Napilitan na lamang si Kate noon na nagbihis dahil hindi naman siya tinatantannan ng ama. Ilang ulit na ba niang sinubukang suwayin ito kulang na nga lang tumalos siya sa bintana matakasan lamang ito eh.At ang lalong ikinabuwisit niKaye, bagamat sinusungitan niya palagi ang kumag na yun ay palagi pa ring magandang ngiti ang sinasalubong ni Nicolas sa kanya.
Alam ni Kaye na pinipilit lamang ng lalaking maging mahinahon at mapagpasensya. Hindi naman sa sinasadya ay naririnig niya ang mga usapan ng mga kababaryo tungkol sa anak na panganay ng nga Buencamino si Nicolas iyon walang iba. Ayon pa sa mga usap usapan ay masungit, strikto at matapobre ito.
"Ahh.. hindi.! yung matapobre dagdag na lang niya yun, feeling niya kase ganun ito dahil kung bilhin sila nito ay ganun ganun lamang" Hindi naman ito madalas dumalaw. Hindi naman OA na gabi gabi dahil sabi ng ama ay busy ito sa pag aasikaso ng negosyo.
"Hmp! Balit kase hindi na lang asikasuhin ang negosyo nila Bakit kase kailsngan pang magpakitang tao sa mga taga baryo"
"Tapos pagdadalaw pa ito parang ipinaaalam pa sa buong bayan. Lintek parang pati buong baranggay nila naka CCTV sa kanila eh hamakin mo nga may nakasilip pa sa bintana ng bahay nila" kaya lalong buwisit na buwisit ang dalaga. Kung ipapara pa kase nito magarang sasaklyan sa tapat ng barong barong nila ay walang pakundangan na parang ipinangsisigawan na na siya ang Diyos sa lugar at akoy alipin lamang. Lalo lamang nangnitngit si Kaye at nabuwisit sa pagmumukha ni Nicolas.
“Ano na Yeye nasan ka na ba? Masama ang pinaghihintay ang bisita” sigaw ng tatay niya. Sa tono ng boses nito ay mukhang masaya na naman nag tinamaan ng lintek na ama. Malamang naambunan na naman ito ng kayabangan este kayamanan ni Nicolas.
“Itay, Kaye ho ang pangaan ko. Huwag nyo na po akong tinatawag na Yeye hindi na ho ko sampong tao gulang” Sabi ng dalaga. Ewan ba niya kugn bakti biglang nakalungkt ng ama niya ang palayaw na iyon na panahon pa ni Kopongkopong.
“Eh ano naman bang masama sa tawagin ka sa palayaw mo. Hala bilisan mo at naroon sa sala si Nicolas kanina pa. Umayos ka at pakisamahan mo ng maayos ha malilintikan ka kapag hindi. Nakikita mo ito? bigay niya ito kaya umayos ka”
Sabi ng kanyang ama sabay ipiakita ang imported na alak at isang malaking wooden box ng malamang imported na tabako. Halos mapamura si Kaye sa inis sa ama at sa katotohanang nabibili ang ama sa mga ganung bagay. Ewan ba ni Kaye kung bakit ganun ang ama hindi naman ito dating ganito. Nagsimula lang na naging malamig ang pakikitungo nito sa kanya noon mamatay ang kanyang ina dahil sa sakit. Parang masyadong dinamdam nito kaya ung dating pagiging manginginom ay lalong lumala at nadamay pa siya.
Padabog na bumaba gn hagdan si Kaye at inubutang kampanteng nakaupo si Nicolas sa sofang kawayan. Malaking tao eto kaya nagmukhang makipot ang malapad sa sofa. Sa pakiramdam niya ay may lahing Espanyol ang mga Buencamino kahit pa nga tubong bataan ang mga ito. Malaki kase ang mga ito mula sa ama at kapatid ni Nicolas. Pero sa lahat sa kanila si Nicolas lang ang maputi na mamula mula ang kulay. Ang Senyor Buencamino ay moreno ganun din ang ilan pang Buencamino.
“Good evening Kaye, nagdala nga pala ako ng ilang stocks nyo dio a bahay at sa.....” Hindi na natapos ng binata ang sasabihin dahil binara na ito ni Kaye.
