Mag-log inShare
Prologue
Huling Na-update:
2022-06-11 12:57:27'When life is getting harder, lahat nalang ay gagawin magka pera lang. Lorelay Sugala married to Oliver Shein na hindi pa niya nakikita kahit kailan. Marriage for convinience may say but her journey is not what she thinks it is.
Marrying to unknown is the hardest thing to do. Living with the unknown is the craziest thing she can do, but falling for someone she didn’t see, drives her to find her lost sanity.
She felt desire, pleasure, and love in the midst of darkness. She lives with the man who can’t bring himself to her front. Mr. Shein is a man who can make a life hell easily, and his wife is not an exception to what he has done in the past.
The curse has been lifted, and it is up to them to break it.
Tying in bed and moaning in your name won’t guarantee happiness.
Loving endlessly won’t guarantee infinity.
Acceptance will end the misery.
Forgiveness is the key to a life of prosperity.
-----------------------
“Run Oliver, run!” Agad akong nagmulat ng mata nang mapagtantong panaginip lang lahat. I’ve been haunting with this guilt. Kahit anong gagawin ko ay hindi ko na yata matatakasan.
Puno ng pawis ang buong mukha ko. Binuksan ko ang bintana ng kwarto habang sinisindihan ang sigarilyo sa bibig. Hapon na kaya alam kong dadaan siya dito mamaya.
I saw her. She’s smiling talking with her friend. I can’t wait to be with her in any time I want. Masaya siyang nakikipag-usap sa kaibigan niya. Kahit iyong mga mata niya ay nakangiti. Ang ganda.
I saw the gals in their back, following them. Nagdilim ang paningin ko. Agad kong tinawagan ang mga tauhan ko. I won’t allow any of them touch my girl.
“boss,”
“I want you to teach them a lesson.”
“Alright,” ibinaba ko na ang tawag. Bago siya mawala sa paningin ko, sinulyapan ko muna siya saka bumaba para puntahan ang mga lalaking nakasunod sa kaniya.
Lorelay is mine. Touch her and you’ll face death.
Kaugnay na kabanata
Binili Ako ng CEO Chapter 1: Marriage
"Once you sign the paper, you are already bound by him. There’s no escape, only death." Naiinip na kinuha ko ang ballpen para permahan ang papeles para maging legal ang lahat. ‘Para sa pang-ospital ng kapatid ko, lahat ay gagawin ko,’ ang siyang laging tumatatak sa isipan ko. Indeed I am bound by him. “Congratulations Lorelay, you are an officially wife to Mr.Shein,” ang mga katagang sabi ni mayor na hindi ko magawang e selebra. Araw ng kasal ko sa lalaking hindi ko kilala. Kinasal ako sa lalaking sinasabi ng iba na isang matandang hukluban na nakatira sa haunted mansion. “Wala kang dapat na ipag-aalala dahil sagot na ni Mr. Shein ang bayad sa ospital ng kapatid mo.” Huling sinabi nito bago umalis. “Bes, tama ba kaya itong desisyon mo sa buhay?” tanong ng kaibigan ko na si Shiela. Tama ba kaya itong desisyon ko sa buhay? Ang sagot ay hindi ko rin alam. Ang importante sa ‘kin ngayon ay ma operahan ang kapatid kong may sakit. “Oh ready na ang mga maleta mo. Kailan ka ba aalis mamay
Huling Na-update : 2022-06-11Binili Ako ng CEO Chapter 2: Encounter
