•11•โดนดุแล้วหนึ่ง!ก๊อกๆ~เสียงประตูดังลั่นให้สัญญาณเพียงไม่กี่ครั้ง ผมค่อยๆ ขยับลำตัวกลัวคนหลับจะตื่นขึ้น อาหารคงเสร็จเรียบร้อยรอคนไปรับประทาน แต่ยัยคนที่เป็นห่วงผมออกนอกหน้านี้ ยังคงหลับตาพริ้มนอนขดตัวบนวงแขนอยู่เลย แหม~ แล้วทำเหมือนจะมาดูแลกันนะ อย่างน้อยเธอก็อุตส่าห์มา ยัยขี้เซาเอ๊ย!บ่นงึมงำก่อนจะโน้มใบหน้าแนบชิดพวงแก้มนุ่มนิ่ม จุมพิตแผ่วเบาคนโดนกลับยังคงนอนหลับนิ่ง เชื่อเขาเลย! ผมลุกขึ้นยืนเดินไปหมุนลูกบิดประตู กลไกถือถาดอาหารเข้ามาให้ ผมยกนิ้วชี้ปิดปากให้มันทำเสียงเบาๆ จึงพยักหน้าอมยิ้มรับคำทันที เมื่อวางเสร็จเรียบร้อย แอบกระซิบบอกงานด่วน'แก๊งจระเข้มันเหิมเกริมอีกแล้วครับนาย!'น้ำเสียงแผ่วเบาบอกผมจึงขมวดคิ้ว ใช้สายตาบ่งบอกให้ไปคุยกันที่ห้องทำงาน มันเดินออกไปก่อนผมจึงเดินตาม หมุนลูกบิดประตูปิดลงเบามือที่สุดโคล่า : พวกมันทำอะไรกันอีกแล้วรีบว่ามาเลย!กดเสียงต่ำถามกลไก : มันเอา€ารักไปแอบปล่อยตัดราคาเรา อยู่เต็มตลาดมืดหมดแล้วครับ แถมไม่จบแค่นั้นนะยังห้าวหาญชาญชัยมาขายในผับCcอีกด้วยครับ!น้ำเสียงเคร่งขรึมกล่าวฟ้องเจ้านายโคล่า : ดีนักไอ้เวS! ไอ้ไคโรยังไม่รู้เรื่องใช่ไหม?กดเสียง
•12•เกิดเรื่องกับทราย!หลังจากบาดแผลบนร่างกายของเขา หายสนิทดีเป็นปลิดทิ้งตอนนี้พวกเราทั้งคู่ ก็มายังสถานที่นัดหมายพบกับเพื่อนคนสำคัญ แต่ทว่ารออยู่นานก็ยังไม่ปรากฏตัวให้เห็นหน้าเลย ไม่รู้ว่าเธอเกิดปัญหาอะไรขึ้นระหว่างทาง มายังห้างสรรพสินค้าหรือไม่ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหา รอคอยอยู่นานกว่าจะมีคนรับได้สักที!แต่ไร้ซึ่งเสียงพูดตอบกลับ หยิบออกห่างจากใบหูเพื่อดูหน้าจออีกครั้ง กลับพบว่าปลายทางกดรับสายอยู่ รอฟังเพียงแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น ดวงตาคล้ายเม็ดอัลมอนด์เบิกกว้างขึ้น พยายามตีความจากเสียง ทะเลาะเบาะแว้งผ่านสายโทรศัพท์ ตั้งใจฟังอยู่นานช่วงแรกแค่มีปากเสียง ราวกับมันจะส่งผลให้เกิดการกระทบกระทั่ง อึกทึกครึกโครมหนักมากพอสมควร เพราะมีเสียงหวีดร้องโอดครวญ เธอคล้ายจะโดนสามีทำร้ายร่างกายหยิบโทรศัพท์ออกมา กดปุ่มปิดเสียงเพื่อแอบฟังสถานการณ์ กระซิบบอกคนนั่งใกล้ เพราะเขาคงอยากรู้มากเช่นกัน หลังจากสังเกตสีหน้าไม่สู้ดีของฉันเข้า สิ่งที่ได้ยินทำให้อกสั่นขวัญแขวน ใบหน้าซีดเผือดเม็ดเหงื่อผุดเต็มหน้าผาก ร่างกายสั่นเทิ้มราวกับคิดว่าเรื่องนี้ มันเกิดขึ้นกับตัวเองอยู่แคนดี้ : เกิดเรื่องแย่ขึ้นแล้วนาย! ฉั
