Ang akala ni Kate ay napikon na niya ang lalaki kaya masigla ang dalaga kinabukasan. Ang kaso inutusan siya ng kanyang ama na magtungo sa kiskisan at dalhan siya roon ng pananghalian. Bagamat tinatamad ay kumilos naman si Kaye.
Buong akala ni Kaye ay magiging tahimik ang mundo niya ng araw na iyon pero nagkamali ang dalaga dahil pagdating na pagdating niya sa kiskisan ay naroon pala si Nicolas at ang ipinahanda pala ng ama niyang pagkain ay para dito.
Buwisit na buwisit si Kaye dahil malapad ang ngiti ng h*******k pero ang mas ikinangitngit ng dalaga ay ang katotohanang hindi niya sinarapan ang luto dahil sa buwisit niya sa ama. Malamang ay pipintasan siya ng lalaki at doon nainiinis si Kaye. Ayaw niyang magkaroon ng kahit isang butas o dahilan para makalamang ng pangaasar sa kanya ang lalaki.Pero halos maubos na ng lalaki ang pagkain ay wala pa itong sinasabi.Tahimik lamang itong kumakain at paminsan minsan ay ngumingiti sa kanya.
"Ano bang trip ng lalaking eto. Halata namang pinipilit lamang ang sarili na na pakibagayan siya" Sa isip isip ni Kaye.
Hindi pa nakontento ang ama at niyaya pang maginom si Nicolas at siya pa talaga ang inutusang asikasuhin sila at ipaghanda ng mapupulutan. Tuloy ay napilitan si Kaye na bumalik ng bahay para naman gumawa ng pulutan. Sinikap ni Kate na pasarapin ang simpleng tofu sisig para makabawi sa pangit na ulam na naihain niya kanina.
Yun nga lamang bukod sa pinag stay siya ng tatak niya habang nagiinum ang mga ito at nanuka siyang hostess sa kabaret na pinatabi ng tatay niya kay Nicolas ay napapansin ni Kaye na hindi ginagalaw ng h*******k ang hinanda niyang tofu sisig. Lalong tumindi ang inis ni Kaye sa ama ng halos siya na ang pagsalinin ng alak sa baso ng lalaki.Panay naman ang ngiti ng gonggong at panay ang sulyap sa kanya.
"Kunwari pa ang h*******k" Sa kalaunan ay nalasing din sa wakas ang ama at doon pa lamang napanatag ang dalaga.Maging si Nicolas din ata ay nalasing na dahil tahimik na ito.
"Kaye, ihatid na natin ang ama mo mukhang gagapang na ito pauwi my labs"
"Anong natin ka dyan? May labs labin mo mukha mo! dagukan kita riyan eh makita mo. Iuuwi ko mag isa ang tatay ko., huwag ka ng magpapampam dyn, kaya ko yan. Saka wag mo nga akong matawag tawag na my labs kilabutan ka nga pwede ba" pagyayabang na sabi ni Kaye.
"Pero kase Kaye..." pigil ni Nicolas.
"Stop!..wag ka ng humirit pa.Tumigil ka kung hindi bubusalan kita ng tokwa dyan na kanina mo pa iniisnab" sabi ni Kaye.
Nakita ni Kaye ang munting ngiting sumilay sa dulo ng bibig ng lalaki kaya lalong nabuwisit ang dalaga. Humalukipkip ang lalaki na parang bang sinasabing sige hahayan kitang buhatin ang ama mo.Sige hahayaan kitang mahirapan at mapahiya. Yun ang naiisp ni Kaya sa nakitang reaksiyu nng binata.
"Aaaah so, nagtatampo ka sa akin dahil inisnab ko ang luto mo.Mas sinarapan mo na ba ngayon ang lasa knowing ako ang kakain?" ngiting- ngiti si Nicolas.
"Tse! in your dreams noh. Anong pinagsasasabi mo dyan" sabi nito na inirapan pa ang binatang kaharap.Tumayo si Kaye para sana akayin ang ama ang kaso lang ewan niya pero bigla naman naging mabigat ang ama samantalang payatot naman ito.
Naiaakat niya nga ito mula sa sahig hanggang sofa. Lalo lamang nabuwisit si Kaye pero hindi niya pinahata. Pinilit ng dalagang itayo ang ama mula sa pagkakalugmok nito sa dulo ng upuan.
