KABANATA 40“Binibigyan sila ng pagkain. Inaaya ko na sila kanina pero siguro nahihiya kaya hinati ko yung mga natira nating pagkain.”Hindi na nagsalita si Colton kaya ipinamigay ko ang iba pang paper plate hanggang sa maubos, pagtingin ko sa kanya ay nakatingin din pala siya sa ‘kin. Ngumiti ako at nag-thumbs up pa sa kanya, ngumiti rin naman siya pabalik at nag-thumbs up. Pagkatapos kumain ay magpahinga raw muna kaya mabilis akong tumakbo papunta sa duyan na nakakabit sa dalawang malaking puno sa isla. “What the fuck, Fily?” takang tanong ni Colton ng bigla akong tumakbo. Mabilis akong umupo sa duyan at pinagalaw ito. Pumikit pa ako para damahin ang simoy ng hangin sa boracay. “Bakit bigla-bigla ka na lang tumatakbo, Fily? Madaming mga ugat at tuyong kahoy ang nakakalat hindi ka ba nag-iingat?” seryosong tanong niya ng makarating siya sa duyan na tinakbo ko. “Nag-ingat naman ako, Colton. Wala naman akong galos oh!” masayang wika ko at pinakita pa ang tuhod ko sa kanya. Napabu
KABANATA 41Nakasubsob ang mukha ni Colton sa pagkababae ko at dahan-dahan akong kinakain doon. Napuno ng mga ungol ko ang buong kwarto. Kahit anong pigil ko ay kusang kumakawala ang mga ungol dahil sa sarap na pinapalasap niya. “C-colton, lalabasan ako….ahhhh,” sigaw ko. Hinawakan ko ang ulo niya para ialis sa pagkababae ko pero diniin lang nito ang kamay ko sa bedsheet at binilisan ang pagkain sa ‘kin. Napaliyad na lang ako sa sarap ng labasan ako sa bunganga niya. Ramdam ko pang dinidilaan niya ako roon at nililinis ang bukana ko. “S-shit, Colton. Stop,” saad ko at pinigilan na siya nang sinubukan na naman niyang lapain ang aking kaselanan. “What? I missed licking it, Fily!” giit niya. Nasampal ko pa ng mahina ang bibig niya dahil sa pagiging bulgar. “P-pero nanginginig pa ako, Colton. Hindi naman ako tatakbo,” wika ko sa kanya. “Sa bagay, akin ka lang,” bulong niya at humiga sa likod ko. Humawak ang kamay nito sa bewang ko at pinisil pisil. Hanggang sa umakyat ang mga kamay
KABANATA 42“Shitttt, ang sarap,” naibulong ko ng maisagad ko na ang kahabaan niya. Pero nagdadahan dahan pa rin ako dahil baka mabisaklat ako sa laki niya. “You look so perfect on that spot,” saad niya habang malamlam ang matang nakatingin sa ‘kin at lumilipat sa magkasugpong naming ari. “Alam ko, Colton. Gusto mo bang pasarapin ko pa?” nang-udyok pa talaga ako. Nagulat naman ang reaksiyon ng lalaki at mabilis na nagbago ang itsura. Ngayon ay madilim ang mga mata nito habang nakatitig sa ari kung saan ako nagtataas baba. “Gawin mo lahat ng gusto mo.”Nang sabihin niya iyon ay bigla kong ibinagsak ang katawan ko sa kahabaan niya. Naramdaman kong halos sumanggi na iyon sa bahay bata ko. “Ohhhhh.”“Ahhhhh.”Nang marinig ko ang mga ungol niya ay mas ginanahan akong magtaas baba sa kahabaan niya. Minsan ay dahan-dahan, tapos bigla kong bibilisan tapos babagalan para kintilan siya ng malilit na halik sa pisngi. “Fuck! Let me kiss that fucking lips! Fily!” madiing sigaw nito ng ilayo k
