Aniesha's POVILANG BUWAN ang lumipas ay wala pa ring bago. Gano'n pa rin, gigising, kakain, papasok, uuwi at tutulog. Hindi na kami muling nag-usap pa ni Jaxson pagkatapos nang nangyari sa pagitan namin. Maaaring nag-uusap kami minsan subalit tungkol na lang 'yon sa trabaho. Natigil ako sa pag-iisip nang maraming bagay nang bigla akong makarinig nang isang malakas na sigaw mula sa labas ng bahay namin. "Babayaran niyo ang utang niyo o kukunin ko itong bahay na 'to?!" Sigaw ng isang lalaki sa aking kapatid na kasalukuyang nakaharap sa 'kanya. Agad akong pumagitna sa kanila at inilagay si Kuya Angelo sa aking likuran upang ma-protektahan siya. "B-babayaran po namin sa susunod na buwan. Pangako ho," pangungumbinsi ko sa 'kanya. I heard him chuckled that made me feel nervous then he spoke. "Siguraduhin niyo lang! Kapag hindi pa kayo nakapag-bayad sinasabi ko sa inyo! Mapupunta kayo sa lansangan!" Pagbabanta ng lalaking naniningil sa amin. Tila ba nabunutan ako ng tinik sa lalamutan
Aniesha's POVKASALUKUYANG natutulog si Amari sa 'kanyang kama dito sa ospital habang ako naman ay nasa couch. Big boy na ang baby ko. Samantalang noon grabe ang pag-aalala ko t'wing naiyak siya at si Amaru. Muling pumasok sa isipan ko ang nangyari kanina. Hindi ako makapaniwalang makikita ko siyang muli. Nakakapagtaka lang, bakit sobrang bilis nang tibok ng puso ko kanina gayong alam ko sa sarili ko na kinailangan ko lang siya noon at ni katiting na pagmamahal ay wala akong nararamdaman para sa 'kanya?Marahan kong sinampal-sampal ang magkabilaan kong pisngi pagkatapos ay chineck ang aking anak. Mas naunang lumabas si Amari sa 'kin at sumunod naman ay si Amaru. Hindi ko mapigilang ngumiti nang maalala ko kung pa'no ko sila unang nahawakan. Natigil ako sa pag-iisip ng maraming bagay nang biglang gumlaw ang aking anak at kinusot-kusot ang kanyang mga mata. "Mommy?" Ani Amari nang tuluyan siyang magising. I smiled at him and held his cheeks. "Are you feeling better now?" Tanong ko s
Aniesha's POVNAGISING ako dahil sa lakas ng pag-ring ng aking cellphone dahilan para agad ko itong sagutin. "H-hello?" Inaantok at papikit-pikit na tanong ko pagkasagot ko ng cellphone. "Did I wake you up?" Natatawang tanong niya dahilan para mapangiti ako. "I just got here a few minutes ago," muling aniya. "Israel, you don't need to update me everytime," natatawang wika ko. Kahit kailan talaga napaka-maalalahanin ng lalaking 'to. Muli kaming nagkita ni Israel noong naghahanap ako ng bahay na malilipatan namin ng aking mga anak at mga kapatid. Laking pasalamat ko sa Diyos dahil binigay niya sa 'kin si Israel bilang isang matalik na kaibigan. Hindi ko nga lubos akalain na magkikita kaming muli subalit mapaglaro nga talaga ang tadhana. Sino nga bang mag-aakala na magkikita kaming muli?"Aniesha, I wanted to update you everytime. Huwag mo namang ipagkait sa 'kin ang pag-a-update ko sa 'yo." Turan niya pagkatapos ay bumuntong hininga. Ngumiti ako sa kawalan at muli siyang kinausa
