KABANATA 39“Yah! Colton, wag mo akong bitawan ha!” sigaw ko kanya lalo na at malayo pa kami sa bangka. “Kuya, sabi ko wag niyong bilisan e,” natatawang wika ko kay kuya na nag-drive nung humula sa banana boat. “Pasensya na ma’am, walang trill kapag hindi kayo ihuhulog sa tubig,” wika naman ni Kuya. At tumawa pa talaga si kuya? Akala niya ba nagjo-joke lang ako? Sobra akong kinabahan ng bumilis ang takbo ng humihila sa banana boat. Lalo na ng maramdaman ko na tumaob, mas inuna ko pang sumigaw kesa isipan na malulunod ako. Mabuti na lang talaga at nandun si Colton at mabilis akong hinawakan sa bewang. Mag-iinarte pa ba ako? E hindi nga ako marunong lumangoy. At dahil saktong malapit na magtanghalian ay nag-stop over muna kami sa isang isla kung saan kasama sa package na inavail niya. Pagbaba pa lang ay nakita na namin ang isang kubo kung saan may lamesa na puno ng pagkain. May iba’t ibang prutas katulad ng saging, pakwan, melon, oranges at hinding hindi mawawala ang mangga. Meron
KABANATA 40“Binibigyan sila ng pagkain. Inaaya ko na sila kanina pero siguro nahihiya kaya hinati ko yung mga natira nating pagkain.”Hindi na nagsalita si Colton kaya ipinamigay ko ang iba pang paper plate hanggang sa maubos, pagtingin ko sa kanya ay nakatingin din pala siya sa ‘kin. Ngumiti ako at nag-thumbs up pa sa kanya, ngumiti rin naman siya pabalik at nag-thumbs up. Pagkatapos kumain ay magpahinga raw muna kaya mabilis akong tumakbo papunta sa duyan na nakakabit sa dalawang malaking puno sa isla. “What the fuck, Fily?” takang tanong ni Colton ng bigla akong tumakbo. Mabilis akong umupo sa duyan at pinagalaw ito. Pumikit pa ako para damahin ang simoy ng hangin sa boracay. “Bakit bigla-bigla ka na lang tumatakbo, Fily? Madaming mga ugat at tuyong kahoy ang nakakalat hindi ka ba nag-iingat?” seryosong tanong niya ng makarating siya sa duyan na tinakbo ko. “Nag-ingat naman ako, Colton. Wala naman akong galos oh!” masayang wika ko at pinakita pa ang tuhod ko sa kanya. Napabu
KABANATA 41Nakasubsob ang mukha ni Colton sa pagkababae ko at dahan-dahan akong kinakain doon. Napuno ng mga ungol ko ang buong kwarto. Kahit anong pigil ko ay kusang kumakawala ang mga ungol dahil sa sarap na pinapalasap niya. “C-colton, lalabasan ako….ahhhh,” sigaw ko. Hinawakan ko ang ulo niya para ialis sa pagkababae ko pero diniin lang nito ang kamay ko sa bedsheet at binilisan ang pagkain sa ‘kin. Napaliyad na lang ako sa sarap ng labasan ako sa bunganga niya. Ramdam ko pang dinidilaan niya ako roon at nililinis ang bukana ko. “S-shit, Colton. Stop,” saad ko at pinigilan na siya nang sinubukan na naman niyang lapain ang aking kaselanan. “What? I missed licking it, Fily!” giit niya. Nasampal ko pa ng mahina ang bibig niya dahil sa pagiging bulgar. “P-pero nanginginig pa ako, Colton. Hindi naman ako tatakbo,” wika ko sa kanya. “Sa bagay, akin ka lang,” bulong niya at humiga sa likod ko. Humawak ang kamay nito sa bewang ko at pinisil pisil. Hanggang sa umakyat ang mga kamay
