Kabanata 2
"BUMALIK ako dahil sinabi ninyong may gusto kayong pag-usapan na importante. Ito ba iyon? Ang ialok ako sa ibang lalaki na parang kagamitan lang?"
Malalim ang buntong-hininga niya at nagsalita. "Camila, wala na kaming magagawa. Lubog na sa utang ang pamilya natin kaya kailangan nating umasa sa kasal para maiangat uli ang business."
Natawa nang mapait si Camila, parang malaking biro ang naririnig. "Wala ba kayong anak na babae bukod sa akin?"
Biglang nagbago ang ekspresyon ng stepmother niya. "Ano ba ang pinagsasabi mo? Kapatid mo siya at bata pa siya!"
Mas lalo pang napangisi si Camila sa narinig. "Hindi na bata iyon. Halos kasabay ko nga lang siya ipinanganak. Matanda lang ako ng ilang buwan, hindi ba?" aniya sabay sandal sa sofang kinauupuan.
Nagbago ang mga mukha ng mag-asawang Perez. Ito ang lihim nila na hindi pwedeng sabihin.
Ang kasalukuyang asawa ng ama ni Camila ay ang dating kabit nito. Nang mamatay ang ina ni Camila saka lamang nakatungtong ang kabit nito sa bahay nila Camila. Kahit ano pa ang gawin nila, ang katotohanan ay hindi mababago.
Ngumiti nang malamig si Camila sa dalawa. "Tapos na ba ang sasabihin n'yo? Kung oo, ako naman ang pakinggan ninyo."
Tinitigan siya nang seryoso ng ama. Matapang na nagsalita si Camila. "I owned 30% shares of the Perez Empire. I want to go back."
Napatingin nang masama ang madrasta niyang si Vivian kay Camila at mabilis na tumanggi. "Camila, huwag kang magbiro. Paano ka makakatulong sa kumpanya kung wala kang alam?"
Ngumiti si Camila. "Who told you I don't know anything? I studied management."
Nataranta ang kausap. Malinaw ang layunin ni Camila—ang bawiin ang pamana ng kumpanya. Siya ang legitimate na tagapagmana at hawak niya ang mas malaking shares kaysa sa mag-ina ng ama ngayon. That's Camila's mother's legacy they're talking about.
Tahimik naman ang ama ni Camila. Magrereklamo ang madrasta ngunit pinigil ito ng lalaki. Pagkatapos ng mahabang katahimikan, tumango ang ama niya. "Okay, but in one condition. Attend that blind date, Camila."
Nagulat ang matandang babae. "Mahal, hindi pwede 'yan!"
Ngunit tumanggi ang ama ni Camila na makinig sa gusto ng katabi. Ngumiti naman si Camila. "Okay, pupunta ako. Hindi ko lang sigurado ang magiging resulta."
Walang nagawa si Vivian kundi ang manahimik sa isang tabi.
Paglabas ni Camila ng mansyon, malamig ang hangin. Mabigat ang kanyang pakiramdam. Dati, wala siyang pakialam sa mga bagay na pagmamay-ari niya. Pero ngayon, kailangang bawiin ang nararapat sa kanya. Nag-ring ang telepono niya. Nang makita ang caller ID, nagliwanag ang kanyang mukha.
Sumandal siya sa pader, sinagot ang tawag at marahang bumulong. "Baby, gising ka pa?"
Isang malambing na boses ng bata ang sumagot. "Mommy, kailan ka uuwi? Miss na kita."
Natunaw ang puso ni Camila sa pagiging cute ng anak. "Malapit na, baby. Nagpakabait ka ba?"
"Opo, syempre naman."
Biglang may sumingit na boses ng lalaki: "Oo nga, sobrang bait niya. Limang beses siyang tumakas sa isang oras! Hey, Bray, tatlong taong gulang ka na at malaki na sabi mo, bakit ganyan ka pa rin sa Mommy mo? Aray, bakit mo ako sinuntok?"
Ngumiti si Camila habang naririnig ang tawanan sa kabilang linya. Matapos ang ilang saglit, kinuha ni Eric ang cellphone at nagtanong. "Kamusta? Pinahirapan ka ba ng pamilya mo?"
Bago pa siya makasagot, biglang may sumunggab sa cellphone niya.
Nabigla siya nang makita kung sino iyon—si Brix Monterde?! Bakit nandito ito?!
