Share

Chapter 1

Author: Xhaeise Luna
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Zi Shien's POV

Malapit nang matapos ang mid term for this school year pero hindi ko pa natatapos ang mga school works ko, kailangan kong madaliin upang makapasa na, hindi ako makapag mid term exam kung kulang ako sa mga projects. Bakit pa kasi nag psychology pa ako? Hay naku! 

“Zi, pa-copy naman ng assignments mo hindi kasi ako nakatapos e,”usal ni Rhein habang nagkakamot ng kanyang ulo.

“Palusot ka na naman, sabihin mo nalang na hindi mo nagawa kasi magdamagan ang pagtambay mo sa bar.” Natatawa na lamang si Louise dahil sa palusot ng magaling naming kaibigan.

Natatawa na lang din ako dahil sa asaran ng dalawa.“Tumigil na kayo, tara sa cafeteria, libre ko. "

“Ayun! Sakto gutom na ako,”si Jonathan na kanina pa nanahimik.

“I love you, bro.” Akma na akong halikan ni Rhein ngunit umilag ako.

“Hindi tayo talo, manigas ka,” sagot ko sabay talikod sa kanya.

Papunta na kami ng canteen at syempre andyan na naman ang mga babae na nagkakandarapa sa aming mag babarkada.

“Zi akin ka nalang.”Sigaw n'ong babaeng halos mapuno na ng make-up ang mukha.

“Zi, sa kanya ka na lang daw oh.” Tumatawang usal ni Rhein at hinampas-hampas pa ang likod ko.

“Patulan mo na 'yan,” usal ni Jonathan.

May lumapit naman na babae sa amin, si Stephanie, maganda siya pero hindi ko type.“Zi wanna have bed time with me?” usal niya. And bite her lips seductively.

“Ah, kasi may gagawin pa ako e,” nandidiring usal ko. Gusto ko naman, nag pakipot lang.

“Sige na baby, please.” Kumapit pa sa mga braso ko at halos humalik na sa mga labi ko.

“Pa'no ba yan pre? Patulan mo na 'yan, blessing na 'yan oh,” ani Louise.

“Baby,please pleasure me.” Nagmamakaawang usal niya.

Hindi ko na rin siya matanggihan, lalaki lang ako at may pangangailangan din. “If you insist, tonight at my condo.” Nakita ko ang pag liwanag ng kanyang mukha dahil sa sinabi ko.

“Bro gusto mo ba na mag pa party sa condo mo?” usal ni Jonathan na may halong pang aasar.

“Basta may dala kayong babae, hindi 'yan tatanggi.” Pa ngiti-ngiting usal ni Louise.

“Tsk, kasalanan ko ba na ganito ako?” Isang tawanan naman ang tanging sinagot nilang tatlo.

   

  Rhein's POV 

Nagmistulang club ang condo ni Zi dahil sa ingay na dala ng mga bluetooth speaker at mga ilaw na may iba't - ibang kulay. Nandito rin ang mga babaeng inimbitahan namin upang makipag jamming at alam niyo na.

Nasa sala kaming magbabarkada habang si Zi naman ay nakipag lampungan kay Stephanie. Hindi man namin marinig ang ingay sa loob ng kwarto ni Zi ay alam naming tatlo na siguradong nage-enjoy na siya.

“Bro, nasa heaven na ang Zi natin ah.” Tawang tawa na sabi ni Joshua.

"Oo nga eh, naka puntos na naman" sagot ko naman sabay inom ng tequila.

“Nasaan na ba si Nicka?” si Joshua na panay ang silip sa kanyang cellphone.

Si Nicka ang babaeng inimbitahan ko para maging date ko o date nga ba ang tawag dito.

“Hi there!” masayang bungad ni Nicka sa pinto.

Speaking of blessing

“Nicka, I thougt hindi ka dadating” ani ko.

“Papalampasin ba nang isang anghel ang grasya?” malanding sagot nito. Lumapit ito sa akin habang kagat-kagat ang mga labi, umupo ito sa kandunggan ko, hindi alintana ang mga taong nasa paligid namin.

