•16•จระเข้กระต่ายหมียักษ์!รถยนต์ขนาดคล้ายรถตู้เปิดประตูเลื่อนออก เผยให้เห็นลูกน้องคนสนิทที่พึ่งมาถึงได้ไม่นาน วิ่งหน้าตาตื่นไม่เข้าใจ ทำไมผมถึงต้องมานั่งอยู่ บริเวณข้างล่างนี้ไม่ยอมเข้าไป ทั้งที่ก่อนหน้าดูร้อนรน จนเป็นกังวลหนักแถมเร่งรุดมาก่อนอีก!กลไก : เป็นอะไรครับนาย?น้ำเสียงเคร่งขรึมกล่าวถามขมวดคิ้วอย่างสงสัยโคล่า : ไอ้จักรมันแกล้งกู!กดเสียงต่ำตอบมันปัดความรำคาญกลไก : มึงทำอะไรนายเหรอ?หันขวับไปถามอีกคนตัวต้นเหตุจักร : ก็เห็นนายรีบอยู่ ตั้งใจขับรถมาด้วยความเร็วปกติ แต่นายก็เป็นสภาพอย่างที่มึงเห็นเนี่ยแหละ!ตีหน้ามึนงงยกมือขึ้นมาผายออก ราวกับตัวเองไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นเฮ้อ~ เหนื่อยใจกับมันจริงเลย!กลไก : ความเร็วปกติของเท้ามึงหรือเปล่า?อย่าว่าแต่นายไม่ชินเลย กูก็ไม่ชินไอ้บ้า! ไอ้ตีuผี!ขมวดคิ้วพร้อมโวยวายค่อยโล่งใจขึ้นหน่อย! ไอ้นี่มันเอาสมองมาด้วย!จักร : อ้าวสรุปกูผิดจริงเหรอเนี่ย? ผมขอโทษครับนาย! อย่าลงโทษผมเลยครับ!กล่าวลุกลี้ลุกลนเมื่อรู้ความผิดตัวเองโคล่า : โธ่เอ๊ยช่างมันเถอะ! ขึ้นไปกันได้แล้ว!กดเสียงต่ำสั่งงานพวกมัน เพราะเห็นรถยนต์คล้ายรถตู้จอดอยู่เช่นกัน ไอ้พวกนั้น
•17•มีแต่เรื่องให้ปวดหัว!หลายวันต่อมา.. คฤหาสน์หรูหราของคุณโคล่า~คงเพราะกินยาสม่ำเสมอ แถมยังนอนหลับเยอะ ร่างกายเริ่มฟื้นตัว กลับมาแข็งแรงอีกครั้ง หายจากอาการไข้หวัด สามารถกระโดดโลดเต้นได้แล้ว แต่หลายวันมานี้ยังไม่พบหน้าเขาเลย คนต้นเหตุหายไปไหนไม่รู้ พวกคนรับใช้ต่างบอกเป็นเสียงเดียวกัน เขามีงานยุ่งเยอะช่วงนี้ จึงไม่มาพบหน้ากันซึ่งตรงนั้นมันไม่เป็นอะไรหรอก แค่แอบเป็นห่วงเล็กน้อยเท่านั้น กลัวมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเขา ในระหว่างที่ฉันกำลังนอนป่วยอยู่มากกว่า หากยุ่งแค่กับงาน คงไม่พบอุบัติเหตุอะไรได้หรอกนะ ต้องกลับห้องตัวเองก่อน เพราะตั้งใจจะแวะไปเยี่ยมทรายสักหน่อย! ไม่รู้ว่าเธอนั้น อารมณ์คงที่มากขึ้นแล้วหรือยัง?หลังจากกลับมา หยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องคอนโด พอแตะคีย์การ์ดผลักประตูห้อง เปิดอ้ามองสภาพห้องอย่างหวาดหวั่น เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย? เพราะอะไรมันถึงกลายเป็น ห้องเก็บขยะไปได้! ยกมือตบหน้าตนเอง เพราะคิดว่าฝันอยู่ ขมวดคิ้วชนกันอย่างไม่พอใจมาก นาทีนั้นฉันแทบกรี๊ดแตกจริงๆ ห้องพักอาศัยยับเยินขนาดนี้ จะไม่ให้โกรธได้อย่างไร? หยิบโทรศัพท์กดหาคนทั้งคู่ ที่สามารถให้คำตอบได้แน่! หวังแค่ล
