Buong maghapon na ginugol ni Alex ang kanyang oras sa pagtatrabaho. Hindi siya lumabas ng bahay at tanging ang kanyang laptop at cellphone ang siya niyang kaulayaw. Nagpapa-deliver lang siya ng pagkain kapag nakakaramdam siya nang gutom pagkatapos ay itutuloy na niyang muli ang kanyang trabaho, kaya hindi na niya namalayan ang paglipas ng oras. He was busier than usual, dahil na rin sa kababalik niya lang ng bansa. May dalawang taon din siyang namalagi sa Ireland, habang inaayos ang pagbubukas ng ilang branch ng kanyang restaurant doon.
Biglang umangat ang kanyang paningin mula sa dokumentong binabasa sa kanyang laptop ng may marinig na kumakatok sa pinto. Napatingin siya sa orasang naka-sabit sa kanyang dingding, mag-aalas nuebe na ng gabi. Kumunot ang kanyang noo, he wasn’t expecting someone today. Lalong wala siyang maalalang may inorder siyang pagkain sa labas. He had a lot of friends waiting for him to comeback, pero ni isa sa mga ito ay wala siyang pinagsabihan na naka-uwi na siya. Nobody knows na nasa Pilipinas na siya, ang tanging nakakaalam lang na narito siya ay ang caretaker ng apartment building niya.
He owns this building, isa lang ito sa mga property na pag-aari niya sa buong bansa. Katulad ng mga restaurant na pag-aari niya ay mayroon din siyang mga pinatayong apartments o bahay sa iba’t-ibang panig ng bansa. He even owned a private house in Boracay. Pero mas gusto niyang manatili sa apartment na ito, dahil sa maganda ang location ng lugar, at hindi mahahalata ng mga taong nakapaligid sa kanya ang totoong estado ng buhay niya.
Nasa gitna kasi ng Sta. Ana Manila ang tatlong palapag na building na ito. Dati nila itong lumang bahay na pina-convert ng kanyang ama sa isang apartment unit bago nag-pasya ang mga itong lumipat sa isang mas convenient at maliit na bahay sa probinsya.
Kapag nasa Pilipinas siya ay hindi siya umu-uwi agad sa bahay nila sa probinsya, dito siya dumidiretso. Kapag wala siya doon ay pina-patirhan niya sa pinsan niyang taga-probinsya ang apartment niya para merong mangangalaga nito habang wala siya. He prefer to stay here in this unit dahil dito walang nakakakilala kung sino siya, bukod sa caretaker. Kaya ngayon ay nagtataka siya kung sino ang kumakatok sa pintuan ng unit niya.
“Sino kaya ang bibisita sa akin ng ganitong oras?” saad niya sa kanyang sarili.
Nagtungo siya sa pinto upang silipin sa peephole kung sino ang kumakatok. Nakita niyang nakatayo sa harapan ng unit niya ang isang sexy at maputing babae. His brow creased while looking at the lady outside. Pilit niyang inaalala kung saan niya nakita o nakasama ang babaeng ito. Pinagbuksan niya ng pinto ang babae kahit na hindi niya maalala kung sino ito.
“Well she is an eye candy. Hindi na masama,” napapangiting saad niya sa kanyang isipan. “I can take a break from my work for a while. I-entertain ko muna ang babaeng ito, tutal kanina pa naman ako nagtatrabaho. She could be a good distraction.” dagdag saad niya sa isipan habang sinisipat ang kabuuan ng babae.
“Hi, how can I help you?” nakangiting bungad niya sa babae ng pagbuksan ito ng pinto.
“Alex!” matinis na tawag ng babae sa pangalan niya. Palihim siyang napangiwi ng dahil sa boses nito. Hindi nito itinago ang kilig at tuwa ng makita siya. Kulang na lang ay tumalon ito ng yakap sa kanya at pupugin siya ng halik. He can’t blame her, hindi naman sa pagmamayabang pero halos lahat ng babaeng nakakasalamuha niya ay halos itapon na ang mga sarili ng mga ito sa kanya. He knew that he was any woman’s dream, with his good looks and his status in the society, kahit sino ay gugustuhin na ma-ugnay sa kanya.
“It’s me Mona. Don't you remember?” buong tamis ang ngiting saad sa kanya ng babae. She seems expecting na maalala niya ito. Hindi rin naligtas sa kanya ang pagpapa-cute nito at ang sadyang pagliyad nito upang makita niya ang cleavage nitong nakalitaw sa suot nitong maikling damit. Napansin din niya na amoy alak ang hininga nito.
