Salamat sa pagbasa.
Celina Maaga akong nagising at hindi naman kataka-taka iyon dahil lagi naman. Pag tingin ko sa aking tabi ay wala rin doon si Jefferson. O mas tamang sabihin na hindi siya natulog sa tabi ko. Bumangon na ako at nagpunta sa bathroom. Maganda ang buong silid at gusto ko ang bathroom dahil sobrang luwag non. Nakasalansan na ang mga toiletries sa open cabinet na nasa taas ng lavatory at kahit sa gilid mismo non. Kung hindi lang forced marriage ang nasuungan namin ay iisipin kong mahalaga ako kay Jefferson dahil sa pag-e-exert niya ng effort para lang bilhan ako ng mga personal things ko. Mamahalin ang facial wash na nakikita ko lang sa mga palabas sa T.V. na gamit ng mga mayayaman at karaniwang nakikita ko sa mga store na naka-display sa mga cabinet na naka-lock. Ang akala ba niya talaga ay gumagamit ako ng mga ito para sa mukha ko? Bahala na nga, gamitin ko na lang tutal akin naman ito. Pagkatapos kong maglinis ng sarili ay nagpalit na rin ako ng damit bago ako bumaba para pumunta sa
JeffersonPakiramdam ko ay alam ni Celina na umalis ako kagabi, rather kaninang madaling araw dahil ang aga aga ay nasa dining area na siya at nag-aalmusal. Malamang ay iniisip niya rin na pinuntahan ko si Wendy at hindi ko naman itatanggi ‘yon.Si Wendy, alam ko na naging masama ako sa kanya at ‘yon ay dahil niloko niya lang ako sa simula’t-simula ng aming relasyon.Alam ko sa sarili ko na hindi ko lolokohin ang asawa ko kahit na hindi ko pa siya mahal. Pero matapos kong malaman ang ginawa ni Wendy ay nakahinga ako ng maluwag dahil hindi ko na kailangan pang intindihin siya or ma-guilty pa.Ang pag-uusap na gusto kong mangyari sa min ni Celina ay simple lang naman. Ipapaalam ko lang sa kanya ang pag-alis ko ng bansa at ang pagtatalaga sa kanya bilang OIC ng bank kaya naman pinapunta ko siya sa study room ko.Hindi niya man lang napansin ang pagpasok at napansin ko ang pagmasahe niya sa kanyang sentido and I felt a little worried.Medyo masakit lang daw ang ulo niya kaya itinuloy pa ri
Third Person Pagkatapos umalis ni Jefferson ay nagsimula ng magtrabaho si Celina para sa kanyang design. Ang huling project na nagawa niya ay noong bago niya i-meet ang lalaki sa Clandestine. Hindi pa siya tumatanggap ng kahit na anong trabaho dahil nga nag-focus siya sa pag-aasikaso ng kanilang kasal kasama ang asawa. Naisip ni Celina na sa buong panahon ng kanilang preparation ay hindi nawala sa tabi niya si Jefferson. Naalala niya kung paano siya tinulungan ng lalaki sa lahat ng bagay kahit na sa pagpili ng kanyang wedding gown na karaniwan ng ginagawa lamang ng lalaking tunay na nagmamahal sa bride to be. Ayaw niya sana ng grand wedding, pero iyon ang gusto ni John kaya hinayaan niya na lang. Hindi rin naman niya narinig na nag reklamo si Jefferson or kinausap siya about being grand kaya kahit papaano ay naging komportable siya. Ang tanging nakapagpagalit lang talaga sa kanya ay ang ginawang pag-alis ni Jefferson ng nagdaang gabi na dapat sana ay honeymoon nila. ‘Hindi naman a