“Itay halika na ho, kung bakit naman kase kailangang magpakalasing at hindi magtira para sa paguwi. Nakakabuwisit talaga ang mga lalaking halos gawing kape ang alak eh” sabi pa nito.
“Hindi ako manginginom Labs pinagbigyan ko lang ang ama mo” Alam niyang pinariringga siya ng dalaga.
“Eh ano naman sa akin kahit gumapang ka pa pauwi at magsusuka dyan wala akong paki sayo nakakainis ka pa nga eh. Sana ikaw na lang ang nalasing ng ganito” Inis na sabi ni Kaye.
“Aalagaan mo rin ba ako kapag nalasing ako ng ganyan. Teka lang lalaklakin ko lang yung isa pang bote” Sabi ng binata na tumungga ng alak
“Ha ha ha nakakatawa, pendong panot ka ba at nagpapatawa ka,pwes hindi bagay sa bigote mo ang maging comedian" inis na bara ni Kaye dito.
“Hoy Mr. Buencamino, ikaw man ang pinakamayaman sa lugar na ito hindi lahat masisilaw mo at kahit lamunin ka ng lupa sa kalasingan hindi kita pagaakasayan ng oras naiintindihan mo ba” halos pasigaw pang sabi ni Kaye at muling tinangkang buhatin ang ama.
“What is it that you hate about me, Kaye?” Biglang sumeryoso ang mukha ni Nicolas. Sa totoo lang biglang parang kinabahan si Kaye sa hitsura nito.Para kasing naging sobrang seryoso.Masyado na bang naging marahas ang salita niya.Kase naman ang kulit nito eh.
“Ganun ba ako kasamang tao sayo Kaye? Kasalanan bang maging mayaman? Ano ang ginawa ko sayo para kasuklaman mo ng ganyan?” Seryosong sabi ni Nicolas nasasaktan na kase siya sa trato ng dalaga sa kanya.Sa totoo lang hindi rin naman niya maintindihan ang lahat.
“Gusto mong malaman, gusto mo talagang marinig? Pwes makinig ka. Ang lahat sayo ayoko, ang mga mata mong kung tumitig parang nanghuhubad,ang mga ngiting yan na sinasabing akin ka, ang bigote mo at ang balbas na yan na parang nga sasabing mayaman ako at ako ang panginoon ninyong lahat at yan, yang pakitang tao mo na yan ayoko ko nyan kinamumuian ko yang bait baitan mo na yan” Sabi ni Kaye.
“Kung babalik ba ako sa dating ako matutuwa ka na at magugustuhan mo na ako?”
“Tse!!! hindi pa rin mas lalong hindi. Mas isususmpa kitang mabulok sa impyerno”
“Alam mo bang pwede kitang puwersahin at angkinin dito mismo Kaye, walang makakakita walang mangingialam” Sabi ni Nicolas na biglang mas lumalim ang titig kay Kaye.
“Tinatakot mo ba ako Nicolas? Ipinapakita mo na ba ang totoo mong anyo? Aha so yun lamang pala talaga ang nais mo hah! So tama ako, pasakay lamang ang bait baitan na yan .Dahil ang totoo demonyo ang kalooban mo katulad ba ako ng mga babaeng pinanglaruan mo lamang at iniwan. Yun ang balak mo sa akin na pagkatapos mong pagsawaan ay itatapon na lang o ibabalik sa aking pinagmulan” litanya niya.
“Saan mo nakuha ang lahat ng mga yan Kaye. Saan ka kumuha ng binibintang mo na yan? Ano ba ang kailangan kong gawin para mawala ang galit na yan sa mga mata mo,Kaye?” Nalulungkot lalong sabi ni Nicolas.
“Napakadali… nakapasimple Mr., Buenacamino. Sabihin mo sa ama ko na ayaw mo na akong pakasalan tapos ang usapan” pagyayabang nito.
"Pwes hindi ko magagawa yan Kaye. Ako man ang maging demonyo sa buhay mo kung kinakailangan pero hindi ko magagawa yan” Sabi ni Nicolas saka biglang hinatak si Kaye palayo sa ama at ang binata na ang bumuhat sa kanyang ama at ito na rin ang umakay palayo.