“Mona...Mona…” mahinang bulong niya ng pangalan nito, habang inaalala kung saan niya nakilala ang babaeng at kung paano nito nalaman ang address niya.
“Alex, babe, did you forget? We met last night at the club. You ask me to come here anytime if I want to have a good time with you. You even gave me this address,” saad nito sa kanya na hindi nawawala ang ngiti sa mga labi. May kinuha itong papel sa purse na bitbit nito at pinakita nito sa kanya ang tissue na pinagsulatan niya ng kanyang address. He knew that he was the one who wrote it, dahil nakilala niya ang sulat kamay niya. “That's why I'm here!” bahagyang tumaas pa ang tono ng matinis na nitong boses sa sobrang excited na nararamdaman nito. Muli siyang napa-ngiwi ng palihim ng marinig ang boses nito. Pakiramdam niya ay biglang sumakit ang kanyang tenga sa sobrang tinis ng tinig ng babae.
“Ah, Mona. Yeah I remember. Come in…” Kahit na hindi niya gusto ang tinig ng babae ay hindi naman niya magawang paalisin ito. Isa pa kahit kailan ay hindi siya tumatanggi sa palay na kusang lumalapit sa kanya. Kaya binigyan niya ng kanyang killer smile ang babae bago ito tuluyang papasukin sa kanyang unit. Lalo namang nagningning ang mga mata nito sa tuwa at kilig ng dahil sa pag-ngiti niya.
“You have a nice unit,” saad ng babae ng tuluyan na itong makapasok sa loob habang inililibot nito ang mata sa kabuuan ng kanyang apartment.
Hindi ganon kalakihan ang kanyang unit. Sakto lang ito para sa isang bachelor na kagaya niya. He is living simply, kaya gustong-gusto niya ang unit na ito dahil kapag may naghahanap sa kanyang mga babae katulad ngayon ay walang idea ang mga ito ng kung anong buhay talaga meron siya. Dahil sa payak na payak ang kanyang apartment, walang makikitang bagay na makapagsasabi kung ano ang status ng kanyang buhay. Simpleng flat screen T.V lang sa kanyang living room, ang kanyang kitchen ay walang kahit na gaanong gamit maliban sa refrigerator at microwave oven na pinag-iinitan niya ng kanyang pagkain at isang coffee maker. He was a renowned chef, pero pagdating sa unit niya ay hindi na siya nagluluto. He preferred his food to be delivered at his door, kaya walang kahit na anong gamit sa pagluluto ang makikita sa kusina niya.
“Sorry for the mess. I didn't know na magkakaroon ako ng seksing bisita,” saad niya sa babae upang maagaw niya ang atensyon nito sa pagsusuri sa kanyang unit. Nangaakit niya itong nginitian para tuluyan ng mawala ang pag-ikot ng mata nito sa loob ng kanyang apartment, habang pasimple siyang lumapit sa pinto ng kanyang kwarto at pasimpleng isinara ito. He has one rule in bringing home a girl, nobody can get in on his room.
“Do you want something to drink or eat?” he offered habang inakay ang babae paupo sa isang sofa sa kanyang living room. “I am glad that you found my apartment. Buti at hindi ka nahirapan na hanapin ito,” pagsisimula niya ng usapan sa babae. Habang kumukuha siya ng beer sa refrigerator na nasa kanyang mini bar na malapit lang sa living room.
“This place wasn’t hard to find. Pamilyar naman sa akin ang kabuuan ng Sta. Ana. I was just surprise to know that a man like you, ay nakatira sa bahaging ito ng Manila,” sagot sa kanya ng babae. Hindi nito tinanggihan ang beer na inabot niya.
“Why? What are you expecting of me?” bahagyang tumaas ang kilay na tanong niya sa babae. Pero hindi pa rin niya tinatanggal ang ngiti sa kanyang mga labi.
“I thought, you are one of those rich men that was living in an expensive condo unit sa gitna ng BGC. Hindi ko ini-expect na, you know…” malanding saad ng babae sa kanya. Sumandal ito sa kanyang sofa at idine-kuwatro ang mga paa, na naging sanhi ng pagka-lilis pataas ng maikli nitong damit.
“Are you disappointed?” pinapungay niya ang mga mata at umupo sa tabi ng babae. Sinadya niyang dumikit ang kanyang kamay sa hita nito. Hindi naman siya nabigo sa nakitang reaksyon ng babae sa ginawa niya. She smiled sweetly at him habang bahagya pa itong kinilig.