Nanahimik si Camila. Narinig ni Brix ang boses sa kabilang linya at ngumisi.
"Baby? Hindi ko akalain na kaya mong tawagin ang iba ng ganyan, Camila. Noon, pangalan ko lang ang binabanggit mo."
Madilim ang ekpresyon sa mukha ni Brix at nagtataka ito kung ano ang relasyon ni Camila at ng lalaking nasa kabilang linya. Magkasama ba sila?!
Hindi mapigilan ni Brix na magtuon ng pansin doon. May lalaki ba si Camila?
Alam ni Camila na mali ang iniisip nito pero hindi siya magpapaliwanag. Para saan pa kung ang mababaw naman ang tingin sa kanya ni Brix. Huminga si Camila nang malalim, kinurot ang sarili, at malamig na nagsalita, "Anong pakialam mo?"
Nagtama ang mga mata ni Brix, halatang hindi natutuwa ang ekspresyon nito. Bigla nitong hinablot ang cellphone mula sa kamay niya, binaba ang tawag at mariing nagsalita, "Ang tapang mo, Camila! Pinatay mo ang anak natin, tapos may lalaki kang iba?"
Nag-init ang ulo ni Camila pero pilit siyang kumalma. "Wala na tayong koneksyon, Mr. Brix Eliseo Monterde! We are already divorced! Wala kang karapatang pakialaman ang buhay ko."
Sumilay ang malamig na ngiti sa mukha ni Brix. "Koneksyon? Sinong may sabing divorced na tayo?"
Nanlaki ang mata ni Camila. "What do you mean?"
"I tore those divorced papers. Kaya sino ang nagbigay sa 'yo ng lakas ng loob para makipagrelasyon sa iba habang asawa pa kita?"
Nanatiling kalmado ang tingin ni Camila. "Hindi ba gusto mo si Daisy? Akala ko tinutulungan lang kita. Wala na ang anak natin kaya malaya na kayong dalawa... hindi mo na rin ako kailangan, 'di ba?"
Nabaling ang tingin ni Camila, tila nasaktan sa sinabi niya. Hinawakan nito ang pulso ni Camila, pinaikot siya at idinikit sa dingding. "Kung gusto mo ng divorce, bigyan mo muna ako ng kapalit—isang anak."
Namutla si Camila. Alam niya kung anong ibig sabihin nito.
Binitiwan siya ni Brix at malamig pa rin ang boses nito. "I'll give you one day. Leave that man and go home."
Nagtimpi si Camila pero ang galit niya ay hindi maitatanggi dahil sumusungaw sa mukha ang pagkamuhi kay Brix. "Bukas, dadalhin ko ang bagong divorce papers. Pirmahan mo iyon kahit ano pa ang sabihin mo."
Pagkasabi niya noon, mabilis siyang umalis.
PAGBALIK ni Camila sa bahay, mahimbing nang natutulog si Braylee. Tahimik niya itong binuhat at inilipat sa kama. Hinaplos niya ang ulo ng bata at mahina pero puno ng determinasyon na sinabi, "Baby, gagawin ko ang lahat para manatili ka sa akin."
Sa sala ay naroon si Eric, nagbabasa ng libro. Tumingin ito sa kanya at ngumiti. "You're back."
"Oo."
Napansin ni Eric ang lungkot sa mukha ni Camila. "Pumunta si Brix sa bahay ng mga Perez, ano?"
Tumango si Camila.
"Balak mo bang itago pa si Bray? Hindi magtatagal, malalaman niya rin ang tungkol sa anak ninyo."
Bumuntong-hininga si Camila. "Alam ko. At iyon ang kinatatakutan ko, Eric."
Tumingin nang seryoso si Eric sa kanya. "Kung malaman niyang buhay ang anak niya, tiyak na kukunin niya si Braylee sa 'yo."
Tumango si Camila, halatang iniisip ang bawat hakbang na gagawin. Nag-suggest si Eric ng magandang gawin. "Kung gusto mo, dito muna si Bray sa akin."
Umiling si Camila. "Hindi na. Sapat na ang tulong na binigay mo sa amin, Eric."
"Ang mahalaga ay ligtas kayo ng bata. Hindi mo kailangang magpasalamat sa akin, Camila."
