I stared at the pregnancy result while sitting in my bed. Hindi ako makapaniwala. Two lines, I got two lines!
Just the thought of what this meant made my breathing hitch and my heartbeat rise.
Suddenly, flashes of memory ran through my mind like a train. Drunk. Man. Sex. Child. Napahilamos ako ng mukha habang iniisip ang aking maaaring gawin. I am now worried more than ever in my life and I can't stand this one more minute.
Kinuha ko ang aking cellphone at di-nial ang number ni Amber.
Napakagat ako ng labi habang hinihintay ang pagsagot ng aking kaibigan.
"Bes, whats wrong?" she asked from the other side. I took a deep breath and closed my eyes.
"May problema...sumabit ako sa isang lalaki...at...nabun---"
"BUNTIS KA?!" nailayo ko kaagad ang aking cellphone mula sa aking tainga sa taas ng boses niya. Rinig ko pa ang pagkakahulog ng tila plato sa kabilang linya.
"What in the world were you thinking Heina Grace! your father would be furious...and not to mention your ruthless grandfather..." hindi niya na itinuloy ang sasabihin dahil alam naman namin ang gagawin ni Lolo.
Ang pamilya namin ay ang pinakamakapangyarihang pamilya sa mundo. The Montrele family name ring a bell in all fields. Pero hindi na ako sumali sa family business namin. I chose to separate myself but nonetheless, whatever happens to me that they wont like, I'll be good as dead.
"I know Amber, that's why I'm scared. Not for my own sake but for my child." I said na tila maiiyak sa takot.
"Who is the father?" I became silent at her question.
"YOU DONT EVEN KNOW WHO THE FATHER IS?!" for the second time she shouted.
"HEINA GRACE! I'm coming over now!"
Pinatay niya agad ang tawag. Tinapon ko sa higaan ang cellphone at napahilamos sa mukha for the third time. I am a brat, I admit, I go to bars, made out and stuff pero never akong sumabit. Kasi kapag sumabit ka...lagot ka... if hindi ito pananagutan ng tatay, lalong hindi ito tatanggapin ng pamilya ko, lalo na ni Dad. He is obsessed with the family reputation so anything na maaaring makakasira nito ay binubura niya. Binubura.
I went to the kitchen for a glass of water. I felt the cold water run through my throat down to my stomach. This feeling is the one I hate the most. The fear I have of my own family.
Minutes later, and I heard someone knocking. I left the glass on the cupboard and went to open the door. Niyakap naman ako kaagad ni Amber pagkabukas ko ng pinto.
"Heina..."she said while hugging me. She knows I'm distressed and she does this kind of thing every time I feel like this
She broke our hug and went inside.
"We'll talk Heina Grace." she sternly said. She's my best friend and when it comes to me, she's strict. She is like my second mother in a sense.
I sat in one of the couches in the living room opposite to hers.
"Set aside your family, they are still on vacation right? for now we are safe, now, the first agenda is we have to find who the hell is the father of your child," she said pointing at my stomach. I rolled my eyes at her.
"Don't talk to my child like that Amber." saway ko sa kanya. She scoffed at my remark.
"Who did you do it with kasi?" she said while intently looking at me, studying me if I'm lying or not.
"I remember he said a name, Thorn. He said he was Thorn." I said repeating twice the name "Thorn"
"THORN?!" napatayo sya sa gulat at napasapo sa noo tsaka naglakad ng pabalik-balik sa harap ko.
She pointed her finger at me with great threatening,
"You made yourself a whole damn of a mess Montrele." I bit my lip. She used my surname, we only use our surnames when we are disappointed at each other and now? she really is disappointed at me.
Bumilis ang tibok ng puso ko sa kaba. Bakit, sino ba yan Thorn na iyan?
She called Luna, one of our friends. She's married with 2 young and cute children. Hindi ko na pinansin ang kanilang usapan at hinimas ko ang aking tiyan.
Anak, matatanggap ka kaya ng pamilya ko? ng pamilya ng daddy mo? Habang iniisip ang sagot roon, hindi ko mapigilang maiyak kasi mas matimbang ang sagot na "hindi ka matatanggap" kay sa "oo, matatanggap ka." Ayaw kong lumaki ang anak kong tinuturing ang sarili bilang salot. Hindi ako mabubuhay ng ganoon ang sasapitin ng anak ko.