Aniesha's POV"Zarzuela?" Natigilan ako sa pag-iisip ng maraming bagay nang biglang magsalita si Jaxson na kasalukuyan na pa lang nasa aking gilid!"Woahhh!! Twins? Their faces look very familiar," muling ani Jaxson na siyang lalong nagpabilis ng tibok ng aking puso. Bakit ba kasi pilit kaming pinaglalapit ng tadhana?! Kuntento na ako sa kung ano mang meron ako ngayon at desidido na akong itago ang anak ko mula sa 'kanya at sa pamilya niya. "Ah, o-oo! Mga a-anak ko," utal na wika ko nang bumalik ako sa wisyo. Akmang magsasalita na sana si Jaxson subalit biglang nagsalita si Ma'am Calledo dahilan para sa 'kanya bumaling ang aming mga paningin. "Sila 'yong bago kong mga estudyante, Jaxson. Here's Amari Emmanuel Zarzuela and Amaru Emmiliano Zarzuela," pagpapakilala ni Ma'am Calledo dahilan para kumunot ang noo ni Jaxson. "Why are they using your surname?" Takang tanong niya. Panandalian akong napatingin sa aking mga anak na kasalukuyang nakatingin kay Jaxson at kinagat ko ang pang-i
Aniesha's POVAGAD KONG minulat ang aking mga mata dahil sa hagikghikan ng aking mga anak. Mabilis ko silang hinanap at nang makita kong pareho silang naglalaro ng kanilang mga laruan ay kumawala ang ngiti sa aking labi. Napaka-bait at napaka-lambing na mga bata. Nang maramdaman nila ang paningin ko ay sabay silang lumingon sa aking gawi pagkatapos ay sabay na tumakbo papalapit sa akin. "Good Morning, Mom," ani Amari habang si Amaru naman ay sumabit sa aking balikat habang hinahalikan ako sa aking buhok. "Okay, enough na po. Gising na si Mama at magluluto na ng baon niyo," nakangiting wika ko. Nang makapagluto ako ng pagkain at baon nila ay agad ko silang tinawag maging ang aking bunsong kapatid na si Simon. "Mom, where's Uncle Israel?" Tanong ni Amaru habang nasa hapag kainan kami. Ibinaling ko ang paningin ko sa 'kanya pagkatapos ay ngumiti bago ako nagsalita, "Nasa work pa siya, baby eh."Kita ko ang pag-nguso ng kambal at hindi ko mapigilang huwag mapangiti. Kuhang kuha nila
Aniesha's POVMAAGANG umalis si Simon dahil may meeting daw sila ng mga ka-opisina niya. Mugto pa rin ang mga mata ko dahil kahapon ay inilibing na si Israel. Inilibing na siya't lahat pero ang mga magulang niya ay hindi manlang pumunta bagay na ikinatataka ko. Bakit parang walang pakialam sa 'kanya ang kanyang mga magulang? Ni sulat ay wala silang ibinigay sa akin. Ni kamusta sa anak nila ay hindi nila ginawa. Kung hindi nila kayang pumunta dito sa Pilipinas ay puwede naman nila akong i-video call para maipakita ko sa kanila si Israel kahit saglit lang ngunit ni isa sa mga 'yon ay hindi nila ginawa. Hanggang ngayon ay hindi pa rin mawala wala ang takot sa mga bata dahil sa nangyari. May mga oras na nanginginig sila sa takot t'wing nasa sasakyan kami at may mga pagkakataon na umiiyak na lang sila bigla bigla at ang tanging lumalabas sa kanilang mga bibig ay 'Uncle Israel' na siyang ikinalulungkot ko. Natigil ako sa paglalakad sa gitna ng mall nang makarinig ako ng isang pamilyar
Aniesha's POV"Sigurado ka? Sa tingin ko ay mahahanap at mahahanap pa rin kayo ng Lola nila Amari at Amaru kahit lumipat pa kayo ng ibang lugar," nag-aalalang tanong ni Kuya nang i-kwento ko sa 'kanya ang napag-usapan namin ng Ina ni Jaxson kanina lang. Bumuntong-hininga ako at malungkot na tumingin kay Kuya. May punto ang kapatid ko, masasayang lang lahat ng efforts, pera at oras ko kung lilipat ako nang bahay upang magtago sa pamilya ni Jaxson dahil mahahanap at mahahanap pa rin nila kami. "A-anong dapat kong gawin?" Naguguluhang tanong ko pagkatapos ay umupo sa 'kanyang tabi. Rinig ko ang paghinga ng aking kapatid nang malalim kaya agad kong nilipat ang paningin ko sa 'kanya. "Mas mabuti siguro na ipahiram mo na lang ang mga bata sa kanila. Hindi naman siguro sila sasaktan ng pamilya ni Jaxson," ani Kuya patungkol sa kambal. "Sorry for interrupting, but, who's not gonna hurt us, Uncle?" Biglang singit ni Amari sa aming pag-uusap dahilan para bumaling sa 'kanya ang paningin nami
