Elara Pov
7 years ago... "Maganda na ba ako, Liam? Sa tingin mo ba magagandahan sa akin si Alexander? Baka i-reject niya ang proposal ko," nag-aalalang tanong ko kay Liam matapos niya akong lagyan ng makeup sa mukha. Buong araw akong excited at kinakabahan. Ni hindi na nga ako nakakain ng maayos sa araw na ito dahil excited ako sa pagdating ng gabi. Mahalaga sa akin ang gabing ito. Tonight is our senior high school graduation ball. Ngunit hindi lang iyon. Dahil ngayong gabi ay balak kong mag-propose kay Liam. Tatanuningin ko siya kung puwede ko ba siyang maging boyfriend. Liam and I are schoolmates. Hindi man kami magkaklase ay madalas pa rin kaming magkasama sa loob ng school ng campus. Malapit kasi kami sa isa't isa. Siya ang tinaguriang male campus crush samantalang ako naman ang female campus crush. Marami ang nagpi-pair sa amin as a couple kahit na hindi naman siya nanliligaw sa akin. Ngunit hindi man siya nanliligaw sa akin ay hindi rin naman niya kinokontra ang mga schoolmates namin na nanunukso sa aming dalawa. Hindi lang ako ang nagkaka-crush kay Liam kundi marami kaming mga kababaihang estudyante sa school namin. Masuwerte kasi kung sino ang magiging girlfriend niya dahil unang-una ay guwapo, tapos matalino pa, at bonus na lang na mayaman siya. Ngayong graduate na kami at magkakahiwalay na kami ng papasukang school ay nag-aalala ako na baka may makilala siyang iba babae sa college. Hindi ko naman kasi kayang mag-aral sa school na pinapasukan niya dahil hindi mayaman ang pamilya ko. Kaya ngayon pa lang, habang close kami sa isa't isa ay magtatapat na ako ng nararamdaman ko para sa kanya. Inayusan at nilagyan ng mga lobo na hugis heart ang area sa campus kung saan kami madalas na tumatambay ni Alexander kapag free time. Lahat yata sa school namin ay nakakaalam na magpo-propose ako sa kanya maliban mismo sa kanya. All of them are rooting for me to get Alexander's sweet "yes". "My goodness, Elara! Ilang beses mo nang itinanong sa akin iyan. Hindi pa ba nagagasgas ang tainga mo sa mga sagot ko?" natatawang biro sa akin ni Liam, ang best friend kong napaka-supportive. "Kung hindi lamang ako gay ay tiyak na magkakagusto rin ako sa'yo. You're very beautiful inside and out. At saka, alam naman ng lahat na mutual understanding kayo ni Alexander kaya imposible na i-reject ka niya. Baka nga naghahanda na rin siya ngayon na magtapat ng nararamdaman niya para sa'yo." Na-touch ako sa sinabi ni Liam kaya niyakap ko siya. "You're a very supportive best friend. I'm really lucky to have you." "Huwag na tayong magdrama. Umalis na tayo at baka ma-late pa tayo sa graduation ball." Nang tila ayaw ko pang lumabas sa silid ko ay kinuha niya ang maliit kong shoulder bag at isinukbit sa kanyang balikat bago ako hinila palabas ng bahay namin. Habang papunta kami sa school ay labis ang kabang nararamdaman ko. Parang tatalon na nga palabas ng dibdib ko ang puso ko sa labis na kaba at antisipasyon na nararamdaman ko. Hindi ko akalain na ang excitement at saya na nararamdaman ko ay biglang mapapalitan ng matinding pagkapahiya at pagkadurog ng puso ko. Pagdating sa gate ng school ay agad na may sumalubong sa amin na kaklase ko at katulong sa pagde-decorate ng place kung saan ako magpo-propose kay Alexander. "Mabuti naman at dumating ka na, Elara. Sumama ka sa akin. Bilis!" Hindi pa man ako nakakapagtanong sa kanya kung saan niya ako dadalhin at bakit anxious siya ay hinila na niya ang kamay ko. Dinala niya ako sa lugar kung saan naroon ang aking surprise proposal para kay Alexander. Maraming mga estudyante