Elara PovBahagyang inunat ko ang aking mga braso habang nakaupo ako sa aking upuan sa loob ng opisina ko. Isa akong fashion illustrator sa maliit ngunit rising company na itinayo ko kasama ang business partner at gay best friend kong si Liam. Three years pa lang ang kompanya namin ngunit nagawa naming makagawa ng sarili naming pangalan sa mundo ng fashion."Are you done, my dear?" Pumasok sa loob ng opisina ko si Liam at tiningnan ang mga sketches ko ng gown na isusuot ng isang sikat at kilalang actress sa bansa. I was thrilled that this actress chose me over other famous designers to design sa isusuot nitong gown sa isang awards night. Nagustuhan kasi nito ang dalawang gown na isinuot ng dalawang candidates sa katatapos na local beauty pageant na ipinalabas sa telebisyon kaya kinontak ako ng manager nito para magpagawa ng dalawang gown na isusuot nito sa award night."I'm done. Check mo kung pasado ba sa'yo or kung may dapat bang baguhin bago natin i-present sa client ang mga sket
Elara PovNakatulala lamang ako at walang reaksiyon habang inaayusan ng makeup artist na ipinadala ng kaibigan ng Mama ko, ng aking future mother-in-law. Pagkatapos ng ilang na pag-iisip ay nagdesisyon akong pumayag na magpakasal sa anak ng kaibigan ni Mama. Inisip ko na para sa kabutihan ni Papa ang gagawin kong ito. At isa pa, naisip ko na pagkatapos kong mag-dalantao sa lalaking iyon ay makikipag-divorce ako sa kanya. And then, babalik na ako sa sarili kong buhay. Free and unrestrained. Habang aking ama naman ay nadugtungan ang buhay niya. Sa side naman ng mapapangasawa ko ay hindi na sila lugi dahil mapupunta sa kanila ang anak ko kaya magkakaroon na sila ng pinapangarap nilang heir. Alam ko na mapapabuti ang kalagayan ng anak ko sa kanila kaya hindi ako mag-aalala na iwan ang bata sa kanila.Pagkatapos kong pumayag na magpakasal sa anak ng kaibigan ng aking ina ay agad na nakipagkita kami sa aking future mother-in-law. Kahit na hindi pa kami nagkikita ng aking husband-to-be ay m
Elara Pov 7 years ago..."Maganda na ba ako, Liam? Sa tingin mo ba magagandahan sa akin si Alexander? Baka i-reject niya ang proposal ko," nag-aalalang tanong ko kay Liam matapos niya akong lagyan ng makeup sa mukha. Buong araw akong excited at kinakabahan. Ni hindi na nga ako nakakain ng maayos sa araw na ito dahil excited ako sa pagdating ng gabi.Mahalaga sa akin ang gabing ito. Tonight is our senior high school graduation ball. Ngunit hindi lang iyon. Dahil ngayong gabi ay balak kong mag-propose kay Liam. Tatanuningin ko siya kung puwede ko ba siyang maging boyfriend.Liam and I are schoolmates. Hindi man kami magkaklase ay madalas pa rin kaming magkasama sa loob ng school ng campus. Malapit kasi kami sa isa't isa. Siya ang tinaguriang male campus crush samantalang ako naman ang female campus crush. Marami ang nagpi-pair sa amin as a couple kahit na hindi naman siya nanliligaw sa akin. Ngunit hindi man siya nanliligaw sa akin ay hindi rin naman niya kinokontra ang mga schoolmates