Walang nagawa si Kaye kundi ang sumunod na lamang sa mga ito habang nagngingitngit pa rin sa inis.
Pagdating ng bahay nila ay inakyat pa ni Nicolas ang kanyang ama bago ito bumaba.Inasikaso naman ng dalaga ang ama kahit pa nga lasinggero at pananakit nito. Bali baliktarin man kase ang mundo ay ama pa rin niya ito at wala na siyang ibang pamilya kung hindi ito. Inaasahan ni Kaye na umalis na si Nicolas matapos pumanaog dahil sa hindi magagandang sinabi nito sa binata pero laking gulat ni Kaye ng makitang naroon pa ito sa sala pero nakatalungko ito.“Aba hoy anong balak mo makikikape ka pa kapal mo naman” gigil ito.“Umuwi ka na Mr. Buencamino. Hindi sa kain uuba ang gimmick mo na yan. Hindi mo ba alam na hindi Magandang tinggan na narito ka sa bahay ng lasing. Wala ka talagang kahihiyan noh?” Sabi ni Kaye pero nangtataka siya dahi hindi nagaangat ng ulo ang binata. Nilapitan niya ito at dinutdot sa balikat.“Hoi, sabi ko umuwi ka na gusto ko ng magpahinga rin” pero natumba ang lalaki ng dutdutin niya kaya napahiga ito sa sofa pero tulog pa rin. Mukha itong kapreng nakabaluktot at a
Napalingon si Nicolas sa bahay ng dalaga, hanggang ngayon ay hindi niya maisip kung bakit ganun na lamang ang inis ni Kaye sa kanya. Hindi naman niya masabing nakalimutan na siya nito, dahil ng unang araw na dumating siya mula sa Amerika ay nagkasalubong pa sila at binati pa niya ito at tumango ito.Inaamin niyang ibang iba na ang Kaye na nakita niya mula ng magbalik mula sa Amerika kesa sa Kaye na kababata niya. Siya man ay malaki ang pinag iba lalo na sa ugali. Naging malaking dagok kase sa kanya ang pagkamatay ng totoong ina at ang dagok na dumating sa buhay niya noong graduation niya ng high school.Miss na niya si YeYe, yung dating yeye hindi naman niya itinatanggi na nakakabighani ang bagong yeye pero ang poot sa mga mata nito ay kinakatakutan ni Nicolas. at gusto niyang malaman kung bakit.Aminado naman si Nicolas na kasunduan lamang ang kasal mula sa kanyang ama at sa sa ama ni Kaye at may mabigat na dahilan iyon na hindi niya maaaring tanggihan pero napapaloob sa kasunduan na
“Lets ko my labs baka mai table ka pa ng wala sa oras” Hatak ni Nicolas kay Kaye.“Woah! mukhang mailap ang binibini mo pare. Hind ka ata gusto baka ako ang trip arbor na lang” Sabing lalaking tumayo na at hinawakan si Kaye sa siko.Pero mabilis si Nicolas. Maaaring tameme siya kay Kaye dahil babae ito pero hindi siya mangingiming makipagbasagan ng mukha sa kapwa niya barako. Not in his territory and not his woman. Pinakaayaw niya sa lahat ay ung nalalamangan.“Walang bastusan Bro, back off at wag mong hahawakan pwede? ako nga di ko mahawakan daliri nyan eh”“Lets Go Kaye” mahina pero determinado ang tono ni Nicolas.“In your Dreams” sabi ni Kaye.“Mas gugustuhin ko pang tumeybol sa mga hindi ko kilala kesa sayo Mr. Buencamino” sabi nito na nakataas pa ang kilay.“Isang pakiusap lang Kaye, wag na wag mo akong ipapahiya sa maraming tao dahil…”“Dahil ano ha? Ano ? sasampalin mo ako? Sasaktan ? ipapahiya? Eh di gawin mo” Inis lalong sabi ni Kaye na padabog na umalis sa harap ni Nicolas
