Chapter 6.1
SI CAMILA, ang babaeng iniisip at hanap-hanap ngayon ni Brix ay patungo na sa blind date na in-arrange ng pamilya para sa kanya. She knew she got caught by her stepmother's trap.
Sa sandaling iyon, nakaramdam siya ng kaunting kaba. Ginawan siya ng paraan ng kanyang madrasta para maitulak sa sitwasyong ito kaya siguradong may mga plano itong hinanda, hindi nga lang alam ni Camila kung ano iyon.
They want her to have this blind date because the company is facing financial problems? Umarko ang kilay niya sa naisip. Bakit hindi na lang si Charlotte ang ipa-blind date para maikasal sa isang mayamang pamilya, hindi ba?
Sa naisip, biglang sumiklab ang galit ni Camila para sa ama at sa pamilya nito. She wouldn't consider them as family. Hindi rin naman pamilya ang turing sa kanya.
Pero dahil nandito na siya, wala nang magagawa kundi ang harapin ito nang maayos at umayon sa sitwasyon.
“Miss Camila!”
Isang matangkad na lalaki na medyo mukha pa namang tao ang tumayo. Fine, she's kinda judgmental on that part. But this older man really looked like a goon. Lumapit ito para batiin si Camila, halatang mayabang ang dating dahil sa ngisi nito sa mga labi.
Hinatak pa nito ang upuan para kay Camila at panay ang salita. “Hindi ko inaasahan na mas maganda ka pala sa personal. Tama talaga iyong taong kausap ko sa pagkakakilala niya sa’yo. Ikaw ang tipo ko. Kahit may konting isyu ka noon dahil divorced ka na, mas charming talaga ang mature na babae, ‘di ba? Ano sa tingin mo?”
Sinubukan pa nitong hawakan ang makinîs balikat ni Camila mula sa likod ng upuan. Pero naramdaman iyon ni Camila kaya bigla siyang umusog ng upuan.
Nabigo ang plano ng lalaki kaya agad na sumimangot ito at kita ang inis sa mukha.
“Hindi ko inaasahan na ganito ka pala kaarogante, Miss Camila. Kung hindi ka pa iniwan ng asawa mo at isa nang diborsiyadang babae, mas may iyayabang ka pa siguro. Aren't you too full of yourself?”
Binagsak nito ang susi ng isang mamahaling sasakyan sa mesa at humalukipkip. Halatang nagpapakitang-gilas kay Camila.
“Ang mga babae, mahilig lang sa pera, lalo na ang mga tulad mo. Mga materialistic! Ito ang susi ng kotse ko. You can have it pero iayos mo ang ugali mo. How about that?” anito sa tonong may panunuya.
Pero hindi rin nito maitanggi na maganda si Camila. Sa itsura pa lang, panalo na ang lalaki kung matitikman ang babae. Lalo sa hubog ng katawan ni Camila? Walang tapon. Maisip pa lang na katabi ang babae, umiinit na ang katawan ng lalaki.
Camila slowly clapped her hands and looked at the old man who was sitting opposite her and she gave him a cold look. “Akala mo ba, mayaman ka dahil sa pinagmamayabang mong kotse? Siguro nga ilang milya na ang tinakbo ng kotse mo tapos iyayabang mo sa akin? Ang akala mo ba, wala nang ibang may mas mataas na standard? At ikaw ang gagawing standards? Please, no. You keep bringing out my past here na parang ang laking kasalanan ko bilang divorced. What's the problem with that? And here you are, having a date with a divorced woman.”
Pagkasabi noon, tumayo siya at binuhos ang kape sa harapan ng lalaki at nanghahamon na tumingin dito. “Ang dami ko nang nakilalang mayayaman, pero ikaw, ibang klase. Hindi ko pa nakita ang ganyang klaseng tao, eh. Alam ko na rin ngayon kung bakit ka nandito sa blind date—kasi mayabang ka na, masama pa ugali mo.”
Sinabay niya ang pagtakip ng bibig at ilong gamit ang kanyang kamay pagkatapos ay pumaypay siya sa hangin. “I have a suggestion for you. May katapat tayong dentist clinic. Kilala ko ang dentist ‘don ar expert siyang magpagaling sa mga taong may bad breath. Pero you know, ang masamang ugali mo? Parang walang solusyon na diyan, eh.”
Pagkatapos ni Camila na ilabas ang galit, tumalikod siya at naglakad paalis.
