Pagdating ng bahay nila ay inakyat pa ni Nicolas ang kanyang ama bago ito bumaba.Inasikaso naman ng dalaga ang ama kahit pa nga lasinggero at pananakit nito. Bali baliktarin man kase ang mundo ay ama pa rin niya ito at wala na siyang ibang pamilya kung hindi ito. Inaasahan ni Kaye na umalis na si Nicolas matapos pumanaog dahil sa hindi magagandang sinabi nito sa binata pero laking gulat ni Kaye ng makitang naroon pa ito sa sala pero nakatalungko ito.
“Aba hoy anong balak mo makikikape ka pa kapal mo naman” gigil ito.
“Umuwi ka na Mr. Buencamino. Hindi sa kain uuba ang gimmick mo na yan. Hindi mo ba alam na hindi Magandang tinggan na narito ka sa bahay ng lasing. Wala ka talagang kahihiyan noh?” Sabi ni Kaye pero nangtataka siya dahi hindi nagaangat ng ulo ang binata. Nilapitan niya ito at dinutdot sa balikat.
“Hoi, sabi ko umuwi ka na gusto ko ng magpahinga rin” pero natumba ang lalaki ng dutdutin niya kaya napahiga ito sa sofa pero tulog pa rin. Mukha itong kapreng nakabaluktot at alanganin sa Sofa.
“Ay tinamaan ng lintek, hoy gumising ka nga Riyan. Lintek kasing alak yan eh” Sita Kaye na hinatak si Nicolas. Nabigla naman ang tila naalimpungatang si Nicolas kaya hinatak din si Kaye palapit at dahil nagulat ay sa kandungan ni Nicolas bumagsak si kaye.
“Ay halimaw ka ano ba yan.! “ sab ng dalaga.
“Bastos!!” sabi pa ng dalaga at isang malakas na sampal pa ang ibinigay kay Nicolas na doon lamang natauhan.
“Sorry my Labs akala ko si Ruben eh yung tauhan ko sorry talaga”Sabi ni Nicolas na hiyang hiya pero panay ang himas sa pisngeng nasampal ng dalaga.Wow parang nagikutan ang mga strelya sa ulo niya.Napakalakas ng kamay ng dalaga.
“Utot mo hindi mo ako madedenggoy gagong to? Style mo bukok. Umalis ka na manyakis ka ha. Akala mo dyan .Hoy hindi ako cheap buwiset na to. Uwi na bilissss” itinulak pa ang binata palabas ng pinto ng makalabas na si Nicolas ay pinangsaraduhan ito ni Kaye ng pinto pabalibag pa.
Tikom naman ang kamao ni Nicolas ng lisanin ang bahay niya Kaye. Sa loob ng isang buwan ay palaging ganito ang turing sa kanya ng dalaga.Pero may binitiwan siyang salita at pangako kaya lahat gagawin niya para matuloy ang kasal. Meron na lang siyang dalawang buwan at kailangan maganap ang nakatakda. Nasasaktan siya at naaapakan na masyado ang pagkalalaki niya pero si Kaye ang mahalaga sa kanya.
Nalulungkot si Nicolas na hindi na siya maalala ng dalaga. Nalulungkot siya na ibang iba na ang Kaye na kababata niya sa Kaye ngayon. Saglit na naglakbay ang gunita ni Nicolas may labing tatlong taon na ang nakakaraan.
(Flashback....)
“Nicoy..Nicoy… sapakin mo nga yang si Tuleng inaasar ako sabi may girlfriend ka daw na sa bayan. Malaki daw ang dede eh sabi kalamansi lang daw ako” Sumbong sa kanya ni Yeye noon. Natawa si Nicolas dahil sa hitsura ni Yeye luhaan kase ito at hatak hatak sa kuwelyo ang kababata rin niyang si Tuleng. Matapang talaga si Kaye noon pa pero hindi naman kasing sungit ng ngayon.
“Eh bakit totoo naman ah.. Oh diba Nico sabihin mo totoo naman nakita ka namin kiniss mo si Badeth” Sabi ni Tuleng nanlalaki pa ang butas ng ilong samantalang sarat iyon. Pumalahaw ng iyak si Yeye binitawan nito si Tuleng at sinapok sapok.