“Alam ko nakikita ko hindi ako bulag. So, ano naman ngayon? May kakaiba pa ba? Wala ka namang ibang kayang gawin kundi suhulan ang itay ko eh. Wala kang kayang gawin kundi bumili ng tao at gamitin ang pera mo” Sabi ni Kaye.
“Hmm.,Kaye kaya ako naparito kase may gusto sa……”pinutol ulit ito ng dalaga at sinupalpal agad si Nicolas.
“Alam ko na yan, siyempe gumagastos ka kaya maniningil ka. Alam ko na yan. Yang mga ganyang ang ikinabubuwisit ko lalo eh. Kung umasta bait baitan yun pala malala maningil mas malupit pagtalikod” Sabi ni Kaye.
Nakita ng dalaga na gumalaw ang panga ng lalaki senyales na naasar niya ito nakita rin niyang kumuyom ang kamao nito na kanina ay magkasalkop na nakabuka.
“Yes success, mukhang napipikon ko na siya. Hahaha buti nga sayo Mr. Yabang.Akala mo ha” Natuwa si Kaye na nagagalit inya ito. Marahil dapat niya itong palaging galitin ng tantanan na siya. Isang nakakabinging katahimikan ang sumunod n naganap.
"Ang mabuti pa Mr. Buencamino ay umuwi ka na wag mong sayangin ang oras mo dito. Hindi bat napakahalaga ng oras ninyong mayayaman para aksayahin sa mga dukhang tulad lamang namin?"
"Magpapahinga na ako Nicolas kung hindi mo mamasamaain” sabi ni Kaye.
“Pero sabi ng tatang mo eh..” naiiling na lamang ni Nicolas. Nahihiya siya sa ama ng babae lalo na at madalas itong mamgtung sa kanila.
“Si Tatang yun hindi ako. Si Tatng pala ang may gusto eh bakit ako ang penepeste mo. Hoy Mr. Buencamino, maaga pa ho ang trabaho namin sa bukid bukas maagang gumigising ang mga tulad naming dukha para lamang paglingkuran kayo. Mr. Buencamino hindi kami katulad ninyong mga anak ng diyos na bahala na bukas. Kung gusto mo ang itang ko ang kausapin mo eh mukhang giliw na giliw yun sayo. magandang gabi” Sabi ni Kaye at tuluyan ng pumanhik ulit at pumasok sa kanyang silid.
Kulang na lang ay masira ang kahoy na hagdan dahil sa mabibigat niyang pagyad . Sinasadya inyang iparinig kay Nicolas ang mabibigat niyang yabag. Nais niyang iparating na hindi siya natutuwa at kugn puwede huwag na itong bumalik pa bukas at sa mga darating pang bukas.
Nasundan na lamang ng tingin ni Nicolas ang babaeng masungit, mabibigat ang padyak nito habang paakyat ng hagdan. natatawa si Nicolas kahit medyo naiinsulto na. Nakakatuwa ang kasungitan nito nakakaaliw talaga ito. Hindi agad umalis si Nicolas ng araw na iyon. nanatili siya sa saa at hininty na dumating ang ama ng dalaga para personal na iabot ang kanyang dala para dito.
