Aniesha's POVLINGGO ANG lumipas ay walang bago. Nagising ako sa pag-ring ng aking cellphone. Dali-dali ko naman itong sinagot nang hindi man lang nag-abalang tignan sa screen kung sino ang nasa kabilang linya. "Hmmm?" Tanging nasabi ko. "Hello, Mom?! It's Amaru. Kuya and I are with Mamita. We're now heading to China!!" Excited na ani Amaru. Napabalikwas ako mula sa pagkakahiga pagkatapos ay sumagot sa cellphone. "At bakit hindi kayo nagpaalam sa 'kin?!" Nakangusong wika ko. Ni hindi manlang nila ako ginising para makapagpaalam ako ng maayos sa kanila bago sila pumunta sa China. "Mom, that's what we're doing right now. Nagpapaalam kami," ani Amaru sa kabilang linya. I rolled my eyes and looked at the door when I heard someone knocking. "Oh siya sige, mag-iingat kayo, ha? Huwag sasama sa hindi niyo kakilala." Wika ko . "Yes, Mom," Amaru answered then ended the call. Muli akong napatingin sa pintuan nang bigla muling may kumatok. Inis akong tumayo mula sa pagkaka-upo pagkatapos
Jaxson's POV"YUXUAN!!" Sigaw nang aking ina habang nakikipaglaro ako sa aking mga kaibigan.Agad akong humarap sa aking ina dahil kapag hindi ko ito ginawa ay maaari na naman akong parusahan."Mom?" I innocently asked. Alam kong mapapagalitan na naman ako dahil muli akong tumakas mula sa aming mansyon. Hindi kasi ako puwedeng lumabas lalo na't wala akong kasamang Bǎobiāo o kilala bilang bodyguard sa bansang Pilipinas. "Wǒ gàosùguò nǐ bùyào chūqù!" (TRANSLATION: I told you not to go out!)"Duìbùqǐ, mom," nakayukong ani ko, pinipilit na huwag tumulo ang aking mga luha. (TRANSLATION: I'm sorry, Mom.)Pitong taong gulang na ako subalit pakiramdam ko ay tatlong gulang pa rin ako dahil sa inaasta ng aking ina. Madalas ay nahihigpitan na ako subalit pilit kong isinisiksik sa aking isipan na baka ayaw lang ng aking ina na ako ay masaktan ng aking mga kalaro. "Go inside the mansion. Now!" Muling sigaw ng aking ina dahilan para mabilisan akong maglakad papunta sa aming mansyon. Nang maka
Jaxson's POVI HEAVED a deep breath then smiled. "So, you're saying that they're mine?" Hindi makapaniwalang tanong ko. I knew it! Kaya iba ang pakiramdam ko sa mga batang 'yon! Itago 'man nila sa 'kin ang totoo pero marami akong paraan para malaman ang katotohanan. "Yes, Sir," wika ng tauhan namin sa pribado naming Ospital. Hinimas ko ang aking baba nang panandalian bago nagdesisyon na umalis at kausapin si Clark. Ang private investigator ko. Agad kong sinabi sa 'kanya ang mga gusto kong malaman at sinabi rin nito na kailangan ko raw mag-antay ng isang araw para malaman ang totoo. Hindi naman na ako nagreklamo pa at pinuntahan si Artemis upang ilipat sa mansyon ng aming pamilya. Kasalukuyang inaayos ang kwarto namin ni Cassy. Ang asawa ko. Tunay kong asawa. Medyo marami rin ang nasira dahil sa nangyari noong isang araw.Nang makarating ako sa sarili kong mansyon ay agad kong tinignan akong umakyat sa second floor at pumasok sa kwarto ng aking prinsesa. "Sir, nand'yan ka na po pa
WARNING ‼️ SOME SCENES AND WORDS AREN'T SUITABLE FOR YOUNG READERS. YOU'VE BEEN WARNED‼️Jaxson's POVI WOKE UP with an idea of making my fiancé happy. I need to—I must find her. The woman who carried Aniesha inside her womb for almost 1 year. As far as I can remember, her Mom left her and her siblings due to unknown reason. My eagerness to find Aniesha's Mom became more stronger. I prepared Aniesha some snacks and laid them above the small cabinet beside our bed and gave her a soft kiss on her forehead before I decided to leave. "I'll be back, babe," I whispered before leaving our room. The kids are probably still sleeping. After calling our private investigator I immediately went to the place where Aniesha's Mom is staying. Malubak ang daan. Mabuti na lang at hindi lowered ang sasakyan na nagamit ko. After an hour, I finally found the house of Aniesha's Mom. I went outside and look for her Mom's house. When I thought that I already found it, I immediately get out of the car and