Bumalik lahat ng kaba sa dibdib ko nang sabihin niya na hindi siya si Mr. Shein. Kung ganoon ay maari ngang isang matandang hukluban si Mr. Shein?“Kumain ka muna. Mukhang na istorbo ko pa yata ang pagkain mo.” Nanlulumo akong umupo sa mesa at pinagpatuloy ang pagkain.Kinausap nong lalaki si manang habang ako naman ay sinusubukang pakalmahin ang sarili. Nananalangin na sana ay hindi isang mafia boss o drug lord o drug dealer ang totoong Mr. Shein.Baka nga naman kasi isang madman ‘yang si Mr. Shein kaya kailangan niya ng mag-aalaga sa kaniya. Bakit asawa ang kailangan niya? Bakit hindi nalang nurse o psychiatrist?Umupo ‘yong lalaki sa harapan. Nakatingin siya sa ‘kin. Sobrang gwapo niya talaga. Ang swerte ko na siguro kung siya nga si Mr. Shein.“By the way, ako si Richmoon. Nautusan ako ni Mr. Shein na paalalahanan ka sa mga dapat mong gawin sa bahay niya.” Napalunok ako ng ilang beses at napa inom ng tubig sa sobrang kaba.Paaanong nagagawa niyang makapag-utos sa iba? Hindi ba siy
Huling Na-update : 2022-06-11Binili Ako ng CEO Chapter 3: Mask On
“What?” hindi makapaniwala kong tanong sa kaniya. Siya si Mr. Ho Shein? Kung siya ang asawa ko ay sino iyong nakita kong puti ang buhok sa labas kanina? “Niloloko mo ba ako? ‘Di ba si Shein ay isang matandang hukluban?” agad niya kong binitawan ngunit narinig ko ang mahinang pagtawa niya. Napanganga ako. Nababaliw na ba siya? Ang mahinang tawa niya ay mas lalong lumakas at para akong timang na nakatulala habang nakatingala sa kaniya. Ang gwapo nang pagtawa niya. “So my wife was expecting that her husband is an old hag, huh?” madiin ang pagkagat ko sa labi ko sa sinabi niya. Kung ganoon, siya nga si Mr. Shein? Hala ka! Pero required ba na kaakit-akit ang boses niya? “Hindi ka matandang hukluban?” paninigurado ko. “Do I sounded old to you?” No. He’s not! In fact, nakakahalina nga ang boses niya. Pero baka isang mafia boss or drug lord nga siya? “Isa ka bang mafia boss?” kinakabahan kong tanong sa kaniya. Or baka drug dealer talaga. Hindi ko alam kung bakit na naman at bigla siyang
Huling Na-update : 2022-06-11Binili Ako ng CEO Chapter 4: Harold
Tumambad na naman sa akin ang kadiliman. Alam kong may ilaw sa kwarto niya kaya nagtataka ako kung bakit ayaw niya sa maliwanag. "Bakit ang dilim sa kwarto mo?" tanong ko. Baka isipin niya na paki-alamera ako. Ang totoo niyan ay wala naman akong pakialam sa kaniya. Curious lang ako. Kung wala lang akong autophobia ay hindi ako maglalakas loob na pumunta dito. "Don't like it," aniya. Kinumutan niya 'ko kanina kaya nakahiga ako habang nakatingin sa direction na pinanggalingan ng boses niya na balot na balot ng kumot. Nasa bintana siya. Nakabukas ang bintana niya kaya pumapasok ang hangin mula sa labas. Masiyadong maginaw dahil sa lakas ng hangin dahil sa paparating na ulan at mula sa aircon. Naka upo si Mr. Shein sa bintana niya. Hindi ko makita ang mukha but naaaninag ko ang hugis nito dahil sa konting liwanang mula sa pa minsan-minsang pagkidlat. Nakatagilid siya sa akin kaya alam ko kung gaano katangos ang ilong niya. Naaaninag ko rin ang mahahaba niyang pilik mata at ang bibig n
Huling Na-update : 2022-07-04Binili Ako ng CEO Chapter 5: Control
The moment that I hit her with this fvcking water from the hose, the moment I know that I messed up. I supposedly water that soil but damn, binitawan niya agad ang hose at nagmamadali siyang tumalikod kaya nagmamadali rin akong saluhin ang hose. Then, hindi ko sinasadyang maitutok sa kaniya ang hose so it's not my fault na mabasa ko siya. But, my wife is glaring at me now. What should I do? "What the fvck!" Nakagat ko ang labi ko nang marinig ang mura niya. Damn! I swear! I'm gonna punish her lips for swearing. "Bakit mo 'ko binasa?" She's mad. She's really mad. Ibubuka ko na sana ang bibig ko nang ma realize ko na akala pala niya ay hindi ako makapagsalita. I don't have my voice changer device kanina so I have no choice but to keep silent the whole fvcking time. Hindi ko naman aakalain na aakalain niyang putol ang dila ko. "Say sorry to me!" She demanded. I wanted to wife, but I can't. "Wait!" Aniya at umalis papalayo. Hindi ko alam kung saan siya pupunta so I waited for her t