CelinaSa lahat ng sinabi ng board tungkol sa akin ay talagang ipapakita ko sa kanila na mali sila. Isasampal ko sa pagmumukha nila ang mga kaya kong gawin.Natuwa ako dahil magaling magturo si Jefferson, malinaw niyang naipapaliwanag sa akin ang mga dapat kong malaman at sigurado rin ako na bumilib din siya sa bilis kong matuto.Nasa kanyang opisina kami at kasalukuyang sinasabi sa akin ang mga pangalan ng taong pwede kong hingan ng tulong kapag nalito ako ng kumatok si Noris at pumasok. Siya na ngayon ang vice president at magkatulong kaming magma-manage ng company pag-alis ni Jefferson.“Binigay sa akin ni Daria ng napadaan ako sa table niya, bigay ko raw sayo,” sabi niya sabay abot ng folder sa aking asawa. Kinuha naman iyon ni Jefferson at tinignan ang laman.“Hi, celina, kamusta?” tanong niya kaya ngitian ko siya at tinugon."I'm fine.""Having trouble so far?""No, not at all." I replied."That's good," tugon niya at may pakiramdam akong may sasabihin pa sana siya kung hindi lan
Warning!! Mature Content!!JeffersonNang umalis ako ng office at iniwan si Celina ay nakipagkita na ako sa aking mga kaibigan para magpaalam. We were enjoying and at the same time ay worried sila para sa akin kahit na hindi naman na kailangan dahil kaya ko naman ang sarili ko. Inakala nila na hindi ako masaya sa buhay may asawa ko kaya mas pinili ko ang umalis.“Hindi mo kailangang gawin ‘yon, man. Pwede namang nandito ka kahit na minamanage mo ang negosyo niyo sa Miami. Genius ka pagdating sa pagnenegosyo kaya alam namin na magiging madali lang iyon para sayo,” sabi ni Mark.Tama naman siya, kaya kong i-manage ang resort and casino sa Miami kahit nandito ako. Hindi naman totally kailangan na manatili ako doon, pero may mga bagay akong kailangang pag-isipan ang at the same time, mabigyan si Celina ng pagkakataon para makapag-isip at makapag-adjust.Sinabi ko rin sa kanila kung gaano kalaki ang pag-ibig ni Noris para kay Celina.“Are you serious? Eh di the more na hindi ka dapat umalis
Third PersonNagising si Celina at natagpuan ang sarili niya sa tabi ni Jefferson, na mahimbing pa ring natutulog. Hindi siya makapaniwala sa nangyari sa kanila. Dahan-dahan siyang bumangon mula sa kama dahil mahigpit pa siyang yakap ng kanyang asawa. Ayaw niya itong magising dala ng hiya sa nangyari sa kanila ng nagdaang gabi.‘Ilang beses ba naming ginawa iyon para sumakit at manghina ang katawan ko?’ tanong niya sa sarili habang palabas ng kwarto ni Jefferson at dali-daling bumalik sa sariling silid.Dahil sa sakit ng katawan ay hindi pa niya kayang maglinis ng katawan, kaya minabuti niyang bumalik na lang muna sa pagtulog. Ngunit habang nakahiga, iniisip niya kung ano ang sasabihin kay Jefferson kapag nagkaharap sila mamaya lamang.Ang paghaharap nila ay nagbigay sa kanya ng kaba at alinlangan kasama na ang tanong saa kanyang isipan. Iiwan pa rin ba siya nito kahit na may nangyari na sa kanila? Dahil sa matinding pagod, hindi niya namalayang nakatulog na siya, umaasang sa pagmulat
Celina"Pagod ka ba?" tanong ng tinig ng lalaking hindi ko nakalimutan kahit tatlong taon na ang lumipas. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at nakita siyang nakasandal sa hamba ng pinto ng opisina ko.Gusto kong tumakbo papunta sa kanya, pero naalala kong iniwan niya ako kinabukasan matapos naming gawing ganap ang aming kasal. Kaya, sa halip, ipinikit ko muli ang aking mga mata at sinubukang pakalmahin ang tensyong bumibigat sa aking ulo. Pagdilat ko, tiningnan ko siya."Bumalik ka na pala," sabi ko nang walang emosyon. I didn't want to sound bitter kahit iyon talaga ang nararamdaman ko noong sandaling iyon. Pumasok siya at umupo sa upuang nasa harapan ko."May problema ka sa report noong nakaraang buwan," sabi niya, hindi nagtatanong. Sigurado akong sinabi na ni Daria sa kanya ang nangyari kaya hindi ko na inabalang ipaliwanag pa."Kakauwi mo lang?" tanong ko na lang sa kanya."Oo," sagot niya."Ganoon ka ba ka-apura na pagdating mo pa lang, trabaho agad ang nasa isip mo?"
