Please comment sa errors. Na edit ko na ang iba. Haha. Baka may nakaligtaan. Even the grammar, na itama ko na ang iba. Mukhang sabaw ako kahapon at hindi ko na e review.
Mr. Shein walked out back to his room when Lorelay approached her with formalities. ‘I hate it when she address me like I’m her fvcking business partner or what.’ Ang sabi ni Mr. Shein sa kaniyang isipan. Hindi siya lumabas hanggang mag gabi. Mamaya, uuwi na ang mga katulong sa iba niya pang properties, aalis na ang mga ito kaya maiiwan nalang sila mag-asawa. Mr. Shein prefer to live alone that’s why siya lang mag-isa sa mansion. The maids are his caretaker to some of his properties around the country. As of the moment, Mr. Shein is wondering what probably his wife doing right now. “It’s a stepping stone, Shein. Congratulations!” Bati ng mga kaibigan niya sa group chat nila. He didn’t bother to reply and just lit his cigarette around the corner trying to spend his night inside his room. MEANWHILE, nakikitingin si Richmoon sa cellphone ni Lee na kanina pa nakatingin dito. “Nag reply ba?” Richmoon asked. Lee shook his head to answer him no. TG let out a deep sigh and sip the wine in
-Back to the present-Unang-una, nawala ang itay sa amin. Sunod ang inay at ngayon ay hindi namin alam kung sino ang may gawa sa kaniya nito. Ngunit may naiwang gamit na hindi amin sa pinangyarihan ng aksidente kaya hinala ng pulisya ay pinatay ang inay sa hindi pa nakikilalang suspek.“Ate, kumain ka na muna.” Napatingin ako kay Dave, ngumiti ako sa kaniya at niyakap siya. Kusa nalang tumulo ang luha sa mga mata ko. Hindi ako makapaniwala na wala na ang inay kasi parang kamakailan lang ay nakangiti pa ito sa amin.Kamakailan lang ay nakikipagtawanan pa siya sa amin. Kamakailan lang ay kasama pa namin siya. Gusto kong magwala. Dalawang araw nalang ang libing niya. Hindi na namin siya makikita, hindi na namin siya makakasama.“Wala akong gana e,” sabi ko sa kaniya. Makikita ang pag-aalala sa mukha niya. “Si kuya mo? Nakita mo ba?” pagkagising ko ay wala na si Mr. Shein sa tabi ko.“Umuwi muna siya ate. Kukuha muna siya ng damit niya at dadalhin niya sa bahay.” Tumango nalang ako at tum
“So Lor, where’s your husband?” napatingin ako kay Edmund when he asked that. Kasalukuyan naming nilalabhan ang mga kurtina na ginamit sa burol ng inay. Napabuntong hininga ako kasi until now ay hindi ko alam kung nasaan siya at hindi ko pa nakikita si Mr. Shein. “Hindi ko alam kung nasaan siya ngayon. Ewan ko! Ang dami kong iniisip ngayon.” Wala sa sariling nasabi ko. Masiyadong pagod ang utak ko at hindi ko na alam kung anong uunahin. “ I hope you wouldn’t mind, hindi ba nagpanggap siyang Harold noon?” tumigil ako sandali sa ginagawa ko at napatingin kay Edmund. “What is it you trying to imply?” “I’m just curious kung anong paliwanag niya sa ‘yo. Ano bang sinabi niya why he pretended as your bodyguard before and not as your husband?” natahimik ako. Wala akong naisagot dahil walang sinabi sa akin si Mr. Shein bakit nga ba siya nagpanggap na ibang tao sa akin dati. Tumingin ako kay Edmund at nakitang seryoso siyang nakatingin sa akin. “Wala siyang sinabi?” kagat labing umiling ako.
