CHAPTER 4: Ashley, Anong ginagawa mo?

Pinutol na niya ang kanilang usapan.

Bago umalis si Ace ay nagiwan siya ng salita sa malamig na tono. “Ashley, huwag mong hayaang tawagan ako ni Sisi kung may kailangan ka.”

Matapos niya iyong sabihin, agad siyang tumalikod at umalis ng walang pagdadalawang isip.

Kalalabas lang ni Ace. At sa pagtalikod niya ay nakarinig siya ng malakas na kalabog.

Marahas siyang napalingon at nakita niya si Ashley na nakabulagta na sa sahig na kanina ay nasa maayos lang ang kalagayan.

“Ashley, pinagsabihan na kita na hindi na uubra sa akin ang pakulo mong iyan.”

Nakahiga lang si Ashley sa malamig na sahig. Hindi naman siya talaga nawalan ng malay.

At ang marinig ang sinabing iyon ni Ace ay mas lumamig ang pakiramdam niya. Napakalamig na nanuot sa kanyang katawan.

Sa katunayan, ay naisip niya na nagdadahilan lamang ito para mapanatili siya.

Sa mga mata niya, ay isa itong masamang babae na handang gawin ang lahat para sa kanya.

Limang taon na ang nakalilipas, gumawa ito ng paraan para paghiwalayin siya at ni Belle. Sinadya nitong lagyan ng droga ang inumin niya sa araw mismo ng kanilang anibersaryo para makatabi siya nito sa kama at doon pilit na pinaalis si Belle.

Hinayaang mangibang bansa kasama ang anak nito na may sakit na siyang nagdusa ng husto.

Pagkalipas ng limang taon bumalik si Belle kasama ang anak nito.

Muli siyang nainggit at nagselos at doon hinimok si Sisi na magpanggap na may sakit para mabaling ang pansin nito mula sa may sakit na si Vinice.

Hindi niya kayang makipagtalo noon kaya pinilit niya ang kanyang anak at ipinaliwanag dito ang gusto niya. Pero hindi pala kailangang magpanggap si Sisi dahil talagang may sakit din ito.

Pero hindi naniniwala doon si Ace.

Gustong tumayo ni Ashley para sabihing umalis na lang ito.

Pero nanghihina siya. Pilit man niyang gustuhing kumilos ay nakaramdam siya ng pagkahilo at tuluyan siyang nawalan ng malay.

Sa kinatatayuan ni Ace sa labas ng pinto ay natigilan siya ng makitang hindi na gumagalaw si Ashley.

Mabilis siyang lumapit dito at hinila ito patayo mula sa sahig.

“Ashley, huwag mong isipin na kahit prinuprotektahan ka ni Lola ay hindi ako mangangahas na masaktan ka.”

Bago pa man matapos ni Ace ang may galit na salita ay nakita niya si Ashey na muling pabagsak sa sahig.

Ang kanyang galit ay biglang naglaho.

At bago pa man tuluyang bumagsak ito sa sahig ay mabilis niya itong nasalo sa kanyang mga bisig.

Ang makita si Ashley na nakapikit at namumutla sa kanyang bisig ay alam ni Ace na hindi na lang ito nagpapanggap.

.....

Kalahating oras ang matuling lumipas. Si Frank Brillantes, na siyang nakatanggap ng tawag mula kay Ace ay nagmamadali siyang pumunta ng Saguday.

Pagkapasok ng bahay ay agad itong nagpunta ng pangunahing silid para tignan si Ashley.

Pagkatapos ng masusing pagsusuri, tumayo ito.

“Anong meron sa kanya?”

Bago pa man makapagsalita si Frank para maipaliwanag kung ang kalagayan ni Ashley ay naunan ng nagsalita si Ace.

Ang boses nito ay halatang hindi interasado, at kaswal lang nitong tanong iyon na walang pakialam pero hindi naman makaalma si Frank.

Siya ang family doctor ng pamilyang Mondragon. At dalawampung taon na siyang naninilbihan sa pamilyang Mondragon at nasubaybayan niya ang paglaki nito.

Noong sampung taon ito, ay nasangkot ito sa isang aksedente.

Namatay ang ginang sa aksedenteng iyon at nawawala naman ito.

Ayon sa sabi-sabi ay namatay din ito pero ang matandang Mondragon ay hindi sumuko at pilit na hinanap si Ace ng halos kalahating taon hanggang sa tuluyan itong matagpuan sa bayan ng Isabela na kalapit lang ng bayan ng Quirino.

Ngunit bulag na ng matagpuan si Ace at ang ugali nito ay hindi matanto at naging sumpungin.

Naghanap ng magaling na doktor ang matandang Mondragon para maipagamot ito na umabot ng kalahating taon bago ito tuluyang gumaling.

At ang unang bagay na ginawa nito ng maibalik ang paningin ay ang kausapin ang bodyguard na kumuha sa kanya at ihatid siya pabalik ng Isabela.

Sa anim na buwan ng kadiliman ay nagkaroon ng liwanag ang kanyang mga mata sa unang pagkakataon.

Ngunit ng bumalik si Ace galing ng Isabela ay nawala ang mga liwanag na iyon. Hindi niya nakita ang mag inang nagligtas sa kanya.

Lumipat ang mga ito at wala na siyang nakuhang balita.

Simula noon, nawala na ang sigla ni Ace.

