"Really?" gulat na gulat na tanong ni Klein sa akin. Samantalang si Kenzo naman ay nanlalaki ang matang nakatingin sa akin.
"Oh, ikaw Kenz, anong reaction yan? Mata lang? Walang sasabihin man lang?" nang iinis na sabi ni Klein. Baliw talaga to kahit kailan.
"Ano. Ahm. Naniniwala ka sa gagong yun? Naniniwala ka sa mga pinagsasabi niya sayo?" sabi ni Kenzo na hindi ko alam kung galit, gulat, o ano ba yung reaction niya e. Isa din baliw 'to e.
"Sige, ik-kwento ko ulit ah. Ik-kwento ko ulit lahat ng nangyari ng gabing yun."
"Utang na loob bakla, kwento lang walang iyakan ha. Tapos na kami sa pag-alo sayo kanina nung umiyak ka." sabi ni Klein at tumango naman ako bilang sagot.
FLASHBACK
"What the hell Grant!" yun lang ang nasabi ko ng makita si Grant na naka formal suit at napapalibutan ng roses and scented candle ang buong room niya.
Kaya pala kanina pagpasok ko, parang sobrang bango sa buong bahay. I am not expecting this. I am expecting to for him being mad at me dahil sa nagawa ko nitong nakaraang araw.
"Baby. I know this is too sudden. Pero I realized a lot of things nung bigla kang hindi nagparamdam. I realized na hindi ko pala kaya na mawala ka sa akin. I know I have done things that made you upset. things that hurt you, the things that made you smile. In the future, I can't promise not to make you feel sad or disappointed, but let me be the reason to make you smile after I disappoint you. To make you laugh after I made you sad. I will always be your Genie and you will always be my Jasmine. I am willing to fulfill all your dreams, but can I ask you a favor?" He stopped and waited for my answer.
I nod my head saying yes.
"Can you be my genie this time and make my wish come true?"
"It depends on your wish."
"I wish to make you my wife." and he kneel right in front of me as he showed me a simple ring.
"Yes. I am willing to make your wish come true. I love you baby," and my tears started to fall as I felt the cold metal touch my ring finger.
I looked at the ring and still couldn't believe it. It feels surreal. I feel like I am dreaming.
"Thank you baby. I love you so much. The only thing I can promise you is that I will love you as long as I am living. I will do everything to make you feel assured in this relationship. Gagawin ko ang lahat para lang makasigurado ko na hinding hindi mo maiisip na hindi kita mahal. Ikaw lang ang babaeng mamahalin ko, at hindi iyon mababago ng kahit na sino man." sabi niya before kissing me full in the lips.
I kissed him back with the same intensity. I missed this guy, and I just realized that I can't live without him and that I am willing to accept him over and over again, kahit ano pa man ang magawa niyang mali. Ganoon ko siya kamahal.
And the next thing I knew, we're both naked as we share the night together.
END OF FLASHBACK
"Yaaaah! Tama na! Putek. Kinikilig ako sa ginawa niyang si Grant kahit na minsan nagiging a$$hole siya lalo na kapag si linta aka bestfriend niya na ang pinag-uusapan," iritadong sabi ni Klein.
"Iritado ka na naman. Malapit ko ng isiping naglilihi ka e. Hahaha."
"Gago you? Alam mong wala akong jowa tapos gaganyan ka dyan? Porket may fiance ka na at kami single pa din?"
"Bakit hindi na lang kasi maging kayo. Bagay kaya kayong dalawa. Yung isa may topak, yung isa madalas may toyo. Oh diba? Perfect combination." natatawang sabi ko at pinaghahampas naman ako ni Klein.
Pasalamat 'tong babaeng 'to at good mood ako. Dahil kung nagkataon hindi, baka nasapok ko na sya. Hahaha.
"Bagay din sahdadgk?"
"Anong sabi mo Kenzo? Bulong bulong ka na naman dyan." sabi ko at napatingin sya sa akin.
"Sabi ko bagay din naman kayo ni Wilson ah? Type ka nun di ba? kahit nun college pa tayo? Nag attempt ngang ligawan ka di ba?" pagpaalala sa akin ni Kenzo.
"Gagi akala niya lang yun na type niya ako. Baka nadala lang kasi madalas ko kausapin about kay Grant di ba?"
"Oo alam namin yun. At alam namin kung gaanong ka patay na patay ka kay Grant noon na handa mong patayin ang kahit na sinong lumapit sa kanya. Remember that girl na malakas din ang tama kay Grant? I believe taga ibang department siya and ahead ata tayo ng one year dun." sabi ni Klein at inisip ko naman kung sino ang babaeng tinutukoy niya.