•13•มีแผนร้าย!แคนดี้ : นี่! คุณคนขับรถ~ จะพาฉันไปไหนมิทราบ?น้ำเสียงนุ่มนวลกล่าวร้องประท้วง เมื่อเส้นทางมันเริ่มแปรเปลี่ยนไปจากเดิม ร้านอาหารก็ไม่จอดแวะเลยสักนิด แม้แต่ร้านสะดวกซื้อ ผ่านเป็นสิบร้านก็ไม่หยุดจอด เหมือนมันกำลังจะเป็นเส้นทาง ไปบ้านของเขาแล้วตอนนี้ ยังคงเงียบกริบเขาไม่ตอบอะไรกลับมา มีเพียงกระตุกยิ้มมุมปาก ชำเลืองมองหางตาใส่แค่นั้น ไม่สนใจอะไรฉันเลยเหยียบคันเร่งเลขไมล์ขึ้นเป็นร้อย จับพวงมาลัยแน่นเมื่อเครื่องยนต์จอดนิ่งเงียบ หรี่ตาจ้องมองภาพคฤหาสน์ตรงหน้า ขมวดคิ้วชนกันพร้อมหันหน้าไปเบะปาก ให้แก่คนด้านข้างทันทีโคล่า : จะลุกเดินเข้าไปดีๆ หรือจะให้ผมอุ้ม?โทนเสียงทุ้มต่ำกล่าวถามใบหน้าเรียบนิ่งแคนดี้ : หึ~ นายจะอุ้มไหวเหรอ?น้ำเสียงนุ่มนวลกล่าว ประชดประชันยิ้มกรุ้มกริ่ม คล้ายว่าเขาจะลืมตัวนะ เรื่องน้ำหนักมากกว่าปกติของฉัน ไม่เหมือนสาวคนอื่นที่ร่างบางอุ้มได้ง่าย ถ้าถามว่าหนักแค่ไหน? ขอบอกไว้ตรงนี้เลยค่ะ 80กิโลกรัม!!! ตอนยังไม่ได้รับประทานอะไร ก็จะอยู่ประมาณนี้แหละค่ะโคล่า : ผมอาจจะอุ้มคุณไม่ไหวหรอก! แต่อย่าลืมผมมีลูกน้องนะครับ! วันที่คุณเมาเป็นลูกหมา~ ผมยังมีปัญญาพากลับบ้านม
•14•มีคนโดนรังแก!แคนดี้ : ผัวขา~ เมียเสียวไม่ไหวแล้วอาอื้อ~ร้องเสียงอ่อนเสียงหวาน แหกขาออกกว้างยิ่งกว่าเดิม ขยับเขยื้อนเรือนร่างบนเตียง มือข้างหนึ่งจิกเกร็งบนผ้าปูที่นอน ส่วนอีกข้างขยุ้มกลุ่มเส้นผมคนด้านล่าง เขายังคงมุดใบหน้าง่วนอยู่กับร่องสวาท กวาดลิ้นเลียไปทั่วทุกซอกเล็กซอกน้อยเรียวนิ้วยาวเกลี่ยแหวกกรีดผ่าตามรอยแยก เสียวสะท้านน้ำเมือกใสไหลนอง สะดุ้งเฮือกกัดริมฝีปากตนเองแน่น เขาเล่นกดสอดใส่ครั้งเดียวถึงสามนิ้ว กระแทกกระทั้นชนด้านในอย่างแม่นยำ ขมิบตอบรับตุบๆ ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดเม็ดสวาท หน้าท้องเสียววูบวาบจวนใกล้เวลาถึงฝั่งฝันแคนดี้ : อื้อจะเสร็จแล้วอา~ร้องครวญครางเสียงดังลั่น กางนิ้วมือนุ่มนิ่มจิกเล็บลงบนที่นอนขีดข่วน พยายามกลั้นความเสียวซ่าน พร้อมขยุ้มเส้นผมเขาหนักยิ่งขึ้น กระตุกเรือนร่างสั่นคลอน น้ำแห่งความสุขทะลักทลายคนด้านล่างเก็บเล็มทุกหยาดหยด นิ้วยังคงแช่ค้างอยู่ด้านในโพรงนุ่ม ค่อยๆ เงยหน้าอ้าปากไล่งับตามผิวเนื้อ แกล้งใช้นิ้วชอนไชไปมาหาจุดกระสันเสียว ใบหน้าหล่อเหลาหยุดตรงปลายยอดอกถัน ดูดเลียหยอกเย้าอย่างยาวนาน สัมผัสจากฝ่ามือนวดคลึงเคล้นเต้าอวบอึ๋ม เคลิบเคลิ้มทำให้ผ่อนคล