“Well…” kibit-balikat na saad nito sa kanya, “You are still as handsome as them, so who cares if you are living in an expensive unit or not,” buong lawak ang ngiting saad nito sa kanya.
“Gotcha,” saad ni Alex sa kanyang isipan. He internally smiled, nang dahil sa sinabi nito. “Do you want something to eat?” kunwari ay iniba ni Alex ang takbo ng usapan nila.
“All I want to eat is you,” mapupungay ang mga matang saad nito sa kanya. Gumapang ang isang kamay nito sa braso niya.
Lumapad ang ngiti ni Alex. Hindi na siya muling nagtanong pa. He is a man with a need. Palay na ang lumalapit sa manok tatanggihan pa ba niya. Kaya ng dambahin siya ng halik ni Mona ay hindi na siya tumanggi pa. He kissed her with the same intensity of lust na binibigay nito. Yes lust, wala siyang ibang nararamdaman sa mga babaeng pumu-punta o iniuuwi niya sa unit niya kundi libog lang.
Ilang saglit lang ay pareho na silang walang mga saplot sa katawan. Nagkalat na ang kanilang mga damit sa sahig. In a matter of a few minutes, Alex was pounding hard and rough on Mona, while the latter screamed his name. Paiba-iba sila ng posisyon, sa sobrang agresibo ni Mona halos lahat na yata ng posisyon ay nagawa nila, at sa kung saan-saang bahagi na ng sala sila napupuwesto.
They were having sex the whole night. Walang palya, tanging ihi at inom lang ang kanilang pahinga. Alex’s libido was in peak kaya nagawa niyang sabayan ang pagka-agresibo ng babae sa kama. May time na nasagi nito ang kanyang mga libro nakapatong sa may lamesita kaya nag-bagsakan ito sa sahig. His floor was not carpeted and it is tiled with wood. Kaya naging maingay ang pagbagsak ng mga ito dahil mostly sa mga libro niya ay hardbound.
Mona just giggled, nang mag bagsakan ang mga libro. Wala namang pakialam si Alex sa nilikhang ingay ng mga ito, ipinagpatuloy lang nila ang kalaswaan na kanilang ginagawa. Maya-maya pa ay binuhat ni Alex si Mona at isinandal sa dingding. Ang mga paa ni Mona ay nakasabit sa mga bewang niya, habang hindi naman natatanggal ang pagkakadikit ng kanilang mga kaselanan. Alex pound on her again, while leaning her on the wall. Nilamas niya ang maumbok nitong dibdib at kinagat ang isa sa mga ut*ng nito. Wala siyang pakialam kahit na nasasaktan ang babae, he is a beast when having sex. Mona just screamed his name dahil sa sakit at pleasure na nararamdaman nito. He pound on her hard hanggang sa masanggi nito ulit ang frame na nakasabit sa dingding at nahulog ito. Lumikha iyon ng malakas na ingay dahil sa pagkabasag ng mga salamin nito, pero wala na silang paki-alam. Mona was screaming and moaning at the same time. Pero hindi na alintana ni Alex ang rindi sa tinis ng boses ng babae, dahil nilukob na siya ng kamunduhan.
Nalalapit na si Alex sa sukdulan ng may marinig siyang malakas na katok. Hindi niya pinansin kung sinuman ang kumakatok, sa halip ay ipinagpatuloy lang nila ang kanilang ginagawa. Lalo pang binilisan ni Alex ang pag-ulos at ibinaon ang kanyang pagkal*lake sa kaloob-looban ni Mona. Nang dahil sa bilis ng kanyang pagbayo ay hindi na napigilan ng babae ang pagsabog ng sarili nitong katas. Dahil sa damang-dama ni Alex ang init ng katas ni Mona ay lalo niyang binilisan ang pag-ulos hanggang sa tuluyan na rin siyang makarating sa sukdulan. Agad niyang hinigit ang kanyang ari, at pinutok sa buong katawan ni Mona ang kanyang katas. Pagal na binagsak ni Alex ang katawan sa sofa, ganun din si Mona, na pinupunasan ng tissue ang mga katas niya sa katawan nito.
Maya-maya pa ay malalakas na katok na ulit sa pinto ang umagaw sa atensyon nilang dalawa. He grunted when he checked the time, it’s past three in the morning already. Kumunot ang kanyang noo ng muling naulit ang malakas na pag-katok.
“Who could it be, this time?” bahagyang may asar na tanong niya sa isipan. Minsan ay gusto niya na ring dagukan ang sarili kapag naiisip na kasalanan niya rin kung bakit siya naiistorbo sa madaling araw. Pilit niyang inalala sa isipan kung mayroon pa ba siyang ibang babaeng pinagbigyan ng address niya nung nag bar-hopping siya kagabi.
