Third Person's POV
Pagkatapos ng isang putok ay namayani ang katahimikan sa buong lugar. Sa nanginginig na katawan ni Sheiha, pinilit niyang inaninag ang mga kasamang katulad niya ay pinakikiramdaman ang nagaganap sa paligid. Hindi man nakikita ng mga mata niya buhat sa dilim ng kinaroroonan, nahihinuha niyang may hindi magandang nangyayari.
"B-Brimme..."
Hindi niya mawari kung ano ang siyang lumabas sa bibig niya. Salita ba 'yun o' hangin lang?
She halted from where she is when a hand suddenly grip her mouth to keep her quiet. She was frozen in place.
An air coming from the person behind her's breath was extant. Releasing a gentle cold air. She is certain that the person behind her, shutting her was a man. His strength is strong.
"You should keep your mouth shut if you want you and your friends to leave this cave still breathing," the man behind him whisper in a very smooth but dangerous way.
Now she is one hundred percent sure that it is a man, a very dangerous one. They could die here.
"W-Where are they?" She force herself not to make that phrase so loud that could echo inside. She whisper as if her life depends on it. Well, it really is.
"Just like you, they are being sorounded. One single move, you'll die." He said that with a stern voice.
She tried to free her hand from his grip because it gets tighter and tighter every seconds pass by.
"It hurts..." she plead.
Narinig niya ang pagngisi ng lalaki,
"Mas masasaktan ka kung magpapatuloy ka sa paggalaw."
With her free hand. She search for something she could use as his weapon. Kahit alam niyang wala siyang laban sa lalaking nasa tabi. Hindi siya babansagan at papagalitan ni Brimme na matigas ang ulo kung hindi naman talaga. She won't listen to this guy. Sino ba siya?
"What do you want?"
Ilang sandali lang ay umaalingawngaw ang boses na 'yun ni Brimme. Napatigil si Sheiha sa ginagawa at nakinig.
Kung pakikinggan ang boses ni Brimme, mahinahon lang nito. Wala kang maaaninag na takot, pag-aalala, o' kahit na anong emosyon. She knew that it's time for her to transform.
Napangiti si Sheiha sa naiisip. Para kasing si wonder woman si Brimme. Isang tahimik at hindi palakibong nilalang, nag-transform bilang isang superhero...
"Ang mga susi," another voice from somewhere answered.
"Anong susi...?" Parang nakikipagnegosasyon si Brimme.
"May binigay si Damian sa inyong mga susi. Dalawang susi na siyang magbubukas ng vault." Galing naman ang boses sa isang dapit paroon. Gaano ba sila kadami?
"Matagal ng nawawala ang papa namin at hindi namin alam kung saan. Bigla na lang siyang nawala at hindi na nagpakita sa 'min. Wala kaming alam sa sinasabi mo." Napangiwi si Sheiha dahil sa pagdiin ng mga kuku ng lalaking may hawak sa braso niya.
Kapag kuwan ay may naramdaman siyang isang bagay na itinatali sa mga kamay niya ng lalaki.
"Sinungaling!"
Umaalingawngaw ang boses na 'yun sa paligid. Nakakarindi!
"Paano mo nasasabing nagsisinungaling sila kung mismo ikaw ay walang alam?" Muntik na akong pumalakpak sa sinabi ni Clinton. May matino palang sinasabi ang isang 'to?
"Aba't..."
"Tama na 'yan," natahimik ang aroganteng lalaki kanina pagkatapos magsalita nitong nasa likod ko.
"Bakit niyo nalaman na nandito kami?"
"We're tracking your car."
"Paano kayo nauna rito? Paano niyo nalaman na rito kami papunta? Sino ba kayo?"
"Bakit ang dami mong tanong?!" Isa na lang at bibigwasan na ni Sheiha ang lalaking 'yun. Napaka-arogante kung magsalita. Feeling niya naman ang gwapo niya. Nasisiguro ni Sheiha na parang tanso ang mukha ng lalaking arogante.
"Alangan, ang taong matalino, palaging nagtatanong dahil gusto niyang mas lumawak pa ang kaalaman."
"Hoy!"