•15•ไข้ขึ้นสูง!ชายหนุ่มหน้าดำคร่ำเครียด เดินวนเวียนอยู่หน้าห้องนอน หลังจากเฝ้ารอให้หมอตรวจร่างกายเธอ พออาบน้ำแต่งกายเรียบร้อย เตรียมตัวพร้อมแล้วกำลังจะไปหาทรายกัน แต่เธอดันมาเป็นลมซะงั้น จึงต้องเรียกหมอประจำตระกูล ให้เร่งเข้ามารักษาตัวทันที ตอนแรกก็ไม่ยอมหรอก เพราะหมอเป็นผู้ชาย วุ่นวายจนภรรยาหมอต้องมาด้วย ถึงได้วางใจลงก็คนมันหวงจะทำไมล่ะ?ประตูห้องนอนเปิดออก หมอค่อยๆ เดินนวยนาดทิ้งภรรยาอยู่หน้าประตู ก่อนจะเปิดปากพูดเกี่ยวกับอาการให้ผมได้รับรู้หมอ : คุณรุนแรงกับเธอหนักมากเกินควรครับ!น้ำเสียงสุขุมกล่าวให้คนร้อนใจฟังโคล่า : แค่ 6 - 7รอบ ภายในวันเดียวเองนะครับ?เลิกคิ้วสูงโต้แย้งอย่างไม่เชื่อหูว่ามันคือเรื่องจริงหมอ : คนปกติเขาไม่ระห่ำแบบคุณหรอกครับ! ผมแค่ทำประจำ 1 - 3รอบต่อวันเอง ภรรยาผมก็แทบจะไม่ไหวแล้ว แต่คุณเล่นจนอักเสบต้องพักกินยาก่อน หากยังดื้อดึงอีก! รอบหน้าคงต้องหยอดน้ำเกลือ รักษาอวัยวะภายในที่โรงพยาบาลแล้วครับ!น้ำเสียงเนือยๆ อธิบายโดยละเอียดให้คนไม่เชื่อฟังผมได้แต่พยักหน้ารับให้กลไกจัดการ เรื่องค่ารักษาและพาหมอไปส่งด้วย ผมเดินเข้าห้องนอนเอามืออังหน้าผาก คนโดนนอนนิ่งไม่ยอมข
•16•จระเข้กระต่ายหมียักษ์!รถยนต์ขนาดคล้ายรถตู้เปิดประตูเลื่อนออก เผยให้เห็นลูกน้องคนสนิทที่พึ่งมาถึงได้ไม่นาน วิ่งหน้าตาตื่นไม่เข้าใจ ทำไมผมถึงต้องมานั่งอยู่ บริเวณข้างล่างนี้ไม่ยอมเข้าไป ทั้งที่ก่อนหน้าดูร้อนรน จนเป็นกังวลหนักแถมเร่งรุดมาก่อนอีก!กลไก : เป็นอะไรครับนาย?น้ำเสียงเคร่งขรึมกล่าวถามขมวดคิ้วอย่างสงสัยโคล่า : ไอ้จักรมันแกล้งกู!กดเสียงต่ำตอบมันปัดความรำคาญกลไก : มึงทำอะไรนายเหรอ?หันขวับไปถามอีกคนตัวต้นเหตุจักร : ก็เห็นนายรีบอยู่ ตั้งใจขับรถมาด้วยความเร็วปกติ แต่นายก็เป็นสภาพอย่างที่มึงเห็นเนี่ยแหละ!ตีหน้ามึนงงยกมือขึ้นมาผายออก ราวกับตัวเองไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นเฮ้อ~ เหนื่อยใจกับมันจริงเลย!กลไก : ความเร็วปกติของเท้ามึงหรือเปล่า?อย่าว่าแต่นายไม่ชินเลย กูก็ไม่ชินไอ้บ้า! ไอ้ตีuผี!ขมวดคิ้วพร้อมโวยวายค่อยโล่งใจขึ้นหน่อย! ไอ้นี่มันเอาสมองมาด้วย!จักร : อ้าวสรุปกูผิดจริงเหรอเนี่ย? ผมขอโทษครับนาย! อย่าลงโทษผมเลยครับ!กล่าวลุกลี้ลุกลนเมื่อรู้ความผิดตัวเองโคล่า : โธ่เอ๊ยช่างมันเถอะ! ขึ้นไปกันได้แล้ว!กดเสียงต่ำสั่งงานพวกมัน เพราะเห็นรถยนต์คล้ายรถตู้จอดอยู่เช่นกัน ไอ้พวกนั้น
•17•มีแต่เรื่องให้ปวดหัว!หลายวันต่อมา.. คฤหาสน์หรูหราของคุณโคล่า~คงเพราะกินยาสม่ำเสมอ แถมยังนอนหลับเยอะ ร่างกายเริ่มฟื้นตัว กลับมาแข็งแรงอีกครั้ง หายจากอาการไข้หวัด สามารถกระโดดโลดเต้นได้แล้ว แต่หลายวันมานี้ยังไม่พบหน้าเขาเลย คนต้นเหตุหายไปไหนไม่รู้ พวกคนรับใช้ต่างบอกเป็นเสียงเดียวกัน เขามีงานยุ่งเยอะช่วงนี้ จึงไม่มาพบหน้ากันซึ่งตรงนั้นมันไม่เป็นอะไรหรอก แค่แอบเป็นห่วงเล็กน้อยเท่านั้น กลัวมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเขา ในระหว่างที่ฉันกำลังนอนป่วยอยู่มากกว่า หากยุ่งแค่กับงาน คงไม่พบอุบัติเหตุอะไรได้หรอกนะ ต้องกลับห้องตัวเองก่อน เพราะตั้งใจจะแวะไปเยี่ยมทรายสักหน่อย! ไม่รู้ว่าเธอนั้น อารมณ์คงที่มากขึ้นแล้วหรือยัง?