Ang akala ni Kate ay napikon na niya ang lalaki kaya masigla ang dalaga kinabukasan. Ang kaso inutusan siya ng kanyang ama na magtungo sa kiskisan at dalhan siya roon ng pananghalian. Bagamat tinatamad ay kumilos naman si Kaye.Buong akala ni Kaye ay magiging tahimik ang mundo niya ng araw na iyon pero nagkamali ang dalaga dahil pagdating na pagdating niya sa kiskisan ay naroon pala si Nicolas at ang ipinahanda pala ng ama niyang pagkain ay para dito.Buwisit na buwisit si Kaye dahil malapad ang ngiti ng hinayupak pero ang mas ikinangitngit ng dalaga ay ang katotohanang hindi niya sinarapan ang luto dahil sa buwisit niya sa ama. Malamang ay pipintasan siya ng lalaki at doon nainiinis si Kaye. Ayaw niyang magkaroon ng kahit isang butas o dahilan para makalamang ng pangaasar sa kanya ang lalaki.Pero halos maubos na ng lalaki ang pagkain ay wala pa itong sinasabi.Tahimik lamang itong kumakain at paminsan minsan ay ngumingiti sa kanya."Ano bang trip ng lalaking eto. Halata namang pinipil
Pagdating ng bahay nila ay inakyat pa ni Nicolas ang kanyang ama bago ito bumaba.Inasikaso naman ng dalaga ang ama kahit pa nga lasinggero at pananakit nito. Bali baliktarin man kase ang mundo ay ama pa rin niya ito at wala na siyang ibang pamilya kung hindi ito. Inaasahan ni Kaye na umalis na si Nicolas matapos pumanaog dahil sa hindi magagandang sinabi nito sa binata pero laking gulat ni Kaye ng makitang naroon pa ito sa sala pero nakatalungko ito.“Aba hoy anong balak mo makikikape ka pa kapal mo naman” gigil ito.“Umuwi ka na Mr. Buencamino. Hindi sa kain uuba ang gimmick mo na yan. Hindi mo ba alam na hindi Magandang tinggan na narito ka sa bahay ng lasing. Wala ka talagang kahihiyan noh?” Sabi ni Kaye pero nangtataka siya dahi hindi nagaangat ng ulo ang binata. Nilapitan niya ito at dinutdot sa balikat.“Hoi, sabi ko umuwi ka na gusto ko ng magpahinga rin” pero natumba ang lalaki ng dutdutin niya kaya napahiga ito sa sofa pero tulog pa rin. Mukha itong kapreng nakabaluktot at a
Napalingon si Nicolas sa bahay ng dalaga, hanggang ngayon ay hindi niya maisip kung bakit ganun na lamang ang inis ni Kaye sa kanya. Hindi naman niya masabing nakalimutan na siya nito, dahil ng unang araw na dumating siya mula sa Amerika ay nagkasalubong pa sila at binati pa niya ito at tumango ito.Inaamin niyang ibang iba na ang Kaye na nakita niya mula ng magbalik mula sa Amerika kesa sa Kaye na kababata niya. Siya man ay malaki ang pinag iba lalo na sa ugali. Naging malaking dagok kase sa kanya ang pagkamatay ng totoong ina at ang dagok na dumating sa buhay niya noong graduation niya ng high school.Miss na niya si YeYe, yung dating yeye hindi naman niya itinatanggi na nakakabighani ang bagong yeye pero ang poot sa mga mata nito ay kinakatakutan ni Nicolas. at gusto niyang malaman kung bakit.Aminado naman si Nicolas na kasunduan lamang ang kasal mula sa kanyang ama at sa sa ama ni Kaye at may mabigat na dahilan iyon na hindi niya maaaring tanggihan pero napapaloob sa kasunduan na