Oh dear, you're turning me on

“I guess you two need some privacy,” si Louise na parang nang aasar pa. Lumabas silang dalawa ni Joshua.

“Baby let's get wild,” pilyang usal ni Nicka.

Nag- init ako nang tuluyan dahil sa sinabi nito. Agad ko siyang sinunggaban ng maiinit na halik. 

Nasa kalagitnaan kami ng paghahalikan ni Nicka when... “Guys...” Palipat lipat ang tingin ni Joshua sa aming dalawa ni Nicka. “Oh, I'm sorry,” usal niya na may halong pang aasar.

“Shit!” inis na turan ni Nicka. Inis na inis siyang umalis sa kandungan ko buhat ng pagka udlot ng dapat sana'y gagawin namin. Tinaponan pa niya ng mga matatalim na tingin si Joshua saka pumunta sa kumpol ng mga babaeng inimbita namin.

“Bro, you need to see this,” ani Joshua na pangiti-ngiti pa. Alam kong kalukohan na naman ang ibubungad nito sa akin. Sumunod lang ako sa kanya papunta sa kwarto ni Zi.

“Ano na naman bang kalukuhan 'to?” kunot noong tanong ko.

Ngumiti ito, “Basta! Trust me you'll enjoy this one,” saad niya.

Iginawad niya ang tingin sa pinto ng kwartong medyo naka bukas, kaya makikita dito ang ginagawa ng mga taong nakapaloob sa kwarto.

 Rinig na rinig namin ang bawat katagang binibitawan ni Stephanie. Kitang kita pa namin ang bawat galaw ng dalawa.

“Bro, ang galing naman ni Zi,” tawang-tawa na turan ni Joshua. Sinasabi ko na nga ba at ibang kalokohan na naman ang ibubungad nito sa akin.

“Josh, umalis na tayo dito baka mag maladragon na naman si Zi pag nakita tayo dito,” usal ko na may halong pangangamba. Iba kasi kung magalit si Zi kaya ayaw na ayaw kong galitin siya.

“Teka lang malapit na silang matapos,” sagot ni Joshua na patuloy pa rin ang panonood sa ginagawa ng dalawa.

What the?! At balak talaga niyang tapusin hanggang dulo? 

“Ayan na bro,” usal ni Joshua. Nasalampak ang kanilang mga katawan sa kama buhat siguro ng pagod dahil sa ginagawa nila kani-kanina lang.

Pumanhik kami pabalik sa sala at itong si Joshua kinunan pala ng video ang bed scene nila ni Zi at Stephanie .

“I told you bro, I can do it,” masayang usal ni Joshua kay Louise. Inihagis pa nito ang kanyang cellphone na ginamit niya upang kumuha ng video nila Zi at Stephanie. 

Nag pustahan pala silang dalawa kung magagawa ba ni Joshua ang kumuha ng video habang nagpaparaos si Zi kay Stephanie. Mga loko talaga, pag ito malaman ni Zi lagot talaga 'tong dalawa.

Good luck na lang sa inyo.

Related chapters

  • Colder than Ice    Chapter 2

    Zi Shien's POVHalos magkandarapa na ako dahil sa kakagawa ng mga projects at assignments na hindi ko pa natapos, nang lumapit si Stephanie sa kinauupuan ko.Ano na naman kayang kailangan nito?“Baby, gusto mo bang sumama?” tanong nito habang nilalaro-laro ang kanyang nakaponytail na buhok.Nasanay na itong tawagin akong baby na para bang nobyo niya ako. Sa buong pag-aakala niya ay gusto ko ito kahit ang totoo namaʼy kinikilabutan ako sa tuwing naririnig ko siyang tumatawag sa akin.“Baby, what?!” may pagkasarkastiko at halong inis na tanong ko dito."Yes baby, ayaw mo ba? Ang sweet kaya nang endearment na `yan...” Tumingin ito sa kanyang mga kaibigan, “di'ba girls?”Tanging tango lamang ang nakuha niya bilang sagot ng mga ito.Napatawa naman sina Rhein na para bang inaasar pa si Stephanie."Paʼno ba yan bro, panindigan mo yan," sabi ni Louise na tawang tawa pa"Stephanie, alam