Kasabay nang sigaw na 'yun, ay ang pagputok ng isang baril. Biglang nagkagulo ang paligid. Hindi man nakikita ni Shieha ang nangyayari, nahihinuha niya naman dahil sa bawat tunog at lagutok na para may nabaling mga buto.
Dahil din doon, nagkalakas siya ng loob para makawala. Pero iyon ang dapat hindi na lang niya ginawa. Isang matigas na bagay ang pumukpok sa ulo niya. Pumipintig-pintig ang ulo niya sa sobrang sakit. Hindi siya makapagsalita. Parang binibiyak ang ulo niya.
An excruciating pain sipped through her whole being. Ito ang pangalawang beses na naranasan niya ang sakit na iyon sa ulo niya. Parang bakal—bato... Bato ang pinukpok ng lalaki sa ulo niya.
"T-Tangina mo, mamamatay k-ka rin..."
Kasabay nang pagbagsak ng katawan ni Sheiha ang pag-usbong ng sigalot sa lugar na iyon.
He smirked, "Forgive me, my hand slipped."
"Si Sheiha, Clinton! Hanapin niyo!" sigaw ni Brimme habang pilit nilalaban ang hindi na mawaring tao na kalaban niya ngayon.
Katulad ng mga kasamahan din niya. Nakikipaglaban sa hindi nila alam kung ilan ang kalaban.
"Too late. It's too late for that, cause she is good as dead." Natatawang sabi ng lalaki habang tinitingnan ang nakahandusay at naliligo sa dugong katawan ni Sheiha.
Nang marinig iyon ni Brimme ay nagwala siya. Mas pinag-igihan pa ng mga kasama ang paglaban kahit sa una pa lang ay dehado na talaga.
"I'll take this bitch and burn her." Binuhat ng lalaki ang katawan ni Sheiha at nagsimulang maglakad paalis.
Kahit na anong pilit na lapit ni Brimme ay hindi niya magawa dahil marami ang pumipigil sa kaniya. Kahit nananakit ang katawan, hilam ang mukha sa luha, pinilit niyang maabutan ang lalaki. Galit siya habang nilalaban ang hindi mabilang na kalaban sa dilim.
Gamit ang isang maliit na kutsilyo, sa isang wasiwas nito ay isa ring buhay ang nawala.
"Kinuha niyo na ang lahat sa 'kin. Ang nag-iisang taong iniingatan ko naman ngayon ang kukunin niyo? Mamamatay muna ako niyo siya makuha sa 'kin. Magbabayad kayo sa pananakit sa kaniya." Pilit niya itong itinatak sa isipan.
"Bryly naman!" Ungot ni Sheiha habang niyuyogyog ang balikat ng pinsan.
"Kukunin mo 'yan, o' babaliin ko 'yang kamay mo?"
Nakangusong binitawan ni Sheiha ang damit ng pinsan. Agad naman itong inayos ni Brimme dahil nagusot.
"Huwag mong sasabihin kay mama, lalo na kay papa na may bago akong crush! Tatakutin na naman niya 'yun, e....." Hinawakan na naman nito ang damit ni Brimme at niyugyog ang pinsan.
Sa inis ni Brimme, tinapik niya ang kamay ni Shieha. Hindi sinasadyang napalakas ito.
"A-Aray ko...."
"S-Sheiha.... hindi ko sinasadya." Agad na dinaluhan ni Brimme ang maiiyak na niyang pinsan.
"Sinadya mo! Ang bad ni Bryly, huhuhu..." Napangiwi si Brimme dahil sa iyak ni Sheiha.
"Anong gusto mong gawin ko para tumugil ka na sa pag-iyak?" Naiikot na lang ni Brimme ang mga mata niya nang biglang ngumiti ng napakalaki ni Sheiha.
Sheiha got her again. She fool her for... she lost count after fifty.
"Don't tell them, please?! Pretty please?!" She even blinked her eyes like a puppy. Trying to get Brimme's sympathy.
"Fine," pagsuko ni Brimme.
"Yey!"
That memory hurt her so much. She's mad, very mad. Mas umusbong pa ang pagkamuhi niya ng hindi na niya maaninag ang lalaking siyang bumitbit kay Sheiha na parang isang sako ng bigas. Nakatali ang magkabilang kamay sa likod. Naliligo sa sariling dugo galing sa ulo nito.