•18•ลูกน้องที่แสนดี!โคล่า : พวกมึงทั้งคู่รีบเกณฑ์ลูกน้องให้หมด ไปช่วยกันหาดอกไม้มา ขอเน้นแบบอลังการจัดให้สวยหรูหรา บริเวณหน้าร้านไอศกรีมชั้นล่าง ไอ้จักรงานนี้คงต้องพึ่งพามึงแล้วนะ ขับรถยนต์ให้ปลอดภัย และห้ามใครมันแซงได้เข้าใจไหมใช้เวลาทั้งหมด ห้ามเกิน10นาทีค่อยกลับมาเจอกัน เออเดี๋ยวก่อน เอาวงออร์เคสตรามาเลยก็ดี ถ้าไม่มีก็เอาวงดนตรีอะไรมาก็ได้นะ ไอ้จักรช่วยจัดการด้วย คงทำได้อยู่แล้วงานง่ายขนาดนี้ ไอ้กลมึงคอยจัดการรูปแบบดอกไม้ดีกว่า เพื่อความละเอียดรอบคอบ แยกย้ายเร็วเข้าถ้าช้าหักเงินเดือน!!!กดเสียงต่ำ ราวกับเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย จ้องมองแผ่นหลังลูกน้อง ทั้งสองคนสลับกันอยู่นาน รู้สึกเหมือนจะมีลางสังหรณ์ ใจคอไม่ค่อยดีเลยจริงๆ แต่ช่างมันเถอะ! รอชมผลงานจากพวกมันพอ ถ้างดงามดีค่อยเพิ่มเงินเดือน หากทำให้เธอไม่พอใจก็ทำโทษพวกมัน แค่นั้นเองฮ่าๆ เขาบอกคนเราหากไม่คาดหวังอะไร จะได้ไม่ผิดหวังมาก ขายาวก้าวเดินตรงสู่ลิฟต์ อยู่ชั้นบนสุดจากห้องของผู้บริหารบังเอิญมาทำเอกสารที่ห้างสรรพสินค้าพอดี ยัยจอมวุ่นวายคงเจอกับไอ้เวsนั่นแน่ หึ~ กล้าใช้ผมเป็นไม้กันหมา จะเอาคืนให้เข็ดเลย! กระตุกยิ้มร้ายกาจ จนเดินมาถ
•19•โดนโกรธแล้ว!แคนดี้ : คุณฟางสบายดีไหมคะ หน้าตาเศร้าหมองโดนทำของใส่หรือเปล่าคะ รับไอศกรีมรสมะนาวสักถ้วยไหมคะ เผื่อจะได้ตาสว่างขึ้นมาบ้างเป็นห่วงนะคะ ไม่รู้ว่าคุณใช้ทั้งชีวิต ด้วยความอดทนกับคนปากxมาแบบนี้ ได้อย่างไรกัน?กล่าวพร้อมแสยะยิ้มให้เธอ ด้วยความหมั่นไส้อีกคน เนื่องจากเธอยืนจ้องฉันนิ่งเฉย โดยไม่ปริปากเอ่ยอะไรออกมาก่อนฟาง : น่าจะใช้ชีวิตกับเขามา คล้ายแบบคุณแหละค่ะ! สงสัยจะดีกว่าด้วยซ้ำ ระยะเวลาพอกันเลยนะเนี่ยพอนึกย้อนดูแล้ว ต้องขอโทษคุณด้วยนะคะ ที่ความรักของพวกเราเผลอแสดงมากเกิน จนทำให้คุณเองรู้สึกไม่พอใจเข้าค่ะกล่าวตอบพร้อมแสยะยิ้มกลับ เมื่อได้ฟังสิ่งที่เธอพูดแทงใจดำ กัดฟันกรอดจุกเสียดอกเลยค่ะ โดนเธอเล่นงานสวนกลับมา อย่างไม่ทันมีเวลาให้ตั้งรับ จังหวะเดียวกันนั้นเอง ใครมันจะสนใจอะไรได้อีกมีแต่ต้องไปให้สุด ฉันจะไม่ยอมแพ้อีกครั้งหรอกหึ~แคนดี้ : อุ๊ย! ถ้าไม่พูดฉันลืมไปแล้วนะคะ พอดีสามีคนนี้เขาดีมากเหลือเกิน จนลืมพวกอดีตแย่เหล่านั้นไปหมดเกลี้ยงแล้วค่ะ สามีขา~ เรากลับกันเถอะค่ะ! หากยังนั่งอยู่ร้านนี้ต่อ รสชาติไอศกรีม มันคงไม่อร่อยหรอกจริงไหมคะ เรากลับห้องนอนกันดีกว่าไหมคะ มีอะไร