Elara Pov"Elara? Hey?" Malakas na tapik sa aking balikat ang napagbalik sa aking isip sa kasalukuyan. Bigla kasing dumaloy sa aking isip ang alaala kung bakit ako nawalan ng paniniwala sa pag-ibig nang makita ko ang mukha ni Alexander na siya palang groom ko. "Anong nangyari sa'yo? Bakit ka huminto sa paglalakad? Para kang nakakita ng multo.""Look at the groom," mahina ang boses na sabi ko kay Liam. Hindi pa yata nito napansin ang groom ko kaya.Tumingin nga si Liam sa groom at hindi nito napigilan ang mapatili ng bahagya nang makita ang seryosong mukha ni Alexander. Halos magdikit na ang mga kilay nito sa labis na pagkakakunot ng noo habang nakatingin sa akin. Akala naman ng mga taong nasa paligid namin na na-guwapuhan lamang si Liam sa groom kaya ito napatili kaya nagtawanan ang mga ito. Hindi nila napapansin ang tension na unti-unting nabubuo sa paligid namin."Oh my God, Elara! Is this a joke? Binibiro ka ba ng tadhana?" hindi napigilang komento ni Liam sa mahinang tinig. "We
Elara Pov"What are you doing, girl? It was the last part of the ceremony." Bigla akong natauhan nang marinig ko ang boses na iyon ni Liam. Saka ko lang na-realized na nasa nga pala ako ng simbahan at ikinakasal kay Alexander. Namula ang mukha ko sa pagkapahiya. Nang tapunan ko ng tingin ang mga taong nasa paligid ko namin ay nakalarawan sa mukha nila ang shock at pagtataka. Tiningna ko si Alexander at halos mag-isang linya na ang makakapal nitong kilay sa labis na pagkunot ng noo. Ramdam ko na nagtitimpi lamang siya at nais na niya akong tirisin, hilahin palabas ng simbahan at itapon sa kalsada.Lihim akong huminga ng malalim at napipilitang ngumiti ng apologetic. "I'm sorry. I didn't mean to hit you hard, Alexander. May lamok kasi sa pisngi mo at nais ko lamang itong patayin. Hindi ko sinasadyang mapalakas ang pagkakatampal ko sa pisngi mo," I apologized to him out of my nose. Hindi ko naman talaga pinagsisisihan na nasampal ko siya. That slapped serves him right.Walang umimik sa
Elara Pov Pagbukas ni Liam sa pintuan ng room ng luxury hotel na pagmamay-ari ng pamilya ni Alexander at pina-reserved ng aking mother-in-law ay nagulat ako sa aking nakita. Hindi ko inaasahan na marami pa lang inimbitang mga kamag-anakan at close friends ang aking mother-in-law. Ang usapan namin ay immediate family lamang at ang ninong at ninang ang mga bisita ngunit hindi nangyari. Dahil sa tantiya ko ay aabot ng tatlumpung bisita ang nasa loob ng silid.Lahat ng mga bisita ay nakangiti at nakatingin sa akin. Natutuwa silang makita ako. Ngunit ang pakiramdam ko ay parang pinagtatawanan nila ako. Minamaliit dahil hindi ako kasing-yaman ng pamilya ni Alexander."The bride is finally here!!!" Narinig kong sigaw ng tinig ng isang babae. Para akong napako sa bukana ng pintuan. Tila naka-glue ang aking mga paa sa sahig kaya hindi ko ito maihakbang. Naramdaman ko rin ang biglang pamamawis ng malamig ng aking mga palad."Lower your eyes, Beshy. Huwag mo silang tingnan sa mukha para hindi
Elara Pov"Sinasabi ko na nga ba't may pinaplano kang hindi maganda, Elara. Gusto mong magkaanak agad sa akin? For what? Para magkaroon ka ng pagkakataon na makahawak sa ariarian ng pamilya ko?" galit na tanong ni Alexander sa akin. Narinig naman niyang hindi ako ang nagsalita ng bagay na iyon kundi ang kaibigan ko ngunit sa akin pa rin siya nagalit. Nakatatak na talaga sa utak niya na masama akong babae kaya kahit anong marinig niya, kahit na hindi nagmula sa bibig ko ay iisipin niyang sa akin nagmula ang ideya. "Huwag ka namang magalit, Alexander. Binibiro ko lang naman si Elara. Never niyang gagawin iyon sa'yo." Agad na ipinagtanggol ako ng kaibigan ko laban kay Alexander."Really? Hindi niya gagawin iyon?" Tinapunan niya ako ng nang-iinsultong tingin. "Hindi nga ba't kinaya niyang mapahiya sa harapan ng maraming tao makapagtapat lamang sa akin ng pag-ibig niya?"Lihim akong napasinghap at napakuyom ng kamao nang ipaalala niya sa akin ang nakalipas na iyon na pilit kong kinakalimu
