Pa-support po, like and follow po sa aking profile at kung may extra gems po kayo ay pa-vote na rin. Maraming salamat.
Celina"Pagod ka ba?" tanong ng tinig ng lalaking hindi ko nakalimutan kahit tatlong taon na ang lumipas. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at nakita siyang nakasandal sa hamba ng pinto ng opisina ko.Gusto kong tumakbo papunta sa kanya, pero naalala kong iniwan niya ako kinabukasan matapos naming gawing ganap ang aming kasal. Kaya, sa halip, ipinikit ko muli ang aking mga mata at sinubukang pakalmahin ang tensyong bumibigat sa aking ulo. Pagdilat ko, tiningnan ko siya."Bumalik ka na pala," sabi ko nang walang emosyon. I didn't want to sound bitter kahit iyon talaga ang nararamdaman ko noong sandaling iyon. Pumasok siya at umupo sa upuang nasa harapan ko."May problema ka sa report noong nakaraang buwan," sabi niya, hindi nagtatanong. Sigurado akong sinabi na ni Daria sa kanya ang nangyari kaya hindi ko na inabalang ipaliwanag pa."Kakauwi mo lang?" tanong ko na lang sa kanya."Oo," sagot niya."Ganoon ka ba ka-apura na pagdating mo pa lang, trabaho agad ang nasa isip mo?"
JeffersonSobrang naging mahirap para sa akin ang tatlong taon ko sa Miami. Kahit ayaw ko man, hindi ko pa rin mapigilang ma-miss si Celina. Pinagsisisihan ko na may nangyari sa amin noong gabing bago ako umalis, dahil pakiramdam ko, iyon ang dahilan kung bakit hindi ko siya matanggal sa isip ko.Kahit masaya ako na binigyan niya ako ng pagkakataong makasama siya, hindi ko pa rin maintindihan kung bakit siya umalis sa kwarto ko kinagabihan at iniwan ako. Inaasahan kong magiging totoo ang kasal namin sa lahat ng aspeto, pero sa ginawa niya, naisip kong baka hindi pa iyon ang tamang panahon.Nanatili ako sa Miami at ginawa ang lahat para mapalago ang negosyo bago ako bumalik. Araw-araw, gusto kong lumipad pabalik ng Pilipinas, pero pinigilan ko ang sarili ko. Kailangan kong bigyan siya ng pagkakataong maging independent. Nalalaman ko ang lahat ng tungkol sa kanya kay Daria. Paminsan-minsan, tinatanong ko ang aking assistant kung ano ang ginagawa niya o kung nahihirapan ba siya.Kontento
CelinaHinalikan niya ako sa harap nina Noris at Daddy John. Gusto ko sanang tumutol, pero nakita kong ngumiti ang matanda kaya hinayaan ko na lang. At teka, kumindat ba siya sa akin? Anong problema niya? Kanina lang narinig ko siyang pinag-uusapan ang divorce na parang wala akong pakialam. Ngayon naman, hinahalikan at kinikindatan ako. Ang nangyari kanina sa office ko, isang quickie? Anong laro ang ginagawa niya?Pagkababa ko ng kotse, dumiretso ako sa kwarto at agad nilock ang pinto, ang buong akala ko ay susunod siya. Pero hindi. Ang tanga ko para isipin na pagkatapos ng isang mabilisang round, magiging mas malapit kami gaya ng inakala ko noong unang beses.Masama ba ang umasa? Gusto ko lang naman ay magkaroon ng masaya at normal na buhay may pamilya. Hindi naman niya siguro ikamamatay kung talagang sikapin niya na magkasundo kami lalo at ayon na rin sa kanya noon ay ayaw niya ng divorce. Tapos maririnig ko siyang pinag-uusapan ang tungkol doon as soon as makabalik siya dito sa Pili