It’s been 2 months, nasa bahay na kami ng kapatid ko sa bahay na tinitirhan namin ni Mr. Shein ngunit hindi ko pa rin siya makita. Sinubukan ko ng tawagan si Vicente ngunit gaya niya ay hindi rin niya alam dahil ipinagkatiwala sa kaniya ni Mr. Shein ang LBP ng ilang buwan.Panay ang punta ni Lee, TG at Richmoon dito para kamustashin ako at kahit sila ay hinahanap rin ang asawa ko. Nag-aalala na ako sa kalagayan niya. Pagkatapos kong malaman ang lahat kay Edmund at Richmoon tungkol sa nangyari sa amin ng itay 10 years ago, napagpasiyahan ko na hintayin ang asawa ko.Ayaw kong mag conclude agad ngunit heto at hindi namin siya mahagilap. Gabi-gabi nalang ako umiiyak sa kwarto namin, nakatingin sa bintana at hinihintay ang pag-uwi niya. Gabi-gabi ko nalang pinalangin na sana bumalik na siya.Na miss ko na ang tawa niya, na miss ko ang yakap niya, namiss ko ng pagmasdan ang blue niyang mga mata bago ako matulog. Pinagsisihan ko na hindi ko madalas maiparamdam at nasasabi sa kaniya na mahal
Payapa ang araw ko after kong makausap si Mr. Shein. Alas tres na ng hapon at mag ta-tatlong oras na mula no’ng makausap siya kanina. Nagpaluto ako kay manang ng Maruya at nagpatimpla na rin ng juice. Pumasok si Lee at naabutan akong nakahiga sa sofa at kumakain.Kumunot ang noo niya at nagmamadaling lumapit sa akin. “From your looks now, seems like ayos ka na.” Komento niya. Umupo ako at inabutan siya ng Maruya. “Gusto mo?” kumuha siya ng isa at sinalinan ko rin siya ng juice.“Anong meron at parang maaliwalas na ang mukha mo?” tanong ni Lee. Ngumiti lang ako at nilipat ang channel ng palabas na gusto kong panoorin. “Are you now worried about Shein? I am here to-““No need Lee. Nagkita na kami sa mall.” Sabi ko at uminom ng juice.“And ayos lang sa ‘yo?”“Darating na iyon, mamaya lang.” Sabi ko at natatawang binigay sa kaniya ang isa pang maruya.“Hindi mo ba tatanungin kung saan siya nag stay?” tumigil ako sa pagnguta at humarap sa kaniya. Kumunot ang noo ko at sinamaan siya nang ti
Ginising ko si Mr. Shein no’ng maihanda na ni manang sa mesa ang mga pinaluto ko. “Gising na muna,” niyogyog ko siya para magising. Nang mamulatan niya ako ay basta nalang niya hinigit ang kamay ko kaya nahiga ako sa mga bisig niya. “I need a cuddle from my baby,” mahinang aniya bagay na ikinangiti ko. Mas lalo kong ipinagsiksikan ang sarili ko sa kaniya at ako na mismo ang kusang yumakap dito. “You smell nice,” “Kasi kompleto ang gamit ko dito sa loob ng bahay. Galante ang sugar dadeeh ko e,” natatawa kong sabi. Nakita kong bumuka ang isang mata niya para tignan ako at nasalubong ko ang kulay asul nitong mata. Napalabi ako nang maalala na halos dalawang buwan ko ring hindi nakita ang mata niyang ‘yan. “Who’s your sugar daddy?” kunot noong tanong niya. “Ikaw,” sagot ko at humagikgik sa gilid. Imbes na mainis ay sumilay sa akin ang mapayapa niyang ngiti. “At least gwapo ang sugar dadeeh mo,” aniya sa tono ng pagmamayabang. Hindi ako nakasagot at mas lalo ko pang pinagsiksikan ang
“Come here, wife!” Sigaw ni Mr. Shein habang nagtatampisaw ako sa ulan. Sinimangutan ko siya dahil hindi pa ako tapos sa ginagawa ko. Katabi nito si Oprah na nakatingin din sa akin. “Tatapusin ko lang ‘to!” Sigaw ko pabalik. “What? Why are you planting flowers in the middle of the rain? Look! Ang lakas ng ulan!” Oo nga noh? But patapos na rin naman kasi ako e. “O sige na, tapusin ko lang ‘to.” Sabi ko sa kaniya at nilipat sa isang paso ang halamang tumubo nalang basta sa lupa dito sa garden niya. Hindi ko na narinig ang reklamo niya. Pagtayo ko, nagulat nalang ako nang maramdaman ang mga kamay niyang ipinulupot sa bewang ko. “Ang tigas ng ulo mo,” bulong niya. Naramdaman ko ang labi niya sa leeg ko kaya sinimangutan ko siya. “Are you not planning to take me here in the garden right?” narinig ko ang mahinang pagtawa niya lalo’t halos hindi niya tinatantanan ang katawan ko mula no’ng bumalik siya. “You just gave me an idea,” agad niya akong hinarap at sinalubong ang aking mga labi.
“Ate, tara na!!” unang lumabas ang kapatid ko sa sasakyan habang natatawa si Mr. Shein na ibinaba ang binata ng sasakyan niya. “Dave, you need cash? Just tell me!” Ngumiti siya ng pagkalaki-laki at umiling.“Kuya, huwag na. Baka bawiin ni ate ang ibibigay mo. Ayaw pa naman niya no’n,” natatawang sabi ng kapatid ko dahilan kung bakit kumunot ang noo ko. “Anong ibig niyang sabihin?” nagtataka kong tanong kay Mr. Shein na hindi na magawang tumingin sa akin.Tinignan ko si Dave at agad itong sumipol at tumingin sa malayo. “Anong pinag-usapan niyo dalawa?” kunot noong tanong ko sa asawa ko.“I’m planning to give him a car,” nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Anong car? Seryoso ba siya sa mga pinsagsasabi niya?“Mr. Shein? Naririnig mo ba ang sarili mo? Car?”“It’s a gift, baby. Besides Dave deserves it kasi mataas ang grades niya.”“Mr. Shein, it’s too much. Sobrang laki ng regalo mo sa kaniya,” lumabi siya at naglalambing na kinuha ang kamay ko at dinala ito sa mga labi niya.“Hay