Salamat po sa pagbasa...
Third PersonNagmamadaling nagpunta sa hospital si Jefferson dahil iniisip na nasa kritikal na condition si Wendy. Habang nagbibiyahe ay sinisi niya ang sarili at sinabing hindi niya mapapatawad ang sarili kung may mangyaring masama sa dating katipan.On the way na siya sa nurse’s station para itanong ang silid ni Wendy ng magsimulang inikot niya ng tingin ang paligid at mabistahan ang tila pigura ng babae malapit sa may hagdanan papuntang fire-exit. Napaisip siya kung ano ang ginagawa doon ng dalaga gayong ang sabi ng nurse na tumawag sa kanya ay nag-overdose siya.Dahan dahan siyang naglakad ng mapansin niyang parang may kausap ito sa cellphone habang pababa ng hagdanan.“Tinawagan ko siya at sinagot naman niya kaya imposible na nagha-honeymoon sila ng kung sino mang malanding babaeng ‘yon,” narinig niyang sabi ni Wendy.“Sigurado akong magtatagumpay ang plano kong ito, at dapat lang. Ayaw ko rin siyang mawala sa akin.” Maantig na sana ang damdamin ni Jefferson kung hindi ito nagpatu
Celina Maaga akong nagising at hindi naman kataka-taka iyon dahil lagi naman. Pag tingin ko sa aking tabi ay wala rin doon si Jefferson. O mas tamang sabihin na hindi siya natulog sa tabi ko. Bumangon na ako at nagpunta sa bathroom. Maganda ang buong silid at gusto ko ang bathroom dahil sobrang luwag non. Nakasalansan na ang mga toiletries sa open cabinet na nasa taas ng lavatory at kahit sa gilid mismo non. Kung hindi lang forced marriage ang nasuungan namin ay iisipin kong mahalaga ako kay Jefferson dahil sa pag-e-exert niya ng effort para lang bilhan ako ng mga personal things ko. Mamahalin ang facial wash na nakikita ko lang sa mga palabas sa T.V. na gamit ng mga mayayaman at karaniwang nakikita ko sa mga store na naka-display sa mga cabinet na naka-lock. Ang akala ba niya talaga ay gumagamit ako ng mga ito para sa mukha ko? Bahala na nga, gamitin ko na lang tutal akin naman ito. Pagkatapos kong maglinis ng sarili ay nagpalit na rin ako ng damit bago ako bumaba para pumunta sa
JeffersonPakiramdam ko ay alam ni Celina na umalis ako kagabi, rather kaninang madaling araw dahil ang aga aga ay nasa dining area na siya at nag-aalmusal. Malamang ay iniisip niya rin na pinuntahan ko si Wendy at hindi ko naman itatanggi ‘yon.Si Wendy, alam ko na naging masama ako sa kanya at ‘yon ay dahil niloko niya lang ako sa simula’t-simula ng aming relasyon.Alam ko sa sarili ko na hindi ko lolokohin ang asawa ko kahit na hindi ko pa siya mahal. Pero matapos kong malaman ang ginawa ni Wendy ay nakahinga ako ng maluwag dahil hindi ko na kailangan pang intindihin siya or ma-guilty pa.Ang pag-uusap na gusto kong mangyari sa min ni Celina ay simple lang naman. Ipapaalam ko lang sa kanya ang pag-alis ko ng bansa at ang pagtatalaga sa kanya bilang OIC ng bank kaya naman pinapunta ko siya sa study room ko.Hindi niya man lang napansin ang pagpasok at napansin ko ang pagmasahe niya sa kanyang sentido and I felt a little worried.Medyo masakit lang daw ang ulo niya kaya itinuloy pa ri