Third PersonDinala ni Jefferson si Celina sa kanyang silid at nagdesisyong hindi na siya hahayaang makalusot sa kanyang pagtatanong. Gusto niyang manatili sila sa iisang kwarto at mamuhay tulad ng isang normal na mag-asawa. Pagod na siyang umiwas sa kanya gayong alam naman nilang wala na silang magagawapa dahil kasal na sila.Noong umalis si Jefferson, inisip at inasahan niyang baka mabuntis si Celina dahil sa nangyari sa kanila. But it didn't happen, na pinanghinayangan niya. Akala niya, iyon ang magiging dahilan para bumalik siya at manatili sa tabi nito.Minsan, sinasabi niya sa sarili na gusto lang niyang gawin ito dahil sa nalaman niya tungkol kay Wendy. Gusto niyang ituon ang atensyon kay Celina dahil niloko siya ng dati niyang kasintahan.Pero sa kabilang banda, ipinagtanggol niya ang sarili. Seryoso siyang ayusin ang lahat sa kanila. Kaya pinili niyang makipaghiwalay kay Wendy at tinanggihan ang alok nitong maging kabit niya. At mabuti na lang, ginawa niya iyon."Bakit mo ako
Third PersonHindi gaanong nakatulog si Jefferson noong isang gabi dahil pinagmasdan lang niya ng maigi ang asawa na tila himbing na himbing. Hindi niya rin nagawang mag-focus sa ibang bagay tungkol sa kumpanya dahil nakatuon lang siya sa kagandahan ni Celina na inaamin naman niyang na-miss niya ng husto.Pero kahit gano’n, maaga pa rin siyang nagising. Sanay na ang katawan niya sa pagbangon nang maaga kahit pa gabing-gabi na siya natutulog. Hindi rin ito nagbago kahit noong nanirahan siya sa Miami, na labing tatlong oras ang agwat sa oras sa Pilipinas kung saan sila nakatira.Hinintay niyang magising si Celina, at habang ginagawa iyon ay dumiretso siya sa banyo para maligo. Pagkalabas niya, sakto namang nagising ang kanyang asawa at agad na napatingin sa direksyon ng banyo kung saan siya lumabas. Nanlaki ang mga mata nito at napasigaw."Bakit nandito ka at bakit ganyan ka kahubad?!" sigaw ni Celina.Hindi siya pinansin ni Jefferson at dumiretso sa walk-in closet. Noon lang napagtanto
Jefferson’s POVSobrang adik na ako sa kanya. Simula ng maangkin ko siya. Pakiramdam ko ay hindi na ako mabubuhay na hindi siya mahahalikan. Siguro naman ay okay lang iyon lalo at gusto ko na mag-work ang aming marriage."Ayan, natutunan ko nang patahimikin ka," sabi ko ng matapos kaming maghalikan. "At gusto ko ang ganitong paraan, kung alam mo lang," bulong ko sa kanya na may halong kapilyuhan. Hindi siya nakakibo at doon ko napatunayan na apektado rin siyang kagaya ko. At magandang sign iyon para sa akin. Hinila ko siya papunta sa kama para maupo.“Tungkol sa gabing iyon,” simula ko. Kailangan kong sabihin sa kanya iyon para malaman niya na mali ang kanyang iniisip. “Pinuntahan ko nga ang ex ko, pero hindi sa bahay niya kung hindi sa hospital. Nasa study room ako ng tumawag ang isang nurse gamit ang telepono ni Wendy at sinabing naroon nga daw ang babae dahil sa overdose. Kailangan kong pumunta doon dahil nag-aalala rin ako.” M*****a yata talaga ang babaeng ito dahil inikutan lang n
Celina“Kumusta ka?” tanong ng kaibigan kong si Xia nang sagutin ko ang tawag. Balak ko sanang tawagan siya kahapon, pero nakalimutan ko na dahil kay Jefferson. Dahil sa ginawa niya. I mean, namin pala.“Ayos lang ako. Pasensya ka na, hindi ako nakatawag kahapon. May inasikaso lang ako,” sagot ko.Si Xia ay kaibigan ko mula sa ampunan. Sanggang dikit kaming dalawa noon, at walang makapaghihiwalay sa amin. Hanggang sa may umampon na sa akin. At 'yun nga ay ang mag-asawang demonyo.“So, kailan matutuloy ang paglabas natin?” tanong niya. Simula nang kunin ako nina Daniel at Lalaine mula sa ampunan, hindi ko na siya nakita pa. Pero nang nasa kolehiyo na ako ay nagulat ako ng magkabanggan kami sa daan.Bakas ang pagtatampo sa kanyang mukha at ganon din ang kaligayahan sa muli naming pagkikita.Sinabi ko sa kanya ang lahat ng nangyari sa akin, maliban sa estado ko sa eskwelahan. Natatakot akong malaman ni Daniel na matalino ako tapos ay hindi na nila ako pakawalan pa.“Hindi ko pa alam. Mama