  • Colder than Ice    Chapter 3

    Zi's POVLunes na naman, panibagong araw at panibagong kalokohan na naman pero syempre mag-aaral ng mabuti.Late na akong magising kaya nagpahatid na lang ako kay daddy total dadaan din naman siya sa school. Lakad-takbo ang ginawa ko para maka-catch up sa unang subject kaya't hindi ko naiwasang makabangga ng kapwa estudyante.“Sorry.” At nag peace sign pa ako kahit hindi naman niya nakikita. Naka-yuko kasi ito habang naglalakad.Inangat niya ang kanyang ulo, tumingin siya sa akin na walang emosyon at nagpatuloy sa kanyang paglalakad.'Teka, di ba niya ako kilala?' sa isip-isip ko.Di ko nalang pinansin 'yon at tinungo na ang hall ng classroom ko, late na ako para sa psychology na class ko at paniguradong isang sermon na naman ang aabutin ko sa professor namin.“Good morning ma'am!” masayang bungad ko sa pintuan ng classroom.“You're 10 minutes late Mr. Cardinham!” sigaw ni Prof.Hindi muna

  • Colder than Ice    Chapter 4

    Chapter 4 Zi Shien's POV “Foreign Accent Syndrome is a brain disorder that causes the sufferer to speak in a foreign language, involuntarily,” discuss ni Prof. Nakikinig ako sa discussions nang lumipat ng upuan si Stephanie sa tabi ni Quizhiah. Sigurado ako, may plano na naman itong babaeng 'to, napaka-bully talaga ng babaeng 'to! Kilala si Stephanie sa university hindi lamang sa yaman ng kanyang pamilya pati na rin sa kanyang pagiging bully. Kaya kinatatakotan siya ng mga estudyante dito sa university.Napatingin ako sa gawi ni Qhuizhia na ngayon ay walang paki-alam sa tabi niya. Hindi ko pa rin nakikitaan ng kahit kaunting emosyon ang mukha niya kahit ilang linggo na simula noong mag-transfer siya dito sa university. “Bro, what's that look?” ani Rhein. Sinundot-sundot niya ang aking tagiliran. “Nothing,” I replied at iniwas ang aking tingin sa kanya. Alam kong madali lang akong mabasa ni Rhein. Isang tingi

  • Colder than Ice    Chapter 5

    Zi Shien’s POV “Quizhiah, any suggestions for our project?” tanong ko habang nakatitig sa kanya. Nandito kami ngayon sa gym ng school, Physical Education time namin ngayon at kasalukuyan kaming nagpapahinga galing sa basketball. Lahat ng mata ng mga tao na nakapaloob sa gym nakuha ni Qhuizhia kanina habang naglalaro kami ng basketball. Siya kasi ang napili ng instructor namin na mag-represent sa girls at ako naman sa boys. One on one ang labanan at nakakahiya man na aminin pero natalo ako ng babae. Halos hindi ako makasabay sa mga galaw niya kanina habang nag lalaro kami. Lahat ng lalaki napanganga sa mga galawan niya sa court, at kahit ako na katunggali niya ay hindi rin mapigilan ang paghanga sa kanya. “Ano nga ba ‘yong topic natin?” tanong niya. Kinuha niya ang cellphone niya galing sa bag niya at tila may kinakalkal sa cellphone niya. Ito na naman ang mga kilos niyang parang nagpapahiwatig na ayaw niyang makipag-usap sa akin o kahit kaninong