ang nakapalibot at tila may pinapanuod. Hinawi ng kaklase ko ang mga estudyante na nakaharang sa daraanan namin hanggang sa tumambad sa paningin ang hindi magandang eksena. Nasa harapan ng aking surprise proposal si Alexander at hawak ang flower bouquet na inihanda ko para sa kanya. Kinabahan ako nang makita kong madilim ang mukha niya at tila hindi masaya sa kanyang nakita. "Ano ang ibig sabihin nito, Elara?" naniningkit ang mga mata na tanong ni Alexander sa akin matapos basahin ang mga salitang "Will You Be My Boyfriend" na nakasulat sa bawat lobo. Hindi ako makapagsalita. Tila nalunok ko ang aking dila kaya hindi ko magawang sagutin ang tanong niya. Obvious naman kung ano ang ibig sabihin ng kanyang nakikita kaya bakit pa siya magtatanong? "Hindi pa ba obvious, Alexander? Magtatapat sa'yo si Elara ng kanyang nararamdaman at tatanungin ka niya kung puwede bang maging boyfriend?" wika ni Isabela, isa sa mga babaeng may matinding crush kay Alexander. "Ang kapal naman ng mukha mo para gawin iyan, Elara. Ano ang tingin mo sa akin? Cheap? Makikipagrelasyon ako sa babaeng girlfriend ng bayan? Sa babaeng hindi lang isa ang boyfriend kundi halos lahat ng mga lalaking guwapong estudyante sa school ay nagiging boyfriend niya? Sa babaeng gold digger?" Pagkatapos magsalita ni Alexander ay inihagis niya sa sahig ang bulaklak na hawak niya at inapak-apakan at dinurog ng kanyang mga paa. Mas lalo akong hindi nakapagsalita aa ginawa niya. Pakiramdam ko ay hindi mga bulakkal ang tinapak-tapakan at dinurog ng kanyang mga paa kundi ang puso ko. Ang buo kong pagkatao. Hindi ko rin akalain na maririnig ko kay Alexander ang mga masasakit na salitang ito. Bakit niya ito sinabi sa akin? Hindi ba niya ako kilala? Hindi ba niya alam na lahat ng mga balita tungkol sa mga nagiging boyfriend ko ay hindi totoo? I am no boyfriend since birth. At lahat ng mga balita sa akin sa school about sa pagiging playgirl ay hindi totoo. Para sa akin ay pagsasayang lamang ng oras kung papansinin ko ang mga fake news na iyan. Alam ko naman na lahat ng iyon ay hindi totoo. Ngunit hindi ko akalain na naniniwala pala si Alexander sa mga balitang iyon. Biglang nag-ulap ang aking mga mata at nanghina ang aking mga tuhod kaya hindi ko napigilan ang mapaupo sa sahig. Napalapit naman sa akin si Liam nang makita ang nangyari sa akin. "Stand up, Elara! Huwag mong pakinggan ang mga sinabi ni Alexander. Huwag kang malungkot. Sa halip ay maging masaya ka dahil nakita mo ang totoong ugali niya," wika ni Liam habang pilit akong itinatayo. "Pagsabihan mo iyang kaibigan mo, Liam. Sabihin mo sa kanya na huwag siyang ambisyosa. Hindi magugustuhan ni Alexander ang slut na katulad niya!" nakangising wika ni Isabela na halatadong tuwang-tuwa sa nangyari. "Slut!" "Gold digger!" "Ambisyosa!" "Walang hiya!" Ilan lamang iyan sa mga masasakit na salita ma ibinabato sa akin ng mga estudyanteng nakapalibot sa akin sa pangunguna ni Isabela. Dinampot nila ang mga bulaklak na dekorasyon at ibinato sa akin habang binabato rin ako ng mga panget na salita. Gusto kong humagulgol ng iyak ngunit ayaw tumulo ng aking mga luha. Masyado yata akong na-shock sa hindi ko inaasahang nangyari. Liam shielded me with his body para siya ang tamaan ng mga ibinabato sa akin ng mga estudyante. Galit na galit sila na para bang nakagawa ako ng malaking kasalanan sa kanila. Nag-angat ako ng tingin at nakita ko si Isabela at Alexander na magkahawak ang mga kamay habang naglalakad palayo sa akin. Saglit na lumingon sa akin si Isabela at umismid bago. Lalong nadurog ang