“Let me handle it, babe,” malanding saad ni Mona sa kanya na wari naisip nito ang tumatakbo sa isip niya. Nakita niya ang possessiveness sa mga mata nito. Napailing na lang siya ng makita at mabasa sa mata nito ang pagseselos. Alam niya ang gustong mangyari ng babae, alam niyang itataboy nito ang kung sino mang nasa labas para masolo siya nito.
“Okay,” matipid na pagsang-ayon niya dito. It is better na ito na ang humarap sa kung sinumang nagwawala sa harap ng kanyang pinto. Wala na siya sa mood upang makiharap pa sa kung sinuman, better he could use Mona to chase away the person in his door.
Pumunta siya ng kwarto niya at inabutan ito ng isang robe upang masuot nito. Saka siya dumiretso na sa shower upang linisin ang lagkit ng katawan na iniwang bakas ng kanyang ‘pakikidigma.’ Ilang minuto din ang ginugol niya sa banyo. Inisip niyang baka napa-alis na ni Mona ang kung sinumang nagwawala sa harapan ng kanyang unit. Much better kung umalis na rin at umuwi ang babae. Saktong pag-labas niya ng banyo ay isang malamyos na tinig babae ang kanyang narinig.
“Pwede ba kung may gagawin kayong kalokohan sa kwarto ninyo, alalahanin ninyo naman kung anong oras na, hindi lang kayo ang tao dito, may mga taong nagpapahinga sa ganitong oras dahil may mga trabaho pa kinaumagahan. Kung anuman ang kalokohan ninyo diyan, huwag na kayong mambulahaw, kalabugan kayo ng kalabugan diyan! Alalahanin ninyo hindi soundproof ang mga dingding ng mga unit dito!” Bagamat galit ang tinig ay hindi maiwasan ni Alex ang ma-curious kung sino ang nagmamay-ari niyon. Kaya, imbes na dumiretso siya sa kanyang kwarto upang mag-bihis ay agad niyang tinungo ang pinto na tanging tuwalya lang ang tumatabing sa kanyang kaselanan. Tuluyan niyang binuksan ng malawak ang pinto upang makita ang nagmamay-ari ng malamyos na tinig. His breath hitched and a lump formed at his throat ng tuluyan nang tumambad sa kanya ang isang napaka-liit pero pinaka-magandang babaeng nakita niya sa tanang buhay niya.
“Hoy! Anong ginagawa niyo kay Kikay?” pasigaw na tanong ng isang matabang batang lalaki na nasa edad pitong taong gulang. Kahit na may katabaan, ay mestisuhin naman ito. Maputi ang balat nito at bahagyang grayish ang kulay ng mga mata. Pinilit nitong tumakbong mabilis kahit na hingal na hingal na ito sa pagtakbo upang saklolohan ang batang babaeng binu-bully nung mga mas nakaka-tandang bata dito.“Hala kayo, nandiyan na si Baboy. Aawayin kayo niyan kasi inaway niyo yung girlfriend niyang si Negra,” kantyaw nang isang batang lalaking matangkad na payat sa batang tumatakbo patungo sa kanila.“Weh! Weh! Weh! Hahaha!” nanunukso namang kantyaw nang apat pang batang kasamahan nito. Bumelat pa ang mga ito sa batang lalaki.“Sinong baboy? Ha? Bakit ba lagi niyo na lang pinag-di-diskitahan si Kikay?” namumula ang mukha sa galit na tanong ng mestisong-chubby na bata. Hingal man ay pilit pa rin nitong pinatapang ang mukha ng marating nito ang lugar kung saan pinagku-kumpulan na tuksuhin nang ma
Nagising si Alex sa pakiramdam na hindi siya nag-iisa sa loob ng kanyang bahay. Bahagya siyang gumalaw upang tumingin sana sa orasan ng kanyang cellphone nang maramdaman niyang may mga kamay at paa na nakayapos sa kanyang katawan.Pupungas-pungas na iminulat niya ang mga mata. Bahagya siyang napabuga ng hangin ng ma-realize na naka-tulog pala siya sa sala, at hindi siya nag-iisa. Sinilip niya ang nagmamay-ari ng mga kamay at paa na nakagapos sa kanya sa ilalim ng comforter na nakatabing sa katawan nila.Kumunot ang kanyang noo ng makita ang isang hubad na katawan ng isang babae na kaulayaw niya sa ilalim ng comforter. Halos kalahati ng katawan nito ay nakadagan na sa kanya. “Kaya pala parang napakabigat ng katawan ko,” saad niya sa isipan. Ramdam niya ang epekto sa kanyang katawan ang sanhi ng hindi niya pagiging komportable sa pagtulog. Bumalik sa kanyang ala-ala ang mga nangyari kagabi, hindi nga pala umuwi si Mona matapos ang engkwentro nila sa babaeng maliit kaninang madaling ara