"Shit! Anong name nga nun? Hindi ko maalala talaga. Pero I can still remember how obsessed she is with Grant. Yung as in, kung nasaan si Grant, andun din sya."
"More of a stalker. Kung pulis na siguro ako nung time na yun, baka natulungan kitang ipadakip yun at mabigyan ng tamang tulong." umiiling na sabi ni Kenzo.
Yes, Kenzo is a police officer now. Pero, kapag free naman nakakasama sya sa amin. Pero madalas busy yan kasi may mga assignments na binibigay sa kanya.
"Ayun! I remember her name na. It's Gwen. Pero I forgot na her real name. Yun na lang naalala ko at ang ginawa mo sa kanya noon," sabi ni Klein.
"Excuse me, hindi ko ginusto ang nangyari na iyon. She pushed me to do that. Hello, boyfriend ko na si Grant nun tapos aarte arte syang akala mo jowa sya. Excuse me lang 'no. She deserves that." sabi ko.
Yes, I admit I am a mean girl but only depende sa situation. Kapag alam kong natatapakan na ang pagkatao ko at pinipilit kuhanin kung ano ang sa akin. That is the only time na lumalabas ang sungay ko. Tao lang din ako, at ayoko sa lahat yung inaagawan ako.
“So, siguro naman this time Jordin will know how to distance herself with Grant? Sana naman this time feel niya ng wala na talaga siyang chance sa fiance mo.” sabi ni Jordin.
“To more love and less drama ng love story ng kaibigan natin.” natatawang sabi ni Kenzo at itinaas ang baso for a toast. Baliw din talaga ang isang ‘to.
Hindi pa man kami nagtatagal sa bar ay tumunog ang phone ni Kenzo. I’m sure it’s about his duty na naman.
“Sorry girls, I have to leave. Duty calls. Ingat kayo ha. Or message me if you need anything,” sabi niya at umalis na ng tuluyan.
“Oist! Klein. Spill it.” sabi ko and tumitig lang sya sa akin parang asking me what I mean.
“Spill the what?”
“The tea.”
“We only have beers here. Want me to order tea?” hindi ko alam kung seryoso sya o nagbibiro lang sa sinasabi niya.
“Fine! Spill the beer,” sabi na unti unti ng nawawalan ng pasensya.
“Galit ka na niyan? Hindi ka na mabiro ngayon ah. Pero, please, please, please ‘wag na ‘wag mong sasabihin ang lahat ng ikukwento ko ha!” sabi niya at sumesenya pa naka-zipper ko ang bibig ko.
“Anong akala ko sa akin? Madaldal na tulad mo? Psh.”
“Fine. I like him. You know I like Kenzo naman di ba? Pero we both know who he likes. So, ayun I’d better keep it to myself na lang.” nakangiti pero malungkot ang mga matang sabi niya sa akin.
“And we both know Klein what I feel towards Kenzo. I like Kenzo. I care for Kenzo, but because I treat him as a brother that I never had. And about how you feel for him, don’t keep it to yourself. Let him feel baka malay mo, gusto ka din pala niya?”
“Magugustuhan niya ako kasi ayaw mo sa kanya? Magugustuhan lang naman niya ako kung wala ka sa eksena.” sabi ni Klein na ikinagulat ko.
“Kahit nga ngayon na mag fiance na kayo ni Grant, gusto ka pa din niya e. Walang nagbago. Ikaw pa din. At kung wala ka, baka yun magustuhan niya na ako. Handa naman ako kahit maging rebound niya e, basta makakalimutan lang niya kung ano mang nararamdaman niya para sa’yo. Kung wala ka na, baka mapasa-akin na sya. You know what Summer, there are times that I hated you for being you. I envy you because you can get everything that you want, kahit pa nga hindi mo gusto nakukuha mo without exerting any efforts e. Pero ako? Lahat na ata ng effort ginawa ko pero wala naman nangyayari, ikaw at ikaw pa din.” sabi niya at pinunasan ang luhang pumatak sa mata niya.
It hurts to see her crying, pero mas masakit yung mga naririnig kong salita mula sa kanya. I never expected for her to tell me this. Bakit noon hindi niya ito sinabi sa akin? Bakit ngayon ko lang nalaman?
“I’m sorry, Klein. I’m so sorry na hindi ko alam na ganyan na pala ang nararamdaman mo sa akin. If only I knew,” sabi ko at niyakap siya.
