Share

Chapter 24

Author: EJ QUINO
last update Last Updated: 2021-11-25 20:07:59

Andrius Lexton's POV

"Yes, mom..."

As we descend in to our car, someone knocks on the door.

"Yes, my Tonton, dear?" My mom said as soon as she open her window.

"Hehehe, pwede po ba akong makitulog sa inyo ngayon?" Napaingos ako sa sinabi niya.

"Sure, Tonton dear. Get in..."

He happily open the door beside me and sit. I secretly glare at him, he just smiled cheekily. This is our time, my mom and I to bond. But then I realize that something's off with him. I just let him for now. There is always next time. 

"Did something happened again?" I asked, whispering. He just smiled and stayed silent. 

I did not asked again. I won't pry more if he doesn't want to say something. I know it's hard for him to tackle if it is about his family. My family is already in chaos, hindi ko na gusto pang dagdagan ang problema ng pamilya namin.

"I'll tell you when—"

"You don't have to. Just focus on studying and let them be. Everything will fall into there right places soon." He nodded his head and look outside.

"Is there any problem at the back?" I smiled at her and shake my head. 

I looked at Clinton beside me. It's very unusual for him to be this quite, and that makes me conclude that there is something wrong. 

"Go to your room now and rest. Goodnight to you two, my dearest." She gave us kisses on our forehead. 

She leave us on the living room. After I heard her door lock, I looked at Clinton take a deep breath.

"Kumain ka na?" Naglakad ako patungo sa kusina, naramdaman ko naman ang pagsunod niya. 

I stop in front of the refrigerator and open it. There are snacks in there. Mom didn't cook tonight for we accept Aunt Izeah's dinner invitation.

"Ito na lang Maja Blanca ang kainin mo. Hindi kami nagluto, so be—"

"This is fine," kinuha niya ang tupper ware ng Maja sa kamay ko at kumuha ng kutsara. 

Nakasunod lang ang bawat tingin ko sa kaniya habang ginagawa niya 'yun. Nang makaupo na siya ay umupo na rin ako sa harap niya. He slowly took a scoop and shove it in his mouth. He tardily eat it. 

"You know..." He looked at me, "I'm tired of being a Cameron."

Napangisi ako sa sinabi niya. Kung pagod na siya sa apelyido niya, mas lalo na ako. 

"Mas lalo naman ako."

Napangiti siya at yumuko, "Kung pwede lang talaga tayong pumili ng mga magulang, nuh?" 

"Palit na lang tayo," I jokingly suggest.

"That's more like it."

We both laughed at that. 

"Finish your food, I'll go check my mom upstairs." He smiled and nod.

I'm about to descend when I got halted from where I stand. Nagkatinginan kami ni Clinton at sabay na tumakbo patungo sa itaas kung saan ang kwarto ni mommy. 

"I-Is that a gun we just hear?" Clinton breathlessly asked as we run faster just to get on the second floor where my mom's room is.

My heart keeps on pounding fast, not because I am running but because of nervousness. 

As soon as we're in front of my mom's room, we stopped.

"I-Ikaw ang k-kumatok. T-Tutal mama mo n-naman ang nasa loob..." Clinton keeps on stuttering that makes my heart even more faster.

"H-Huwag kang m-mautal!" I nervously hissed at him.

"Nauutal ka rin n-naman, a!" 

Damn...

Napalunok ako at kumatok. No one answered. Alam kong hindi pa tuloy si mommy dahil kakarating lang namin. Kung hindi niya narinig ang katok ko, mukhang nasa banyo siya ngayon at naliligo.

"H-Hindi naman galing dito 'yung narinig natin kanina 'di ba?" 

Hindi ko na hinintay pang sumagot si Clinton at pinihit ang siradura. Pagpihit ko ay siyang pagguho ng mundo ko.

"M-mom....?"

"T-Tita..."

She was lying on the floor, dead. While holding a gun. Her blood creates a pool where she's laying.

__

"Adie!" 

Naalimpungatan ako dahil sa sigaw na 'yun. Napaiwas ako dahil sa lapit ng mukha ni Clinton. 

"Ginising kita dahil parang nananaginip ka nang masama," Bumalik si Clinton kung saan siya nakaupo. Nakita kong narito na pala si Brimme, nakaupo sa single sofa sa gitna namin ni Clinton.

"It was nothing..."

But it isn't nothing. It was something that remains unspoken, unanswered.

"Anyways, tutal nandito na naman si Brimme, simulan na natin ang chismis!"