KABANATA 43“Ayaw mo ba talagang kausapin muna si Colton? Alam ko may paliwanag siya, Fily!” pangungulit ni Vernon. Kanina pa ako pinipigilan ni Vernon na umalis sa campus dahil magkikita nga raw kami ni Colton. Pero dahil sa pinakitang litrato sa ‘kin ni Devia ay mas gugustuhin ko na lang na iwasan siya kesa naman makapagsabi ako ng pagsisisihan ko. “I know what you are doing, Vernon! Pero gusto ko munang magpalamig ng ulo. Ayokong kausapin siya ngayon kase baka kung ano pang masabi ko,” wika ko ng huminto ako sa tapat ni Vernon. Napakamot naman siya ng ulo niya at pinadaan na ako. Nasa gilid ko naman si Devia na nakayuko lang at sumusunod sa ‘kin. Siguro nagu-guilty siya dahil siya ang nagpakita nung litrato pero she has been my bestfriend eversince we are in elementary. Minsan ay mas nagtitiwala pa nga ako sa mga sinasabi ni Devia kesa sa mga ginagawa ko. Ganun kalaki ang tiwala ko sa kanya. “Shit, ang pogi niya talaga no? Swerte talaga ni Queen F, araw-araw ba naman hinahati
KABANATA 44:Napakamahiyain talaga ng kaibigan ko pero sa totoo lang, dahil sa kanya kaya nakilala ko si Colton. Then naging close ko na rin ang iba nilang player kaya nakakabiruan ko na pati si Vernon. Hindi naman daw big deal sa kanya na naging crush ko siya. At normal lang daw iyon dahil sa taglay niyang kagwapuhan. Buhat na buhat ang bangko Mr. Vernon!“V, samahan mo si Dev sa national. Naka-schedule na ang date namin ni Fily ngayon,” wika ni Colton at pumalag ako pero mabilis namang hinila ni Vernon si Devia. Gulat na gulat pa si Dev dahil sa ginawa ni Vernon pero wala na rin itong nagawa at kumaway na lang habang tangay-tangay ni Vernon. “What are you talking about?” inis na bulong ko sa kanya dahil ang dami pa ring estudyante ang nakatingin samin at gustong maki-usyoso sa pinag-uusapan namin. “Why?Bawal ko bang i-celebrate ang weeksary natin? Nakaka-hurt naman na hindi mo maalala ang important dates ng relationship natin,” pinalungkot niya pa ang boses niya. “Stop it, Colt
KABANATA 45Medyo pamilyar sa ‘kin ang mukha ni Bree pero hindi ko tanda kung saan ko ba siya nakita. Bumalik lang ako sa reyalidad nang tawagin ako ni Colton. “Fily, akala ko ba gusto mo mag-beach?” sigaw niya. Malayo na pala ang nalakad niya kaya nagmamadali akong humabol sa kanya. “Oh my god!” sigaw ko ng muntikan na akong madulas dahil sa naapakan kong basa. Kumakabog ang puso ko habang ini-imagine kung anong mangyayari sa ‘kin. Kung maho-hospital ba ako o mawawalan ng malay. Baka mas mahiya ako sa makakakita sa ‘kin na nadulas ako, pero hindi ko naman naramdaman na lumagapak na ako sa sahig. “Fily?” tanong ng lalaking may hawak sa ‘kin. Unti -unti kong binuksan ang mata ko at nakita ang pamilyar na mukha ng ex ko. Mabilis ko siyang tinulak kaya muntik na naman akong madulas pero may humawak sa braso ko para ma-maintain ko ang balance ko. “Salamat,” wika ko at tumalikod na sa kanya. Pero narinig ko ang mahina nitong tawa kaya kahit ayaw ko siyang harapin ay napahinto ako sa
KABANATA 46“It’s your mission right? Kung ganoon ikaw na rin ang maging date ko, wala na akong oras para maghanap pa ng iba.”Napasimangot tuloy ako bigla, parang napilitan lang siya. Pero ano bang inirereklamo ko? Hindi ba’t gusto ko rin namang ma-experience ang ganito? “Choosy ka pa ha!” pabirong wika ko at iuusod na sana nag upuan ng pigilan niya ako. Nagtataka tuloy akong napatingin sa kanya. Ayaw ba akong paupuin neto?“Let me do that for my date,” nakangiting sabi niya. At ipinagusod ako ng upuan, napahawak tuloy ako sa garter ng panty ko kase baka mahulog bigla. Nakakahiya naman, grabe naman kasi siya kung makangiti kitang kita ang all white na teeth. Napakagat na lang ako sa labi ko at umupo sa upuan na inusod niya. Hindi tuloy ako makatingin sa kanya at muli na namang napasulyap kay Bree na nakasilip sa bintana. Nakita kong naka-thumbs up pa ang dalawa niyang kamay bago tuluyang nilisan ang kubong ni-reserve ni Colton. “Ano pa lang babaguhin mo sa kontrata?” tanong ko ka