หลังจากกลับมา หยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องคอนโด พอแตะคีย์การ์ดผลักประตูห้อง เปิดอ้ามองสภาพห้องอย่างหวาดหวั่น เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย? เพราะอะไรมันถึงกลายเป็น ห้องเก็บขยะไปได้! ยกมือตบหน้าตนเอง เพราะคิดว่าฝันอยู่ ขมวดคิ้วชนกันอย่างไม่พอใจมาก นาทีนั้นฉันแทบกรี๊ดแตกจริงๆ ห้องพักอาศัยยับเยินขนาดนี้ จะไม่ให้โกรธได้อย่างไร? หยิบโทรศัพท์กดหาคนทั้งคู่ ที่สามารถให้คำตอบได้แน่! หวังแค่ล
•18•ลูกน้องที่แสนดี!โคล่า : พวกมึงทั้งคู่รีบเกณฑ์ลูกน้องให้หมด ไปช่วยกันหาดอกไม้มา ขอเน้นแบบอลังการจัดให้สวยหรูหรา บริเวณหน้าร้านไอศกรีมชั้นล่าง ไอ้จักรงานนี้คงต้องพึ่งพามึงแล้วนะ ขับรถยนต์ให้ปลอดภัย และห้ามใครมันแซงได้เข้าใจไหมใช้เวลาทั้งหมด ห้ามเกิน10นาทีค่อยกลับมาเจอกัน เออเดี๋ยวก่อน เอาวงออร์เคสตรามาเลยก็ดี ถ้าไม่มีก็เอาวงดนตรีอะไรมาก็ได้นะ ไอ้จักรช่วยจัดการด้วย คงทำได้อยู่แล้วงานง่ายขนาดนี้ ไอ้กลมึงคอยจัดการรูปแบบดอกไม้ดีกว่า เพื่อความละเอียดรอบคอบ แยกย้ายเร็วเข้าถ้าช้าหักเงินเดือน!!!กดเสียงต่ำ ราวกับเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย จ้องมองแผ่นหลังลูกน้อง ทั้งสองคนสลับกันอยู่นาน รู้สึกเหมือนจะมีลางสังหรณ์ ใจคอไม่ค่อยดีเลยจริงๆ แต่ช่างมันเถอะ! รอชมผลงานจากพวกมันพอ ถ้างดงามดีค่อยเพิ่มเงินเดือน หากทำให้เธอไม่พอใจก็ทำโทษพวกมัน แค่นั้นเองฮ่าๆ เขาบอกคนเราหากไม่คาดหวังอะไร จะได้ไม่ผิดหวังมาก ขายาวก้าวเดินตรงสู่ลิฟต์ อยู่ชั้นบนสุดจากห้องของผู้บริหารบังเอิญมาทำเอกสารที่ห้างสรรพสินค้าพอดี ยัยจอมวุ่นวายคงเจอกับไอ้เวsนั่นแน่ หึ~ กล้าใช้ผมเป็นไม้กันหมา จะเอาคืนให้เข็ดเลย! กระตุกยิ้มร้ายกาจ จนเดินมาถ
พิเศษ!คฤหาสน์แก๊งหมียักษ์สาขาหลักต่างประเทศวันนี้อากาศติดลบแบบสุดขั้ว เย็นมากจนใส่เสื้อกันหนาวซ้อนหลายตัวเลย บังเอิญอยู่กับจักรเพียงแค่สองคน คนอื่นออกไปทำงานกันหมดส่วนคุณแม่ รายนั้นอยากผ่อนคลายจึงไปสปาเพื่อนวดตัว ซึ่งจักรเองก็คอยเดินตามหลังมาตลอด คงกลัวฉันจะเผลอเกิดอุบัติเหตุเข้าน่ะสิ! เพราะตอนนี้ตั้งครรภ์ลูกคนที่6 คิดว่าคงจะไม่มีเพิ่มแล้วแหละ! พูดคุยตกลงกับสามีเอาไว้เรียบร้อย เขาก็ยินยอมอย่างกับตนได้บรรลุเป้าหมาย