Mag-log inShare
Chapter 25
Huling Na-update:
2021-11-04 18:59:46Maaga pa lang, sobrang aga pa to the point na nauna pa ako sa alarm clock ko. Ganito yata talaga kapag sobrang excited, kahit pa napuyat ako sa pag iisip ng mga nangyari kahapon at posibleng mangyari ngayon ay maaga pa rin akong nagising. Medyo magulo pa sa akin ang nangyayari, mayroon pang hindi klaro. Mayroon pa ako na hindi maintindihan sa sitwasyon, ang tanging sigurado ko lang ay masaya ako kapag kasama ko si Direk, na parang nakukumpleto na ang buong araw ko kapag nakikita ko siyang nakangiti sa akin. Nandoon pa rin ang hindi pamilyar na kaba pero mas nananaig ang excitement sa tuwing nakakasama ko siya.
Saka ko na nga iisipin ang lahat ng ito, ie-enjoy ko na muna ang mga oras na magkasama kami. Mayamaya pa ay narinig ko na ang pagtunog ng doorbell, ibig sabihin ay dumating na siya para sunduin ako katulad ng sinabi niya kagabi. Hinga muna ng malalim, dinampot ko ang bag ko saka lumabas na ng kuwarto. Naabutan ko si Direk na pinaupo na ni Manang, hindi nat
Kaugnay na kabanata
Body Shot Chapter 26
Tahimik kaming naglakad pabalik sa kotse niya. Nagsimulang maging tahimik si Direk habang kumakain kami, saglit lang siyang nakipagkwentuhan kay Luke pagkatapos ay nagyaya na siyang umalis na akala mo ay nawala sa mood. Kahit ngayong pinaandar na niya ang kotse ay nananatili pa rin siyang hindi nagsasalita. Wala iyong usual niyang pagiging makulit, wala iyong nakasanayan kong pagbibiro niya kaya naninibago ako.Nag umpisa lang naman siyang manahimik noong hindi ko sinagot ang tanong niya tungkol sa PT na binigay niya sa akin noon. Ano namang isasagot ko? Sa hindi ko pa naman talaga ginamit, at wala namang dahilan para gamitin ko iyon dahil wala naman akong nararamdamang kakaiba. Katawan ko ito kaya alam ko kung may nagbago sa akin, so far ay wala naman kaya panatag ako na hindi na kailangang gamitin ang mga iyon.“Ihahatid na kita sa bahay ninyo ha.” Basag niya sa katahimikan pero hindi pa rin ako nililingon. Nagtataka man ay tinanguan ko na l
Huling Na-update : 2021-11-05Body Shot Chapter 27
Monday, na-late ako ng dating sa location namin sa Fairview. Dahan-dahan akong naglakad papasok sa bahay na gagamitin for the shoot today.Nakita ko si Ate Raq na nakikipag usap sa boyfriend niya kaya binati ko siya. “Good morning ate,” bati ko.“Uy Stacy, good morning. Parang iba ang aura mo ngayon, may sakit ka ba?” umiling lang ako bilang sagot. “Dumiretso ka na sa dining, nandoon silang lahat. Medyo lumayo ka lang ng konti kay Rekdi at kanina pa mainit ang ulo.”Nagtaka ako sa sinabi niya, noong hinatid naman ako kagabi ni Direk ay okay na okay siya. Ano kaya ang naging problema? Baka work related o baka naman dahil hindi siya nakakaraket dahil dalawang araw din kaming parating magkasama? Baka hinahanap ng katawan niya ang pagsasayaw doon, may nabasa akong tungkol sa ganoon.Nginingitian ko ang bawat taong nasasalubong ko saka tuloy-tuloy nang pumunta sa dining. Nagugutom na rin ako dahil hindi ako nak
Huling Na-update : 2021-11-06Body Shot Chapter 28
Panibagong araw, kahit na alam ko na wala namang masyadong gagawin sa school dahil Intrams ay pumasok pa rin ako. Sayang din ang attendance, may extra points din iyon kaya kahit hindi pa masyadong maayos ang pakiramdam ko ay sumige pa rin ako sa pagpasok.Nandito lang kami sa loob ng classroom, kung anu-ano ang ginagawa ng mga kasama ko rito. Kanya kanyang umpukan dahil umalis na rin naman agad ang professor namin.“So, friend ano na ang status ninyo ni Direk Richard?” tanong sa akin ni Apz. Pandidilatan ko sana siya pero huli na, narinig na siya ni Ida.“Status? Anong status?” takang tanong nito. Wala kasi siya noong Sabado kaya wala siyang idea kung ano ang nangyari that day.“Wala lang iyon, huwag ka ngang maniwala diyan kay Apz. Nang-iintriga lang iyan.” Pagde-deny ko pa.“Ah, so may lihimang nangyayari?” Kunwari ay may himig na pagtatampong sabi ni Ida, nakonsensya naman tuloy ako.