KABANATA 42“Shitttt, ang sarap,” naibulong ko ng maisagad ko na ang kahabaan niya. Pero nagdadahan dahan pa rin ako dahil baka mabisaklat ako sa laki niya. “You look so perfect on that spot,” saad niya habang malamlam ang matang nakatingin sa ‘kin at lumilipat sa magkasugpong naming ari. “Alam ko, Colton. Gusto mo bang pasarapin ko pa?” nang-udyok pa talaga ako. Nagulat naman ang reaksiyon ng lalaki at mabilis na nagbago ang itsura. Ngayon ay madilim ang mga mata nito habang nakatitig sa ari kung saan ako nagtataas baba. “Gawin mo lahat ng gusto mo.”Nang sabihin niya iyon ay bigla kong ibinagsak ang katawan ko sa kahabaan niya. Naramdaman kong halos sumanggi na iyon sa bahay bata ko. “Ohhhhh.”“Ahhhhh.”Nang marinig ko ang mga ungol niya ay mas ginanahan akong magtaas baba sa kahabaan niya. Minsan ay dahan-dahan, tapos bigla kong bibilisan tapos babagalan para kintilan siya ng malilit na halik sa pisngi. “Fuck! Let me kiss that fucking lips! Fily!” madiing sigaw nito ng ilayo k
KABANATA 43“Ayaw mo ba talagang kausapin muna si Colton? Alam ko may paliwanag siya, Fily!” pangungulit ni Vernon. Kanina pa ako pinipigilan ni Vernon na umalis sa campus dahil magkikita nga raw kami ni Colton. Pero dahil sa pinakitang litrato sa ‘kin ni Devia ay mas gugustuhin ko na lang na iwasan siya kesa naman makapagsabi ako ng pagsisisihan ko. “I know what you are doing, Vernon! Pero gusto ko munang magpalamig ng ulo. Ayokong kausapin siya ngayon kase baka kung ano pang masabi ko,” wika ko ng huminto ako sa tapat ni Vernon. Napakamot naman siya ng ulo niya at pinadaan na ako. Nasa gilid ko naman si Devia na nakayuko lang at sumusunod sa ‘kin. Siguro nagu-guilty siya dahil siya ang nagpakita nung litrato pero she has been my bestfriend eversince we are in elementary. Minsan ay mas nagtitiwala pa nga ako sa mga sinasabi ni Devia kesa sa mga ginagawa ko. Ganun kalaki ang tiwala ko sa kanya. “Shit, ang pogi niya talaga no? Swerte talaga ni Queen F, araw-araw ba naman hinahati
KABANATA 44:Napakamahiyain talaga ng kaibigan ko pero sa totoo lang, dahil sa kanya kaya nakilala ko si Colton. Then naging close ko na rin ang iba nilang player kaya nakakabiruan ko na pati si Vernon. Hindi naman daw big deal sa kanya na naging crush ko siya. At normal lang daw iyon dahil sa taglay niyang kagwapuhan. Buhat na buhat ang bangko Mr. Vernon!“V, samahan mo si Dev sa national. Naka-schedule na ang date namin ni Fily ngayon,” wika ni Colton at pumalag ako pero mabilis namang hinila ni Vernon si Devia. Gulat na gulat pa si Dev dahil sa ginawa ni Vernon pero wala na rin itong nagawa at kumaway na lang habang tangay-tangay ni Vernon. “What are you talking about?” inis na bulong ko sa kanya dahil ang dami pa ring estudyante ang nakatingin samin at gustong maki-usyoso sa pinag-uusapan namin. “Why?Bawal ko bang i-celebrate ang weeksary natin? Nakaka-hurt naman na hindi mo maalala ang important dates ng relationship natin,” pinalungkot niya pa ang boses niya. “Stop it, Colt
KABANATA 45Medyo pamilyar sa ‘kin ang mukha ni Bree pero hindi ko tanda kung saan ko ba siya nakita. Bumalik lang ako sa reyalidad nang tawagin ako ni Colton. “Fily, akala ko ba gusto mo mag-beach?” sigaw niya. Malayo na pala ang nalakad niya kaya nagmamadali akong humabol sa kanya. “Oh my god!” sigaw ko ng muntikan na akong madulas dahil sa naapakan kong basa. Kumakabog ang puso ko habang ini-imagine kung anong mangyayari sa ‘kin. Kung maho-hospital ba ako o mawawalan ng malay. Baka mas mahiya