Tahimik na ngumiti si Camila. Alam niyang malaki ang utang na loob niya kay Eric, pero sa ngayon, isang bagay lang ang malinaw. Kailangang tapusin ang lahat sa pagitan nila ni Brix Monterde. At babawiin din niya ang Perez Empire. Ang laban niya ay magsisimula pa lang.
KINABUKASAN, bitbit ang lawyer, pumunta si Camila sa company ni Brix.
"Sign this divorce paper, Mr. Monterde."
Nag-angat ng tingin si Brix mula sa pagkakayuko.
*
Kabanata 3SI BRIX ay tahimik na nakaupo nang dumating si Camila kasama ang isang abogado."Sit," malamig nitong sabi.Tumingin ang abogado kay Camila na tumango naman bilang sagot.Binuksan ng abogado ang hawak nitong mga dokumento. "Mr. Monterde, tatlong taon na po kayong hiwalay ni Miss Camila. Ayon sa batas, sapat na ito para mag-file ng divorce."Tumaas ang kilay ni Brix. "Who told you I want divorce?"Bago pa man makasagot ang abogado, hinila ni Brix ang isang papel mula sa ilalim ng mesa at inihagis ito sa abogado. "Atty. Hernandez, alam mo bang akin na law firm na pinapasukan mo?"Natigilan ang abogado. Nagpatuloy si Brix, "Kung tutuloy ka sa pagkampi kay Camila, sigurado akong wala ka nang trabaho bukas."Walang nagawa ang abogado kundi tumayo at tumingin kay Camila. "Pasensya na, Miss Camila. Kailangan kong mag-back out. Paalam."Tahimik ang buong opisina nang umalis ang abogado.Nagpalit si Brix ng kape, naglagay ng bago para kay Camila at inilapag ito sa harapan niya.Gali
Kabanata 4NAPUNO ng luha ang mga mata ni Daisy. "Camila, paano mo nagagawang sabihin ang mga ‘yan? Ako ang biktima sa nangyari tatlong taon na ang lumipas. Sa tingin mo ba, gugustuhin kong saktan ang sarili ko?"Ngumisi nang bahagya si Camila. "Sa totoo lang, hindi na gagaling pa ang talento mo sa piano. Mas magaling pa ako sa ‘yo noong bata pa ako. Ngayon naman, ginagamit mo pa ang mga imbento mong kwento kaya nasira ang kasal ko kay Brix—sabihin na nating nanalo ka na."Nanlamig ang mukha ni Daisy. Galit itong pumalo sa mesa at tumayo. "Ano bang pinagsasabi mo? Hindi na nga kita sinisi sa ginawa mo noon, tapos ikaw pa ngayon ang nagmamalinis?!"Kalmado lang si Camila na umiinom ng kape. "Sige na nga, huwag na nating balikan ang nakaraan. Tanong ko lang, hanggang saan na ba kayo ni Brix?"Natigilan si Daisy sa tanong niya. "A-Anong ibig mong sabihin?"Ngumiti nang bahagya si Camila at tumingin sa relo. "Let’s put it this way, mukhang nasasayang lang ang effort mo. Do you know, hindi
Kabanata 5TINITIGAN ni Braylee si Brix habang ito’y nakayuko. Ang gwapo ng lalaki pero napansin din ng bata ang mga sugat sa mukha ng lalaki. Dahan-dahan niyang hinawakan ito gamit ang maliit niyang kamay."Uncle, masakit ba?"Parang may kumurot sa puso ni Brix. Ang malambot na boses ng bata ay tila may hinaplos sa kanyang kalooban."I'm not hurt, little kid. You, why are you alone?" tanong ni Brix na nagulat sa sarili sa lambot ng tonong gamit niya sa bata. ‘Kung buhay pa ang anak ko... baka ganito rin ako kalambing magsalita sa kanya.’Ngumiti si Brix sa naisip at nahiya naman si Braylee sa ngiti ni Brix. Masaya nitong tinakpan ang mukha gamit ang kamay.“Uncle, ang gwapo mo pala kapag ngumiti! Nahihiya ako!” Mas lalong natawa si Brix. Ang batang kaharap ay talagang magaling magpa-cute."Ako nga pala si Braylee. Pero hindi ko pwedeng sabihin ang full name ko. Sabi ni Mommy, huwag daw akong magtiwala sa strangers."Napangiti si Brix. “Is that so? But you're alone. Samahan muna kita