aking puso sa aking nakita. Sa pagkakataong ito ay tumulo na ang aking mga luha na kanina ay ayaw lumabas. Mahigpit na ikinuyom ko ang aking mga kamao. Hindi lang sakit ng dibdib at matinding pagkapahiya ang nararamdaman ko ngayon kundi galit. Galit para kay Alexander. Hindi naman niya ako kailangang ipahiya ng ganito kung hindi niya ako gusto. He could reject me in a nice way dahil hindi ko naman ipagpipilitan sa kanya ang akíng sarili. Ngunit mas pinili niyang ipahiya ako sa harapan ng aming mga ka-schoolmate. He is heartless! Kailanman ay hinding-hindi ko makakalimutan ang ginawa niyang ito sa akin. At kapag nagkaroon ako ng pagkakataon ay gagantihan ko siya sa ginawa niyang ito sa akin! Ipaparanas ko rin sa kanya kung paano ang masaktan at mapahiya sa harapan ng maraming tao? Isinusumpa ka iyan!Elara Pov"Elara? Hey?" Malakas na tapik sa aking balikat ang napagbalik sa aking isip sa kasalukuyan. Bigla kasing dumaloy sa aking isip ang alaala kung bakit ako nawalan ng paniniwala sa pag-ibig nang makita ko ang mukha ni Alexander na siya palang groom ko. "Anong nangyari sa'yo? Bakit ka huminto sa paglalakad? Para kang nakakita ng multo.""Look at the groom," mahina ang boses na sabi ko kay Liam. Hindi pa yata nito napansin ang groom ko kaya.Tumingin nga si Liam sa groom at hindi nito napigilan ang mapatili ng bahagya nang makita ang seryosong mukha ni Alexander. Halos magdikit na ang mga kilay nito sa labis na pagkakakunot ng noo habang nakatingin sa akin. Akala naman ng mga taong nasa paligid namin na na-guwapuhan lamang si Liam sa groom kaya ito napatili kaya nagtawanan ang mga ito. Hindi nila napapansin ang tension na unti-unting nabubuo sa paligid namin."Oh my God, Elara! Is this a joke? Binibiro ka ba ng tadhana?" hindi napigilang komento ni Liam sa mahinang tinig. "We
Elara Pov"What are you doing, girl? It was the last part of the ceremony." Bigla akong natauhan nang marinig ko ang boses na iyon ni Liam. Saka ko lang na-realized na nasa nga pala ako ng simbahan at ikinakasal kay Alexander. Namula ang mukha ko sa pagkapahiya. Nang tapunan ko ng tingin ang mga taong nasa paligid ko namin ay nakalarawan sa mukha nila ang shock at pagtataka. Tiningna ko si Alexander at halos mag-isang linya na ang makakapal nitong kilay sa labis na pagkunot ng noo. Ramdam ko na nagtitimpi lamang siya at nais na niya akong tirisin, hilahin palabas ng simbahan at itapon sa kalsada.Lihim akong huminga ng malalim at napipilitang ngumiti ng apologetic. "I'm sorry. I didn't mean to hit you hard, Alexander. May lamok kasi sa pisngi mo at nais ko lamang itong patayin. Hindi ko sinasadyang mapalakas ang pagkakatampal ko sa pisngi mo," I apologized to him out of my nose. Hindi ko naman talaga pinagsisisihan na nasampal ko siya. That slapped serves him right.Walang umimik sa
Elara Pov Pagbukas ni Liam sa pintuan ng room ng luxury hotel na pagmamay-ari ng pamilya ni Alexander at pina-reserved ng aking mother-in-law ay nagulat ako sa aking nakita. Hindi ko inaasahan na marami pa lang inimbitang mga kamag-anakan at close friends ang aking mother-in-law. Ang usapan namin ay immediate family lamang at ang ninong at ninang ang mga bisita ngunit hindi nangyari. Dahil sa tantiya ko ay aabot ng tatlumpung bisita ang nasa loob ng silid.Lahat ng mga bisita ay nakangiti at nakatingin sa akin. Natutuwa silang makita ako. Ngunit ang pakiramdam ko ay parang pinagtatawanan nila ako. Minamaliit dahil hindi ako kasing-yaman ng pamilya ni Alexander."The bride is finally here!!!" Narinig kong sigaw ng tinig ng isang babae. Para akong napako sa bukana ng pintuan. Tila naka-glue ang aking mga paa sa sahig kaya hindi ko ito maihakbang. Naramdaman ko rin ang biglang pamamawis ng malamig ng aking mga palad."Lower your eyes, Beshy. Huwag mo silang tingnan sa mukha para hindi
