Chapter 3: Framed

Framed

(Thala's Point of View)

Dumating ang araw ng engagement party namin ng fiancé kong si Nekolauv Aurel Ravello, ang tagapagmana ng mga Ravello. Kahit hindi ko siya gaanong nakakasama, alam kong mabait naman si Nekolauv. He's an ideal man and that's for sure.

Kilala ko siya noon pa man sapagkat iisang school lang ang pinapasukan namin dati. Hindi nga lang iyon sapat upang gustuhin ko ng maitali sa kanya. Yes, I like him but I'm not ready to commit yet. I am only bound to marry Nekolauv Aurel Ravello for business. Which is so ridiculous. Uso pa pala 'to?

"Honey, how are you feeling?" usisa ni mommy na kababakasan ng pagiging matamlay. Dinaluhan niya ako at tinitigan na rin ang aking repleksyon mula sa salamin sa aking harapan.

Tipid ko siyang nginitian at yumuko na lamang upang hindi niya makita ang malungkot kong mga mata. Just like me, parang hangin lang din si mommy pagdating sa opinyon. Kapwa wala kaming karapatang pangunahan ang mga gusto ni daddy. Para kaming may mga tali na kinokontrol lang ng gan'on kadali. Mga puppet kumbaga.

"Atleast I'm a help for dad this time. May kwenta na rin ako sa wakas." Mapait akong ngumiti kaya hinawakan ni mommy ang aking kamay.

"Don't worry, Nekolauv will take care of you. Mabait ang batang iyon kaya malaki ang tiwala ko sa kanya." Pilit na pinapagaan ni mommy ang aking kalooban na gumagana naman dahil sa kanyang ngiti.

Nagtungo na kami sa venue ng engagement. Sa dami ng tao, ni hindi ko na mahanap si Nekolauv. Gusto ko sana siyang makausap bago magsimula ang announcement ngunit hindi na natuloy dahil nagsimula na ang party. Namataan ko siyang nakikipag-usap kay daddy at sa naging reaksyon ngayon ni daddy, masama ang aking kutob.

Nakahanda na akong lapitan sila subalit si daddy na mismo ang lumapit sa kinaroroonan ko. Tumayo lamang siya sa aking tabi at ni hindi man lang kumikibo. Animo'y hindi kami magkakilala sa paraan ng pakikitungo niya sa akin ngayon. Namataan kong umakyat na si Lauv sa stage kaya huminga ako ng malalim at inihanda ang sarili.

"Ladies and gentlemen, meet my fiancée..." Natuon sa akin ang atensyon ni Lauv at inilahad niya pa ang kanyang kamay sa aking gawi. Matamis siyang ngumiti sa akin kaya ngumiti na rin ako pabalik.

Rinig ko ang palakpakan ng mga tao kaya mas lalo akong kinabahan. Maglalakad na dapat ako kung hindi lamang hinawakan ni daddy ang aking braso. Magtatanong sana ako kay daddy ngunit nasagot na ito ni Nekolauv.

"The beautiful and competent heiress of the Laurencos... Blaise Penelope Laurenco," anunsiyo ni Lauv na nasa akin pa rin ang atensyon. Mali, nasa likuran ko pala.

Laglag ang aking panga sa ginawang pagkaway ni Penelope sa harap ng lahat. Marahan siyang naglakad paakyat ng stage na inalalayan naman ni Lauv.

Hindi ako nakagalaw kaagad sapagkat puno ng katanungan ang aking isipan ngayon. Papaanong si Penelope na ang kinikilalang heiress? How about me na legitimate daughter ni daddy?

Nabuo ang usap-usapan kaya hinila ako ni daddy papalabas ng venue. Galit niya akong dinapuan ng tingin at kulang na lamang ay pagmumurahin.

"I'm done with you, Myrthala. Ano na naman itong kinasangkutan mo?" Napainda ako sa sakit ng pagkakahawak ni daddy sa aking braso ngunit hindi niya pa rin ito nilulubayan.

"I haven't done anything. Dad, masakit." Tsaka niya lang ako marahas na binitawan.

"You know that guy, Larry Gonzales? The one you brought at home? He's dead at ikaw ang huling nakitang kausap siya bago tuluyang nawala. Natagpuan siya kahapon na wala ng buhay sa isang abandonadong lugar. Now tell me, Myrthala. May alam ka ba sa nangyari?" tanong ni daddy na punong-puno ng pang-aakusa.

I can't believe him. How can he ask me like that, with those cold piercing eyes?

"Do you think I'm that bad, dad? Oo, nakipag-usap ako sa kanya pero tinanong ko lamang siya. I didn't even know him personally. Dad, someone is trying to frame me!" paliwanag ko. I tried my best to explain my side but daddy just gave me a death glare. Napailing ako sapagkat kita ko ang pinaghalong disappointment at galit sa kanyang ekspresyon ngayon.

"Prove it," iritadong hamon ni daddy na ikinatigil ko.

"Isang buwan, Myrthala. Huwag kang bumalik sa mansiyon hanggat wala kang maipakitang ebidensiya. Live wherever you want but don't you ever comeback empty handed. I'll clean your name for our family's sake." Tinalikuran ako ni daddy na parang wala lang.

"Patunayan mong nararapat ka sa pamilyang Laurenco," pahabol niya bago tuluyang umalis.

How will I do that when I didn't do it in the first place?

"I am being framed, dad. Will you listen to me?" naibulong ko sa pagitan ng sunod-sunod na paghikbi.

Is he really my father? I can no longer see the man who's willing to give up his important meetings just to play with me. He is no longer the man I look up to. Our happy moments were framed...

but kept in the past.