Natigilan si Amber ng makita akong lumuluha. Agad siyang pumunta sa aking pwesto at niyakap ako.
"Hush now, Heina. Hindi ka dapat na i-istress para sa anak mo." leksyon sa akin ni Amber habang pinapatahan ako. Hindi ko mabigyang kalayaan ang sasapitin ng aking anak sa kamay ng aking pamilya at lalo na sa parte ng kaniyang ama kung hindi nito pananagutan ang aking anak .
Maya-maya pa ay dumating na si Luna. Nagbeso-beso kami sa isa't-isa at kinuwento ni Amber kay Luna ang buong kaganapan. Hindi din makapaniwala si Luna sa narinig. Napatingin siya sa akin ng seryoso.
"Heina., the Thorn guy? is a friend of my husband." She said.
Napaawang ang aking bibig habang nakakunot ang noo. Hindi ko kasi alam kung sino ang ama nito. Thorn lang ang aking natatandaan. Nanindig ang aking balahibo ng maalala kung paano niya sabihin ang kaniyang pangalan habang ginagawa namin ang bagay na iyon noon
"Its Flynn Thorn Hawkson. The CEO of the Golden Eagle Enterprises." napaawang lalo ang baba ko habang tinitignan sila. Flynn Thorn? I took out my phone and scanned the Golden Eagle Enterprises. When I finally saw his face, it immediately sent shivers down my spine and as if something was urging me to straighten my back. I can't understand the feeling.
"Heina." Amber caught my attention. I looked at her eyes. I saw fear and worry. Napakunot ang noo ko.
"Ba--" I was cut off by Luna.
"He has a fiancee." saad nito. I felt my body turned cold. This is too much for a day! I found out that I'm pregnant. I'm worried with my family, and now, this?! I found out that the child's father is a CEO and has a fiancee. Looking at the both of them, I hit a realization jackpot!
Napatutop ako saaking bibig sa napagtanto. If they marry, I'm going to be a mistress!!
Luna looked at me with worry in her eyes. I looked at them with reassurance at least that I am okay. Kahit na masakit saakin ang tanggapin ito, but a Montrele never goes down.
"I am a Montrele, I wont stop just because I found out that the father of my child has a fiancee. In fact, that's much better, I wont have any problem with him because he has someone to go home to. What i want is a father for my child, and that's it" I said with finality in my voice.
I can't let the family reputation blind me, with a honesty, screw that reputation,my child's more important to me now.
I smiled at them. The smile of a Montrele and not a woman who is weak and a runner. The worry from their faces was gone when they saw my determination.
"For now, I will be staying here with Heina para matutukan ang kaniyang pagbubuntis, mahirap pa naman yung simula. Kakailanganin mo ng tulong rito." Amber said and looked at me, pero umiling ako.
"No, I can handle myself."I said sounding mature although her offer is very tempting.
"Don't be stubborn, I will stay and that is final!"I rolled my eyes at her reply.
I know I can't go against her, so better roll my eyes than receiver a punishment for answering, "It'll be alright baby, just hang on okay?" I smiled at the thought.
"I already contacted my husband for an appointment with Mr. Hawkson." Luna suddenly said. Natigilan ako. Bumalik ang kaba ko sa sinabi niya
"Not yet Luna,"I said pleadingly pero umiling lang si Luna.
"The earlier the better, and besides, your family will be coming home right? You should be ready when that happens, so we should'nt waste time." Luna is correct but— Napakagat nalang ako sa labi at tumango.
Tumayo kaming tatlo ng may kumatok sa pinto., Nangunot ang noo ko at nagtatanong ako sa kanila sa aking tingin. I received the same response. They have no idea who the person outside is.
"Heina, kami na doon, dun ka muna sa kwarto." Sabi ni Amber. Tumango ako at saka pumasok sa kwarto. Maya-maya ay narinig ko ang pagbukas ng pinto. Namayani ang katahimikan at narinig ko ang pagsara nito. Lumabas ako ng kwarto at nakita ang dalawa na may hawak na kahon.
"Mula lang yon sa room service. Huwag ka mag-alala." sabi ni Amber. Pero tumingin siya sa malayo habang sabi iyon. Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi niya. Tumingin ako kay Luna at tinaas niya ang kilay sa akin na tila nagtatanong.
