KABANATA 46“It’s your mission right? Kung ganoon ikaw na rin ang maging date ko, wala na akong oras para maghanap pa ng iba.”Napasimangot tuloy ako bigla, parang napilitan lang siya. Pero ano bang inirereklamo ko? Hindi ba’t gusto ko rin namang ma-experience ang ganito? “Choosy ka pa ha!” pabirong wika ko at iuusod na sana nag upuan ng pigilan niya ako. Nagtataka tuloy akong napatingin sa kanya. Ayaw ba akong paupuin neto?“Let me do that for my date,” nakangiting sabi niya. At ipinagusod ako ng upuan, napahawak tuloy ako sa garter ng panty ko kase baka mahulog bigla. Nakakahiya naman, grabe naman kasi siya kung makangiti kitang kita ang all white na teeth. Napakagat na lang ako sa labi ko at umupo sa upuan na inusod niya. Hindi tuloy ako makatingin sa kanya at muli na namang napasulyap kay Bree na nakasilip sa bintana. Nakita kong naka-thumbs up pa ang dalawa niyang kamay bago tuluyang nilisan ang kubong ni-reserve ni Colton. “Ano pa lang babaguhin mo sa kontrata?” tanong ko ka
KABANATA 47Napatitig ako sa kanya ng sabihin niya iyon. Kita ko pa kung gaano kaputi ang ngipin nito habang nakangisi mula sa kanyang kinauupuan. Naka-veneers ba siya?Alam kong wala lang naman sa kanya lahat ng ito!May pera siya kaya pwede siyang maglaro ng ganito. Habang ako, natawa na lang ako sa isip ko, wala akong ibang matatakbuhan kundi ang alok niya sa ‘kin. Hindi ko man maisip ang sarili kong nasa ganitong sitwasyon pero tignan mo nga naman, grabe kung maglaro si tadhana. Habang nakatingin sa kanya ngayon ay naaawa ako kay Devia, paano niya nakakayang mahalin ang isang lalaki na harap-harapan siyang niloloko? Pero hindi ko naman masisisi ang babae, dahil sa kanya pa rin naman umuuwi si Colton. Pero sapat ba iyon?Tumikhim siya kaya napatingin ako sa kanyang gawi. “Tungkol sa kontrata, I have a few changes.” Na-curious tuloy ako kaya tumitig ako sa kanya, tumango pa ako para ipaalam sa kanya na nakikinig ako. “Una, itataas ko ng 100,000 ang binibigay ko sa ‘yo-” “Talaga
KABANATA 48Napapikit na lang ako ng makita kong tumango siya sa harapan ko.” Plano natin, Fily,” seryosong sambit niya habang nakatitig sa ‘kin. “T-tapos ngayon ko lang malalaman?” mahinang tanong ko sa kanya. “That’s my second conditon, Fily. Wala kang ibang dahilan para tanggihan pa ang alok ko, ngayong linggo rin ay may hiring sa kumpanya ko. Make sure to make a time to attend it,” saad niya. Hindi ko pa man lubusang nadi-digest ang sinabi niya ay biglang bumalik si Bree dala ang pagkain na hawak ng dalawang waiter. Hindi ko alam ang pangalan nun pero mukhang masarap, ito ata ang tinatawag nilang steak. Medyo nandiri pa ako ng makitang mapula pa ang laman pero ng matikman ko ay masarap pala. Ininom ko rin ang juice na nasa gilid ng plato ko, akala ko ay simpleng juice lang pero parang soda kapag ininom. Nahihiya man ay tinawag ko pa ang isang waiter para humingi ng refill. “U-uhm, kuya pwede po bang pa-refill? Ang sarap pala nito,” nahihiyang saad ko pero mabilis namang kinu