Hinatid na nga siya ng binata matapos ang togtoging iyon, nakaalalay ito na kala mo ay tatakakas siya, pinagbigyan naman ito ni Kaye hanggang naroroon pa sila sa mataong lugar. Pero ng magawi na sila sa madilim na bahagi ay tinabig ni Kaye ang kamay ni Nicolas na nakaalalay sa bewang niya. Nagets naman ng binata ang nais mangyari ni Kaye kaya tahimik na lang ito na naglakad kasabay ng dalaga.Madilim ang lugar na iyon at parehas silang walang dalang flashlight kaya naging mabagal ang lakad ni Kaye paminsan minsan ay natatapilok siya sa pilapil at nahuhulog sa palayan. Hindi rin kase nakisama ang buwan ng sandaling iyon bukod sa malabong ang ulap ay wala ring mga bituin.Madalas siyang hablutin ni Nicolas para hindi siya tuluyang mabuwal, minsan naman ay nayayakap siya sa bewang kapag alanganin ang sitwasyun. Matatag ang braso ng binata dahil kung hindi kanina pa sila naglalangoy sa putikan.Ang kapistahan sa kanila ay hindi panahon ng anihan, panahon na ito ng taniman ng palay kaya ha
Kilalang masungit ang albularyo.Hindi ito nagpapagambala sa gabi at may rules itong sa hapon lamang maaaring manggamot o manghilot.Nagbaka sakali lamang talaga si Kaye dahil baka kapag nalaman nito na ang pinakamayaman sa kanila ang pasyente ay maiba ang rules nito at hindi nga siya nagkamali.“Hah! ang pera nga naman nakakasilaw” bulong na lamang ni Kaye ng sumunod ng pumasok sa dampa ng matanda. Matapos mahilot ay nagpasalamat si Nicolas sa matanda inabutan niya ito ng bayad pero hindi tinanggap ng matanda.“Iho ang utang na loob namin sa pamilya nyo ay labis labis, hanggang ngayon ay hinahayaan nyo kaming manirahan dito kahit pa nga sa inyo ang lupain at hindi ninyo mapakinabangan. Maliit na bagay yan para sa lahat ng tulong ng iyong ama” Sabi pa ng matanda.“Naku binanggit nyo pa ho iyon, sige na po mang Temyong kunin nyo na ito. Iyon naman po ay ama ko ang gumawa. Ako po ang nakaabala” sabi ni Nicolas at ipinilit na isiksik sa karsunsilyo ng matanda ang ang isang libo.“Bueno k
Halos magdiwang ang puso ni Nicolas ng malamang si Kaye ang nagpadala ng tulong, kaya nagpilit na tumayo ang binata. Kahit papaano ay naalala pa rin siya ng dalaga , Hindi pala ito tuluyang umuwi at nagtawag pala ng tulong para sa kanya. Abot hanggang tenga ang ngiti ni Nicolas.Pagdunagaw nman ng matandang si Mang temyong ay nagpaalam na si Nicolas nakita namang ng matanda na may sundo siya kaya tumango na ito. Lubos na nagpasalamat si Nicolas sa albularyo bago siya inalalayan ng mga tauhan makasampa sa karetela.Sumagi sa isipan ng binata ang halik niya kanina kay Kaye, pinagsisishan niyang wala itong paalam pero mas pinagsisisihan niyang saglit at dampi lamang ito. Kung hinalikan ba niya si Kaye noon sa kissing Booth naiba kaya ang kapalaran nila ni Kaye? Yung ang mga tanong na paulit ulit ulit at nagpabalik balik sa isipan ni Nicolas bago nakatulog. Dahil sa naging pilay ang isang paa ay hindi nagawa ni Nicolas ang makapagtrabaho at ang makadalaw kay Kaye.Pero sinigurado ng binat
Kung susumahin ay halos tatlong buwan na ding ganun ang eksena at sa loob ng tatlong buwan na iyon ay halos trice a week siyang dalawing ni Nicolas at naging napakatiyaga nito at mahaba ang naging pasensya.“So magiging mabait ka na ba sa kanya Kaye?” tanong ni kaye sa sarili.“No! hindi pa rin manigas sya. Hindi mababayaran ng tatlong buwan lamang ang kahihiyan ko noon na umabit ng isang taon noh” Sabi in Kaye.Pang limang gabi ay hindi pa rin bumibisita si Nicolas, hindi man aminin ni Kaye ay iyon na ang dahilan ng kabuwisitan niya. Sumunod na gabi hindi naman ito nangpunta pero tulad ng dati mga tauhan nito ang nagpupunta sa bahay at may bitbit ang mga itong kung ano ano.Ang kanyang ama malamang ang pinaka malapad ang ngiti dahil madami na namang alak at tabaco. Dahil buwisit na si Kaye dahil halos magiisang linggo na na puro prut lamang ang sumisipot, tinupak si Kaye at nngkaroon bigla ng sambot sa utak. Hinbarap ni kaye ng personal ang mga tauhan ni Nicolas na dati ay hindiniya