"Kailan ko makikita si Thorn?" natigilan sila sa tanong ko.
"Don't worry, if the date is set, I'll inform you right awya." sabi niya at nagkibit-balikat.
"Well, may fiancee naman siya." mapait na sabi ko. Natigilan ulit ang dalawa at napatingin sa akin.
"Nagseselos ka ba?" Tanong ni Amber. Nanlaki ang mata ko at tumawa ng malakas. Yung tawang-tawa talaga. Pinahid ko pa yung luha na tumulo kakatawa.
"Amber, huwag ka ngang magbiro ng ganyan, alam mo namang hindi ako nagseselos." saad ko. Pero alam ko sa loob na may kirot akong nararamdamn, I am going to subdue it because its unnecessary.
Kinuha ni Luna ang sling bag niya at dumiretso sa pinto. "Gotta go girls, susunduin ko pa mga anak ko." tumango ako at ngumiti,umirap naman si Amber.
"Ba't kayong dalawa nagalaw na at ako hindi pa?" Natawa ako sa kanyang tinuran at hinampas siya ng pabiro.
"Makasabi ni "ginalaw" oh" komento ko. She laughed at that remark. At the end of the day, I am very thankful that I have them despite the shitty life.
Nagising akong nasusuka kaya dali-dali akong nagpunta ng banyo. Ganito ang ganap ko bawat araw na gumigising ako mula noong nalaman kong buntis ako. Kinuha ko ang biskwit sa tabi ng aking kama pagkalabas ko. It was suggested by Luna to help me with my morning sickness.Nahihilo akong lumabas ng kwarto at tinungo ang kusina. When I got there, the ginger tea was already prepared and the breakfast was served. She has been like this ever since 2 weeks ago. I smiled at her and bid her good morning at sabay kaming kumain."Heina, we will be going to the doctor for your test. We have to know how many weeks your baby is," I nodded in response and after the meal went back to my room and readied myself.Pagkalabas ko ay nakakunot ang noo ni Amber habang nakatungo sa kanyang cellphone."Anong meron?" sabi ko. Napatingin naman siya saaki
Lashed with irritation I looked at him in the eyes and pushed him to give me some space. THE PROXIMITY WAS DEADLY! THE AIR WAS GOING THIN!Bumuntong hininga ako at itinaas ang dalawang kamay na tila sumusuko."Okay, what else do you want to talk about our child Mr. Hawkson?" I impatiently said. If he doesn't want the baby, then he can just decline standing for our child. I don't care.To be honest, I was hoping that he would at least make a proposal, but all he did in that was shake his head in dismay of what we had. Just thinking about it makes my heart swell with anger."Look, I am sorry for how I reacted," he said. I can see sincerity in those deep brown eyes pero hindi ako padadala kahit na nalulusaw ako dahil humingi siya ng tawad.Nagpahalukipkip ako at tinaasan siya ng kilay. He cocked hi
"Good Liza, you got this question right." puri ko sa batang aking tinututor.Isa siyang grade 7 student at mababa ang marka sa Science kaya nagpapatutor. Ngumiti sa akin si Liza at saka nagpatuloy sa pagsagot. Tinignan ko muna ang orasan ng kanilang bahay. 7:30 P.M.It's been a week since that encounter with Thorn in his office. After he said no, I immediately left to spare myself from the disappointment. The whole trip was bad, my heart was aching for some reason. And it did not go away until I rested."Ma'am, heto na po yung mga sagot ko," Liza politely said and handed me her test papers. I scanned it and gave it to her again."Good, I see that you are getting better in this topic, next time, we will open a new one okay?" tanong ko. Tumango naman siya at niligpit na ang kanyang gamit.Malapit nang mag alas-otso noong matapos kami sa pag-aaral. Ganitong oras ako palagi nat
Lumipas ang isang linggo na walang problema na dumating sa buhay ko. Pansamantalang tinigil ko muna ang pagtuturo para matutukan ang pagbubuntis. Dumadalas ang pagbisita sa akin ng mga epekto ng pagbubuntis kaya hindi rin ako maiwan ni Thorn na mag-isa. "Thorn, hindi ka pa ba talaga uuwi?" Tanong ko sa kanya. Isang linggo na siyang nananahanan dito at nag-aalala ako sa kaniyang trabaho at pamilya. Tinignan niya ako at umiling, "Hindi pa, alam naman nila na nasa bakasyon ako kaya hindi ako makakauwi." Ngumiti pa siya na tila maganda yung ginawa niya. Nainis ako bigla dahil pinapahamak niya kami ng anak niya sa ginagawa niya. Hinampas ko siya ng malakas sa ulo na sinuklian niya ng daing. "What was that for?!" Asik niya sa akin. Tinapatan ko ang inis niya. Aba, hindi ako magpapatalo. "Umuwi ka ngayong araw," sabi ko sa kanya. Pumikit siya at bumuntong hininga."Hindi nga kita maiwan dito," sabi niya. Lalo niya lang ako pinapainis sa ginagawa niya.