“Best friend kita eh, kaya useless lang na magalit ako sa’yo kasi by the end of the day mas lamang pa din ang pagmamahal ko sa’yo bilang best friend ko e. Mas gugustuhin ko pang masaktan dahil hindi ako gusto ng mahal ko, instead of losing my one and only bestfriend. Ang taong nakakaintindi sa akin sa lahat ng bagay. Ang number support system ko. Kaya please lang Summie, don’t get mad at me. Please.” sabi niya at mas lumakas pa ang pag iyak niya.
“Ofcourse Klein. I will never get mad at you. I will always understand how you are feeling. I love you Klein, and that will never change.” sabi ko at hindi ko alam kung narinig niya pa ako dahil nakapikit na sya ng tignan ko sya.
IT has been five days and hindi ko pa ulit nakakausap si Klein. Ano na kayang nangyari sa baliw na yun? Baka akala niya dinamdam ko ng bongga yung mga pinagsasabi niya. I know it was her drunk-self talking kaya naniniwala akong totoo ang bawat salitang binibitawan niya.“Hello, Summer,” sagot ni Kenzo sa unang ring pa lang. I decided to call him kasi baka may alam siya sa biglaang hindi pagpaparamdam ni Klein.“Kenzo, nagkausap na ba kayo si Klein?”“Ha? Bakit? Hindi ba’t kayo ang huling magkasama noong nakaraan sa bar?” nagtatakang tanong niya sa akin.“Ahm, ano kasi, hindi ko pa sya nakakausap ulit after nung araw na iyon. Nagbabakasakali lang ako na baka nagkausap k
"Ate Summer!" sino pa ba? E di ang makulit na si Jaspher. Kung hindi ka lang talaga kapatid ni Klein. “Hi Jaspher. How’s your sleep last night?” nakangiting bati ko sa kanya at ginulo ang buhok niya. “Uhm, it’s okay naman po. But you know what, I think someone was watching me last night. Like someone is outside my unit. You know that feeling?” pabulong na sabi niya sa akin na para bang kahit ang mga bodyguard niya ay ayaw niyang marinig iyon. Bata pa lang may trust issues na. Tch. “When you’re in Japan, does this happen too?” kasi baka naman feeling niya lang dahil kakadating lang niya sa Pilipinas. “Yes. There are times that I can hear footsteps
“Why did you do that? Look at your face,” sabi ko habang dinadampian ng bimpo ang gilid ng labi niya.“Because he is cheating right in front of you, Ate,” galit na sagot nito.“Can you calm down, Jaspher. I know you are concerned about me, and I thank you for that. Pero, you don’t need to involve yourself and get hurt. Now, how can I explain this to you mom if she calls you?”“Don’t worry Ate, she won’t. Even if I am admitted in the hospital and about to die, I’m sure she ill ot show up. Business first before anything else. Sad but true. That is the reality of my life,” malungkot na sabi nito.Alam ko yung pakiramdam na iyon, pero sa part ng dad
The next day I feel lighter but a bit guilty for how I acted in front of Grant yesterday. I need to talk to him.I was checking Jaspher’s schedule ng maramdaman ko ang paglapit ng isa sa mga bodyguards.“Miss Perez, si Young Master Jaspher po kasi,” humihingal na sabi ni Jacob.“Why Jacob, what happened?”“NIlalagnat po si Young Master. He’s in his room right now.” sabi niya at hindi ko na sya sinagot dahil tumakbo na ako patungo sa kwarto niya.Naabutan ko siyang balot na balot ng kumot at nanginginig. Agad kong sinalat ang noo niya and ang init init niya. Ano bang ginawa ng batang ‘to magdamag at nilal
“Can you do me a favor?” tanong ko kay Grant. “Sure. Ano ‘yon?” tanong niya. “Can you please call Klein, she’s with Kenzo now. This is very important for her to go to the hospital now. I will send you the location. Please, she needs to be here.” utos ko sa kanya. “Sure baby. Ako na ang bahala. Kalma lang okay? I’ll be there too. See you later. I love you.” and the call ended. “Jaspher, my gosh. Please wake up na. Don’t scare ate like this naman.” Mabuti na lamang at mabilis din ang driver namin kaya mabilis namin narating ang ospital. Agad naman nilang inasikaso si Jaspher dahil kilala din naman nila ako dito. Isa din si dad sa shareholder n
“He’s stable now. He really is a fighter. We’ll transfer him into his room, then pwede ninyo na syang puntahan,” nakangiting wika ng doktor bago kami iwanan.I looked at Klein who’s crying because of relief. Relief dahil wala na sa bingit ng kamatayan si Jaspher. Binigyan ko siya ng isang matamis na ngiti, hanggang sa unti unti akong mawalan ng malay. Pakiramdam ko ay hinang hina na ako.“BAP! SUMMER!” yan ang mga huling salitang narinig ko.‘So Summer, are you brave enough to accept the risk of losing one hundred hours of your life in exchange for someone else’s life’”After hearing his question, I know that without a doubt I would agree.‘Yes.