Naging mailap siya at laging lumalayo sa mga tao.

Hanggang sa dumating si Ashley sa mansyon kasama ang matandang babae.

Siya lang ang nakakalapit kay Ace maliban sa matandang babae.

“Young Master, nahimatay si Miss Diaz dahil sa labis kalungkutan at hindi ito makahinga ng maayos. Magpahinga lang ito ng ilang araw ay magiging maayos na ulit siya.”

Nang marinig niyang dahil sa labis na kalungkutan ay naging malalim ang tingin niya kay Ashley.

“Young Master, Kailangan bang tumawag ng iba sa Mansyon para mag alaga kay Miss Diaz?” tanong ni Frank.

Noong nakaraan, ay laging pinapaburan ni Ace si Ashley. Personal pa ang pag aalala niya kapag may sakit ito.

Ngunit nang maglaon ay bigla na lang itong nagbago at ipinaramdam ang pagkadisgusto dito.

“Hindi na kailangan.” mahinang saad ni Ace.

Tumingin kay Frank at sinenyasang umalis na ito.

.....

Pabaling baling sa pagtulog si Ashley at nahulog siya sa isang banunggot.

Sa panaginip niya ay bumalik siya sa araw ng pagkamatay ni Lesie.

Lumala ang sakit ni Lesie dahil sa mataas na lagnat at kailangan na ng agarang operasyon.

Ngunit sinabi sa kanya ng doktor na bigla na lang nawala ang kidney donor at hindi maisasagawa ang operasyon.

Bumagsak sa kanya ang langit.

Sa sandaling iyon, naisip niya si Ace.

Sinubukan niyang tinawagan si Ace para makiusap na tulungan siya nitong hanapin ang nawawalang kidney.

Ngunit walang sumagot.

Hanggang sa hindi na talaga kaya ng kanyang anak.

Nang manlupaypay ang mga kamay ni Sisi na hawak niya at pumikit na ang mga mata habang nasa kanyang mga bisig, nadudurog na ang kanyang puso.

Mahigpit niyang niyakap ang kanyang anak at walang ampat ang kanyang pagiyak na hindi matanggap ang katotohanan.

Paulit ulit niyang binabanggit ang pangalan ng kanyang anak. Sinasabi kay Sisi na huwag siya nitong iiwan.

Patuloy lamang siya sa paghaplos sa maliit na katawan ng kanyang anak at sinusubukang panatilihing mainit ito.

Ngunit kahit na anong gawin niya ay unti unti paring nanlamig at tuluyang nanigas ang katawan ni Sisi sa mga bisig niya.

Wala na ang kanyang Sisi.

.....

Nagising si Ace ng marinig ang pag iyak ni Ashley.

Nitong mga nakaraang araw, ang anak niyang si Vinice ay nasa hospital habang siya ay naabala at hindi siya makatulog ng maayos.

Ito ang gigising sa akin hindi magtatagal matapos kong makatulog?

Hindi maipinta ang mukha niya ng magmulat siya ng mga mata. Kunot ang nuong inalis ang mga braso nito sa kanyang braso at naiinis niyang sinabi, “Ashley, ano bang ginagawa mo ulit-.”

Itutulak na sana niya ito ng mapansin niya ang mga luha nito sa mukha.

Natigilan si Ace na napatitig dito.

Umiiyak si Ashley ng labis na kalungkutan na para bang nawalan ito ng pinakamamahal sa buhay.

Nakaawang ang bibig at nasa tinig ang lungkot na paulit ulit na bumubulong.

Mahina ang boses nito kaya hindi niya iyon masadong maintindahan. Ngunit malinaw ang mga salitang narinig niyang… “Huwag kang umalis.” “Hindi ako mabubuhay ng wala ka.”

Nabawasan ang lamig sa mga titig ni Ace kay Ashley.

Marahang tinapik nito ang pisngi ni Ashley pero wala itong naging tugon.

Hindi din nagtagal ang masuyong pagkausap ni Ace dito at matigas na ang tonong ginising ito. “Ashley, gumising ka. Huwag kang umiyak.”

Pero hindi siya naririnig ni Ashley na tila ba may sarili itong mundo na puno ng kalungkutan.

Masagang luha ang naglandas sa mukha nito na parang perlas na naputol ang sinulid.

Nakatingin lang si Ace kay Ashley na may pagkadisgusto sa mga mata ngunit kinuha parin niya ang tissue sa kanilang ulunan at tinulungang punasan ang mga luha nito. “Okay, huwag ka ng umiyak, nandito lang ako.”

Nasa tono parin niya ang katigasan pero halatang pinakapalma niya si Ashley.

Walang tugon si Ashley. Patuloy lamang ito sa pag iyak. Pag iyak na puno ng lungkot. Hindi niya ito mapatigil sa pag iyak.

Nagsalubong ang mga kilay ni Ace, bigla na lang niyang hinawakan ito sa baba, niyuko at hinalikan.

Ang intensyon lang naman niya kaya niya ito hinalikan ay ang patahanin ito sa pag iyak na parang nagdadalamhamhati at naiinis siya doon.

Pero ang halik niyang iyon ay unti unting nagbago.

Matagal na panahon na ding hindi niya ginalaw si Ashley.

At hindi mapigilan ni Ace na palalimin ang halik niya dito.

Halik na hindi na niya mapigilan na habang tumatagal ay siya namang lumalalim.