Pumasok ako sa cafe ni Amber at dumiretso sa opisina niya. Binati ako ng mga nadadaanan kong mga nagta-trabaho. Nginitian ko din sila pabalik.Pagpasok ko ay nakita ko siyang hinihilot ang sentido at nakaharap sa kompyuter. Kumunot ang noo ko sa kanyang hitsura. "Anong problema mo?" Tanong ko at kumuha ng upuan at tumabi ng upo sa kanya. I looked over her computer and I saw how her sales was down for this month. Napatingin ako sa kanya at naghintay ng sasabihin niya. Bumuntong-hininga ito at hinarap ako. "May ano kasi, problema, may nagpapakalat ng fake news tungkol sa cafe ko kaya mababa yung sales. Ginawan ko naman ng paraan para ma clear yung pangalan namin pero ganun pa rin. Tapos dumadag pa itong mga bagong delivery services. Maghahanap pa ako ng kompanya na magpapartner sa amin," mahabang paliwanag niya. Kaya naman pala. Napatango ako at napalabi habang nag-iisip ng maaaring solusyon. Hindi madali ang bumaba ang sales ng isang negosyo, baka hindi na ito makabawi at tuloy-
Biglang nagbago ang pintig ng puso ko pagkapasok namin sa bahay. Bawat hakbang ko ay nakakapaso dulot din ng kaba na nararamdaman ko. Hindi ko ito pinapahalata habang nakasunod sa akin ang ginang. Rinig ang tunog ng takong ng kanyang suot na heels hanggang sa maupo kami sa sofa sa sala. Saka binaba niya ang kanyang bag sa center table saka ako tinignan. Nakadekwatro ito at inobserbahan ako. Magkahawak ang kamay kong malalamig sa aking hita habang inoobserbahan ang kanyang kilos. "Mabait ba ang anak ko sayo?" tanong niya. Nagulat ako sa sinabi niya. Akala ko ay didiretsuhin niya ako na pag-usapan ang namamagitan sa amin ng anak niya. Lumunok ako para iwaksi ang kaba, "Opo mabait po," sagot ko. Tumango-tango ito saka may kinuha na brown na envelope mula sa bag niya at inilahad sa akin. Nangunot ang noo ko habang nakatingin sa kanyang inilahad, "Ano po ito?" "Buksan mo," sagot nito. Nanatiling malamig ang tingin niya sa akin. Nanginginig ko itong inabot. Kaba lang ang tanging narar
Kahit na negative naman ako sa lahat ng tests, kailangan ko raw muna magpahinga sa bahay at bawas-bawasan ang mga gawaing nakakaubos ng lakas. Nagbigay din ng resita ng gamot ang doktor at sinabian akong manatili muna sa ospital bago umuwi. Sa mga oras na iyon, hindi ko nakita si Thorn, baka nasa labas ito nagpapahangin. Makalipas ang dalawang oras, bumalik ang doktor at kasunod nito si Thorn. Pinayagan na kaming umuwi at pinaalala sa amin ang kailangan na gamot at pahinga. Tumango naman kaming dalawa at hindi na kami nagtagal sa loob ng kwarto. “May gusto ka bang bilhin?” tanong niya sa akin. Papunta kami sa sasakyan niya. Nakaalalay siya sa akin habang dahan-dahan ang paghakbang ko. Umiling ako nang hindi siya tinitignan. Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya at sumunod na namayani ang katahimikan sa aming dalawa. Hindi ko kayang makipag-usap sa kanya dahil sa huli naming usapan. Kahit na narinig ko ang sinsero na pagpapahayag niya ng kanyang damdamin, balot pa rin ako ng takot.