CelinaAng una ay noong lasing siya. Hindi ko siya pinigilan dahil asawa ko siya at wala naman akong nakikitang mali doon. Bukod pa roon, gusto ko rin siya. Ang amoy ng pabango niya noong gabing iyon, na humalo sa amoy ng alak, ay sobrang nakalalasing at gumising sa pagnanasa ko.Pagkatapos, ang pangalawa. Paano ko nga ba iyon makakalimutan kung nangyari iyon nang mabilis at walang pasabi?"Ano na naman ang iniisip mo?" tanong niya habang nakatingin sa akin. Bakit ba napapansin niya ang lahat tungkol sa akin?"Wala akong iniisip.""Eh bakit tahimik ka?""Ano namang mali kung tahimik ako? Bawal ba akong manahimik?""Ikaw si Celina, ang babaeng maingay at may nasasabay sa lahat ng bagay," sabi niya saka tumawa."Mag-drive ka na lang pwede ba!" asik ko, pero umiling lang siya at ngumiti.Dinala niya ako sa isang mall kung saan karamihan ng customers ay mayayaman."Huwag ka munang lumabas," sabi niya nang akmang bubuksan ko na ang pinto nang mai-park niya ang kotse. Lumabas siya sa driver’
Jefferson"Sige, magpahinga ka muna at pupunta na ako sa opisina. Gusto sana kitang isama para ipakilala sa mga empleyado natin, pero kung inaantok ka pa, magpahinga ka na lang habang wala ako," aniya.P-Pakilala sa mga empleyado? Nabigla ako. Pero hindi… sigurado akong may binabalak siya."Hindi ako inaantok!" mariin kong sagot. "Pagod lang ako. Masakit ang buong katawan ko dahil sa walang katapusang pagbayo mo sa'kin sa bahay tapos ang haba pa ng naging biyahe natin," dagdag ko, na agad niyang tinawanan."Ano'ng walang katapusan? Tumigil naman tayo, 'di ba?" tanong niya habang sige pa rin siya sa pagtawa."Oo nga! Pero tumigil ka lang kasi hindi ko na kayang sumabay sa'yo! At siguro, naisip mong late na tayo sa flight natin!" sagot ko nang may halong pagka-inis."My Celina, kung gugustuhin ko ay kaya kong i-rebook ang flight natin kahit kailan. Ikaw ang iniisip ko, kaya ako tumigil. Nanginginig na ang mga hita at tuhod mo at hindi ka na makatayo nang maayos. Sa totoo lang, balak kit
Mature ContentCelina"Nagustuhan mo ba ang kwarto?" tanong ni Jefferson nang makapasok kami sa hotel room. Hindi ako sumagot at diretso lang sa paglakad at hinayaan lang niya ako. Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya, pero hindi ko siya nilingon.Sa totoo lang, sobrang gara ng kwarto. Ang hirap pigilan ng excitement ko, pero ayokong ipahalata sa kanya. Tinignan ko ang paligid at tsaka lumapit sa couch sa sala.Naupo ako doon.Geez... ang lambot at ang sarap upuan! Walang duda, world-class talaga ang JS Hotel Resort and Casino. Bawat sulok ng kwarto namin ay sumisigaw ng yaman. Kahit alam kong nasa presidential suite kami, pakiramdam ko kahit ang regular rooms nila ay sobrang mahal.Naramdaman kong umupo siya sa tabi ko, pero hindi ko siya pinansin. Naiinis ako dahil wala na akong nagawa kundi sumama sa kanya, at sobrang naiirita pa rin ako sa dahilan. Hindi ko makalimutan dahil paulit-ulit iyong tumatakbo sa isip ko.***"Bangon na, my Celina," bulong ni Jefferson habang tinatapik