“Sinungaling sinungaling…” sabi Noon ni Kaye saka pinagsasapok sa balikat ang kawawang kababata. Kinailangan tuloy hablutin ni Nico si Kaye noon para yakapin at patahanin dahil baka mapikon si Tuleng at patulan. Umalis naman agad ang kababata ng bitawan ni Kaye.
Kaye is only 12 years old that time at 17 na siya. Si Badeth ay kaklase niyang may gusto sa kanya. Marahil ang nakita ni Tuleng ay ng bigla siyang halikaa ni Badeth bago sumakay ng tricycle.
Inaamin niyang gusto siya ni Badeth at vocal ang babae palibhasa spoiled. Badeth is not his type.That time ay mas gusto ni Nicolas ang mahinhin at hindi liberated. Si Kaye ay pasok sa kategoryang gusto niya yun nga lang napakabata pa nito.
Pero ang pangyayaring iyon ay ang nagugnay sa kanila ni Kaye. Dahil doon niya nabuking na crush siya ni Kaye kahit grade six palang ito.
“Ye, tahan na, lika na uwi na tayo hatid na kita”
Sabi in Nico.
“Ayoko ayoko ng umuwi” sabi ni Kaye.
“Naiinis ako sayo, bakit gusto mo si Badeth bakit hindi ako? Close naman tayo diba ipinagbabaon pa kita ng kanin at ako ang naghahanda noon” inis si Kaye na panay pa rin ang singhot. Napahugot na lamang ng hininga si Nicolas. Naiintindahan kaya ni kaye ang sinasabi nito.
“Totoo bang dahil malaki ang dede ni Badeth kaya mas gusto mo siya kesa sa akin. Bakit lalaki din naman ito pag hinawakan mo ah” parang iiyak na tanogn nito.
“Kaye ano ba yang lumalabas sa bibig mo. Tumigil ka nga baka may makarinig sayo? Kanino mo ba yan natotonan” Sabi ni Nicolas na halos manlaki ang mata sa kaprangkahan ni Kaye.
“Kay Tuleng, sabi niya para lumaki daw ito (turo ng dalagita sa dibdib) pahawakan ko daw sa lalaki o sa kanya” walang muwang na kuwento ni Kaye.
“Tang’nang yun ah, g*gong yun lagot yun sa akin” kumuyom ang kamao ni Nicolas.
“Hoy Yeye wag na wag kang maniniwala sa g*gong yun ha naku wag na wag mong ipapahawak yan kahit kalamansi pa lang yan ha” bilin naman ni Nicolas.
“Kita mo pati ikaw inaasar ako. Tandaan mo ito Nicolas pag ito lumaki hinding hindi mo ito mahahawakan. Pakasalan mo muna ako bago mo ito makita”
“Eh di pakakasalan kita, pero kailangan magdebut kamuna. AT dapat walang makakita niyan lalong lalo na walang makakahawak dyan naiintindihan mo yun?” Sinabi iyon ni Nicolas para maproteksiyunan si Kaye dahil baka nga sa kagustuhan nitong gayahin si Badeth ay ipahawak na lamang kahit kanino.
“Oh sige sinabi mo yan ha, pagtongtong ko ng eighteen magpo propose ka sa akin ha promise mo yan ha. Saka malaki na ito pagdating ko ng eighteen mas lamang na kay Badeth pangako“ Natawa na lamang si Nicolas sa kainosentihan ng babaeng type sana niya kaso neneng nene pa. Lumayo ng konti sa kanya si Kaye saka tumitig sa kanya inilapit pa nito ang mukha sa mukha niya. Akala ni Nicolas ay may sasabihin lang ito pero laking gulat ni Nicolas ng halikan siya ni Yeye sa kanyang mga labi. Natulala ang binata at napatingin sa kapaligiran.
“Ayan sealed with a kiss yang usapan natin ha . Ako ang pakakasalan mo at masisilip mo ito pag eighteen na ako” Sabi ni Kaye.
“Wait Yeye hindi yun ang ibig kong…..” Pero hindi na nasabi pa ni Nicolas iyon dahil tumakbo na si Yeye papasok ng iskinita papunta sa lugar nila. Naiwang tulala si Nicolas at kakamot kamot. Langya napasubo ako dun ah.
