Aniesha's POVAGAD KONG minulat ang aking mga mata dahil sa hagikghikan ng aking mga anak. Mabilis ko silang hinanap at nang makita kong pareho silang naglalaro ng kanilang mga laruan ay kumawala ang ngiti sa aking labi. Napaka-bait at napaka-lambing na mga bata. Nang maramdaman nila ang paningin ko ay sabay silang lumingon sa aking gawi pagkatapos ay sabay na tumakbo papalapit sa akin. "Good Morning, Mom," ani Amari habang si Amaru naman ay sumabit sa aking balikat habang hinahalikan ako sa aking buhok. "Okay, enough na po. Gising na si Mama at magluluto na ng baon niyo," nakangiting wika ko. Nang makapagluto ako ng pagkain at baon nila ay agad ko silang tinawag maging ang aking bunsong kapatid na si Simon. "Mom, where's Uncle Israel?" Tanong ni Amaru habang nasa hapag kainan kami. Ibinaling ko ang paningin ko sa 'kanya pagkatapos ay ngumiti bago ako nagsalita, "Nasa work pa siya, baby eh."Kita ko ang pag-nguso ng kambal at hindi ko mapigilang huwag mapangiti. Kuhang kuha nila
Aniesha's POVMAAGANG umalis si Simon dahil may meeting daw sila ng mga ka-opisina niya. Mugto pa rin ang mga mata ko dahil kahapon ay inilibing na si Israel. Inilibing na siya't lahat pero ang mga magulang niya ay hindi manlang pumunta bagay na ikinatataka ko. Bakit parang walang pakialam sa 'kanya ang kanyang mga magulang? Ni sulat ay wala silang ibinigay sa akin. Ni kamusta sa anak nila ay hindi nila ginawa. Kung hindi nila kayang pumunta dito sa Pilipinas ay puwede naman nila akong i-video call para maipakita ko sa kanila si Israel kahit saglit lang ngunit ni isa sa mga 'yon ay hindi nila ginawa. Hanggang ngayon ay hindi pa rin mawala wala ang takot sa mga bata dahil sa nangyari. May mga oras na nanginginig sila sa takot t'wing nasa sasakyan kami at may mga pagkakataon na umiiyak na lang sila bigla bigla at ang tanging lumalabas sa kanilang mga bibig ay 'Uncle Israel' na siyang ikinalulungkot ko. Natigil ako sa paglalakad sa gitna ng mall nang makarinig ako ng isang pamilyar
Aniesha's POV"Sigurado ka? Sa tingin ko ay mahahanap at mahahanap pa rin kayo ng Lola nila Amari at Amaru kahit lumipat pa kayo ng ibang lugar," nag-aalalang tanong ni Kuya nang i-kwento ko sa 'kanya ang napag-usapan namin ng Ina ni Jaxson kanina lang. Bumuntong-hininga ako at malungkot na tumingin kay Kuya. May punto ang kapatid ko, masasayang lang lahat ng efforts, pera at oras ko kung lilipat ako nang bahay upang magtago sa pamilya ni Jaxson dahil mahahanap at mahahanap pa rin nila kami. "A-anong dapat kong gawin?" Naguguluhang tanong ko pagkatapos ay umupo sa 'kanyang tabi. Rinig ko ang paghinga ng aking kapatid nang malalim kaya agad kong nilipat ang paningin ko sa 'kanya. "Mas mabuti siguro na ipahiram mo na lang ang mga bata sa kanila. Hindi naman siguro sila sasaktan ng pamilya ni Jaxson," ani Kuya patungkol sa kambal. "Sorry for interrupting, but, who's not gonna hurt us, Uncle?" Biglang singit ni Amari sa aming pag-uusap dahilan para bumaling sa 'kanya ang paningin nami
Aniesha's POVKASALUKUYAN AKONG nandito sa Café na nabanggit ni Jaxson upang pag-usapan ang tungkol sa aming mga anak. Marahil ay wala pa siyang alam kung para sa'n ba ang pagkikita namin ngayon. Hindi ko maialis ang bahid ng takot sa aking puso dahil sa mga posibleng mangyari pagkatapos ng pag-uusap namin na 'to pero wala na itong atrasan. Kailangan siya ng mga anak ko at kung ang paglunok ko ng pride ang kailangan kong gawin para sa kasiyahan ng aking mga anak ay gagawin ko. Alas diyes y medya nang makarating ako sa tagpuan namin ni Jaxson. Napaaga ako dahil mahirap nang ma-late at sa tingin ko'y importante sa kaniya ang oras. Maayos naman ang huli naming pagkikita ni Jaxson at sa tingin ko'y hindi na muli pang magiging maayos ang pagkikita namin lalo na kapag nalaman niyang itinago ko sa kaniya ang kanyang mga anak. Magugustuhan nga ba taaga niyang malaman na may anak siya sa akin? Tatanggapin ba niya sila Riri at Ruru? Muli kong naalala si Israel. Marahil ay kung buhay siya magig
Aniesha's POVMAAGA akong nagising nang malapatan ako ng sinag ng araw sa aking balat. Dahan-dahan kong binuksan ang aking mga mata at gulat na napabalikwas ng bangon nang bigla kong makita ang hubad na pang itaas na katawan ni Jaxson. Agad ko namang hinawakan ang comforter at itinakip ito sa buo kong katawan. "B-bakit ka n*kahubad ng pang-itaas?" Wika ko habng masamang tingin ang ipinupukol ko sa kaniya. I heard him chuckled while opening the thick curtain of the window and faced me. "I won't take advantage of your weaknesses. I know my limits," seryosong aniya pagkatapos ay lumabas na sa kwarto habnag dala dala ang kanyang pang-itaas na damit. Naialis ko lang ang pagkakahawak ko sa comforter nang makalabas si Jaxson sa kwarto. Naiinis ako sa sarili ko. Bakit ko nga ba naisip na p*gsasamantalahan ako ni Jaxson?! Psh!Natigil ako sa pag-iisip ng maraming bagay nang biglang tumunog ang cellphone ko. Agad ko namang binasa kung sino ang nag-text doon. -Hi, Aniesha! This is Marvelous.