Elara Pov"Sinasabi ko na nga ba't may pinaplano kang hindi maganda, Elara. Gusto mong magkaanak agad sa akin? For what? Para magkaroon ka ng pagkakataon na makahawak sa ariarian ng pamilya ko?" galit na tanong ni Alexander sa akin. Narinig naman niyang hindi ako ang nagsalita ng bagay na iyon kundi ang kaibigan ko ngunit sa akin pa rin siya nagalit. Nakatatak na talaga sa utak niya na masama akong babae kaya kahit anong marinig niya, kahit na hindi nagmula sa bibig ko ay iisipin niyang sa akin nagmula ang ideya. "Huwag ka namang magalit, Alexander. Binibiro ko lang naman si Elara. Never niyang gagawin iyon sa'yo." Agad na ipinagtanggol ako ng kaibigan ko laban kay Alexander."Really? Hindi niya gagawin iyon?" Tinapunan niya ako ng nang-iinsultong tingin. "Hindi nga ba't kinaya niyang mapahiya sa harapan ng maraming tao makapagtapat lamang sa akin ng pag-ibig niya?"Lihim akong napasinghap at napakuyom ng kamao nang ipaalala niya sa akin ang nakalipas na iyon na pilit kong kinakalimu
Elara PovNapalunok ako ng laway ko nang pumasok si Alexander sa loob ng silid na madilim ang mukha. Hindi ko inakala na babalik pa siya pagkatapos ng pag-uusap namin kanina."Mabuti naman at nandito ka na, Alex. Alagaan mo itong asawa mo dahil masyadong mahiyain," nakangiting kausap ng mother-in-law ko sa kanyang anak. Pasalamat ako na biglang nagbago ang madilim na expression ni Alexander nang humarap sa kanya ang kanyang ina. Siguro ayaw nitong makita na madi-disappoint ang ina nito kaya pinipilit na lamang nito ang sarili na magpakahinahon sa harapan ng kanyang ina. "Are you sure na mahiyain ang manugang mo, Mom?" nakangiting sagot ni Alexander sa kanyang ina. Iyong klase ng ngiti na para bang nagsasabi na nagkakamali ng iniisip ang kanyang ina dahil hindi ako mahiyain sa halip ay wala akong hiya. Ngunit mukhang hindi nahalata ng ina nito ang nais iparating ni Alexander o baka naman talagang hindi lamang ito pinansin ng mother-in-law ko."Yes, of course!" mabilis na sagot ng aki
Elara PovNakatitig lamang ako sa contract agreement na nasa kamay ko habang si Alexander naman ay nakataas ang isang kilay sa pagkakatingin sa akin."Yes. It's a contract agreement," he confirmed. "I told you that I won't let you have your way. So pirmahan mo na iyan para wala na tayong maraming usapan. Don't tell me ayaw mong pirmahan ang contract agreement na iyan dahil gusto mong maging Mrs. Reed forever?" Umiling-iling si Alexander na para bang sinasabi nito na imposibleng mangyari iyon.Lihim akong huminga ng malalim. Hindi naman sa ayaw kong pumirma sa contract agreement na ibinigay niya. Iniisip ko lang na pumirma na ako ng contract agreement sa kanyang ina tapos pipirma naman ako sa contract agreement ng anak. Ganito ba talaga ang mag-ina? Idinadaan lahat sa contract agreement ang gusto nilang mangyari?Sa halip na sumagot kay Alexander ay binasa ko ang mga condition na nilalaman ng contract agreement. Napakunot ang aking noo matapos ko itong mabasa. Lahat ng nakasulat na con
