Maaga akong pumasok ngayon sa opisina. Papasok palang sa building ay binati na agad ako ng security guard, gayundin ang mga empleyado na nadaraanan ko habang papunta ako sa aking opisina. Tinugon ko naman ang kanilang pagbati.
"Good morning Sir Earl, mayroon po kayong meeting ng alas otso y media with Sir Miguel and Sir Daniel regading po sa new venture niyo.," sabi ng aking sekretarya ng makarating na ako sa aking opisina.
Masyadong hectic ang schedule ko ngayon, ang daming meeting na kailangan kong i-attend. Sanay naman na ako sa ganitong sitwasyon bilang CEO ng sarili kong kompanya, ang AvCOn Constrcution Company. Ilang taon na rin mula nang maitatag ko ito. Hindi naman ako pinilit ni Daddy na i-manage ang family business namin, andoon ang aking kapatid na si Carlos na katuwang niya sa pagpapatakbo nito.
Sa totoo lang hindi naging madali ang lahat sa akin noong nag-uumpisa pa lang ang kompanya ko. Marami akong mga naging failures, akala ko nga hindi ako magtatagumpay. Mabuti na lamang at ginabayan ako ni Daddy noong nag-uumpisa pa lang din ako.
Busy ako sa pagbabasa ng mga papeles sa ibabaw ng mesa ko nang dumating ang dalawa kong kaibigan. Tsk, syempre as usual, makiki-kape sila dito at manggugulo.
"Dude, kumusta na pala ang preparation ng kasal niyo ni Caroline?," tanong ng kaibigan kong si Daniel habang umuupo sa sofa ng aking opisina. “Sigurado ka na ba talaga na magpapakasal ka na sa kanya?” dagdag pa nito.
Si Daniel Antonio Montefalco, kaibigan ko mula high school. Guwapo din ang isang ito at siyempre mayaman. Kaya naman habulin ng mga babae, pero minsan nagdududa ako kung bakla ba ito. Wala kasi siyang pinapansin sa lahat ng mga ito. Faithful daw siya, pero wala namang maipakilala na girlfriend sa amin.
Sumunod naman sa kanya si Miguel. "Wow dude, hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na ikakasal ka na talaga. At syempre dahil diyan, kami na ang bahala sa stag party mo.”
Siya naman ang playboy sa aming tatlo, si Joshua Miguel Gaballer. Lahat ng babaeng magpapansin sa kanya pinapatulan nito. Kaya naman binabakuran ko ng todo ang kapatid kong si Claire, crush kasi siya ng kapatid ko. Mahirap na baka maibilang pa sa koleksiyon ang prinsesa namin.
Ayon kay Miguel, dapat may show para masaya ang stag party. Naku alam ko na yang mga ganyan at saka for his benefit talaga yun kaya yan ang plano niya eh. Well, wala naman masama hindi naman ako gagawa ng kalokohan, baka mamaya hindi pa ako pakasalan ni Caroline.
"Hi hon", bati ni Caroline habang papasok ng opisina ko at tumuloy sa akin at hinalikan ako sa labi. Malambing ko namang tinugon ang halik niya. Sanay na ako na minsan naso-sorpresa na lang ako dahil bigla siyang pupunta sa opisina.
“Ehem, andito kami ha,” biglang singit ni Daniel. Nakakunot ang noo nito na parang hindi gusto ang ginagawa namin. Naiinggit siguro ang kaibigan ko. Natawa na lang ako sa naisip.
"Oh hi, Daniel and Miguel." Nakangiting bati ni Caroline sa kanila. She’s sweet talaga at isa yan sa mga nagustuhan ko sa kanya.
Nginitian naman siya ng mga kaibigan ko at binati rin. Minsan nagtataka ako sa tingin sa kanya ni Daniel, para kasing may iba kapag tinitignan niya si Caroline. Pero ayokong mag-isip at magduda, hindi naman siguro ako tatalunin ng kaibigan ko.
Nang matapos ako sa mga papeles na kailangang pirmahan ay umalis na kami ni Caroline para makipag-meeting sa aming wedding coordinator. Ipa-finalize na kasi ang lahat dahil three weeks from now ay ikakasal na kami.
Sumabay na rin sa amin ang dalawa ni Miguel at Daniel. Nagtaka ako dahil paglingon ko ay nakita ko si Daniel na parang may seryosong sinasabi kay Caroline. Pinagkibit balikat ko na lamang ito.