Sa mga narinig, dumilim ang mukha ng lalaki at humabol ito para hawakan siya sa braso nang mahigpit. Pinaharap pa siya nito sa gawi nito at mahigpit ang pagkakahawak sa kanya.
Pero hindi natakot si Camila, imbes, inilapit pa niya ang kanyang mukha sa lalaki.
“Sige, subukan mo akong saktan. I'll report you to the authorities. Kapag nanakit ka ng babae, wala nang papatol sa’yo kahit kailan kasi woman beater ka. ”
Camila smiled as she said that. Hindi siya takot sa ganitong eksena.
“Okay!” Sigaw ng lalaki at binitiwan siya. Instead of being mad, halatang may paghangang nakapaskil sa mukha nito.
“You're good, Miss Camila. Hinahangaan kita dahil diyan.”
Tinawag ng lalaki ang waiter at nagpakuha ng isang baso ng red wine. “Miss Camila, please drink this? Pagkatapos nito, we're good alright? Kahit hindi mag-work ang blind date, pwede naman tayong maging magkaibigan tayo, tama?”
Habang tinitingnan ang pulang alak na inabot sa kanya, alam ni Camila na hindi siya makakaalis kung hindi niya ito iinumin.
Kinuha ni Camila ang baso at inubos ito. Pagkatapos, ipinakita niya sa lalaki ang baso bilang patunay na wala nang laman.
Akala niya, matatakot niya ang lalaki, pero hindi niya alam na siya na pala ang biktima ng plano nito.
May kislap ng tagumpay sa mata ng lalaki habang nakatingin sa kanya. Ilang segundo lang, pakiramdam ni Camila ay nahihilo na siya. Lumapit ang lalaki at inalalayan siya na parang magkasintahan, ngunit halata ang malaswang intensyon dahil sa nilalabas nitong ekspresyon.
Dinala si Camila nito sa isang underground garage at pilit siyang isinakay sa kotse.
Habang nakahiga siya at nanghihina, naramdaman niyang may malamig na hangin sa kanyang dibdib at may mabahong amoy sa kanyang mukha kaya napagilid ang mukha niya para umiwas doon.
Wala siyang lakas para kumilos, pero ayaw niyang sumuko kaya kahit hinang-hina, sinubukan niyang gumalaw. Naiiyak si Camila dahil inuna niya ang katangahan. Ngayon, nasa ganito siyang sitwasyon.
Kinagat niya ang kanyang dila para labanan ang epekto ng gamot at pilit hinatak pababa ang laylayan ng kanyang damit bilang huling depensa sa lalaki.
“Sumunod ka na lang sa akin. Kahit na may kwarto akong inihanda para sa'yo, dito lang na lang pala sa kotse dahil ‘yan lang ang karapat-dapat sa’yo. Divorced ka na kaya bakit magiging espesyal ka?” sabi ng lalaki habang tumatawa.
Umiiwas pa rin si Camila pero hindi niya maidilat nang maayos ang mga talukap ng mga mata. Bigla, may narinig siyang malakas na sigaw at nawala ang bigat sa katawan ni Camila.
Nagulat ang manyak nang may pumigil sa kanya at nang tingnan, isa iyong lalaki na inalis ito sa pagkakadagan kay Camila. Bago pa man makapag-react, naramdaman nito ang matinding sakit sa katawan at napahandusay ito sa lupa habang dumadaíng sa sakit ng katawan.
“Who the hell are you? You ruined my good job! Hindi mo ba ako kilala? Makakatikim ka sa akin! Makikita mo!” sigaw ng lalaki, halatang hindi natatakot kahit nasa alanganing sitwasyon dahil hindi nito kilala kung sino ang kaharap.
Lumapit naman ang assistant ni Brix nang makitang tangkang susugurin ng lalaki ang amo. Pinigil nito ang lalaki sa tulong ng mga guards na dala nito. Tumingin ito kay Brix para maghintay ng utos.
Tahimik ang buong garahe, tanging ang marahas na paghinga na lang ng lalaki ang maririnig.
Tiningnan ni Brix ang lalaki nang malamig, ngunit lumambot ang kanyang mata nang mapatingin kay Camila na disoriented ngayon. Hindi niya namalayan na may ganoon na siyang ekspresyon.
“Dalhin ‘yan sa Perez Family, para makita nila kung gaano kagaling ang blind date na inihanda nila. But before that, break his hands. I don't like someone laying their hands on my wife.”