ถึงได้รับฟังขึ้นมาทั้งที่ฉันโต้แย้งตั้งแต่ลูกคนที่3 บอกว่าจะไม่ทำเพิ่มแต่ด้วยความดื้อรั้นของเขา มันก็ยากที่จะต่อต้านความเร่าร้อนนั้นได้ สุดท้ายก็โผล่มาเป็นคนที่6สองขาเดินรอบบ้านไปเรื่อยแต่ต้องสงสัย ประตูบานหนึ่งด้านนอกมีบันไดทางลง คล้ายห้องใต้ดินความคึกคะนองอยากจะรู้ มันคือห้องอะไรกันแน่? เอื้อมมือกำลังจะเปิดประตูแต่มันล็อกไว้แคนดี้ : จักร! ไปเอากุญแจมาหน่อย~น้ำเสียงนุ่มนวลกล่าวบอกอีกคนจักร : นายหญิง! ที่นี่เป็นเขตหวงห้ามของท่านไคโรกับท่านโคล่า เข้าไปไม่ได้หรอกนะครับ!ทำหน้าตาซื่อบื้อตอบแคนดี้ : จะไปเอามาให้ดีๆ หรืออยากเจ็บตัว?น้ำเสียงนุ่มนวลกล่าวขู่อีกคนจักร : ครับ
•41•แม่วัว!ทราย : ขอบคุณทุกคนมากจริงๆ ฝากน้องสาวตัวแสบด้วย ฉันไม่อยู่คงไปก่อเรื่องมาไม่น้อยเลยสิ?ซุ่มเสียงไพเราะเสนาะหูกล่าว หันมองน้องสาวต่างมารดา ราวกับจะดุเธอที่ชอบเอาแต่ใจมาตลอดแคนดี้ : น้องฟางเปลี่ยนตัวเองแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ คอยปรามให้อยู่เหมือนกันฮ่าๆ เธอมาได้อย่างไรเหรอ?น้ำเสียงนุ่มนวลกล่าวถามหัวเราะคิกคักทราย : เรื่องนี้มันเอ่อคือ~กล่าวตะกุกตะกักราวกับมีลับลมคมในโคล่า : มัวแต่พูดสวมแหวนก่อนเถอะครับ!โทนเสียงทุ้มต่ำกล่าว เอื้อมคว้าฝ่ามือนุ่มนิ่มมาใกล้ หยิบแหวนมาสวมให้เธอบนนิ้วนางข้างซ้าย เสียงปรบมือดังเกรียวกราว แสดงความยินดีให้คู่บ่าวสาวในค่ำคืนนี้ นายทะเบียนกลางใบสมรสให้เซ็นชื่อลงนาม พวกสื่อข่าวหลายคนเตรียมถ่ายรูป เป็นที่ระลึกกันด้วยความรวดเร็ว หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจกำลังจะเอ่ยถามทราย แต่พี่ไคโรชิงพูดขึ้นมาก่อนไคโร : แม่กลับพร้อมกันเลยไหมครับ?น้ำเสียงดุดันกล่าวถามผู้เป็นแม่ทันที ถามไปอย่างนั้นแหละเพราะสุดท้าย ก็ต้องกลับพร้อมกันอยู่ดีคันศร : กลับเลยก็ได้จ้า! ต้องไปดูยอดรวมบัญชีรายปีต่อ โคล่าแคนดี้แม่กลับก่อนนะ มาเยี่ยมแม่ที่ต่างประเทศบ้างล่ะ! ทำคนแก่น้อยใจไม่ด
•40•เป็นเรื่องน่ายินดี!สายตาหยาดเยิ้มและรอยยิ้มหวานนี้ เธอเป็นผู้มอบมาให้ทั้งสิ้น ซึ่งเวลานี้เธอยังจ้องค้างอยู่ เฝ้ามองบนผืนผ้าใบจอโชว์ขนาดใหญ่ ภาพเครื่องเล่นฉายเลื่อนรูปภาพแบบวิดีโอ ไร้ซึ่งวี่แววจะหยุดลงได้ง่ายหรอกนะ เพราะผมเลือกรูปเหล่านั้นนับพันกว่ารูปถ่าย เมื่อเสียงเพลงดังขึ้นสร้างบรรยากาศ สติผมกลับนึกย้อนความรู้สึกวันนั้นขึ้นมา..