Chapter 2
Nakarating ako sa bahay ng maayos. Nandito na si daddy andito na sasakyan niya.
Ang aga naman ata niya.
Wala silang date ng kalaguyo niya ngayon?
"Camille.."
Sabi ko na ngaba. I looked at him boredly. I arched my eyebrow while waiting for him to talk.
"Hija huwag mong inaasa lang sa pangongopya kay Patricia ang iyong ginagawa sa Math. You should listen to your teacher more often."
I rolled my eyes.
"Whatever.."
Tinalikuran ko na siya at nag simula ng umakyat. I'm tired hearing all of his bullshit.
"Carmenia Michelle!"
His voice thundered. I stopped on my track.
"Ano na naman ba?"
I asked him impatiently.
"Bakit ba ang tigas ng ulo mo?! Bakit ba di ka na kikinig sa klase ni Sally?! "
Nagtiim bagang ako dahil sa sinabi niya. Anong gusto niyang gawin ko?
Di ko nga magawang harapin ang babae niya ng matagal. Pag na kikita ko siya di ako maka pag focus sa tinuturo niya.
Naaalala ko lang sa babae niya ang kataksilan nilang dalawa.
"Anong gusto mo dad? makinig ako sa kanya? No'ng sinabi ko bang layuan niya kayo na kinig ba siya?"
Can't they have consideration? Mahirap yun para sa'kin. Ang araw araw na makita ang babaeng sumira sa pamilya namin.
"Camille! Ilang beses ko bang sa sabihin sayo na ibahin mo ang personal issue natin sa pag aaral mo!"
Di na ako na kinig sa lintaya niya. Bumaling na lang ako sa hagdanan at nag simula ng mag lakad ulit.
Kahit ano pa ring paliwanag niya di ko pa rin matanggap.
Pumasok na ako sa kwarto at pumunta ng cr para mag linis ng katawan, so much for today..
Bumuntong hininga ako at nag babad na lang sa bathtub. Matapos kong mag half bath nag suot ako ng roba.
Di na ako na gulat nang pag labas ko ng cr si mommy ang nadatnan ko na naka upo sa aking kama. I smiled at her weakly. Ilang taon na rin kami ni mommy nag titiis sa ganitong sitwasyon.
Umupo ako sa tabi niya. Hinilig ko ang ulo ko sa balikat niya. She brush my hair using her fingers.
"Anak pag pasensyahan mo na lang ang dad mo."
Napapikit ako dahil sa ginagawa niya sa ulo ko, nakakarelax. Pinulupot ko ang dalawa kong braso sa baywang ni mommy. Naramdaman ko ang marahan niyang halik sa ulo ko.
"Mom.. Bakit po hinahayaan niyo lang si daddy? Why didn't you find a way to stop dad's wrong doing? I mean, he's your husband you have rights to meddle with his business."
Inangat ko ang ulo ko para makita ko ang mukha niya. My heart tightened looking at my mom sad eyes.
Hinaplos niya ang pisngi ko at pinakatitigan niya ako ng maayos.
"Basta ang importante tayo pa rin ang inuuwian niya. Mali ang mag tanim ka ng galit diyan sa puso mo. 'wag kang magagalit sa daddy mo. Okay lang naman ang mommy."
I'm not convinced. Sinasabi niya lang 'to para di ako lubusang magalit kay daddy. I know she's hurt.
Who would be happy if your husband dumb you?
Lagi niya na lang sinasarili lahat ng sakit. She's just trying to be strong infront of me. She think she needed to be.
Dahil siya lang ang makakapitan ko. Pero pa'no naman siya? Pwede din akong maging sandalan niya.
"Bakit sina sarili mo lahat ng sakit?"
Natigilan siya dahil sa sinabi ko. Lagi niya lang sina sabi na ang importante kami ang inuuwian. Kami nga pero kami ba ang mahal?
"Alam mo anak. Ang importante lang buo tayo. Ayaw kong bumitaw dahil ayaw kong tuluyang kang mabalewala sa buhay ng dad mo."
Tumayo siya at nag lakad pa harap sa bintana ng kwarto ko. Hinawi niya ang kurtina.
"Ayaw kong dumating yung araw na di ka na niyang kilalaning anak."
I sigh heavily. I need to be strong as well. I need to fight for my mom.
Nilapitan ko siya at niyakap mula sa likod.