•20•แกล้งไม่พักเลย!ยังคงสอดเข้าออก เกี่ยวจุดกระสันอย่างช่ำชอง ขมิบรัดนิ้วมือเขาตอบรับเป็นจังหวะ ความถี่ยิบเข้าออก ทำให้ร้องครางออกมาอยู่พักใหญ่ น้ำเมือกใสไหลเยิ้ม ชโลมตามฝ่ามือเขาจนฉ่ำแฉะ ถอนออกเข้าใหม่อย่างกับโดนแกล้งสุดท้ายก็ถอนออกไปพ้นเรือนร่างได้สักที เขาแหงนใบหน้าจากเต้าอวบอึ๋มขึ้นมา สันจมูกโด่งซุกไซ้ลำคอรับรู้ลมหายใจอุ่นๆ เกลี่ยละไล้ตามผิวเนียน งับผิวเนื้อดูดจนเกิดรอยแดงเป็นดวงๆ เพิ่มความต้องการจนเกินต้าน กลั้นความใคร่อยากเอาไว้ไม่ได้อีกต่อไปแคนดี้ : อือ~ เสียบเลยเถอะขอร้องเอ่ยปากร้องครางเสียงกระเส่าบอกอีกคนโคล่า : อมมันให้ผัวหน่อยสิครับเมีย!เสียงแหบพร่าหรี่ตามอง ถอยตัวเองออกมานั่งอยู่อีกฝั่งของเบาะรถ พร้อมถอดกางเกงรั้งอยู่แค่ช่วงหัวเข่าแหกขากว้าง พร้อมจุดกึ่งกลางที่ขยายตัวชี้หน้าขู่ฟ่อ~เอื้อมมือจับลำอวบหนาชักสาวรูดขึ้นลง พร้อมรีบโน้มใบหน้าลงประจำที่ ใกล้ท่อนลำอย่างรู้งาน อ้าปากกว้างเพื่อครอบครองท่อนเอ็นมโหฬาร ดูดมันวนซ้ำอมมันพรวดเดียว ลึกสุดชนโดนกับคอหอย ใช้ลิ้นเลียลากวกวน ราวกับเป็นแท่งไอติมแสนหวาน คนโดนกระทำเกร็งตัวโก่ง ด้วยความเสียวซ่าน ถึงกับต้องหวีดร้องเสียงหลงแทบคล
•21•ไปคุยงาน!คนยืนอยู่ถอดเสื้อผ้าจนหมดเกลี้ยง ก้าวเดินเร็วจี๋คุกเข่าลงบนเตียงคลานมาหยุด ตรงระหว่างขาทั้งสอง ของคนนอนดิ้นบิดลำตัวไปมา ฝ่ามือลูบละไล้ตามบริเวณขาอ่อน จนรู้สึกสั่นสะท้านทั่วเรือนร่าง วาบหวามอยู่ภายในใจ จนต้องกัดริมฝีปากล่างหนาน่าจุ๊บ ไม่ให้ร้องครางเสียงดังลั่นหนักกว่าเดิม ชำเลืองสายตาแอบมองเขากำลังฉีกซองสีเงิน สะท้อนเข้ากับโคมไฟหัวเตียง ดึงออกมาเป็นอย่างดีพร้อมสวมใส่ ได้แต่แปลกใจมาก เพราะปกติเขาไม่เคยใช้มันเลยด้วยซ้ำ เป็นฉันที่คอยแอบซื้อยากินควบคุมเอาไว้ตลอด แท่งดุกดิกออกไปจนพ้นเรือนร่าง แต่ยังไม่ทันได้พักหายใจ หัวบานสีชมพูสดจรดเสียบเข้าร่องสวาท ร้องแหกปากลั่นห้องดิ้นขลุกขลิกบนเตียง พยายามกระถดถอยตัวหนีห่างเขา แต่โดนคว้าสะโพกเหนี่ยวรั้งเอาไว้แน่นขนัดแคนดี้ : อะฮึก! โอ๊ย~ นายมันแน่นเอาออกไปนะ!ร้องครวญครางพร้อมกับโวยวาย ถุงนั่นมันผิดปกติเพราะผิวสัมผัสด้านนอก มีตะปุ่มตะป่ำนูนใหญ่เต็มไปหมดเลยน่ะสิ! แค่เห็นตอนเขาเอาออก ก็สยิวหน้าท้องจนน้ำเมือกล้นทะลักทลาย เสียวกระสันและเจ็บคลุกเคล้ากัน แหงนใบหน้าเชิดขึ้นหลับตาพริ้ม กัดริมฝีปากแน่นราวกับอดกลั้นต่อการกระแทก จุกเสียดท้องน้อยแล
•22•หวงเก่ง!แคนดี้ : เอ่อ~จะไปคุยงานที่บริเวณ Lobby โรงแรมCLกล่าวตะกุกตะกักหลบตามองต่ำ กลัวเขาพูดดุใส่ฉันน่ะสิ! เล่นแต่งตัวอลังการกว่าตอนอยู่กับเขาอีก มีหวังไม่ได้ไปตามนัดแน่งานนี้~โคล่า : กี่คน?