Kabanata 1

"SHOT! SHOT! SHOT!"

Dumadagundong ang hiyawan ng mga manunuod nang tagumpay na mabawi ni Xander ang bola at ngayon ay nag-iinitiate na ng three points shot.

Nagkaroon kasi ng Liga ang Blue Warrior kalaban sa pumapangalawang kasikatan ng mga ito na kilala ring mga basketbolistang grupo.

But Beverly was confident na mananalo ang manok niya. Always naman. Hindi ng mga ito pinapalagpas ang expectations ng mga fans nito. At isa na siya sa mga fans na may lihim na paghanga sa isang miyembro.

"Shot! Shot! Shot!"

Muling sigawan ng mga manonood. Particularly ay ang boses ng mga kababaihan kung kaya't narindi siya.

Hindi niya lang ipinahalata dahil nasa tabi niya ngayon sina Cris, Devon at Zephanie para makinuod.

Nang biglang makarinig siya nang malalakas na pagsinghap. Only to see that Xander was now in the floor limping and...searing the pain na tiyak ay dinaramdam ang labis na sakit.

No!

"Hoy babae, saan ka pupunta?"

Pero hindi niya pinakinggan si Zephanie at basta lang siyang nakisabay sa alon ng mga taong nag-aalala sa isang miyembro na nanganganib pa yatang malumpo.

Nang sa wakas ay narating niya na ang pinakababang bahagi ng court at isang angat niya lang sa mga paa. Tuluyan niya nang mapasok ang pinagkakaguluhan ng mga basketbolistang grupo ng biglang may humarang sa dadaanan niya.

"Saan ka pupunta? Bawal pumasok dito Bev..."

"Gusto kong makita kung ano ang nangyari Cognac. Kaya umalis ka diyan!" Pinsan niya si Cognac Wyatt at nang makita ang pangungunot ng noo nito ay tinabing niya lang ang binata.

"Beverly, bawal nga!"

Sinubukan nitong iharang muli ang katawan pero tiningnan niya nang masama ang pinsan. "Gusto mo bang sumunod diyan sa kasama mo?"

"Hindi. Kaya nga bumalik ka na lang roon sa upuan mo dahil napuno ka na nang tsismisan ngayon kung bakit nagpupumilit kang pasukin ang court—"

"Cognac!" It was Captain Clyden Spencer Balderama na agad lumapit sa kanila. Sandali siyang binalingan nito bago sa pinsan niya.

"Dadalhin si Xander sa infirmary dahil mukhang malubha ang naging bagsak niya. Tuloy ang laro pero sino ang magbo-volunteer para samahan siya roon?"

"A-ako! Ako captain!"

Parang nag-slowmotion ang paglipat nang tingin ng dalawang manlalaro sa kanya. Particularly ang pinsan niya na mas lalong gumatla ang pangungunot ng noo at halata ang pagtataka.

"Bakit ikaw?" Halatang hindi nito nagustuhan ang voluntarily help niya kaya bumaling ito kay Captain. "Marami namang mga staff sa infirmary para alagaan siya doon."

"Iyon na nga ang problema e. Nagkaroon kasi nang emergency ang head ng mga doctor roon kaya ang head nurse lang ang aasikaso kay Xander so bale kailangan niya nang assistance."

Iyon na ang opportunity niya para sumingit ulit. Subalit ang herodes niyang pinsan ay talagang pinigilan siya.

"...hindi nga ikaw Bev. Kilala kita baka kung ano-ano nalang ang gagawin mo kay Xander roon—"

"Wala na tayong oras. Beverly ikaw na. Puntahan mo roon si Xander sa infirmary..."

"A-ano? Captain baka—"

"Pinsan mo siya Cognac. Saka wala pa namang bad record iyang si Beverly kaya safe si Xander sa kanya. Another thing, assistance lang naman sa head nurse. Hindi siya ang personal na gagamot. Okay? Cool ka lang." Saka siya binalingan ni captain at tinanguan. "Lakad na!"