Napa-nganga si Karen sa kanyang narinig, napailing-iling siya at nanlalaki ang mga mata habang pilit na itinatanggi ng kanyang utak ang sinambit sa kanya ng ama. Hindi agad tuluyang rumehistro sa kanya ang mga sinabi nito. Nang unti-unti nang nag-sink in sa kanya ang lahat ay biglang nanlamig ang pakiramdam niya. Halo-halong emosyon ang nagsalimbayan sa dibdib niya. Pakiramdam niya ay pinagsakluban siya ng langit at lupa. Nagbukas-sara ang kanyang bibig, ngunit wala man lang salitang umalpas mula sa kanyang labi. Kulang na lang na mabingi siya sa lakas ng dagundong ng kanyang puso. Nagpa-lipat-lipat ang tingin niya sa mga magulang, punong-puno ng katanungan ang kanyang mga mata. Pinaniniwala pa rin niya ang sarili na nakaringgan lang niya ang sinabi ng ama. Pilit pa rin niyang dine-deny sa sarili na hindi tama ang narinig niya. Hinahanap niya sa mga mata ng mga ito ang katotohanan sa salitang namutawi sa labi ng ama. Ibinaling niya ang kanyang tingin sa kanyang ina, umaasang pabubul
Hindi alam ni Karen kung paano siya naka-alis sa bahay ng kanyang mga magulang. Ang tanging nasa isip niya lang ay makalayo sa pamamahay na iyon. Feeling niya ay mas makakahinga siya ng maluwag kapag tuluyan na siyang napalayo sa lugar na iyon.The scene of the past event flashed in her mind…******Nakayuko lang si Karen habang nakasunod sa likuran ng ina. Nang tuluyan na itong pumasok sa loob ng opisina ng kanyang ama ay tahimik siyang sumunod. Hindi siya nagtangkang iangat ang paningin upang tingnan kung sino-sino ang mga taong nasa loob. Wala siyang imik na pumwesto sa tabi ng ina nang huminto ito sa isang side ng opisina. “Ah, here they are. The two lovely women of my life,” narinig ni Karen na sambit ng kanyang ama. “Maupo ka, dear,” malambing na saad ng kanyang ama sa kanyang Mama Emilia.“Good afternoon,” bati ng kanyang ina sa mga taong nandoon, dinig ni Karen ang pagpipilit nitong pasiglahin ang tinig. Pero hindi man lang ito sumunod sa sinabi nang kanyang Papa Elmer na mau
'Hi! We met again, Neighbor…’ napapa-iling na lang si Alex habang naalala ang nangyari ng nakasalubong niya ang babaeng nakatira sa kabilang unit ng apartment niya. ‘Hi! We met again, Neighbor. Damn, Alex! Ang lame ng opening line mo. Kaya hindi mo nakuha ang interes ni Miss Cutie,’ kantyaw ni Alex sa sarili habang nakaupo sa swivel chair sa loob ng kanyang opisina. Aaminin niyang hindi maalis-alis sa kanyang isipan ang maliit ngunit maganda niyang kapitbahay. Kagabi pa nito ginugulo ang utak niya, at hindi niya ikinatutuwa ang kakaibang damdamin na pinupukaw nito sa kanya. ‘You are the great Alexander Jones. You can get any woman that you will lay your eyes on. Bakit mo ba pinagaaksayahan ng oras kaiisip ang babaeng wala namang interes sa‘yo?’ sita pa niya sa sarili sa isipan.Humigit siya ng isang malalim na buntung-hininga saka pilit na itinuon ang atensyon sa trabaho. Binuksan niya ang computer na nasa kanyang harapan at saka pilit na inabala ang sarili na basahin ang mga email n
“What happened?” tanong ni Alex sa kanyang sous chef na si Amanda ng pumasok ito sa loob ng kanyang opisina.“There’s a problem in the kitchen, na-compromise ang hinahanda nating bagong recipe para sa ila-launch nating bagong product para sa restaurant,” bagamat mahihimigan ang pag-aalala sa tinig nito ay hindi naman kakikitaan ng pagkawala ng composure sa sarili ang sous chef.“What do you mean?” nangungunot ang noong tanong niya dito. Matagal na niyang pinagkakatiwalaan sa trabaho ang babae. Hindi na ito baguhan sa kanilang field. Simula yata nung nag-uumpisa pa lang siyang palaguin ang kanyang negosyo dito sa bansa ay kasama na niya ito. Kaklase niya si Amanda sa culinary school na pinasukan niya sa Ireland. Galing din ito sa kilalang angkan sa Pilipinas. Naging malapit silang magka-ibigan. Kung tutuusin ay kaya naman nitong magtayo ng sarili nitong restaurant, pero sa hindi niya malamang dahilan ay mas pinili nitong maging assistant niya at alalayan siya sa pagpapalago ng kanyang