  • Colder than Ice    Chapter 6

    Zi Shien’s POVMag-isa lang si Qhuizhia nang madatnan ko sa classroom namin. Abala siya sa kung anong ginagawa niya kaya hindi niya napansin ang pagdating ko. Umupo ako sa upuang katabi niya, hindi niya pa 4in ako napapansin dahil sa nakatuon ang buong atensyon nito sa ginagawa niya. Tahimik ko siyang pinagmamasdan. Malambot ang bawat galaw ng kanyang mga kamay, bawat pagkumpas ng kanyang lapis na siyang nagdudulot ng hugis at linyang naimprinta sa papel ay unti-unti ring naibubunyag ang mukhang kanyang iginuhit. Nasa mga 40-years old na ito, batay sa bawat detalye ng guhit nito. Maganda ang babeng ginuhit niya at may kahawig din niya ito.Habang abala siya sa kanyang ginagawa, hindi ko rin mapigilan ang mapatitig sa mukha nito. Hindi ko alam pero kahit hindi kami nag-uusap sa sandaling ito ay hindi pa rin ako dinadalaw ng boredom ko gayong madali lang akong ma-bored dahil sa sobrang kadaldalan ko, nage-enjoy akong pagmasdan siyang gumuguhit.Hindi ko na n

  • Colder than Ice    Chapter 7

    Mari’s POVNagmukhang stalker si Zi dahil sa kakasunod niya sa aming dalawa ni Qhuizhia.“Mari, Quizhiah hintay naman,” si Zi. Paika-ika pa itong lumakad-takbo papunta sa gawi namin ni Qhuizhia. Natapilok kasi ito kanina dahil nga sa kakasunod niya sa amin.“Bakit ka ba kasi sunod nang sunod?” tanong ko. Natatawa akong pagmasdan siyang paika-ikang lumalakad papunta sa kinatatyuan namin.“E, sa gusto ko,” sagot niya. Inirapan pa ako nito sabay ngiwi dahil sigiro sa sakit na nararamdaman niya sa kanyang mga paa.‘E sa gusto ko’ if I know si Quizhiah ang sinusundan nito. Alam ko karakas mo Zi, hindi naman kasi maitatangi na maganda ‘tong kasama ko.Naghanap muna kami ng bakanteng waiting area para makapagpahinga itong si Zi, sakto namang may isang bakante. Ilang oras pa lamang kaming naka-upo nang magyaya si Zi. “Uy Zhiah, gutom ka na ba? Tara sa cafeteria, libre ko

  • Colder than Ice    Chapter 8

    Zi Shien’s POVAlas otso pa lang ng umaga pero laman na kaming dalawa ni Qhuizhia sa E-library. Dalawa kasi ang library ng school, isang electronic library at iyong may mga physical books na library. Pinilit ko talaga siya na sumama kahit ayaw niya.Agad akong nagtipa sa keyboard ng computer. ‘Alexithymia’ then I clicked the search button. Nang maipakita na ang mga impormasyong nilalaman patungkol sa salitang tinipa ko ng isang site na klinick ko, hindi ko alam pero para bang may sariling buhay ang aking mga mata at agad akong napatingin kay Qhuizhia na ngayon ay nakatitig lang sa harap ng computer monitor. Para talagang may iba sa kanya. Ang hirap niyang basahin.‘Alexithymia (literally ‘no words for feelings’) refers to a person’s inability to identify or verbally describe his or her feelings. The psychiatric syndrome is prevalent in patients with psychosomatic problems, substance abuse, and anxiety disor

  • Colder than Ice    Chapter 9

    Quizhiah’s POV Araw ng Lunes ngayon, unang araw sa week na ‘to pero naka-upo lang ako sa sofa at nagbabasa ng literature book. “Ma’am, ‘di ka po ba papasok sa school?” tanong ni Yaya Emily habang papalapit sa akin dala-dala ang isang baso ng gatas. Inilapag nito ang baso ng gatas sa ibabaw ng round glass table na katabi ng sofa na kinauupuan ko. “Papasok.” sagot ko habang nakatuon pa rin ang atensyon sa binabasang libro. Kitang-kita ko sa peripheral vision ko ang mukha niya na parang naghihintay sa susunod kong sasabihin. Balak ko sanang hindi pumasok kaso wala naman akong gagawin dito sa bahay. Tinapos ko muna ang binabasa kong literature book bago ako naligo at nagbihis. Nagpaluto na rin ako ulam kay Yaya para sa breakfast. Tatlong cheesy chicken hotdog at sunny side-up egg ang pinaluto ko sa kanya. Nag fried rice din siya at nagtimpla ng grape juice. “Ma’am, si daddy mo tumatawag sa akin, ba’t daw off ang cell p