ako sa makakakita sa ‘kin na nadulas ako, pero hindi ko naman naramdaman na lumagapak na ako sa sahig. “Fily?” tanong ng lalaking may hawak sa ‘kin. Unti -unti kong binuksan ang mata ko at nakita ang pamilyar na mukha ng ex ko. Mabilis ko siyang tinulak kaya muntik na naman akong madulas pero may humawak sa braso ko para ma-maintain ko ang balance ko. “Salamat,” wika ko at tumalikod na sa kanya. Pero narinig ko ang mahina nitong tawa kaya kahit ayaw ko siyang harapin ay napahinto ako sa
KABANATA 46“It’s your mission right? Kung ganoon ikaw na rin ang maging date ko, wala na akong oras para maghanap pa ng iba.”Napasimangot tuloy ako bigla, parang napilitan lang siya. Pero ano bang inirereklamo ko? Hindi ba’t gusto ko rin namang ma-experience ang ganito? “Choosy ka pa ha!” pabirong wika ko at iuusod na sana nag upuan ng pigilan niya ako. Nagtataka tuloy akong napatingin sa kanya. Ayaw ba akong paupuin neto?“Let me do that for my date,” nakangiting sabi niya. At ipinagusod ako ng upuan, napahawak tuloy ako sa garter ng panty ko kase baka mahulog bigla. Nakakahiya naman, grabe naman kasi siya kung makangiti kitang kita ang all white na teeth. Napakagat na lang ako sa labi ko at umupo sa upuan na inusod niya. Hindi tuloy ako makatingin sa kanya at muli na namang napasulyap kay Bree na nakasilip sa bintana. Nakita kong naka-thumbs up pa ang dalawa niyang kamay bago tuluyang nilisan ang kubong ni-reserve ni Colton. “Ano pa lang babaguhin mo sa kontrata?” tanong ko ka
KABANATA 129Nung gabing iyon ay iniyak na namin lahat ng sakit, hindi ko man buong alam kung anong nangyari sa pagitan nila ni Kassius. Ramdam ko kung gaano kabigat iyon para sa aking sekretaryana itinuring ko na ring mahalagang parte ng aking buhay. Alam ko sa sarili kong ibubuwis ko rin ang buhay ko para kay Pam. Isa siya sa mga taong walang pagdadalawang isip na pagbibigyan ko nga buhay ko basta kapalit nun ay ligtas at masaya siya. Galit na galit ako kay Kassius pero sinabi na ng babae na ayaw niya ng makialam pa kami sa buhay ng lalaki. Sapat na raw ang pagiging tanga at bulag niya sa nakalipas na panahon para pag-aksayahan pa ito ng panahon. “Are you still sleeping, Fily? Mauuna na ako sa company,” pagpapaalam ni Pam. Napabalikwas ako sa higaan ng marinig ang kaswal na boses niya na nagpapaalam. Bumuntong hininga muna ako bago ko binuksan ang pintuan para sana paghingahin muna siya. “Pam! I told you, wag ka ng pumasok ngayon. Ako na ang bahala muna sa kumpanya okay? Just re
KABANATA 128“You’re clearly angry to me, Ms. CEO?” mapanuyang saad niya kaya nilingon ko ito gamit ang nanlilisik kong mata. Kanina pa siya sunod ng sunod kahit sinabi kong wag siyang sumunod. Alam kong napakababaw ng dahilan kung bakit naiirita ako sa kanya. Pero hindi ko rin naman maiwasang magpantig ang tenga lalo na sa tuwing tinatawag ako nito sa pangalan ko. Mas naaalala ko lang siya!Kaya mas gusto kong hindi niya ako tinatatawag kasi mas lalo lang akong nangungulila. Pero alam ko ring wala na akong Colton na babalikan, lalo na at inamin niya na rin naman na mahal niya talaga si Devia. “Kailangan mo ng abogado para sa Dad mo diba?” tanong nito kaya napahinto ako sa pagmamadaling makaalis sa harapan niya. Ito naman talaga ang dahilan kung bakit ginusto kong pumunta ng Manila. Ang humanap ng magaling na abogado para kay itay. Hindi lang basta abogado na ipipresinta siya sa korte subalit ilalathala rin ang katotohanan sa buong korte at medya. Sirang sira ang imahe ni itay da