Labis na ikinalungkot ni Nicolas na hindi siya hinarap ni Kaye pero naiintindihan niyang may sakit ito at masama ang pakiramdam. Gustuhin man niyang makita o kaya ay matulungan sana ito dahil magisa lamang madalas ay hindi naman siya binibigyan ng pagkakataon ng dalaga. Madalas niyang isipin kugn bakit nangbago ng ganito si Kaye at kugn saan o kun ano ang naging kasalanan nia at bakti ito prang allergic na makita siya.Miss na Miss na niya ito, nakarating sa kanya ang pinasabi nito sa kanyang mga tauhan at inulan tuloy siya ng tuksuhan. Pero sa kabila naman ng lahay ay masaya ang puso niya dahil kahit papaano ay nagaalala ang dalaga at bilang pa nito ang araw na wala siya. Naiiling si Nicolas sa nangyayari sa kanya. Kung nasa Maynila siya marahil baka ilang babae na ang nagdaan at naglabas pasok sa condo niya , Wala siyang mararanasang singhal, sampal, insulto at kung anu-ano pa. Pero inaamin ni Nicolas na sa lahat ng escapade niya ay parang may kulang. marahil hindi malalalim at mara
"Papa..!papa!! Sigaw ni Nicolas mula pa lamang sa Veranda. "Papa!Papa!.."patuloy na sigaw ni Nicolas ng makapasok na sa kabahayan.Nadatnan ni Nicolas ang ama na hirap na huminga at kalong ito ni Nigel, samantalang hindi naman magkamayaw ang ama ni Kaye kakapaypay dito.Namumutla na ang ama at tika hindi na makahinga. Umiyak na si Nigel habang kinukumbinsi ang ama na magpadala na sa hospital pero panay ang iling ng kanyang ama. "Papa!!" Malakas na sigaw ni Nicolas damadagondong ito kaya napalingo ang lahat ng naroon. "Anong nangyari?!?" Tanong agad ni Nicolas na agad lumapit sa ama at kay Nigel. "Kanina kuya nahihilo siya at parang nanghihina.Tapos bigla na lang tumirik ang mata kaya tinawagan na kita kahit kabilin bilinan mong wag kang kokontakin.Tapos saglit lang naman ang pagtirik at ganyang na hapos namumutla na at hindi makahigna" Sabi ni Nigel. "Eh bakit hindi mo agad itinakbo sa hospital ha Nigel kahit ayaw niya. matigas ang ulo niyang noon pa dapat binuhat mo na" Sabi ni
Pagod man sa buong maghapon si Kaye dahil sa gawain at mga bagay na ginagawa na hindi naman na niya gawain pero mas pinipilit niyang gawin para malibang. Hanggat maaai ay ayaw niyang umuwi ng mansion dahil ayaw niyang nakikita si Nigel na tisoy version ni Nicolas. Palangiti si Nigel palibhasa may easy go lucky na awra pero kapag seryoso ito ay parang kakambal ni Nicolas at kapag nakikita ito ni Kaye lalo lamang bumibigat ang paki ramdam niya.Matuling lumipas ang dalawang buwan at hindi iyon namalayan ni Kaye dahil sa pagiging abala. Nitong huling linggo kase ay nadadals siyang mahapo at mahilo dahil na rin sa puyat, at pagkawalang ganang kumain. Madalas kakaiwas niyang umuwi ay hind na siyang nakakapag hapunan at nitong mga huling araw ay sunod sunod siyang nagigising ng alanganin dahil sa napapanaginipan niya si Nicolas. Miss na miss na inya ito kaya siguro ganun.Lingid kay Kaye, masid pala siya ni Don Alfonso mula pa noon at nagpapalitan pala ng kuro kuro ang magbalae. “Mukhang