Third Person Pagkatapos umalis ni Jefferson ay nagsimula ng magtrabaho si Celina para sa kanyang design. Ang huling project na nagawa niya ay noong bago niya i-meet ang lalaki sa Clandestine. Hindi pa siya tumatanggap ng kahit na anong trabaho dahil nga nag-focus siya sa pag-aasikaso ng kanilang kasal kasama ang asawa. Naisip ni Celina na sa buong panahon ng kanilang preparation ay hindi nawala sa tabi niya si Jefferson. Naalala niya kung paano siya tinulungan ng lalaki sa lahat ng bagay kahit na sa pagpili ng kanyang wedding gown na karaniwan ng ginagawa lamang ng lalaking tunay na nagmamahal sa bride to be. Ayaw niya sana ng grand wedding, pero iyon ang gusto ni John kaya hinayaan niya na lang. Hindi rin naman niya narinig na nag reklamo si Jefferson or kinausap siya about being grand kaya kahit papaano ay naging komportable siya. Ang tanging nakapagpagalit lang talaga sa kanya ay ang ginawang pag-alis ni Jefferson ng nagdaang gabi na dapat sana ay honeymoon nila. ‘Hindi naman a
CelinaSa lahat ng sinabi ng board tungkol sa akin ay talagang ipapakita ko sa kanila na mali sila. Isasampal ko sa pagmumukha nila ang mga kaya kong gawin.Natuwa ako dahil magaling magturo si Jefferson, malinaw niyang naipapaliwanag sa akin ang mga dapat kong malaman at sigurado rin ako na bumilib din siya sa bilis kong matuto.Nasa kanyang opisina kami at kasalukuyang sinasabi sa akin ang mga pangalan ng taong pwede kong hingan ng tulong kapag nalito ako ng kumatok si Noris at pumasok. Siya na ngayon ang vice president at magkatulong kaming magma-manage ng company pag-alis ni Jefferson.“Binigay sa akin ni Daria ng napadaan ako sa table niya, bigay ko raw sayo,” sabi niya sabay abot ng folder sa aking asawa. Kinuha naman iyon ni Jefferson at tinignan ang laman.“Hi, celina, kamusta?” tanong niya kaya ngitian ko siya at tinugon."I'm fine.""Having trouble so far?""No, not at all." I replied."That's good," tugon niya at may pakiramdam akong may sasabihin pa sana siya kung hindi lan
Warning!! Mature Content!!JeffersonNang umalis ako ng office at iniwan si Celina ay nakipagkita na ako sa aking mga kaibigan para magpaalam. We were enjoying and at the same time ay worried sila para sa akin kahit na hindi naman na kailangan dahil kaya ko naman ang sarili ko. Inakala nila na hindi ako masaya sa buhay may asawa ko kaya mas pinili ko ang umalis.“Hindi mo kailangang gawin ‘yon, man. Pwede namang nandito ka kahit na minamanage mo ang negosyo niyo sa Miami. Genius ka pagdating sa pagnenegosyo kaya alam namin na magiging madali lang iyon para sayo,” sabi ni Mark.Tama naman siya, kaya kong i-manage ang resort and casino sa Miami kahit nandito ako. Hindi naman totally kailangan na manatili ako doon, pero may mga bagay akong kailangang pag-isipan ang at the same time, mabigyan si Celina ng pagkakataon para makapag-isip at makapag-adjust.Sinabi ko rin sa kanila kung gaano kalaki ang pag-ibig ni Noris para kay Celina.“Are you serious? Eh di the more na hindi ka dapat umalis
Third PersonNagising si Celina at natagpuan ang sarili niya sa tabi ni Jefferson, na mahimbing pa ring natutulog. Hindi siya makapaniwala sa nangyari sa kanila. Dahan-dahan siyang bumangon mula sa kama dahil mahigpit pa siyang yakap ng kanyang asawa. Ayaw niya itong magising dala ng hiya sa nangyari sa kanila ng nagdaang gabi.‘Ilang beses ba naming ginawa iyon para sumakit at manghina ang katawan ko?’ tanong niya sa sarili habang palabas ng kwarto ni Jefferson at dali-daling bumalik sa sariling silid.Dahil sa sakit ng katawan ay hindi pa niya kayang maglinis ng katawan, kaya minabuti niyang bumalik na lang muna sa pagtulog. Ngunit habang nakahiga, iniisip niya kung ano ang sasabihin kay Jefferson kapag nagkaharap sila mamaya lamang.Ang paghaharap nila ay nagbigay sa kanya ng kaba at alinlangan kasama na ang tanong saa kanyang isipan. Iiwan pa rin ba siya nito kahit na may nangyari na sa kanila? Dahil sa matinding pagod, hindi niya namalayang nakatulog na siya, umaasang sa pagmulat