โทนเสียงทุ้มต่ำ ยังคงซักไซ้ไล่ต้อนสีหน้าเคร่งขรึมแคนดี้ : มีผู้จัดการฉันหนึ่งคนที่รู้แน่นอนน่ะ ส่วนคนอื่นไม่รู้หรอก แต่ไปคุยเพียงไม่นานเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว นายเอ๊ยสามี~ พึ่งกลับจากทำงานเหรอคะ คงจะเหนื่อยแย่เลยใช่ไหม เข้ามานั่งพักที่โซฟาก่อนสิ!เสียงอ่อนเสียงหวานบอกอีกคน ก่อนจะกวักมือเรียกคนรับใช้ ไปนำเครื่องดื่มมาให้เขาอยู่ๆ ก็เริ่มรู้สึกว่าเหมือนตัวเอง จะเป็นสามีภรรยากันจริงๆ ขึ้นทุกวันอยู่แล้วเนี่ย!โคล่า : หึ! สามีอะไรกันเผลอได้ยิน คุณบอกคนอื่นผ่านโทรศัพท์ว่าผมเป็น เพื่อนสนิทคุณไม่ใช่เหรอ?กล่าวประชดประชันใส่ยกแขนมากอดอกตนเองแคนดี้ : ลงทุนแอบติดกล้องวงจรปิดเลยเหรอเนี่ย?เบิกตากว้างร้องถามกลับด้วยความตกใจโคล่า : มันอยู่มานานหลายปีแล้วไม่ใช่พึ่งติดตั้ง! อีกอย่างมันเป็นห้องนอนผมนะแปลกตรงไหน?กดเสียงต่ำกล่าวบอกอีกคน ขมวดคิ้วดาบชนกันหันหน้ามองอีกทาง ทำเป็นเหมือนไม่สนใจฉันแทนจังหวะเขาเผลอเ
•23•โดนงอน!ทางด้านโถงต้อนรับแขกของโรงแรมหรูนี้ริบบิ้น : คุยกับคุณด้วยแล้วสนุกมากเลยค่ะ! อยู่ดื่มสังสรรค์กันต่อเลยไหมคะ ฉันเป็นเจ้ามือเลี้ยงเอง? บังเอิญเจ้าของโรงแรมนี้ เป็นเพื่อนชายที่สนิทสนมกันมานาน ช่วงสมัยเรียนอยู่ที่ต่างประเทศ ได้สิทธิพิเศษส่วนลดมาเยอะด้วย ถือว่าเป็นการยินดีล่วงหน้า ให้แก่ความร่วมมือผลงานใหม่กัน อีกอย่างเพื่อเป็นกำลังใจที่ดีต่อกันด้วย สำหรับมิตรภาพใหม่ของพวกเรากันนะคะ?น้ำเสียงร่าเริงสไตล์สาวขี้เล่น กล่าวอย่างอารมณ์ดีจนยากจะปฏิเสธเธอแคนดี้ : หากดื่มนิดหน่อยพอได้อยู่ค่ะ เนื่องจากมีธุระต้องจัดการด้วยค่ะน้ำเสียงนุ่มนวลกล่าวรับไมตรีจิต ฉีกยิ้มกว้างให้แก่คนตรงหน้าริบบิ้น : ได้เลยค่ะ! ถ้าอย่างนั้นรอตรงนี้สักครู่นะคะ ขอตัวไปทำธุระก่อนจะรีบกลับมาค่ะน้ำเสียงร่าเริงสไตล์สาวขี้เล่น กล่าวอย่างอารมณ์ดี พยักหน้ารับรู้พูดสั้นๆ หันหน้าไปคุยกับคนด้านข้างต่อแคนดี้ : ค่ะคุณริบบิ้น! เจ๊ตาต้าเดี๋ยวหนูมานะคะ จะแวะไปเข้าห้องน้ำก่อนค่ะ!น้ำเสียงนุ่มนวลกล่าวให้คนนั่งยิ้มหน้าบานฟังเจ๊ตาต้า : จ้า~เสียงแหลมฉบับสาวสองเอ่ยขานรับเธอตอบกลับมาอย่างไม่สนใจกันเลยสักนิด กำลังกอดสัญญาอย่างป
พิเศษ!คฤหาสน์แก๊งหมียักษ์สาขาหลักต่างประเทศวันนี้อากาศติดลบแบบสุดขั้ว เย็นมากจนใส่เสื้อกันหนาวซ้อนหลายตัวเลย บังเอิญอยู่กับจักรเพียงแค่สองคน คนอื่นออกไปทำงานกันหมดส่วนคุณแม่ รายนั้นอยากผ่อนคลายจึงไปสปาเพื่อนวดตัว ซึ่งจักรเองก็คอยเดินตามหลังมาตลอด คงกลัวฉันจะเผลอเกิดอุบัติเหตุเข้าน่ะสิ! เพราะตอนนี้ตั้งครรภ์ลูกคนที่6 คิดว่าคงจะไม่มีเพิ่มแล้วแหละ! พูดคุยตกลงกับสามีเอาไว้เรียบร้อย เขาก็ยินยอมอย่างกับตนได้บรรลุเป้าหมาย ถึงได้รับฟังขึ้นมาทั้งที่ฉันโต้แย้งตั้งแต่ลูกคนที่3 