"I understand mom, but I can't promise to be nice to him. I mean.. I tried to talk him nicely..."
Pumikit ako at naisip na mahirap iyon!
Damn!
How cruel my dad is! He doesn't know what he'd lost. My mom is nice. How can he hurt her?
I don't understand why some people are really dissatisfied. They'll promised to love you 'til the very end then leave you eventually.
People are really the worst destroyer. The first day they will confessed their love to you, the next day they don't love you anymore. And there you are left alone regretting the love that is over, regretting the fire that had been extinguished, and held on to the unfulfilled promise.
"Okay, but you must tried okay?" I nodded my head. Before I kiss her on the cheeks and said my good night before she finally leave my room.
The next morning I woke up late since I don't have a class today. Nadatnan ko si mommy na nasa may kusina pinagtitimpla ng kape si Daddy. Lumapit ako sakanya at humalik sa pisngi.
"Good morning, Mom."
"Upo ka na dun. I'll prepare your breakfast." I nodded at her remarks. Pumunta ako sa bakanteng upuan malayo sa tatay ko. Hindi ko siya pinansin, hindi niya rin ako pinansin at tinuon lang sa binabasang dyaryo ang kanyang atensyon habang kumakagat ng tinapay.
Matiyaga ko na lang hinintay na ihain ni mommy sa lamesa ang umagahan ko.
"Thanks mom." She patted my head and smiled lovingly at me as she she place my milk on table.
Tahimik kaming kumain na basag lang ng biglang tumayo si Daddy. Pinunasan niya ang labi gamit ang tissue bago inayos ang nagusot na coat dahil sa ginawang pag upo.
"I'll go ahead." He coldly said.
Tahimik lang kami ni mommy at walang nag salita sa amin hanggang sa tinalikuran niya kami. I saw the tears pooling on my mom side eyes after my dad left.
Nahirapan akong lunukon ang kinakain dahil sa nasaksihan. I can't bear my mom saying like that. Her tears will always be my weakness. Nang mapansin niya akong nakatingin sakanya malumay siyang ngumiti sa akin.
"Tapusin mo na ang pagkain mo, don't mind me. I'm okay.." I remained staring at her before a I tore my eyes off her. I sighed deeply to calm my raging nerves.
Di na ako nag paalam kay mommy pagkatapos kong kumain. Agad akong umakyat sa kwarto ko. Na ligo na lang ako para mas lalong kumalma. Parang gusto ko mag sisigaw dahil sa sobrang inis sa tatay ko.
He's the one at fault how can he be the one who's in silence? How can he treated my mom like that? Every morning my mom's serve him a breakfast. My mom doesn't talk shit behind his back, and then this is how he repay her?
Thinking everything my mom have done to keep our family intact breaks my heart into tiny pieces.
Tinapos ko ang pag ligo at muling lumabas para icheck si mommy. Pumunta ako ng kwarto nila. I knocked on the door.
"Mom are you there?"
"Yes! Come in."
I found my mom reading a book while leaning on the head rest on their bed when I entered their room.
"What are you doing here?"
Umakyat ako sa kama at yumakap sa beywang ni mommy pag karating ko sa pwesto niya.
"Mom, should it hurt when you love?"
Tiniklop niya ang binabasang libro dahil sa tanong ko. "When you love you will be really hurt but... The more you come to understand what healthy relationship is, the more you realize that love should be a gift not a punishment..."
"Are you considering that the relationship you had with Dad is a punishment or the way around?" I asked curiously. I closed my eyes as she keeps brushing my hair using her fingers. Narinig ko siyang bumuntong hininga bago nag salita "Both.. it's a gift because in some way even thou it's not a life time. He made me feel what truly love is, he made me feel the butterfly in my stomach, he'll hurt me and then he will be my comfort too. He makes me warm when it's cold, amidst of chaos he's my peace. But then it's also a punishment... You'll came to realized that no matter how long you have been with him. No matter how long he made you feel that he love you, he loved you. Time will come when he is ready to turn his back on you when the former love that he made you feel is gone."
"In some way, loving them would not make you enough for them..." Narinig kong gumaralgal ang boses ni mommy matapos ko marinig ang huling salitang binitawan niya.
"Then why are you staying if you're already hurting?" I asked her as I swallowed hard. Ramdam na ramdam ko ang bigag sa lalamunan dahil sa emosyong gustong kumawala mula sa mata ko.