Naging maayos naman ang pag-uusap namin at ng wedding coordinator. All set na araw na lang ng kasal ang hihintayin namin.
“Let’s eat muna Hon, di pa pala ako nagla-lunch,” sabi ko kay Caroline. Sa dami kasi ng kailangan kong tapusin kanina hindi pala ako nakapag-lunch tapos dumating pa yung dalawa.
“Hon, dapat hindi ka nagpapalipas ng gutom ha,” malamabing na sagot ng girlfriend ko at hinalikan ako sa pisngi. So sweet, I really love her.
Naalala ko noong ipinakilala siya sa akin ng ama niya na si Ronaldo Abad. He is one of the board member of my father’s company. Noong una wala naman akong ibang naramadaman sa kanya. Nagandahan ako sa kanya siyempre hindi naman maiiwasan yun kasi wala namang lalaki ang hindi hahanga kay Caroline. Hanggang sa lagi siyang sinasama ng daddy niya sa tuwing may event sa company ni daddy. Dahil doon nagkakilala kami ng lubusan at kinalaunan ay nagustuhan ko na rin siya.
Mahigit isang taon na ang relasyon namin at dahil kinukulit na kami nina daddy lalo na ni Tito Ronaldo na magpakasal ay napagpasyahan ko ng mag-proposed sa kanya. Gusto naman siya ng aking pamilya except kay Claire, sabi niya hindi niya feel si Caroline. Ang kapatid ko talagang yon, hindi bale in time siguradong magkakasundo din sila.
Napabaling ako kay Caroline nang tumunog ang cellphone nito. Nakita kong binasa niya ang message at nakita kong namula siya at napakagat sa labi. Shit! Ano ba yung message na yun.
“Who is it Hon?”tanong ko sa kanya. Naiinis ako sa nakitang reaksiyon niya nang mabasa niya ang message.
Tumikhim muna si Caroline bago sumagot sa akin. Sinabi niyang ng daddy niya ang nagtext. Parang hindi naman ako kumbinsido pero may tiwala ako sa kanya kaya inalis ko na lang sa isipan maling naiisip. Ayoko din na mag-away kami dahil ako rin naman ang manunuyo.
Andito na kami ngayon sa isang Japanese restaurant. Pinagbuksan ko siya ng pinto ng sasakyan ko at pumasok na kami sa restaurant.
May mga ikinukuwento ako sa kanya tungkol sa mga nakakatawang nangyari sa opisina. Sinabi ko din na ini-invite kami ni mommy na sa mansiyon naming mag-dinner. Ngunit napansin ko na wala sa akin ang atensiyon niya. Madalas iyang nakatingin sa cellphone at nagti text.
“Earl!, oi Caroline,” si Daniel kakadating lang. Nagkataon na dito din pala siya kakain. Wala naman siyang kasama. Inaya siya ni Caroline na sa table na lang naming din kumain.
Actually ayoko sana eh kasi kumbaga parang gusto ko sana na kami lang muna ni Caroline. Kaya lang wala na rin naman akong magagawa nakaupo na eh. Ang kaninang busy sa cellphone na si Caroline ay naging masaya ang aura at nakikipagkwentuhan kay Daniel.
Matiim ko silang tinignan at hindi ko gusto ang nakikita at nararamdaman ko.