บอกว่าจะไม่ทำเพิ่มแต่ด้วยความดื้อรั้นของเขา มันก็ยากที่จะต่อต้านความเร่าร้อนนั้นได้ สุดท้ายก็โผล่มาเป็นคนที่6สองขาเดินรอบบ้านไปเรื่อยแต่ต้องสงสัย ประตูบานหนึ่งด้านนอกมีบันไดทางลง คล้ายห้องใต้ดินความคึกคะนองอยากจะรู้ มันคือห้องอะไรกันแน่? เอื้อมมือกำลังจะเปิดประตูแต่มันล็อกไว้แคนดี้ : จักร! ไปเอากุญแจมาหน่อย~น้ำเสียงนุ่มนวลกล่าวบอกอีกคนจักร : นายหญิง! ที่นี่เป็นเขตหวงห้ามของท่านไคโรกับท่านโคล่า เข้าไปไม่ได้หรอกนะครับ!ทำหน้าตาซื่อบื้อตอบแคนดี้ : จะไปเอามาให้ดีๆ หรืออยากเจ็บตัว?น้ำเสียงนุ่มนวลกล่าวขู่อีกคนจักร : ครับ
•41•แม่วัว!ทราย : ขอบคุณทุกคนมากจริงๆ ฝากน้องสาวตัวแสบด้วย ฉันไม่อยู่คงไปก่อเรื่องมาไม่น้อยเลยสิ?ซุ่มเสียงไพเราะเสนาะหูกล่าว หันมองน้องสาวต่างมารดา ราวกับจะดุเธอที่ชอบเอาแต่ใจมาตลอดแคนดี้ : น้องฟางเปลี่ยนตัวเองแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ คอยปรามให้อยู่เหมือนกันฮ่าๆ เธอมาได้อย่างไรเหรอ?น้ำเสียงนุ่มนวลกล่าวถามหัวเราะคิกคักทราย : เรื่องนี้มันเอ่อคือ~กล่าวตะกุกตะกักราวกับมีลับลมคมในโคล่า : มัวแต่พูดสวมแหวนก่อนเถอะครับ!โทนเสียงทุ้มต่ำกล่าว เอื้อมคว้าฝ่ามือนุ่มนิ่มมาใกล้ หยิบแหวนมาสวมให้เธอบนนิ้วนางข้างซ้าย เสียงปรบมือดังเกรียวกราว แสดงความยินดีให้คู่บ่าวสาวในค่ำคืนนี้ นายทะเบียนกลางใบสมรสให้เซ็นชื่อลงนาม พวกสื่อข่าวหลายคนเตรียมถ่ายรูป เป็นที่ระลึกกันด้วยความรวดเร็ว หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจกำลังจะเอ่ยถามทราย แต่พี่ไคโรชิงพูดขึ้นมาก่อนไคโร : แม่กลับพร้อมกันเลยไหมครับ?น้ำเสียงดุดันกล่าวถามผู้เป็นแม่ทันที ถามไปอย่างนั้นแหละเพราะสุดท้าย ก็ต้องกลับพร้อมกันอยู่ดีคันศร : กลับเลยก็ได้จ้า! ต้องไปดูยอดรวมบัญชีรายปีต่อ โคล่าแคนดี้แม่กลับก่อนนะ มาเยี่ยมแม่ที่ต่างประเทศบ้างล่ะ! ทำคนแก่น้อยใจไม่ด
•40•เป็นเรื่องน่ายินดี!สายตาหยาดเยิ้มและรอยยิ้มหวานนี้ เธอเป็นผู้มอบมาให้ทั้งสิ้น ซึ่งเวลานี้เธอยังจ้องค้างอยู่ เฝ้ามองบนผืนผ้าใบจอโชว์ขนาดใหญ่ ภาพเครื่องเล่นฉายเลื่อนรูปภาพแบบวิดีโอ ไร้ซึ่งวี่แววจะหยุดลงได้ง่ายหรอกนะ เพราะผมเลือกรูปเหล่านั้นนับพันกว่ารูปถ่าย เมื่อเสียงเพลงดังขึ้นสร้างบรรยากาศ สติผมกลับนึกย้อนความรู้สึกวันนั้นขึ้นมา..