Nang marating ni Karen ang kaniyang apartment ay agad niyang kinuwenta ang lahat ng assets na mayroon siya. Bago siya pumunta sa bahay ng magulang ay nagpaalam muna siya sa kaniyang boss na hindi siya makakapasok ngayon. Mukhang naunawaan naman siya nito, dahil sa hinaba-haba ng panunungkulan niya sa kompanya nito ay madalang lang naman siyang um-absent. Mabuti na lang talaga at nagpaalam siya ng maayos, dahil hindi rin pala siya makakapasok kagaya ng binabalak niya kaninang bago siya umuwi sa bahay ng mga magulang.At ngayon nga ay heto siya, nakaharap sa mga papeles na nakalista ang lahat ng ari-arian na naipundar niya simula ng mag-trabaho siya. Napasabunot na lang sa buhok niya si Karen sa sobrang frustration na nararamdaman. Kahit na anong ulit niyang pag-kwenta sa lahat ng assets na mayroon siya ay alam niyang hindi pa rin iyon sasapat upang mabayaran niya ng buo kasama na ang interes ng utang ng kanyang ama kay Augustus.“Argh!” hindi niya napigilang mapasigaw. Pabalang siyang
“Is there something wrong here?” tanong ng isang baritonong tinig na nanggagaling sa likuran ni Karen. “I-I am sorry, Sir. T-there’s nothing wrong,” nauutal na sagot ni Ronnie sa lalaking may-ari ng baritonong boses. Kitang-kita ni Karen ang biglang pagbabago ng ekspresyon ng mukha ng waiter, naging parang maamong tupa ito. Nawala ang malisya sa mga mata nito na kanina lang ay kitang-kita ni Karen. She knew that he was just flirting with her, pero dahil sa iniisip na problema ay maiksi ang pisi ng pasensiya niya ngayon.“I will go now, Ma’am. Just let me know kung may nagustuhan na ho kayo sa menu at o-order na ho kayo,” baling ni Ronnie sa kaniya, biglang-bigla ay naging magalang itong manalita. Yumukod pa ito sa lalaki na nasa likuran niya bago tuluyang tumalikod at umalis sa harapan niya.Napabuga ng marahan si Karen nang tuluyan ng makaalis ang waiter. Pakiramdam niya ay nakahinga siya ng maluwag nang tuluyan ng umalis si Ronnie sa harapan niya. ‘I think kailangan kong kausapin d
Biling-baligtad si Karen sa higaan, kanina pa siya nakahiga pero kahit na anong posisyon ang gawin niya ay hindi pa rin siya makatulog. Binuksan niya ang lampshade sa tabi ng kaniyang kama, napatingin siya sa alarm. Mag-a-alas diyes na ng gabi. Napapalatak siya at pabuntong-hiningang hinatak ang kumot sabay talukbong hanggang ulo.“Matulog ka na, Karen,” mahinang anas niya sa sarili. Mariin niyang ipinikit ang mga mata. “One, two, three…” pagbibilang niya ng tupa sa isipan. Nakarating na siya sa bilang na mahigit isang daan ay walang antok na dumadalaw sa kaniya. “Can’t sleep?” mahinang anas ng baritonong tinig na nakapagpapiksi sa kaniya. Inilabas niya ang ulo sa kumot at ibinaba iyon hanggang sa kaniyang leeg. “I-I am sorry, did I wake you?” tanong niya sa lalaki, hindi niya tinangkang lumingon sa gawi nito. Wala itong kagalaw-galaw sa tabi niya, kaya inakala niyang tulog na ito.“You didn’t, I can't sleep either,” kaswal na sagot nito sa kaniya, saka marahan itong kumilos. Nahigi