Celina"Pagod ka ba?" tanong ng tinig ng lalaking hindi ko nakalimutan kahit tatlong taon na ang lumipas. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at nakita siyang nakasandal sa hamba ng pinto ng opisina ko.Gusto kong tumakbo papunta sa kanya, pero naalala kong iniwan niya ako kinabukasan matapos naming gawing ganap ang aming kasal. Kaya, sa halip, ipinikit ko muli ang aking mga mata at sinubukang pakalmahin ang tensyong bumibigat sa aking ulo. Pagdilat ko, tiningnan ko siya."Bumalik ka na pala," sabi ko nang walang emosyon. I didn't want to sound bitter kahit iyon talaga ang nararamdaman ko noong sandaling iyon. Pumasok siya at umupo sa upuang nasa harapan ko."May problema ka sa report noong nakaraang buwan," sabi niya, hindi nagtatanong. Sigurado akong sinabi na ni Daria sa kanya ang nangyari kaya hindi ko na inabalang ipaliwanag pa."Kakauwi mo lang?" tanong ko na lang sa kanya."Oo," sagot niya."Ganoon ka ba ka-apura na pagdating mo pa lang, trabaho agad ang nasa isip mo?"
XiaSinigawan ko siya. Inilabas ko ang lahat ng sama ng loob ko. Sinumbatan dahil sa hindi niya tinupad ang kanyang pangako na dadalawin ako.Sinisi at sinabi ko sa kanya ang lahat ng gusto kong isigaw sa mundo. Pero pagkatapos, ikinuwento niya sa akin kung ano ang nangyari matapos siyang ma-ampon.Oo, maaaring hindi maganda ang naging trato sa kanya, pero nanatili pa rin siyang malinis. Hindi niya naranasan ang iba't ibang lalaking gumagamit sa kanya nang higit limang beses sa isang araw. Mas maganda pa rin ang buhay niya kumpara sa akin.Kahit na galit pa rin ako sa kanya, nagkunwari akong kaibigan pa rin niya at na naiintindihan ko siya. Tuwing may oras ako, nakikipagkita ako sa kanya, at ipinangako ko sa sarili kong dadalhin ko siya sa mga magulang ko para gawin siyang katulad ko.Siguradong maraming matatandang lalaki ang magbabayad para sa kanya. Pero hanggang ngayon na may asawa na siya, hindi ko siya nagawang dalhin. Lagi siyang abala sa kung ano mang bagay na hindi ko alam.H
XiaNapakaswerte ni Celina na napangasawa niya si Jefferson. Noong una ko itong nalaman mula sa kanya, agad akong nakaramdam ng inggit. Paano napapayag ni Mr. Scott na ipakasal ang anak niya sa kanya? Naalala ko tuloy ang mga araw namin sa ampunan.Madalas akong binu-bully ng ibang bata noon, at siya lang ang tumulong sa akin. Nakahinga ako nang maluwag nang dumating siya at ipinagtanggol ako. Kahit puro pasa siya pagkatapos, wala siyang pakialam. Sinabi niyang hindi niya ako iiwan, at totoo nga. Naniwala ako sa kanya dahil palagi siyang nasa tabi ko. Kailanman ay hindi niya ako iniwanan na mag-isa.Pero dahil sa ginawa niya, sumikat siya sa ampunan. Lalo pa siyang hinangaan ng mga lalaki dahil sa kagandahan niya, habang kinaiinggitan naman siya ng ibang babae, at kasama na ako.Palagi siyang may tiwala sa sarili kaya inakala kong matalino siya. Pero tuwing may klase kami, hindi niya alam ang sagot sa mga tanong, kaya naisip kong mas magaling ako sa kanya pagdating sa pag-aaral. Kahi