ครั้งแรกที่ได้พบเจอกับเธอ ก็แอบคิดคำนึงว่าเธอแปลกดี ปกติมีผู้หญิงมากมายเข้าหาผมเป็นพรวน แต่สำหรับเธอมันไม่ใช่เลยสักนิด แม้หน้าตาผมวันนั้นจะบอกบุญไม่รับ แต่เธอยังกล้าชวนคุยเล่น ความรู้สึกภายในลิฟต์ตอนไม่รู้ว่าเธอคือใคร ทำให้รู้สึกผ่อนคลาย จากงานที่เครียดได้เสียอย่างนั้นผมตอบสั้นๆ แสดงให้เหมือนไม่อยากคุยด้วย ราวกับกลบเกลื่อนความรู้สึกตื่นเต้นเอาไว้ ผมเดินตามหลังเธอเข้ามา ภายในงานแต่งเพื่อนซึ่งมันตลกตรงที่ พวกผู้หญิงที่ไปงานแต่งแล้ว ถ้ายังโสดต้องมีความรู้สึก อยากได้ช่อดอกไม้จากเจ้าสาวถึงจะถูก แต่เธอกลับถอยหลังจนหกล้มนั่งบนพื้นพรม แถมดอกไม้เจ้ากรรมนายเวรก็หล่นอย่างพอดี โดยปกติผมไม่ช่วยเหลือคนแปลกหน้าหรอก สำหรับเธอเหมือนเป็นกรณียกเว้น เมื่อผมเจอสายตาเหยียด
•39•หาเรื่องผิดคน!- ย้อนกลับไปเมื่อหลายชั่วโมงก่อน -แก๊งหมียักษ์โคล่า : เร็วเข้าสิวะ! ใครทำได้มากกูแจกโบนัสสองเท่า อย่าลืมเก็บรูปเป็นหลักฐานเอาไว้ด้วย รวมส่งเป็นอัลบั้มเข้าโทรศัพท์ไอ้กลกับไอ้จักร ใครเป็นลูกพี่มึงส่งให้คนนั้นเข้าใจนะ อย่าให้ต้องพูดซ้ำนะโว้ย!กดเสียงต่ำสั่งงานทุกคนกระตือรือร้นสุดๆ เมื่อได้ยินคำว่าโบนัสสองเท่า ทำงานกันมือเป็นระวิงเลย เขานั่งจ้องมองเหล่าลูกน้องทั้งหลาย ไล่อ่านความคิดเห็นบนอินเทอร์เน็ต อย่างมีความสุขมากโคล่า : จบงานโบนัสนี้แล้ว! อย่าลืมไปสืบเรื่องที่กูสั่งให้หาคนด้วย ได้ข่าวอะไรแจ้งมาด้วยเข้าใจนะ?กดเสียงต่ำสั่งงานลูกน้องย้ำอีกครั้ง เพราะเรื่องนี้ทำให้เมียกังวลใจมาก ต้องหาคนให้พบจนสำเร็จแก๊งจระเข้ฟีเวอร์ : ใครทำได้มากที่สุดโบนัสสองเท่า! งานง่ายขนาดนี้ไม่ทำบอกเลยโคsตโง่! ทำไหวแค่ไหนส่งให้ลูกพี่พวกมึงได้เลยนะ กูไม่บังคับฝืนใจใครหรอกนะ แต่ใครไม่ทำกูไล่ออกจากแก๊งอย่างแน่นอน ส่วนใครแพ้ให้ค่าเสียเวลาทุกคนไม่ต้องกังวลไป!กดเสียงต่ำสั่งลูกน้องหน้าเคร่งเครียดสุดๆ นั่งเลื่อนจอโทรศัพท์แอบอมยิ้มเล็กน้อย ความคิดเห็นเริ่มอยู่ในทิศทางดี เพื่อกล่าวชื่นชมคนเป็นประเด็
•38•เลือกชุดไปงานเลี้ยง!โคล่า : ไร้สาระสิ้นดีถ้าแคนดี้เป็นอะไรไป! แก๊งสิงโตคงได้หายสาปสูญอย่างแน่นอน~ สาบานได้เลยหึ! เห็นไม่ทำผู้หญิงเธอจึงกล้ายั่วยุขนาดนี้สินะ!ตวาดเสียงดังลั่น พร้อมกระโจนเข้าใส่บีบคออีกคนอย่างเดือดดาล ถ้าไม่เผลอตัวคิดเรื่องสนุกขึ้นมาได้ คงหักคอเธอทิ้งแล้วจริงๆ แววตาแข็งกร้าวจ้องเขม็งคิ้วรูปทรงดาบชนกัน แสยะยิ้มอย่างสะใจออกมาริบบิ้น : อื้อ! ปล่อยฉันนะ!เธอแหกปากร้องลั่นตกใจกลัวสุดขีด ไม่คิดว่าเขาจะโกรธมากขนาดนี้ แค่ผู้หญิงคนเดียวมันจะอะไรนักหนากัน เพราะที่ผ่านมายั่วโมโหเขามากแค่ไหน ก็ไม่เคยคิดทำร้ายเธอสักครั้งเดียว จะแตกหักกันแค่คนอ้วนนี้อย่างนั้นเหรอ! หลับตาลงหยาดน้ำคลอเบ้าตา หายใจติดขัดดิ้นรนอย่างทรมานฟีเวอร์ : ถ้าอย่างนั้นeาคงอยู่ที่ตัวใช่ไหม? พวกมึงข้างนอกเข้ามาจัดการเร็ว! หาของกันหน่อยโว้ย~ตะโกนสั่งลูกน้องด้านนอกห้องหลายคนพวกนั้นเดินยิ้มแป้นอย่างมีความสุข เพราะจะได้เห็นอาหารตากันแล้ว ฉีกเสื้อผ้าอีกคนขาดวิ่นออกจนหมดสิ้น เหลือแค่เพียงร่างกายเปลือยเปล่า นอนดิ้นรนน้ำตาไหลบนพื้นปูน โคล่าหยิบeาในกระปุกเล็ก ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ยัดเข้าปากให้แก่เธอ ยังมีeาน้ำขวดเล
