sa mga organisasyon. Hindi naman niya itinuturing na kabilang siya sa Alpha, trabaho lamang ang pakay niya rito at napag-usapan na nila iyon ng kaniyang boss, si Violet.

Wait! Hindi nga ba't may mga tracker sa Foedus? Naalala niya ang mga pangalang nabanggit ni Raj, a certain Keros whatever is a tracker of the group. 'Baka mas mapapabilis kung may ibang naghahanap', anang isip niya.

Malaman lang niya kung nasaan ang Eric na iyon ay siya na ang bahalang maglagay sa kaniya sa dapat niyang kalagyan. Pero natigilan siya sa naisip. Nag o-over react na nga ba s'ya? Isa pa, hindi pa naman niya napapatunayang masamang tao ang Eric na iyon.

Nag-iisip pa rin siya kung tatawagan si Raj o hindi. Napaka-busy ng taong 'yun. Medyo alangan pa rin siya rito. Para kasing nasa loob din ang kulo ng isang 'yun.

Sa huli ay nanaig pa rin ang kagustuhan niyang mahanap agad si Austine.

"Hey! Bro," sabi niya nang sagutin niya ang telepono.

"Diego!" Sagot nito.

"Bro, you have told me before about Jeros? Or Heros? One can track down people anywhere?" Tanong niya.

"You mean Keros,"

"Yeah!"

"You need him?" tanong nito.

"Yeah, I need to find someone, as soon as possible," hindi na siya nagdalawang-isip pa.

"Sure, 'send his contact," anito.

"Thanks!" Sabi niya bago ibaba ang telepono.

Napahugot siya ng malalim na hininga at sabay hagis ng hawak na cellphone sa kabilang sulok ng kama. Kaunti na lang at mahahanap na niya si Austine.

Kinabukasan, tinawagan niya si Keros, ang tracker ng grupo, at ibinigay ang ilang impormasyon tungkol kay Eric.

Halos tatlong araw lang siyang naghintay, and bingo! He got a result! Bilib na rin talaga siya sa tracking ability nitong si Keros, he even hacked Eric's line!

Perks of being in this organization, makukuha mo ang mga serbisyong best of the best!

Nasa Pangasinan ang grupo ni Eric, sa isang pribadong resort sa may parte ng Lingayen. Siguradong naroon din si Austine.

 Ngayon pa lang ay gusto na niyang puntahan ang mga ito. Gusto niyang ilayo rito si Austine, sukdulang kaladkarin pa niya ito. Pero hindi iyon ganoon kadali. Kailangan niya ng plano, kailangan niyang mapatunayan ang mga maling gawain ng mga Escobar. Kailangang linisin niya ang pangalan sa dalaga. 

 Tulad ni Violet, ngayon ay mayroon na siyang personal na dahilan para kalkalin ang buhay at aktibidades ng Eric na 'yon.

 Tulad ng dati, sisimulan niya ang assignment sa pag-iimbestiga sa pinagmulan ng subject. Kailangan niyang pumunta ng Mindoro dahil doon nagmula si Eric. Aalamin niya ang puno't dulo ng mga ito at sisiguruhin niyang mababawi niya si Austine rito.

 'Wait, mababawi?' Kailan ba naging sa kaniya ang dalaga? 

 Napailing na lang s'ya sa mga kakaibang pumapasok sa isip niya. Daig pa niya ang teen ager sa pago-over think.

 Mindoro.

"Hay, napakabuting bata,"

 "Napakamatulungin,"

 "Mabait na bata iyang si Eric,"

 "Kuu! Eh kung hindi dahil kay Eric baka wala na ang panganay ko,"

 Ilan lamang ito sa mga nakuha niyang kasagutan mula sa mga napagtanungan niyang nakakakilala rito. Lalo siyang naguluhan. 

Hindi lamang iyon, mayroon ding maliit na foundation si Eric na tumutulong sa mga batang may cancer na walang kakayahang magpagamot, ang 'ERICA FOUNDATION' named after his late sister. 

 Eric is not really what he is thinking.  

 Pero hindi pa rin sapat ang mga nalaman para makampante siya, ano ang konoeksyon ni Austine sa Eric na 'yun. At paanong buhay pa ito gayong ideneklara ng Alpha na patay na ito kasama ang iba pang trainee.

  Malalim pa rin ang iniisip niya hanggang makarating sa tinutuluyang lodging house. Hindi na siya nag-abala pang maghanap ng hotel kagabi pagdating n'ya, nagkasya na lamang siya sa malapit na lodging house sa terminal ng bus patungo sa Maynila. Tinawagan na rin niya ang nakilala niya at pinagrentahan niya ng sasakyan. Medyo may kalayuan rin kasi ang bayan ni Eric. 

 Nagpakilala lang naman siya bilang isang kolumnista mula sa Maynila, at syempre todo effort naman s'ya sa mga supporting details ng pagiging manunulat niya sa isang sikat na magasin. Nagpagawa pa talaga siya ng pekeng identification para malayang makapangalap ng impormasyon. 

 Ilan rin sa mga nalaman niya ay ang pagkawala ni Eric ng mahabang panahon sa lugar na ito, ayon sa mga kakilala nito ay huling nagpakita roon si Eric nang malapit na itong magtapos sa pagiging 'sundalo' nito, nang mawala dahil sa sakit na leukemia ang kapatid na si Erica. Pagkatapos noon ay nawala na itong parang bula. Walang nakaka-alam kung nasaan ito. Nang bumalik ito halos ilang buwan pa lamang ang nakakaraan ay mayaman na ito, itinayo ang foundation at tumulong sa mga nangangailangan sa kanilang lugar.

 Napa-isip siya, hindi isang aksidente o swerte lang na nakaligtas si Eric sa ambush, may mga tao sa likod nito. At hindi basta kung sino lang. Malamang ay buhay pa rin ang iba pang mga kasama nito.

 Napukaw siya sa mahihinang katok sa pinto. 

 "Si Jon 'to," ang may-ari ng sasakyang nirentahan niya.

 Mabilis siyang tumayo at tinakpan ng jacket ang mga bala at kalibre kwarenta'y singko pistol na ikinalat niya sa maliit na mesa.

 "Tuloy ka," aniya nang buksan ang pinto. Tingin niya ay halos kasing edad lamang niya si Jon, patpating nga lang ito.

 "Salamat pare, pero medyo nagmamadali kasi ako, may gustong magrenta sa sasakyan. Sayang naman," halata sa tono nito ang pagmamadali.

 "Ah, ganoon ba?" Aniyang tumalikod saglit at kinuha ang maliit na bag sa upuan.

 "Heto," inabot ang susi at ilang lilibuhin kay Jon.

 "Sobra yata ito pare," si Jon na nag-aalangan pa kung aabutin ang pera.

 "Advance ko yan sa susunod na byahe ko rito," pagbibiro niya.

 "Sige na, nagmamadali ka eh," dagdag pa niya.

 "Ha, oo nga pala," tugon nito habang ibinubulsa ang pera.

 "Salamat pare, tawagan mo lang ako sa susunod na paparito ka," sabi nito bago tuluyang magpaalam.