Kahit na negative naman ako sa lahat ng tests, kailangan ko raw muna magpahinga sa bahay at bawas-bawasan ang mga gawaing nakakaubos ng lakas. Nagbigay din ng resita ng gamot ang doktor at sinabian akong manatili muna sa ospital bago umuwi. Sa mga oras na iyon, hindi ko nakita si Thorn, baka nasa labas ito nagpapahangin. Makalipas ang dalawang oras, bumalik ang doktor at kasunod nito si Thorn. Pinayagan na kaming umuwi at pinaalala sa amin ang kailangan na gamot at pahinga. Tumango naman kaming dalawa at hindi na kami nagtagal sa loob ng kwarto. “May gusto ka bang bilhin?” tanong niya sa akin. Papunta kami sa sasakyan niya. Nakaalalay siya sa akin habang dahan-dahan ang paghakbang ko. Umiling ako nang hindi siya tinitignan. Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya at sumunod na namayani ang katahimikan sa aming dalawa. Hindi ko kayang makipag-usap sa kanya dahil sa huli naming usapan. Kahit na narinig ko ang sinsero na pagpapahayag niya ng kanyang damdamin, balot pa rin ako ng takot.
Biglang nagbago ang pintig ng puso ko pagkapasok namin sa bahay. Bawat hakbang ko ay nakakapaso dulot din ng kaba na nararamdaman ko. Hindi ko ito pinapahalata habang nakasunod sa akin ang ginang. Rinig ang tunog ng takong ng kanyang suot na heels hanggang sa maupo kami sa sofa sa sala. Saka binaba niya ang kanyang bag sa center table saka ako tinignan. Nakadekwatro ito at inobserbahan ako. Magkahawak ang kamay kong malalamig sa aking hita habang inoobserbahan ang kanyang kilos. "Mabait ba ang anak ko sayo?" tanong niya. Nagulat ako sa sinabi niya. Akala ko ay didiretsuhin niya ako na pag-usapan ang namamagitan sa amin ng anak niya. Lumunok ako para iwaksi ang kaba, "Opo mabait po," sagot ko. Tumango-tango ito saka may kinuha na brown na envelope mula sa bag niya at inilahad sa akin. Nangunot ang noo ko habang nakatingin sa kanyang inilahad, "Ano po ito?" "Buksan mo," sagot nito. Nanatiling malamig ang tingin niya sa akin. Nanginginig ko itong inabot. Kaba lang ang tanging narar
Pumasok ako sa cafe ni Amber at dumiretso sa opisina niya. Binati ako ng mga nadadaanan kong mga nagta-trabaho. Nginitian ko din sila pabalik.Pagpasok ko ay nakita ko siyang hinihilot ang sentido at nakaharap sa kompyuter. Kumunot ang noo ko sa kanyang hitsura. "Anong problema mo?" Tanong ko at kumuha ng upuan at tumabi ng upo sa kanya. I looked over her computer and I saw how her sales was down for this month. Napatingin ako sa kanya at naghintay ng sasabihin niya. Bumuntong-hininga ito at hinarap ako. "May ano kasi, problema, may nagpapakalat ng fake news tungkol sa cafe ko kaya mababa yung sales. Ginawan ko naman ng paraan para ma clear yung pangalan namin pero ganun pa rin. Tapos dumadag pa itong mga bagong delivery services. Maghahanap pa ako ng kompanya na magpapartner sa amin," mahabang paliwanag niya. Kaya naman pala. Napatango ako at napalabi habang nag-iisip ng maaaring solusyon. Hindi madali ang bumaba ang sales ng isang negosyo, baka hindi na ito makabawi at tuloy-
Lumipas ang isang linggo na walang problema na dumating sa buhay ko. Pansamantalang tinigil ko muna ang pagtuturo para matutukan ang pagbubuntis. Dumadalas ang pagbisita sa akin ng mga epekto ng pagbubuntis kaya hindi rin ako maiwan ni Thorn na mag-isa. "Thorn, hindi ka pa ba talaga uuwi?" Tanong ko sa kanya. Isang linggo na siyang nananahanan dito at nag-aalala ako sa kaniyang trabaho at pamilya. Tinignan niya ako at umiling, "Hindi pa, alam naman nila na nasa bakasyon ako kaya hindi ako makakauwi." Ngumiti pa siya na tila maganda yung ginawa niya. Nainis ako bigla dahil pinapahamak niya kami ng anak niya sa ginagawa niya. Hinampas ko siya ng malakas sa ulo na sinuklian niya ng daing. "What was that for?!" Asik niya sa akin. Tinapatan ko ang inis niya. Aba, hindi ako magpapatalo. "Umuwi ka ngayong araw," sabi ko sa kanya. Pumikit siya at bumuntong hininga."Hindi nga kita maiwan dito," sabi niya. Lalo niya lang ako pinapainis sa ginagawa niya.