Latest chapter

  • Colder than Ice    EPILOGUE

    Third Person's POV Umalingawngaw sa loob ng bahay ang sigaw ni Qhuizhiah bandang alas tres ng madaling araw. Hindi naman mapakali ang asawa niyang si Zi nang makitang nasasaktan ang kanyang asawa. “Baby, w-what’s happening?” tarantang tanong ni Zi habang hapo-hapo ang tiyan ng asawa. “Shein, manganganak na ‘ata ako,” sambit ni Qhuizhiah habang nagpipigil umiyak. Napayakap na lang si Zi sa kanyang asawa dahil sa kanyang taranta. “Just wait for me here. I’ll prepare the car,’ sambit ni Zi at nagmamadaling pumunta sa kanilang garahe. Tinawagan na rin niya ang kapatid niyang si Rhein. “Rhein, h-help me. Zhiah’s into labor,” mangiyak-ngiyak na sambit ni Zi. “Okay, pupunta na kami ni Mari d’yan. Kuya relax, okay. We’ll be there in a minute,” usal ni Rhein. Thirty minutes pa lang ang nakalipas mula no’ng tumawag siya sa kanyang kapatid ay dumating na ito kasama ang asawang si Mari. “Nasaan si Qhuizhiah?” bungad ng kanyang kapatid. “Nasa couch,” sagot nito habang papalapit sa kapatid. “Shein

  • Colder than Ice    Chapter 30

    Third Person’s POVTatlong araw na lang ang natitira at ikakasal na si Zi. Buong pag-aakala ni Qhuizhiah ay maging complete na siya dahil kay Zi, pero nagkakamali siya, pakiramdam niya ay unti-unting nawawala ang bawat parte ng puzzle na malapit na sana niyang mabuo. Pakiramdam niya binagsakan siya ng buong mundo nang mabalitaan niya mula sa mga barkada nila na ikakasal na si Zi. Mabigat ang kanyang pakiramdam niya dahil naniwala siya sa pangako nilang dalawa ni Zi na maghihintay sila sa isa’t-isa noong bago siya umuwi sa Italy.Nagkukulong lang si Qhuizhiah sa kwarto niya at napapabayaan na niya si Rhaivhien. “Mama, are you sad?” inosenting tanong ng anak niya nang mapansin nitong may luha sa mata ng mama niya. Nginitian ni Qhuizhiah ang anak. “Come here baby,” usal nito at opening her arms to hug her son. Dahan-dahang lumapit sa kanya si Rhaivhien. “Mama is not sad baby, I’m just not feeling weel,” sambit nito habang yakap-yakap ang anak. Hindi siya nagsisinungaling nang sabihin niy

  • Colder than Ice    Chapter 29

    Quizhiah's POVTatlong taon na ang nakalipas simula no’ng umalis ako sa Pilipinas. I missed them, specially si Shein. Kahit noong graduation nila hindi ako nakadalo kahit na una akong nag-graduate kaysa kanila. Nabalitaan ko rin ang nangyari sa Uncle ni Zi, nakakulong na pala ito dalawang taon na ang nakalipas. I feel relived nang marinig ko ang balita. Sa wakas ay nakamtan na rin naming ang hustisyang hinahangad namin. May sarili na ring firm sina Zi, Rhein, Louise at Joshua, naging tanyag din ang mga pangalan nila sa buong Pilipinas. I am so happy for them. Nakikibalita lang ako sa kanila dahil sa sobrang busy ko at wala rin kaming communication ni Zi.Dalawang taon na ring kasal sina Mari at Rhein. Hindi ako naka-uwi sa kasal nilang dalawa dahil sa pag-aasikaso ko sa sarili ko ring firm na tinayo rito sa Italy. Naging full-time mom din ako kay Rhaivhien., lumaki siyang isang masayahing bata, manang-mana ang pagkabibo niya sa kanyang ama. May iilang traits din siyang nakuha sa akin,