ครั้งแรกที่ได้พบเจอกับเธอ ก็แอบคิดคำนึงว่าเธอแปลกดี ปกติมีผู้หญิงมากมายเข้าหาผมเป็นพรวน แต่สำหรับเธอมันไม่ใช่เลยสักนิด แม้หน้าตาผมวันนั้นจะบอกบุญไม่รับ แต่เธอยังกล้าชวนคุยเล่น ความรู้สึกภายในลิฟต์ตอนไม่รู้ว่าเธอคือใคร ทำให้รู้สึกผ่อนคลาย จากงานที่เครียดได้เสียอย่างนั้นผมตอบสั้นๆ แสดงให้เหมือนไม่อยากคุยด้วย ราวกับกลบเกลื่อนความรู้สึกตื่นเต้นเอาไว้ ผมเดินตามหลังเธอเข้ามา ภายในงานแต่งเพื่อนซึ่งมันตลกตรงที่ พวกผู้หญิงที่ไปงานแต่งแล้ว ถ้ายังโสดต้องมีความรู้สึก อยากได้ช่อดอกไม้จากเจ้าสาวถึงจะถูก แต่เธอกลับถอยหลังจนหกล้มนั่งบนพื้นพรม แถมดอกไม้เจ้ากรรมนายเวรก็หล่นอย่างพอดี โดยปกติผมไม่ช่วยเหลือคนแปลกหน้าหรอก สำหรับเธอเหมือนเป็นกรณียกเว้น เมื่อผมเจอสายตาเหยียด
•39•หาเรื่องผิดคน!- ย้อนกลับไปเมื่อหลายชั่วโมงก่อน -แก๊งหมียักษ์โคล่า : เร็วเข้าสิวะ! ใครทำได้มากกูแจกโบนัสสองเท่า อย่าลืมเก็บรูปเป็นหลักฐานเอาไว้ด้วย รวมส่งเป็นอัลบั้มเข้าโทรศัพท์ไอ้กลกับไอ้จักร ใครเป็นลูกพี่มึงส่งให้คนนั้นเข้าใจนะ อย่าให้ต้องพูดซ้ำนะโว้ย!กดเสียงต่ำสั่งงานทุกคนกระตือรือร้นสุดๆ เมื่อได้ยินคำว่าโบนัสสองเท่า ทำงานกันมือเป็นระวิงเลย เขานั่งจ้องมองเหล่าลูกน้องทั้งหลาย ไล่อ่านความคิดเห็นบนอินเทอร์เน็ต อย่างมีความสุขมากโคล่า : จบงานโบนัสนี้แล้ว! อย่าลืมไปสืบเรื่องที่กูสั่งให้หาคนด้วย ได้ข่าวอะไรแจ้งมาด้วยเข้าใจนะ?กดเสียงต่ำสั่งงานลูกน้องย้ำอีกครั้ง เพราะเรื่องนี้ทำให้เมียกังวลใจมาก ต้องหาคนให้พบจนสำเร็จแก๊งจระเข้ฟีเวอร์ : ใครทำได้มากที่สุดโบนัสสองเท่า! งานง่ายขนาดนี้ไม่ทำบอกเลยโคsตโง่! ทำไหวแค่ไหนส่งให้ลูกพี่พวกมึงได้เลยนะ กูไม่บังคับฝืนใจใครหรอกนะ แต่ใครไม่ทำกูไล่ออกจากแก๊งอย่างแน่นอน ส่วนใครแพ้ให้ค่าเสียเวลาทุกคนไม่ต้องกังวลไป!กดเสียงต่ำสั่งลูกน้องหน้าเคร่งเครียดสุดๆ นั่งเลื่อนจอโทรศัพท์แอบอมยิ้มเล็กน้อย ความคิดเห็นเริ่มอยู่ในทิศทางดี เพื่อกล่าวชื่นชมคนเป็นประเด็
•38•เลือกชุดไปงานเลี้ยง!โคล่า : ไร้สาระสิ้นดีถ้าแคนดี้เป็นอะไรไป! แก๊งสิงโตคงได้หายสาปสูญอย่างแน่นอน~ สาบานได้เลยหึ! เห็นไม่ทำผู้หญิงเธอจึงกล้ายั่วยุขนาดนี้สินะ!ตวาดเสียงดังลั่น พร้อมกระโจนเข้าใส่บีบคออีกคนอย่างเดือดดาล ถ้าไม่เผลอตัวคิดเรื่องสนุกขึ้นมาได้ คงหักคอเธอทิ้งแล้วจริงๆ แววตาแข็งกร้าวจ้องเขม็งคิ้วรูปทรงดาบชนกัน แสยะยิ้มอย่างสะใจออกมาริบบิ้น : อื้อ! ปล่อยฉันนะ!เธอแหกปากร้องลั่นตกใจกลัวสุดขีด ไม่คิดว่าเขาจะโกรธมากขนาดนี้ แค่ผู้หญิงคนเดียวมันจะอะไรนักหนากัน เพราะที่ผ่านมายั่วโมโหเขามากแค่ไหน ก็ไม่เคยคิดทำร้ายเธอสักครั้งเดียว จะแตกหักกันแค่คนอ้วนนี้อย่างนั้นเหรอ! หลับตาลงหยาดน้ำคลอเบ้าตา หายใจติดขัดดิ้นรนอย่างทรมานฟีเวอร์ : ถ้าอย่างนั้นeาคงอยู่ที่ตัวใช่ไหม? พวกมึงข้างนอกเข้ามาจัดการเร็ว! หาของกันหน่อยโว้ย~ตะโกนสั่งลูกน้องด้านนอกห้องหลายคนพวกนั้นเดินยิ้มแป้นอย่างมีความสุข เพราะจะได้เห็นอาหารตากันแล้ว ฉีกเสื้อผ้าอีกคนขาดวิ่นออกจนหมดสิ้น เหลือแค่เพียงร่างกายเปลือยเปล่า นอนดิ้นรนน้ำตาไหลบนพื้นปูน โคล่าหยิบeาในกระปุกเล็ก ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ยัดเข้าปากให้แก่เธอ ยังมีeาน้ำขวดเล