Elara PovNapalunok ako ng laway ko nang pumasok si Alexander sa loob ng silid na madilim ang mukha. Hindi ko inakala na babalik pa siya pagkatapos ng pag-uusap namin kanina."Mabuti naman at nandito ka na, Alex. Alagaan mo itong asawa mo dahil masyadong mahiyain," nakangiting kausap ng mother-in-law ko sa kanyang anak. Pasalamat ako na biglang nagbago ang madilim na expression ni Alexander nang humarap sa kanya ang kanyang ina. Siguro ayaw nitong makita na madi-disappoint ang ina nito kaya pinipilit na lamang nito ang sarili na magpakahinahon sa harapan ng kanyang ina. "Are you sure na mahiyain ang manugang mo, Mom?" nakangiting sagot ni Alexander sa kanyang ina. Iyong klase ng ngiti na para bang nagsasabi na nagkakamali ng iniisip ang kanyang ina dahil hindi ako mahiyain sa halip ay wala akong hiya. Ngunit mukhang hindi nahalata ng ina nito ang nais iparating ni Alexander o baka naman talagang hindi lamang ito pinansin ng mother-in-law ko."Yes, of course!" mabilis na sagot ng aki
ElaraNang pagbalikan ako ng malay ay nasa loob na ako ng silid ni Alexander at nakahiga sa kama. Sa tabi ng kama ay nakaupo sina Rona at Alexander habang nagbabantay sa akin. Gumalaw ako para malaman nilang gising na ako."You finally woke up, Elara. Labis akong nag-alala sa'yo," natutuwang bulalas ni Alexander na siyang unang nakapansin sa akin. Tinulungan niya akong makabangon sa kama at maupo na lamang. "Kumusta ang pakiramdam mo? May masakit ba sa'yo?"Mabagal akong umiling. "Okay lamg ako.""I'm sorry, Elara. Hindi ko sinasadyang maitulak ka sa fountain. Gusto ko lang naman kayong pigilan ni Marion sa pag-aaway," paumanhin ni Rona sa akin, hinawakan nito ang isa kong kamay at marahang pinisil. "Kasalanan ko rin ang nangyari. Kung hindi lang kita iniwan para samahan ang kaibigan ko sa pag-iikot sa bawat table ng mga bisita niya ay hindi ka sana malalapitan ng babaeng iyon. I don't know that she was holding a grudge against you because you married my brother. Nagkataon namang kaib
ElaraHindi ko na mabilang kung ilang beses akong lumunok ng laway at palihim na humugot ng malalim na buntong-hininga habang kaharap ang sa mesa ang tatlong babaeng lumapit sa akin. Nasa isang birthday party kasi ako ngayon at tahimik na kumakain sa mesa na pang-apatan ngunit mag-isa lamang akong nakaupo.Si Rona ang nagsama sa akin sa party. Wala naman daw akong gagawin sa bahay ngayong gabi kundi ang matulog lang kaya pinilit niya akong isama. Hindi sana niya ako mapipilit na sumama sa kanya ngunit sumang-ayon si Alexander sa kapatid nito na sumama ako sa party para raw paminsan-minsan ay makisalamuha ako sa ibang tao. Napansin kasi nila na kapag may party o event na pupuntahan sila ay hindi ako sumasama. Hindi naman kasi nila alam na kaya mas gusto kong manatili na lamang sa bahay ay dahil nag-aalala akong umatake ang aking social phobia at mapahiya lamang ulit ako sa harapan ng maraming tao katulad ng nangyari sa akin noon. Ayokong matuklasan ni Alexander na siya ang dahilan kung