  • Colder than Ice    Chapter 28

    Quizhiah's POV Kasalukuyan akong naghahanda ng mga gamit na dadalhin ko papuntang Italy. I have decided na doon na magtapos ng pag-aaral ko, total fourth year na rin naman ako. Gusto ko na ring makita siyang muli. Pero nalilito ako sa kung ano nga ba ang dapat kong gawin, tama kayang ipakilala ko na siya sa taong matagal na niyang hinahanap sa akin? Paano kung hindi siya tanggapin ng taong ‘yon, anong alibi na naman kaya ang ibibigay ko sa kanya. Hindi ko alam kung nakita ba niya ang photo album na iniwan ko sa library noong huling pag-uuap naming. Mag-iisang linggo na kasi n’ong huli kaming nag-usap at hindi na rin pa ako bumalik sa library simula noon, natatakot akong baka makita kong nandoon pa rin ang bagay na ‘yon sa kung saan ko iniwan. I was also stuck between ipapakulong ko ba siya o hindi kasi sa totoo lang, hindi naman niya deserve na mapakulong pero paano na ang hinahangad ko na hustisya? Ano nga ba ang dapat kong sundin? Ang isip ko bang matagal ng naghahangad ng hustisya

  • Colder than Ice    Chapter 27

    Qhuizhiah's POVDalawang buwan ng hindi ako nagpaparamdam kay Zi. I blocked him from social media at maging ang number niya. Honestly I missed him, hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito kahit na nalaman ko na ang totoo. Gusto kong malaman kung ano ang dahilan sa likod ng mga pangyayaring ‘yon. I want to know if he was an accomplice sa taong nagpa-kidnapped sa akin at sa mga taong pumatay sa Mama ko. Kasi wala akong ibang maisip na dahilan kung bakit niya ginawa ‘yon, nagugulohan ako, gustong-gusto ko siyang maintindihan pero paano?Dalawang buwan din akong naging mailap sa mga kaibigan ko, kahit si Mari hindi ko kinakausap. Nagpupunta rin siya dito sa bahay para alagaan ako, nagkukulong lang ako sa kwarto, kahit ang mga tao dito sa bahay hindi ko kinakausap. Kahit ang mga tawag ni Papa at ni Tita hindi ko sinasagot, alam kong nag-aalala sila sa akin at nagpapasalamat ako ‘don. Sa loob ng dalawang buwan rin ‘yon nagmistula akong isang mailap na hayop sa mundo ng dilikadong kagubat

  • Colder than Ice    Chapter 26

    Rhein's POVKasalukuyan ako ngayong nakakulong sa bahay, pinagbabawalan kasi ako ng boss ko na lumabas, kaya n’ong nag-aya si Louise at si Josh sa akin na mag-clubbing hindi ako nakasama. Sayang at madami pa naman akong time ngayon kasi unang linggo ngayon ng summer namin.“Babe, pwede ba—” I was cut off. “Hindi pwede,” diing saad ni Mari. Isang linggo na kasing nandito si Mari sa bahay ko. Nanpapatulong kasi siya about sa naisipan niyang small business na gusto niyang simulan ngayong summer. Ito ang dahilan kung bakit hindi ako pinapalabas ng bahay, I was told kasi na tulongan siya, malakas ang kapit ni Mari kina Daddy at Mommy e, kaya talong-talo ako.“Joke lang, ito naman ‘di mabiro. Sige, ano po ‘yon?” usal niya ahabng ngiting-ngiti.“Gusto ko sanang magpaalam na sumama kina Louise at Josh na mag-clubbing kahit ngayong gabi lang, gusto kasi naming samahan si Zi, mukhang na-busted kasi ng bestfriend mo. Promise uuwi rin ako before 12. Can I?” sagot ko.Lumapit siya sa akin at hina