Napalingon si Nicolas sa bahay ng dalaga, hanggang ngayon ay hindi niya maisip kung bakit ganun na lamang ang inis ni Kaye sa kanya. Hindi naman niya masabing nakalimutan na siya nito, dahil ng unang araw na dumating siya mula sa Amerika ay nagkasalubong pa sila at binati pa niya ito at tumango ito.Inaamin niyang ibang iba na ang Kaye na nakita niya mula ng magbalik mula sa Amerika kesa sa Kaye na kababata niya. Siya man ay malaki ang pinag iba lalo na sa ugali. Naging malaking dagok kase sa kanya ang pagkamatay ng totoong ina at ang dagok na dumating sa buhay niya noong graduation niya ng high school.Miss na niya si YeYe, yung dating yeye hindi naman niya itinatanggi na nakakabighani ang bagong yeye pero ang poot sa mga mata nito ay kinakatakutan ni Nicolas. at gusto niyang malaman kung bakit.Aminado naman si Nicolas na kasunduan lamang ang kasal mula sa kanyang ama at sa sa ama ni Kaye at may mabigat na dahilan iyon na hindi niya maaaring tanggihan pero napapaloob sa kasunduan na
“Lets ko my labs baka mai table ka pa ng wala sa oras” Hatak ni Nicolas kay Kaye.“Woah! mukhang mailap ang binibini mo pare. Hind ka ata gusto baka ako ang trip arbor na lang” Sabing lalaking tumayo na at hinawakan si Kaye sa siko.Pero mabilis si Nicolas. Maaaring tameme siya kay Kaye dahil babae ito pero hindi siya mangingiming makipagbasagan ng mukha sa kapwa niya barako. Not in his territory and not his woman. Pinakaayaw niya sa lahat ay ung nalalamangan.“Walang bastusan Bro, back off at wag mong hahawakan pwede? ako nga di ko mahawakan daliri nyan eh”“Lets Go Kaye” mahina pero determinado ang tono ni Nicolas.“In your Dreams” sabi ni Kaye.“Mas gugustuhin ko pang tumeybol sa mga hindi ko kilala kesa sayo Mr. Buencamino” sabi nito na nakataas pa ang kilay.“Isang pakiusap lang Kaye, wag na wag mo akong ipapahiya sa maraming tao dahil…”“Dahil ano ha? Ano ? sasampalin mo ako? Sasaktan ? ipapahiya? Eh di gawin mo” Inis lalong sabi ni Kaye na padabog na umalis sa harap ni Nicolas
Hinatid na nga siya ng binata matapos ang togtoging iyon, nakaalalay ito na kala mo ay tatakakas siya, pinagbigyan naman ito ni Kaye hanggang naroroon pa sila sa mataong lugar. Pero ng magawi na sila sa madilim na bahagi ay tinabig ni Kaye ang kamay ni Nicolas na nakaalalay sa bewang niya. Nagets naman ng binata ang nais mangyari ni Kaye kaya tahimik na lang ito na naglakad kasabay ng dalaga.Madilim ang lugar na iyon at parehas silang walang dalang flashlight kaya naging mabagal ang lakad ni Kaye paminsan minsan ay natatapilok siya sa pilapil at nahuhulog sa palayan. Hindi rin kase nakisama ang buwan ng sandaling iyon bukod sa malabong ang ulap ay wala ring mga bituin.Madalas siyang hablutin ni Nicolas para hindi siya tuluyang mabuwal, minsan naman ay nayayakap siya sa bewang kapag alanganin ang sitwasyun. Matatag ang braso ng binata dahil kung hindi kanina pa sila naglalangoy sa putikan.Ang kapistahan sa kanila ay hindi panahon ng anihan, panahon na ito ng taniman ng palay kaya ha