“Lets ko my labs baka mai table ka pa ng wala sa oras” Hatak ni Nicolas kay Kaye.“Woah! mukhang mailap ang binibini mo pare. Hind ka ata gusto baka ako ang trip arbor na lang” Sabing lalaking tumayo na at hinawakan si Kaye sa siko.Pero mabilis si Nicolas. Maaaring tameme siya kay Kaye dahil babae ito pero hindi siya mangingiming makipagbasagan ng mukha sa kapwa niya barako. Not in his territory and not his woman. Pinakaayaw niya sa lahat ay ung nalalamangan.“Walang bastusan Bro, back off at wag mong hahawakan pwede? ako nga di ko mahawakan daliri nyan eh”“Lets Go Kaye” mahina pero determinado ang tono ni Nicolas.“In your Dreams” sabi ni Kaye.“Mas gugustuhin ko pang tumeybol sa mga hindi ko kilala kesa sayo Mr. Buencamino” sabi nito na nakataas pa ang kilay.“Isang pakiusap lang Kaye, wag na wag mo akong ipapahiya sa maraming tao dahil…”“Dahil ano ha? Ano ? sasampalin mo ako? Sasaktan ? ipapahiya? Eh di gawin mo” Inis lalong sabi ni Kaye na padabog na umalis sa harap ni Nicolas
Hinatid na nga siya ng binata matapos ang togtoging iyon, nakaalalay ito na kala mo ay tatakakas siya, pinagbigyan naman ito ni Kaye hanggang naroroon pa sila sa mataong lugar. Pero ng magawi na sila sa madilim na bahagi ay tinabig ni Kaye ang kamay ni Nicolas na nakaalalay sa bewang niya. Nagets naman ng binata ang nais mangyari ni Kaye kaya tahimik na lang ito na naglakad kasabay ng dalaga.Madilim ang lugar na iyon at parehas silang walang dalang flashlight kaya naging mabagal ang lakad ni Kaye paminsan minsan ay natatapilok siya sa pilapil at nahuhulog sa palayan. Hindi rin kase nakisama ang buwan ng sandaling iyon bukod sa malabong ang ulap ay wala ring mga bituin.Madalas siyang hablutin ni Nicolas para hindi siya tuluyang mabuwal, minsan naman ay nayayakap siya sa bewang kapag alanganin ang sitwasyun. Matatag ang braso ng binata dahil kung hindi kanina pa sila naglalangoy sa putikan.Ang kapistahan sa kanila ay hindi panahon ng anihan, panahon na ito ng taniman ng palay kaya ha
Kilalang masungit ang albularyo.Hindi ito nagpapagambala sa gabi at may rules itong sa hapon lamang maaaring manggamot o manghilot.Nagbaka sakali lamang talaga si Kaye dahil baka kapag nalaman nito na ang pinakamayaman sa kanila ang pasyente ay maiba ang rules nito at hindi nga siya nagkamali.“Hah! ang pera nga naman nakakasilaw” bulong na lamang ni Kaye ng sumunod ng pumasok sa dampa ng matanda. Matapos mahilot ay nagpasalamat si Nicolas sa matanda inabutan niya ito ng bayad pero hindi tinanggap ng matanda.“Iho ang utang na loob namin sa pamilya nyo ay labis labis, hanggang ngayon ay hinahayaan nyo kaming manirahan dito kahit pa nga sa inyo ang lupain at hindi ninyo mapakinabangan. Maliit na bagay yan para sa lahat ng tulong ng iyong ama” Sabi pa ng matanda.“Naku binanggit nyo pa ho iyon, sige na po mang Temyong kunin nyo na ito. Iyon naman po ay ama ko ang gumawa. Ako po ang nakaabala” sabi ni Nicolas at ipinilit na isiksik sa karsunsilyo ng matanda ang ang isang libo.“Bueno k
Halos magdiwang ang puso ni Nicolas ng malamang si Kaye ang nagpadala ng tulong, kaya nagpilit na tumayo ang binata. Kahit papaano ay naalala pa rin siya ng dalaga , Hindi pala ito tuluyang umuwi at nagtawag pala ng tulong para sa kanya. Abot hanggang tenga ang ngiti ni Nicolas.Pagdunagaw nman ng matandang si Mang temyong ay nagpaalam na si Nicolas nakita namang ng matanda na may sundo siya kaya tumango na ito. Lubos na nagpasalamat si Nicolas sa albularyo bago siya inalalayan ng mga tauhan makasampa sa karetela.Sumagi sa isipan ng binata ang halik niya kanina kay Kaye, pinagsisishan niyang wala itong paalam pero mas pinagsisisihan niyang saglit at dampi lamang ito. Kung hinalikan ba niya si Kaye noon sa kissing Booth naiba kaya ang kapalaran nila ni Kaye? Yung ang mga tanong na paulit ulit ulit at nagpabalik balik sa isipan ni Nicolas bago nakatulog. Dahil sa naging pilay ang isang paa ay hindi nagawa ni Nicolas ang makapagtrabaho at ang makadalaw kay Kaye.Pero sinigurado ng binat