Chapter 6.1SI CAMILA, ang babaeng iniisip at hanap-hanap ngayon ni Brix ay patungo na sa blind date na in-arrange ng pamilya para sa kanya. She knew she got caught by her stepmother's trap. Sa sandaling iyon, nakaramdam siya ng kaunting kaba. Ginawan siya ng paraan ng kanyang madrasta para maitulak sa sitwasyong ito kaya siguradong may mga plano itong hinanda, hindi nga lang alam ni Camila kung ano iyon. They want her to have this blind date because the company is facing financial problems? Umarko ang kilay niya sa naisip. Bakit hindi na lang si Charlotte ang ipa-blind date para maikasal sa isang mayamang pamilya, hindi ba?Sa naisip, biglang sumiklab ang galit ni Camila para sa ama at sa pamilya nito. She wouldn't consider them as family. Hindi rin naman pamilya ang turing sa kanya. Pero dahil nandito na siya, wala nang magagawa kundi ang harapin ito nang maayos at umayon sa sitwasyon.“Miss Camila!”Isang matangkad na lalaki na medyo mukha pa namang tao ang tumayo. Fine, she's k
Chapter 6.2PAGKARATING pa lang ni Brix sa coffee shop, wala siyang nakitang Camila na hinahanap. Kaya naman inutusan niya ang mga subordinates na hanapin ito nang mabilis. Mamaya ay kung ano na ang nangyari sa babaeng iyon. May pagkatanga pa naman si Camila at mabilis ma-take advantage. At tama nga ang hinala ni Brix dahil nakita niya na lang ang sarili na sinuntok ang lalaking may balak gawing masama rito. "Damn it. What kind of stupid are you, woman?" he murmured as he hugged her. Dahil sa sigawan, bahagyang nagising ang diwa ni Camila. Dahan-dahan nitong iminulat ang mga mata at tiningnan ang lalaki sa harapan. Napakunot si Camila ng noo at mahina nitong tinawag ang pangalan ng lalaki sa balintanaw. "Brix... Are you a dream?"Ang hitsura ni Camila sa mga bisig niya ay lalong nakapagpagalit kay Brix. Ano?Bilang asawa kahit sa papel na lang, ganoon ba kaimposibleng puntahan niya ito para bantayan ang blind date? Bakit naisip nito na panaginip lang siya? Napakurap pa ang mga m
Chapter 7.1"BILLY, hindi ko lang talaga matanggap na hinahayaan mong si Camila gawin ang ganito sa 'yo - iyong makikipaghiwalay kuno pero alam ko naman na patibong lang 'to para makuha ka. Wala akong ibang iniisip, okay?"Hinabol ni Daisy si Brix at sinabi iyon. Mukhang hindi pa rin naiintindihan ni Daisy kung bakit ganoon kalamig ang trato ni Brix sa kanya. Bakas sa mukha nito na gusto siyang kumbinsihin sa mga sinasabi nito. Huminto si Brix at nilingon siya, blangko ang ekspresyon. "Starting now, I don't like to hear you talking shît about Camila, Daisy. If so, you won't like what I will do to you."Pagkatapos niyang sabihin iyon, mabilis na lumakad si Brix at nawala sa paningin ni Daisy.Nakagat ni Daisy ang mga labi sa inis. "This is Camila's fault! That slût!"---Sa apartment, malamig na tubig mula sa shower ang tumama sa mukha ni Camila. Unti-unti siyang natauhan. Pagkatapos niyang basain ang katawan at umalis sa shower, bahagya pa ring namumula ang mukha niya mula sa steam
Chapter 7.2NAG-IWAS ng tingin si Camila, may mapait na ekspresyon sa mukha niya. Paano niya maipapaliwanag sa anak niya ang ganoong klaseng sakit na naranasan niya sa kamay ng ama nito? Nagawi ang tingin ni Camila sa pinto at may nakita siyang isang pamilyar na pigura na naglakad palagpas ng pinto at agad na nahila ang atensyon niya roon.That guy…Hindi ba’t iyon ang lalaking ipinadala ni Brix para takutin siya tatlong taon na ang nakalilipas kaya nga napahamak siya at muntik mawala si Braylee sa kanya? Bakit nandito ang lalaking iyon sa ospital na 'to? Maraming tanong ang biglang pumasok sa isipan niya at napakunot ang noo ni Camila. Mukhang mas komplikado ang sitwasyon kaysa inaakala niya.Huminga siya nang malalim para kalmahin ang sarili, saka hinarap ang anak at sinabihan si Braylee, "Anak, manatili ka lang dito sa kwarto. Kahit sino pa ang pumilit sa’yo, hindi ka pwedeng umalis dito, understood? Lalabas lang si Mommy para tingnan kung tama ba ang nakita ko.""Okay, Mommy."