Sising sisi talaga siya sa pagpadalos dalos na ugali niya.Noon pa napakarami na niyang sinasayang na panahon."Kung hindi siya lumayo noon. Kung imbes na tumayo sa kama ay sumiksik na lang siya kay Nicolas at ipinaubaya sa tadhana ang bukas mas maayos siguro. Mas masaya siguro. Pero hindi siya mawawalanng pagasa. Kung galit nga sa kanya ang asawa ay pagdudusahan niya iyon.Maghihntay siya sa Mansion at gagampanan ang obligasyun habang hinihintay na uuwi si Nicolas. Paglabas ni Kaye silid ay napalingon siya sa kanyang kaliwa.Tila kase may kausap si Don Alfonso.Kinabahan si Kaye at umakyat sa ulo ang tuwa. Para siyang biglang lumutang sa alapaap. Humakbang palapit ng silid ng beyanan si Kaye.Papalapit na siya sa pintuan ng marinig niya ang malakas ng tawa ni Don Alfonso sa pagitan ng pagkukuwento at ang malakas din na tawa ng lalaking kausap nito at hindi siya makapaniwala... "Nicolas....!?"Lumuha na lamang si Kaye ng marinig ang boses ng lalaki sa loob.Hindi niya malaman kung kakat
"P-atawad po Don Alfonso hindi na po mauulit at babawi na po ako pangako yan magiging pinaka karapat dapat po akong asawa ni Nicolas.Gagawin ko po ang lahat Patawad po ulit sa pagkakstaon at pangunawa.Maraming salamat po Don Alfonso" Sabi ni Kaye na yukong yuko at maga na ang mata at nguso kaka hagolhol ng iyak. Hindi na niya alam ang tamang sasabihin sa sobrang tuwa."Wala ka namang kasalanan iha nagsabi ka lang ng totoong bigat ng kalooban mo.Hayaan mong tulungan ka naming maghilom.Mas mabilis ang paghilom kung magkatuwang sana kayong parehas na sugatan""Pagibig ang pinakamabisang gamot iha dahil pagibig din ang pinakamalalang sakit""Ayusin mo na ang sarili mo at gutom na ako.Doon tayo mag almusal sa Villa ng ama mo sigurado sarat na ang ilong noon sa gutom. Huwag kang magalala pinainit ko na at ipinahatid ko na doon ang hipon na niluto mo at doon ko na kakainin" Sabi ng Don."Salamat po.. salamat po Don Alfonso""Isa pang Don Alfonso ang marinig ko sa bibig mo, ipakukulong ko ang
Lumuha si Kaye sa lahat ng katotohanan namalas ng sandaling iyon.Sa kagipitan ay naisanla niya ang kaisa isang alaala ng ina. At sa kabugsuan ng kanyang damdamin at pagiging makasarili heto ngayon tulad ng nagawa niya sa ama ay nakalimutan na rin niya pati ang pangakong babalikan ang kuwintas ng ina."Unang una iha patawarin mo ako, totoong ako ang nagpasara ng palaisdaan, pumakyaw ng hipon at nagsabi sa resto na itago ang frozen prawns para hindi ka makahanap, iyon ay para mahirapan ka para malaman at marealized mo na mahirap ibalik ang mga bagay na mawawala" Sabi ng Don habang nakatitig sa kuwintas niya."Gusto kung maintindihan mo na kapag nawalan ng bisa ang kasal ay mahirap ng ibalik ito pati na ang paghilumin ang mga pusong masasktan dahil sa mga padalos dalos na desisyun mo.Gusto ko sanang sabihin sayo na wala akong balak gawin ang request mo pero sinadya kong umoo at hamunin ka para matauhan ka"dagdag ng matanda."Gawa ko rin ang lahat ng nasa silid mo.Ang batang nakausap mo s
"Mag ama nga sila..." Bulong ni Don Alfonso sa sarili habang titig na titig sa magandang manungang na medyo pumayat ata at tila maputla kesa ng nakaraan."M-may kinalaman po ba kayo kung bakit hindi ako makabili sa palengke, kaya po ba parang nakapagtatakang biglang mabilis na naubos ang mga hipon sa palengke gayung maaga pa naman kanina?" kung tutuusin ay hinala na iyon ni Kaye dahil nakakagualt na parang napakamalas naman niya at kung pagbabasihan ang kapanyarihan at koneksiyon ng mga ito ay posible nga.Lalong umiyak sa Kaye sa naisip niyang marahil nga ganun kamuhi sa kanya ang beyanan kaya ginamit pa nito ang kapangyarihan para lamang hindi siya makakuha ng hipon. Pinipigilan ba siya nitong magawa ang kondisyun nito para tuluyan ng mapawalang bisa ang pagiging asawa niya sa anak nitong si Nicolas.Kung sabagay may karapatan naman itong magalit dahil sa hiniling niya ang nakakahiyang bagay na iyon. Hindi siya karapatdapat sa anak nito sa totoo lang.Masyado siyang naging makasarili