KABANATA 49“Okay ka lang ba? Gusto mo bang magpa-check up?” Nahimigan ko ang pag-aalala sa boses niya pero marahan ko lang niyugyog ang mga naiisip ko. Parte lang ng plano ‘yan Filoteemo! Wag kang delulu!“Hindi na, Colton. Masyado na kitang naaabala para sa kasunduan na ito. Pwede namang inuman ‘to ng gamot. For sure mawawala rin to pag naligo ako sa dagat mamaya,” kunyari’y natatawang wika ko. “Bakit hindi mo ako pinapansin kanina? Para akong kumakausap ng multo. Did I offend you? Or may hindi ka gusto sa revision ng kontrata?” sunod-sunod na tanong niya pero umiling lang ako. “Medyo sumama lang talaga ang pakiramdam ko, Colton. Wala ng ibang rason.” “Why am I like this Fily? Pakiramdam ko hindi lang dahil masama ang pakiramdam mo.” “Ano ba Colton! Katulad ng sinabi ko masama lang ang pakiramdam ko,” inis na sigaw ko at hinawi ang kamay niya. Parang sasabog na ang ulo ko dahil sa mga tanong niya, baka kapag hindi ko tinanggal ang kamay niya ay maisawalat ko na ang totoo kong
KABANATA 50Papunta na kami ng airport pabalik ng Manila ng biglang tumawag ang nanay ni Colton. Pagtingin ko sa kanya ay nakatingin din siya sa tumatawag sa cellphone ko. “Take it, Fily.” “Wait lang, sandali lang ‘to,” wika ko at lumabas sa balcony ng hotel room namin. Kinakabahan ako sa gustong gawin ni Colton para tigilan na siya ng nanay niya. “H-hello, Ma’am,” kinakabahang saad ko. Napahawak na lang ako sa dibdib ko sa sobrang kaba, “How’s my son? Did you manage to break them apart?” “M-ma’am, ginagawa ko po ang lahat ng makakaya ko pero sa ngayon po ay pakiramdam ko may tiwala na po si Colton sa ‘kin, k-kung mabibigyan niyo pa po ako ng kaunting oras ay-” “Hindi ko rin naman inaasahang magagawa mong landiin ang anak ko ng 5 araw lang. Alam kong babalik sa ‘kin ang anak ko para tulungan siyang tuluyang alisin si Devia sa buhay niya. At kapag nangyari iyon ay matutuloy na ang plano ko.”Para akong nabunutan ng tinik dahil sa sinabi niya pero hindi ko maintindihan ang planong
KABANATA 51May tinawagan din si Colton pagkababa namin ng eroplano, sobrang busy niya pag-land pa lang ng eroplano kaya nakasunod lang ako. “A-anong nangyayari, C-colton?” nagtatakang tanong ko ng may nagsidatingan na mga sasakyan. “I need to do something, Fily. Mauna ka na sa condo okay? Susunod ako kaagad,” mabilis na sabi niya ng alalayan niya ako pasakay ng kotseng tumigil sa harapan namin. Hindi pa man ako nakakapagpaalam sa kanya ay sinarado niya na ang pintuan at mabilsi na pinaalis ang mga sasakyan sa harapan ko. Napatingin na lang ako sa likod ng hindi ko mabuksan ang bintana, nakita kong pumasok siya ulit sa airport kasama ang mga lalaking naka kulay itim na tuxedo. “A-ah, kuya ano po bang nangyayari? P-pwede niyo po bang ipaliwanag sa ‘kin?” tanong ko sa driver. Ngunit tinignan lang ako nito mula sa salamin at muling nag-focus sa pagda-drive. Hinalughog ko ang cellphone ko sa bag pero pagbukas ko ay nakaitim lang ito. “Ahhh! Ngayon pa talaga na lowbatt? K-kuya sa cond
KABANATA 52Naramdaman ko na lang ang mga halik niyang bumaba mula sa labi ko patungo sa mga dibdib. Tanging ungol na lang ang nagawa ko dahil sa nararamdaman kong sarap. “C-colton,” bulong ko sa pangalan niya bago ako napahawak sa buhok ng ng tuluyan ng bumaba ang bibig niya sa pagitan ng mga hita ko. Nung una ay mahihinang dila pa lang ang nararamdaman ko pero ng sabayan niya iyon ng kamay niya ay hindi ko na alam kung saan ko ipapaling ang ulo ko. “S-sandali, C-colton lalabasan na k-” hindi na natuloy ang sasabihin ko ng tumaas siya at pinugpog ako ng halik sa labi at pisngi. Napasigaw na lang ako sa sobrang sarap ng bilisan niya ang paggalaw ng daliri niya sa pagitan ng mga hita ko. Nanghina na lang ang katawan ko kaya napahiga ako sa kama namin ni Colton. Muli siyang umibabaw sa ‘kin habang himas himas ang pagkalalaki niyang kasing tigas na ng bakal. Dahan-dahan niya iyon tinapat sa ‘kin kaya muli na naman akong napahalinghing sa pamilyar na pakiramdam sa tuwing nag-iisa ang