Chapter 8.1NANG maisip ni Eric na padalos-dalos niyang dinala si Braylee kagabi para sunduin si Camila, gusto niyang sampalin ang sarili niya.Lalo siyang nag-alala, takot na baka mabale-wala ang pagtatago ni Camila ng ilang taon mula sa asawa nito. Biglang bumukas nang malakas ang pintuan ng kwarto dahilan para magulat si Eric at maalis ang malalim na iniisip. Nang makita niyang si Camila lang iyon, saka lang bumalik ang tibok ng puso niya sa normal.Pawisan si Camila at agad uminom ng ilang baso ng tubig. Halatang pagod ito, kaya hindi na muna nito maikwento kay Eric ang nangyari."What happened to you? You looked pale?" tanong ni Eric, puno ng pag-aalala. "May nangyari ba, Camila?"Tumayo si Eric at balak sanang tingnan kung may humabol man kay Camila pero pinigilan siya ni Camila. Hinawakan nito ang kamay niya at umiling saka tumingin si Camila sa gawi ng anak. May mga bagay na mahirap sabihin sa harap ng bata.Samantala, nang makita ng bata na mukhang may importanteng pag-uusap
Chapter 217PAGKAGISING ni Camila kaninang umaga, napansin niyang mahamog sa labas.Pagdating sa kumpanya sakay ng kotse ni Eric, tulad ng nakasanayan, nagsimula na naman siya sa pagiging isang modelong empleyado.KNOCK KNOCK. "Ako ito, si Yesha, Ma'am Camila.""Tuloy ka."Habang nakatutok si Camila sa dokumentong hawak niya, may biglang dumaan na berdeng anino sa gilid ng kanyang paningin.Nang tumingala siya, nakita niya si Yesha na nakatayo sa harapan niya. Napansin niyang iba ang suot nito ngayon kaya naman kumislap ang mga mata niya.Suot ni Yesha ang isang dark green suit na nagpapatingkad sa kanyang tindig. Ang kulay at istilo nito ay mukhang pormal at disente pero hindi sobrang pasikat. Sa ilalim ng fitted na blazer na may ruffled hem, suot niya ang isang bilog na kwelyong silk shirt na may mapusyaw na puting perlas, na nagdagdag ng banayad na pagiging elegante at mature sa kanya.Halos trenta na si Yesha, at bagay na bagay sa kanya ang ganitong klaseng pormal na pananamit.D
Chapter 216ANG papalubog na araw ay nakabitin sa langit, pinapadalhan ng huling sinag ng liwanag ang lupa. Ang madilaw na kulay nito ay nagbigay ng malabong tanawin sa buong siyudad.Bukas ang pintuan ng kompanya ng mga Perez at isa-isang lumabas ang mga empleyado na nakasuot ng pormal na kasuotan. Habang nagkukwentuhan tungkol sa mga nangyari sa araw na iyon, nagpaalamanan na rin sila sa isa’t isa. Nasa hulihan si Camila.Nagkaproblema sa isang account kanina, kaya buong hapon siyang nakatutok sa computer, nagko-compute. Ngayon, namumula at parang namamaga ang mga mata niya. Nang tumama pa ang nakakasilaw na araw, lalo lang sumakit ang kanyang paningin.Habang tinatakpan ang mata gamit ang kamay, naglakad siya papunta sa kalsada at nag-abang ng taxi. Isang Maybach ang nakapansin sa kanya mula pa lang sa malayo. Nang makita siyang nag-aabang, dahan-dahang lumapit ang sasakyan at huminto sa harapan niya."Sabi ko na nga ba, ako na ang susundo sa’yo. Bakit ka pa magta-taxi?" Binaba ni