Kilalang masungit ang albularyo.Hindi ito nagpapagambala sa gabi at may rules itong sa hapon lamang maaaring manggamot o manghilot.Nagbaka sakali lamang talaga si Kaye dahil baka kapag nalaman nito na ang pinakamayaman sa kanila ang pasyente ay maiba ang rules nito at hindi nga siya nagkamali.“Hah! ang pera nga naman nakakasilaw” bulong na lamang ni Kaye ng sumunod ng pumasok sa dampa ng matanda. Matapos mahilot ay nagpasalamat si Nicolas sa matanda inabutan niya ito ng bayad pero hindi tinanggap ng matanda.“Iho ang utang na loob namin sa pamilya nyo ay labis labis, hanggang ngayon ay hinahayaan nyo kaming manirahan dito kahit pa nga sa inyo ang lupain at hindi ninyo mapakinabangan. Maliit na bagay yan para sa lahat ng tulong ng iyong ama” Sabi pa ng matanda.“Naku binanggit nyo pa ho iyon, sige na po mang Temyong kunin nyo na ito. Iyon naman po ay ama ko ang gumawa. Ako po ang nakaabala” sabi ni Nicolas at ipinilit na isiksik sa karsunsilyo ng matanda ang ang isang libo.“Bueno k
Halos magdiwang ang puso ni Nicolas ng malamang si Kaye ang nagpadala ng tulong, kaya nagpilit na tumayo ang binata. Kahit papaano ay naalala pa rin siya ng dalaga , Hindi pala ito tuluyang umuwi at nagtawag pala ng tulong para sa kanya. Abot hanggang tenga ang ngiti ni Nicolas.Pagdunagaw nman ng matandang si Mang temyong ay nagpaalam na si Nicolas nakita namang ng matanda na may sundo siya kaya tumango na ito. Lubos na nagpasalamat si Nicolas sa albularyo bago siya inalalayan ng mga tauhan makasampa sa karetela.Sumagi sa isipan ng binata ang halik niya kanina kay Kaye, pinagsisishan niyang wala itong paalam pero mas pinagsisisihan niyang saglit at dampi lamang ito. Kung hinalikan ba niya si Kaye noon sa kissing Booth naiba kaya ang kapalaran nila ni Kaye? Yung ang mga tanong na paulit ulit ulit at nagpabalik balik sa isipan ni Nicolas bago nakatulog. Dahil sa naging pilay ang isang paa ay hindi nagawa ni Nicolas ang makapagtrabaho at ang makadalaw kay Kaye.Pero sinigurado ng binat
Kung susumahin ay halos tatlong buwan na ding ganun ang eksena at sa loob ng tatlong buwan na iyon ay halos trice a week siyang dalawing ni Nicolas at naging napakatiyaga nito at mahaba ang naging pasensya.“So magiging mabait ka na ba sa kanya Kaye?” tanong ni kaye sa sarili.“No! hindi pa rin manigas sya. Hindi mababayaran ng tatlong buwan lamang ang kahihiyan ko noon na umabit ng isang taon noh” Sabi in Kaye.Pang limang gabi ay hindi pa rin bumibisita si Nicolas, hindi man aminin ni Kaye ay iyon na ang dahilan ng kabuwisitan niya. Sumunod na gabi hindi naman ito nangpunta pero tulad ng dati mga tauhan nito ang nagpupunta sa bahay at may bitbit ang mga itong kung ano ano.Ang kanyang ama malamang ang pinaka malapad ang ngiti dahil madami na namang alak at tabaco. Dahil buwisit na si Kaye dahil halos magiisang linggo na na puro prut lamang ang sumisipot, tinupak si Kaye at nngkaroon bigla ng sambot sa utak. Hinbarap ni kaye ng personal ang mga tauhan ni Nicolas na dati ay hindiniya
Labis na ikinalungkot ni Nicolas na hindi siya hinarap ni Kaye pero naiintindihan niyang may sakit ito at masama ang pakiramdam. Gustuhin man niyang makita o kaya ay matulungan sana ito dahil magisa lamang madalas ay hindi naman siya binibigyan ng pagkakataon ng dalaga. Madalas niyang isipin kugn bakit nangbago ng ganito si Kaye at kugn saan o kun ano ang naging kasalanan nia at bakti ito prang allergic na makita siya.Miss na Miss na niya ito, nakarating sa kanya ang pinasabi nito sa kanyang mga tauhan at inulan tuloy siya ng tuksuhan. Pero sa kabila naman ng lahay ay masaya ang puso niya dahil kahit papaano ay nagaalala ang dalaga at bilang pa nito ang araw na wala siya. Naiiling si Nicolas sa nangyayari sa kanya. Kung nasa Maynila siya marahil baka ilang babae na ang nagdaan at naglabas pasok sa condo niya , Wala siyang mararanasang singhal, sampal, insulto at kung anu-ano pa. Pero inaamin ni Nicolas na sa lahat ng escapade niya ay parang may kulang. marahil hindi malalalim at mara