KABANATA 47Napatitig ako sa kanya ng sabihin niya iyon. Kita ko pa kung gaano kaputi ang ngipin nito habang nakangisi mula sa kanyang kinauupuan. Naka-veneers ba siya?Alam kong wala lang naman sa kanya lahat ng ito!May pera siya kaya pwede siyang maglaro ng ganito. Habang ako, natawa na lang ako sa isip ko, wala akong ibang matatakbuhan kundi ang alok niya sa ‘kin. Hindi ko man maisip ang sarili kong nasa ganitong sitwasyon pero tignan mo nga naman, grabe kung maglaro si tadhana. Habang nakatingin sa kanya ngayon ay naaawa ako kay Devia, paano niya nakakayang mahalin ang isang lalaki na harap-harapan siyang niloloko? Pero hindi ko naman masisisi ang babae, dahil sa kanya pa rin naman umuuwi si Colton. Pero sapat ba iyon?Tumikhim siya kaya napatingin ako sa kanyang gawi. “Tungkol sa kontrata, I have a few changes.” Na-curious tuloy ako kaya tumitig ako sa kanya, tumango pa ako para ipaalam sa kanya na nakikinig ako. “Una, itataas ko ng 100,000 ang binibigay ko sa ‘yo-” “Talaga
KABANATA 142FILY’S POVKitang kita ko ang nakangising pagmumukha ni Villagonzalo pagkalabas pa lang ng sasakyan. Napatiim bagang na lang ako dahil tama ang hinala kong napa-kidnap sa akin. Hindi talaga siya titigil hanggat may mga taong kumakalaban sa kanya. Gagawin niya ang lahat para lang mapatahimik ang mga taong may panlaban at ebidensya ng kahayupan niya. “Ikaw pa talaga ang tatraydor sa ‘kin? I remember how I like you back when you are my secretary, na-miss ko ang pagkendeng ng mga pwet mo,” nakangising sabi nito kaya mas lalong sumama ang tingin ko sa kanya. Kung patalim lang ang mga tingin ko ay baka kanina pa siya nakabulagta sa harapan ko. Mas lalo lang umusbong ang galit na nararamdaman ko sa kanya. “You betrayed me first, how can you blame someone innocent for your own good?” matapang na sigaw ko sa kanya habang nakatayo na ito sa harapan ko. “Really? I betrayed you? You should have questioned your father who used to be my bestfriend not until she pursued my woman,”
KABANATA 141COLTON’S POVHinahanap ng mata ko ang nag-iisang babae na hinahanap nito. Si Filoteemo, pero kahit anong suyod ko sa court room ay hindi ko siya makita. “Craise, nasaan si Fily?” tanong ko sa nakababatang kapatid habang nag-aayos ito ng gamit at mga dokumento para sa gaganaping trial. Hindi ko na napigilan ang sarili kong tanungin ang kapatid ko dahil hindi maganda ang pakiramdam ko na wala siya ngayon. Alam ko naman kung gaano kadelikado ang Dad pero sinisigurado kong hindi siya makakatunog sa mga ginagawa namin. I also secretly put a tracker in Fily’s phone, upon checking napahinga ako ng malalim dahil nasa loob ito ng kumpanya. Mas nakapag-focus ako sa kasong kinakaharap ng kapatid at mariin na pinapakinggan kung gaano basurahin ng kapatid ko ang sarili naming ama. I know his dirty tactics, his mistresses and his bribery. Lahat yun ay maibubunyag sa loob ng court room, at ipinapako ko iyon sa relasyon naming natapos dahil sa kagustuhan kong pagbayarin ang aking ama