Chapter 215PAGKATAPOS umalis sa istasyon ng pulis, hinawakan ni Lolo Herman ang kamay ni Braylee at tiningnan si Camila nang may pagsisisi."Alam ko na ang tungkol kay Maurice. Kasalanan namin ito."Umiling si Camila. "Paano ko naman kayo sisisihin, Lolo? Sino bang mag-aakalang magiging ganun siya kaahas?""Sa madaling salita, kasalanan ito ng pamilya Monterde dahil hindi ka namin naalagaan nang maayos. Halos..." Sandaling natigilan si Lolo Herman bago nagtanong nang maingat, "Nung gabing may nangyari, si Mr. Pimentel ba agad ang tinawagan mo?"Pinisil ni Camila ang kanyang mga daliri at tumingin sa pulang brick wall na nasa harapan nila."Oo."Noon pa man, nakapirma na siya ng divorce agreement. Paano niya nagawang tawagan si Brix? Wala siyang mukha para gawin iyon.Hindi na nagsalita si Lolo Herman, bagkus ay sinabing, "Camila, hindi ko na iniintindi kung ano mang alitan ang meron kayo ni Brix. Pero kung mahalaga pa ako sa’yo bilang lolo mo, tawagan mo ako sa susunod na may problem
Chapter 214HALOS matumba si Lolo Herman matapos siyang itulak ng lalaking reporter. Kung noong kabataan niya, kaya niyang harapin ang sampung tulad nito nang mag-isa, pero matanda na siya ngayon.Agad siyang inalalayan ng matipunong bodyguard, pati si Braylee, saka dinala sila sa gilid."Boss, gusto mo bang ako na ang kumilos?" tanong ng bodyguard.Hinaplos ni Lolo Herman ang kanyang balbas at galit na sumagot, "Oo, sige, palayasin mo ang mga ‘yan!"'Ang lakas ng loob nilang manggulo sa grand-daughter in law ko, wala akong palalampasin!'Pagkarinig nito, hindi na nag-aksaya ng oras ang bodyguard. Lumapit siya ng ilang hakbang, inabot ang kwelyo ng lalaking reporter, at walang kahirap-hirap na binuhat ito."Sino ‘to? Anong ginagawa mo?" Sigaw ng reporter. Pero bago pa niya matapos ang sinasabi, nakaramdam siya ng kirot sa batok. Napalingon siya at nakita ang mabagsik na mukha ng bodyguard.Bigla siyang natigilan at nauutal na sinabi, "A-anong balak mo, AARGH!"Hindi pa siya natatapos
Chapter 213KAKA-SCROLL lang ni Camila sa balitang kumakalat tungkol kay Maurice sa internet nang biglang may dumagsang grupo ng mga reporter sa labas ng kumpanya. Sa hindi niya maipaliwanag na dahilan, pakiramdam niya ay may nagplano nito laban sa kanya."Paalisin niyo na lang sila. Tawagin ang security," nakakunot-noong utos niya.Nag-aalangan si Yesha. "Ang dami po nila, hindi na namin mapaalis. Nakasara na ang main gate at hindi na makapasok ang ibang empleyado.""Ilan ba sila?""Mga ilang dosena, hindi ko na nabilang."Lalong lumalim ang kunot sa noo ni Camila. Hinawakan niya ang mouse at malamig na nagsabi, "Si Vice President na lang ang bahala diyan."Ayaw niyang harapin ang mga baliw na reporter na ‘yun.Tumango si Yesha, saka lumabas ng opisina para hanapin si Vice President. Pinilit ni Camila na kalmahin ang sarili at mag-focus sa trabaho, pero hindi pa siya nagtatagal sa ginagawa ay biglang nag-ring ang cellphone niya."Boss, hindi na po namin kaya. Mas mabuti sigurong bu
Chapter 212SA study room sa ikalawang palapag, magkatapat na nakaupo sina Camila at Dale sa isang maliit na mesa.Pumasok si Leny, ang kasambahay, at nagdala ng kape. Kinuha ni Dale ang tasa, pero hindi man lang uminom. Sa halip, mapait siyang ngumiti at nagsalita. "Miss Perez, alam mo bang matagal ko nang walang balita tungkol sa kapatid ko?""Ano namang kinalaman ko diyan?" malamig na sagot ni Camila.Nakita niyang hindi natuwa si Dale, kaya napangiti siya nang bahagya at sinabing, "Hindi ba tumakas papuntang Indonesia ang kapatid mo noon? Baka naglalakbay lang ulit siya sa ibang bansa ngayon.""Hindi. Ako ang nagpadala sa kanya sa Indonesia noon. Pero ngayon, totoong nawala siya.""Ah, ikaw pala ang may gawa niyan. Nagtaka ako kung bakit siya biglang nawala. Matagal ko rin siyang hinanap pero hindi ko siya makita," taas-kilay na sagot ni Camila.May bahid ng pagsisisi sa mukha ni Dale. "Alam kong may atraso siya sa'yo at nasaktan din niya si Braylee."Napabuntong-hininga si Camil