•37•ปรับความเข้าใจได้แล้ว!แคนดี้ : แต่เธอก็สบายใจได้เลยนะ ตอนนี้ฉันไม่ได้คิดอยากเอาเขากลับมาแล้วค่ะ! เพราะคนใหม่ดีกว่ามากหึ!กระแทกเสียงใส่กลับมองจิกเธอด้วยหางตาฟาง : ฉันเองก็เหนื่อยมากแล้ว ความจริงฉันแอบอิจฉาเธอมาโดยตลอด แม้กระทั่งเรื่องงานถ่ายแบบ ฉันก็ทำเลียนแบบเธอนั่นแหละ! อยากจะให้เขาเห็นฉันในสายตาบ้าง? ถึงได้พยายามจะทำให้เธอขายขี้หน้า ไม่สามารถกลับไปทำงานถ่ายแบบ ได้อีกเหมือนเดิม ซึ่งต่อให้แกล้งเธอแค่ไหนก็ตาม ไม่ได้ทำให้เขารักฉันขึ้นมาหรอก เบื่อจะแกล้งเธอแล้วเหมือนกัน!อีกเรื่องหนึ่งที่อยากบอกให้เธอรู้ ข่าวของพี่ทราย โดนไอ้อัฐขายตัวให้คนอื่นที่ต่างประเทศแล้ว! พอดีให้ฟีเวอร์ส่งคนไปสืบจึงรู้เรื่องเข้า! จะสั่งให้คนของที่บ้านตามหาก็ไม่ได้ กลัวแม่รู้เรื่องเข้าแล้วไปพูดถากถาง ให้แม่พี่ทรายต้องเป็นกังวลเพิ่ม อยากจะช่วยก็จนปัญญาคนรับซื้อเธอไป คล้ายคนมีอิทธิพลมืดเบื้องหลังน่ากลัวมาก เฮ้อ~เธอกล่าวพร้อมถอนหายใจ ระบายออกมาหมดเปลือก ไม่คิดว่าเธอจะมีมุมน่าสงสารอย่างนี้ด้วยแคนดี้ : เลวร:ยำได้ใจจริง! ตบตียังไม่พอกล้าค้าขายเธออีก ไม่รู้จะเอาอะไรมาเปรียบเทียบคนแบบมันดี!กล่าวออกมาอย่างโกรธเคือง
•36•แรงจูงใจของฟาง!'นายครับ! นายหญิงของพวกเราเธอก็ไม่อยู่ครับ!'ลูกน้องวิ่งหน้าตั้งแจ้งข่าวไอ้ฟีเวอร์ ผมเองก็มึนงงสรุปเมียมันก็หายตัวไปด้วย? เนี่ยจะไม่ให้ผมคิดว่าเป็นมันได้อย่างไรกัน! น่าสงสัยไปหมดเลยเฮ้อ~ฟีเวอร์ : ไปตามหาสิวะ! มึงด้วยอีกคนเป็นยังไงล่ะ? พาเมียคนอื่นหายไปด้วยเยี่ยมจริง! แต่กูยืนยันเรื่องนี้ฟางไม่เกี่ยวข้องแน่นอน! เพราะเธอไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า แล้วมึงนะดันศัตรูเยอะเหลือเกินไอ้ตัวเฮงซวe! คราวก่อนกูอุตส่าห์ขัดขวางเมียมึง ไม่ให้กินอะไรที่กองถ่ายแบบ เพราะลูกน้องกูมันแอบเห็นคนวางeาพิษ! ทำบุญได้แต่บาปจริงกูเนี่ย!กระแทกเสียงมองหางตาใส่หน้าบึ้งตึงทันควันโคล่า : เออ! ใครจะนึกว่าเมียมึงไม่ได้เป็นคนทำ! ก็เห็นชอบสร้างเรื่องให้เมียกูมาตลอดไอ้เวs!กระแทกเสียงกลับกอดอกมองหงุดหงิดตามโทรศัพท์สั่นครืดภายในกางเกง จึงหยิบออกมากดรับสายอย่างรวดเร็ว ขมวดคิ้วรูปทรงดาบชนกัน'ถ้าอยากได้เมียมึงคืนมาก ก็มาหาได้ที่โกดังR'โคล่ากดตัดสายไปทันที กัดฟันกรอดอย่างเหลืออด กล้าเอาผู้หญิงมาต่อรองไอ้พวกเวsวอนจริง!ส่วนโทรศัพท์อีกเครื่องก็ดังขึ้นมาติดต่อกัน มันเอื้อมมือล้วงกระเป๋ากางเกงตนเอง หยิบมาก