“Is there something wrong with preparing my wife’s meal?” he asked, elaborating on the word ‘wife.’Karen was speechless, hindi niya alam kung ano ang isasagot sa lalaki. Technically, he was correct. There was nothing wrong with him preparing a meal for both of them. After all, they became husband and wife this morning.“Why don’t you just take a seat so we could eat,” sambit nito sa kaniya. Hindi na nito pinansin ang pag-a-alinlangan niya. Sa halip ay agad nitong inayos ang mga pagkaing nakahain sa lamesa. Inilapag din nito ang pininyahang manok na siyang niluluto nito kanina.Napatulala si Karen sa mga nakahain sa hapagkainan. May tatlong side dishes na itong naihanda; steamed broccoli, crispy brussel sprouts, at spring salad mix, may nakahanda na rin itong kanin, at ang main menu nitong pininyahang manok. Bukod pa doon ay may nakahanda na ring freshly squeezed orange juice sa kanilang mga baso, may chocolate mousse pa for dessert.“Are you sure na tayong dalawa lang ang kakain?” hi
“Kikay halika na, punta na tayo doon sa may padulasan,” yakag ni Xander kay Kikay ng pinayagan na sila ng mga madre na maglaro sa labas.“Sige Kuya Xander, saglit lang at kukunin ko lang si Fluffy,’ sagot naman ni Kikay sa batang lalaki, sabay takbo papasok sa common room ng mga batang nakatira sa bahay ampunan na iyon. Mga dalawampung bata ang puwedeng matulog sa loob ng kuwarto, magkahalo sa iisang silid ang mga batang babae at lalaki.Ang higaan ni Xander at Kikay ay nasa pinakasulok ng kuwartong iyon, malapit sa may banyo. Magkasunod ang kanilang mga katre, nasa dingding banda ang kay Kikay at ang katabi sa hilera nito ay ang kay Xander.Agad na kinuha ni Kikay ang lumang-lumang laruan na teddy bear na pinangalanan niyang Fluffy. Mahalaga sa kaniya ang laruang iyon dahil binigay iyon ni Xander. Bagama’t napulot lang ito ng batang lalaki sa may tambakan ng basura ay pinaka-iingatan niya ito dahil nag-iisa lang itong laruan niya at pinaghirapan pa itong ayusin ng Kuya Xander niya. N
Alex could now breathe freely, dahil wala na sa loob ng unit ni Karen ang mga unwanted visitors nila kanina. Sa tanang buhay niya ay ngayon niya lang muling naramdaman ang matakot. He wasn’t afraid because of Augustus, but because of Karen’s reaction earlier.Hindi niya alam kung ano ang nangyari sa babae kanina, but his instinct was telling him na may kinalaman si Augustus doon. He could see how he was eye f*cking his wife earlier. Hindi niya gusto ang pagka-bastos ng ugali nito, but he needed to be patient para sa kapakanan ng kaniyang asawa at ng ama nito. Augustus thought that he was just a simple business man, kaya ganoon na lang ang pambabastos nito sa kaniya ng harap-harapan. Mangani-ngani na nga niyang pagbuhatan ito ng kamay ng makita ang naging reaksiyon ni Karen kanina, ngunit pinigilan niya ang sarili. Kailangan pa rin niyang mag-timpi kahit na hindi niya na nagugustuhan ang mga titig nitong ipinupukol sa kaniyang asawa. Naikuyom niya ang kamao ng muling magbalik sa kani
*TRIGGER WARNING: Ang chapter na ito ay naglalaman ng maselang senaryo na maaring hindi kaaya-aya sa ibang mambabasa. Read at your own risk.*******She was only ten years old and still living in the orphanage. She was waiting for her Kuya Xander to come back for her. Pinanghawakan niya ang pangako ni Xander na babalikan siya nito. It was three years ago ng kuhanin ng mga totoong magulang nito ang kaniyang Kuya Xander. Matagal na pala itong hinahanap ng mga totoo nitong magulang, dahil nawalay ito sa kanila nuong panahong unang napadpad si Xander sa orphanage na kinalakihan niya.Kaya kahit na may mga taong gusto siyang kunin at ampunin ay hindi siya sumasama. Ang nasa isip niya noon ay kapag bumalik ang kaniyang Kuya Xander ay hindi siya nito mahahanap kung nasaan siya. Labis-labis ang kaniyang pagtanggi sa mga mag-asawang nagtatangkang umampon sa kaniya. Kahit ang mga madre sa bahay ampunan ay walang magawa at hindi siya mapilit ng mga ito na sumama sa mga pamilyang gusto siyang amp