KABANATA 127Tatawagan ko na sana si Pam ng mauna na itong tumawag sa akin. Magsasalita pa sana ako ng mauna na itong mag-panic sa kabilang linya. “Shit Fily, alam kong papunta ka ngayon sa kumpanya. At God knows na gusto kitang samahan pero kailangan ako ni Kassius ngayon e. Pwede bang ikaw na muna ang tumapos kahit yung sa interview lang?” nagmamadaling tanong nito. At dahil wala naman akong magagawa ay umuo na lang ako, mukhang may malaking problema si Kassius kaya tarantang taranta ang gaga. “Alright, alright. Just calm down Pamela! You better drive sane! Kumalma ka dahil baka ikaw pa ang problemahin ni Kassius,” sigaw ko kaya naman unti-unti kong narinig ang pagkalma nito. Goodjob Pam!Pagkatapos niyang ibaba ang telepono ay mabilis na akong pumasok ng kumpanya at dumiretso na sa function hall kung saan ginaganap ang interview. Huli akong pumasok kaya nagulat ang mga recruiter, isang head ng marketing, head ng human resources at si Pam dapat. Palagi naman ay walang palya ang
KABANATA 126Buong akala ko ay isang malungkot at madrama na naman ako buong byahe pero dahil sa katabi ko. Hindi ko alam kung nandito ba ito para bwisitin ako o sandali niyang tinatanggal lahat ng hinanaing at sakit na tinatamasa ko.Gayunpaman, kapatid pa rin ito ng lalaking nanakit at nagpakulong kay itay. Kaya hindi ko siya lubos na mapagkatiwalaan, pero heto pa rin ako at nagpipigil ng tawa dahil sa mga sinasabi niya.“May interview ako ngayon, pero hindi pa ako nakakapag-ensayo dahil sayo,” sumbat bigla nito kaya naman napasimangot ako. “Aba! Sino bang nagdadadaldal sa tabi ko ha?” masungit na tanong ko sa kanya. Siya itong kanina pa nagsasalita sa tabi ko. Ngayong kinakausap ko na rin siya ay bigla niya akong pupunahin kaya hindi siya makapag-practice dahil sa ‘kin.“Joke lang, masyado na akong magaling para mag-practice no! Baka makita pa lang nila ako pasado na agad to!” pagyayabang nito kaya hindi ko mapigilang humagalpak ng tawa.Dahil sa lakas ng tawa ko ay napapatingin
KABANATA 125Nakatayo lang ako dun habang walang magawa kundi umiyak at magmakaawang huwag nilang kunin ang itay. Pero kahit anong iyak at hagulgol ko ay ni isa ay walang makarinig ng boses ko. Maging sarili ko ay hindi ko na rin marinig dahil sa paulit-ulit na tunog ng police car, sigawan ng mga tao, maging ang ingay sa daan. Nang tumahimik na lahat ay nakita ko na lang ang sarili kong napaupo sa bakuran namin. Ang dating bahay na puno ng saya ay parang kusang nawalan ng ligaya. Maging ang mga halaman sa paligid ay mukhang malungkot dahil mga nakatungo ang mga dahon nito. Hindi ko alam kung malungkot rin ba sila dahil kinuha ng mga pulis ang matiyagang tumutulong kay inay upang diligan sila o sadyang malalanta na sila. “Wala ng magdidilig ng isang timba sa inyo,” pabirong bulong ko pero naalala ko lang ang masasayang kwentuhan at asaran habang nagdidilig sa bakuran na ito. “A-anak, a….anong gagawin natin? H…hindi kayang pumatay ng itay ninyo. B-bakit ayaw maniwala ng mga pulis?