*
Chapter 6.2PAGKARATING pa lang ni Brix sa coffee shop, wala siyang nakitang Camila na hinahanap. Kaya naman inutusan niya ang mga subordinates na hanapin ito nang mabilis. Mamaya ay kung ano na ang nangyari sa babaeng iyon. May pagkatanga pa naman si Camila at mabilis ma-take advantage. At tama nga ang hinala ni Brix dahil nakita niya na lang ang sarili na sinuntok ang lalaking may balak gawing masama rito. "Damn it. What kind of stupid are you, woman?" he murmured as he hugged her. Dahil sa sigawan, bahagyang nagising ang diwa ni Camila. Dahan-dahan nitong iminulat ang mga mata at tiningnan ang lalaki sa harapan. Napakunot si Camila ng noo at mahina nitong tinawag ang pangalan ng lalaki sa balintanaw. "Brix... Are you a dream?"Ang hitsura ni Camila sa mga bisig niya ay lalong nakapagpagalit kay Brix. Ano?Bilang asawa kahit sa papel na lang, ganoon ba kaimposibleng puntahan niya ito para bantayan ang blind date? Bakit naisip nito na panaginip lang siya? Napakurap pa ang mga m
Chapter 7.1"BILLY, hindi ko lang talaga matanggap na hinahayaan mong si Camila gawin ang ganito sa 'yo - iyong makikipaghiwalay kuno pero alam ko naman na patibong lang 'to para makuha ka. Wala akong ibang iniisip, okay?"Hinabol ni Daisy si Brix at sinabi iyon. Mukhang hindi pa rin naiintindihan ni Daisy kung bakit ganoon kalamig ang trato ni Brix sa kanya. Bakas sa mukha nito na gusto siyang kumbinsihin sa mga sinasabi nito. Huminto si Brix at nilingon siya, blangko ang ekspresyon. "Starting now, I don't like to hear you talking shît about Camila, Daisy. If so, you won't like what I will do to you."Pagkatapos niyang sabihin iyon, mabilis na lumakad si Brix at nawala sa paningin ni Daisy.Nakagat ni Daisy ang mga labi sa inis. "This is Camila's fault! That slût!"---Sa apartment, malamig na tubig mula sa shower ang tumama sa mukha ni Camila. Unti-unti siyang natauhan. Pagkatapos niyang basain ang katawan at umalis sa shower, bahagya pa ring namumula ang mukha niya mula sa steam
Chapter 7.2NAG-IWAS ng tingin si Camila, may mapait na ekspresyon sa mukha niya. Paano niya maipapaliwanag sa anak niya ang ganoong klaseng sakit na naranasan niya sa kamay ng ama nito? Nagawi ang tingin ni Camila sa pinto at may nakita siyang isang pamilyar na pigura na naglakad palagpas ng pinto at agad na nahila ang atensyon niya roon.That guy…Hindi ba’t iyon ang lalaking ipinadala ni Brix para takutin siya tatlong taon na ang nakalilipas kaya nga napahamak siya at muntik mawala si Braylee sa kanya? Bakit nandito ang lalaking iyon sa ospital na 'to? Maraming tanong ang biglang pumasok sa isipan niya at napakunot ang noo ni Camila. Mukhang mas komplikado ang sitwasyon kaysa inaakala niya.Huminga siya nang malalim para kalmahin ang sarili, saka hinarap ang anak at sinabihan si Braylee, "Anak, manatili ka lang dito sa kwarto. Kahit sino pa ang pumilit sa’yo, hindi ka pwedeng umalis dito, understood? Lalabas lang si Mommy para tingnan kung tama ba ang nakita ko.""Okay, Mommy."
