CHAPTER 12

Halos malalaglag naman ang mga panga nila dahil sa sinabi ko.

 

"Oh mga panga niyo, pakipulot," pagdugtong ko pa saka sila pinagtaasan ng kilay.

 

"A-ate, pasensiya na. Akala po kasi namin single pa si kuya," sabi ni chinita girl na may maikling buhok sa kanilang apat.

 

"Kaya maraming namamatay sa maling akala eh. Kahit single or taken man ang isang tao ay hindi niyo sila pwedeng kunan ng litrato lalo na kung wala namang permiso na galing sa kanila. Makakasuhan kayo."

 

Pilit kong inisip kung anong republic act iyon pero hindi ko talaga maalala. Hindi pa nakakatulong na naghihintay sila sa sasabihin ko. Sabi na nga ba at maganda lang ako at hindi matalino, e.

 

"Ah basta. Bawal siyang kuhanan ng litrato."

 

Mabilis naman silang nagsipagtanguan sa sinabi ko. Good girls!

 

"Sige na at burahin niyo na ang mga pictures ng boyfriend ko riyan sa cellphone niyo. I'm the only one who is allowed to captured his handsomeness. Kapag may iba pang gumawa neto ay pagbawalan niyo, okay?"

 

Kaagad silang sumunod sa lahat ng sinabi ko. Ipinakita pa nila sa akin na binura na nga nila ang pictures ng honeybunch sweetypie ko.

 

"Ate, ang ganda mo po. Bagay po kayo ni kuyang pogi."

 

"Asus. Nambola ka pang bata ka. Kahit hindi mo iyan sabihin ay bagay naman talaga kaming dalawa ng honeybunch ko," aniko na sinabayan pa ng pagtawa.

 

"Ate, hindi na rin po kami magtatagal. May klase na rin po kasi kami niyan," magalang na pagpapaalam ni chinita girl.

 

Napatango naman ako. "Sige, aral kayong mabuti. Huwag kayong mag-alala at makakahanap din kayo ng kagaya ng boyfriend ko."

 

"Sige po, ate. We're rooting for the two of you."

 

Kumaway pa sila sa akin bago tuluyang umalis. Sakto namang pagtingin ko pabalik sa loob ng 7-eleven ay lumabas na si Jam. Nang silipin ko si Josh ay abala naman ito sa ice cream stand na dahil na rin siguro may umo-order na dalawang istudyante no'n.

 

"Hindi ko alam na nagtatrabaho pala rito si Josh," pagkuha ni Jam sa atensyon ko.

 

"Kaya ako na lang ang mag-apply dito, bebs, ha? Please. Ibigay mo na sa akin 'to."

 

"Hindi pwede, Lex. Nagustuhan na kasi ako ng manager nila. Napag-usapan na rin namin ang magiging shift ko. At sakto naman na ang open shift nila ay swak sa sched ko. Siguradong hindi ka rin nila tatanggapin kung sakali man."

 

Mas lalo lang atang humaba ang nguso ko dahil sa nabalitaan ko ngayon.

 

"Paano na 'to? Paano na ang future namin ng asawa ko?"

 

Sinilip ko pa ulit siya sa loob. Mukhang abala talaga siya sa ginagawa. Hindi niya nga siguro pansin na nandito kami ni bebs sa labas.

 

"Pero huwag kang mag-alala kasi nahingi ko ang sched about sa shift niya rito."

 

Dahil sa narinig ko ay naibaling ko ulit sa kanya ang tingin ko at kulang na lang ay mag-heart shape na talaga ang mga mata ko. Lalo na nang inabot niya sa akin ang isang papel.

 

"Thank you so much, Jam."

 

Hindi ko na napigilan pang yakapin siya nang mahigpit.

 

"Oo na. Oo na. Bitawan mo na ako at nasasakal mo na ako eh."

 

Kulang na lang ay hampasin na niya ang braso ko dahil mukhang nasobrahan talaga ako sa pagkakayakap sa kanya.

 

Bumitaw na rin naman ako saka hinawakan nang mahigpit ang papel na ibinigay ni Jam.

 

"Nga pala, bebs. Huwag ka nang maghanap pa ng work."

 

Nangunot naman ang noo ko.

 

"Ganoon ba kalaki ang pa-sweldo sa 7-eleven para hindi mo na ako paghanapin ng part time job, bebs?"

 

"Hindi naman sa ganoon, bebs. But because someone already recommend you to his friend."

 

Bago pa ako makahuma sa sinabi niya ay may naramdaman na akong tao sa gilid ko. Pag-angat ko ng tingin ay nakumpirma ko ngang si Dwight ang bagong dating.

 

"Hi!" bati niya sa akin. Hindi ko pa man siya iniimbitahang maupo sa tabi ko ay kusa na siyang naupo.

 

"Dwight, ikaw na ang bahala sa pinsan ko. Siguraduhin mo na matatanggap siya, ha? Thank you."

 

Iyon lang ang sinabi ni bebs saka na siya nagmamadaling pumasok ulit pabalik ng 7-eleven. Mukhang kakausapin pa siya no'ng manager na binabanggit niya kanina.

 

"Shall we go?"

 

Tumango lang naman ako. Nang patayo na ako ay inalalayan niya pa ako. Nagawa niya ring hawakan pa ako sa siko ko. Hindi ko tuloy maiwasang mapasulyap sa loob. Mabuti na lang at mukhang abala pa rin ang honeybunch ko. Pakiramdam ko tuloy nagtataksil ako sa kanya. Kaya naman ay medyo inilayo ko ang sarili ko kay Dwight. Hindi naman kami close ngunit mukhang pinagkakatiwalaan naman siya ni Jam, kaya might as well to trust him, too.