Huling Na-update : 2021-11-07Body Shot Chapter 29
Araw ng shoot ngayon. Dahil medyo late ang calltime kaya hindi ko kinailangang gumising ng sobrang aga katulad ng mga nakaraang shoot. Since coding ang kotse ko ngayon, nag-grab na lang ako papunta sa location namin. Mabuti na lang at malapit lang iyon, sa may Quezon Avenue lang daw. Buti na lang talaga at hindi na ako nakakaramdam ng pagkahilo ngayon. Kailangan ko na sigurong magpa check-up sa doctor at baka anemic na naman ako katulad nang dati.Pagbaba ng grab car ay hindi ko naiwasang kabahan nang makita kung nasaan ako ngayon. Paano ba naman, may naalala ako sa location namin ngayon. Kailangan ba talagang sa isang bar kami ngayon, hindi ordinaryong bar kung hindi katulad ng isang napuntahan ko noong gabi na iyon.Matagal lang akong nasa labas, hindi pansin ang paglabas masok ng mga crew na may buhat na kung anu-anong equipment. Nagdadalawang isip akong pumasok, feeling ko ay ipagkakanulo ko ang sarili ko once tumapak ako sa lugar na ito. Nakatingin l
Huling Na-update : 2021-11-08Body Shot Chapter 30
Saktong pagkabalik ko mula sa sasakyan ay nakita ko si Stacy sa entrance ng bar, alam ko mula sa pagkakatitig niya sa signage ay may naalala siya sa lugar na ito. May mga ala-alang bumalik sa isipan niya, katulad ng mga naalala ko kanina pagkarating ko sa location.“Memories?” Hindi ko naiwasang itanong mula sa kanyang likuran. “Bakit ayaw mo pang pumasok? May naalala ka ano?” dagdag ko pa. Napilitan na akong unahan siya sa paghakbang dahil hindi niya man lang ako tinapunan kahit na isang saglit na sulyap. Pero imbes na ngiti ay isang irap ang natanggap ko mula sa kanya, saka mabilis akong nilampasan.Hahabulin ko pa sana siya at sasabayan sa pagpunta sa breakfast table nang makita ko siyang masayang sinalubong ni Sam. Kumunot ang noo ko dahil sa ginawang pag alalay ni Sam sa siko ni Stacy samantalang papunta lang naman sila sa kinaroroonan ni Raq. Maayos naman ang kulay niya ngayon, malayo sa pamumutla niya noong nakaraang araw ka
Huling Na-update : 2021-11-10Body Shot Chapter 31
Lumingon akong muli sa pinanggalingan ko kaya naman kitang kita ko ang tingin niya sa akin. Kung ako ang tatanungin ay ayaw ko na sanang bigyan ng kahulugan ang klase ng tinging iyon, ayaw ko nang umasa, ayaw ko nang masaktan. Ayoko nang manghula sa kung ano ang mayroon kami, nagmumukha lang akong tanga, nagmumukha lang akong assumera.Pero ano na naman ang ibig sabihin ng halik na iyon? Bakit gusto na namang umasa ng puso ko? At ano iyong sinabi niya? Kung bibigyan ko ba siya ng karapatan ay bibigyan ko siya? Bakit, hihingi nga ba siya? Gusto ba talaga niya ng karapatan? At bakit ko ba pinoproblema ito, masisira lang nito ang focus ko sa goal na sinet ko para sa sarili ko.Hingang malalim, iyon muna ang ginawa ko. May iba pa pala akong dapat ipag-alala. Paano kung nakita ni Ate Raq na magkasama kami ni Direk, anong ipapaliwanag ko sa kanya? Worst is, paano kung nakita niya kung ano ang ginagawa namin?I felt relieve nang makalapit kay Ate, mukha n
Huling Na-update : 2021-11-11Body Shot Chapter 32
