Novel-novel oleh Ellise

Ang mga salita nito ay walang katapusang kasinungalingan. At lalong walang kabuluhan, ang mga damit sa shopping bag. Kompletong damit ng panlalaki ngunit ang panloob ay halata na sinadya na ilagay sa itaas. Malinaw na ang ipinapahiwatig ni Belle kay Ashley. Kagabi, nagpalipas ng gabi si Ace sa kanyang lugar. Ilang sigundo ding napatingin si Ashley sa mga damit lalo na sa panloob saka niya iyon inilayo at bumaling kay Belle. Nakita niyang sinadya nitong hawiin ang buhok, at ipakita ang mga iba’t-ibang marka sa leeg nito. Sino man ang makakita ay alam niyang marka iyon ng halik. Magkatabing natulog sina Ace at Belle kagabi. Hindi nito nakuha ang gusto sa kanya kaya ibinaling nito iyon kay Belle. Bukod doon, sadyang pinagsawa ang sarili. Parang may tumurak sa puso ni Ashley. Halatang gusto siyang inggitin ni Belle.

Nagsisimula ng uminit ang hangin. Niyakap ni Ace si Ashey sa kanyang mga bisig. Nagising na din si Ashley mula bangungot at napasinghap, dahan-dahan siyang nagmulat ng mga mata. Nakatingin sa bubida na sandaling natigilan. Napakalungkot ng kanyang panaginip na hindi matukoy kung isa lamang iyong bangungot o katotohanan ng ilang sandali. Hanggang sa maramdaman niya si Ace. At tuluyan na siyang nagising. Nanlamig ang kanyang mukha at kumulo ang kanyang dugo. Hindi na nakapag isip, itinaas niya ang kamay at itinulak ito. “Ace, bitawan mo ako.” Mas nalukot ang mukha nitong nakatingin kay Ace. Sa nakalipas na limang taon, hindi kailanman sineryuso ni Ace ang kanyang nararamdaman. Dahil mahal na mahal niya ito at ang kagustuhang magkaroon ng kompletong pamilya si Lesie ay naging sunod-sunuran siya dito. At ngayong wala na ang kanyang anak ay gusto na niyang makipaghiwalay dito pero bakit hindi parin nito pinapansin ang kagustuhan niya? “Ace, sinabi ko sayong bitawan mo ako. Nar

Pinutol na niya ang kanilang usapan. Bago umalis si Ace ay nagiwan siya ng salita sa malamig na tono. “Ashley, huwag mong hayaang tawagan ako ni Sisi kung may kailangan ka.” Matapos niya iyong sabihin, agad siyang tumalikod at umalis ng walang pagdadalawang isip.Kalalabas lang ni Ace. At sa pagtalikod niya ay nakarinig siya ng malakas na kalabog.Marahas siyang napalingon at nakita niya si Ashley na nakabulagta na sa sahig na kanina ay nasa maayos lang ang kalagayan.“Ashley, pinagsabihan na kita na hindi na uubra sa akin ang pakulo mong iyan.”Nakahiga lang si Ashley sa malamig na sahig. Hindi naman siya talaga nawalan ng malay.At ang marinig ang sinabing iyon ni Ace ay mas lumamig ang pakiramdam niya. Napakalamig na nanuot sa kanyang katawan.Sa katunayan, ay naisip niya na nagdadahilan lamang ito para mapanatili siya.Sa mga mata niya, ay isa itong masamang babae na handang gawin ang lahat para sa kanya.Limang taon na ang nakalilipas, gumawa ito ng paraan para paghiwalayin siy

Mabilis na pinigilan ni Ace ang kamay ni Ashley na patuloy lang sa pagsampal kay Belle. Nanlilisik ang mga mata nitong nakatingin sa kanya. Ace Montragon, isang marangal at walang pakialam sa iba na ngayon ay nagbago sa isang iglap alang alang sa kasintahan. Namumula ang mga mata ni Ashley na napatingin kay Ace. Ang lalaking minahal niya ng sampung taon. Nakaramdam siya ng lungkot sa kanyang puso. “Oo, matagal na akong baliw.” Pagkasabi iyon ay itinaas naman niya ang isang kamay at ito naman ngayon ang sinampal niya, “Ace, tapos na tayo.” mga katagang nais niyang sabihin mula pa ng namatay ang kanyang anak. Mula ngayon, hindi na siya magpapanipula kay Ace. Inalis ni Ashley ang pagkakahawak ni Ace sa isa niyang kamay. Namanhid ang kanyang palad sa lakas ng pagsampal niya dito. Namumula ang pisngi ni Ace na sinampal niya. Lumaki siya na walang nagbubuhat ng kamay sa kanya, ito ang unang pagkakataong sinampal siya ng isang babae. Nakakatakot ang naging tingin ni Ace kay Ashley

Nawala ang galit na ekspresyon sa mukha ni Ace kanina at walang pagdadalawang isip na pumayag.“Sige.”Walang pag aatubiling tumalikod si Ace matapos ang usapan nila ng anak nito. Mabilis na naglakad palayo.Muli, mas pinili ang anak nito kay Belle at nakalimutan ang anak niyang si Sisi.Pumanhik pabalik si Ashley sa silid ng kanyang anak. Kunuha ang urn at mahigpit iyong niyakap sa kanyang pagkabalisa. Tahimik at marahang hinahaplos iyon sa kanyang mga bisig.Simula ng bumalik si Belle kasama nito ang anak nilang si Vinice ay naging pangalawang priyoridad na lang sila ni Sisy. Kahit gaano man kaabala sa trabaho si Ace o kalalim ang gabi basta may tawag mula sa mag ina niyang Belle at Vinice ay wala itong pagdadaawang isip.Wala siyang pakialam kung hindi siya pagtuunan ng pansin ni Ace pero naawa siya sa anak niya. Matiyaga lamang naghihintay sa pagkalinga ng kanyang ama ngunit paulit-ulit lamang itong sinasaktan ni Ace.Buti na lang hindi na kailanman masasaktan ang anak niya.Hindi

Mahina na ang kalusugan ng kanyang anak dahil sa sakit nito sa bato at may huli itong kahilingan bago ang operasyon. Ang samahan ito ng kanyang ama na pumunta sa panlibangang parke sa araw ng kanyang kaarawan. Ang makasama ito ng mag isa. Lumuhod siya at nakiusap kay Ace na sana tuparin nito ang huling kahilingan ng anak niya. Hindi naman siya nabigo at pumayag ito. Pero sa araw ng kaarawan ng anak niya ay hindi ito nagpakita. Naghintay sa kanya sa malamig na buong maghapong hanggang sa magsuka na ng dugo ang anak niya at nawalan ng malay. Mas lumala ang kalagayan ng anak niya at hindi na naagapan pa. Bago namatay ang anak niya ay tinanong siya nito na may luha sa mga mata. “Mama, bakit mas gusto ni papa ang anak ni tita Belle at hindi ako? Dahil ba sa hindi ako karapatdapat?” Umalis ang anak niya ng may panghihinayang. Hawak nito ang cellphone at napanuod nito mismo kung paano ipagdiwang ng kanyang ama ang kaarawan ng anak nito kay Belle na inupahan ang buong palaruan para dito.