Aniesha's POVMAHALAGA ang buhay kaya hangga't kayang lumaban ay dapat ilaban. Parang sa pagmamahal, kung tingin mo ay deserve pa ng second chance, bigyan pa. Pero if it is more than second chance, I'd rather not. I was mentally suffocated most especially when I knew that I was pregnant by my boss. I thought my life would be easier. He has the wealth, power, and everything that everyone wants to have. Pero hindi pala porke't may pera ka ay magiging masaya ka na. I had everything when Jaxson's Mother told me to hide the children from him. She gave me money, sobra pa nga kung tutuusin. But time came where I feel like there is an emptiness inside my heart that can only be fulfilled by someone. Israel came and I became more active in everything than before. He became my better half; the Father of my twins. I am so thankful that he came to my life and made me realized a lot of things. Life is really unpredictable. We don't know what will happen next. I woke up na wala na si Israel. I
Aniesha's POV"Kailan mo balak ayusin ang team mo, Ms. Zarzuela?!" sigaw sa 'kin ng department head patungkol sa aking team. "They're still adjusting, Ma'am," I uttered while my lowerlip is shaking because of the nervousness that I currently feel. Bahagyang natawa ang aming department head at sinapo ang kanyang noo. Kahit ako ay nas-stress dahil sa aking team. Pinaayos ko na sa kanila ang mga papers na dapat ay gagamitin ni Ma'am Cynthia subalit mas inuna nila ang aming magiging presentation. "Adjusting?! You're always telling me that nonsense excuse, Zarzuela! Ilang taon ba dapat sila mag-adjust?! Kapag puti na ang uwak?! Get out of my sight! I'll be giving you a day to finish the papers that I gave you!" aniya na siyang naging dahilan ng pag-alis ko sa 'kanyang harapan. Ipinikit ko nang panandalian ang aking mga mata at muli itong idinilat pagkatapos ay marahang sinuntok ang dingding sa hallway. Kahit anong pilit ko na maging mabait sa team ko ay pinipilit nila akong ilabas ang
Aniesha's POVMAHIRAP ang buhay pero kailangang lumaban para sa pamilya. Iyon lang naman ang ninanais ko, ang mabigyan ng magandang buhay ang pamilya ko. Bagay na hindi naiintindihan ni Marvelous. Kasalukuyan akong nakatingin sa kawalan habang naka-pokus ang aking mga mata sa mga bituin. Gabi na subalit hindi ko pa rin makuha ang aking tulog. Napagdesisyunan ko na uminom nalang muna ng isang tableta ng sleeping pills at laking pasalamat ko dahil ilang saglit lang ay nakuha ko na ang aking tulog. Kinaumagahan ay agad akong nagising dahil sa pagtunog ng alarm clock ko. Tinignan ko ang cellphone ko naghahangad na baka may text sa akin si Marvelous ngunit sa kasamaang palad ay wala. I bitterly smiled then decided to take a bath. Pagkatapos kong maligo ay agad akong nagbihis. Marahil ay kaya medyo nahihilo pa ako ay dahil sa sleeping pills na ininom ko kagabi. "Inaantok pa ako," bulong ko habang naglalakad palabas ng kwarto. Nadatnan ko ang pamilya ko na nag-iingay ng kaaga-aga dahil
Aniesha's POVPAGKARATING namin sa kompanya ay ramdam ko ang tinginan ng mga ka-trabaho ko. Kakabukas pa lang ng kompanya kaya abala ang lahat sa kani-kanilang departamento at kasalukuyan silang nag-i-interview ng mga aplikante. Marahil ay galit sila sa 'kin dahil mismong sa bibig ko noon nanggaling na ayaw ko na may nale-late ni isang minuto sa pagpasok sa trabaho pero heto ako ngayon, mahigit isang oras nang late. "You're scared, aren't you?" biglang tanong ni Montenegro dahilan para makagat ko ang pang-ibaba kong labi. "It's kinda weird. Bakit no'ng nalaman mo na kamag-anak ko si Uncle Philip nag-iba na rin 'yong treatment mo sa 'kin? Like, I'm still Montenegro, Montenegro that you used to scold before," natatawang dagdag niya. Hindi agad ako naka-imik. Bakit pakiramdam ko laging sarcastic ang tono ng pananalita niya sa 'kin?"Ah.. h-hindi naman," kamot ulong sabi ko. Kasalukuyan siyang nakatingin sa 'kin. Tila ba may inaantay na mayroon pa akong idudugtong sa mga sinabi ko. M