"Good Liza, you got this question right." puri ko sa batang aking tinututor.Isa siyang grade 7 student at mababa ang marka sa Science kaya nagpapatutor. Ngumiti sa akin si Liza at saka nagpatuloy sa pagsagot. Tinignan ko muna ang orasan ng kanilang bahay. 7:30 P.M.It's been a week since that encounter with Thorn in his office. After he said no, I immediately left to spare myself from the disappointment. The whole trip was bad, my heart was aching for some reason. And it did not go away until I rested."Ma'am, heto na po yung mga sagot ko," Liza politely said and handed me her test papers. I scanned it and gave it to her again."Good, I see that you are getting better in this topic, next time, we will open a new one okay?" tanong ko. Tumango naman siya at niligpit na ang kanyang gamit.Malapit nang mag alas-otso noong matapos kami sa pag-aaral. Ganitong oras ako palagi nat
Lashed with irritation I looked at him in the eyes and pushed him to give me some space. THE PROXIMITY WAS DEADLY! THE AIR WAS GOING THIN!Bumuntong hininga ako at itinaas ang dalawang kamay na tila sumusuko."Okay, what else do you want to talk about our child Mr. Hawkson?" I impatiently said. If he doesn't want the baby, then he can just decline standing for our child. I don't care.To be honest, I was hoping that he would at least make a proposal, but all he did in that was shake his head in dismay of what we had. Just thinking about it makes my heart swell with anger."Look, I am sorry for how I reacted," he said. I can see sincerity in those deep brown eyes pero hindi ako padadala kahit na nalulusaw ako dahil humingi siya ng tawad.Nagpahalukipkip ako at tinaasan siya ng kilay. He cocked hi
Nagising akong nasusuka kaya dali-dali akong nagpunta ng banyo. Ganito ang ganap ko bawat araw na gumigising ako mula noong nalaman kong buntis ako. Kinuha ko ang biskwit sa tabi ng aking kama pagkalabas ko. It was suggested by Luna to help me with my morning sickness.Nahihilo akong lumabas ng kwarto at tinungo ang kusina. When I got there, the ginger tea was already prepared and the breakfast was served. She has been like this ever since 2 weeks ago. I smiled at her and bid her good morning at sabay kaming kumain."Heina, we will be going to the doctor for your test. We have to know how many weeks your baby is," I nodded in response and after the meal went back to my room and readied myself.Pagkalabas ko ay nakakunot ang noo ni Amber habang nakatungo sa kanyang cellphone."Anong meron?" sabi ko. Napatingin naman siya saaki
I stared at the pregnancy result while sitting in my bed. Hindi ako makapaniwala. Two lines, I got two lines!Just the thought of what this meant made my breathing hitch and my heartbeat rise.Suddenly, flashes of memory ran through my mind like a train. Drunk. Man. Sex. Child. Napahilamos ako ng mukha habang iniisip ang aking maaaring gawin. I am now worried more than ever in my life and I can't stand this one more minute.Kinuha ko ang aking cellphone at di-nial ang number ni Amber.Napakagat ako ng labi habang hinihintay ang pagsagot ng aking kaibigan."Bes, whats wrong?" she asked from the other side. I took a deep breath and closed my eyes."May problema...sumabit ako sa isang lalaki...at...nabun---""BUNTIS KA?!" nailayo ko kaagad ang a