Alexander PovTahimik akong umiinom ng alak sa sulok ng bar na pagmamay-ari ni Edzel, ang best friend ko. Actually, co-owner din ako sa bar na ito. Dalawa kaming nagtayo sa negosyong ito dahil pareho kaming mahilig sa night life noong nag-aaral ako ng college abroad. Sabay kaming nag-graduate at bumalik sa bansa. Nag-open kami ng bar para kapag gusto naming uminom o mag-relax kapag may oras sa aminh mga busy schedules ay hindi na namin kailangan pang maghanap ng bukas at hindi mataong bar. Ngunit hinayaan kong si Edzel na lang ang mag-isang mag-manage ng bar dahil marami na akong responsibilidad sa balikat ko. Magmula nang bumalik ako sa bansa ay ako na ang namahala sa mga negosyong dati ang mom ko ang namamahala. Ngayon ay ako na ang CEO ng Reed Conglomerate. Nago-operate ito sa iba't ibang sektor tulad ng real estate, banking, at marami pang iba. Siguro, ang uri ng pamumuhay na mayroon ako ang siyang dahilan kung bakit hindi tumigil si Elara para magtagumpay ang plano nitong maging
Elara PovKanina pa ako nakahiga sa kama ngunit hindi ako makatulog. Naligo na nga ako para mapreskuhan ang pakiramdam ko at makatulog agad ngunit wala iyong epekto. Hanggang ngayon ay mulat pa rin ang mga mata ko at pabiling-biling sa higaan. Para bang maalinsangan sa katawan.Humugot ako ng malalim bago nagpasyang bumangon at bumaba sa kama. Kinuha ko ang nakasampay na puting bathrobe at isinuot bago ako lumabas sa kuwarto ko. May terrace sa tabi ng aking silid kaya nagpasya akong doon magpahangin at magpa-antok. Humawak ako sa barandilya at tumingala sa kulay blue na kalangitan. Maliwanag ang bilog na buwan kaya naman kitang-kita ko rin kung gaano kaaliwalas ng kalangitan. Napakatahimik pagmasdan ang mga ulap na marahang gumagalaw sa ihip ng hangin. Bigla tuloy akong naiinggit sa kanila. Mabuti pa sila, payapa sa itaas samantalang ang isip ko ay parang ulap na gumagalaw sa kahit saang panig dahil sa malakas na hangin na tumatangay sa kanila.Iniisip ko ang sinabi ni Liam sa akin.
ElaraNang pagbalikan ako ng malay ay nasa loob na ako ng silid ni Alexander at nakahiga sa kama. Sa tabi ng kama ay nakaupo sina Rona at Alexander habang nagbabantay sa akin. Gumalaw ako para malaman nilang gising na ako."You finally woke up, Elara. Labis akong nag-alala sa'yo," natutuwang bulalas ni Alexander na siyang unang nakapansin sa akin. Tinulungan niya akong makabangon sa kama at maupo na lamang. "Kumusta ang pakiramdam mo? May masakit ba sa'yo?"Mabagal akong umiling. "Okay lamg ako.""I'm sorry, Elara. Hindi ko sinasadyang maitulak ka sa fountain. Gusto ko lang naman kayong pigilan ni Marion sa pag-aaway," paumanhin ni Rona sa akin, hinawakan nito ang isa kong kamay at marahang pinisil. "Kasalanan ko rin ang nangyari. Kung hindi lang kita iniwan para samahan ang kaibigan ko sa pag-iikot sa bawat table ng mga bisita niya ay hindi ka sana malalapitan ng babaeng iyon. I don't know that she was holding a grudge against you because you married my brother. Nagkataon namang kaib
ElaraHindi ko na mabilang kung ilang beses akong lumunok ng laway at palihim na humugot ng malalim na buntong-hininga habang kaharap ang sa mesa ang tatlong babaeng lumapit sa akin. Nasa isang birthday party kasi ako ngayon at tahimik na kumakain sa mesa na pang-apatan ngunit mag-isa lamang akong nakaupo.Si Rona ang nagsama sa akin sa party. Wala naman daw akong gagawin sa bahay ngayong gabi kundi ang matulog lang kaya pinilit niya akong isama. Hindi sana niya ako mapipilit na sumama sa kanya ngunit sumang-ayon si Alexander sa kapatid nito na sumama ako sa party para raw paminsan-minsan ay makisalamuha ako sa ibang tao. Napansin kasi nila na kapag may party o event na pupuntahan sila ay hindi ako sumasama. Hindi naman kasi nila alam na kaya mas gusto kong manatili na lamang sa bahay ay dahil nag-aalala akong umatake ang aking social phobia at mapahiya lamang ulit ako sa harapan ng maraming tao katulad ng nangyari sa akin noon. Ayokong matuklasan ni Alexander na siya ang dahilan kung
