Chapter 3

Chapter 3 

Naiintindihan ko si mommy. Ayaw niyang masira ang pamilya namin. She indulged the pain for me to have a complete family. Ginagawa niya lahat para sa 'kin. 

Parang kailan lang pinangarap kong makapag-asawa ng lalaking gaya ng Daddy ko. 

Nakikita ko kasi dati kung pa'no niya titigan si mommy nang puno ng pag-mamahal. Na parang si mommy lang ang mundo niya. Na parang kami lang ang mundo niya.

Mga matang kung titigan si mommy parang si mommy ang pinaka maganda sa lahat nang nakikita niya. 

Mata na wala akong ibang makita kundi sobrang pag mamahal sa'kin at sa mommy ko.

I vividly remember how good he is as my father. He'd do everything. But, sad to say in just one snap everything changed. 

Di ko na makita yung pag mamahal sa mga mata niya sa tuwing titingin siya kay mommy. Di ko na makita sa mga mata niya yung pag mamahal niya sakin.

Nakikita ko na lang galit. Maybe because I'm always rude to him. Ako lang lagi ang kumukontra sa kanya. 

I talked back every time I got irritated. Lalo na pag pinag tatanggol pa talaga niya ang babae niya. 

Minsan idedeny niya pa. Mga manloloko talaga nabibisto na nga dedeny pa.

Iniisip ko na kaya lang siya concern sa pag aaral ko. Kasi kahit ganun gusto niya isecure ang future ko. 

Pero kahit ganun di ko maramdaman na importante pa rin kami ng mommy. Pakiramdam ko ginagawa niya na lang yun dahil responsibilidad niya ako. Dahil anak niya ako. 

Ayaw niya lang malaman ng mga tao kung gaano siya kawalang kwentang ama.

And I hated him that he make me feel like this. I hated that my mind is already clouded by hatred. 

I got easily concluded. I let my judgement eaten me. Iba lang talaga kasi ang sakit pag Daddy's girl ka. Iba yung sakit na pag yung lalaking una mong minahal sinira ang tiwala mo.

I don't understand why things fall into like this. I don't remember my parents fight a thing.

Wala silang pinag awayan para mahantong sa pag kalalabuan. It just happened.

Nagising ako dahil huni ng mga ibon galing sa labas ng bintana. Bumaba na ako sa higaan at dumiretso sa banyo para maligo.

Na pag pasyahan kong mag jogging katulad ng naka sanayan kong gawin tuwing weekend. 

After dressing up, pumunta ako sa kwarto ni mommy para mag paalam.

Kakatok pa lang sana ako sa kwarto nila pero di ko na natuloy nang marinig ko ang pag tatalo nila.

"Ilang beses ko bang sasabihin sayo na hindi kami nag karelasyon ni Arthuro!"

My mom shouted. Natakpan ko ang bibig ko dahil sa na rinig. Ito ba ang dahilan kaya naisipan ni Daddy ang mambabae? to get even is that it? 

"Kung hindi bakit nakita ko kayong nag hahalikan noon?!" 

Fuck! na pa pikit ako dahil sa na rinig. Bakit na ririnig ko 'to ngayon? 

"Sabi ko naman sayo hinalikan niya ako! palibhasa kasi di ka marunong makinig nakita mo namang tinulak ko siya diba? Hanggang ngayon ba wala ka pa ring tiwala sa'kin?!"

I can heard my mom sobs. She's crying again.

"Ang hirap kasi sayo may anak na tayo't lahat lahat pinag dududahan mo parin ang pag mamahal ko sayo!" 

I heard enough. Tumalikod na ako at nag simulang mag lakad papuntang kusina. 

Pag karating ko sa kusina na painom agad ako ng malamig na tubig. What a morning? 

All this time I thought my Dad fall out love. Kaya na isipan niyang mambabae. 

Damn! 

Kakausapin ko mamaya si mommy. Sino ba yang Arthuro na 'yan? Why did he kiss my mom?!

Ang planong pag papaalam sana kay mommy ay di ko na tinuloy. Nag pasya na lang akong dumiretso na lang sa pag jojogging palibot sa village. 

Habang tumatakbo di mawala wala sa isip ko ang narinig kong pag aaway nina mommy kanina. 

Di ko na malayan na humina na pala ang pag takbo ko hanggang sa nag lakad na lang ako. 

Naisipan ko pumunta muna ng park malapit dito.

Umupo ako sa duyan at dahan-dahan ito itulak. 

Napapikit ako nang maramdaman ko ang hangin na tumatama sa mukha ko. 

I inhale the fresh air. So refreshing and relaxing. 

"What the?.." 

Napamulat ako dahil sa tumama sa mukha ko. What the freaking heck?! 

"Miss sorry.."

Umangat ang ulo ko sa may puno na katabi ng duyan na sinasakyan ko. 