"It's because... Sometimes love is sacrifice." Pumikit ako ng mariin dahil sa narinig ko. I knew what she truly means! She sacrifice her own freedom. The freedom to stop her self from being hurt, she sacrifice it for me. Because she loves me, she loves my dad. She did it to keep our family intact.
I didn't know what I did in my past life to deserve a mother like her. "I love you, mom..." She kiss my forehead, I can feel that she's smiling because her lips stretched when it's landed on my forehead.
"I'm always here for you, you can share your pain with me.."
Wala naman akong magawa dahil sa sitwasyon ng pamilya namin ngayon. Gusto ko iparamdam kay mommy na nandito lang ako. Hindi siya nag iisa, kasama niya ako.
And to my dad. For now I don't have any space of forgiveness in my heart for him. I didn't know why he end up like that, why our family end up like this. But each passes day that I see and feel the pain of my mom been through. Diko alam kung dadating yung araw na mapatawad ko pa siya, kung maintindihan ko pa ang bawat paliwanag na sasabihin niya.
O kung mawala man yung sakit. Magawa ko mang mag patawad I'll surely remember how painful it was. How it happened.. I'll never forget...
Chapter 3 Naiintindihan ko si mommy. Ayaw niyang masira ang pamilya namin. She indulged the pain for me to have a complete family. Ginagawa niya lahat para sa 'kin. Parang kailan lang pinangarap kong makapag-asawa ng lalaking gaya ng Daddy ko. Nakikita ko kasi dati kung pa'no niya titigan si mommy nang puno ng pag-mamahal. Na parang si mommy lang ang mundo niya. Na parang kami lang ang mundo niya. Mga matang kung titigan si mommy parang si mommy ang pinaka maganda sa lahat nang nakikita niya. Mata na wala akong ibang makita kundi sobrang pag mamahal sa'kin at sa mommy ko. I vividly remember how good he is as my father. He'd do everything. But, sad to say in just one snap everything changed. Di ko na makita yung pag mamahal sa mga mata niya sa tuwing titingin siya kay mommy. Di ko na makita sa mga mata niya yung pag mamahal niya sakin. Nakikita ko na lang galit. Maybe because I'm always rude
Chapter 4Buong linggo nasa bahay lang ako. Di ako lumalabas ng kwarto kung di ako ginugutom.Ang lungkot na ng bahay na yun di na katulad nang dati."Pakopya.." naka simangot na nilingon ako ni Patricia, pero binigay pa rin naman niya sakin ang notebook niya.Sinimulan ko nang kopyahin ang sagot ni Patricia sa math. Mamaya pa namang hapon ang klase namin sa math.Pero ngayon ko na kinopya para mamaya di na ako mag madali."Bakit ba kasi di ka nakikinig?" biglang tanong niya. Napalingon ako sa kanya sa kalagitnaan ng pagsusulat ko."Di ako maka pag concentrate pag tinitignan ko siya pag kakamali nila ni Daddy ang unang pumapasok sa isip ko..."Ang hirap lang na kahit mukha niya sobrang laki ng epekto sakin. Ang hirap tanggapin."Buti na lang talaga hindi ganun si Daddy" sag
Chapter 5"Hoy dalian mo kaya diyan?" nilingon ko si Camille at sinenyasan na sandali lang.Nakita kong bumaba ulit si Ms. Del Monte sa sasakyan ni Daddy. Napailing ako, buti pa sila nag lalunch sa labas. Sana all."Tara na nga!" hinatak ko si Camille na napakamot na lang nang ulo.Sana dumiretso na lang ako sa classroom at di na tumingin sa bagong parada na kotse, kay Daddy pala!Ano ba yan?! lakas maka sira ng araw. Plano ko pa naman sanang makinig ngayon. Pero nag bago na ang isip ko, wag na lang pala."Kinabahan ako nung lumingon daddy mo. Akala ko nakita niya tayo. Buti na lang agad mong hinatak ang buhok ko pa upo. Pero masakit ah, sana dinahan dahan mo. Bagong treatment pa naman 'to." pinaikot ko mata ko dahil sa lintaya niya."Ano naman ngayon?" mataray kong tanong."Wala naman sinasabi ko lang hehe. Di nga masakit e joke ko lang yun na relaxed nga ako sa ginawa mo e." pang uuto niya.