Aaminin ni Nicolas na naiintindihan niya si Kaye pero hindi maiwasan ng puso niya ang magdamdam sa asawa. Pakiramdam niya kase sarili lamang ni Kaye ang iniisip nito.Ang sariling sugat, ang sariling guilt Paano siya? may guilt din naman siya dahil hindi niya sinabi ang mga nangyari kay Kaye.Sa takot niyang magbago ang isip ni Kaye noon balak niyang sabihin sana pagkasal na sila"Siya rin naman ay nilalamon ng guilt dahil hindi niya nahanap si Kaye aa loob ng dalawang taon at hindi naging sapat ang pagpapakita niya ng pagmamahal dito noon kaya nag doubt ito sa kanya. Napabayaan niyang naghirap ang asawa sa loob ng dalawang taon.Yyn mabigat din sa konsensya yun. Pero mas lamang ang pagmamahal at pagkamiss ni Nicolas sa asawa at tulad ng payo niya kay Nigel mas dapat lamang ang pagmamahal sa lahat ng bagay"At tulad ni Kaye habang inuunawa niya ang asawa ay paghihilumin din niya ang sarili sa lahat ng sakit at takot na meron siya. Gustuhin man niyang sumugod sa mansion at daanin na lang
"Hoy, Ano iha convincing ba acting ko? tingin mo nakahalata ba ang anak ko?" tanogn ni mang Felix sa batang maid na inilaan sa kanya ng mga Buencamino na palaging bibisita sa kanya para maghatid ng pagkain at umalalay sa kanya."Pwede na rin medyo kulang lang sa luha" sabi ng lalaking biglang lumabas ng kabilang silid."Don Alfonso nariyan po kayo?kanina pa po?" gulat na tanong ng katulong. Hindi niya alam na nakabalik pala ang Don agad."Pero bakit hindi ito nagpakita kay senyorita Kaye? " Naguguluhang tanong ni Lovely pero hindi naisatinig."Oo, bumalik ako kanina lang bago ka maghatid ng hapunan" Sabi ng Don."Ipagtimpla mo muna kami ng kape at may laro pa kaming tatapusin" Sabi ng Don."P-pero sir..kase si Senyorita po ay hinihintay kayo sa mansion kase yung ano po kase.." Nauutal na sabi ng katulong."Ako ng bahala doon.Wag kang magsasalita. Sige linisin mo ung kalat ni Tandang Fidel at baka matuluyang atakihin yan" sabi ng Don."Aatake na talaga ako balae, atat na akong ma che
Hindi naman nakaidlip ng matagal si Kaye, pagdilat niya ay muling napabalikwas ito at agad na bumaba para alamin kung nakauwi na ang biyenan. Nasa dulo na ng baitang si Kaye ng masulyapan niya ang lamesa sa dinning area at kitang kita niyang naroon pa rin ang ulam na hipon at hindi pa nagagalaw. Isa lamang ang kahulugan niyon, hindi pa nakakauwi ang kanyang biyenan.Tumingala si Kaye sa mga silid sa itaas sat sarado naman ang silid ng matanda. Hindi malaman ni Kaye kung naroon na ba ang matanda at sinadyang inabin ang luto niya at ipahiwatig sa kanya na hinid nito tinatanggap ang suhol niya. "Pero iyon ang kondisyun niya? bakit niya iisnabin?" bulong ni Kaye.Humugot na lamang ng malalim na hingina si Kaye at muling naging positibo. Itinanim sa isip na maaaring wala pa ang matanda.At hindi pa naman natatapos ang araw ngayon na taning niya. Bagamat napapansin ni Kaye na tila may kakaiba ngayun dahil halos madilim na sa labas ay wala pa ang matanda.Pagbaba ni kaye sa sala ay wala siy