ElaraPareho kaming tahimik na nakaupo ni Alexander sa sofa at tila walang nais na maunang magsalita. Ayokong maunang magsalita dahil wala naman akong sasabihin sa kanya. Siya ang nagpunta rito kaya siya ang may sadya sa akin. Ngunit parang hinihintay niya muna kung ano ang sasabihin ko kaya hindi rin siya nagsasalita."Paano mo nalaman kung nasaan ang bahay ko?" Hindi ako nakatiis sa awkward na katahimikang bumabalot sa amin kaya napilitan na akong maunang magsalita."I secretly followed you," sagot ni Alexander sa mahinang boses. "Nagising ako nang bumangon ka sa kama kaya nang lumabas ka sa silid ko ay agad din akong bumangon at nagbihis pagkatapos ay dali-dali akong lumabas sa kuwarto para sundan ka.""Nagpanggap kang tulog pa para masundan mo kung nasaan ang bahay ko?" nakasimangot na sabi ko sa kanya. Para pala akong temang na labis ang pag-iingat na huwag siyang magising tapos iyon pala ay gising na pala siya at nagpapanggap lamang na tulog."I'm sorry. I have no choice. I kno
ElaraAlam kong lasing si Alexander at baka nanaginip siya kaya niya ako hinalikan ngunit hinayaan ko siya sa ginagawa niya. Hindi ko lang siya hinayaan kundi tinugon ko pa ng buong puso ang kanyang mga halik. I missed him so much. At ngayon ay natutugunan ang pananabik ko sa kanya."Uuhmm," hindi ko napigil ang mapaungol sa pagpasok ng dila niya sa aking bibig at ekspertong nilaro ang aking dila na natuto na ring makipaglaro sa dila niya.Naramdaman ko ang pagpasok ng isang kamay niya sa loob ng suot kong blouse at sinapo ang dibdib kong natatabingan pa ng bra. Gumalaw ang kamay nito sa loob ng damit ko at minasahe ang dibdib ko. Hindi siguro ito nakuntento kaya may pagmamadaling hinubad nito ang suot kong blouse at isinama na ang suot kong bra. Tumitig ako sa mukha ni Alexander dahil parang hindi siya lasing kung kumilos. Para bang alam na alam niya ang kanyang ginagawa. Ngunit nakapikit ng mariin ang mga mata nito kaya hindi ko alam kung nagtutulog-tulugan lang ba siya at kunwari
Alexander "Huwag mo akong pakialaman, Edzel! Wala kang pakialam sa akin! Hayaan mo akong uminom. Gusto kong malasing, okay?" Tinabig ko ang kamay ng kaibigan ko nang akmang aagawin niya ang bote ng beer na hawak ko. It's been three days magmula nang umalis sa bahay si Elara at hanggang ngayon ay hindi pa kami nakakapag-usap. Hindi niya sinasagot ang mga tawag at messages ko sa kanya. Pinuntahan ko siya sa kompanya nila ngunit ang sabi ni Liam ay naka-leave daw ang kaibigan nito. Ayaw naman naman niyang sabihin sa akin kung saan ang bahay ni Elara kaya hindi ko siya mapuntahan kung nasaan man siya ngayon. Pakiramdam ko ay pinagtataguan niya ako.Natatakot ako. Natatakot ako na baka pagbalik niya sa bahay ay may dala na siyang divorce papers. To hell with that divorce paper. Ayokong makipag-divorce sa kanya. Inaamin ko sa sarili ko na mahal ko na siya. Ngunit gusto ng mga kanyang ama na makipag-divorce siya sa akin. I know, dahil ito sa ginawa ko sa kanya noon na ngayon ay pinagsisiha
Elara "Elara! Elara!"Bigla akong napabalikwas sa higaan nang marinig ko ang malakas na boses ng nag-aalala kong kaibigan sa labas ng pintuan ng bahay ko. Kahit na inaantok pa ako dahil halos mag-umaga na nang sa wakas ay inantok ako ay bumangon pa rin ako sa kama at pinagbuksan ang kaibigan ko."It's too early— Naudlot ang sasabihin ko nang bigla akong niyakap ni Liam ng mahigpit pagkabukas na pagkabukas ko ng pintuan."I'm glad you're okay. I'm sorry I just came now. Kagigising ko lang kasi kaya kababasa ko pa lang sa text mo. Nang mabasa ko ang message mo ay agad kitang pinuntahan," sabi niya sa akin habang nakayakap ng mahigpit. "I'm okay. Pero hindi ako ngayon kasi gusto mo nang durugin ang mga buto ko," hindi ko napigilan ang magreklamo sa kanya.Agad naman niya akong pinakawalan at hinila papasok sa loob ng bahay at iniupo sa sofa."Nakilala mo ba kung sino ang taong nagtangkang pumasok sa bahay mo kagabi?" muling tanong nito, bagama't kalmado na ito ay nasa tinig pa rin ang