Chapter 6"At bakit kasalanan ko pa ngayon na naging ganito ang pamilya natin?!" Kanina pa ako naka higa dito sa kama.Nakikinig sa away nila. Ngayon lang sila nag aaway ng ganito, nasa labas pa talaga sila ng kwarto ko.Di na lang pumasok sa loob ng kwarto nila. Bumuntong hininga ako at na isipian na lumabas muna ng bahay.I need a fucking fresh air! The ambiance here is suffocating the hell out of me.I don't want to heard their fight anymore. Pag kalabas ko parehas na nanlaki ang mata nilang dalawa. I stared at them coldly."Go ahead, continue your fight. Naka kahiya naman kasi kayo lang ang tao dito sa bahay." After that I left them dumfounded.It's always frustrating me. I don't want to see them fighting nor hearing. Can they just act they're in good terms. Pwede bang kahit isang araw lang huwag sila mag away? Lagi na lang e, lagi na lang. Nakakasawa na.Si mommy di ba siya nag sasawa sa pag p
Chapter 7Maagang na tapos ang klase kaya na isipan kong pumunta ng library. Para mag basa ng mga libro.Parang ayaw ko munang umuwi. Nakakalungkot lang isipin na kailangan umabot sa ganito. A smiled crept on my lips when I saw a person sitting on the corner of the library, reading some text book."Hi.." Umangat ang ulo niya mula sa pag babasa papunta sa'kin. Umupo ako sa may harapan niya at nilagay ang gamit ko bago kumuha ng mababasa.I decided to read a book about science that related to my planning course in college. Nang mahanap ko ang gustong basahin dali dali akong bumalik sa pwesto ni Sedriano."Kanina ka pa dito?" I asked him. Umiling siya sakin at tipid na ngumiti. Ngumuso ako dahil sa ginawa niya wala na naman ata 'to sa mood.Kinuha ko ang bag ko bago tumayo. He eyed me curiously nang tumayo na ako sukbit sukbit ang b
Chapter 8"Sige na sumama kana sa'min." Pamimilit ko pa kay Sedriano.Napak kamot naman siya sa batok niya at na panguso. I looked at him intently.Napapalakpak ako nang tumango siya. Inangkala ko ang braso ko sa kanya."Close na talaga kayo noh?" Kinurot ako ni Patricia matapos niyang simpleng bumulong sa'kin. Nag lakad siya pa una samin na para bang di niya ako kinurot at wala siyang sinabi.Napa iling na lang ako dahil sa ginawa niya. Nakarating kami sa coffee shop agad. After a long day makakapag pahinga din. Ang daming ginawa ngayong araw foundation na kasi ng school sa wednesday next week.Actually 3 days lang from wednesday to friday. Gagawin lang namin sa lunes tyaka tuesday next week is mag handa."Anong iititinda niyo?" Tanong ko kay Sendriano pag kaupo namin. "The usual, inumin tyaka snacks wala pa
Chapter 9 I got feeling excited going to school today that's why I woke up early this morning. I got excited thinking I would finally see him today! I don't know I just felt like I miss him. A day without feeling his presence is kind of sad. Nasanay na akong mag tetext siya sakin at nakikita ko siya. Dinalaw ko muna si dad sa kwarto niya before heading to my school without even thinking to eat my breakfast. "Ang ganda ata mood natin ngayon, nanalo ka sa lotto sis?" Bungad sa'kin ni Patricia. I just rolled my eyes. She laughed because of what I did. "Seryoso, ako na hihilo ka iirap mo." She pouted. I suddenly have the urge to pull her lips para matigil siya kangunguso. "Wala kang pake!" She held her chest dramatically while wiping her fake tears using her right hand. "Ang harsh mo naman mamsh.." She acted and pouted again. "
ForewordPalm trees and the sound of crashing waves. That makes my body feel at ease together with his heat that kissing my back. I exhaled deeply and lean my body more on his hard chest. We're sitting here in the sea shore watching the waves come and comes back to where it's truly belong.I'm holding his hand tightly as he keeps on kissing my head. I want to spend my time like this with him for the rest of my life. I always wanted this kind of time with him. Far from the busy and dancing lights of the city. To escape in the cruel world and build a new world with him.When I was a kid I always wanted a life to turns out as I wanted it to be. But now that I'm already experiencing the true meaning of life hindi pala yun kagaya ng inaakala ko. Dati gusto ko yung mga taong mahal ko mga taong malalapit sa'kin manatili sa akin. I don't want drifting apart with them it always makes me sad and I don't want that