KABANATA 140Ngayon ang araw para sa unang trial ni itay pero mukhang malelate ako dahil may kailangan pa nga akong kuhanin sa opisina. Nagmamadali na ako para naman makaabot ako at makita ang progreso ng kaso ni itay. Gusto kong malaman kung anong mangyayari kay Mr. Villagonzalo lalo na at marami kaming ebidensya na nakalatag para sa kanya. Habang hinahanap ang papeles ay biglang nagbukas ang pintuan ng aking opisina pero hindi ko na ito pinansin dahil baka isa lang sa mga empleyado ko. Pero paglingon ko ay si Devia ito at may hawak-hawak na vase at malakas na pinukpok ito sa aking ulo. “Fuck,” nasasaktan na daing ko. Nanlalabo ang paningin ko pero mas inalala ko ang anak ko kaya naman napahawak ako sa tiyan ko. “D-devia,” bulong ko at nagtaas ng kamay baka sakaling tulungan ako nito. Masakit ang balakang ko dahil patagilid akong bumagsak sa sahig habang nakaalalay ang kamay sa aking tiyan. “Hindi ka talaga titigil hanggat hindi ka namamatay no?” masungit na tanong nito at hinaw
KABANATA 139Buong linggo ay wala akong ginawa kundi magpaka-busy sa kaso ni itay, kasama ko si Craise habang sabay kaming nagb-brainstorming kung paano namin gagamitin ang mga ebidensya sa tatay niya. Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Colton ay nag-focus ako para patunayan sa kanya at maging sa ama niya na mali ang kinalaban nila. If he is dirty enough to do these insane things, well babalikan ko ang mga kawalang hiyaan niya at ibubunyag ko iyon sa publiko. “Hindi ba pwedeng pumunta si Kuya dito sa condo mo, Fina?” nakasimangot na tanong ni Craise sa akin. Kanina pa siya palabas-labas dahil sa katatanong ng mga detalye tungkol sa kaso. Malamang ay mas maraming alam si Colton kaya duon siya nagtatanong. “You we’re so makulit sa pagiging abogado ko, pero hindi mo alam lahat ng information?” tanong ko sa kanya na ikinasimangot nito lalo. “Bakit ba ayaw mong makita ang kuya ko? Ako na ang nahihirapan sa inyong dalawa, yung isa palaging tinatanong kung kumain ka na, ikaw naman ayaw mo
KABANATA 138Tulala at malalim ang iniisip ko habang pabalik ng hospital. Hindi ko alam kung paano ako nakapag-drive habang naalala ang mga impormasyon na tumatak sa aking isipan. Ang mga taong tinanggalan nito ng hanap-buhay, mga magsasakang pilit inuutakan para sa pansariling interes, at mga taong inapakan sa kadahilanang mas may kapangyarihan ito. Kasama ang mga protesta na hindi napakinggan dahil sa hindi na-establish na balita. Naunahan ng pera bago pa ang katotohanang kayang bilhin ng mga mayayaman ang mga taong puno ng pagsisikap. Ang mga taong nagsasakripisyo sa initan at magdamag na tayuan para lang may maiuwing katiting na biyaya sa kanilang pamilya. Ang kasong ito ay hindi na lamang para sa aking itay, ito ay para na rin sa mga taong naapi, nawalan ng hanapbuhay at mga taong nasagasaan ng isang mapanakit at mapangabuso na demonyo. “Still up pa rin ba ang offer mo?” tanong ko kay Craise ng sagutin nito ang tawag ko. “A-ano….anong offer?” tanong nito habang halata na na
KABANATA 137“I won’t use the same strategy your dad did,” matigas na wika ko sa kanya. Nakakaintindi naman itong tumango pero alam ko ring ipipilit nito ang gusto. Their dad is a monster. And I want to use the law to make him beg that he should have gone for a good life instead of blaming other people just because he is powerful. “Kung hindi mo kayang gamitin ang mga anak niya, sigurado akong may gagamit sa amin laban sa kanya,” huling wika ni Craise bago ito tuluyang nawala sa aking paningin. “Anong ibig niyang sabihin?” bulong ko pero wala namang makakasagot nun dahil umalis na ang lalaki. “Fily, dito na rin muna ako tutulog ha. Samahan na kita magbantay kay Tito,” aniya Pam habang nakatingin kay itay na may mga swerong nakakabit sa kanyang katawan. Marahan lang akong tumango at tumabi sa kanya sa kabilang sofa, mahina niyang tinapik ang balikat kaya mabilis akong humilig sa kanyang balikat. Hindi man comportable ang aming mga pwesto pero hindi ko na namalayan na naka-idlip na