“Feel at home ha.” Sabi niya sa akin nang makapasok kami sa bahay niya. Nagpatiuna siya sa akin paakyat at saka dinala ako sa isang kuwarto. “Ayos lang ba sa iyo ito? Kaya lang ay walang banyo dito sa loob ha, you have to go sa dulo ng hallway.” Saglit siyang nag isip tapos ay muling nagsalita, “Pwede ka rin namang doon na lang sa kwarto ko, may sariling banyo doon, may bathtub pa.”Napahinto ako pagkarinig sa sinabi niya. Biglang may eksenang pumasok sa isipan ko.“Uy, naalala niya.” Tudyo niya sa akin nang mapansin niya ang naging reksyon ko sa sinabi niya. “Iyan, nag-blush na naman siya. Siyempre ay joke lang iyon. Hindi ba at nagpromise naman ako sa iyo na behave ako. Pero kapag pinilit mo ako, wala naman akong magagawa.” Irap uli ang isinagot ko sa kanya.Pero paano ko ba masasabi sa kanya ang problema ko? May dala akong toiletries, undies at extra shirt at pants. Pero wala akon
Huling Na-update : 2021-11-12Body Shot Chapter 33
“So, what do you like to eat?” tanong niya nang pareho na kaming nakadulog sa hapag.Tiningnan ko ang mga pagkaing nasa mesa na nakalimutan namin kanina pagkatapos ay muli ko siyang tiningnan para sabihin kahit ano pero inunahan niya ako.“Teka lang, sinasabi ko sa iyo ha hindi ako kasama sa pagpipilian. Kumain ka na muna before mo ‘yan i-consider.”Nakatikim tuloy siya ng isang pinong kurot sa tagiliran.“Naku! Huwag mo muna akong hawakan, utang na loob. Pinagbigyan lang kita sa time-out dahil alam kong gutom na gutom ka na.”Inirapan ko tuloy siya dahil doon, so kaya lang pala talaga kami tumigil ay dahil sa gutom na ako. May pakiramdam naman talaga ako kanina na ayaw niya pang tumigil, na balak niya pa na magpatuloy kami sa kuwarto niya. Kaya lang ay narinig niya ang pagkalam ng sikmura ko, nakonsensya yata kaya pinagbigyan muna akong kumain. Nakakaubos naman talaga ng lakas at nakakagutom
Huling Na-update : 2021-11-13
Pinakabagong kabanata
Body Shot Chapter 146
“T-teka… Ano ito? Bakit may ganito? A-anong nangyayari?” Nauutal kong tanong kay Richard na hanggang ngayon ay nananatiling nalakuhod sa harapan ko at nakalahad sa akin ang palad niyang may tangan na kahita ng singsing.“At saka ano ang ginagawa nila rito?” Tumayo ako mula sa kinauupuan at lalakad na sana para lumapit sa mga taong nakapaligid sa amin. Ano ba ang ginagawa nila rito sa resort? Bakit sila nandito, parang napakaimposible naman na gusto lang nilang manood ng shoot. Pahakbang na ako nang tumayo rin si Richard at pigilan ako.“Babe, where do you think you are going?”“And you,” baling ko sa kanya. “What do you think you are doing right now? Ano ang ibig sbaihin nito?” Pagkasabi ko noon ay nakita kong napalunok ng ilang beses ang kaharap ko sabay napakamot sa batok niya.“K-kasi Babe… A-ano kasi…” Siya ngayon ang hindi magkandatuto sa pagsag
Body Shot Chapter 145
“Stacy.” Napalingon akong muli kay Kuya Eric nang marinig ko na tinawag niya ako. “Upo ka daw muna doon. Mag stand-in ka raw muna, iche-check lang namin ang camera angle.” Pagpapatuloy niya pa.Wala na akong nagawa kung hindi ang sumunod sa sinabi ni kuya. Well, noong practicum days ko naman ay madalas na pinapagawa nila sa akin ito. Hindi ba nga at inamin sa akin ni Richard na madalas siya ang nagsasabi kina kuya Mike at kuya Eric na ipagawa sa akin ito, dahil nga may motibo siya. Gusto niya raw kasi akong makita kahit sa monitor lang.Medyo creepy sa totoo lang pero nakakakilig rin naman. Noong nakwento niya sa akin iyon habang magkatabi kaming nakahiga sa kama niya at sinita ko siya. Ang sabi ko pa nga ay kung gusto niya pala akong makita, sana pala ay in-assign niya ako sa loob ng ObVan. Doon ay palagi niya akong makikita. Pero ang sabi niya lang sa akin ay masyado na raw garapal kung iyon ang ginawa niya. Inikutan ko lang siya