"Ikaw na naman?!" Seriously lagi na lang akong na tatapunan ng iniinom nito ah. 

Ewan ko lang kung sinasadya ba nito o ano. Bumaba siya mula sa puno. 

Inirapan ko siya ng maka-lapit sa'kin. Ang gwapo ng lalaking 'to pero sobrang clumsy.

"Sorry talaga diko sinasadyang matapunan ka ng malamig na tubig. Nagulat kasi ako, muntikan na akong mahulog e." 

Inirapan ko siya ulit dahil sa sinabi niya. Bumuntong hininga ako para kalmahin ang sarili ko. 

"Okay lang. Pahiram na lang ng towel mo ipupunas ko lang.."

Binigay niya naman agad sa akin ang towel niya. 

"You know what you're always spilled your drink on me.."

Natawa siya dahil sa sinabi ko kaya tumawa na rin ako. Bigla akong na tatigil dahil sa tawa niya. 

Ang gwapo niyang tumawa! Ang sarap pakinggan! Napailing ako dahil sa naisip ko. 

"Oum, nag kausap na din tayo dati. Pero hanggang ngayon di ko pa rin alam ang pangalan mo."

Umupo siya sa katabi kong duyan at umupo doon. Nag lahad siya sa'kin ng kamay. Tinignan ko ang kamay niyang naka lahad bago ito tinanggap. 

Ang lambot ng kamay niya. Malamig din at ramdam ko ang panginginig. Problema nito? 

Sa bagay sadyang medyo malamig pa ngayon ala-sais pa lang ng umaga at sadyang malamig dito sa parke.

Malapit din kasi kami sa may puno tyaka mahangin.

"Ang lamig ng kamay mo.." 

Di ko mapigilang usal. Ang lamig e. Napangiwi siya dahil sa sinabi ko. 

"Carmenia Michelle Alcantara"  bigkas ko sa pangalan ko ng matantong na una ko pang sabihin ang naramdaman kong panlalamig ng kamay niya kaisa sa pag sabi ng pangalan ko.

"Sedriano Axiel Santander" 

Alam ko. Pero syempre di ko sinabi yun. Nakakahiya baka tanongin niya ako kung kanino ko nalaman pangalan niya. Nahihiya naman ako na sabihin na kay Patricia. Baka tanongin niya kung pano ko nalaman. Kung tinanong ko ba o ano. 

Nakakahiya naman sabihin na, nakita ako ni Patricia na naka tingin sakanya. Baka isipin niyang gusto ko siya.

Well, di naman ako talaga na ka tingin sa kanya noon. Tinukso lang talaga ako ni Pat. 

Binitawan niya na ang kamay ko matapos niyang sabihin ang pangalan niya. 

"Dito ka din pala naka tira?"

Tumango ako dahil sa sinabi niya. Same village lang pala kami. Pero bakit ngayon ko lang siya na pansin? 

"Bagong lipat ba kayo?" Bumaling siya sa'kin dahil sa tinanong ko. 

"Hindi. Matagal na kami dito. Lagi nga kitang na kikita e ang suplada mo, kung gano ka kadaling tumawa ganun ka kasuplada. Pero madalas kitang makitang malungkot. " 

Napabuntong hininga ako dahil sa sinabi niya. Nag bago kasi lahat ng dahil kay Daddy. Ang hirap lang maging masaya habang nasasaktan si mommy. Umirap ako at bumuntong hininga.

"Kita muna umiirap ka na naman di naman kita inaano" 

Tumawa na lang ako dahil sa sinabi niya. Seryoso wala namang na kakatawa pinag sasabi niya.

Umiling ako dahil sa na isip. Pero komportable siyang kasama. Di ako makaramdam ng pag kailang. 

"Di ka ba uuwi?" tanong niya sa'kin. 

"Uuwi na. Ginugutom na ako" tumawa siya dahil sa sinabi ko. 

"Halika na ihahatid na kita. Sabay na tayong mag lakad." Marahan akong tumango dahil sa sinabi niya.

Nag simula na kaming mag lakad papuntang bahay. Panay tawa niya. 

Natabunan ang imahe niya suplado sa aking isipan at napalitan ng isang masayahing mukha. 

Ang babaw ng kasiyahan niya maya't maya ang pag tawa niya kaya naaliw ako. 

"Sige, dito na lang maraming salamat sa pag hatid. Kita na lang tayo sa school.."

Ngumiti siya sa'kin at tinuro ang bahay nila sa di kalayuan mula sa amin. 

Tinanguan niya muna ako bago siya tumalikod at nag simulang mag lakad palayo. 

Pumasok na ako ng bahay dahil sa naramdaman na gutom. Napatingin ako sa balikat ko ng mahagip ng mata ko ang towel niya.