Ramdam niya ang hindi pagsang-ayon sa kanyang pinsan. Pero wala na rin naman itong magagawa dahil desisyon na ni Captain iyon. Kung kaya't kagat ni Bev ang labi nang makapasok sa infirmary ay rinig na rinig niya ang reklamo ni Xander.

"...nasaan ba ang doctor?"

"May pinuntahang emergency Xander kung kaya't ako muna ang gagawa ng paraan para aalim itong pananakit ng paa mo."

"But you're not doing it right. Mukhang mas lumala pa nga ang sakit!"

"Tiisin mo lang. Natural lang naman iyan since wala sa tamang lugar ang ugat ng paa mo kaya ganoon katindi ang pananakit."

Nang umangat ang tingin ni Xander sa kanya. Great! Hindi pala siya nakatago sa malapad na pader.

"Ano ang ginagawa ng pinsan ni Cognac dito? Palabasin mo 'yan!" Bumaling na rin sa kanya ang nurse na agad nandilim ang mga mata nang makita siya.

For sure ay lihim siyang minumura nito ngayon. Dahil sumingit siya sa paninilay ng pobreng nurse sa isa sa gwapong miyembro ng Blue Warrior na hinahangaan niya.

Babae kasi ang nurse. At alam ni Beverly na ang pagsulpot ni Xander sa infirmary ay blessing in disguise para rito. Pero hindi blessing iyon para sa kanya.

"Umalis ka daw..." Pero pinutol niya na ang buong sasabihin nito.

"Pinapunta ako ng team captain bilang assistance mo,"

"Pero hindi ko kailangan ang assistance sa isang kagaya mo. Kagaya ng sinabi ni Xander, umalis ka."

"Alam mo ba kung paano mawala itong pananakit?" Pareho silang dalawa ng nurse na umangat ang tingin sa binata. His eyes were staring only at her kaya lihim na nangatog ang tuhod ni Bev ngayong naka eye to eye niya ito.

"Mis—"

"Beverly ang pangalan ko at hindi miss."

"Well Beverly..."

"Naman! Usog ka nga," tukoy niya sa nurse na hindi naman ginawa nang tama ang trabaho dahil nakanganga lang ito kay Xander na kanina pa nalukot ang mukha dahil sa sakit. "You're making his feet worse. Marunong ka ba talaga nito?"

Good thing she has an idea kung paano iyon gagawin. Siya rin kasi ang taga-hilot sa paa ni Cognac kung mag-iinarte itong suyuin siya na hilutin iyong huli.

"...you're doing it right miss." Hindi niya nalang itinama ang sinabi ng binata sapagkat para siyang nakalutang sa ere ngayong nahawakan ang maladiyamanteng paa ng lalaking gustong-gusto niya.

"Kukuha lang ako ng—"

"Mabuti pa nga. Layas na!" She really was enjoying doing her thing just to make sure na walang ibang babae ang makakahawak sa lalaking laman ng mala-prince charming niyang mga panaginip sa loob ng isang kastilyo.

And she was more delightful to offer her service dahil gustong-gusto niya talaga ang ginagawa.

Bobo lang talaga ang nurse na iyon dahil inuuna ang sariling interes makasilay lang sa gwapong manlalaro at hindi ginawa ng tama ang trabah—

"A-aray! Ahh! Dahan-dahan naman!"

Ha?

Nang masulyapan niya ang mukha nito ay halos gustong paluin ni Bev ang ulo dahil hindi naging tama ang strokes ng mga kamay niya sa paa nito.

Naku! Mukhang magkakaroon pa yata siya ng bad record kung ipagpatuloy niya ang pagkamangha dito.

"S-sorry..."

"Akin na ang paa ko!"

"Naku! Hindi. Ako na ang bahalang—"

"Pinapatay ninyo yata ako eh. Hindi nawawala ang pananakit dahil dinagdagan niyo lang naman."