Body Shot Chapter 144
“No Stacy, hindi mo na kami kailangang tulungan. Kayang kaya na namin ito.” Pagsaway sa akin ni sir Sam.Nakikita ko naman kasi kung gaano sila ka aligaga sa ngayon. Ramdam ko na kulang na kulang sila sa tao kaya alam ko na nahihirapan sila. Hindi pa ba sapat na proof ang haggard na hitsura ni ate kanina. Iyong tipong nagpapanic at halos maiyak na dahil sa dami ng ginagawa, na kahit nakakaramdam ng pagod ay hindi makapagreklamo dahil halos lahat sila ay pawang maraming ginagawa.“At saka malalagot kami nito kay Rekdi kapag nakita niyang pinatutulong ka namin. Baka makasama naman ito sa kalagayan mo.” Dagdag niya pa.“Ay oh, ang OA naman. Hindi naman po ako magbubuhat ng camera at ilaw, o kaya naman ay imposible naman akong maghihila ng mga kable dito. Kaya ayos lang ko, hindi ito makakasama sa akin. Sa totoo nga lang po ay namiss ko ang tumulong sa production. Though halos saglit lang naman po ang pagpapracticum
Body Shot Chapter 143
Chapter 143“Rekdi, si Stacy!” Nagulat ako nang biglang magsalita si Eric.“Si Stacy? Nasa kabilang resort, kasama ng Daddy niya at ni Miss Amanda?” Hindi tumitinging sagot ko sa kanya. Abala ako sa pag iinspeksyon sa checklist namin. Baka kasi may ma-miss out ako, mahirap na.“Hindi Rekdi! Tingnan mo, kausap siya nina Raq at Sam!” Si Mike naman ngayon na kababakasan ng pagpapanic sa boses.Dahil sa narinig ay saka lang ako lumingon sa direksyong tinitingnan nila. At dahil nga salamin naman ang dingding ng opisinang kinaroroonan namin ay kitang kita ko ang kagandahang hinding hindi ko pagsasawaan kailanman. Awtomatiko akong napangiti, ilang araw ko na nga bang hindi nasilayan ang mukha ng Babe ko?Hindi ko napigilan ang sarili ko, agad akong tumayo mula sa kinauupuan ko at akmang hahakbang na palabas ng opisina nang pigilan ako ng dalawang kasama ko.“Rekdi, saan ka pupunta?”&ldqu
Body Shot Chapter 142
Ang bilis naman ang aksyon ni Lord, pinagbigyan agad ang kanina lang ay hinihiling ko. Simula pa kagabi ay ipinagdarasal ko na sana ay makasama ko si Richard kahit na alam ko naman na imposible iyon na mangyari. Papunta kaming south at ang grupo naman niya ay sa north ang punta. Kahit saang anggulo ko isipin ay hindi talaga kami magpapang abot.Kahit hindi ko alam ang tunay na dahilan kung bakit sila napunta sa resort na ito ay hindi na iyon mahalaga sa ngayon. Imposible naman kasi na sinadya ng boyfriend ko na dito sila mag location sa katabing resort kung saan kami nagbabakasyon. Wala siyang paraan para malaman kung nasaan kami dahil kahit nga ako ay clueless sa pupuntahan namin kaninang umaga. Kaya nga nagulat ako nang makita kong medyo pamilyar ang lugar na tinatahak ng van. Mas lalo namang imposible na sabihin sa kanya ni Daddy, hindi nga sila nag uusap kung hindi ko pa pilitin si Daddy eh, ang sabihin pa kaya kung saan kami magpupunta? Kung pwede nga lang
Body Shot Chapter 141
