Chapter 87

“Dad!”

Pagbukas pa lang ni Richard ng pintuan ng hospital room ni Daddy ay mabilis na akong lumapit sa kanya. Hindi ko alintana ang babaeng kinaiinisan ko na nakita kong nakaupo sa gilid ng kama kaya doon ako pumwesto sa kabila noon. Hindi na ako nagpaalam, basta umupo ako sa gilid ng kama ni Daddy at hinawakan ang kamay niya. Napansin ko ang nakakabit na dextrose sa kanya kaya lalo lang akong kinabahan tungkol sa kalagayan niya. Hinaplos ko ang pisngi niya at napansin lalo ang pamumutla ng tatay ko.

“Stacy, anak.” Sagot ni Daddy sa akin, mukhang inaasahan naman niya ang pagdating ko dahil hindi na siya nagulat sa biglaan kong pagpasok. Agad akong yumakap sa kanya. Bakit ganito na ngayon ang hitsura ni Dad? Masyado ba akong nabulag sa sama ng loob ko sa kanya kung kaya’t hindi ko man lang napapansin na parang namamayat siya. Natatalo ba ako ng pangungulila ko sa kanya kung kaya’t sa tuwing magkikita kami ay hindi ko nap