Aniesha's POVILANG BUWAN ang lumipas ay wala pa ring bago. Gano'n pa rin, gigising, kakain, papasok, uuwi at tutulog. Hindi na kami muling nag-usap pa ni Jaxson pagkatapos nang nangyari sa pagitan namin. Maaaring nag-uusap kami minsan subalit tungkol na lang 'yon sa trabaho. Natigil ako sa pag-iisip nang maraming bagay nang bigla akong makarinig nang isang malakas na sigaw mula sa labas ng bahay namin. "Babayaran niyo ang utang niyo o kukunin ko itong bahay na 'to?!" Sigaw ng isang lalaki sa aking kapatid na kasalukuyang nakaharap sa 'kanya. Agad akong pumagitna sa kanila at inilagay si Kuya Angelo sa aking likuran upang ma-protektahan siya. "B-babayaran po namin sa susunod na buwan. Pangako ho," pangungumbinsi ko sa 'kanya. I heard him chuckled that made me feel nervous then he spoke. "Siguraduhin niyo lang! Kapag hindi pa kayo nakapag-bayad sinasabi ko sa inyo! Mapupunta kayo sa lansangan!" Pagbabanta ng lalaking naniningil sa amin. Tila ba nabunutan ako ng tinik sa lalamutan
Aniesha's POVKASALUKUYANG natutulog si Amari sa 'kanyang kama dito sa ospital habang ako naman ay nasa couch. Big boy na ang baby ko. Samantalang noon grabe ang pag-aalala ko t'wing naiyak siya at si Amaru. Muling pumasok sa isipan ko ang nangyari kanina. Hindi ako makapaniwalang makikita ko siyang muli. Nakakapagtaka lang, bakit sobrang bilis nang tibok ng puso ko kanina gayong alam ko sa sarili ko na kinailangan ko lang siya noon at ni katiting na pagmamahal ay wala akong nararamdaman para sa 'kanya?Marahan kong sinampal-sampal ang magkabilaan kong pisngi pagkatapos ay chineck ang aking anak. Mas naunang lumabas si Amari sa 'kin at sumunod naman ay si Amaru. Hindi ko mapigilang ngumiti nang maalala ko kung pa'no ko sila unang nahawakan. Natigil ako sa pag-iisip ng maraming bagay nang biglang gumlaw ang aking anak at kinusot-kusot ang kanyang mga mata. "Mommy?" Ani Amari nang tuluyan siyang magising. I smiled at him and held his cheeks. "Are you feeling better now?" Tanong ko s
Aniesha's POVNAGISING ako dahil sa lakas ng pag-ring ng aking cellphone dahilan para agad ko itong sagutin. "H-hello?" Inaantok at papikit-pikit na tanong ko pagkasagot ko ng cellphone. "Did I wake you up?" Natatawang tanong niya dahilan para mapangiti ako. "I just got here a few minutes ago," muling aniya. "Israel, you don't need to update me everytime," natatawang wika ko. Kahit kailan talaga napaka-maalalahanin ng lalaking 'to. Muli kaming nagkita ni Israel noong naghahanap ako ng bahay na malilipatan namin ng aking mga anak at mga kapatid. Laking pasalamat ko sa Diyos dahil binigay niya sa 'kin si Israel bilang isang matalik na kaibigan. Hindi ko nga lubos akalain na magkikita kaming muli subalit mapaglaro nga talaga ang tadhana. Sino nga bang mag-aakala na magkikita kaming muli?"Aniesha, I wanted to update you everytime. Huwag mo namang ipagkait sa 'kin ang pag-a-update ko sa 'yo." Turan niya pagkatapos ay bumuntong hininga. Ngumiti ako sa kawalan at muli siyang kinausa
Aniesha's POV"Zarzuela?" Natigilan ako sa pag-iisip ng maraming bagay nang biglang magsalita si Jaxson na kasalukuyan na pa lang nasa aking gilid!"Woahhh!! Twins? Their faces look very familiar," muling ani Jaxson na siyang lalong nagpabilis ng tibok ng aking puso. Bakit ba kasi pilit kaming pinaglalapit ng tadhana?! Kuntento na ako sa kung ano mang meron ako ngayon at desidido na akong itago ang anak ko mula sa 'kanya at sa pamilya niya. "Ah, o-oo! Mga a-anak ko," utal na wika ko nang bumalik ako sa wisyo. Akmang magsasalita na sana si Jaxson subalit biglang nagsalita si Ma'am Calledo dahilan para sa 'kanya bumaling ang aming mga paningin. "Sila 'yong bago kong mga estudyante, Jaxson. Here's Amari Emmanuel Zarzuela and Amaru Emmiliano Zarzuela," pagpapakilala ni Ma'am Calledo dahilan para kumunot ang noo ni Jaxson. "Why are they using your surname?" Takang tanong niya. Panandalian akong napatingin sa aking mga anak na kasalukuyang nakatingin kay Jaxson at kinagat ko ang pang-i