“Mukhang masarap nang maglakad sa buhanginan ah.” Sabi ko sa sarili ko. Hanggang ngayon kasi ay nandito pa rin ako sa loob ng restaurant, wala namang masyadong customer kaya naisip ko kanina na ayos lang na magtagal muna ako rito. Sayang naman ang kagandahan ng paligid kung magkukulong lang ako sa loob ng cottage namin katulad ng ginagawa nina Daddy at Tita Amanda.Pagkatapos naming mag usap kanina ni Tita at magkwentuhan pa ng kaunti ay lubusang gumaan na ang pakiramdam ko. Nabawasan na ang matagal nang nakadagang mabigat sa dibdib ko. Ngayon ay masasabi ko na tuluyan ko nang napalaya ang lahat ng sama ng loob na naramdaman ko kina dad at tita Amanda. Alam ko sa sarili ko na wala na akong ill feelings na nararamdaman sa relasyon, as in totally wiped out na lahat ng sakit na naramdaman ko noon.Malaking tulong na sa bahay namin tumira si Tita dahil nakilala ko siya ng husto. Nalaman ko kung bakit siya nagustuhan ni dad, nalaman ko kung bakit m
Body Shot Chapter 140
“Paano ba iyan Babe, problem solved na.” Mayamaya ay narinig kong sabi sa akin ng boyfriend ko sa kabilang linya. Sinabi ko kasi sa kanya na alam na ni Daddy na buntis ako.“Eh ano naman ngayon?” Hindi ko napigilan ang sarili kong tarayan siya. Akala niya ba ay nakalimutan ko na ng atraso niya sa akin. Ngayon niya lang sinagot ang tawag ko sa kanya, nagpadala lang siya sa akin kanina ng text na kagigising niya lang. Pagkatapos ay wala na. Nakakapanibago na talaga siya ngayon.“Eh ‘di kasalan na ang susunod.”“Kasalan? Nino?” Tanong ko sa kanya. “Sina Dad at Tita Amanda ba? Pero wala naman silang nababanggit sa akin eh, happy na raw sila na magkasama sila. I don’t think na magpapakasal pa sila.” Totoo naman ang sinabi ko, dahil noong minsan ay natanong ko silang dalawa habang magkakasalo kami sa breakfast. Kako ay bakit hindi pa sila magpakasal since okay na naman ako sa relasyo
Body Shot Chapter 139
“Ano, kamusta ang set up natin Juls?” Nagpa-panic kong tanong kay Juls.“Rekdi naman, dumadagdag ka lang sa pagkakataranta namin eh. Relax ka lang diyan.”“Paanong hindi ako matataranta, anong oras na eh. Ang usapan namin ng Daddy ni Stacy ay before sunset niya dadalhin rito ang Babe ko.”“Alas-dos pa lang naman Rekdi. Hayaan mo na lang muna kami rito, kami na ang bahala.” Pagpapahinahon naman sa akin ni Sam.“At isa pa Rekdi, ano ba ang ikinatatakot mo? Iyon bang mawala ang sunset, pwede naman nating dayain sa ilaw iyan.”“Siraulo ka talaga Mike, ginawa mo pang shoot itong proposal ni Rekdi.” Sita sa kanya ni Eric.Lahat kami ay nandito na sa Batangas, sa katabing resort kung saan naroon ngayon si Stacy. Kumpleto nag grupo ko, wala man silang papel sa gagawin ko ay gusto ko na maging saksi sila sa gagaiwn kong ito. Ang totoo ay kagabi pa nandito ang grupo
Body Shot Chapter 138
“Anak, bakit mukhang malungkot ka ngayon? Hindi ka ba excited sa magiging bakasyon natin?” Tanong sa akin ni dad paglingon niya sa akin dito sa backseat. Nasa harapan kasi siya nakaupo katabi ng company driver namin habang kami naman ni Tita Amanda ang nakaupo rito sa likuran ng van. Maaga kaming umalis ng bahay at ngayon nga ay nasa bandang Batangas na kami.“Excited naman po dad.” Walang kagana ganang sagot ko sa kanya.“Iyan ba ang mukha ng excited?” Tanong naman sa akin ng katabi kong si Tita. Napilitan tuloy akong ngumiti para mapanatag silang dalawa.“Nakow! Alam ko na kung bakit, alam ko na ang dahilan ng pinagkakaganyan mong bata ka.”Kinunotan ko lang ng noo si Dad saka pumikit na lang.“Uy, huwag ka nang matulog. Malapit na tayo. Kanina ka pa tulog ng tulog. Anong oras ka ba natulog kagabi? Baka nakipagtelebabad ka pa sa Richard na iyon samantalang sinabihan na kita na ma