"Hello," sabi ko nang sagutin ko ang tawag ni Jefferson."Nasan ka?" tanong niya."Mall.""Sino'ng kasama mo?" tanong niya ulit na akala mo ay tatay ko. Parang sinasabi niya na huwag akong magsisinungaling."Kaibigan," sagot ko. Napansin kong lihim akong tinitingnan ni Xia matapos kong sabihin ang salitang "kaibigan.""Si Xia?" tanong niya. Gusto kong magsinungaling, pero alam kong madali niya akong mahuhuli, kaya umamin na lang ako. isa pa, bakit naman ako magsisinungaling sa simpleng bagay lang?"Hindi ka nakinig sa akin," sabi niya."Alam mong hindi ko kayang gawin 'yon," sagot ko, sabay dinig sa buntong-hininga niya."Nasan ka ngayon?" muling tanong niya, kaya sinabi ko ang lokasyon ng mall."Ingat ka, okay?" sabi niya ulit."Oo nga, huwag kang masyadong mag-alala at kaya ko ang sarili ko. Hindi ako mapapaano."Pakiramdam ko ay may gusto pa siyang sabihin ngunit pinigilan na lamang niya ang kanyang sarili."Okay, ingat." Pagkatapos non at natapos na ang aming usapan.Bumalik ako ka
Celina"Xia," sabi niya, gaya ng inaasahan ko."Bakit mo siya pinaghihinalaan?" tanong ko, totoong curious ako kahit na hindi naman niya talaga gusto ang kaibigan ko."Basta may kutob lang ako. Kung may woman instinct ka, may man instinct din ako," sagot niya, kaya napairap ako."Ano'ng sabi ko sa 'yo tungkol sa pag-irap?" tanong niya, kaya ibinalik ko ang tingin sa ginagawa ko. Ayokong tingnan siya sa mata kapag ganiyan siya magsalita."Celina, seryoso ako. Kung hindi mo siya kayang iwasan, siguraduhin mong mag-ingat ka, or better yet, huwag kang sasama sa kanya ng mag-isa lang." Pagkasabi niya non ay tumayo na siya at naglakad na papasok sa aming silid.Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa mawala siya sa paningin ko. Napabuntong-hininga ako at tiningnan ang pekeng credentials na ipinakita ko sa mag-asawang Nicholson noon. Totoo namang bukod sa mga umampon sa akin, si Xia lang ang nakakaalam nito.Ano na ang dapat kong gawin?***Kinabukasan, nasa opisina si Jefferson. Habang naghah
CelinaSi Xia ay naging kaibigan ko mula nang dumating ako sa ampunan. Oo, binu-bully siya ng ibang bata noong una ko siyang makita, at naawa ako sa kanya kaya tinulungan ko siya at lumaban sa mga batang nang-aapi sa kanya.Hindi ako nagpapaapi at kapag may nanakit sa akin, sinisigurado kong makakaganti ako, dobleng sakit, dobleng pagdurusa. Yon ang inaabot nila sa akin.Simula nang sagipin ko si Xia mula sa mga bully, hindi na siya lumayo sa tabi ko. Tinawag namin ang isa't-isa na “partners” at sabay kaming napaparusahan at napapatawag sa opisina ng namumuno sa ampunan.Noong una, palagi siyang umiiyak, pero noong sinabi kong nandito lang ako para sa kanya, saka lang siya tumigil. Lagi ko siyang niyayakap tuwing natatakot siya. Para sa akin noon, kami ang lakas ng isa't isa.Inampon ako nina Daniel at Lalaine, at nangako ako kay Xia na madalas ko siyang dadalawin, dahil akala ko mahal at gusto talaga ako ng mga umampon sa akin. Pero dahil kabaligtaran ang nangyari, hindi ko siya nadal
"Alam mong may pasok ka pa," sabi niya sa boses na parang nang-aakit. Kakagising lang niya kasi at malamang ay iyon ang tinatawag nilang bedroom voice.Napabuntong-hininga ako dahil sa panghihinayang kaya kinailangan ko na siyang pakawalan. Pero bago yon ay pinisil ko ang kanyang matambok na pwet na talagang pinaglalawayan ko ng husto."Jefferson!" gulat niyang sigaw."Gutom ako, kaya bilisan mo na at ayusin ang sarili mo bago ako mawalan ng kontrol at ikaw na lang ang gawin kong almusal," sagot ko habang marahang itinulak siya papunta sa banyo. Nagsisimula nang mawala ang kontrol ko sa aking sarili, at kung makikita ko pa siyang hubo't hubad nang mas matagal, baka hindi ko na mapigilan.Mabilis siyang naligo, pagkatapos ay sabay kaming nag-agahan. Tinanong ko siya kung lalabas ba siya, pero ang sabi niya ay hindi kaya wala akong dapat ipag-alala habang nasa opisina ako. Umalis ako ng mansion at agad akong sinalubong ng aking mga sekretarya at assistant."Welcome back, Sir," bati ni Da