JeffersonSobrang naging mahirap para sa akin ang tatlong taon ko sa Miami. Kahit ayaw ko man, hindi ko pa rin mapigilang ma-miss si Celina. Pinagsisisihan ko na may nangyari sa amin noong gabing bago ako umalis, dahil pakiramdam ko, iyon ang dahilan kung bakit hindi ko siya matanggal sa isip ko.Kahit masaya ako na binigyan niya ako ng pagkakataong makasama siya, hindi ko pa rin maintindihan kung bakit siya umalis sa kwarto ko kinagabihan at iniwan ako. Inaasahan kong magiging totoo ang kasal namin sa lahat ng aspeto, pero sa ginawa niya, naisip kong baka hindi pa iyon ang tamang panahon.Nanatili ako sa Miami at ginawa ang lahat para mapalago ang negosyo bago ako bumalik. Araw-araw, gusto kong lumipad pabalik ng Pilipinas, pero pinigilan ko ang sarili ko. Kailangan kong bigyan siya ng pagkakataong maging independent. Nalalaman ko ang lahat ng tungkol sa kanya kay Daria. Paminsan-minsan, tinatanong ko ang aking assistant kung ano ang ginagawa niya o kung nahihirapan ba siya.Kontento
Jefferson"Sige, magpahinga ka muna at pupunta na ako sa opisina. Gusto sana kitang isama para ipakilala sa mga empleyado natin, pero kung inaantok ka pa, magpahinga ka na lang habang wala ako," aniya.P-Pakilala sa mga empleyado? Nabigla ako. Pero hindi… sigurado akong may binabalak siya."Hindi ako inaantok!" mariin kong sagot. "Pagod lang ako. Masakit ang buong katawan ko dahil sa walang katapusang pagbayo mo sa'kin sa bahay tapos ang haba pa ng naging biyahe natin," dagdag ko, na agad niyang tinawanan."Ano'ng walang katapusan? Tumigil naman tayo, 'di ba?" tanong niya habang sige pa rin siya sa pagtawa."Oo nga! Pero tumigil ka lang kasi hindi ko na kayang sumabay sa'yo! At siguro, naisip mong late na tayo sa flight natin!" sagot ko nang may halong pagka-inis."My Celina, kung gugustuhin ko ay kaya kong i-rebook ang flight natin kahit kailan. Ikaw ang iniisip ko, kaya ako tumigil. Nanginginig na ang mga hita at tuhod mo at hindi ka na makatayo nang maayos. Sa totoo lang, balak kit
Mature ContentCelina"Nagustuhan mo ba ang kwarto?" tanong ni Jefferson nang makapasok kami sa hotel room. Hindi ako sumagot at diretso lang sa paglakad at hinayaan lang niya ako. Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya, pero hindi ko siya nilingon.Sa totoo lang, sobrang gara ng kwarto. Ang hirap pigilan ng excitement ko, pero ayokong ipahalata sa kanya. Tinignan ko ang paligid at tsaka lumapit sa couch sa sala.Naupo ako doon.Geez... ang lambot at ang sarap upuan! Walang duda, world-class talaga ang JS Hotel Resort and Casino. Bawat sulok ng kwarto namin ay sumisigaw ng yaman. Kahit alam kong nasa presidential suite kami, pakiramdam ko kahit ang regular rooms nila ay sobrang mahal.Naramdaman kong umupo siya sa tabi ko, pero hindi ko siya pinansin. Naiinis ako dahil wala na akong nagawa kundi sumama sa kanya, at sobrang naiirita pa rin ako sa dahilan. Hindi ko makalimutan dahil paulit-ulit iyong tumatakbo sa isip ko.***"Bangon na, my Celina," bulong ni Jefferson habang tinatapik