Nakakabingi ang katahimikan and for the first time natakot si Kaye sa kaseryosohan ni Nicolas.“Minsan nakakasakit ka na Kaye. Hindi ko alam kung saan mo dinadampot ang lahat ng galit na yan para sa akin hindi ka naman dating ganyan” mahinahong sabi ni Nicolas pero wala man lang reaction sa mukha.“Marami akong pasensya para sayo Kaye pero paminsan minsan piliin mo rin ang salitang bibitawan mo. Hindi sa lahat ng pagkakataon pwede ko na lang lunukin lalo na kung sobra ng nakakainsulto sa pagkatao ko” nanatiling nakaupo sa isang sulok ng silid ng dalaga si Nicolas.“Totoong nag aalala ako sayo dahil sabi mo kanina may sakit ka at nakita ko ang iyong ama sa kasiyahan mula pa kaninang hapon. Nang makita kitang nakatalukbong ay totoong natakot ako sayo akala ko mataas ang lagnat mo at magisa ka nga” sabi ni Nicolas na this time ay nagtaas na ng tingin at deretsong hinanap ang mga mata ng dalaga.“Pero ang mga bintang mo masakit sa kalooban Kaye” Namayani muli ang katahimikan.Hindi ma ga
"Ang kapal ng mukha" bulong ni Kaye.Naningkit naman sa galit ang mga mata ng Lolo ni Nicolas. "Kaye, I'm so sorry about this, promise aayusin ko to" Biglang hinarap ni Nicolas si Kaye na lam niyang nagulat ng mga sandaling iyon. "Love, Please huwag ka sanang magisip ng kung ano. Sinabi ko na sayo lahat, wala na akong tinatago. Hindi ko alam kung ano ang issue na iyo ni Sheryl pero you know her very well, Alam mo namang may mga kalokohan siya ginawa before" Paliwanag pa ni Nicolas. "Ayusin mo yung babae yon Nicolas. Clear everything to her. Ayoko ng ganito na bigla na lamang may susulpot.Baka mamaya kung ano na naman lang ang pagsasabihin nya tungkol sayo na makakaapekto na naman sa atin. Ayoko ng maulit yung nakaraan. Ayoko ng bumalik at maranasan ulit yung hirap na yun" sabi ni Kaye. "Yes, Love I promise. I'm sorry about this again, pero pakiusap trust me this time please..please.." sabi naman ni Nicolas. Gusto ko nang umakyat sumama ang pakiramdam ko" sabi ni kaye na totoong na
"Kiss....kiss...kisss...!!" Sigaw ng mga bisita. Habang kinakalantog ng kutsara ang baso haeak ng nga ito. Para silang nasa totoong reception.Kasabay ng paghawak ni Nicolas ng mukha niya at paghalik sa kanya ng ubod ng tamis isinumpa ni Kaye na pakamamahalin ng buong buhay niya si Nicolas. At si Nicolas naman ay nangakong hinding hindi susukuan ang asawa at mamahalin habang buhay. Tumagal ang halik na halos kapusin na si Kaye ng hininga .Togtog ng isang makalumang kanya ang umalingawngaw na nagpabitaw sa labi nila."Oh kailangan ng magasawa magsayaw bilang unang hanap buhay.Pero bago yan may speech muna ang magasawa" Sabi iyon ng matandang Buencamino na malapad ang ngiti ng oras na yun."Tay huwag na ho nakakahiya, hindi naman na ito totoong kasalan kayo talaga...." nahihiyang saway ni Kaye na pinigilan ang ama na dalhin pa sila sa gitna.Malakas na palakpak ang umalingawngaw sa buong sala na iyon. Napalingon ang lahat sa bisitang pumasok at ngayon ay nasa tarangkahan ng pintuan."W