ElaraPareho kaming tahimik na nakaupo ni Alexander sa sofa at tila walang nais na maunang magsalita. Ayokong maunang magsalita dahil wala naman akong sasabihin sa kanya. Siya ang nagpunta rito kaya siya ang may sadya sa akin. Ngunit parang hinihintay niya muna kung ano ang sasabihin ko kaya hindi rin siya nagsasalita."Paano mo nalaman kung nasaan ang bahay ko?" Hindi ako nakatiis sa awkward na katahimikang bumabalot sa amin kaya napilitan na akong maunang magsalita."I secretly followed you," sagot ni Alexander sa mahinang boses. "Nagising ako nang bumangon ka sa kama kaya nang lumabas ka sa silid ko ay agad din akong bumangon at nagbihis pagkatapos ay dali-dali akong lumabas sa kuwarto para sundan ka.""Nagpanggap kang tulog pa para masundan mo kung nasaan ang bahay ko?" nakasimangot na sabi ko sa kanya. Para pala akong temang na labis ang pag-iingat na huwag siyang magising tapos iyon pala ay gising na pala siya at nagpapanggap lamang na tulog."I'm sorry. I have no choice. I kno
ElaraAlam kong lasing si Alexander at baka nanaginip siya kaya niya ako hinalikan ngunit hinayaan ko siya sa ginagawa niya. Hindi ko lang siya hinayaan kundi tinugon ko pa ng buong puso ang kanyang mga halik. I missed him so much. At ngayon ay natutugunan ang pananabik ko sa kanya."Uuhmm," hindi ko napigil ang mapaungol sa pagpasok ng dila niya sa aking bibig at ekspertong nilaro ang aking dila na natuto na ring makipaglaro sa dila niya.Naramdaman ko ang pagpasok ng isang kamay niya sa loob ng suot kong blouse at sinapo ang dibdib kong natatabingan pa ng bra. Gumalaw ang kamay nito sa loob ng damit ko at minasahe ang dibdib ko. Hindi siguro ito nakuntento kaya may pagmamadaling hinubad nito ang suot kong blouse at isinama na ang suot kong bra. Tumitig ako sa mukha ni Alexander dahil parang hindi siya lasing kung kumilos. Para bang alam na alam niya ang kanyang ginagawa. Ngunit nakapikit ng mariin ang mga mata nito kaya hindi ko alam kung nagtutulog-tulugan lang ba siya at kunwari
Alexander "Huwag mo akong pakialaman, Edzel! Wala kang pakialam sa akin! Hayaan mo akong uminom. Gusto kong malasing, okay?" Tinabig ko ang kamay ng kaibigan ko nang akmang aagawin niya ang bote ng beer na hawak ko. It's been three days magmula nang umalis sa bahay si Elara at hanggang ngayon ay hindi pa kami nakakapag-usap. Hindi niya sinasagot ang mga tawag at messages ko sa kanya. Pinuntahan ko siya sa kompanya nila ngunit ang sabi ni Liam ay naka-leave daw ang kaibigan nito. Ayaw naman naman niyang sabihin sa akin kung saan ang bahay ni Elara kaya hindi ko siya mapuntahan kung nasaan man siya ngayon. Pakiramdam ko ay pinagtataguan niya ako.Natatakot ako. Natatakot ako na baka pagbalik niya sa bahay ay may dala na siyang divorce papers. To hell with that divorce paper. Ayokong makipag-divorce sa kanya. Inaamin ko sa sarili ko na mahal ko na siya. Ngunit gusto ng mga kanyang ama na makipag-divorce siya sa akin. I know, dahil ito sa ginawa ko sa kanya noon na ngayon ay pinagsisiha