Aniesha's POVKASALUKUYAN AKONG nandito sa Café na nabanggit ni Jaxson upang pag-usapan ang tungkol sa aming mga anak. Marahil ay wala pa siyang alam kung para sa'n ba ang pagkikita namin ngayon. Hindi ko maialis ang bahid ng takot sa aking puso dahil sa mga posibleng mangyari pagkatapos ng pag-uusap namin na 'to pero wala na itong atrasan. Kailangan siya ng mga anak ko at kung ang paglunok ko ng pride ang kailangan kong gawin para sa kasiyahan ng aking mga anak ay gagawin ko. Alas diyes y medya nang makarating ako sa tagpuan namin ni Jaxson. Napaaga ako dahil mahirap nang ma-late at sa tingin ko'y importante sa kaniya ang oras. Maayos naman ang huli naming pagkikita ni Jaxson at sa tingin ko'y hindi na muli pang magiging maayos ang pagkikita namin lalo na kapag nalaman niyang itinago ko sa kaniya ang kanyang mga anak. Magugustuhan nga ba taaga niyang malaman na may anak siya sa akin? Tatanggapin ba niya sila Riri at Ruru? Muli kong naalala si Israel. Marahil ay kung buhay siya magig
Aniesha's POVMAHALAGA ang buhay kaya hangga't kayang lumaban ay dapat ilaban. Parang sa pagmamahal, kung tingin mo ay deserve pa ng second chance, bigyan pa. Pero if it is more than second chance, I'd rather not. I was mentally suffocated most especially when I knew that I was pregnant by my boss. I thought my life would be easier. He has the wealth, power, and everything that everyone wants to have. Pero hindi pala porke't may pera ka ay magiging masaya ka na. I had everything when Jaxson's Mother told me to hide the children from him. She gave me money, sobra pa nga kung tutuusin. But time came where I feel like there is an emptiness inside my heart that can only be fulfilled by someone. Israel came and I became more active in everything than before. He became my better half; the Father of my twins. I am so thankful that he came to my life and made me realized a lot of things. Life is really unpredictable. We don't know what will happen next. I woke up na wala na si Israel. I
WARNING ‼️ SOME SCENES AND WORDS AREN'T SUITABLE FOR YOUNG READERS. YOU'VE BEEN WARNED‼️Jaxson's POVI WOKE UP with an idea of making my fiancé happy. I need to—I must find her. The woman who carried Aniesha inside her womb for almost 1 year. As far as I can remember, her Mom left her and her siblings due to unknown reason. My eagerness to find Aniesha's Mom became more stronger. I prepared Aniesha some snacks and laid them above the small cabinet beside our bed and gave her a soft kiss on her forehead before I decided to leave. "I'll be back, babe," I whispered before leaving our room. The kids are probably still sleeping. After calling our private investigator I immediately went to the place where Aniesha's Mom is staying. Malubak ang daan. Mabuti na lang at hindi lowered ang sasakyan na nagamit ko. After an hour, I finally found the house of Aniesha's Mom. I went outside and look for her Mom's house. When I thought that I already found it, I immediately get out of the car and