Kung susumahin ay halos tatlong buwan na ding ganun ang eksena at sa loob ng tatlong buwan na iyon ay halos trice a week siyang dalawing ni Nicolas at naging napakatiyaga nito at mahaba ang naging pasensya.“So magiging mabait ka na ba sa kanya Kaye?” tanong ni kaye sa sarili.“No! hindi pa rin manigas sya. Hindi mababayaran ng tatlong buwan lamang ang kahihiyan ko noon na umabit ng isang taon noh” Sabi in Kaye.Pang limang gabi ay hindi pa rin bumibisita si Nicolas, hindi man aminin ni Kaye ay iyon na ang dahilan ng kabuwisitan niya. Sumunod na gabi hindi naman ito nangpunta pero tulad ng dati mga tauhan nito ang nagpupunta sa bahay at may bitbit ang mga itong kung ano ano.Ang kanyang ama malamang ang pinaka malapad ang ngiti dahil madami na namang alak at tabaco. Dahil buwisit na si Kaye dahil halos magiisang linggo na na puro prut lamang ang sumisipot, tinupak si Kaye at nngkaroon bigla ng sambot sa utak. Hinbarap ni kaye ng personal ang mga tauhan ni Nicolas na dati ay hindiniya
"Papa..!papa!! Sigaw ni Nicolas mula pa lamang sa Veranda. "Papa!Papa!.."patuloy na sigaw ni Nicolas ng makapasok na sa kabahayan.Nadatnan ni Nicolas ang ama na hirap na huminga at kalong ito ni Nigel, samantalang hindi naman magkamayaw ang ama ni Kaye kakapaypay dito.Namumutla na ang ama at tika hindi na makahinga. Umiyak na si Nigel habang kinukumbinsi ang ama na magpadala na sa hospital pero panay ang iling ng kanyang ama. "Papa!!" Malakas na sigaw ni Nicolas damadagondong ito kaya napalingo ang lahat ng naroon. "Anong nangyari?!?" Tanong agad ni Nicolas na agad lumapit sa ama at kay Nigel. "Kanina kuya nahihilo siya at parang nanghihina.Tapos bigla na lang tumirik ang mata kaya tinawagan na kita kahit kabilin bilinan mong wag kang kokontakin.Tapos saglit lang naman ang pagtirik at ganyang na hapos namumutla na at hindi makahigna" Sabi ni Nigel. "Eh bakit hindi mo agad itinakbo sa hospital ha Nigel kahit ayaw niya. matigas ang ulo niyang noon pa dapat binuhat mo na" Sabi ni
Pagod man sa buong maghapon si Kaye dahil sa gawain at mga bagay na ginagawa na hindi naman na niya gawain pero mas pinipilit niyang gawin para malibang. Hanggat maaai ay ayaw niyang umuwi ng mansion dahil ayaw niyang nakikita si Nigel na tisoy version ni Nicolas. Palangiti si Nigel palibhasa may easy go lucky na awra pero kapag seryoso ito ay parang kakambal ni Nicolas at kapag nakikita ito ni Kaye lalo lamang bumibigat ang paki ramdam niya.Matuling lumipas ang dalawang buwan at hindi iyon namalayan ni Kaye dahil sa pagiging abala. Nitong huling linggo kase ay nadadals siyang mahapo at mahilo dahil na rin sa puyat, at pagkawalang ganang kumain. Madalas kakaiwas niyang umuwi ay hind na siyang nakakapag hapunan at nitong mga huling araw ay sunod sunod siyang nagigising ng alanganin dahil sa napapanaginipan niya si Nicolas. Miss na miss na inya ito kaya siguro ganun.Lingid kay Kaye, masid pala siya ni Don Alfonso mula pa noon at nagpapalitan pala ng kuro kuro ang magbalae. “Mukhang