Huminga ako nang malalim at umayos ng upo. I look at Brimme and nod at her. She does the same.

"So ayon nga, hindi natin makakasama si Damon or Dane ngayon dahil hindi ko alam kung saang lupalop ng mundo siya ngayon. Nag-text lang siya na—"

"Sabihin mo na, may gagawin pa ako," She impatiently said.

"Oh, right. Here," Mayroon siyang inilapag na envelope sa mesa na nasa harap namin. Am I that occupied to not notice that he had this brown thing?

Nagkatinginan kami ni Brimme. I let her open it and spread what's inside. 

"I-Is this..."

Gulat kaming nakatingin sa mga larawan. Well, except Clinton who already knew what's inside the envelope. I saw Brimme's hand trembling while holding the photo of her beloved cousin's grave. 

Ang mga larawan ay si Sheiha. Dumudugo ang ulo habang nakatali ang mga kamay at paa. In the photo, she was barely breathing. Ang suot na damit niya sa litrato ay iyong kaparehong damit na ginamit niya noong araw na kinuha siya. May litrato rin kung saan nasa isang malaking hukay siya at tinatabunan ng lupa. The last photo was Sheiha's grave. May lapida pang nakalagay sa ibabaw ng lupa kung saan siya inilibing.

"Is this... Is this what you mean?" Tiningnan ko si Clinton nang nanlalaki ang mata sa gulat. 

What he asked earlier was... Tiningnan ko ulit ang mga litrato. Kaya niya nasabi at natanong ang mga bagay na 'yun dahil may pinagbabasehan siya. He had basis! 

Napatingin kami kay Brimme nang magsimula itong umiyak habang nakatingin sa mga litrato. 

"H-Hoy.... Bakit ka umiiyak?" Nilapitan ni Clinton si Brimme at inaalo ito.

Napapikit ako sa nakikita. Umasa ako na buhay pa siya. Umasa kami na buhay ka pa, Sheiha...

"Hoy, Andrius! Bakit umiiyak ka rin???!!!" Gulat itong nakatingin sa 'kin habang inaalo pa rin si Brimme na umiiyak na nang malakas.

Umiwas ako nang tingin at pinahid ang luhang tumakas sa mga mata ko. My anger is starting to raised. Sheiha's death is brutal, I can't seem to stand how much pain she felt that time. 

"Bakit kayo umiiyak? Ah, alam ko na. Masaya kayo dahil alam nating buhay pa si Sheiha." Tumango-tango pa ito, "Kailangan lang natin siyang hanapin. Pero atleast alam na natin na buhay pa siya at mahahanap pa natin siya." 

Nagkatinginan kami ni Brimme at nagtatakang tiningnan si Clinton. Nakangiti itong nakatingin sa amin.

"What... What do you mean?" Brimme stand on her foot, so as I. 

"Eh...?" I think he's confuse why there's anger in my and Brimme's eyes while looking at him. 

"Buhay pa si Sheiha? Anong ibig mong sabihin? This photos you gave was..." She can't barely stare nor look at those photos.

Nagtataka namang tiningnan ni Clinton ang mga litratong kanina pa namin tinitingnan.

"Oh, damn it." 

"Buhay pa si Sheiha but this photos proves that those jerks buried her alive!" Nanggigigil na bulyaw ni Brimme at hinawakan ang kuwelyo ni Clinton.

"N-No... There was a mistake–shit, your c-choking me!" Protesta ni Clinton.

"Stop it," Kinuha ko ang kamay ni Brimme sa kwelyo ni Clinton at inilayo ito sa lalaki.

"Hindi dapat ang mga litrato na 'to ang nakita niyo. Damon told me not to let you see this, damn!" Isa-isang kunuha ni Clinton ang mga litrato at isinilid ulit ito sa envelope. Tinupi niya ito at nilagay sa bulsa ng jacket na suot. May kinuha siyang envelope na katulad niyong isa at iyon ang binuksan at inilapag niya. 

There we saw, Shieha. Picking vegetables, drying some clothes, and sweeping. Nasa malapitan ang kuha na para bang mayroong nagbabantay sa bawat galaw niya. The last photo I saw was her, looking innocently in the sky. 

"That's not all." Tiningnan namin si Clinton nang umupo ito pabalik sa inupuan niya kanina.

He look at us seriously. His eyes are fuming mad but with sympathy.

 "Damon also said that she lost all her memories." 

He stare at us.

"Sheiha had an amnesia."

