Mag-log inShare
Chapter 71: Outsmart
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
Kaugnay na kabanata
Binili Ako ng CEO Chapter 72: Confuse
Payapa ang araw ko after kong makausap si Mr. Shein. Alas tres na ng hapon at mag ta-tatlong oras na mula no’ng makausap siya kanina. Nagpaluto ako kay manang ng Maruya at nagpatimpla na rin ng juice. Pumasok si Lee at naabutan akong nakahiga sa sofa at kumakain.Kumunot ang noo niya at nagmamadaling lumapit sa akin. “From your looks now, seems like ayos ka na.” Komento niya. Umupo ako at inabutan siya ng Maruya. “Gusto mo?” kumuha siya ng isa at sinalinan ko rin siya ng juice.“Anong meron at parang maaliwalas na ang mukha mo?” tanong ni Lee. Ngumiti lang ako at nilipat ang channel ng palabas na gusto kong panoorin. “Are you now worried about Shein? I am here to-““No need Lee. Nagkita na kami sa mall.” Sabi ko at uminom ng juice.“And ayos lang sa ‘yo?”“Darating na iyon, mamaya lang.” Sabi ko at natatawang binigay sa kaniya ang isa pang maruya.“Hindi mo ba tatanungin kung saan siya nag stay?” tumigil ako sa pagnguta at humarap sa kaniya. Kumunot ang noo ko at sinamaan siya nang ti
Binili Ako ng CEO Chapter 73: Confrontation
Ginising ko si Mr. Shein no’ng maihanda na ni manang sa mesa ang mga pinaluto ko. “Gising na muna,” niyogyog ko siya para magising. Nang mamulatan niya ako ay basta nalang niya hinigit ang kamay ko kaya nahiga ako sa mga bisig niya. “I need a cuddle from my baby,” mahinang aniya bagay na ikinangiti ko. Mas lalo kong ipinagsiksikan ang sarili ko sa kaniya at ako na mismo ang kusang yumakap dito. “You smell nice,” “Kasi kompleto ang gamit ko dito sa loob ng bahay. Galante ang sugar dadeeh ko e,” natatawa kong sabi. Nakita kong bumuka ang isang mata niya para tignan ako at nasalubong ko ang kulay asul nitong mata. Napalabi ako nang maalala na halos dalawang buwan ko ring hindi nakita ang mata niyang ‘yan. “Who’s your sugar daddy?” kunot noong tanong niya. “Ikaw,” sagot ko at humagikgik sa gilid. Imbes na mainis ay sumilay sa akin ang mapayapa niyang ngiti. “At least gwapo ang sugar dadeeh mo,” aniya sa tono ng pagmamayabang. Hindi ako nakasagot at mas lalo ko pang pinagsiksikan ang
Binili Ako ng CEO Chapter 74: SPG
“Come here, wife!” Sigaw ni Mr. Shein habang nagtatampisaw ako sa ulan. Sinimangutan ko siya dahil hindi pa ako tapos sa ginagawa ko. Katabi nito si Oprah na nakatingin din sa akin. “Tatapusin ko lang ‘to!” Sigaw ko pabalik. “What? Why are you planting flowers in the middle of the rain? Look! Ang lakas ng ulan!” Oo nga noh? But patapos na rin naman kasi ako e. “O sige na, tapusin ko lang ‘to.” Sabi ko sa kaniya at nilipat sa isang paso ang halamang tumubo nalang basta sa lupa dito sa garden niya. Hindi ko na narinig ang reklamo niya. Pagtayo ko, nagulat nalang ako nang maramdaman ang mga kamay niyang ipinulupot sa bewang ko. “Ang tigas ng ulo mo,” bulong niya. Naramdaman ko ang labi niya sa leeg ko kaya sinimangutan ko siya. “Are you not planning to take me here in the garden right?” narinig ko ang mahinang pagtawa niya lalo’t halos hindi niya tinatantanan ang katawan ko mula no’ng bumalik siya. “You just gave me an idea,” agad niya akong hinarap at sinalubong ang aking mga labi.