Sising sisi talaga siya sa pagpadalos dalos na ugali niya.Noon pa napakarami na niyang sinasayang na panahon."Kung hindi siya lumayo noon. Kung imbes na tumayo sa kama ay sumiksik na lang siya kay Nicolas at ipinaubaya sa tadhana ang bukas mas maayos siguro. Mas masaya siguro. Pero hindi siya mawawalanng pagasa. Kung galit nga sa kanya ang asawa ay pagdudusahan niya iyon.Maghihntay siya sa Mansion at gagampanan ang obligasyun habang hinihintay na uuwi si Nicolas. Paglabas ni Kaye silid ay napalingon siya sa kanyang kaliwa.Tila kase may kausap si Don Alfonso.Kinabahan si Kaye at umakyat sa ulo ang tuwa. Para siyang biglang lumutang sa alapaap. Humakbang palapit ng silid ng beyanan si Kaye.Papalapit na siya sa pintuan ng marinig niya ang malakas ng tawa ni Don Alfonso sa pagitan ng pagkukuwento at ang malakas din na tawa ng lalaking kausap nito at hindi siya makapaniwala... "Nicolas....!?"Lumuha na lamang si Kaye ng marinig ang boses ng lalaki sa loob.Hindi niya malaman kung kakat
"P-atawad po Don Alfonso hindi na po mauulit at babawi na po ako pangako yan magiging pinaka karapat dapat po akong asawa ni Nicolas.Gagawin ko po ang lahat Patawad po ulit sa pagkakstaon at pangunawa.Maraming salamat po Don Alfonso" Sabi ni Kaye na yukong yuko at maga na ang mata at nguso kaka hagolhol ng iyak. Hindi na niya alam ang tamang sasabihin sa sobrang tuwa."Wala ka namang kasalanan iha nagsabi ka lang ng totoong bigat ng kalooban mo.Hayaan mong tulungan ka naming maghilom.Mas mabilis ang paghilom kung magkatuwang sana kayong parehas na sugatan""Pagibig ang pinakamabisang gamot iha dahil pagibig din ang pinakamalalang sakit""Ayusin mo na ang sarili mo at gutom na ako.Doon tayo mag almusal sa Villa ng ama mo sigurado sarat na ang ilong noon sa gutom. Huwag kang magalala pinainit ko na at ipinahatid ko na doon ang hipon na niluto mo at doon ko na kakainin" Sabi ng Don."Salamat po.. salamat po Don Alfonso""Isa pang Don Alfonso ang marinig ko sa bibig mo, ipakukulong ko ang
Lumuha si Kaye sa lahat ng katotohanan namalas ng sandaling iyon.Sa kagipitan ay naisanla niya ang kaisa isang alaala ng ina. At sa kabugsuan ng kanyang damdamin at pagiging makasarili heto ngayon tulad ng nagawa niya sa ama ay nakalimutan na rin niya pati ang pangakong babalikan ang kuwintas ng ina."Unang una iha patawarin mo ako, totoong ako ang nagpasara ng palaisdaan, pumakyaw ng hipon at nagsabi sa resto na itago ang frozen prawns para hindi ka makahanap, iyon ay para mahirapan ka para malaman at marealized mo na mahirap ibalik ang mga bagay na mawawala" Sabi ng Don habang nakatitig sa kuwintas niya."Gusto kung maintindihan mo na kapag nawalan ng bisa ang kasal ay mahirap ng ibalik ito pati na ang paghilumin ang mga pusong masasktan dahil sa mga padalos dalos na desisyun mo.Gusto ko sanang sabihin sayo na wala akong balak gawin ang request mo pero sinadya kong umoo at hamunin ka para matauhan ka"dagdag ng matanda."Gawa ko rin ang lahat ng nasa silid mo.Ang batang nakausap mo s
"Mag ama nga sila..." Bulong ni Don Alfonso sa sarili habang titig na titig sa magandang manungang na medyo pumayat ata at tila maputla kesa ng nakaraan."M-may kinalaman po ba kayo kung bakit hindi ako makabili sa palengke, kaya po ba parang nakapagtatakang biglang mabilis na naubos ang mga hipon sa palengke gayung maaga pa naman kanina?" kung tutuusin ay hinala na iyon ni Kaye dahil nakakagualt na parang napakamalas naman niya at kung pagbabasihan ang kapanyarihan at koneksiyon ng mga ito ay posible nga.Lalong umiyak sa Kaye sa naisip niyang marahil nga ganun kamuhi sa kanya ang beyanan kaya ginamit pa nito ang kapangyarihan para lamang hindi siya makakuha ng hipon. Pinipigilan ba siya nitong magawa ang kondisyun nito para tuluyan ng mapawalang bisa ang pagiging asawa niya sa anak nitong si Nicolas.Kung sabagay may karapatan naman itong magalit dahil sa hiniling niya ang nakakahiyang bagay na iyon. Hindi siya karapatdapat sa anak nito sa totoo lang.Masyado siyang naging makasarili