•37•ปรับความเข้าใจได้แล้ว!แคนดี้ : แต่เธอก็สบายใจได้เลยนะ ตอนนี้ฉันไม่ได้คิดอยากเอาเขากลับมาแล้วค่ะ! เพราะคนใหม่ดีกว่ามากหึ!กระแทกเสียงใส่กลับมองจิกเธอด้วยหางตาฟาง : ฉันเองก็เหนื่อยมากแล้ว ความจริงฉันแอบอิจฉาเธอมาโดยตลอด แม้กระทั่งเรื่องงานถ่ายแบบ ฉันก็ทำเลียนแบบเธอนั่นแหละ! อยากจะให้เขาเห็นฉันในสายตาบ้าง? ถึงได้พยายามจะทำให้เธอขายขี้หน้า ไม่สามารถกลับไปทำงานถ่ายแบบ ได้อีกเหมือนเดิม ซึ่งต่อให้แกล้งเธอแค่ไหนก็ตาม ไม่ได้ทำให้เขารักฉันขึ้นมาหรอก เบื่อจะแกล้งเธอแล้วเหมือนกัน!อีกเรื่องหนึ่งที่อยากบอกให้เธอรู้ ข่าวของพี่ทราย โดนไอ้อัฐขายตัวให้คนอื่นที่ต่างประเทศแล้ว! พอดีให้ฟีเวอร์ส่งคนไปสืบจึงรู้เรื่องเข้า! จะสั่งให้คนของที่บ้านตามหาก็ไม่ได้ กลัวแม่รู้เรื่องเข้าแล้วไปพูดถากถาง ให้แม่พี่ทรายต้องเป็นกังวลเพิ่ม อยากจะช่วยก็จนปัญญาคนรับซื้อเธอไป คล้ายคนมีอิทธิพลมืดเบื้องหลังน่ากลัวมาก เฮ้อ~เธอกล่าวพร้อมถอนหายใจ ระบายออกมาหมดเปลือก ไม่คิดว่าเธอจะมีมุมน่าสงสารอย่างนี้ด้วยแคนดี้ : เลวร:ยำได้ใจจริง! ตบตียังไม่พอกล้าค้าขายเธออีก ไม่รู้จะเอาอะไรมาเปรียบเทียบคนแบบมันดี!กล่าวออกมาอย่างโกรธเคือง
•36•แรงจูงใจของฟาง!'นายครับ! นายหญิงของพวกเราเธอก็ไม่อยู่ครับ!'ลูกน้องวิ่งหน้าตั้งแจ้งข่าวไอ้ฟีเวอร์ ผมเองก็มึนงงสรุปเมียมันก็หายตัวไปด้วย? เนี่ยจะไม่ให้ผมคิดว่าเป็นมันได้อย่างไรกัน! น่าสงสัยไปหมดเลยเฮ้อ~ฟีเวอร์ : ไปตามหาสิวะ! มึงด้วยอีกคนเป็นยังไงล่ะ? พาเมียคนอื่นหายไปด้วยเยี่ยมจริง! แต่กูยืนยันเรื่องนี้ฟางไม่เกี่ยวข้องแน่นอน! เพราะเธอไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า แล้วมึงนะดันศัตรูเยอะเหลือเกินไอ้ตัวเฮงซวe! คราวก่อนกูอุตส่าห์ขัดขวางเมียมึง ไม่ให้กินอะไรที่กองถ่ายแบบ เพราะลูกน้องกูมันแอบเห็นคนวางeาพิษ! ทำบุญได้แต่บาปจริงกูเนี่ย!กระแทกเสียงมองหางตาใส่หน้าบึ้งตึงทันควันโคล่า : เออ! ใครจะนึกว่าเมียมึงไม่ได้เป็นคนทำ! ก็เห็นชอบสร้างเรื่องให้เมียกูมาตลอดไอ้เวs!กระแทกเสียงกลับกอดอกมองหงุดหงิดตามโทรศัพท์สั่นครืดภายในกางเกง จึงหยิบออกมากดรับสายอย่างรวดเร็ว ขมวดคิ้วรูปทรงดาบชนกัน'ถ้าอยากได้เมียมึงคืนมาก ก็มาหาได้ที่โกดังR'โคล่ากดตัดสายไปทันที กัดฟันกรอดอย่างเหลืออด กล้าเอาผู้หญิงมาต่อรองไอ้พวกเวsวอนจริง!ส่วนโทรศัพท์อีกเครื่องก็ดังขึ้นมาติดต่อกัน มันเอื้อมมือล้วงกระเป๋ากางเกงตนเอง หยิบมาก