  • Colder than Ice    Chapter 25

    Quizhiah's POV Limang buwan na ang nakalipas, sa limang buwan na ‘yon si Zi ang lagi kong kasama, mapa-school or mapagala man. Halos hindi na nga kami nagkikita ni Mari, well busy din naman kasi siya sa relasyon nilang dalawa ni Rhein. At sa limang buwan din na ‘yon ay unti-unti ko ng nalalagpasan ang Alxithymia. Si Zi ang dahilan kung natututo na akong e- express ang sarili kong emosyon. Kahit paunti-unti ay nakakaintindi na rin ako ng emosyon ng iba. May isa din akong natututonan sa tuwing magkasama kami ni Zi. I am slowly falling. Never in my life I imagine myself falling for a person, especially with my condition, kaya hindi ko napaghandaang maranasan ito. Hindi ko alam kung kakayanin ko bang ma-handle ang emosyon na ito, and if I can’t, magsasabahala na lang ako kay batman. Abala ako sa pag-a-arange ng mga gamit ko sa school, nag re-arange kasi ako sa buong kwarto ko. Gusto ko kasing kahit papano ay maiba ang ambiance sa kwarto ko. Saturday kasi ngayon kaya wala kaming paok, mab

  • Colder than Ice    Chapter 24

    Mari's POV Mag-tatatlong linggo ng hindi pumapasok si Zi, simula noong ma-topic namin ang rape. Naka-ilang tawag na rin ako sa kanya pero ‘cannot be reached’ palagi. Nag-text at chat din ako pero walang reply kahit like or emoji man lang, kahit sina Rhein wala ding nakuhang reply galing sa kanya. Nagtataka at nag-aalala na kaming mga kaibigan niya, hindi naman kasi niya ugaling mag-absent sa klase. I’ve asked Qhuizhiah many times kung anong nangyari kay Zi, pero maging siya ay wala ring alam. “Babe, hindi mo pa rin ba ma-contact si Zi?” tanong ko kay Rhein. Nasa isang bakanteng classroom kaming dalawa ngayon naghihintay sa susunod na subject naming dalawa. He shrugged, “Kahit isang like nga lang wala akong natanggap e,” usal niya. “Ano na kaya ang nagyari sa taong ‘yon?” usal ko habang pabalil-balik ang pag-refresh sa messenger ko. Habang abala ako sa cellphone ko nagulat ako nang biglang humarap sa akin si Rhein na nak-pout. “Nagseselos ako,” usal niya. Nagtataka ako sa sinabi niya

  • Colder than Ice    Chapter 23

    Zi Shien's POV Hatinggabi na pero hindi pa rin ako dinadalaw ng antok ang buong pagkatao ko, iniisip ko hanggang ngayong ang mga sinabi sa akin ni Tita Nicole tungkol kay Qhuizhiah. Sa hindi ko malamang dahilan kung bakit tugmang-tugma ang mga pangyayari sa insidenting ‘yon? Same date, same place at parehong pangayayari. Pakiramdaman ko tuloy kinakain ako ng sarili kong konsyensya, gustong-gusto ko tuloy puntahan agad si Zhiah at yakapin siya. Gustong-gusto ko ng lumipad papuntang bahay niya at sa harap niya magmakaawa, mas lalo akong kinabahan isiping siya ang babaeng matagal ko ng hinahanap. It’s not impossible na siya nga ‘yon, pero ano naman ang gagawin ko kung sakaling siya nga babaeng nasa insidenting nangyari anim na taon na ang nakalipas, maiintindihan kaya niya kung sakaling malalaman niya? Pilit kong pinipikit ang mga mata ko, gustong-gusto ko ng matulog, gusto kong pananadaliang makalimutan ang mga pangyayaring ‘yon, pero hindi nakikipag-cooperate ang isipan ko’t gusto pan

DMCA.com Protection Status