Jaxson's POVI HEAVED a deep breath then smiled. "So, you're saying that they're mine?" Hindi makapaniwalang tanong ko. I knew it! Kaya iba ang pakiramdam ko sa mga batang 'yon! Itago 'man nila sa 'kin ang totoo pero marami akong paraan para malaman ang katotohanan. "Yes, Sir," wika ng tauhan namin sa pribado naming Ospital. Hinimas ko ang aking baba nang panandalian bago nagdesisyon na umalis at kausapin si Clark. Ang private investigator ko. Agad kong sinabi sa 'kanya ang mga gusto kong malaman at sinabi rin nito na kailangan ko raw mag-antay ng isang araw para malaman ang totoo. Hindi naman na ako nagreklamo pa at pinuntahan si Artemis upang ilipat sa mansyon ng aming pamilya. Kasalukuyang inaayos ang kwarto namin ni Cassy. Ang asawa ko. Tunay kong asawa. Medyo marami rin ang nasira dahil sa nangyari noong isang araw.Nang makarating ako sa sarili kong mansyon ay agad kong tinignan akong umakyat sa second floor at pumasok sa kwarto ng aking prinsesa. "Sir, nand'yan ka na po pa
Jaxson's POV"YUXUAN!!" Sigaw nang aking ina habang nakikipaglaro ako sa aking mga kaibigan.Agad akong humarap sa aking ina dahil kapag hindi ko ito ginawa ay maaari na naman akong parusahan."Mom?" I innocently asked. Alam kong mapapagalitan na naman ako dahil muli akong tumakas mula sa aming mansyon. Hindi kasi ako puwedeng lumabas lalo na't wala akong kasamang Bǎobiāo o kilala bilang bodyguard sa bansang Pilipinas. "Wǒ gàosùguò nǐ bùyào chūqù!" (TRANSLATION: I told you not to go out!)"Duìbùqǐ, mom," nakayukong ani ko, pinipilit na huwag tumulo ang aking mga luha. (TRANSLATION: I'm sorry, Mom.)Pitong taong gulang na ako subalit pakiramdam ko ay tatlong gulang pa rin ako dahil sa inaasta ng aking ina. Madalas ay nahihigpitan na ako subalit pilit kong isinisiksik sa aking isipan na baka ayaw lang ng aking ina na ako ay masaktan ng aking mga kalaro. "Go inside the mansion. Now!" Muling sigaw ng aking ina dahilan para mabilisan akong maglakad papunta sa aming mansyon. Nang maka
Aniesha's POVLINGGO ANG lumipas ay walang bago. Nagising ako sa pag-ring ng aking cellphone. Dali-dali ko naman itong sinagot nang hindi man lang nag-abalang tignan sa screen kung sino ang nasa kabilang linya. "Hmmm?" Tanging nasabi ko. "Hello, Mom?! It's Amaru. Kuya and I are with Mamita. We're now heading to China!!" Excited na ani Amaru. Napabalikwas ako mula sa pagkakahiga pagkatapos ay sumagot sa cellphone. "At bakit hindi kayo nagpaalam sa 'kin?!" Nakangusong wika ko. Ni hindi manlang nila ako ginising para makapagpaalam ako ng maayos sa kanila bago sila pumunta sa China. "Mom, that's what we're doing right now. Nagpapaalam kami," ani Amaru sa kabilang linya. I rolled my eyes and looked at the door when I heard someone knocking. "Oh siya sige, mag-iingat kayo, ha? Huwag sasama sa hindi niyo kakilala." Wika ko . "Yes, Mom," Amaru answered then ended the call. Muli akong napatingin sa pintuan nang bigla muling may kumatok. Inis akong tumayo mula sa pagkaka-upo pagkatapos
Aniesha's POVNAGISING ako nang biglang makarinig ako ng katok galing sa labas ng pinto. Wala na si Jaxson sa tabi ko pagkagising ko. I gently rubbed my eyes before I speak. "Sino 'yan?" Tanong ko. "Mom, It's Amari!"In an instant, I immediately went up then get dressed. After that, I walked near the door and opened it. "Good Morning, Riri," I greeted him then I smiled. Biglang nagbago ang reaksyon ng mukha ni Amari pagkatapos kong sabihin 'yon. Ang kaninang masaya at punong-puno ng excitement na mga mata niya ay tila naging malungkot. Mas lalo akong nagtaka at nag-alala nang makita kong tumulo ang kanyang mga luha. "A-anak? Bakit ka umiiyak? M-may nasabi ba si Mama na hindi mo nagustuhan?" Puno nang pag-aalala na tanong ko. "I-I miss U-uncle Israel. He used to call me Riri," umiiyak na aniya. Lumuhod ako sa harap niya upang magpantay ang aming mga mukha pagkatapos ay hinaplos siya sa kaniyang pisngi. "Shhh. Uncle Israel never left. He's still up there, guiding you throughout yo