CelinaNanlaki ang mga mata ko dahil sa aking narinig. Gusto ba niya akong dalhin doon para ayusin ang divorce namin? Balak pa rin ba niyang ituloy ‘yon kahit na may nangyari na sa amin?Dahil ba sa litratong ‘yon? Tama, malamang iyon ang dahilan kung bakit niya gustong ipursige ngayon. Nagpapanggap siya na walang alam kunyari. Napalitan ng lungkot ang kanina ay galit sa mukha ko, pero pinilit kong huwag ipahalata na alam ko na ang plano niya.Humarap siya sa akin at kitang-kita ko ang gulat sa mukha niya. Hindi ko inakalang maririnig ko mismo ang plano niya."Kanina ka pa ba diyan?" tanong niya. Halatang kinakabahan siya na baka may narinig ako, kaya nagkunwari akong clueless."Kakapasok ko lang. Bakit?" Tingnan natin kung ano ang isasagot mo."Wala," sagot niya, pero napansin kong magulo ang gamit ko, kaya tinanong ko siya. Sinabi niyang ineempake na niya ang mga gamit ko at gusto ko sanang sumigaw sa inis, pero hindi ko ginawa. Kailangan kong mag-isip nang mas maayos. Kailangang hin
JeffersonAs usual, nasa study room ko na naman si Celina. Sa paraan ng pagliligpit niya sa mesa, halatang tapos na siya sa ginagawa niya. Naalala ko ‘yung tanong ko sa kanya kanina tungkol sa gamit niya kung naka-impake na, pero sagot niya, hindi pa. Ano bang problema niya?Gusto ko sanang tanungin kung may kinalaman ba ‘to sa hindi ko pagtawag sa kanya, pero ‘di na lang ako nag-abala. There's no way na mag-aasta siyang ganito dahil lang doon. Kilala ko siya, mayabang din ‘yan sa sarili, kaya kahit totoo man, hindi niya ‘yon aaminin sa akin.Pagbukas ng pinto, nakita ko si Susane na may dalang tray ng pagkain. Bakit siya may dalang pagkain dito? Ibig sabihin ba nito? Tama ang hinala ko nang sabihin niyang hindi pa kumakain si Celina. Syempre, nainis ako.Ang daming tao sa mundo na walang makain, tapos heto siya, walang pakialam kahit magutom siya. Ginawa niya ‘to dahil ba nag-aaway kami? Kung gano’n nga, siguro matutuwa pa ako, pero ayoko pa rin ng ideya na hindi siya kumakain.Tining
Dahil ba talaga doon?Sumandal ako sa upuan at nag-isip tungkol sa nangyari kahapon. Kahit anong balik-tanaw ang gawin ko, wala akong maisip na dahilan kung bakit siya magagalit sa akin. Dahil lang ba ‘yon sa hindi ko siya tinawagan?Kailangan kong tapusin lahat ng dapat kong gawin ngayon para wala akong iniisip kapag nasa Miami na kami ni Celina. Iniisip ko ring baka may pareho sila ni Daria na mahalaga ang bawat text at tawag ko lalo at talagang araw araw ko ring ginagawa iyon maliban nga ng nagdaang araw.Dapat siguro mas intindihin ko si Daria ngayong alam ko na ang pakiramdam ng may tampuhan sa asawa. Malamang ganito rin ang inis na nararamdaman niya sa tuwing may hindi sila pagkakaintindihan ng mister niya. Pasalamat ako sa assistant ko dahil mas alam ko na ang dapat kong gawin. At una na roon ang magbago. Kailangan kong mag-adjust para sa asawa ko."Sir, ready na po ang interview," sabi ni Daria."Dito ko na lang gagawin sa office ko," sagot ko at tumango siya. Sinimulan kong ay
Jefferson Maaga akong nagising at nakita kong mahimbing pa rin ang tulog ni Celina. Gusto ko sana na hintayin siya para pag-usapan kung ano bang problema namin, pero naisip kong mamaya na lang. Kailangan ko rin namang gawin ‘yon sa tamang oras, lalo na’t aalis na kami papuntang Miami bukas at kailangan naming maghanda. Dahan-dahan akong bumangon mula sa kama para hindi siya magising, saka dumiretso sa banyo para maligo. Pagkatapos kong makapaligo ay tulog pa rin si Celina, kaya nagbihis na lang ako at tumuloy sa opisina. Sinubukan akong kumbinsihin ni Susane na kumain muna, pero sinabi kong sa opisina na lang. Ayoko rin kasing kumain mag-isa. "Sir, ready na po ‘yung interview para sa secretary," anunsyo ni Daria pagkapasok ko sa opisina. Tumango lang ako habang naupo sa upuan ko. Ewan ko ba kung bakit ang aga-aga palagi nitong si Daria. Alam ko namang may asawa siya, kaya dapat siguro inuuna niya ‘yon bago magtrabaho o kaya pagkatapos ng trabaho. "May asawa ka, ‘di ba?" tanong