Related chapters

  • Chasing that Light   Chapter 25

    Sheiha Fajardo's POVNapahawak ako sa ulo ko nang sumakit ito ng kunti. I sometimes wish that everytime my head hurts, I can reminisce some memories in my past. But nothings happening. Though, those blured dreams I've been seeing every night was some sort of something that I can't explain. I had hopes that it was part of my memories but I can't tell."Ate! May ginawa kami ni kuya, Aaron na is... is... Ano nga po ulit ang tawag dito?" Bumaling ito sa nakasunod na lalaki."Script..." natatawang sagot ng lalaki at sumaludo sa akin. Tinanguan ko lang siya at binalingan ulit si Zana na kinukulit akong lumabas kami."Iskrip... Skrip... Scriptt? Bakit ang dali lang para sa inyo na sabihin ang salitang 'yun?" Nakanguso ito habang nakatingin sa lalaking nakasunod sa amin. Sa makatuwid, hindi siya tumitingin sa dinadaanan niya.Hindi naman siya mapapatid ng bato 'di ba? M

    Last Updated : 2021-11-30
  • Chasing that Light   Chapter 26

    Sheiha Fajardo's POVNakakunot-noo akong nakatingin kay Dane at iyong nakamaskarang lalaki na nag-uusap sa malayo, na tinatawag nilang Mr. Kang."Alam mo ate, pangalawang kita ko na sa lalaking 'yan."Nilingon ko si Zana sa tabi ko na katulad ko, nakatingin din siya sa dalawang lalaki. Hindi ko alam kung nasaan ang alipores na si Aaron. Bigla-bigla lang kasi iyong sumusulpot na parang kabute sa kung saan-saan.I hummed, "Talaga? Saan iyong una?"Tumango siya, "Nakita ko siyang kausap ni papa. Hindi ko na maalala kung ilang taon na ang nakakalipas pero sigurado akong siya 'yun."Nilingon ko ulit ang dalawang lalaki habang nakahalukipkip. Naipilig ko ang ulo at pilit inisip kung saan ko nakita ang lalaking 'yun. He seems familiar to me, though I can't recall where did I saw this man. But still, I'm not sure if it was just deja vù, or I did se

    Last Updated : 2021-11-30
  • Chasing that Light   Chapter 27

    Andrius Lexton's POV"Mukhang huli na tayo," sabi ni Clinton habang pinapalibot ang paningin sa kabuuan ng lugar na kinaroroonan namin ngayon."Wala akong makita na nanlaban sila or what. Nasa ayos ang lahat ng bagay sa loob..." sabi naman ni Brimme na kagagaling lang sa loob ng maliit na bahay."Are you sure that they are here?" Lumapit ako sa may pintuan at yumuko."Oo, may mga bangko at lamesa sa likod. Doon siya nakaupo sa litrato habang nakatingin sa kalangitan 'di ba?"Kinuha ko ang isang piraso ng papel na nasa sahig. The paper was crashed, and it looks like someone step on it."Damn, bakit nila nalaman na pupunta tayo rito? Sinong traydor sa ating tatlo, hah?!" Hindi ko pinansin ang patutsada ni Clinton at binuksan ang nakalukot na papel.'Someone that close to your heart.'That's what

    Last Updated : 2021-12-01
  • Chasing that Light   Chapter 28

    Andrius Lexton's POVI stare at him."I beg your pardon?"He sighed and smiled. Tumingin siya sa hindi kalayuan namin kung saan nag-aasaran sina Brimme at Clinton. Well, more on nang-aasar si Clinton kay Brimme."You see, everything are not in there right places as of now. Kapag nakialam pa ako, kami.... mas gugulo lang." Naiintindihan ko siya. I always do, cause he's my patient."You save her before–""And that would be the last time. Hindi naman talaga si Sheiha ang dahilan kung bakit ko 'yun nagawa. I beg someone inferior to reach my goal, and I already reached it. It is a coincidence that someone also beg for Sheiha to live, and that's not me. I've already move on, and I plan to move forward. I want to set aside everything and focus on healing," Tumingin siya sa akin, maaliwalas na ang mukha niya ngayon."If you already reached