Aniesha's POVAGAD KONG minulat ang aking mga mata dahil sa hagikghikan ng aking mga anak. Mabilis ko silang hinanap at nang makita kong pareho silang naglalaro ng kanilang mga laruan ay kumawala ang ngiti sa aking labi. Napaka-bait at napaka-lambing na mga bata. Nang maramdaman nila ang paningin ko ay sabay silang lumingon sa aking gawi pagkatapos ay sabay na tumakbo papalapit sa akin. "Good Morning, Mom," ani Amari habang si Amaru naman ay sumabit sa aking balikat habang hinahalikan ako sa aking buhok. "Okay, enough na po. Gising na si Mama at magluluto na ng baon niyo," nakangiting wika ko. Nang makapagluto ako ng pagkain at baon nila ay agad ko silang tinawag maging ang aking bunsong kapatid na si Simon. "Mom, where's Uncle Israel?" Tanong ni Amaru habang nasa hapag kainan kami. Ibinaling ko ang paningin ko sa 'kanya pagkatapos ay ngumiti bago ako nagsalita, "Nasa work pa siya, baby eh."Kita ko ang pag-nguso ng kambal at hindi ko mapigilang huwag mapangiti. Kuhang kuha nila
Aniesha's POVMAAGANG umalis si Simon dahil may meeting daw sila ng mga ka-opisina niya. Mugto pa rin ang mga mata ko dahil kahapon ay inilibing na si Israel. Inilibing na siya't lahat pero ang mga magulang niya ay hindi manlang pumunta bagay na ikinatataka ko. Bakit parang walang pakialam sa 'kanya ang kanyang mga magulang? Ni sulat ay wala silang ibinigay sa akin. Ni kamusta sa anak nila ay hindi nila ginawa. Kung hindi nila kayang pumunta dito sa Pilipinas ay puwede naman nila akong i-video call para maipakita ko sa kanila si Israel kahit saglit lang ngunit ni isa sa mga 'yon ay hindi nila ginawa. Hanggang ngayon ay hindi pa rin mawala wala ang takot sa mga bata dahil sa nangyari. May mga oras na nanginginig sila sa takot t'wing nasa sasakyan kami at may mga pagkakataon na umiiyak na lang sila bigla bigla at ang tanging lumalabas sa kanilang mga bibig ay 'Uncle Israel' na siyang ikinalulungkot ko. Natigil ako sa paglalakad sa gitna ng mall nang makarinig ako ng isang pamilyar
Aniesha's POV"Sigurado ka? Sa tingin ko ay mahahanap at mahahanap pa rin kayo ng Lola nila Amari at Amaru kahit lumipat pa kayo ng ibang lugar," nag-aalalang tanong ni Kuya nang i-kwento ko sa 'kanya ang napag-usapan namin ng Ina ni Jaxson kanina lang. Bumuntong-hininga ako at malungkot na tumingin kay Kuya. May punto ang kapatid ko, masasayang lang lahat ng efforts, pera at oras ko kung lilipat ako nang bahay upang magtago sa pamilya ni Jaxson dahil mahahanap at mahahanap pa rin nila kami. "A-anong dapat kong gawin?" Naguguluhang tanong ko pagkatapos ay umupo sa 'kanyang tabi. Rinig ko ang paghinga ng aking kapatid nang malalim kaya agad kong nilipat ang paningin ko sa 'kanya. "Mas mabuti siguro na ipahiram mo na lang ang mga bata sa kanila. Hindi naman siguro sila sasaktan ng pamilya ni Jaxson," ani Kuya patungkol sa kambal. "Sorry for interrupting, but, who's not gonna hurt us, Uncle?" Biglang singit ni Amari sa aming pag-uusap dahilan para bumaling sa 'kanya ang paningin nami
Aniesha's POVKASALUKUYAN AKONG nandito sa Café na nabanggit ni Jaxson upang pag-usapan ang tungkol sa aming mga anak. Marahil ay wala pa siyang alam kung para sa'n ba ang pagkikita namin ngayon. Hindi ko maialis ang bahid ng takot sa aking puso dahil sa mga posibleng mangyari pagkatapos ng pag-uusap namin na 'to pero wala na itong atrasan. Kailangan siya ng mga anak ko at kung ang paglunok ko ng pride ang kailangan kong gawin para sa kasiyahan ng aking mga anak ay gagawin ko. Alas diyes y medya nang makarating ako sa tagpuan namin ni Jaxson. Napaaga ako dahil mahirap nang ma-late at sa tingin ko'y importante sa kaniya ang oras. Maayos naman ang huli naming pagkikita ni Jaxson at sa tingin ko'y hindi na muli pang magiging maayos ang pagkikita namin lalo na kapag nalaman niyang itinago ko sa kaniya ang kanyang mga anak. Magugustuhan nga ba taaga niyang malaman na may anak siya sa akin? Tatanggapin ba niya sila Riri at Ruru? Muli kong naalala si Israel. Marahil ay kung buhay siya magig