KABANATA 53“Ayon sa mga netizens ay kabit ba raw ni Mr. Villagonzalo ang nasa litratong kumakalat habang sweet na sweet silang nagkukulitan sa eroplano pabalik ng Manila?” tanong ulit kay Devia. “I-isa lang ang masasabi ko, hindi ako ang nasa litrato.” Pagkatapos niyang sabihin iyon ay umalis na siya sa pugad ng mga interviewer. Maging ako na nasa condo ni Colton ay nanginginig ang kamay. Alam kong ang mga litratong iyon ay ang kuha sa amin nung estrangherong lalaki. Tama ang pakiramdam ko sa lalaking iyon, naalala ko ang conversation ni Colton at ng kausap niya kanina. Ang pinapa-delete niya siguro ay ang post tungkol sa nag-leaked naming litrato galing sa eroplano pabalik ng Manila. Mabilis ko ring kinuha ang cellphone ko at tinignan ang article tungkol sa kabit raw ni Colton, lahat ng nababasa kong komento ay puro masasama. “Tangina kang babae ka! Alam mong may girlfriend yung tao pero nilalandi mo pa rin.”“Mamatay ka sana! Sinasaktan mo yung idol ko.”“Sure akong walang pam
KABANATA 99“Ako, Fily!” malalim na saad ng boses galing sa likod ko. Para akong nabuhusan ng malamig na tubig ng mapagtanto kung sinong nasa likod ko. Hindi ko man lingunin ay kilala ko na siya, malakas na rin ang tibok ng puso ko kaya naman mas lalo akong natuod sa kinauupuan ko. “C-colton!” utal na saad ko at tiningala siya. Mapanuri ang mga mata nito na tila hinahalukay kung anong nasa isip ko. “That’s a confidential information, Kassius!” mariing saad ni Colton pero sa ‘kin pa rin nakatingin at naghila ng upuan para tumabi sa ‘kin. Pupwede namang pang-apatan ang lamesa pero bakit kailangan niyang sumiksik sa tabi ko? Mas lalo tuloy akong hindi mapakali dahil nagtatama ang braso namin. “Well, ikaw ang umamin bro. I am not planning na sabihin sa kanya na ikaw ang nagpapa-background check though,” kibit balikat na saad naman nitong si Kassius at ngumiti ng bahagya ng makita ang secretary kong pabalik. Hindi man lang nahiya ang lalaking ito na titig na titig sa babae, “Baka mat
KABANATA 98Bumabagabag sa ‘kin yung mga marinig kay Devia kaya mas lalo akong na-curious sa nangyayari sa kanya. Ngunit pagbalik sa opisina ay sunod-sunod ang inaayos ko kaya naman hindi na muling sumapit sa isipan ko ang ideyang iyon. “Call the hospital for the bill and settle it,” utos ni Colton at itinawag na lang iyon sa ‘kin. Mukhang napakabusy niya kaya maging ang pagtayo sa kinauupuan ay hindi na magawa. Naiintindihan ko naman dahil may nakita rin akong media sa baba kanina. Mabilis kong tinawagan ang hospital at binayaran ang hospital bills. Pero kahit pwede ko namang bayaran through phone call ay mas pinili kong umalis ng kumpanya para sa ibang bagay. Kikitain ko si Pam ngayon para sa importanteng papeles na kailangan kong pirmahan. Kinailangan ko pang maghintay saglit sa kanya dahil traffic daw. “Ma’am, pasensya na po! Sobrang traffic po talaga sa daan,” humihingal na saad ni Pam. Kahit nagmamadali ito ay kitang kita pa rin ang gandang taglay, hindi ko nga alam kung ba