    Last Updated : 2021-12-11
  • Chasing that Light   Chapter 29

    Sheiha Fajardo's POVAng saya talaga kapag walang klase, ano? Nagagawa mo ang lahat, matulog, kumain, maglakwatsa, maglampungan, lahat-lahat na. One for all, all for one."Nauuhaw ako, gusto ko ng juice. Magpapabili ka ba, Bryly?" Lumapit ako sa desk niya at pumangalumbaba roon.Nagbabasa siya ng libro habang may head phone. Pero alam kong hindi siya nakikinig ng music. It's her way of saying, 'stay away from me', 'don't approach me'.She just hummed. Hindi man lang ako tinapunan nang tingin kahit saglit. Ouch, na hurt ako ng slight doon."Sheiha, pakitago muna 'to." May inaabot si Clinton na isang brown envelope na nakasilid sa plastic envelope. Lumapit siya sa akin habang nakatingin sa hawak na selpon. Naglalaro na naman ito panigurado."Ano 'to?" Sinisipat ko ang bagay na 'yun pagkaabot ko mula sa kaniya."May k

    Last Updated : 2021-12-12
  • Chasing that Light   Chapter 30

    Sheiha Fajardo's POVBlink, blink, blink..."Salamat po sa tulog, at walang mga alien ang umistorbo—"Agad akong napabangon dahil sa ilaw na tumambad sa akin pagkadilat ng mga mata ko. Agad kong dinampot ang cellphone kong nakapatong sa lamesa at tiningnan ang oras. Napatakip ako ng bibig pagkakita ko sa oras.Seven p.m. na..."Bakit ka hindi tumunog selpon ko!" bulyaw ko sa cellphone kong walang kamuwang-muwang.Agad akong tumayo at patakbong nagtungo sa pinto. Sa nanginginig na kamay, kinuha ko ang ID ko at ini-scan ito sa pinto pero hindi gumagana."Si Bryly, jusmi... Si Bryly!" Kinuha ko ang cellphone ko upang tawagan si Brimme. Iyon na lang ang huling option ko para makalabas!"You don't have enough load balance to make this call..." Naiiyak kong inilayo ang cellphone sa tainga ko ng marinig sa

    Last Updated : 2021-12-13
  • Chasing that Light   Chapter 31

    Sheiha Fajardo's POVNagtataka lang ako kung bakit hindi tumunog ang selpon ko kahapon noong nasa library ako. Nang chineck ko ang selpon ko, naka-set naman ang alarm. Hindi rin naka-silent. Wala rin namang miss alarms.Hindi kaya...Nanlalaki ang mga mata kong tumingin sa hawak kong phone. Hindi kaya totoo iyong bali-balita na may multo talagang nagpagala-gala sa library? Jusmi, buti na lang talaga tulog ako sa panahong iyon, kung hindi, baka nahimatay na ako. Takot pa naman ako sa multo."Biyutipol, bise! Magchi-cheer ka ba ngayon kila Kian?!" Napalingon ako kay bakla na dalawa ang kasarian."Boy—""Bae! Bise, Bae ang pangalan ko!"Umiling-iling ako at sumabay sa kaniya sa paglalakad. Sinilid ko na rin sa bulsa ko ang cellphone ko, dahil kung hindi, baka mabaliw ako kakaisip sa timawang multong nakatira sa library na i

    Last Updated : 2021-12-14
  • Chasing that Light   Chapter 32

    Sheiha Fajardo's POV"Vice! Sabi ko naman sa 'yo, walang makakatanggi sa ganda mo!" sigaw ni baklang Ruiz-za habang tumatakbo.Muntik pa itong madapa buti na lang ay nakahawak siya sa railing sa gilid ng bletcher. Naku, kung hindi..."Jusmi, vice! Pumayag si Mr. representative natin! Wala na tayong problema, all we have to do was to practice the walk and your talent," Excited itong pumunta sa harap ko, tinulak pa si Clinton na napayakap kay —Bakit hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang pangalan ng taong ito? — at lumuhod sa harapan ko na para bang walang ibang tao bukod sa amin."O-Okay, na... hehehe."Napangiwi ako sa itsura niya ngayon. Kung kanina ang haggard lang niya, ngayon naman mukha na siyang aswang sa pagka-haggard. Jusmi, anong pinaggagawa ng babaeng ito? May uling pa siya sa mukha!Agad akong kumuha ng panyo sa bulsa ko at i

    Last Updated : 2021-12-15

Latest chapter

  • Chasing that Light   Chapter 33

    Sheiha Fajardo's POV"Akala ko nakalimutan mo na kung paano maglaro," sabi ni Calex habang hinaharangan ang goal net.Nagkibit-balikat ako at naghandang sipain ang bola. I should focus enough to set a goal. Even though I don't remember this guy, my heart feels like Calex had been my friend for a long time."Huwag mo masyadong galingan!" sigaw na niya nang bumwelo ako pasipa.Nang masipa ko na ay siya namang pagtakbo niya paharang sa bola para hindi ito makapasok. Napangisi ako pagkatapos niyang madapa at hindi naharangan ang bola."I thought you'll teach me how to play? It turns out..." I cover my mouth to suppress my chuckle.Umingos siya at bumangon. Pinagpagan muna niya ang sarili bago nag-umpisang naglakad papalapit sa akin. Nanlalaki ang mga mata ko at agad na tumakbo palayo sa kaniya.Run for your life. An enemy is after you!

