Sa malaking mansyon, naglalakad si Diego at may ibang kalalakihan na nakasunod sa kanya, mayroon din sa bawat sulok ng paligid. Hindi nawawala ang galit na makikita sa kanyang mukha na para bang handa na siyang pumatay ng tao. Ilang minuto na nasa hospital siya nagpaalam siya kay Janella na aalis siya kahit hindi pa gising si Janella. Pumunta siya sa hide-out place ng Dark Blood sa Paris, makikita mo rito na kung titignan ay hindi ito mukhang walang nangyayaring kakaiba dahil iisipin ng iba na isa lang itong magara at malaking bahay, ngunit hindi alam ng karamihan na ang palasyo na ito ay maraming mga taong nanirahan, at maraming namatay dahil pinatay. Huminto sila sa gold na pintuan at binuksan iyon ng katabi na kasama ni Janella, walang emosyong pumasok si Diego at naglakad papunta sa stage kung saan makikita ang tatlong lalaki na nakatakip ang mata ng itim na tela. Bakas sa kanilang mga katawan na pinagpapawisan sila dahil sa naramdamang takot. “Sila lang ang naiwang buhay, per
Hindi makagalaw si Diego sa kinatayuan niya, hindi rin lumingon. Iniisip niya kung tama ba ang narinig niya na pangalang binaggit ng lalaki. At kung tama man, hindi niya rin alam kung ano ang gagawin niya. Nakarinig ng tunog ng pagkasa ng mga abril ang lalaki, bumaling siya sa mga tauhan ni Diego na tinutukan na siya. “Tama ang sinabi ko, si Daniel Mariano—” “Shit!” Gulat silang tumingin sa lalaking biglang natumba sa sahig at sumabog ang ulo. Nagtataka silang tumingin sa isa’t isa. Dahan-dahan ding lumingon si Diego sa lalaki at sa mga tauhan niya, nagtataka kung sino ang pumatay. “Walang pumatay sa kanya sa atin,” sabi ni Sandro. Ang kanang kamay ni Jundur. Kinunotan sila ng noo ni Diego dahil ayaw niyang maniwala, ngunit wala rin namang siyang nakitang umuusok na baril mula sa mga tauhan niya. “Anong nangyayari?” tanong niya kay Jundur nang bumaling siya sa kaibigan. Naglakad si Jundur palapit sa lalaking nakahiga na rin sa sahig kasama ang dalawang lalaking pinatay ni Diego
Bumalik silang dalawa sa loob ng kwarto ni Janella sa hospital na magkahawak kamay. Malaki naman ang ngiti ni Janella kahit na alam niyang nangangamba ang buhay nila sa Paris. Umupo siya sa couch at si Diego naman ay hindi alam ang gagawin niya kay Janella dahil mukhang hindi nahimatay kanina. Tumabi siya kay Janella, pinagmasdan niya ang asawa sabay napapangiti. “Sigurado ka bang walang masakit sa’yo?” tanong ni Diego sa kanya. Agad na bumaling sa kanya si Janella at inilagay ang pagkain sa maliit na lamesa. “Mukha ba akong may sakit? Ang sabi ko naman sa’yo, okay na ako at malakas na. Pwede na ba nating ituloy ang pamamasyal dito?” Nakangiting sabi ni Janella kay Diego. Bumuntonghininga si Diego a sinuri ulit si Janella dahil nag-aalala pa rin siya. “I’m fine.” Napahinto si Diego nang hawakan ni Janella ang kamay niya. “Nag-aalala lang ako sa’yo—” “Dapat mo yatang mag-alala kapag hindi mo ako maipasyal dito. Alam ko naman na ililigtas mo pa rin ako, may tiwala ako sa’yo.” Hind
Ang kaninang mabagal nilang halikan ay naging mapusok, hindi na alam ni Janella kung paano pa pigilan si Diego at ang kanyang sarili dahil sa bawat haplos na rin ni Diego sa kahit saang parte ng katawan ni Janella ay mas lalo siyang nanghina at bumigay. Every time they make love, nakakalimutan palagi ni Janella kung ano lang silang dalawa ni Diego. Samantalang si Diego ay hindi naiisip iyon, ang mahalaga sa kanya ay basta kasama niya si Janella oras-oras. "Let's go to bed," in his husky voice, he said. Lumunok naman ng dalawang beses si Janella at saka tumango bilang sagot niya kay Diego. Napatili pa siya nang buhatin siya bigla ni Diego. "Damn, even your shout is like music to my ears." "You gotta be kidding me, ang panget ng sigaw ko." Janella rolled her eyes on him, he chuckled as he put her to bed. Pinagmasdan lang siya ni Janella habang paatras din ito pataas sa headboard ng kama. Gumapang si Diego palapit sa kanya hanggang sa nahawakan na ni Diego ang mga paa ni Janella.