CelinaNanlaki ang mga mata ko dahil sa aking narinig. Gusto ba niya akong dalhin doon para ayusin ang divorce namin? Balak pa rin ba niyang ituloy ‘yon kahit na may nangyari na sa amin?Dahil ba sa litratong ‘yon? Tama, malamang iyon ang dahilan kung bakit niya gustong ipursige ngayon. Nagpapanggap siya na walang alam kunyari. Napalitan ng lungkot ang kanina ay galit sa mukha ko, pero pinilit kong huwag ipahalata na alam ko na ang plano niya.Humarap siya sa akin at kitang-kita ko ang gulat sa mukha niya. Hindi ko inakalang maririnig ko mismo ang plano niya."Kanina ka pa ba diyan?" tanong niya. Halatang kinakabahan siya na baka may narinig ako, kaya nagkunwari akong clueless."Kakapasok ko lang. Bakit?" Tingnan natin kung ano ang isasagot mo."Wala," sagot niya, pero napansin kong magulo ang gamit ko, kaya tinanong ko siya. Sinabi niyang ineempake na niya ang mga gamit ko at gusto ko sanang sumigaw sa inis, pero hindi ko ginawa. Kailangan kong mag-isip nang mas maayos. Kailangang hin
JeffersonAs usual, nasa study room ko na naman si Celina. Sa paraan ng pagliligpit niya sa mesa, halatang tapos na siya sa ginagawa niya. Naalala ko ‘yung tanong ko sa kanya kanina tungkol sa gamit niya kung naka-impake na, pero sagot niya, hindi pa. Ano bang problema niya?Gusto ko sanang tanungin kung may kinalaman ba ‘to sa hindi ko pagtawag sa kanya, pero ‘di na lang ako nag-abala. There's no way na mag-aasta siyang ganito dahil lang doon. Kilala ko siya, mayabang din ‘yan sa sarili, kaya kahit totoo man, hindi niya ‘yon aaminin sa akin.Pagbukas ng pinto, nakita ko si Susane na may dalang tray ng pagkain. Bakit siya may dalang pagkain dito? Ibig sabihin ba nito? Tama ang hinala ko nang sabihin niyang hindi pa kumakain si Celina. Syempre, nainis ako.Ang daming tao sa mundo na walang makain, tapos heto siya, walang pakialam kahit magutom siya. Ginawa niya ‘to dahil ba nag-aaway kami? Kung gano’n nga, siguro matutuwa pa ako, pero ayoko pa rin ng ideya na hindi siya kumakain.Tining
Dahil ba talaga doon?Sumandal ako sa upuan at nag-isip tungkol sa nangyari kahapon. Kahit anong balik-tanaw ang gawin ko, wala akong maisip na dahilan kung bakit siya magagalit sa akin. Dahil lang ba ‘yon sa hindi ko siya tinawagan?Kailangan kong tapusin lahat ng dapat kong gawin ngayon para wala akong iniisip kapag nasa Miami na kami ni Celina. Iniisip ko ring baka may pareho sila ni Daria na mahalaga ang bawat text at tawag ko lalo at talagang araw araw ko ring ginagawa iyon maliban nga ng nagdaang araw.Dapat siguro mas intindihin ko si Daria ngayong alam ko na ang pakiramdam ng may tampuhan sa asawa. Malamang ganito rin ang inis na nararamdaman niya sa tuwing may hindi sila pagkakaintindihan ng mister niya. Pasalamat ako sa assistant ko dahil mas alam ko na ang dapat kong gawin. At una na roon ang magbago. Kailangan kong mag-adjust para sa asawa ko."Sir, ready na po ang interview," sabi ni Daria."Dito ko na lang gagawin sa office ko," sagot ko at tumango siya. Sinimulan kong ay
Jefferson Maaga akong nagising at nakita kong mahimbing pa rin ang tulog ni Celina. Gusto ko sana na hintayin siya para pag-usapan kung ano bang problema namin, pero naisip kong mamaya na lang. Kailangan ko rin namang gawin ‘yon sa tamang oras, lalo na’t aalis na kami papuntang Miami bukas at kailangan naming maghanda. Dahan-dahan akong bumangon mula sa kama para hindi siya magising, saka dumiretso sa banyo para maligo. Pagkatapos kong makapaligo ay tulog pa rin si Celina, kaya nagbihis na lang ako at tumuloy sa opisina. Sinubukan akong kumbinsihin ni Susane na kumain muna, pero sinabi kong sa opisina na lang. Ayoko rin kasing kumain mag-isa. "Sir, ready na po ‘yung interview para sa secretary," anunsyo ni Daria pagkapasok ko sa opisina. Tumango lang ako habang naupo sa upuan ko. Ewan ko ba kung bakit ang aga-aga palagi nitong si Daria. Alam ko namang may asawa siya, kaya dapat siguro inuuna niya ‘yon bago magtrabaho o kaya pagkatapos ng trabaho. "May asawa ka, ‘di ba?" tanong