JeffersonAno bang problema ng babaeng 'yon? Nabubwisit ako kapag hindi pinapansin habang nagsasalita ako, at hindi siya exempted doon kahit na alam kong si Celina pa siya.Ang saya ko buong araw sa trabaho, at ang iniisip ko lang ay ang makauwi para makasama at maangkin siya. Pero ngayon, ano 'tong inaasta niya? Sana man lang ipinaliwanag niya kung bakit siya nagagalit.Pumasok ako sa kwarto namin, in-expect ko siyang sumunod, pero wala. Ano ngayon? Gusto niya akong lumapit at suyuin siya? Walanghiyang 'yan. Kailangan ba ay ako na lang lagi ang manunuyo?Yes, dati kay Wendy ay ginagawa ko 'yon, pero dahil sinasabi niya kung anuman ang ikinakatampo niya. Hindi niya ako ginagawang manghuhula!Hindi ko rin naman siya kinukumpara sa babaeng 'yon. Natural, magkaiba sila. Asawa ko siya. Kaya lalo kong hindi maintindihan kung bakit ayaw niyang sabihin gayong pwede naman naming pag-usapan.Kung gusto niyang ayusin kung ano man ‘tong issue niya, siya ang lumapit at kumausap sa akin. Asawa niya
CelinaAng kapal ng mukha niya! Paano niya nagagawang ipangalandakan ang pambababae niya sa harap ng lahat? Ibinigay ko na ang sarili ko sa kanya, tapos kailangan pa niya ng iba? Hindi pa ba ako sapat? Ano pa bang kulang sa’kin?S3x goddess daw? Shit siya! Tinawag niya akong ganun, tapos sa iba pa rin siya bumagsak? Ang manyak lang!Heto ako at umaasa na okay na kami. Na humaling na humaling na siya sa akin dahil ganon din naman ako. Hindi nga ako makatanggi sa kanya dahil nanlalambot na ang aking mga tuhod once na nagdikit na ang aming katawan at gusto ko ay angkinin na niya ako.Tapos makakatanggap ako ng larawan na 'yon na sigurado akong mula sa babaeng 'yon. Ang tanong, paano niyang nalaman ang email ko?Binigay kaya ni Jefferson? Humanda lang talaga ang manyak na 'yon!Napabuntong-hininga ako habang inilalapag ang cellphone ko. Hindi ko talaga maintindihan si Jefferson. Akala ko okay na kami, na nagsisimula na kaming mabuhay bilang mag-asawa.Kailan nangyari ‘to? Kahapon ba? Kaya
Celina"Kung ayaw mong magsalita, fine!" matigas na sabi ni Jefferson bago siya lumabas ng study room. Ang kapal ng mukha niyang magalit at tanungin ako kung may problema kaming hindi niya alam? Bakit hindi niya malalaman? Bwisit ako buong araw, lalo na’t ni hindi man lang siya tumawag kahit isang beses!Sa mga nakaraang linggo, pakiramdam ko ay nasa ulap ako sa sobrang lambing niya sa akin. Para kaming totoong mag-asawa. Well, totoong mag-asawa kami pero we actually living it now, tulad ng palagi kong pinapangarap. Kaya kahit nga mga magiging anak namin, naiisip ko na. We always had sex, kaya hindi imposible kung mabuntis ako. Isa pa, hindi naman kami gumagamit ng proteksyon simula pa noon.Pero nang basta na lang siyang umalis ng kwarto, parang biglang lumamig ang paligid. Nasanay na akong hahalikan niya ako hanggang sa humantong kami sa matinding laplapan o mainit na p********k. O kahit ano pang gusto mong itawag doon. Pareho lang naman ang ending: ramdam ko ang pagmamahal at pagnan