  • Chasing that Light   Chapter 32

    Sheiha Fajardo's POV"Vice! Sabi ko naman sa 'yo, walang makakatanggi sa ganda mo!" sigaw ni baklang Ruiz-za habang tumatakbo.Muntik pa itong madapa buti na lang ay nakahawak siya sa railing sa gilid ng bletcher. Naku, kung hindi..."Jusmi, vice! Pumayag si Mr. representative natin! Wala na tayong problema, all we have to do was to practice the walk and your talent," Excited itong pumunta sa harap ko, tinulak pa si Clinton na napayakap kay —Bakit hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang pangalan ng taong ito? — at lumuhod sa harapan ko na para bang walang ibang tao bukod sa amin."O-Okay, na... hehehe."Napangiwi ako sa itsura niya ngayon. Kung kanina ang haggard lang niya, ngayon naman mukha na siyang aswang sa pagka-haggard. Jusmi, anong pinaggagawa ng babaeng ito? May uling pa siya sa mukha!Agad akong kumuha ng panyo sa bulsa ko at i

  • Chasing that Light   Chapter 31

    Sheiha Fajardo's POVNagtataka lang ako kung bakit hindi tumunog ang selpon ko kahapon noong nasa library ako. Nang chineck ko ang selpon ko, naka-set naman ang alarm. Hindi rin naka-silent. Wala rin namang miss alarms.Hindi kaya...Nanlalaki ang mga mata kong tumingin sa hawak kong phone. Hindi kaya totoo iyong bali-balita na may multo talagang nagpagala-gala sa library? Jusmi, buti na lang talaga tulog ako sa panahong iyon, kung hindi, baka nahimatay na ako. Takot pa naman ako sa multo."Biyutipol, bise! Magchi-cheer ka ba ngayon kila Kian?!" Napalingon ako kay bakla na dalawa ang kasarian."Boy—""Bae! Bise, Bae ang pangalan ko!"Umiling-iling ako at sumabay sa kaniya sa paglalakad. Sinilid ko na rin sa bulsa ko ang cellphone ko, dahil kung hindi, baka mabaliw ako kakaisip sa timawang multong nakatira sa library na i

  • Chasing that Light   Chapter 30

    Sheiha Fajardo's POVBlink, blink, blink..."Salamat po sa tulog, at walang mga alien ang umistorbo—"Agad akong napabangon dahil sa ilaw na tumambad sa akin pagkadilat ng mga mata ko. Agad kong dinampot ang cellphone kong nakapatong sa lamesa at tiningnan ang oras. Napatakip ako ng bibig pagkakita ko sa oras.Seven p.m. na..."Bakit ka hindi tumunog selpon ko!" bulyaw ko sa cellphone kong walang kamuwang-muwang.Agad akong tumayo at patakbong nagtungo sa pinto. Sa nanginginig na kamay, kinuha ko ang ID ko at ini-scan ito sa pinto pero hindi gumagana."Si Bryly, jusmi... Si Bryly!" Kinuha ko ang cellphone ko upang tawagan si Brimme. Iyon na lang ang huling option ko para makalabas!"You don't have enough load balance to make this call..." Naiiyak kong inilayo ang cellphone sa tainga ko ng marinig sa

  • Chasing that Light   Chapter 29

    Sheiha Fajardo's POVAng saya talaga kapag walang klase, ano? Nagagawa mo ang lahat, matulog, kumain, maglakwatsa, maglampungan, lahat-lahat na. One for all, all for one."Nauuhaw ako, gusto ko ng juice. Magpapabili ka ba, Bryly?" Lumapit ako sa desk niya at pumangalumbaba roon.Nagbabasa siya ng libro habang may head phone. Pero alam kong hindi siya nakikinig ng music. It's her way of saying, 'stay away from me', 'don't approach me'.She just hummed. Hindi man lang ako tinapunan nang tingin kahit saglit. Ouch, na hurt ako ng slight doon."Sheiha, pakitago muna 'to." May inaabot si Clinton na isang brown envelope na nakasilid sa plastic envelope. Lumapit siya sa akin habang nakatingin sa hawak na selpon. Naglalaro na naman ito panigurado."Ano 'to?" Sinisipat ko ang bagay na 'yun pagkaabot ko mula sa kaniya."May k