A part of that scenario was the same as before. When Sheiha was hit in the head buy a base ball bat. Mga dugong tumutulo galing sa ulo nito. Ang mga d***g dahil sa nararamdamang sakit.
"I will find you and make my revenge on them for hurting you..."
____
"Patawad, ngayon lang kami dumating."
May mga kalalakihan ang dumating dala ang malalaking flashlight sa loob ng kweba. Pagkarating nila ay mga nakahandusay na katawan ang nakita nila. Si Clinton na inalalayan ang walang malay na si Brimme. Pareho silang duguan dahil sa tama ng baril at mga wasiwas ng kutsilyo. Si Damon naman ay tahimik lang sa isang tabi habang nakapikit. Hindi man tulog, nakikiramdam lang siya sa paligid.
"Jude naman! Kanina pa kami tumatawag! Wala na kaming kotse pabalik dahil butas lahat ng gulong—"
"Kita nga namin sa labas—"
"Tapos pareho pa kaming sugatan at duguan—"
"Alangan, may mga sugat kayo, e."
"Ano ba!" Dahil sa lakas ng sigaw na iyon ni Clinton, nayanig ang lahat sa gulat.
"Ano ba! Tatanga-tanga na lang ba kayo riyan?! Tulungan niyo na kaming mga tang-ina kayo! Mamamatay na kami dahil sa dugong nawala sa 'min!"
"Chill lang bro," sinenyasan ng lalaking nagngangalang Jude ang iba pa para tulungan ang silang tatlo.
May dala silang stretcher at doon inilagay si Brimme.
"Dahan-dahan naman sa pagbuhat—hoy! Dahan-dahanin niyo ang paglagay!"
Nang dumaan si Damon palampas kay Clinton ay binatukan niya ito,
"Ang oa mo masyado. Malayo lang 'yan sa bituka niya."
"Kung ikaw kaya ang nasa kalagayan niya!"
"Mas matutuwa ako dahil may magbubuhat sa 'kin. Hindi ko na kailangan pang magpakahirap maglakad at magtiis ng sakit dahil sa mga natamo kong sugat."
Natahimik si Clinton, kapag kuwan,
"May point ka do'n."
Napailing na lang ang ibang nakakarinig at isa-isang isinilid ang mga bangkay ng kalaban sa isang itim na bag. Nililinis nila ang buong paligid, hanggang sa walang bakas ng labanan ang makikita sa lugar.
"Pero nagtataka pa rin ako kung paano nila nalaman na rito tayo papunta," bulong ni Damon.
"Hindi ko ba narinig ang sinabi ng asungot na 'yun kanina? May tracking device iyong kotse mo."
"Imposible," naiiling na sabi ni Damon.
"Bakit naman naging impo—"
"I check my car every now and then before using it."
"Baka nakaligtaan mo lang na e-check kanina– aray! May sugat ako! Dahan-dahan naman sa paglalakad." Ang reklamo lang ni Clinton ang maririnig hanggang sa makapasok sila sa isang van at mayroong mga tao na siyang maglilinis at gagamot ng mga sugat nila.
"It's odd..." bulong ni Damon sa sarili.
"Huh...?" Umayos si Clinton sa pagkakaupo at sinandig ang ulo sa upuan para magpahinga.
Nang malalabas ang iba at silang dalawa na lang ang natira. Binuksan ni Clinton ang mga mata niya at tiningnan si Damon nang deretso sa mga mata.
"I feel like someone is watching our every move..."
Sumeryoso si Clinton, "Someone is spying us."
"We should fine that bastard and torture him. Nasisiguro kong alam niya kung nasaan si Sheiha."
Tumango si Clinton,
"Let's do that."
Damon hummed, "This is a secret mission between us three. Hindi papayag si Brimme na hindi mahanap ang pinsan niya, we need a plan."
"Let's discuss this privately after Brimme wake up. First, magpagaling muna tayo."
Sumang-ayon si Damon.
"Who you might be, we will seek and find you. You betrayed us, you'll gonna pay a big price. So hide well. Don't let us found you, cause if that happens, you're dead." A fuming fire was rising at Clinton's heart. No one should dare to hurt his family.. cause if that happens, hell is waiting for you.