Chapter 9 I got feeling excited going to school today that's why I woke up early this morning. I got excited thinking I would finally see him today! I don't know I just felt like I miss him. A day without feeling his presence is kind of sad. Nasanay na akong mag tetext siya sakin at nakikita ko siya. Dinalaw ko muna si dad sa kwarto niya before heading to my school without even thinking to eat my breakfast. "Ang ganda ata mood natin ngayon, nanalo ka sa lotto sis?" Bungad sa'kin ni Patricia. I just rolled my eyes. She laughed because of what I did. "Seryoso, ako na hihilo ka iirap mo." She pouted. I suddenly have the urge to pull her lips para matigil siya kangunguso. "Wala kang pake!" She held her chest dramatically while wiping her fake tears using her right hand. "Ang harsh mo naman mamsh.." She acted and pouted again. "
Chapter 8"Sige na sumama kana sa'min." Pamimilit ko pa kay Sedriano.Napak kamot naman siya sa batok niya at na panguso. I looked at him intently.Napapalakpak ako nang tumango siya. Inangkala ko ang braso ko sa kanya."Close na talaga kayo noh?" Kinurot ako ni Patricia matapos niyang simpleng bumulong sa'kin. Nag lakad siya pa una samin na para bang di niya ako kinurot at wala siyang sinabi.Napa iling na lang ako dahil sa ginawa niya. Nakarating kami sa coffee shop agad. After a long day makakapag pahinga din. Ang daming ginawa ngayong araw foundation na kasi ng school sa wednesday next week.Actually 3 days lang from wednesday to friday. Gagawin lang namin sa lunes tyaka tuesday next week is mag handa."Anong iititinda niyo?" Tanong ko kay Sendriano pag kaupo namin. "The usual, inumin tyaka snacks wala pa
Chapter 7Maagang na tapos ang klase kaya na isipan kong pumunta ng library. Para mag basa ng mga libro.Parang ayaw ko munang umuwi. Nakakalungkot lang isipin na kailangan umabot sa ganito. A smiled crept on my lips when I saw a person sitting on the corner of the library, reading some text book."Hi.." Umangat ang ulo niya mula sa pag babasa papunta sa'kin. Umupo ako sa may harapan niya at nilagay ang gamit ko bago kumuha ng mababasa.I decided to read a book about science that related to my planning course in college. Nang mahanap ko ang gustong basahin dali dali akong bumalik sa pwesto ni Sedriano."Kanina ka pa dito?" I asked him. Umiling siya sakin at tipid na ngumiti. Ngumuso ako dahil sa ginawa niya wala na naman ata 'to sa mood.Kinuha ko ang bag ko bago tumayo. He eyed me curiously nang tumayo na ako sukbit sukbit ang b
Chapter 6"At bakit kasalanan ko pa ngayon na naging ganito ang pamilya natin?!" Kanina pa ako naka higa dito sa kama.Nakikinig sa away nila. Ngayon lang sila nag aaway ng ganito, nasa labas pa talaga sila ng kwarto ko.Di na lang pumasok sa loob ng kwarto nila. Bumuntong hininga ako at na isipian na lumabas muna ng bahay.I need a fucking fresh air! The ambiance here is suffocating the hell out of me.I don't want to heard their fight anymore. Pag kalabas ko parehas na nanlaki ang mata nilang dalawa. I stared at them coldly."Go ahead, continue your fight. Naka kahiya naman kasi kayo lang ang tao dito sa bahay." After that I left them dumfounded.It's always frustrating me. I don't want to see them fighting nor hearing. Can they just act they're in good terms. Pwede bang kahit isang araw lang huwag sila mag away? Lagi na lang e, lagi na lang. Nakakasawa na.Si mommy di ba siya nag sasawa sa pag p
Chapter 5"Hoy dalian mo kaya diyan?" nilingon ko si Camille at sinenyasan na sandali lang.Nakita kong bumaba ulit si Ms. Del Monte sa sasakyan ni Daddy. Napailing ako, buti pa sila nag lalunch sa labas. Sana all."Tara na nga!" hinatak ko si Camille na napakamot na lang nang ulo.Sana dumiretso na lang ako sa classroom at di na tumingin sa bagong parada na kotse, kay Daddy pala!Ano ba yan?! lakas maka sira ng araw. Plano ko pa naman sanang makinig ngayon. Pero nag bago na ang isip ko, wag na lang pala."Kinabahan ako nung lumingon daddy mo. Akala ko nakita niya tayo. Buti na lang agad mong hinatak ang buhok ko pa upo. Pero masakit ah, sana dinahan dahan mo. Bagong treatment pa naman 'to." pinaikot ko mata ko dahil sa lintaya niya."Ano naman ngayon?" mataray kong tanong."Wala naman sinasabi ko lang hehe. Di nga masakit e joke ko lang yun na relaxed nga ako sa ginawa mo e." pang uuto niya.