•35•ตัดสินใจผิด!ผับFvฟีเวอร์ยังคงนั่งดูภาพถ่าย แสดงหน้านิ่วคิ้วขมวด เขาถือมันเอาไว้อยู่ในมือ คิดย้อนเกี่ยวกับเรื่องเมื่อครั้งอดีต ราวกับรู้สึกว่าตัวเองก้าวพลาดไปหมด ไม่ควรปล่อยมือจากเธอตั้งแต่แรก ซึ่งตอนนั้นไร้ทางเลือกจริง ถึงได้กระทำอะไรสิ้นคิดลงไป..ผมรู้ตัวเองดีมาตลอดว่าเป็นผู้ชาย ที่ไม่ได้เรื่องเลยสักนิด! ตลอดระยะเวลาที่คบกับแคนดี้มานั้น ไม่เคยใส่ใจเธอเท่าที่ควรในฐานะคนรักด้วยซ้ำ ซึ่งเธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ผมรักมาก ผมต้องการอะไรไม่ว่าจะเป็นสิ่งไหน เธอพร้อมสนับสนุนช่วยเหลือค้ำจุน แม้แต่นิสัยตัวเองบางอย่างก็ยังเปลี่ยน ทั้งที่ไม่จำเป็นเลยต้องพยายามอะไรขนาดนี้ จนผมเองไม่รู้สึกขาดเหลือสิ่งใดเลย ช่วงนั้นผมหนีออกจากบ้านมาอยู่คนเดียวไม่มีเงินติดตัวสักแดงเดียว เธอกลับไม่รู้สึกรังเกียจเลยแม้แต่น้อย บังเอิญได้พบเธอที่งานถ่ายแบบสินค้า ความรู้สึกตอนนั้น ยังคงติดอยู่ภายในใจดวงนี้มาเสมอ ทุกครั้งที่ได้พบหน้าหลังจากเลิกรากันไป ผมเอาแต่คิดถึงเธอทุกวัน ฝืนใจตัวเองไม่ให้ไปพบหน้าเธอ ซึ่งเป็นเรื่องที่ลำบากมาก ทุกคนอาจจะตราหน้าด่าทอผมเลวทราม ไม่รู้จักสำนึกกับความรักที่ซื่อสัตย์ขนาดนี้แต่ความจร
•34•เฝ้าตลอดแต่ยังจะหาย!แก๊งหมียักษ์โคล่า : งานที่สั่งให้ทำคืบหน้าหรือยัง?กดเสียงต่ำถามลูกน้องที่ยืนเรียงแถว'หลักฐานอยู่นี่หมดแล้วครับ!'น้ำเสียงเคร่งขรึมกล่าวยื่นของส่งมาให้'รู้สึกเหมือนคุณริบบิ้น จะรู้เรื่องนายหญิงแล้วครับ! เมื่อวานก่อนลูกน้องที่ให้แฝงตัวเป็นยาม สถานที่ทำงานของนายหญิงรายงานมาว่า มีแม่บ้านคนหนึ่งเอาข้าวกล่องไปทิ้ง พบeาพิษในอาหารตอนแรกคิดว่าเป็นeาเบื่อหนูแต่เอาไปตรวจสอบโดยละเอียด ยิ่งพบว่ามีหัวเชื้อผสมมาจากของท่านไคโรครับ ซึ่งตรงกับสินค้าที่ส่งออกให้เธอเมื่อครั้งก่อน! นายหญิงเธอคงไม่สามารถ รับประทานอาหารได้สักมื้อเลยครับ หากพลาดพลั้งคงอาจถึงชีวิตได้ กรณีช่วยเหลือไม่ทันเวลา'น้ำเสียงเคร่งขรึมกล่าวสีหน้าเป็นกังวลมากโคล่า : ไม่มาบอกกูพรุ่งนี้เลยล่ะ! ถ้าเธอเป็นอะไรมึงเตรียมตัวตายได้เลย บอกให้ไอ้ยามนั่น! ทำทุกวิถีทางห้ามเธอกินอาหารได้ จะใช้วิธีอะไรก็ได้เข้าใจไหม?ตะคอกเสียงดังลั่น จนลูกน้องสะดุ้งเฮือก หวาดกลัวกันยกใหญ่เลย มันเดินไปกดโทรศัพท์หาอีกคนอย่างรีบร้อน ลุกลี้ลุกลนมือไม้สั่นระริกไปหมด กลัวตัวเองต้องตายตามนายหญิงไป!สถานที่ทำงานถ่ายแบบชุดแฟชั่น~เดินเชิดใบหน้า