KABANATA 124Mukhang nakikiayon rin ang kalangitan sa tinatamasa kong pighati, malakas ang bawat patak ng ulan pero hindi nun napapawi ang sakit ng mga salita ni Colton. Muli, siya lang ay may kayang dumurog sa ‘kin ng ganito bukod sa mga mahal ko sa buhay. Habang naglalakad sa gitna ng galit na galit na ulan, walang ibang pumapasok sa utak ko kundi paano ko palalakihin mag-isa ang anak ko. Pero isa lang ang sigurado ako, mamahalin at lalaking puno ng pagmamahal ang batang nasa sinapupunan ko. Hinintay kong habulin niya ako, pigilan na wag siyang iwanan pero hanggang sa makarating ako sa sakayan ay walang Colton ang tumawag at pumigil sa ‘kin. Happy Anniversary! Mas lalo akong nanghina at nanlumo ng makita ang naka-schedule sa calendar ko. Simula ng makaalala ako ay nga-notes ako ng mga special dates. At isa na roon ay ang anibersaryo namin ni Colton, excited pa akong i-surpresa siya ngayong araw pero hindi nangyari dahil na-hospital ako. Nakalagay sa notes na bibili sana ako ng
KABANATA 123“May importante ka bang sasabihin sa kapatid ko Miss?” nakangising tanong nito bago pinasadahan ng tingin ang kabuuan ko. Kung wala lang akong kailangan sa kanya ay baka sinapak ko na ‘to sa paraan ng pagtitig niya! Hanggang makaabot kami sa tenth floor ay puro tanong ang binabato nito sa akin kaya naman dahil sa inis ko ay napasigaw na ako. “Girlfriend ako ng kapatid mo, okay na? Kung wala ka ng ibang gustong tanungin pwede bang lubayan mo na ako? Kasi gustong gusto ko ng makita si Colton,” sigaw ko kaya naman napahinto ito. “Chill, if that’s what you want iiwan na kita rito.” Nakangisi pa rin ito habang paalis kaya napakalaki ng pagkakaiba nila ng kapatid niyang bugnutin at masungit. Nang iwanan niya ako ay mabilis na akong pumunta sa opisina ni Colton at walang katok-katok akong pumasok. “Love, I miss yo-” naputol sa ere ang sasabihin ko ng makita si Colton na may kahalikang babae. Para akong tinusok ng libo libong patalim sa nakita ko. Kaya ba hindi niya ako mabi
KABANATA 122Sobrang saya ko ng malaman ko na buntis ako, mas ginanahan akong kumain at maglakad-lakad para makalabas kaagad ng hospital. Nakakita rin ako ng mga batang naglalaro kaya naman pinanuod ko itong maglaro, sa susunod na taon ay baka ako naman ang naghahabol sa ganyan kalaking bata. “Are you girl or boy kaya baby? Pero kahit anong gender mo, mahal na mahal na agad kita,” naluluhang sambit ko habang haplos ang aking tiyan na wala pang senyales ng pagbubuntis. Wala man sa plano ang bata ay alam kong magugustuhan at mamahalin rin ito ng tatay niya. Palagi kong nakikita si Colton na palaging tumitingin sa mga bata at minsan ay nakikipaglaro pa sa mga ito. May isang beses pa nga na halos ayaw na siyang bitawan nung bata dahil wala siyang kapaguran sa pakikipaglaro sa mga ito.“Medyo malungkot lang si mommy anak, sabay sana naming nalaman ng daddy mo na ipinagbubuntis kita,” patuloy na haplos ko sa aking tiyan. Wala man siya ngayon ay ipinangako ko naman na siya ang pinakaunan
KABANATA 1213 days have passed at hindi ko na ulit nakita si Colton. Hinihintay ko siyang bumisita pero kahit anino niya ay hindi ko man lang naramdaman. I texted and calld him pero kung hindi available ang numero niya ay pinapatayan niya ako ng tawag. Which is very malayo sa Colton na gusto palaging naririnig at nakikita ako. FLASHBACK“Love, when I happen to be unreachable please be patient with me,” saad ni Colton habang nakayakap sa likod. Nanunuod kami ng movie kung saan bigla na lang siyang naglambing at pumunta sa likod ko. Nakayakap habang nakasandal ang baba sa aking balikat. “Will it happen, love?” tanong ko habang nasa telebisyon pa rin ang tingin pero ang atensyon ko ay nasa lalaking nakayakap sa likod ko. “Hindi ko kayang baliwalain ka Fily. Pero kung sakaling mangyari iyon ay sana alam mong mahal na mahal kita,” bulong nito na nagbigay ng kakaibang pakiramdam sa kaibuturan ko. This night was suppossed to be a happy one, we were happy not until he came back from the