Madalas na niyayaya ni Claire si Thalia na lumabas. Katulad ngayon, pinuntahan niya ang dalaga sa paaralan upang yayain na magmeryenda bago ito umuwi. Masayang kasama ang dalaga kaya naman ang gaan ng loob dito ni Thalia. Pakiramdam ni Thalia mula nang makilala niya si Claire ay nagkaroon siya ng kapatid. Although close din naman sila ni Gina, co-teacher at kaibigan niya sa school pero yun nga lang ma-effort kasi si Claire lagi siya nitong pinupuntahan. Ilang beses na siyang nakakasama sa bar ni Claire. Okey lang naman dahil hindi naman sila masyadong umiinom, nag-i-enjoy lang talaga sila.Ngayon naman ay niyaya siya ni Claire sa kanila na magdinner. Nahihiya man ay pumayag na rin siya. “Dad, mom, I want you to meet Thalia, super friend ko,” may pagmamalaking pakilala ni Claire sa akin sa kanyang mag magulang. “Oh ikaw pala yung madalas niyang kinukwento sa amin. “ Nakangiting bati sa akin ni Mrs. Concha. Nagbeso pa ito sa akin. Nakakatulala ang ganda
“Congratulations son, finally may magsi-settle down na akong anak.” Naliligayahang bati ni daddy sa akin kasabay ng pagyakap niya. “Salamat dad. Masaya ako na sinusuportahan niyo ako palagi sa lahat ng desisyon ko sa buhay.” Buong-puso kong tugon sa kanya at tinugon din ang yakap na binigay niya. Ngumiti sa akin si daddy at tinapik ang balikat ko. Umupo na kami sa upuan namin kaharap ang mga kaibigan at ang kapatid kong lalaki na si Carlos. Sina Claire naman at ang kaibigan niyang si Thalia ay nagpunta sa bar malapit sa resort. Mommy is sleeping na of course. Masaya kaming nagkwentuhan at nag-inuman. Nanghihinayang ako na hindi kaming tatlo kompleto nina Miguel at Daniel. Nasa business trip kasi itong huli. Tsk, kasama pa naman siya sa pagpaplano pero siya yung wala. Hindi na natuloy ang pa-stripper ni Miguel. Ang lungkot daw niya dahil dun, loko talaga. Napansin kong parang natulala si Miguel habang nakatingin sa kanyang cellphone. Hindi ko mailarawa
Nagising ako dahil sa naulinigang boses. May narinig akong umiiyak na babae. Dahan-dahan akong nagmulat ng mata. Tinignan ko ang katabi kong babae. Mahimbing pa rin na natutulog ito. Si Thalia. Magkayakap pa rin kami dalawa. Medyo nakaawang pa rin ang mapupulang labi niya. Naalala ko ang pinagsaluhan naming dalawa kagabi. Lasing ako pero alam ko naman ang ginagawa ko. Naging mahina ako. Bukod pa doon, nangibabaw ang atraksiyon na nararamdaman ko sa kaniya. Kaya naman hindi ko nalabanan ang nararamdaman ko kagabi. Lalong sumakit ang ulo ko at hindi ko alam kung paano ko haharapin ang bunga ng ginawa ko kagabi. Nagpadala ako sa tukso. Ibang Thalia ang nadatnan ko kagabi dito sa villa ko. Mapang-akit. Tama, she seduced me. I don’t know what her reason is. Pero Thalia teased me. I don’t know kung dahil lasing lang siya or what. But if she didn’t plan for this, bakit nadatnan ko siya kagabi dito sa villa ko? Shit! I s
Ang sakit ng ulo ko. Naalala ko na nalasing yata ako kagabi sa pag-iinuman namin ni Claire kagabi. Hayst di pa naman ako sanay uminom. Dahan-dahan akong bumangon. Napatili ako ng makita ko ang aking sarili na walang saplot. Pinakiramdaman ko ang aking sarili. Masakit ang gitna ko. “Noooo!” Impit kong tili. Anong nangyari? May mga imahe ng pangyayari na nagpa-flash sa utak ko pero hindi masyadong malinaw. Ako at yung lalaki. Oh God. Naghahalikan kami hanggang sa unti-unti nahubad ang undies ko. Maya-maya pa ay naghubad na din ang lalaki. Malinaw na may naka-sex ako. Patunay ang masakit kong gitna at nanakit ding katawan. Hindi ko maalala kung sino yung lalaki pero parang familiar siya. Parang si Earl! Pero imposible. Sino? Sino ang naka-sex ko kagabi? Napasapo ako sa aking ulo at napaiyak. “Ehem!” somebody cleared her throat and when I look at her I felt embarrassed. “I know you are confused right now, kung anong nangyar