Aaminin ni Nicolas na naiintindihan niya si Kaye pero hindi maiwasan ng puso niya ang magdamdam sa asawa. Pakiramdam niya kase sarili lamang ni Kaye ang iniisip nito.Ang sariling sugat, ang sariling guilt Paano siya? may guilt din naman siya dahil hindi niya sinabi ang mga nangyari kay Kaye.Sa takot niyang magbago ang isip ni Kaye noon balak niyang sabihin sana pagkasal na sila"Siya rin naman ay nilalamon ng guilt dahil hindi niya nahanap si Kaye aa loob ng dalawang taon at hindi naging sapat ang pagpapakita niya ng pagmamahal dito noon kaya nag doubt ito sa kanya. Napabayaan niyang naghirap ang asawa sa loob ng dalawang taon.Yyn mabigat din sa konsensya yun. Pero mas lamang ang pagmamahal at pagkamiss ni Nicolas sa asawa at tulad ng payo niya kay Nigel mas dapat lamang ang pagmamahal sa lahat ng bagay"At tulad ni Kaye habang inuunawa niya ang asawa ay paghihilumin din niya ang sarili sa lahat ng sakit at takot na meron siya. Gustuhin man niyang sumugod sa mansion at daanin na lang
"Hoy, Ano iha convincing ba acting ko? tingin mo nakahalata ba ang anak ko?" tanogn ni mang Felix sa batang maid na inilaan sa kanya ng mga Buencamino na palaging bibisita sa kanya para maghatid ng pagkain at umalalay sa kanya."Pwede na rin medyo kulang lang sa luha" sabi ng lalaking biglang lumabas ng kabilang silid."Don Alfonso nariyan po kayo?kanina pa po?" gulat na tanong ng katulong. Hindi niya alam na nakabalik pala ang Don agad."Pero bakit hindi ito nagpakita kay senyorita Kaye? " Naguguluhang tanong ni Lovely pero hindi naisatinig."Oo, bumalik ako kanina lang bago ka maghatid ng hapunan" Sabi ng Don."Ipagtimpla mo muna kami ng kape at may laro pa kaming tatapusin" Sabi ng Don."P-pero sir..kase si Senyorita po ay hinihintay kayo sa mansion kase yung ano po kase.." Nauutal na sabi ng katulong."Ako ng bahala doon.Wag kang magsasalita. Sige linisin mo ung kalat ni Tandang Fidel at baka matuluyang atakihin yan" sabi ng Don."Aatake na talaga ako balae, atat na akong ma che
Hindi naman nakaidlip ng matagal si Kaye, pagdilat niya ay muling napabalikwas ito at agad na bumaba para alamin kung nakauwi na ang biyenan. Nasa dulo na ng baitang si Kaye ng masulyapan niya ang lamesa sa dinning area at kitang kita niyang naroon pa rin ang ulam na hipon at hindi pa nagagalaw. Isa lamang ang kahulugan niyon, hindi pa nakakauwi ang kanyang biyenan.Tumingala si Kaye sa mga silid sa itaas sat sarado naman ang silid ng matanda. Hindi malaman ni Kaye kung naroon na ba ang matanda at sinadyang inabin ang luto niya at ipahiwatig sa kanya na hinid nito tinatanggap ang suhol niya. "Pero iyon ang kondisyun niya? bakit niya iisnabin?" bulong ni Kaye.Humugot na lamang ng malalim na hingina si Kaye at muling naging positibo. Itinanim sa isip na maaaring wala pa ang matanda.At hindi pa naman natatapos ang araw ngayon na taning niya. Bagamat napapansin ni Kaye na tila may kakaiba ngayun dahil halos madilim na sa labas ay wala pa ang matanda.Pagbaba ni kaye sa sala ay wala siy