MY whole body shook in anger when I saw the picture Klein sent me.My initial reaction is I should be crying right? But I am not. I didn’t even shed a single tear from my beautiful eyes. All I want to do is to get there the soonest possible time and slap her face with my bare hands!'I can't believe you can do this to me Grant. Now that we are about to get married? The fuck! Wag ko lang talagang maaabutang magkadikit kayo dahil manghihiram ng mukha sa aso ang bestfriend mong higad na yan!'Nagmamadali akong bumaba ng taxi at hindi na inantay pa ang sukli ko. Malalaki ang bawat hakbang ko papasok sa loob ng Oxygen Bar kung nagaganap ang kahayupan jowa ko at punyaterang bestfriend niya.
NAGMAMADALI kami ni Kenzo at alam kong nakasunod sa amin yung mga kaibigan ni Grant. At nanggigigil talaga ako kapag naaalala ko yung nangyari a week ago.We lost someone special dahil sa isang malanding babae. Nakakagago lang kasi talaga."Hays. Nakakamiss din sya 'no? Ang bata niya pa para mawala sa atin," sabi ni Kenzo habang diretsong nakatingin sa daan.After that tragic accident, mas naging conscious kami pagdating sa kalsada. Dahil sa nangyari, mas pinarealize nila sa amin na maikli lang ang buhay, at hindi mo alam kung kailan babawiin sayo ang buhay na ipinahiram sa iyo. Hindi mo malalaman kung sapat na ba ang oras na ginugol mo sa mundo para masabing naging mabuti kang tao.
“He’s stable now. He really is a fighter. We’ll transfer him into his room, then pwede ninyo na syang puntahan,” nakangiting wika ng doktor bago kami iwanan.I looked at Klein who’s crying because of relief. Relief dahil wala na sa bingit ng kamatayan si Jaspher. Binigyan ko siya ng isang matamis na ngiti, hanggang sa unti unti akong mawalan ng malay. Pakiramdam ko ay hinang hina na ako.“BAP! SUMMER!” yan ang mga huling salitang narinig ko.‘So Summer, are you brave enough to accept the risk of losing one hundred hours of your life in exchange for someone else’s life’”After hearing his question, I know that without a doubt I would agree.‘Yes.
“Can you do me a favor?” tanong ko kay Grant. “Sure. Ano ‘yon?” tanong niya. “Can you please call Klein, she’s with Kenzo now. This is very important for her to go to the hospital now. I will send you the location. Please, she needs to be here.” utos ko sa kanya. “Sure baby. Ako na ang bahala. Kalma lang okay? I’ll be there too. See you later. I love you.” and the call ended. “Jaspher, my gosh. Please wake up na. Don’t scare ate like this naman.” Mabuti na lamang at mabilis din ang driver namin kaya mabilis namin narating ang ospital. Agad naman nilang inasikaso si Jaspher dahil kilala din naman nila ako dito. Isa din si dad sa shareholder n
The next day I feel lighter but a bit guilty for how I acted in front of Grant yesterday. I need to talk to him.I was checking Jaspher’s schedule ng maramdaman ko ang paglapit ng isa sa mga bodyguards.“Miss Perez, si Young Master Jaspher po kasi,” humihingal na sabi ni Jacob.“Why Jacob, what happened?”“NIlalagnat po si Young Master. He’s in his room right now.” sabi niya at hindi ko na sya sinagot dahil tumakbo na ako patungo sa kwarto niya.Naabutan ko siyang balot na balot ng kumot at nanginginig. Agad kong sinalat ang noo niya and ang init init niya. Ano bang ginawa ng batang ‘to magdamag at nilal
“Why did you do that? Look at your face,” sabi ko habang dinadampian ng bimpo ang gilid ng labi niya.“Because he is cheating right in front of you, Ate,” galit na sagot nito.“Can you calm down, Jaspher. I know you are concerned about me, and I thank you for that. Pero, you don’t need to involve yourself and get hurt. Now, how can I explain this to you mom if she calls you?”“Don’t worry Ate, she won’t. Even if I am admitted in the hospital and about to die, I’m sure she ill ot show up. Business first before anything else. Sad but true. That is the reality of my life,” malungkot na sabi nito.Alam ko yung pakiramdam na iyon, pero sa part ng dad