KABANATA 136“Pwede ba Colton? Hindi ka ba titigil sa pagsunod mo?” galit na tanong ko sa kanya ng makitang sumusunod pa rin ito sa akin. “Buntis ka ba, Fily?” mahinang tanong nito na umabot pa rin sa pandinig ko. Sorry anak, pero kailangan kitang itanggi sa ama mo. “Ganyan ka na ba kabilis maniwala ngayon? Hindi ako buntis at hinding hindi ako magpapabuntis sa ‘yo, Colton,” sambit ko tuluyan siyang iniwan sa canteen. Sinubukan niya pa akong tulungan pero mabilis kong iniwas sa kanya ang mga dala ko. Kung maaari lang ay ayoko ng magkaroon ng anumang interaksyon sa kanya. “Fina! Okay ka lang? Hindi ka naman nasaktan nung pumunta ka dito?” humahangos na tanong ni Craise. Mukhang kagagaling lang nito sa natapos na runway pero dito kaagad siya pumunta. Mukhang umaatake na naman ang pagiging emosyonal ko dahil ramdam ko ang pangingilid ng luha ko. Sa buong durasyon na nandito ako sa hospital ay sila ang tinatanong ko kung kamusta. Pero ngayong tinanong ako ng lalaki ay parang naramd
KABANATA 135Humahangos akong pumunta ng hospital, dire-diretso ako sa emergency room. Ni hindi ko na inalintana kung anong itsura ko basta makita ko lang ang itay. Malayo pa lang ako ay nakita ko na agad ang inay na nakasandal sa pader. Si bunso ay palakad-lakad at hindi alam ang gagawin. Nakita kong mahigit isang oras ng ginagamot ng mga doktor ang itay sa loob ng emergency room.“Ate!” sigaw ng kapatid ko at mabilis na lumapit sa ‘kin. Umiiyak ito habang nakayakap sa katawan ko. Mukhang nailabas ko na ata lahat ng luha ko dahil walang tumutulong luha dito. “S-sabi ng mga pulis, pinagtulungan daw si itay sa loob ng kulungan. A-alam nating mabait si itay kaya h-hindi ito magsisimula ng gulo,” pagsusumbong nito kaya lalo akong naawa sa bunsong kapatid. “Magbabayad ang may gawa nito kay itay bunso, hindi tayo papayag na kung sino pa ang nag-aagaw buhay ay siya pa rin ang mananagot,” may gigil na bulong ko sa kanya bago ako umalis mula sa yakap niya. Pinuntahan ko ang inay at itin
KABANATA 134 My mind went blank. Wala akong ibang maisip maging ang presensya ni Craise na ngayon ay hawak-hawak ako ay hindi ko napansin. “Are you okay, Fina?” nag-aalalang tanong nito. Isang masamang tingin lang ang pinataw ko sa kanya. Kahit nanghihina ay tumayo ako ng hindi humihingi ng tulong sa kanya. Ngunit dahil sa naging epekto ng masamang balita ay muli lang nanlambot ang tuhod ko at napaupo sa harapan niya. “Just let me fucking help you. I know you don’t like me, but your body can’t take it,” sambit nito kaya kahit ayoko mang magsalita dahil alam kong masasakit na salita lang ang lalabas sa aking bibig ay wala akong nagawa. “Leave me alone. Finish the runway, Villagonzalo. Wag ngayon,” madiing wika ko sa kaniya. “Tinatawag ka na ng organizers, Craise. I’ll take it from here,” wika naman ng magaling na kapatid nito. Nakita ko lang ang marahang pagtango ni Craise sa kuya niya. Hindi ko alam kung dapat ko bang ipagpasalamat na dumating ang kuya niya. Dahil alam ko sa sa