JeffersonAno bang problema ng babaeng 'yon? Nabubwisit ako kapag hindi pinapansin habang nagsasalita ako, at hindi siya exempted doon kahit na alam kong si Celina pa siya.Ang saya ko buong araw sa trabaho, at ang iniisip ko lang ay ang makauwi para makasama at maangkin siya. Pero ngayon, ano 'tong inaasta niya? Sana man lang ipinaliwanag niya kung bakit siya nagagalit.Pumasok ako sa kwarto namin, in-expect ko siyang sumunod, pero wala. Ano ngayon? Gusto niya akong lumapit at suyuin siya? Walanghiyang 'yan. Kailangan ba ay ako na lang lagi ang manunuyo?Yes, dati kay Wendy ay ginagawa ko 'yon, pero dahil sinasabi niya kung anuman ang ikinakatampo niya. Hindi niya ako ginagawang manghuhula!Hindi ko rin naman siya kinukumpara sa babaeng 'yon. Natural, magkaiba sila. Asawa ko siya. Kaya lalo kong hindi maintindihan kung bakit ayaw niyang sabihin gayong pwede naman naming pag-usapan.Kung gusto niyang ayusin kung ano man ‘tong issue niya, siya ang lumapit at kumausap sa akin. Asawa niya
CelinaAng kapal ng mukha niya! Paano niya nagagawang ipangalandakan ang pambababae niya sa harap ng lahat? Ibinigay ko na ang sarili ko sa kanya, tapos kailangan pa niya ng iba? Hindi pa ba ako sapat? Ano pa bang kulang sa’kin?S3x goddess daw? Shit siya! Tinawag niya akong ganun, tapos sa iba pa rin siya bumagsak? Ang manyak lang!Heto ako at umaasa na okay na kami. Na humaling na humaling na siya sa akin dahil ganon din naman ako. Hindi nga ako makatanggi sa kanya dahil nanlalambot na ang aking mga tuhod once na nagdikit na ang aming katawan at gusto ko ay angkinin na niya ako.Tapos makakatanggap ako ng larawan na 'yon na sigurado akong mula sa babaeng 'yon. Ang tanong, paano niyang nalaman ang email ko?Binigay kaya ni Jefferson? Humanda lang talaga ang manyak na 'yon!Napabuntong-hininga ako habang inilalapag ang cellphone ko. Hindi ko talaga maintindihan si Jefferson. Akala ko okay na kami, na nagsisimula na kaming mabuhay bilang mag-asawa.Kailan nangyari ‘to? Kahapon ba? Kaya
Celina"Kung ayaw mong magsalita, fine!" matigas na sabi ni Jefferson bago siya lumabas ng study room. Ang kapal ng mukha niyang magalit at tanungin ako kung may problema kaming hindi niya alam? Bakit hindi niya malalaman? Bwisit ako buong araw, lalo na’t ni hindi man lang siya tumawag kahit isang beses!Sa mga nakaraang linggo, pakiramdam ko ay nasa ulap ako sa sobrang lambing niya sa akin. Para kaming totoong mag-asawa. Well, totoong mag-asawa kami pero we actually living it now, tulad ng palagi kong pinapangarap. Kaya kahit nga mga magiging anak namin, naiisip ko na. We always had sex, kaya hindi imposible kung mabuntis ako. Isa pa, hindi naman kami gumagamit ng proteksyon simula pa noon.Pero nang basta na lang siyang umalis ng kwarto, parang biglang lumamig ang paligid. Nasanay na akong hahalikan niya ako hanggang sa humantong kami sa matinding laplapan o mainit na p********k. O kahit ano pang gusto mong itawag doon. Pareho lang naman ang ending: ramdam ko ang pagmamahal at pagnan