Elara "Elara! Elara!"Bigla akong napabalikwas sa higaan nang marinig ko ang malakas na boses ng nag-aalala kong kaibigan sa labas ng pintuan ng bahay ko. Kahit na inaantok pa ako dahil halos mag-umaga na nang sa wakas ay inantok ako ay bumangon pa rin ako sa kama at pinagbuksan ang kaibigan ko."It's too early— Naudlot ang sasabihin ko nang bigla akong niyakap ni Liam ng mahigpit pagkabukas na pagkabukas ko ng pintuan."I'm glad you're okay. I'm sorry I just came now. Kagigising ko lang kasi kaya kababasa ko pa lang sa text mo. Nang mabasa ko ang message mo ay agad kitang pinuntahan," sabi niya sa akin habang nakayakap ng mahigpit. "I'm okay. Pero hindi ako ngayon kasi gusto mo nang durugin ang mga buto ko," hindi ko napigilan ang magreklamo sa kanya.Agad naman niya akong pinakawalan at hinila papasok sa loob ng bahay at iniupo sa sofa."Nakilala mo ba kung sino ang taong nagtangkang pumasok sa bahay mo kagabi?" muling tanong nito, bagama't kalmado na ito ay nasa tinig pa rin ang
ElaraTahimik ang gabi at manaka-naka na lamang ang mga nagdaraang sasakyan sa kalsada. Malalim na rin ang tulog ko at ang tunog ng mangilan-ngilang sasakyan na nagdaraan sa kalsada ay hindi nakakagambala sa mahimbing kong pagtulog. Medyo malapit kasi sa highway ang bahay ko kaya hindi puwede na hindi maririnig mula sa labas ang tunog ng mga sasakyan sa labas.Habang mahimbing ang tulog ko ay bigla na lamang akong nagising na para bang may gumising sa akin. Agad kong sinipat ang oras sa cellphone ko na nakalagay sa gilid ng unan ko. Pasado alas dos ng madaling araw na pala. Wala pang eight ng gabi ay natulog na ako, pinilit palang matulog ang sarili ko para makapagpahinga ako sa pag-iisip kay Alexander.Maingat akong bumangon sa kama para lumabas sa silid ko. Nakaramdam kasi ako ng uhaw at maalinsangan ang paligid kaya siguro ako nagising. Kumuha ako ng isang baso ng malamig na tubig sa refrigerator at sinaid ang laman. Nabawasan ang alinsangan sa katawan ko nang maramdaman ko ang p
Elara Tahimik lamang ako habang naghahapunan kami nina Alexander at Rona. Nakikita kong pasulyap-sulyap sa akin ang magkapatid ngunit hindi naman sila nagtatanong sa akin. Pagkatapos naming kumain ay nag-excuse agad ako at umakyat sa silid ko. Sa silid ko ako nagtungo at hindi sa silid ni Alexander. Ilang minuto pa lamang akong nakakapasok sa silid ko nang marinig ko ang sunud-sunod na katok sa pintuan. Ini-expect ko na si Alexander ang kumakatok kaya hindi na ako nagulat nang mapagbuksan ko siya ng pintuan. Niluwagan ko ang pagkakabukas ng pintuan at hinayaan siyang pumasok sa loob bago ito isinara. "What's the problem, Elara? Kanina ko pa napapansin na sobrang tahimik mo? Ni hindi ka nga nagsalita habang kumakain tayo kanina. Hindi mo kami pinansin ni Rona na para bang wala kang nakikitang tao sa paligid," ani Alexander pagkapasok niya sa silid ko. "Tell me what's the problem. Haharapin natin iyon ng magkasama." Huminga ako ng malalim at tinitigan siya sa mata. "Nagpunta r
ElaraUmalis ako ng bahay at nagtungo sa bahay ng kaibigan ko. Wala akong mapagsabihan ng nararamdaman ko kaya ang bigat-bigat ng dibdib ko. Hindi ko naman puwedeng sabihin kay Rona ang pinag-usapan namin ni Papa lalo na kay Alexander. Hindi ko alam kung ano ang eksaktong mararamdaman niya kapag nalaman niyang nagtungo sa bahay niya ang mga magulang ko para pag-usapan ang pakikipag-divorce ko sa kanya.Sa bahay ni Liam ako nagtungo dahil wala naman pasok sa office ngayon. Kung hihintayin ko pa na dumating ang Monday para makausap ko siya at mailabas ang bigat na nasa loob ng dibdib ko ay baka bigla na lamang itong sumabog kapag hindi ko na napigilan.May susi ako sa bahay ni Liam kaya hindi na ako kumatok. Ginamit ko na lamang ang susi ko para makapasok sa loob. Katulad ko ay may spare key rin siya sa bahay ko kaya kapag gusto niyang magtungo sa bahay ay hindi na rin niya kailangan pang kumatok.Pagbukas ko ng pintuan ay agad na napakunot ang aking noo nang maamoy ko ang amoy-alak sa