Third Person's POV"Kailangan ba talagang bente-kuwatro oras natin silang bantayan? Wala pa tayong tulog, dalawang araw na," reklamo ng isang kasamahan niya.He just hummed and lean on the tree. In front of him was a girl who picks vegetables from a little garden. She happily sang a song while putting every vegetables she got in a basket."Bakit kaya sila tinatago ni bossing dito, nuh? Sabagay... napakaganda nila. Medyo may pagkabata lang niyang isa, siguro menor de edad pa 'yan. Iyong isa naman na kakadala lang natin dito, sa hula ko nasa bente na ang edad, matangkad kasi pero napakabata ng mukha," Ang binatang nakikinig ay kanina pa naririndi sa pinagsasabi ng kasama. "Ano kayang skin care ang gamit nila—""Tatahimik ka o puputulin ko 'yang dila mo para tuluyan ka nang hindi makapagsalita?" Bakas sa mukha nito ang inis."Ito na... Oh? Paalis na siya!" Agad nilang sinundan
Andrius Lexton's POV"Ipagpatuloy niyo lang po ang regular na pag-inom ng gamot, hindi magtatagal ay makakalabas na kayo ng ospital," payo ko kay lolo Crisostomo."Gano'n ho ba, dok?" Tumango ako, "Nasaan na nga pala iyong babaeng nurse? Iyon bang mabait na maganda?"Nagpilit ako ng ngiti habang hinaharap ang matanda, "Nag-resign na ho siya.""Gano'n ba? Sayang naman at hindi ko na siya makikita. Irereto ko pa naman sana iyon sa apo kong hanggang ngayon ay single pa rin." Masiglang umayos nang upo si Lolo, nag-indian set pa ito, "Nakita mo iyong una nilang pagkikita? Alam kong mabilis silang nagkaroon nang pagkakaintindihan noon! Sinasabi ko nga sa apo ko na huwag nang magpatumpik-tumpik pa kapag magkita sila ulit. Sabi ko sunggaban na niya ang pagkakataon at alukin ang magandang babae ng kasal! Aba'y mas tumatanda na ako. Gusto kong makita ang mga apo ko sa tuhod bago ako lumisan sa mundong ito."
Andrius Lexton's POV"Yes, mom..."As we descend in to our car, someone knocks on the door."Yes, my Tonton, dear?" My mom said as soon as she open her window."Hehehe, pwede po ba akong makitulog sa inyo ngayon?" Napaingos ako sa sinabi niya."Sure, Tonton dear. Get in..."He happily open the door beside me and sit. I secretly glare at him, he just smiled cheekily. This is our time, my mom and I to bond. But then I realize that something's off with him. I just let him for now. There is always next time."Did something happened again?" I asked, whispering. He just smiled and stayed silent.I did not asked again. I won't pry more if he doesn't want to say something. I know it's hard for him to tackle if it is about his family. My family is already in chaos, hindi ko na gusto pang dagdagan ang
Sheiha Fajardo's POVNapahawak ako sa ulo ko nang sumakit ito ng kunti. I sometimes wish that everytime my head hurts, I can reminisce some memories in my past. But nothings happening. Though, those blured dreams I've been seeing every night was some sort of something that I can't explain. I had hopes that it was part of my memories but I can't tell."Ate! May ginawa kami ni kuya, Aaron na is... is... Ano nga po ulit ang tawag dito?" Bumaling ito sa nakasunod na lalaki."Script..." natatawang sagot ng lalaki at sumaludo sa akin. Tinanguan ko lang siya at binalingan ulit si Zana na kinukulit akong lumabas kami."Iskrip... Skrip... Scriptt? Bakit ang dali lang para sa inyo na sabihin ang salitang 'yun?" Nakanguso ito habang nakatingin sa lalaking nakasunod sa amin. Sa makatuwid, hindi siya tumitingin sa dinadaanan niya.Hindi naman siya mapapatid ng bato 'di ba? M