Chapter 211"Ano ang sinabi ni Daddy?" tanong ni Braylee na may pag-uusisa.Kinuha ni Camila ang steak sa harapan niya at isinubo ito sa bibig ni Braylee. "Bata ka pa, huwag kang makialam sa usapan ng matatanda."Nginuya ni Braylee ang karne at tahimik na kinain ito, hindi na nagtanong pa.Kinuha ni Eric ang baso ng alak sa mesa at uminom ng isang lagok. Ang bahagyang mapait at mainit na lasa nito ay parang sumusunog sa dibdib niya.Medyo namutla ang mukha niya. Alam niyang hindi dapat magtanong, pero hindi niya napigilan ang sarili:"Gusto ka niyang bumalik?"Kalmado lang na tumango si Camila. "Parang ganun na nga.""Ano naman ang iniisip mo?""Sa totoo lang... hindi ko alam."Nakita ni Eric ang pag-aalinlangan sa mukha ni Camila, kaya napagdesisyunan niyang tulungan itong magdesisyon. "Hindi mo ba naisip na baka hindi talaga kayo para sa isa't isa?""...Mula nang makilala mo siya, hanggang sa ikasal kayo, hanggang ngayon... ilang araw lang ba ang lumipas na payapa ang buhay mo?"Na
Chapter 210IYONG GABING IYON, may mangilan-ngilang madilim na ulap sa kalangitan, kakaunting bituin, at isang kalahating buwan na nakabitin sa langit, nagbibigay ng kakaibang lamig sa paligid.Alas-dose na ng hatinggabi, oras na para matulog ang karamihan. Sa Serendipity Community, halos wala nang tao, isa o dalawa na lang ang pagala-gala, at ang tanging ilaw na bukas ay mula sa mga poste sa lansangan.VROOOOM! Isang itim na Rolls-Royce ang huminto sa harap ng Building B, at isang matangkad na lalaki ang bumaba mula sa upuan ng driver.Pagpasok niya sa gusali, dumiretso ang elevator mula unang palapag hanggang sa ikawalong palapag.Ding!Bumukas ang pinto ng elevator at lumabas ang lalaki. Tumama sa kanyang mukha ang puting ilaw, binibigyang-diin ang malamig niyang ekspresyon.Lumiko siya sa kanan, inilabas ang susi, at binuksan ang pinto. Agad siyang sinalubong ng maliwanag na ilaw mula sa loob.Sa sala, dalawang bodyguard ang kasalukuyang kumakain ng late-night snack. Nang marinig
Chapter 209SLAAAAP! Isang malakas na sampal ang pinakawalan ni Lolo Herman sa mukha ni Brix. Napatigil ang lahat ng katulong sa paligid, takot na takot sa nakita nila."Pagbalik mo, puro sisi ang inatupag mo! Tinanong mo ba si Camila kung ano talaga ang nangyari? Kung hindi lang ako nasa tabi mo, anong balak mong gawin, ha?""Kung ako ang babae, hindi rin kita gugustuhing makasama!""Pag-isipan mong mabuti ang mga ginawa mo!"Sakto namang dumating ang Butler, kakabangon lang mula sa pahinga. Narinig niya ang sigawan at agad na pumasok sa dining area. Pagkakita sa sitwasyon, nanlaki ang mata niya.Wala nang inisip, lumapit siya para pakalmahin ang matanda."Master, anong nangyayari? Bakit kayo galit na galit? May nagawa bang mali ang young master?"Malamig na huminga si Lolo Herman at tumingin nang masama kay Brix."Kung hindi mo maibabalik si Camila sa akin, kalimutan mong apo kita."Tahimik lang si Brix. Hindi siya sumagot, pero ilang sandali lang ay binitiwan niya ang isang malami