Aniesha's POVNAGISING ako nang biglang makarinig ako ng katok galing sa labas ng pinto. Wala na si Jaxson sa tabi ko pagkagising ko. I gently rubbed my eyes before I speak. "Sino 'yan?" Tanong ko. "Mom, It's Amari!"In an instant, I immediately went up then get dressed. After that, I walked near the door and opened it. "Good Morning, Riri," I greeted him then I smiled. Biglang nagbago ang reaksyon ng mukha ni Amari pagkatapos kong sabihin 'yon. Ang kaninang masaya at punong-puno ng excitement na mga mata niya ay tila naging malungkot. Mas lalo akong nagtaka at nag-alala nang makita kong tumulo ang kanyang mga luha. "A-anak? Bakit ka umiiyak? M-may nasabi ba si Mama na hindi mo nagustuhan?" Puno nang pag-aalala na tanong ko. "I-I miss U-uncle Israel. He used to call me Riri," umiiyak na aniya. Lumuhod ako sa harap niya upang magpantay ang aming mga mukha pagkatapos ay hinaplos siya sa kaniyang pisngi. "Shhh. Uncle Israel never left. He's still up there, guiding you throughout yo
Aniesha's POVLINGGO ANG lumipas ay walang bago. Nagising ako sa pag-ring ng aking cellphone. Dali-dali ko naman itong sinagot nang hindi man lang nag-abalang tignan sa screen kung sino ang nasa kabilang linya. "Hmmm?" Tanging nasabi ko. "Hello, Mom?! It's Amaru. Kuya and I are with Mamita. We're now heading to China!!" Excited na ani Amaru. Napabalikwas ako mula sa pagkakahiga pagkatapos ay sumagot sa cellphone. "At bakit hindi kayo nagpaalam sa 'kin?!" Nakangusong wika ko. Ni hindi manlang nila ako ginising para makapagpaalam ako ng maayos sa kanila bago sila pumunta sa China. "Mom, that's what we're doing right now. Nagpapaalam kami," ani Amaru sa kabilang linya. I rolled my eyes and looked at the door when I heard someone knocking. "Oh siya sige, mag-iingat kayo, ha? Huwag sasama sa hindi niyo kakilala." Wika ko . "Yes, Mom," Amaru answered then ended the call. Muli akong napatingin sa pintuan nang bigla muling may kumatok. Inis akong tumayo mula sa pagkaka-upo pagkatapos
Jaxson's POV"YUXUAN!!" Sigaw nang aking ina habang nakikipaglaro ako sa aking mga kaibigan.Agad akong humarap sa aking ina dahil kapag hindi ko ito ginawa ay maaari na naman akong parusahan."Mom?" I innocently asked. Alam kong mapapagalitan na naman ako dahil muli akong tumakas mula sa aming mansyon. Hindi kasi ako puwedeng lumabas lalo na't wala akong kasamang Bǎobiāo o kilala bilang bodyguard sa bansang Pilipinas. "Wǒ gàosùguò nǐ bùyào chūqù!" (TRANSLATION: I told you not to go out!)"Duìbùqǐ, mom," nakayukong ani ko, pinipilit na huwag tumulo ang aking mga luha. (TRANSLATION: I'm sorry, Mom.)Pitong taong gulang na ako subalit pakiramdam ko ay tatlong gulang pa rin ako dahil sa inaasta ng aking ina. Madalas ay nahihigpitan na ako subalit pilit kong isinisiksik sa aking isipan na baka ayaw lang ng aking ina na ako ay masaktan ng aking mga kalaro. "Go inside the mansion. Now!" Muling sigaw ng aking ina dahilan para mabilisan akong maglakad papunta sa aming mansyon. Nang maka