Sheiha Fajardo's POVNakakunot-noo akong nakatingin kay Dane at iyong nakamaskarang lalaki na nag-uusap sa malayo, na tinatawag nilang Mr. Kang."Alam mo ate, pangalawang kita ko na sa lalaking 'yan."Nilingon ko si Zana sa tabi ko na katulad ko, nakatingin din siya sa dalawang lalaki. Hindi ko alam kung nasaan ang alipores na si Aaron. Bigla-bigla lang kasi iyong sumusulpot na parang kabute sa kung saan-saan.I hummed, "Talaga? Saan iyong una?"Tumango siya, "Nakita ko siyang kausap ni papa. Hindi ko na maalala kung ilang taon na ang nakakalipas pero sigurado akong siya 'yun."Nilingon ko ulit ang dalawang lalaki habang nakahalukipkip. Naipilig ko ang ulo at pilit inisip kung saan ko nakita ang lalaking 'yun. He seems familiar to me, though I can't recall where did I saw this man. But still, I'm not sure if it was just deja vù, or I did se
Andrius Lexton's POV"Mukhang huli na tayo," sabi ni Clinton habang pinapalibot ang paningin sa kabuuan ng lugar na kinaroroonan namin ngayon."Wala akong makita na nanlaban sila or what. Nasa ayos ang lahat ng bagay sa loob..." sabi naman ni Brimme na kagagaling lang sa loob ng maliit na bahay."Are you sure that they are here?" Lumapit ako sa may pintuan at yumuko."Oo, may mga bangko at lamesa sa likod. Doon siya nakaupo sa litrato habang nakatingin sa kalangitan 'di ba?"Kinuha ko ang isang piraso ng papel na nasa sahig. The paper was crashed, and it looks like someone step on it."Damn, bakit nila nalaman na pupunta tayo rito? Sinong traydor sa ating tatlo, hah?!" Hindi ko pinansin ang patutsada ni Clinton at binuksan ang nakalukot na papel.'Someone that close to your heart.'That's what
Andrius Lexton's POVI stare at him."I beg your pardon?"He sighed and smiled. Tumingin siya sa hindi kalayuan namin kung saan nag-aasaran sina Brimme at Clinton. Well, more on nang-aasar si Clinton kay Brimme."You see, everything are not in there right places as of now. Kapag nakialam pa ako, kami.... mas gugulo lang." Naiintindihan ko siya. I always do, cause he's my patient."You save her before–""And that would be the last time. Hindi naman talaga si Sheiha ang dahilan kung bakit ko 'yun nagawa. I beg someone inferior to reach my goal, and I already reached it. It is a coincidence that someone also beg for Sheiha to live, and that's not me. I've already move on, and I plan to move forward. I want to set aside everything and focus on healing," Tumingin siya sa akin, maaliwalas na ang mukha niya ngayon."If you already reached
Sheiha Fajardo's POVAng saya talaga kapag walang klase, ano? Nagagawa mo ang lahat, matulog, kumain, maglakwatsa, maglampungan, lahat-lahat na. One for all, all for one."Nauuhaw ako, gusto ko ng juice. Magpapabili ka ba, Bryly?" Lumapit ako sa desk niya at pumangalumbaba roon.Nagbabasa siya ng libro habang may head phone. Pero alam kong hindi siya nakikinig ng music. It's her way of saying, 'stay away from me', 'don't approach me'.She just hummed. Hindi man lang ako tinapunan nang tingin kahit saglit. Ouch, na hurt ako ng slight doon."Sheiha, pakitago muna 'to." May inaabot si Clinton na isang brown envelope na nakasilid sa plastic envelope. Lumapit siya sa akin habang nakatingin sa hawak na selpon. Naglalaro na naman ito panigurado."Ano 'to?" Sinisipat ko ang bagay na 'yun pagkaabot ko mula sa kaniya."May k
Sheiha Fajardo's POV"Akala ko nakalimutan mo na kung paano maglaro," sabi ni Calex habang hinaharangan ang goal net.Nagkibit-balikat ako at naghandang sipain ang bola. I should focus enough to set a goal. Even though I don't remember this guy, my heart feels like Calex had been my friend for a long time."Huwag mo masyadong galingan!" sigaw na niya nang bumwelo ako pasipa.Nang masipa ko na ay siya namang pagtakbo niya paharang sa bola para hindi ito makapasok. Napangisi ako pagkatapos niyang madapa at hindi naharangan ang bola."I thought you'll teach me how to play? It turns out..." I cover my mouth to suppress my chuckle.Umingos siya at bumangon. Pinagpagan muna niya ang sarili bago nag-umpisang naglakad papalapit sa akin. Nanlalaki ang mga mata ko at agad na tumakbo palayo sa kaniya.Run for your life. An enemy is after you!