Huling Na-update : 2022-07-07Binili Ako ng CEO Chapter 6: Moon
“Are you bored?” tanong ni Lorelay kay Harold na inilingan lang ng binata. Nasa sala ang dalawa. Nakaupo si Lorelay sa mahabang sofa at nanonood ng palabas sa malaking TV screen ni Mr. Shein sa bahay nila. Ibinalik ni Lorelay ang paningin niya sa palabas ngunit nakakunot na ang noo niya. “He’s weird. Bakit sa akin siya nakatingin lagi?” ani ng dalaga sa isipan nito. “Gusto mo bang ilipat ko ang palabas?” tumaas ang sulok ng labi ng lalaki nang makita kung paano nag ri-react ang asawa niya sa mga titig niya. Halos kada minuto ito nagtatanong sa kaniya. Kumuha siya ng papel saka sumulat ng ‘It’s fine. Don’t bother.’ Napabuntong hininga si Lorelay at tinignan ang orasan. Malapit ng mag alas otso ngunit wala pa rin si Mr. Shein. Tumayo siya para kumuha ng tubig. Nang makita ni Harold ang pag-alis ng dalaga ay saka ito tumayo at nagtutumakbo sa loob ng kwarto niya. Agad niyang hinubad ang damit niya at nagsuot ng magarang damit pang opisina. “If Richmoon and Lee know about this, I’m tot
Huling Na-update : 2022-08-04Binili Ako ng CEO Chapter 7: Future
10 years ago Hinihingal na nagising ako mula sa pagkakatulog. Palagi akong binabangungot ng gabing iyon. Gusto ko mang kalimutan, ngunit hindi ko magawa. Malakas ang buhos ng ulan ng lumabas ako ng bahay. Sinalubong ako ni Sita, ang katulong na pinagkakatiwalaan ni mommy sa bahay. “Sir Oliver, saan po kayo pupunta?” hindi ko siya pinansin at nagtuloy-tuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa nakasalubong ko si Richmoon. May dala siyang sasakyan at nakababa ang bintana. “C’mon, Ho.” Nagmamadali akong pumasok at hinubad ang raincoat na suot. Agad na ibinato ni Richmoon ang lata ng beer sa ‘kin na agad kong sinalo bago niya paandarin ang sasakyan papunta sa school. Dahil malakas kami sa guard, agad kaming pinapasok. Nakaabang na si Lee sa harapan at kunot ang kaniyang noo habang hawak hawak ang ballpen. Bago ako lumabas, kinuha ko ang sumbrero ni Richmoon na nakita ko sa upuan. “Ang tagal niyo Shein. Late na ako sa last subject ko.” Hindi na ‘ko sumagot at nagtuloy-tuloy lang sa offi
Huling Na-update : 2022-08-05Binili Ako ng CEO Chapter 8: Yin Yang
"Happy birthday, Ho/Shein." "Happy birthday, bro!" Bati ng mga kaibigan ni Mr. Shein sa kaniya habang siya ay nakahilata pa sa sariling kama. "Hey, wake up. Baka mamaya darating sila tita dito." Pananakot ni Lee ngunit tulog mantika pa rin ang kaibigan. "I have cake here." "Can I eat it?" hirit ni Richmoon kay TG kaya sinamaan siya nito nang tingin. "Ikaw may birthday?" sumimangot ang binata na tinawanan lang ni Lee. "We travel for 4 hours Shein. Huwag mo naman kami tulugan." Ani ni Lee habang nakatingin sa kaibigan na nakapikit ang mata. "I slept late earlier. What you expect? You barged in and expect me to welcome you? Help yourself man. I'm so sleepy." Inaantok na sabi ng binata sa mga kaibigan. Napailing ang tatlo sa sinabi ni Mr. Shein at napagdesisyunan na bumaba. "Ang laki ng bahay niya dito." Komento ni Richmoon habang nakatingin sa malaking bahay ni Mr. Shein na agad namang sinang ayunan ni Lee. "Nagmumukha na nga itong haunted house dahil matagal ng walang nakatira
Huling Na-update : 2022-08-06
Pinakabagong kabanata
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