"Sino ba kasi ang nakadisgrasya sa'yo dahilan kung bakit natimbog ka dito? Sabihin mo sa'kin ngayon ang pangalan at ako na ang bahalang kulamin ang lalaking iyon."

"Sariling katangahan. Nadulas ako kaya—aww! Ano ba?"

"Sorry ulit." Pero hindi na bumalik ang napakaanghel na mukha nito kagaya ng mga nasaksihan niya sa kanyang panaginip dahil mukhang nawalan na ito ng pasensya sa kanya.

Nang biglang nagbago ang reaksyon nito at pinakatitigan siya ng mariin.

"Bakit?"

Hindi ito sumagot bagkus ay tinodo pa nga ang paninitig sa kanya. For some reason ay dinalaw siya nang kaba. Nabitiwan niya tuloy ng wala sa oras ang paa nito.

"Bakit mo binitiwan? Hilutin mo!"

"Nakakatakot kasi ang mga titig mo."

"You just reminded me of someone."

"Someone? Girlfriend mo?" Bakit sumakit ang puso niya?

"Hindi. Someone who made my head turmoil after what happened within just a night." Napalunok siya. Hindi niya na rin matingnan ang binata sa mata. "Naka-one night stand ko ang babaeng iyon sa isang bar. Ewan ko ba, dahil siguro ay nalasing na ako no'n ay hindi ko na maalala ang pangalan niya. I enjoyed doing moment with her pero..."

"Bakit mo iyan sinasabi sa'kin?" Nag-uungot na naman ang tahimik niyang puso dahil sa pananakit. "Tapos na ang trabaho ko. Ang nurse na ang bahalang gamutin ka dahil aalis na ako."

"Saan ka na pupunta? Saka ka na umalis kapag—"

"Sa langit siguro. Maghahanap rin ng ka one night stand!" Kumunot ang noo nito.

"Babae ka. Lalaki lang dapat ang magsasabi niyan—" for the n'th time ay pinutol niya ang sasabihin nito.

"Ikaw lang ba ang may karapatang may maka-one night stand? Masarap ba? Magaling ba siya sa kama?"

Mas lalong gumatla ang pangungunot nito. "You're weird. Kinikwento ko lang naman ang karananasan ko sa babaeng iyon dahil—"

"Oo na! Oo na! Siya na!"

"Bakit parang galit ka?"

"Hindi ako galit."

"Hindi nga galit pero sumisigaw naman. Kakaiba ka rin no? Pinsan ka nga ni Cognac. Ano nga ulit ang pangalan mo?"

"Delilah," dumilim ang mukha nito. "You're not funny. Hindi Delilah ang pangalan mo."

"Kung ganoon ay ano?" Sinuklay niya ang buhok gamit ang daliri bago sinulyapan ang relong pambisig. Shit! Alas kwatro na.

"You say it." Binalingan niya muli ang binata na ngayon ay...tama ba itong nakikita niya sa kislapan ng mga nito. Namamangha ba ang binata sa kanya?

Sandali siyang nawalan ng imik at tinitigan lang ang gwapong lalaki.

Nang biglang nagsalita si Xander. "Delilah," kumunot naman ang noo niya. "Sinong Delilah?"

"Ikaw. Di'ba ay Delilah ang pangalan mo?" Naman! Malayong-malayo ang Delilah sa Beverly na pangalan niya. Pero sige, just go with the flow.

"Ano iyon Massachusetts?"

Ito naman ang nakaganiti sa pagkunot ng noo. "Massachusetts? Hindi iyan ang pangalan ko!"

"Hindi rin Delilah ang pangalan ko so let's be that way. You can call me Delilah and I will call you Massachusetts. How's that?" Tanga na ito kung papatulan rin ang kagagahan niya.

"That's odd pero pwede na rin. Well Delilah, dito ka lang muna—"

"Ayoko Massachusetts, may pupuntahan pa ako." Saglit silang nagkatinginan na dalawa bago nagngitian at kasunod ay sabay na humalakhak.