"Pero papa please naman wag nyo na itong uulitin ni Tito Fidel. Naku naman mauuna ako sa inyo mamatay eh" Sabi ni Nigel. "Kaya nga ayaw ko magpadala sayo sa doctor diba kase mabubuking ako? Nang makita kung dumating na si Nicolas titigil na sana ako at magkukunwaring okay na kaso diyos ko supot ka lang pala sa pagka OA nung isang yun. Kaya ng binuhat ako ng kuya mo sabi ko na lang bahala na" "Kaso hindi ko akalaing may totoo pala tayo emegency. Kung alam ko lang, dapat sana hindi na ako nagpagod umarte.Sana magign okay na si Kaye" Sabi ng kanyang ama. "Hay, yari tayo kay Kuya nito. Malamang mainit ang ulo niya at nagkasakit si Ate Kaye. Naku talaga Papa pagnagsasama kayo ni Tito Fidel hay, malalang tunay" Sabi ni Nigel. Sabay namang tawa ang mag balae at nag apir pa. "Oh siya ikaw na lamang ang maghintay sa kuya mo. Kami ni Balae ay uuwi na at masakit sa tuhod ang lamig dito at napagod ako kanina kaka acting para akong si Christopher De Leon diba?ano sa palagay mo balae" "Ano ban
"Nurse nurse..anong room ni Mrs Kaye Buencamino?" Sabi ni Nicolas na agad pumasok ng hospital."Kelan po ba naadmit sir?" Sabi ng nurse."Ah ngayon lang, oo tama ngayon lang nahilo daw ang asawa ko""Ah sir baka po nasa emergency pa po. Nasa out- patient po kayo" sabi ng nurse."Thank you Ah..Okay sige"Napapahiyang paalam ni Nicolas Nagpapanic na kase siya kaya hindi na niya alam kong saan siya nakapasok. Agad nagpunta ng emergency room si Nicolas."Doc..Doc..! yung babaeng hinimatay nasan po?""Sino po sila?kaano ano kayo ng pasyente?" sabi ng doctor na inabutan niyang nasa bungad."I'm her husband. Anong nangyari sa misis ko!?""Ah kayo pala ang asawa ni Mrs Buencamino. She is fine now. Naroon siya Sir, sa dulong bed" turo ng doctor.Hindi na nagawang magpasalamat ni Nicolas agad ng tinalikuran ang doctor at halos inisang hakbang ang dulo ng emergency room. Nadurog ang puso ni Nicolas ng makitang naroon nga ang asawang kinasasabikan. Pero laking pasasalamat niya dahil ayos naman na
"Papa..!papa!! Sigaw ni Nicolas mula pa lamang sa Veranda. "Papa!Papa!.."patuloy na sigaw ni Nicolas ng makapasok na sa kabahayan.Nadatnan ni Nicolas ang ama na hirap na huminga at kalong ito ni Nigel, samantalang hindi naman magkamayaw ang ama ni Kaye kakapaypay dito.Namumutla na ang ama at tika hindi na makahinga. Umiyak na si Nigel habang kinukumbinsi ang ama na magpadala na sa hospital pero panay ang iling ng kanyang ama. "Papa!!" Malakas na sigaw ni Nicolas damadagondong ito kaya napalingo ang lahat ng naroon. "Anong nangyari?!?" Tanong agad ni Nicolas na agad lumapit sa ama at kay Nigel. "Kanina kuya nahihilo siya at parang nanghihina.Tapos bigla na lang tumirik ang mata kaya tinawagan na kita kahit kabilin bilinan mong wag kang kokontakin.Tapos saglit lang naman ang pagtirik at ganyang na hapos namumutla na at hindi makahigna" Sabi ni Nigel. "Eh bakit hindi mo agad itinakbo sa hospital ha Nigel kahit ayaw niya. matigas ang ulo niyang noon pa dapat binuhat mo na" Sabi ni
Pagod man sa buong maghapon si Kaye dahil sa gawain at mga bagay na ginagawa na hindi naman na niya gawain pero mas pinipilit niyang gawin para malibang. Hanggat maaai ay ayaw niyang umuwi ng mansion dahil ayaw niyang nakikita si Nigel na tisoy version ni Nicolas. Palangiti si Nigel palibhasa may easy go lucky na awra pero kapag seryoso ito ay parang kakambal ni Nicolas at kapag nakikita ito ni Kaye lalo lamang bumibigat ang paki ramdam niya.Matuling lumipas ang dalawang buwan at hindi iyon namalayan ni Kaye dahil sa pagiging abala. Nitong huling linggo kase ay nadadals siyang mahapo at mahilo dahil na rin sa puyat, at pagkawalang ganang kumain. Madalas kakaiwas niyang umuwi ay hind na siyang nakakapag hapunan at nitong mga huling araw ay sunod sunod siyang nagigising ng alanganin dahil sa napapanaginipan niya si Nicolas. Miss na miss na inya ito kaya siguro ganun.Lingid kay Kaye, masid pala siya ni Don Alfonso mula pa noon at nagpapalitan pala ng kuro kuro ang magbalae. “Mukhang