Di ko pala na sauli! Di bali ibibigay ko na lang sa kanya pag nag kita kami sa school. 

Papalabhan ko na lang din kay manang na kakahiya naman kung isasauli ko 'to ng di pa na labhan. 

Pinunas ko pa naman 'to sa pawis ko kanina habang nag lalakad kami pauwi dito. 

"Anak kain ka na. Tamang tama ang dating mo" hilaw akong ngumiti kay mommy.

Naalala ko na naman ang na rinig ko kanina. Na isip ko lang panong nahalikan siya ng Arthuro na yun kung di sila nag kasama na sila lang? 

Umupo ako sa tabi niya at nag simula ng kumain. Di ko na siya kinubo dahil na tatakot ako sa maari kong masabi. 

Ayaw kong masaktan siya. Baka madala ako sa emosyon ko at kung ano ang masabi ko na ikakasakit niya. 

Sa ganitong sitwasyon dapat kung ikonsidera ang nararamdaman ni mommy. Ayaw kong isipin na pinag bibintangan ko siya na siya ang unang nag karoon ng ibang karelasyon. 

Matapos akong kumain na pumanhik na ako sa kwarto para maligo ulit. Ang lagkit sa pakiramdam ng pawis kaya nag madali akong pumunta sa kwarto. 

Gusto kong mag pahinga ngayon. Feeling ko sobrang dami kong ginawa dahil sa dami ng iniisip. Totoo pala na pag puro isip mo ang ginamit mo ng ilang oras na kakapagod. 

Bukod sa pakod ako dahil sa kakaintindi kay Dad at kay Mom. Na di ko naman lubusang maintindihan ang lahat. 

Di ko din maiwasang di magalit kay Dad. Sa tuwing na kikita kong nasasaktan si mommy. 

Pumikit na lang ako at na pag pasyahang. Pag pahingain ang isip at katawan. 

Nagising ako dahil sa marahang haplos sa buhok ko. Ayaw ko munang bumangon di nama ko muna ang haplos ni mommy sa buhok ko.

Nakakagaan ng kalooban. Nakakagaan ng pakiramdam.

"Anak bangon na. Kakain na tayo. Di ka kumain kanina, andito na si Dad mo."

Ang na rinig ko kaninang umaga ang tumakbo ulit sa isip ko.

Siguro tatanongin ko na lang si mommy. Para maliwanagan ako dadahan dahanin ko na lang para di siya mabigla.

"Mom.. Narinig ko kayo kanina ni dad. Totoo po ba?" alam kong alam na niya kung ano ang tinutukoy ko.

Bumuntong hininga muna si mommy. Bago niya sinimulan ang gusto niyang sabihin. 

"Si Arthuro ay kasintahan ko noong kabataan ko bago ang Daddy mo.." pag sisimula niya. 

Bumangon ako at umupo sa kama. Para maintindihan ko nang maayos ang sasabihin niya. 

"Nung nag hiwalay kami di nag tagal naging kami ng daddy mo dahil umamin siya sakin na matagal na niya akong gusto. Naging kami hanggang sa na pag pasyahan naming mag sama. "

So nag selos lang si dad? His jealousy is the reason why he cheated? It's so lame. 

"Then you happened. For the past years nag sama kami ng sobrang saya. But Arthuro came back. He wants me back but I don't want to. Of course I love your dad. I don't wanna cheated on him."

Tumango ako dahil sa sinabi niya. Okay I understand. A misunderstanding that lead my Sad in cheated. 

"Isang gabi sinabi niyang titigilan na niya ako basta makipagkita ako sa kanya." she looked at me dearly. At smiled at her reassuring her I understand. 

"Kaso na basa ng dad mo ang text niya. Binalaan niya ako na wag makipag kita. Pero sinuway ko and you knew what happened next. The rest is history." naabutan sila ni Dad na nag kiss. Pero tinulak niya. 

Ang babaw ni dad. Nagawa niya kaming lokohin ng mommy dahil sa selos niya.

Bakit katapos ng mga pangako niya sa kasal nila basta na lang niya binalewala. 

Ang bilis niya balewalain ang lahat. Ang bilis niyang sukuan ang problemang kinaharap nila ni mommy. 

Akala niya siguro pambababae ang sulosyon sa lahat. 

Maybe he cheated to get even. Maybe he felt betrayed. Pero kahit na ganun it's not enough reason. 

Ang dali niyang ipag palit kami ni mommy. Sana inintindi na lang niya ang sitwasyon. 

Sana di siya nag padala sa tukso. Sana natuto siyang mag tiwala. 

"Mauna ka na mom. Mag aayos lang ako." tumango lang siya. Hinalikan niya muna ako sa noo bago niya lisanin ang silid ko.

Napabuntong hininga na lang ako. Bakit humantong ang lahat sa ganito?