ElaraTahimik ang gabi at manaka-naka na lamang ang mga nagdaraang sasakyan sa kalsada. Malalim na rin ang tulog ko at ang tunog ng mangilan-ngilang sasakyan na nagdaraan sa kalsada ay hindi nakakagambala sa mahimbing kong pagtulog. Medyo malapit kasi sa highway ang bahay ko kaya hindi puwede na hindi maririnig mula sa labas ang tunog ng mga sasakyan sa labas.Habang mahimbing ang tulog ko ay bigla na lamang akong nagising na para bang may gumising sa akin. Agad kong sinipat ang oras sa cellphone ko na nakalagay sa gilid ng unan ko. Pasado alas dos ng madaling araw na pala. Wala pang eight ng gabi ay natulog na ako, pinilit palang matulog ang sarili ko para makapagpahinga ako sa pag-iisip kay Alexander.Maingat akong bumangon sa kama para lumabas sa silid ko. Nakaramdam kasi ako ng uhaw at maalinsangan ang paligid kaya siguro ako nagising. Kumuha ako ng isang baso ng malamig na tubig sa refrigerator at sinaid ang laman. Nabawasan ang alinsangan sa katawan ko nang maramdaman ko ang p
Elara Tahimik lamang ako habang naghahapunan kami nina Alexander at Rona. Nakikita kong pasulyap-sulyap sa akin ang magkapatid ngunit hindi naman sila nagtatanong sa akin. Pagkatapos naming kumain ay nag-excuse agad ako at umakyat sa silid ko. Sa silid ko ako nagtungo at hindi sa silid ni Alexander. Ilang minuto pa lamang akong nakakapasok sa silid ko nang marinig ko ang sunud-sunod na katok sa pintuan. Ini-expect ko na si Alexander ang kumakatok kaya hindi na ako nagulat nang mapagbuksan ko siya ng pintuan. Niluwagan ko ang pagkakabukas ng pintuan at hinayaan siyang pumasok sa loob bago ito isinara. "What's the problem, Elara? Kanina ko pa napapansin na sobrang tahimik mo? Ni hindi ka nga nagsalita habang kumakain tayo kanina. Hindi mo kami pinansin ni Rona na para bang wala kang nakikitang tao sa paligid," ani Alexander pagkapasok niya sa silid ko. "Tell me what's the problem. Haharapin natin iyon ng magkasama." Huminga ako ng malalim at tinitigan siya sa mata. "Nagpunta r
ElaraUmalis ako ng bahay at nagtungo sa bahay ng kaibigan ko. Wala akong mapagsabihan ng nararamdaman ko kaya ang bigat-bigat ng dibdib ko. Hindi ko naman puwedeng sabihin kay Rona ang pinag-usapan namin ni Papa lalo na kay Alexander. Hindi ko alam kung ano ang eksaktong mararamdaman niya kapag nalaman niyang nagtungo sa bahay niya ang mga magulang ko para pag-usapan ang pakikipag-divorce ko sa kanya.Sa bahay ni Liam ako nagtungo dahil wala naman pasok sa office ngayon. Kung hihintayin ko pa na dumating ang Monday para makausap ko siya at mailabas ang bigat na nasa loob ng dibdib ko ay baka bigla na lamang itong sumabog kapag hindi ko na napigilan.May susi ako sa bahay ni Liam kaya hindi na ako kumatok. Ginamit ko na lamang ang susi ko para makapasok sa loob. Katulad ko ay may spare key rin siya sa bahay ko kaya kapag gusto niyang magtungo sa bahay ay hindi na rin niya kailangan pang kumatok.Pagbukas ko ng pintuan ay agad na napakunot ang aking noo nang maamoy ko ang amoy-alak sa