  • Chasing that Light   Chapter 28

    Andrius Lexton's POVI stare at him."I beg your pardon?"He sighed and smiled. Tumingin siya sa hindi kalayuan namin kung saan nag-aasaran sina Brimme at Clinton. Well, more on nang-aasar si Clinton kay Brimme."You see, everything are not in there right places as of now. Kapag nakialam pa ako, kami.... mas gugulo lang." Naiintindihan ko siya. I always do, cause he's my patient."You save her before–""And that would be the last time. Hindi naman talaga si Sheiha ang dahilan kung bakit ko 'yun nagawa. I beg someone inferior to reach my goal, and I already reached it. It is a coincidence that someone also beg for Sheiha to live, and that's not me. I've already move on, and I plan to move forward. I want to set aside everything and focus on healing," Tumingin siya sa akin, maaliwalas na ang mukha niya ngayon."If you already reached

  • Chasing that Light   Chapter 27

    Andrius Lexton's POV"Mukhang huli na tayo," sabi ni Clinton habang pinapalibot ang paningin sa kabuuan ng lugar na kinaroroonan namin ngayon."Wala akong makita na nanlaban sila or what. Nasa ayos ang lahat ng bagay sa loob..." sabi naman ni Brimme na kagagaling lang sa loob ng maliit na bahay."Are you sure that they are here?" Lumapit ako sa may pintuan at yumuko."Oo, may mga bangko at lamesa sa likod. Doon siya nakaupo sa litrato habang nakatingin sa kalangitan 'di ba?"Kinuha ko ang isang piraso ng papel na nasa sahig. The paper was crashed, and it looks like someone step on it."Damn, bakit nila nalaman na pupunta tayo rito? Sinong traydor sa ating tatlo, hah?!" Hindi ko pinansin ang patutsada ni Clinton at binuksan ang nakalukot na papel.'Someone that close to your heart.'That's what

  • Chasing that Light   Chapter 26

    Sheiha Fajardo's POVNakakunot-noo akong nakatingin kay Dane at iyong nakamaskarang lalaki na nag-uusap sa malayo, na tinatawag nilang Mr. Kang."Alam mo ate, pangalawang kita ko na sa lalaking 'yan."Nilingon ko si Zana sa tabi ko na katulad ko, nakatingin din siya sa dalawang lalaki. Hindi ko alam kung nasaan ang alipores na si Aaron. Bigla-bigla lang kasi iyong sumusulpot na parang kabute sa kung saan-saan.I hummed, "Talaga? Saan iyong una?"Tumango siya, "Nakita ko siyang kausap ni papa. Hindi ko na maalala kung ilang taon na ang nakakalipas pero sigurado akong siya 'yun."Nilingon ko ulit ang dalawang lalaki habang nakahalukipkip. Naipilig ko ang ulo at pilit inisip kung saan ko nakita ang lalaking 'yun. He seems familiar to me, though I can't recall where did I saw this man. But still, I'm not sure if it was just deja vù, or I did se

  • Chasing that Light   Chapter 25

    Sheiha Fajardo's POVNapahawak ako sa ulo ko nang sumakit ito ng kunti. I sometimes wish that everytime my head hurts, I can reminisce some memories in my past. But nothings happening. Though, those blured dreams I've been seeing every night was some sort of something that I can't explain. I had hopes that it was part of my memories but I can't tell."Ate! May ginawa kami ni kuya, Aaron na is... is... Ano nga po ulit ang tawag dito?" Bumaling ito sa nakasunod na lalaki."Script..." natatawang sagot ng lalaki at sumaludo sa akin. Tinanguan ko lang siya at binalingan ulit si Zana na kinukulit akong lumabas kami."Iskrip... Skrip... Scriptt? Bakit ang dali lang para sa inyo na sabihin ang salitang 'yun?" Nakanguso ito habang nakatingin sa lalaking nakasunod sa amin. Sa makatuwid, hindi siya tumitingin sa dinadaanan niya.Hindi naman siya mapapatid ng bato 'di ba? M

DMCA.com Protection Status