Sising sisi talaga siya sa pagpadalos dalos na ugali niya.Noon pa napakarami na niyang sinasayang na panahon."Kung hindi siya lumayo noon. Kung imbes na tumayo sa kama ay sumiksik na lang siya kay Nicolas at ipinaubaya sa tadhana ang bukas mas maayos siguro. Mas masaya siguro. Pero hindi siya mawawalanng pagasa. Kung galit nga sa kanya ang asawa ay pagdudusahan niya iyon.Maghihntay siya sa Mansion at gagampanan ang obligasyun habang hinihintay na uuwi si Nicolas. Paglabas ni Kaye silid ay napalingon siya sa kanyang kaliwa.Tila kase may kausap si Don Alfonso.Kinabahan si Kaye at umakyat sa ulo ang tuwa. Para siyang biglang lumutang sa alapaap. Humakbang palapit ng silid ng beyanan si Kaye.Papalapit na siya sa pintuan ng marinig niya ang malakas ng tawa ni Don Alfonso sa pagitan ng pagkukuwento at ang malakas din na tawa ng lalaking kausap nito at hindi siya makapaniwala... "Nicolas....!?"Lumuha na lamang si Kaye ng marinig ang boses ng lalaki sa loob.Hindi niya malaman kung kakat
"P-atawad po Don Alfonso hindi na po mauulit at babawi na po ako pangako yan magiging pinaka karapat dapat po akong asawa ni Nicolas.Gagawin ko po ang lahat Patawad po ulit sa pagkakstaon at pangunawa.Maraming salamat po Don Alfonso" Sabi ni Kaye na yukong yuko at maga na ang mata at nguso kaka hagolhol ng iyak. Hindi na niya alam ang tamang sasabihin sa sobrang tuwa."Wala ka namang kasalanan iha nagsabi ka lang ng totoong bigat ng kalooban mo.Hayaan mong tulungan ka naming maghilom.Mas mabilis ang paghilom kung magkatuwang sana kayong parehas na sugatan""Pagibig ang pinakamabisang gamot iha dahil pagibig din ang pinakamalalang sakit""Ayusin mo na ang sarili mo at gutom na ako.Doon tayo mag almusal sa Villa ng ama mo sigurado sarat na ang ilong noon sa gutom. Huwag kang magalala pinainit ko na at ipinahatid ko na doon ang hipon na niluto mo at doon ko na kakainin" Sabi ng Don."Salamat po.. salamat po Don Alfonso""Isa pang Don Alfonso ang marinig ko sa bibig mo, ipakukulong ko ang
Lumuha si Kaye sa lahat ng katotohanan namalas ng sandaling iyon.Sa kagipitan ay naisanla niya ang kaisa isang alaala ng ina. At sa kabugsuan ng kanyang damdamin at pagiging makasarili heto ngayon tulad ng nagawa niya sa ama ay nakalimutan na rin niya pati ang pangakong babalikan ang kuwintas ng ina."Unang una iha patawarin mo ako, totoong ako ang nagpasara ng palaisdaan, pumakyaw ng hipon at nagsabi sa resto na itago ang frozen prawns para hindi ka makahanap, iyon ay para mahirapan ka para malaman at marealized mo na mahirap ibalik ang mga bagay na mawawala" Sabi ng Don habang nakatitig sa kuwintas niya."Gusto kung maintindihan mo na kapag nawalan ng bisa ang kasal ay mahirap ng ibalik ito pati na ang paghilumin ang mga pusong masasktan dahil sa mga padalos dalos na desisyun mo.Gusto ko sanang sabihin sayo na wala akong balak gawin ang request mo pero sinadya kong umoo at hamunin ka para matauhan ka"dagdag ng matanda."Gawa ko rin ang lahat ng nasa silid mo.Ang batang nakausap mo s