Tahimik lamang silang lahat at halos walang gustong magsalita. Si Thalia ay nanatiling nakatungo at nahihiya. She wanted to say sorry sa daddy at mommy nina Earl. Ayaw niyang isipin nila na isa siyang oportunista dahil hindi naman talaga. Umupo sa sofa ang mommy ni Earl at hinawakan ang kamay ni Thalia. Umangat ang tingin niya dito ngunit hindi naman siya makatingin ng diretso. Ang ginoong Concha naman ay nanatiling nakatayo at nakatingin sa kanya. Parang binabasa at ang kaibuturan ng kanyang isipan. Si Earl, nanatiling nakatindig at nakakuyom ang kamay. Si Claire naman ay nakatingin lamang sa reaksiyon ng lahat. “I’m sorry po. Maniwala po kayo, wala po akong alam sa nangyari. Hindi ko rin po alam kung paano nangyari yung kagabi.” Hindi na nakatiis si Thalia at siya na ang unang nagsalita. Sa tingin niya kasi ay kailangan niya ding humingi ng pasensiya sa mga ito. Inuusig siya ng konsensiya dahil hindi niya lubos maisip na mailalagay niya ang mga ito
Galit na tumindig si Earl at pasigaw na sinabing hindi niya pakakasalan si Thalia. Nagmamadali din itong lumabas. Sinundan ito ng ama habang naiwan naman ang tatlong babae sa loob. “Hija, we are sorry for that.” Nahihiyang sabi ng ina ni Earl. Niyakap siya nito kaya hindi na rin napigilan ni Thalia ang mapaiyak. Hindi na kasi niya alam ang gagawin, natatakot siya sa posibilidad na mabuntis siya. “Mom, let’s do something. Paano si Thalia?” nag-aalalang sabi ni Claire. Para sa kanya dapat lang na pakasalan ng kuya niya ang kanyang kaibigan. “Claire, I understand. Mahirap ito para sa kuya mo. Tama din naman siya eh hindi niya ako mahal kaya bakit niya ako pakakasalan?” mahinahong sagot ni Thalia kay Claire. “Hija, hindi ko na rin alam ang gagawin ko. Masyadong komplikado ang sitwasyon. Kung sana walang ka-relasyon si Earl baka mas mapapakiusapan pa natin siya.” Tugon naman ni Tita Carmen. Lalo namang nanliit ang pakiramdam ni Thalia. Parang despe
Dahan-dahang nagmulat ng mata si Thalia, puro puti ang kanyang nakikita. Naisip tuloy niya kung na-food posion ba siya sa kinain at naging sanhi ito ng kamatayan niya? Para kasing nasa langit siya. Mali si Claire, na food poison siya talaga. “Oh my gosh, thank God you’re awake now!” natataranta ngunit ramdam naman ang tuwa sa boses nito nang makitang nagkamalay na si Thalia. Lumapit si Claire sa kaibigan at kinumusta ang pakiramdam nito. Actually, wala naman siyang masamang nararamdaman sa katawan bukod sa nasuka siya kanina at nahilo sa restaurant. Sinabi din ng kaibigan na dinala siya nito sa ospital. Hindi naman masabi ni Claire why Thalia fell unconscious kanina, wala pa kasi ang result ng test na ginawa kanina sa kanya. Sabi ng nurse wait for an hour daw. Bumukas ang pinto ng silid at nakita nilang pumasok ang isang may edad na babae at nakasuot ito ng kasuotang pang-doktor. “Ms. Thalia, congratulations,” nakangiting sabi ng doktora. “Salamat po doktora, buti na lamang po at
Hindi malaman ni Thalia kung ano ang isasagot sa tanong ng lola niya. Nahihiya siya dito kunng sabihin ang totoo. Matatanggap kaya nila? Nanatiling tahimik naman ang mag-asawa at si Claire. Nakatingin lang kay Thalia at tinatantiya kung kaya ba ng dalaga na magsabi sa lola nito ng balita. “Lola, huwag po kayong mabibigla at magagalit sa akin. Ipangako niyo po muna at wala dapat bawian.” Kinakabahang sabi ni Thalia. “Hay naku apo, pinapakaba mo naman ako. Pero sige na, hindi ako mabibigla at magagalit.” Agad namang sabi ng lola niya. “Eh kasi lola kaya po ako na-ospital dahil nagsuka po ako at nawalan ng malay, “ panimulang sabi niya. “Ha! Eh jusko apo, napaano ka daw?” nag-aalalang sabi nito. “Buntis po ako lola.” Deretsong sagot ni Thalia. Kahit na kinakabahan ay nagawa niya itong sabihin ng deretso. “Ah mabuti naman at buntis ka lang pala,” agad na sabi ng lola niya. Ngunit nang maisip ang nadinig na sagot ng apo ay lumaki ang mata nito at napatindig na nakalagay ang dalawang