KABANATA 97Habang may inaayos at tinitignan si Colton sa cctv ng resort ay nagpaalam ako na pupuntahan ko ang bata sa hospital. Inaalo ko ang nanay ng batang nasa hospital gamit ang pribadong sasakyan ng resort. “Please, don’t cry na po. I know the company will help your son, Ma’am,” pag-aalo ko sa ginang habang umiiyak ito. “Help? E sa mukha ng may-ari ng resort ay parang ayaw magbigay ng tulong!” saad nito at muli na namang humagulgol. Kahit ako naman ay iisipin kong walang pakialam yung may-ari kung ganun din siya makapagsalita. Naiintindihan ko naman na baka nadala lang ng emosyon si Ma’am kaya niya nasabi iyon. At naiintindihan ko rin si Colton dahil reputasyon ng resort nila ang nakasalalay dito. Pagdating sa hospital ay nasa emergency room pa araw ang bata kaya naupo muna ako sa upuan doon. Parang kanina lang ay masaya kaming kumakain tapos biglang may ganitong aksidenteng mangyayari. Bukod sa cellphone ay wala na akong ibang dalang gamit, na-text ko na rin ang boss ko na
KABANATA 96THE ACCIDENTLumabas na rin ako dahil mukhang may plano pa silang tumambay sa opisina ni Colton. Marami rin akong gagawin at iaayos para sa sched ng boss ko. “I told all of you to not come here!” sigaw ni Colton. Mukhang nakita na nito ang mga kaibigang bigla na lang bumisita sa kanya rito sa resort. Narinig kong nagsisigawan na sila pero hindi ko na lang inalintana dahil mukhang normal na sa kanila iyon. “Hello, Mr. Fabregas? Secretary of the chairman speaking,” bati ko ng biglang tumawag ang head ng safety officer. Mukhang may problema dahil nakuwento si Ma’am Olive na minsan lang daw talaga tumawag ang safety officers. Lalo na kung tungkol sa mga aksidente, hindi tumataas sa tatlo ang tawag na natanggap ni Ma’am Olive last year. Kaya kinabahan ako ngayon dahil baka may aksidente pero sana ay wala. Pero wala nga namang pinipiling oras ang aksidente, mas nakumpirma ko lang iyon ng marinig ang unang binigkas niya. “Kailangan po ng presensya ng chairman, may isang bat
KABANATA 95“I-i mean, bago pa lang ako dito diba? S-so first thing that I would think ako ang ililipat,” utal na saad ko at yumuko mula sa mga titig niya. “Katulad ng sinabi ko, wag mong pagdudahan ang sarili mo. Even I, naa-amaze ako sa pinapasa mong report,” nakangiting saad niya. It was fulfilling though, I really worked hard para walang masabi si Ma;am Olive na hindi ako competent at hardworking. Ang para na rin mabigyan ng self satisfaction ang sarili ko no, hindi madali maging secretary pero nakakaya ko. Kaya ang mga ganitong compliment ay talaga namang nakakaantig at sobrang nata-touch ang puso ko. Nang maalala ang usb ay kailangan ko pang humugot ng madaming self confidence kay Colton. “Nga pala, can I see what’s inside the usb?” tanong ko kay Colton sa kalagitnaan ng pagkain namin. “Really? Ngayon mo talaga gustong panuorin? Habang kumakain?” tanong niya. “Oo?” patanong kong saad sa kanya pero nakita kong dumilim ang mga mata niya. Tumayo siya at kinuha ang laptop mula
KABANATA 94Medyo tulala pa rin ako dahil sa sinabi niya pero mas kailangan kong mag-function dahil wala na akong ibang katulong sa pagiging sekretarya niya. Inayos ko ang mga meetings niya para ngayong araw, may mga papel rin na kailangan papirmahan sa kanya kaya inayo ko rin iyon. At mga tawag sa pagpapa-appointment at iilang bagay tungkol sa negosyo, nang mapatingin ako sa saksakan ng computer ko ay muli kong naalala ang usb ni Devia. Bakit ngayon mo lang iyon naalala? Nag-usap lang ng masinsinan ni Colton ay nawala na sa isip mo yung hinahanap mo?Napakamot na lang ako sa ulo ko dahil sa pagiging makakalimutin. Naisip kong hingiin na lang sa kanya mamaya dahil maging ako ay cuious din sa maliit na bagay na iyon. “Hay! Natapos din,” saya ko ng matapos ko lahat ng ginagawa ko. “Can we eat now?” Napabalikwas ako mula sa pagsandal sa upuan ko ng magsalita siya. Hindi ko alam na nakasandal na pala siya sa hamba ng pintuan niya. Ni hindi ko man lang naramdaman na naroon siya, matag