•35•ตัดสินใจผิด!ผับFvฟีเวอร์ยังคงนั่งดูภาพถ่าย แสดงหน้านิ่วคิ้วขมวด เขาถือมันเอาไว้อยู่ในมือ คิดย้อนเกี่ยวกับเรื่องเมื่อครั้งอดีต ราวกับรู้สึกว่าตัวเองก้าวพลาดไปหมด ไม่ควรปล่อยมือจากเธอตั้งแต่แรก ซึ่งตอนนั้นไร้ทางเลือกจริง ถึงได้กระทำอะไรสิ้นคิดลงไป..ผมรู้ตัวเองดีมาตลอดว่าเป็นผู้ชาย ที่ไม่ได้เรื่องเลยสักนิด! ตลอดระยะเวลาที่คบกับแคนดี้มานั้น ไม่เคยใส่ใจเธอเท่าที่ควรในฐานะคนรักด้วยซ้ำ ซึ่งเธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ผมรักมาก ผมต้องการอะไรไม่ว่าจะเป็นสิ่งไหน เธอพร้อมสนับสนุนช่วยเหลือค้ำจุน แม้แต่นิสัยตัวเองบางอย่างก็ยังเปลี่ยน ทั้งที่ไม่จำเป็นเลยต้องพยายามอะไรขนาดนี้ จนผมเองไม่รู้สึกขาดเหลือสิ่งใดเลย ช่วงนั้นผมหนีออกจากบ้านมาอยู่คนเดียวไม่มีเงินติดตัวสักแดงเดียว เธอกลับไม่รู้สึกรังเกียจเลยแม้แต่น้อย บังเอิญได้พบเธอที่งานถ่ายแบบสินค้า ความรู้สึกตอนนั้น ยังคงติดอยู่ภายในใจดวงนี้มาเสมอ ทุกครั้งที่ได้พบหน้าหลังจากเลิกรากันไป ผมเอาแต่คิดถึงเธอทุกวัน ฝืนใจตัวเองไม่ให้ไปพบหน้าเธอ ซึ่งเป็นเรื่องที่ลำบากมาก ทุกคนอาจจะตราหน้าด่าทอผมเลวทราม ไม่รู้จักสำนึกกับความรักที่ซื่อสัตย์ขนาดนี้แต่ความจร
•34•เฝ้าตลอดแต่ยังจะหาย!แก๊งหมียักษ์โคล่า : งานที่สั่งให้ทำคืบหน้าหรือยัง?กดเสียงต่ำถามลูกน้องที่ยืนเรียงแถว'หลักฐานอยู่นี่หมดแล้วครับ!'น้ำเสียงเคร่งขรึมกล่าวยื่นของส่งมาให้'รู้สึกเหมือนคุณริบบิ้น จะรู้เรื่องนายหญิงแล้วครับ! เมื่อวานก่อนลูกน้องที่ให้แฝงตัวเป็นยาม สถานที่ทำงานของนายหญิงรายงานมาว่า มีแม่บ้านคนหนึ่งเอาข้าวกล่องไปทิ้ง พบeาพิษในอาหารตอนแรกคิดว่าเป็นeาเบื่อหนูแต่เอาไปตรวจสอบโดยละเอียด ยิ่งพบว่ามีหัวเชื้อผสมมาจากของท่านไคโรครับ ซึ่งตรงกับสินค้าที่ส่งออกให้เธอเมื่อครั้งก่อน! นายหญิงเธอคงไม่สามารถ รับประทานอาหารได้สักมื้อเลยครับ หากพลาดพลั้งคงอาจถึงชีวิตได้ กรณีช่วยเหลือไม่ทันเวลา'น้ำเสียงเคร่งขรึมกล่าวสีหน้าเป็นกังวลมากโคล่า : ไม่มาบอกกูพรุ่งนี้เลยล่ะ! ถ้าเธอเป็นอะไรมึงเตรียมตัวตายได้เลย บอกให้ไอ้ยามนั่น! ทำทุกวิถีทางห้ามเธอกินอาหารได้ จะใช้วิธีอะไรก็ได้เข้าใจไหม?ตะคอกเสียงดังลั่น จนลูกน้องสะดุ้งเฮือก หวาดกลัวกันยกใหญ่เลย มันเดินไปกดโทรศัพท์หาอีกคนอย่างรีบร้อน ลุกลี้ลุกลนมือไม้สั่นระริกไปหมด กลัวตัวเองต้องตายตามนายหญิงไป!สถานที่ทำงานถ่ายแบบชุดแฟชั่น~เดินเชิดใบหน้า