Aniesha's POVMAAGA akong nagising nang malapatan ako ng sinag ng araw sa aking balat. Dahan-dahan kong binuksan ang aking mga mata at gulat na napabalikwas ng bangon nang bigla kong makita ang hubad na pang itaas na katawan ni Jaxson. Agad ko namang hinawakan ang comforter at itinakip ito sa buo kong katawan. "B-bakit ka n*kahubad ng pang-itaas?" Wika ko habng masamang tingin ang ipinupukol ko sa kaniya. I heard him chuckled while opening the thick curtain of the window and faced me. "I won't take advantage of your weaknesses. I know my limits," seryosong aniya pagkatapos ay lumabas na sa kwarto habnag dala dala ang kanyang pang-itaas na damit. Naialis ko lang ang pagkakahawak ko sa comforter nang makalabas si Jaxson sa kwarto. Naiinis ako sa sarili ko. Bakit ko nga ba naisip na p*gsasamantalahan ako ni Jaxson?! Psh!Natigil ako sa pag-iisip ng maraming bagay nang biglang tumunog ang cellphone ko. Agad ko namang binasa kung sino ang nag-text doon. -Hi, Aniesha! This is Marvelous.
Aniesha's POVKASALUKUYAN AKONG nandito sa Café na nabanggit ni Jaxson upang pag-usapan ang tungkol sa aming mga anak. Marahil ay wala pa siyang alam kung para sa'n ba ang pagkikita namin ngayon. Hindi ko maialis ang bahid ng takot sa aking puso dahil sa mga posibleng mangyari pagkatapos ng pag-uusap namin na 'to pero wala na itong atrasan. Kailangan siya ng mga anak ko at kung ang paglunok ko ng pride ang kailangan kong gawin para sa kasiyahan ng aking mga anak ay gagawin ko. Alas diyes y medya nang makarating ako sa tagpuan namin ni Jaxson. Napaaga ako dahil mahirap nang ma-late at sa tingin ko'y importante sa kaniya ang oras. Maayos naman ang huli naming pagkikita ni Jaxson at sa tingin ko'y hindi na muli pang magiging maayos ang pagkikita namin lalo na kapag nalaman niyang itinago ko sa kaniya ang kanyang mga anak. Magugustuhan nga ba taaga niyang malaman na may anak siya sa akin? Tatanggapin ba niya sila Riri at Ruru? Muli kong naalala si Israel. Marahil ay kung buhay siya magig
Aniesha's POV"Sigurado ka? Sa tingin ko ay mahahanap at mahahanap pa rin kayo ng Lola nila Amari at Amaru kahit lumipat pa kayo ng ibang lugar," nag-aalalang tanong ni Kuya nang i-kwento ko sa 'kanya ang napag-usapan namin ng Ina ni Jaxson kanina lang. Bumuntong-hininga ako at malungkot na tumingin kay Kuya. May punto ang kapatid ko, masasayang lang lahat ng efforts, pera at oras ko kung lilipat ako nang bahay upang magtago sa pamilya ni Jaxson dahil mahahanap at mahahanap pa rin nila kami. "A-anong dapat kong gawin?" Naguguluhang tanong ko pagkatapos ay umupo sa 'kanyang tabi. Rinig ko ang paghinga ng aking kapatid nang malalim kaya agad kong nilipat ang paningin ko sa 'kanya. "Mas mabuti siguro na ipahiram mo na lang ang mga bata sa kanila. Hindi naman siguro sila sasaktan ng pamilya ni Jaxson," ani Kuya patungkol sa kambal. "Sorry for interrupting, but, who's not gonna hurt us, Uncle?" Biglang singit ni Amari sa aming pag-uusap dahilan para bumaling sa 'kanya ang paningin nami