Sheiha Fajardo's POV"Vice! Sabi ko naman sa 'yo, walang makakatanggi sa ganda mo!" sigaw ni baklang Ruiz-za habang tumatakbo.Muntik pa itong madapa buti na lang ay nakahawak siya sa railing sa gilid ng bletcher. Naku, kung hindi..."Jusmi, vice! Pumayag si Mr. representative natin! Wala na tayong problema, all we have to do was to practice the walk and your talent," Excited itong pumunta sa harap ko, tinulak pa si Clinton na napayakap kay —Bakit hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang pangalan ng taong ito? — at lumuhod sa harapan ko na para bang walang ibang tao bukod sa amin."O-Okay, na... hehehe."Napangiwi ako sa itsura niya ngayon. Kung kanina ang haggard lang niya, ngayon naman mukha na siyang aswang sa pagka-haggard. Jusmi, anong pinaggagawa ng babaeng ito? May uling pa siya sa mukha!Agad akong kumuha ng panyo sa bulsa ko at i
Sheiha Fajardo's POVNagtataka lang ako kung bakit hindi tumunog ang selpon ko kahapon noong nasa library ako. Nang chineck ko ang selpon ko, naka-set naman ang alarm. Hindi rin naka-silent. Wala rin namang miss alarms.Hindi kaya...Nanlalaki ang mga mata kong tumingin sa hawak kong phone. Hindi kaya totoo iyong bali-balita na may multo talagang nagpagala-gala sa library? Jusmi, buti na lang talaga tulog ako sa panahong iyon, kung hindi, baka nahimatay na ako. Takot pa naman ako sa multo."Biyutipol, bise! Magchi-cheer ka ba ngayon kila Kian?!" Napalingon ako kay bakla na dalawa ang kasarian."Boy—""Bae! Bise, Bae ang pangalan ko!"Umiling-iling ako at sumabay sa kaniya sa paglalakad. Sinilid ko na rin sa bulsa ko ang cellphone ko, dahil kung hindi, baka mabaliw ako kakaisip sa timawang multong nakatira sa library na i
Sheiha Fajardo's POVBlink, blink, blink..."Salamat po sa tulog, at walang mga alien ang umistorbo—"Agad akong napabangon dahil sa ilaw na tumambad sa akin pagkadilat ng mga mata ko. Agad kong dinampot ang cellphone kong nakapatong sa lamesa at tiningnan ang oras. Napatakip ako ng bibig pagkakita ko sa oras.Seven p.m. na..."Bakit ka hindi tumunog selpon ko!" bulyaw ko sa cellphone kong walang kamuwang-muwang.Agad akong tumayo at patakbong nagtungo sa pinto. Sa nanginginig na kamay, kinuha ko ang ID ko at ini-scan ito sa pinto pero hindi gumagana."Si Bryly, jusmi... Si Bryly!" Kinuha ko ang cellphone ko upang tawagan si Brimme. Iyon na lang ang huling option ko para makalabas!"You don't have enough load balance to make this call..." Naiiyak kong inilayo ang cellphone sa tainga ko ng marinig sa
Sheiha Fajardo's POVAng saya talaga kapag walang klase, ano? Nagagawa mo ang lahat, matulog, kumain, maglakwatsa, maglampungan, lahat-lahat na. One for all, all for one."Nauuhaw ako, gusto ko ng juice. Magpapabili ka ba, Bryly?" Lumapit ako sa desk niya at pumangalumbaba roon.Nagbabasa siya ng libro habang may head phone. Pero alam kong hindi siya nakikinig ng music. It's her way of saying, 'stay away from me', 'don't approach me'.She just hummed. Hindi man lang ako tinapunan nang tingin kahit saglit. Ouch, na hurt ako ng slight doon."Sheiha, pakitago muna 'to." May inaabot si Clinton na isang brown envelope na nakasilid sa plastic envelope. Lumapit siya sa akin habang nakatingin sa hawak na selpon. Naglalaro na naman ito panigurado."Ano 'to?" Sinisipat ko ang bagay na 'yun pagkaabot ko mula sa kaniya."May k