Chapter 8.1NANG maisip ni Eric na padalos-dalos niyang dinala si Braylee kagabi para sunduin si Camila, gusto niyang sampalin ang sarili niya.Lalo siyang nag-alala, takot na baka mabale-wala ang pagtatago ni Camila ng ilang taon mula sa asawa nito. Biglang bumukas nang malakas ang pintuan ng kwarto dahilan para magulat si Eric at maalis ang malalim na iniisip. Nang makita niyang si Camila lang iyon, saka lang bumalik ang tibok ng puso niya sa normal.Pawisan si Camila at agad uminom ng ilang baso ng tubig. Halatang pagod ito, kaya hindi na muna nito maikwento kay Eric ang nangyari."What happened to you? You looked pale?" tanong ni Eric, puno ng pag-aalala. "May nangyari ba, Camila?"Tumayo si Eric at balak sanang tingnan kung may humabol man kay Camila pero pinigilan siya ni Camila. Hinawakan nito ang kamay niya at umiling saka tumingin si Camila sa gawi ng anak. May mga bagay na mahirap sabihin sa harap ng bata.Samantala, nang makita ng bata na mukhang may importanteng pag-uusap
Chapter 8.2BAKIT nandito si Brix?Iyon ang unang pumasok sa isip ni Camila noong makita ang lalaki. Nanginig sa kaba ang mga kamay ni Camila at nanigas ang buong katawan niya, hindi magawang gumalaw kundi ang ikurap lang ang mga mata habang nakatulala sa bagong dating. "Is this your new position? General Manager of Public Relations Department," ani Brix habang naglalakad papaloob sa opisina ni Camila.Tumingin ito sa paligid at napasimangot. Hindi man lang kasing laki ng banyo sa opisina nito ang lugar na opisina ni Camila. Too pitiful. "Public relations department? Usually you just accompany some CEOs to eat and drink. Is that all you can do? This position is perfect for you."Tumigil si Brix sa tabi ni Camila at sinadya nitong asarin ang babae. Puno ng panunuya ang mga salita ni Brix, gustong makita kung paano magre-react si Camila. Kahit hindi ito ang paborito nitong gawin, tila nasisiyahan si Brix hamakin ang pagkatao ni Camila.Why don't you say anything? Did it hit you right
Chapter 9.1PAGKATAPOS putulin ang tawag, galit na galit pa rin si Camila na nanginginig ang buong katawan niya."Ang kapal ng mukha niya! Ang daming babaeng gustong magkaanak para sa kanya, pero bakit kailangan niya akong guluhin? Walanghiya ka talaga, Brix! Wala ka na bang makitang ibang babae at ako ang napapagdiskitahan mo?" galit na bulong ni Camila. Ang insidenteng pagpunta ni Brix sa Perez Empire at ang mga sinabi nito kay Camila ay mabilis na umabot sa Perez Family at agad napunta sa tainga ni Vivian, ang stepmom ni Camila. "Malas! Ang malas malas natin! Bakit ba ang swerte ng babaeng iyon at napansin ulit siya ni Brix? Hindi pwedeng makuha siya uli ni Brix Monterde kundi masisira ang lahat!"Galit na galit si Vivian habang sinisipa ang sofa, doon nilalabas ang inis dahil sa mga narinig na balita. Pagdating ni Charlotte na halatang wala pang tulog dahil sa mga eyebags nito, biglang pumasok sa isip ni Vivian ang isang plano.Nilahad ni Vivian sa anak ang mga narinig sa compan
Chapter 9.2BRIX is always doting on Daisy like a sister so he didn't try to stop her from entering the room. Pakiramdam ni Charlotte na may mali pero wala na siyang oras para bumangon at umalis sa kama. Kaya wala siyang nagawa kundi ibalot nang mahigpit ang sarili sa kumot. Nanginginig ang katawan niya sa ilalim ng kumot, takot at galit ang nararamdaman ni Charlotte nang mga oras na iyon. "Bwisit! Bakit ba dumating ang Daisy na 'to sa ganitong oras? Maayos naman ang plano. Nasaan na ang tatlong bodyguard sa labas na binayaran ni Mama?"Patuloy ang reklamo ni Charlotte sa isip ngunit wala siyang magawa kundi lunukin ang sama ng loob."Camila..."Humina ang boses ni Daisy kasabay ng panlilisik ng mga mata. Alam na nito kung sino ang nasa loob base sa damit na nasa ibaba ng kama. Tumingin si Daisy ulit sa paligid. Magulo ang kama, magulo ang sahig – lahat magulo. Parang dinaanan ng bagyo. Naikuyom nito ang mga palad sa galit. Hindi makapaniwala si Daisy habang nakatingin kay Brix, p