“You are too beautiful in your dress. Which makes me think that you are making yourself extra beautiful for the man your father chose for you.” Hindi napigilan ni Alex na banggitin ng may diin ang mga katagang iyon sa babae.Tumaas ang isang kilay ni Karen ng dahil sa sinabi niya. Nagbukas-sara ang bibig nito pero ni walang katagang lumabas mula sa natural na mapula at manipis na labi nito. Seeing how her lips moved brings back the memories of the kiss we shared in the judicial room this morning. In just a mere thought of it, he felt a tingle in his stomach.Hindi na bago sa kaniya ang makipaghalikan. In fact, iba’t ibang babae na nga ang nakadaop ng labi niya. But he will admit that Karen’s lips were different. May kakaibang binubuhay na emosyon sa kaniya ang halik na pinagsaluhan nila kanina. And now, just by staring at those lips ay muling ibinabalik nito ang alaalang naramdam niya kanina. He wanted to pull her right here, right now, and savor her lips once again. Malamyos na tuno
Habang nagbibihis ay napapailing na lang si Alex sa mga nangyari sa araw na iyon. This was suppose to be a special day, dahil minsan lang naman siya ikakasal. Kahit sabihin pang isang contractual marriage ang nangyari sa kanila ni Karen ay gusto niya rin namang ipakita sa babae na pinaghandaan pa rin niya iyon. Pero lahat ng pangyayari ay hindi sumasang-ayon sa kaniya. Hindi niya alam kung bakit hindi niya makuha ang kiliti ni Karen. Everything he was doing seemed futile. Gusto lang naman niyang iparamdam sa babae na kahit hindi makatotohanan ang relasyon nila ay kaya pa rin niya itong pahalagahan. Na hindi rin masama na matali ito sa kaniya. Walang divorce sa Pilipinas, kaya kahit pa sabihing contractual marriage ang naganap sa kanila ay hindi pa rin niya maiwasang isiping tinanggalan niya ng chance si Karen upang mahanap nito ang lalakeng magugustuhan nito, dahil legally binding ang kasal nila.“Why are you bothered so much by Karen?” galit na asik niya sa sarili. Ipinilig niya ang
“What?” gulilat na bulalas ni Karen, agad niyang hinagilap ang cellphone sa loob ng kaniyang bag. Pagkabukas na pagkabukas niya nito ay bumungad sa kaniya ang napakaraming missed calls at messages mula sa ama. Her mind went blank and she started to fidget, panic started to rise within her. She was about to open the messages with her trembling hand ng magsalita si Alex.“We don’t need to waste time anymore,” saad nito. “We better get going.” Napapiksi siya ng hawakan nito ang nanginginig niyang kamay. Iniangat niya ang tingin sa lalaki. Sinalubong naman nito ang tingin niya. He even dared to raked her body with his eyes. Naramdaman niya ang paggapang ng init sa kaniyang pisngi ng dahil sa ginawang paghagod ng tingin ng lalaki sa katawan niya. Biglang naglaho ang kabang kaniyang nadarama dahil sa ginawa ng lalaki. “Tsk!” palatak nito at bahagya pang napa-iling-iling.“Why?” nangungunot ang moong tanong niya sa lalaki. Pero sa halip na sumagot ito ay agad itong naglakad patungo sa apar
Nanatiling tahimik ang loob ng sasakyan habang binabaybay nila ang daan pauwi sa apartment. Hindi alam ni Karen kung ikatutuwa ba niya ang pagbabago ng isip ni Alex o ano. Pero wala naman kasi sa usapan nila ang mga planong ginawa nito.Ilang saglit pa ay agad na nilang narating ang apartment. Agad na sumalubong sa kanila ang katiwalang si Tatay Ando, ito ang nagbukas ng gate sa kanila upang makapasok sa loob ng garahe ang sasakyan. “Congratulations sa inyong dalawa,” nakangiting bungad-bati ni Tatay Ando ng makababa na sila ni Alex sa sasakyan. “Napakaganda mo sa suot mong iyan, Karen, Iha,” baling-puri sa kaniya ng matanda.“Salamat po, ‘Tay.” Namumula ang pisnging pasasalamat ni Karen. Bagama’t nagtataka siya kung bakit parang hindi man lang yata ikinagulat ng matandang katiwala na ikinasal siya kay Alex.“Naku, Iha, walang inilihim sa akin si Sir Alex, halos ako na rin ang nagpalaki sa batang ito. Ipinaalam niya sa akin na kasal ninyo ngayon. Akala ko nga ay sa mga susunod na ara