JeffersonIto ang unang date namin at sobrang excited ako. Kung hindi lang nakialam ang kaibigan niya, mas naging maayos sana ang lahat. Sinabi na ni Celina na may date kami kaya dapat, kahit na anong offer ng asawa ko sa kanya na sumabay sa amin sa pagkain ay hindi niya tinanggap. Dapat ay nakatunog na siya na magiging third wheel lang siya at hindi maganda iyon lalo at kakarating ko lang galing sa ibang bansa after three long years.May something sa Xia na yon na hindi ko gusto kaya talagang sisikapin kong malaman ang ilang bagay tungkol sa kanya.Kasalukuyan na kaming nasa aming silid at naghahanda ng matulog si Celina ng maisipan kong kausapin siya tungkol kay Xia."Paano mo nakilala ang kaibigan mong ’yon?" tanong ko. Napatingin siya sa akin na kunot-noo."Hindi ako interesado sa kanya, kaya tigilan mo na ang kakaibang imahinasyon mo. Maganda ka, at wala siyang pwet na nakapaglalaway gaya ng meron ka, na kinaadikan ko," diretsong sabi ko, para lang ipaalam sa kanya na kung iniisi
Samantala, gusto ni Jefferson ang tinitignan niya kaninang set ng kwintas at hikaw at inisip na babalikan niya iyon para bilhin at ibigay sa asawa.Naglibot pa sila, pumasok at lumabas sa iba’t-ibang store na wala namang binili na kahit na ano. Napaisip si Jefferson kung bakit ba nila ginagawa iyon ng wala naman pala planong bumili si Celina.“Kung meron kang magustuhan ay sabihin mo sa akin. Kanina pa tayo naglalabas masok sa iba’t-ibang store pero wala naman tayong binibili,” hindi na napigilang sabihin ni Jefferson.“Hindi ko naman sinabi na bibili tayo or may hinahanap ako,” simpleng tugon ni Celina habang patuloy ang paglilibot ng kanyang mga mata.“Kung ganon ay bakit natin ginagawa ito? Napapagod lang tayo sa paglalakad,” nalilitong tanong ni Jefferson.“Ito ang normal na ginagawa ng mga couple, ang mag window shopping. Kung may magustuhan ay bibili kung kayang bilhin,” sagot ni Celina.“Pinagsasawa lang natin ang mga mata natin sa mga bagay na magaganda at wala ka namang intens
Third PersonWala ng sinabi pa si Celina tungkol sa sinabi ng kanyang asawa pero meron munting kislap ng pag-asa na maaaring maging maayos ang pagsasama nila in the future. Inimbitahan sila ni Noli na kumain since tanghalian na rin naman.“Pinapaalala ko lang, libre mo ‘to,” sabi ni Jefferson na ikinatawa ng kanyang kaibigan ng magsimula na silang kumain.“Kailan ka pa naging ganito ka kuripot? Normally ay ikaw pa ang mag-i-initiate na magbayad,” komento ni Noli.“Nang makasal ako sa kanya,” tugon ni Jefferson sabay ngisi dahil sigurado na siya na magre-react ang si Celina sa pagkakaturo niya dito. At hindi nga siya nagkamali.“At kailan naman kita tinuruan na maging kuripot, aber?” tanong ni Celina na may kasama pang masamang tingin.“Nang umalis ako at gumastos ka lang ng hindi lalaglas sa 25000 a month. Sigurado ako na iniisip mo na kukwentahin ko ang lahat ng ginagastos mo habang wala ako, kaya naisip ko na talagang kuripot ako,” tugon ni Jefferson na nakataas pa ang isang kilay ha