Andrius Lexton's POVI stare at him."I beg your pardon?"He sighed and smiled. Tumingin siya sa hindi kalayuan namin kung saan nag-aasaran sina Brimme at Clinton. Well, more on nang-aasar si Clinton kay Brimme."You see, everything are not in there right places as of now. Kapag nakialam pa ako, kami.... mas gugulo lang." Naiintindihan ko siya. I always do, cause he's my patient."You save her before–""And that would be the last time. Hindi naman talaga si Sheiha ang dahilan kung bakit ko 'yun nagawa. I beg someone inferior to reach my goal, and I already reached it. It is a coincidence that someone also beg for Sheiha to live, and that's not me. I've already move on, and I plan to move forward. I want to set aside everything and focus on healing," Tumingin siya sa akin, maaliwalas na ang mukha niya ngayon."If you already reached
Andrius Lexton's POV"Mukhang huli na tayo," sabi ni Clinton habang pinapalibot ang paningin sa kabuuan ng lugar na kinaroroonan namin ngayon."Wala akong makita na nanlaban sila or what. Nasa ayos ang lahat ng bagay sa loob..." sabi naman ni Brimme na kagagaling lang sa loob ng maliit na bahay."Are you sure that they are here?" Lumapit ako sa may pintuan at yumuko."Oo, may mga bangko at lamesa sa likod. Doon siya nakaupo sa litrato habang nakatingin sa kalangitan 'di ba?"Kinuha ko ang isang piraso ng papel na nasa sahig. The paper was crashed, and it looks like someone step on it."Damn, bakit nila nalaman na pupunta tayo rito? Sinong traydor sa ating tatlo, hah?!" Hindi ko pinansin ang patutsada ni Clinton at binuksan ang nakalukot na papel.'Someone that close to your heart.'That's what
Sheiha Fajardo's POVNakakunot-noo akong nakatingin kay Dane at iyong nakamaskarang lalaki na nag-uusap sa malayo, na tinatawag nilang Mr. Kang."Alam mo ate, pangalawang kita ko na sa lalaking 'yan."Nilingon ko si Zana sa tabi ko na katulad ko, nakatingin din siya sa dalawang lalaki. Hindi ko alam kung nasaan ang alipores na si Aaron. Bigla-bigla lang kasi iyong sumusulpot na parang kabute sa kung saan-saan.I hummed, "Talaga? Saan iyong una?"Tumango siya, "Nakita ko siyang kausap ni papa. Hindi ko na maalala kung ilang taon na ang nakakalipas pero sigurado akong siya 'yun."Nilingon ko ulit ang dalawang lalaki habang nakahalukipkip. Naipilig ko ang ulo at pilit inisip kung saan ko nakita ang lalaking 'yun. He seems familiar to me, though I can't recall where did I saw this man. But still, I'm not sure if it was just deja vù, or I did se
Sheiha Fajardo's POVNapahawak ako sa ulo ko nang sumakit ito ng kunti. I sometimes wish that everytime my head hurts, I can reminisce some memories in my past. But nothings happening. Though, those blured dreams I've been seeing every night was some sort of something that I can't explain. I had hopes that it was part of my memories but I can't tell."Ate! May ginawa kami ni kuya, Aaron na is... is... Ano nga po ulit ang tawag dito?" Bumaling ito sa nakasunod na lalaki."Script..." natatawang sagot ng lalaki at sumaludo sa akin. Tinanguan ko lang siya at binalingan ulit si Zana na kinukulit akong lumabas kami."Iskrip... Skrip... Scriptt? Bakit ang dali lang para sa inyo na sabihin ang salitang 'yun?" Nakanguso ito habang nakatingin sa lalaking nakasunod sa amin. Sa makatuwid, hindi siya tumitingin sa dinadaanan niya.Hindi naman siya mapapatid ng bato 'di ba? M