Binili Ako ng CEO Chapter 75: Not About You
“Ate, tara na!!” unang lumabas ang kapatid ko sa sasakyan habang natatawa si Mr. Shein na ibinaba ang binata ng sasakyan niya. “Dave, you need cash? Just tell me!” Ngumiti siya ng pagkalaki-laki at umiling.“Kuya, huwag na. Baka bawiin ni ate ang ibibigay mo. Ayaw pa naman niya no’n,” natatawang sabi ng kapatid ko dahilan kung bakit kumunot ang noo ko. “Anong ibig niyang sabihin?” nagtataka kong tanong kay Mr. Shein na hindi na magawang tumingin sa akin.Tinignan ko si Dave at agad itong sumipol at tumingin sa malayo. “Anong pinag-usapan niyo dalawa?” kunot noong tanong ko sa asawa ko.“I’m planning to give him a car,” nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Anong car? Seryoso ba siya sa mga pinsagsasabi niya?“Mr. Shein? Naririnig mo ba ang sarili mo? Car?”“It’s a gift, baby. Besides Dave deserves it kasi mataas ang grades niya.”“Mr. Shein, it’s too much. Sobrang laki ng regalo mo sa kaniya,” lumabi siya at naglalambing na kinuha ang kamay ko at dinala ito sa mga labi niya.“Hay
Binili Ako ng CEO Chapter 76: Jayden's Sentiments I
Jayden Shein’s sentiments I-I killed someone. W-What have I done? Ilang ulit ko ng hinugasan ang kamay ko sa gripo, just to wash it over and over again but the dirt of my sin remained. He entered, my great father who doesn’t give a damn to his son’s sake. I’m so ashamed to be his son. “Mabuti at gising ka na! Alam mo ba ang ginawa mo?” I didn’t bother to look at them. They’re making me sick. I even heard mom cries, for what? I’m so sick to live with their expectations. I’m so sick to be their son. “Humarap ka sa akin!” I didn’t move nor flinch. I am a criminal. I killed someone. I’m so sick of these hands. They are dirty. How many times should I rince it para lang mawala ang dumi ng nagawa ko? No. It’s permanent. It’s like a virus, running towards my system and slowly killing me. “Stop it Jayden. Nagkakasugat-sugat na ang kamay mo.” Binawi ko ang kamay ko kay Mommy. Bakit niya ako pipigilan? I want to clean it. Hindi pa ito malinis. Tutal naman, wala silang paki-alam sa akin. “M
Binili Ako ng CEO Chapter 77: Jayden's Sentiments II
Jayden Shein’s sentiments Habol ko ang aking hininga. Nang tignan ko ang sarili sa salamin at halos gusto kong durugin ang mukha ko dito. Buong lakas kong sinuntok ang salamin dahil kung bakit dumudugo ang kamao ko. Sobrang saya nang makita ko si Oliver kanina and like what I expected, he’s still mad at me. I met his wife. I’m happy that he’s happy with his life ngunit hindi ko magawang sumaya no’ng hindi man lang niya sinabi sa akin na nagpakasal na siya at nag-asawa na. And I think, wala ding alam si dad dito. Ngunit sino nga ba ako para sabihan man lang niya? Sobra nga siguro ang galit niya sa akin ng hindi man lang niya kayang ipaalam s aakin. Ngunit masaya na ako nang makitang mahal siya ng asawa niya. Na handa itong ipaglaban ang kapatid ko kahit na sa kung sino. Oliver is not interested in his inheritance kay Dad. But nag-iba na ang takbo ng panahon ngayon. Dahil sa success na nagawa niya sa buhay, naging prospect siya para ibigay ni dad ang lahat sa kaniya. At nauubos ang o
Binili Ako ng CEO Chapter 78: Jayden Sentiment's III
Jayden Shein's sentiments"Don't try to fvck up with me!""I'm coming there this month. Just wait me. I'll bring the money with me."Puno ng kaba at pagmamakaawa ko kay Smith. Nang pinutol niya ang tawag, galit na ibinato ko ang cellphone sa pader dahilan kung bakit nadurog ito. Napahilamos ako sa mukha, at nanghihinang umupo sa sahig.Tanging pagluha nalang ang nagawa ko dahil kahit ano pang gawin ko kada minuto, wala rin akong magagawa. Kulang na kulang pa ang pera na naipon ko at walang binibigay sa akin si Dad kahit ni piso. Sa hindi ko malamang dahilan, dinala ako ng mga paa ko sa bahay ng kapatid ko. Walang wala na ako. Hindi ko na alam ang gagawin ko idagdag po ang katangahang nagawa ko kay Divina Sugala..Hindi ko siya pinatay ngunit pinaghahanap na nila ang nagmamay-ari ng relo na natanggal noong paalis ako sa bahay nila. Hindi ko siya pinatay. Hindi ko siya itinulak. Prinotektahan ko lang ang sarili ko.Gusto ko ng sumuko. Gusto ko ng mawala. Mababaliw na ako kakaisip paano
Binili Ako ng CEO Chapter 79: Smith
“May Leukemia ka. Kailangan mong manatili dito,” mahinang sabi ni Mr. Shein na nagpatigil sa kapatid sa paglalakad. Sobrang nagulat si Jayden sa sinabi niya. ‘Huh?’ Ang tanging nasabi niya lang sa kaniyang isipan. Gulat niyang nilingon ang mga ito.Nang sabihin ng doctor kanina ang kundisyon ni Jayden ay nagulat si Mr. Shein na kahit siya mismo ay hindi makapaniwala. Nakaramdam siya ng takot para sa kapatid niya. Nag-uumapaw ang galit niya dito ngunit nang sabihin ng doctor na may Leukemia ito, para siyang nabingi sa narinig.Ngayon, ay hindi na niya matignan sa mga mata ang nakakatandang kapatid, na siya namang nakatingin ng diritso sa kaniya. Takot, gulat at iba’t-ibang emosyon ang namutawi sa mga mata ni Jayden.“That’s too much Oliver. Alam kong galit ka sa akin but huwag mo naman akong takutin ng ganiyan. Hindi ako pwede magkasakit,” tulirong sabi ni Jayden. ‘Hidni ako pwedeng magkasakit. Ginu-good time niya ba ako?’Sinubukan niyang tignan muli si Jayden ngunit hindi na nakayana
Pinakabagong kabanata
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
