Share

Chapter 22

“It’s almost ten thirty na ng gabi ngunit dilat pa rin ang aking mga mata. Halos hindi ako mapakali sa aking kinatatayuan at hindi ko na rin mabilang sa daliri kung ilang beses na ba akong nag paro’t-parito ng lakad habang kagat ang isang daliri ko. Ilang araw na kasi akong nakakulong dito sa loob ng silid at hindi ko na alam kung paano pang makakalabas dito. Noong araw na dalhin ako ni ginoong Alistair sa loob ng silid na ‘to ay iyon din ang huling araw na nagpakita siya sa akin. Gusto ko ng umuwi at makasama ang aking mga magulang. Para sa akin ay wala ng dahilan pa na manatili ako dito. Batid ko na alam ni Mr. Thompson ang totoong nangyari ngunit bakit kailangan pa niya akong ikulong dito? Paano ko pa mapapatunayan na inosente ako kung mananatili ako sa apat na sulok ng silid na ito.

“Click!” Bigla ang ginawa kong paglingon sa pintuan ng marinig ko ang tunog ng seradura tanda na may pumihit dito mula sa labas. Hindi ko maintindihan kung bakit tila kakaiba ang simoy ng hangin ngayo
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status