KABANATA 93“But I learned eating sugary pastries because of you. I never liked those stuffs but I learned to love those. At isa na iyon sa hindi nawawala sa tuwing kumakain ako. Kasalanan mo kaya hindi na pwedeng walang panghimagas pagkatapos kumain,” mahabang litanya niya kaya natawa ako. “Really? I love sweets also. It comforts me kahit nakakasira ng ngipin at nakaka-diabetes,” tumatawang wika ko. Natawa na rin siya habang tinatanggal ang apron niya, nakapants na pala siya. Nakita ko ring maayos na nakaplantsa ang susuotin niyang pang-itaas. Sumabay na rin ako sa kanya papasok pero nagpababa ako sa pinaka-entrance ng resort habang siya naman ay dumiretso ng parking lot. “Hoy babae, ang blooming mo ngayon a. Hindi ka mukhang sinuntok sa mata,” puna ni Max kaya napahawak ako sa mata ko. “H-hindi naman ako nasuntok sa mata nung nakaraan,” mahinang sambit ko kaya humalakhak ang baklitang ito. “Sa kakapuyat kasi, mukhang hindi ka napuyat kagabi kaya medyo gumanda ang awra mo. Pero
KABANATA 92Napadausdos na lang ako sa pintuan pagkatapos ko itong isara. Wala sa sarili rin akong napahawak sa tapat ng puso ko. “Bakit palagi ka na lang kinakabahan sa tuwing malapit siya?” giit ko sa puso kong unti-unti ng humihina ang kabog hanggang sa maging normal ito. Pagkatapos kong kausapin ang sarili ko ay mas minabuti ko ng mahiga sa kama dahil maaga pa akong gigising bukas. Mabuti na lang at mabilis akong inantok kahit nasa ibang bahay ako. Kinabukasan ay maaga akong nagising at naligo na rin sa banyo sa loob ng kwartong pinahiram ni Colton. Napagtanto kong may bagong damit siyang binili ng mapansin ko iyon pagkatapos maligo.Isang ternong blazer at trouser, saktong sakto ang fit nun sa ‘kin at muling sinuot ang heels na suot ko kahapon. Magpapasalamat na lang ako sa kanya dahil nag-abala pa talaga siyang bumili ng susuotin ko ngayon. Ilang beses pa akong huminga ng malalim bago buksan ang pintuan at makalabas na. Hindi ko naman inakalang siya ang bubungad sa ‘kin. Ma
KABANATA 91Namalayan ko na lang ang sarili ko sa gitna ng mga hita niya habang yakap-yakap niya ako. Nagmamasahe lang ako kanina pero ngayon ay nandito na ako sa braso niya. Actually this was my favorite position whenever he wants lambing, this way we can talk with our feelings and understand each other. Hindi ko alam kung tanda niya ba ang ganito o dahil ginagawa niya rin ito kay Devia. Sobrang naantig ang puso ko kanina dahil sa mga sinabi niya, natigil din ako sa pagmamasahe lalo na ng manginig ang kamay ko. Hinawakan niya ito at iginiya ako sa kinauupuan niya kaya naging ganito ang pwesto namin. “I-i was scared also, C-colton. I-i beg him till the last minute pero walang nangyari. Ang tanging nagawa ko na lang pumikit ang ipanangga ang mga braso ko sa pag-aakalang mapoprotektahan ako nun,” nahihirapang saad ko. Medyo nagulat ako ng hawakan niya ang mga braso ko at mariin na siyang nakatitig sa mga iyon. Hindi ko alam kung anong iniisip niya dahil mukhang malalim iyon. “I’m s