Damn! What a feeling. Makakasundo niya pala ang lalaking gustong-gusto niya.

Iyon ang nabungaran nina captain at ng pinsan niya.

"What are you two doing? Rinig na rinig ang halakhakan ninyo sa labas pa lang ng infirmary. How's your feet Xander?" Napamura ang binata ng biglang diniinan ni Captain ang napuruhang paa nito.

"Oh, akala ko ba ay wala na ang sakit? Ang sarap-sarap nga ng halakhak mo eh." Si Cognac iyon na tinaasan siya nang kilay pagkatapos mabalingan nang tingin. "Ano ang ginawa mo sa tuod na kasama namin? Kinulam mo ba siya para tumawa ng ganoon kalakas?"

"Wala akong ginawa."

Nang nagsunod-sunod na pumasok ang iilang mga miyembro ng Blue Warrior kung kaya't tuluyang naipit si Beverly.

Ayaw kasi siyang palabasin ni Owen. At gustong malaman kung paano niya daw napatawa ng ganoon kalakas si Xander. Totoong napipikon na siya pero pinigilan niya lang.

When she noticed her cousin's stare ay tuluyang nabulabog ang pag-iingat ni Beverly.

Cognac knows that she like Xander. At kailangan niya pang gawin ang mga gusto nitong iutos sa kanya kung ayaw niyang isumbong siya nito kay Xander. Noong nalaman nito ang lihim niyang paghanga sa lalaki.

She didn't notice it. Talagang bigla nalang niyang nararamdaman iyon. Hindi niya iyon kasalanan. Dahil kasalanan ng traydor na puso niya.

Padaskol niyang inilapag ang bag pack sa couch nang makauwi na. Pagod niyang isinalampak ang katawan sa pobreng couch at doon ay tuluyang humilata.

When she received a text messages. One from Devon and the other one came from her cousin. Pero inuna niyang binasa ang mensahe ni Devon.

"Anong nakain mo at masyado kang praning para magvolunteer na samahan si Xander sa infirmary?" She didn't reply bago niya kasunod na binasa ang mensahe ni Cognac.

"Masyado kang halata na gustong-gusto mo si Xander. Mabuti nalang at ako lang ang nakakaalam niyon. Dahil kung hindi. Hindi ka na titigilan nina Henjie at Barkley at gigisahin ka pa ng todo hanggang sa sumuko ka na. Make sure you are safe next time. Adik sa pagmamahal 'to!"

May angry emoji pa na nakalagay sa dulo kaya'y ni-replyan niya si Cognac ng fuck you emoticon. Pero nagulat siya sa screenshot na ipinadala nito.

Napatili si Beverly na tinawagan ang pinsan.

"What the hell are you thinking? Bakit mo ipinasa kay Xander ang mensahe ko?"

"For his peace of mind. You know he's always been trying to find out who that woman who made him feel a trash after their impulsive making love..."

"Bwesit ka! Bakit mo sinasabi sa'kin ang mga 'yan?" Alam talaga ng mga ito ang kwento ng isa't-isa at base pa sa nasagap niyang impormasyon. Xander was too eager to find that woman sa hindi niya malamang dahilan.

"Para ipalam sa'yo na hindi ka niya gusto. I think Xander falls in love with that woman. Matagal nang nangyari iyon pero hindi talaga nawawala iyon sa utak niya. Kaya kung ako sa'yo dear cousin. Tigilan mo na ang kahibangang iyan. Hindi Ikaw ang love niya..."

Dial tone nalang ang narinig niya pagkatapos.

Pero hindi siya susuko. Pasasaan pa at maabilidad siyang babae para hindi mahalin ng isang Xander Leeyung. And that woman he eagerly finds out. Sagabal iyon sa naghihingalong puso niya. Kaya iyon ang ginawa niyang motivation para ipagpatuloy na mahalin ang lalaking nagpabuhay sa babae niyang dugo.