Chapter 4Buong linggo nasa bahay lang ako. Di ako lumalabas ng kwarto kung di ako ginugutom.Ang lungkot na ng bahay na yun di na katulad nang dati."Pakopya.." naka simangot na nilingon ako ni Patricia, pero binigay pa rin naman niya sakin ang notebook niya.Sinimulan ko nang kopyahin ang sagot ni Patricia sa math. Mamaya pa namang hapon ang klase namin sa math.Pero ngayon ko na kinopya para mamaya di na ako mag madali."Bakit ba kasi di ka nakikinig?" biglang tanong niya. Napalingon ako sa kanya sa kalagitnaan ng pagsusulat ko."Di ako maka pag concentrate pag tinitignan ko siya pag kakamali nila ni Daddy ang unang pumapasok sa isip ko..."Ang hirap lang na kahit mukha niya sobrang laki ng epekto sakin. Ang hirap tanggapin."Buti na lang talaga hindi ganun si Daddy" sag
Chapter 3 Naiintindihan ko si mommy. Ayaw niyang masira ang pamilya namin. She indulged the pain for me to have a complete family. Ginagawa niya lahat para sa 'kin. Parang kailan lang pinangarap kong makapag-asawa ng lalaking gaya ng Daddy ko. Nakikita ko kasi dati kung pa'no niya titigan si mommy nang puno ng pag-mamahal. Na parang si mommy lang ang mundo niya. Na parang kami lang ang mundo niya. Mga matang kung titigan si mommy parang si mommy ang pinaka maganda sa lahat nang nakikita niya. Mata na wala akong ibang makita kundi sobrang pag mamahal sa'kin at sa mommy ko. I vividly remember how good he is as my father. He'd do everything. But, sad to say in just one snap everything changed. Di ko na makita yung pag mamahal sa mga mata niya sa tuwing titingin siya kay mommy. Di ko na makita sa mga mata niya yung pag mamahal niya sakin. Nakikita ko na lang galit. Maybe because I'm always rude
Chapter 2Nakarating ako sa bahay ng maayos. Nandito na si daddy andito na sasakyan niya.Ang aga naman ata niya.Wala silang date ng kalaguyo niya ngayon?"Camille.."Sabi ko na ngaba. I looked at him boredly. I arched my eyebrow while waiting for himto talk."Hija huwag mong inaasa lang sa pangongopya kay Patricia ang iyong ginagawa sa Math. You should listen to your teacher more often."I rolled my eyes."Whatever.."Tinalikuran ko na siya at nag simula ng umakyat. I'm tired hearing all of his bullshit."Carmenia Michelle!"His voice thundered. I stopped on my track."Ano na naman ba?"I asked him impatiently."Bakit ba ang tigas ng ulo mo?! Bakit ba di ka na kikinig sa klase ni Sally?! "
Chapter 1"Camille!" Napalingon ako sa taong tumawag sakin.Napakunot noo ako nang lumingon ako at ang nakita ko ay grupo ng mga lalaking nag tatawanan. May tinutulak tulak silang isang lalaki na tinutukso sa 'kin. Ipinag kibit balikat ko na lang ang na saksihan."Swerte mo sikat yan e. May gusto pala sayo." Nginitian ko lang ang kaibigan ko dahil sa sinabi niya.Nahagip ng mata ko ang isang lalaking naka kunot noong naka tingin sa 'kin. Palagi ko siyang na papansing naka tingin sa 'kin matapos no'ng nangyari sa isang coffee shop.Aksidente niyang naibuhos ang kape niya sa damit ko.Nag sorry siya pero mukhang di naman sincere. Tinalaktalakan ko pa siya kasi na dumihan ang damit ko pero tinignan niya lang ako at nag kibit balikat!Nakakainis lang na ako ang na buhusan pero mukhang galit din siya."Okay, Miss I'm sorry nag