"Ate Summer!" sino pa ba? E di ang makulit na si Jaspher. Kung hindi ka lang talaga kapatid ni Klein. “Hi Jaspher. How’s your sleep last night?” nakangiting bati ko sa kanya at ginulo ang buhok niya. “Uhm, it’s okay naman po. But you know what, I think someone was watching me last night. Like someone is outside my unit. You know that feeling?” pabulong na sabi niya sa akin na para bang kahit ang mga bodyguard niya ay ayaw niyang marinig iyon. Bata pa lang may trust issues na. Tch. “When you’re in Japan, does this happen too?” kasi baka naman feeling niya lang dahil kakadating lang niya sa Pilipinas. “Yes. There are times that I can hear footsteps
IT has been five days and hindi ko pa ulit nakakausap si Klein. Ano na kayang nangyari sa baliw na yun? Baka akala niya dinamdam ko ng bongga yung mga pinagsasabi niya. I know it was her drunk-self talking kaya naniniwala akong totoo ang bawat salitang binibitawan niya.“Hello, Summer,” sagot ni Kenzo sa unang ring pa lang. I decided to call him kasi baka may alam siya sa biglaang hindi pagpaparamdam ni Klein.“Kenzo, nagkausap na ba kayo si Klein?”“Ha? Bakit? Hindi ba’t kayo ang huling magkasama noong nakaraan sa bar?” nagtatakang tanong niya sa akin.“Ahm, ano kasi, hindi ko pa sya nakakausap ulit after nung araw na iyon. Nagbabakasakali lang ako na baka nagkausap k
"Really?" gulat na gulat na tanong ni Klein sa akin. Samantalang si Kenzo naman ay nanlalaki ang matang nakatingin sa akin."Oh, ikaw Kenz, anong reaction yan? Mata lang? Walang sasabihin man lang?" nang iinis na sabi ni Klein. Baliw talaga to kahit kailan."Ano. Ahm. Naniniwala ka sa gagong yun? Naniniwala ka sa mga pinagsasabi niya sayo?" sabi ni Kenzo na hindi ko alam kung galit, gulat, o ano ba yung reaction niya e. Isa din baliw 'to e."Sige, ik-kwento ko ulit ah. Ik-kwento ko ulit lahat ng nangyari ng gabing yun.""Utang na loob bakla, kwento lang walang iyakan ha. Tapos na kami sa pag-alo sayo kanina nung umiyak ka." sabi ni Klein at tumango naman ako bilang sagot.FLASHBACK
IT has been 48 hours na and wala pa din paramdam itong si Summer. I, and her friends have been trying to contact her but to no avail. I talked to Autumn and she shared some of the reasons bakit biglang umalis si Summer.Siguro ay gulong gulo ang isip ni Summer kaya niya nagawang umalis. Pero nandito naman ako para sa kanya, hindi niya ba naisip yun? Minsan gusto kong kwestyunin kung worth it ba ako maging boyfriend niya e. Kung may mga nagagawa ba ako para sa kanya?Ganun kasi lagi ang nararamdaman ko sa tuwing may mangyayaring ganito. Wala ba siyang tiwala sa akin? Hays.'Summer, where are you?'RING RING RINGJordin calling..."Hello, Jordz," walang ganang sagot ko.
Hanggang ngayon hindi pa din ako makapaniwalang wala na ang mommy. Sumuko siya after the operation, while si Autumn naman ay nakarecover pero kailangan pa din ingatan. Nalaman ko din na sinundo pala sya ni mommy sa bahay ng dati niyang mga kabarkada na bad influence naman sa kanya. At mabuti na lang at natauhan agad sya."Bap, kain ka muna. Kanina ka pa hindi kumakain." narinig kong sabi ni Grant at parang may iniaabot sa akin."Ilang oras na lang, hindi na namin makakasama si mommy. Hindi na namin sya makikita kahit kailan." naiiyak na naman na sabi ko. Sa twing maalala kong hindi na namin sya makikita, ang sakit sakit."Ahm, Summer, pinatatawag ka ni tito sa study room niya. Nandun na din si Autumn, may need daw kayo pag usapan." sabi ni Wilson ng makalapit sya sa amin.