 

Inilahad niya ang kanyang kamay papunta sa kanyang sasakyan, hindi kalayuan sa pwesto namin. Pinagbuksan niya pa ako ng pinto at nang masigurong nakasakay na ako ay sinarado niya na rin iyon at halos tumakbo pa siya papuntang driver seat. Ikakabit ko na sana ang seatbelt nang bigla niya iyong agawin mula sa akin. Dumukwang siya saka siya na mismo ang nagkabit ng seatbelt para sa akin.

 

Napailing na lang ako nang bigla niya akong kindatan. Pinili ko na lang na tumingin mula sa labas ng bintana at muling sinulyapan si Josh na abala pa rin. Nakita ko pa mula sa peripheral vision ko na isinuot niya pa muna ang sunglasses niya bago niya minaobra ang kotse.

 

Naging tahimik sa pagitan namin ng magsimula na kaming mag-biyahe. Tila mahihiya ang hangin na dumaan sa pagitan naming dalawa sa lagay na ito.

 

Maya-maya lang ay napansin ko na ang daan na tinatahak namin ay papunta sa apartment. Hanggang sa lumagpas kami ro'n at pati ang university ay nilampasan din namin. Ilang layo lang mula sa school ay inihinto na niya rin ang sasakyan.

 

"Nandito na tayo," anunsiyo niya.

 

Kaagad kong tinanggal ang seatbelt ko kasi baka pati pagtanggal no'n ay pakialaman niya pa. Hindi ko na rin siya hinintay na pagbuksan pa ako ng pinto dahil nagkusa na akong lumabas.

 

Kaagad kaming dumiretso sa loob ng isang coffee shop. Mukhang maraming customer ngayon dahil halos mapuno ang loob neto. Naglakad kaming dalawa hanggang sa mapatapat sa isang malaking pinto na kulay mahogane. Kumatok lang nang dalawang beses si Dwight bago namin marinig ang isang mahinhin na boses sa loob.

 

"Come in!"

 

Nginitian ako ni Dwight saka inilahad sa akin ang pinto para ako ang unang pumasok. Bumungad sa mga mata ko ang loob ng opisina na halos lahat ng gamit ay kulay puti. Mula sa kurtina, sa dalawang maliit na sofa na nakaharap sa desk ng isang babaeng prenteng nakaupo sa swivel chair.

 

"Good morning!" nakangiting bati niya sa amin pagkapasok namin sa loob ni Dwight. "Have a seat."

 

Naupo naman ako sa inilahad niyang mini sofa.

 

"Good morning. I'm Euphrasia Lexus Avery," pagpapakilala ko sabay lahad ko ng aking kamay.

 

"Nabanggit na sa akin ni Dwight ang tungkol sayo."

 

Hindi ko ipinahalata na nagulat ako at pekeng ngumiti.

 

"Sana lang ay maganda ang mga bagay na sinabi niya patungkol sa akin," pagbibiro ko.

 

"I like your humor. Can you give me your sched so that I can give you, your shift?"

 

"May I ask?" may pag-aalinlangan kong tanong.

 

"Sure, darling."

 

"Hired na ba ako? Dahil ba ito sa request ni Dwight?" hindi ko na napigilan pang itanong. Ramdam ko namang biglang naging tense si Dwight.

 

Napangiti naman si Miss Chloe saka niya isinandal ang sarili sa swivel chair.

 

"Do you want to think it that way, honey?"Mabilis naman akong napailing. "Then don't. I can see that you're beautiful and smart. So, show me what you've got."

 

Ganoon lang kabilis natapos ang usapan namin. Sa susunod na araw ay magsisimula na akong magtrabaho as a part timer.

 

Hanggang sa paglabas ng coffee shop ay hindi ko pa rin kinakausap si Dwight. Kahit siya ay mukhang walang gustong sabihin sa akin. Ngunit kailangan ko pa rin siyang pasalamatan. Dahil kung hindi sa kanya ay hindi naman ako makukuha.

 

"Thank you," tipid kong pagpapasalamat sa kanya.

 

Napakamot naman siya sa kanyang batok at mukhang nahihiya. "You're always welcome, Lex. Sabihan mo lang ako kung sakaling may kailangan ka pa. I mean kung may kailangan pa kayo ni Jam."

 

Wala naman na siguro kaming kakailanganin pa.

 

"Ihahatid na kita sa inyo," alok niya sa akin na mabilis kong tinanggihan.

 

"Malapit naman na mula rito ang apartment namin, Dwight. Mas gusto ko sanang maglakad."

 

Napatango-tango naman siya sa sinabi ko. "Goodbye, Lex."

 

Nagulat na lang ako sa sunod niyang ginawa. Bigla na lang kasi siyang dumukwang para bigyan ako ng h***k sa pisngi. Hindi ko alam kung ilang minuto akong natulala. Namalayan ko na lang na nakaalis na pala ang sasakyan niya.

 

Ibinalik ko na lang ulit ang tingin ko sa coffee shop. Kanina ko pa ito napansin. Wala talagang hiring na nakalagay sa labas ng coffee shop.

 

"Did she really just hired me because of Dwight's request? And why Dwight do this? Is it because of Jam's request, too?" pagtanong ko sa sarili saka napabuntong hininga na lamang.