“Bullshit!” Galit na tinapon ni Daniel ang baso niya na may lamang alak sa pader, wala namang pakealam si Amara sa galit na nararamdaman ni Diego. Uminom lang siya ng alak sa kanyang hawak na wine glass, she smirked at saka bumaling kay Daniel. “Naisahan ka na naman ba ng kapatid mo? Ng lalaking mahal ko—” “Shut the fuck up, bitch!” Agad niyang tiningnan ng masama si Amara dahil sa pang-iinis niya. Tumawa si Amara, kinuha ang bag at umalis sa condo ni Daniel. “Wala kang silbi, Daniel.” Pagkasarado niya ng pintuan, ikinuyom niya ang kanyang mga kamao dahil sa galit. Hindi nagawa ni Daniel ang gusto ni Amara, na kunin si Diego at patayin ang asawa nito na si Janella. “Kung hindi mo magawa ang gusto kong makuha, pwes ako ang gagawa.” Bumaling muna muli siya sa pintuan at simula sa araw na ito, napag-desisyunan niyang hindi na hihingi ng tulong kay Daniel para mapasakamay si Diego. Naglakad siya papalapit sa elevator at tinawagan ang diver niya. She’s the daughter of a famous busin
Dalawang linggo ang nakalipas at maayos na nakauwi sina Diego at Janella sa Pilipinas, tulad nga ng sinabi ng pamilya ni Janella at mga kaibigan na sina Sandy at Liah na magdala ng mga bagay mula sa paris, kaya naman maraming binili si Janella para sa kanila. Hindi maipagkakaila ang saya ni Janella nang natapos nilang puntahan ang mga lugar na nasa listahan sa dalawang linggo lang. Pagod silang dalawa ngunit hindi nila iyon iniinda dahil masaya naman at tunay na napakaganda naman talaga sa Paris. Sa kabutihang palad, wala namang nangyari ulit na danger sa kanilang dalawa dahil na rin todo bantay ang mga tauhan ni Diego sa kanila, sinisigurado nilang walang makakalapit kina Diego at Janella. “Parang ang tagal kong nawala rito sa Pilipinas” Nakangiting sabi ni Janella, hinawakan ni DIego ang kamay niya at sabay silang bumaba ng kotse. “Kung nais mong tumira roon, we will do that.” Hinampas siya ni Janella sa braso, malabo para sa kanya ang tumira sa ibang bansa dahil ang gusto niya l
Nakatayo si Diego habang nililinisan ang hawak na baril, bumalik na siya sa hide-outs nila at upang tingnan din ang progress ng mga tauhan niya. Hindi lang iyon ang pinunta niya, kundi ang plano para sa kanyang kapatid na si Daniel. Bumaling siya kina Andrei na ang katabi ay si Jayson, naglilinis din ng mga baril. “May lead na ba kayo kung saan natin sila mahahanap?” tanong niya na hindi nakatingin sa kanila dahil abala pa rin siya sa paglinis ng baril at nagpaputok sa harap niya. “Yes, we already have a lead where we can find them. Sa katunayan, natuklasan din namin na marami siyang mga tauhan ngunit wala itong background sa pagiging mafia, ang karamihan sa mga tauhan ni Daniel Mariano ay mga kriminal, siya mismo ang mga nagpalabas ng mga ito sa kulungan.” Andrei stated. Napahinto si Diego, lumingon sa kanya habang nakakunot ang noo. Hindi makapaniwala sa nalaman ngunit sa nalaman niya rin na kayang gumawa ng mali ang kapatid niya, hindi na siya magtataka kung ginawa niyang pala
Nang makarating sila sa labas pa lang ng bahay, agad na silang pumasok kaya mabilis din na napalingon sina Janella, Liah at Sandy na naiwan sa living room at kaharap nila ang malaking package. Bumalik na sa kwarto ang ina ni Janella para alagaan ang tatay niya. “Hindi mo naman sinabi na may bisita pala kayong mga magagandang dilag,” sabi ni jayson at naunang lumapit kina Sandy at Liah para magpakilala. Dahil kilala na nila si Andrei at Fred ay hindi na sila nagsalita pa. Naalala lang nila ang nangyari noong nagpaiwan silang dalawa sa bahay nila Sandy at Liah ay hindi na nila uulitin pang makasama ang dalawang babae. Pagkagising pa lang nilang dalawa noon ay nakita na nila sina Sandy at Liah na nakahubad, may suot namang underwear ngunit nagulat lang silang dalawa dahil sa nasaksihan. Pinaglinis din sila sa buong bahay at sa bakuran, kasama pa ang bahay ng kapitbahay kaya trauma sa kanilang dalawa sina Sandy at Liah. “Ito na ba ang package?” Naglakad si Diego palapit kay Janella. Bi