Chapter 10.1PAKIRAMDAM ni Charlotte ay parang wala siyang magagawa at malungkot niyang tiningnan si Carlos, ang ama nila ni Camila. "Alam ko naman po na mahalaga ang pagkakaisa ng pamilya natin, Papa. Kaya hindi ko na sasabihin kung sino ang may gawa nito sa akin. At saka, hindi naman po ako napahamak, Pa. Natakot lang ako kaya wala kang dapat ikabahala. Kaya, Papa, huwag na po kayong magalit." Kinuha pa nito ang kamay ng lalaki at nagpakita ng kaawa-awang ekspresyon. Mabilis na gumana ang utak ni Carlos sa narinig. Pamilya? Si Carlos, Si Vivian, si Charlotte at si Camila lang naman ang myembro ng Pamilya Perez. Sa ngayon, ang kulang lang sa kanila ay si…Si Camila? Ito ba ang tinutukoy ni Charlotte?! Lalong nagalit si Carlos at agad nitong inisip na may kinalaman si Camila. Sa ugali ng anak nito, hindi malayong saktan nito si Charlotte dahil inggetera ang batang iyon kaysa sa malambing na anak na si Charlotte.Galit ang bumakas sa may katandaang mukha ng lalaki. At sinamantala na
Chapter 198 SA Star Building... Kinaumagahan, tamad na bumangon si Charlotte mula sa kama. Kakakain pa lang niya ng kaunti nang biglang tumawag ang kanyang ina.Napasimangot siya at sinagot ang tawag, “Hello, Ma.”"Dinala mo ‘yung anak ng walanghiyang si Camila sa TV?" agad na tanong ng ina niya.“Hmm.”"Humph, mula nang pumasok ka sa industriya, ni hindi mo na ako naalalang dalawin. May nanay ka pa ba sa puso mo?"Naiirita si Charlotte, “Ano na naman ‘yang sinasabi mo? Eh sino pa ba ang nasa isip ko kung hindi ikaw?”“Buti naman kung gano’n. Hindi na ako magsasalita ng kung ano pa. Dahil nagawan mong paraan na mapalabas sa TV si Braylee, siguraduhin mo rin na mailabas ako sa TV para makita ng mga amiga kong tsismosa na hindi ako basta nagyayabang,” utos ng ina niya.Mula nang makalaya si Vivian sa kulungan, unti-unting lumayo sa kanya ang mga dating kaibigan niyang mayayaman. Ang natira na lang ay mga kasing-level niya na wala ring masyadong bilib sa kanya. Lalo na kapag ipinagmama
Chapter 197SA ILALIM ng maliwanag na dilaw na ilaw sa kalye, isang grupo ng maliliit na gamu-gamo ang lumilipad sa himpapawid, habang may dalawang gamu-gamo, isang malaki at isang maliit, na nasa lupa na malapit sa dalawang pigura na nasisinagan ng malamlam na liwanag ng ilaw. "Wuwuwu, Daddy... wuwuwu...""S-Si Mommy, mommy... woooo..."Mahigpit na niyakap ni Braylee ang hita ni Brix habang humahagulgol. Nanginginig ang katawan niya sa sobrang iyak, halos hindi na makahinga.Hinaplos ni Brix ang likod niya gamit ang malalaking kamay at mahinahong sinabi, "Huwag kang umiyak, hindi sinasadya ng mommy mo ‘yon.""Uwaaa... uwaaa..."Hindi umepekto ang pag-alo. Bahagyang kumunot ang noo ni Brix habang iniisip kung paano mapapatigil ang pag-iyak ng bata.Katatapos lang niyang makausap si Camila sa cellphone kaya narito sila ngayon, naghihintay kay Camila. Kinuha niya ang panyo mula sa bulsa ng kanyang suit at akmang pupunasan ang luha ni Braylee nang marinig niyang may papalapit na mga ya
Chapter 196MATAPOS umalis ang lahat at nang lumamig na ang paligid, parang natauhan si Camila, na parang nagising mula sa isang panaginip.Ano bang nangyari sa kanya kanina? Bakit niya nabitawan ang trophy ni Braylee? Napakamot siya ng ulo sa inis."Ah, Miss Perez, tama? Ayos ka lang ba?""Hmm?"Lumingon si Camila at nakita niyang hindi pa pala umaalis ang direktor. Diretso niya itong tinitigan.Nasa forty's na ito, may ilang puting hibla sa itim nitong buhok, may ordinaryong hitsura, at may ilang linya ng kulubot sa noo. Nakasuot ito ng striped na polo shirt na nakatuck-in sa kulay blue gray na pantalon at may kaunting tiyan na nakausli. "Ayos lang ako," iwinaksi ni Camila ang tingin, "May plastic bag ka ba diyan? Pahingi naman ako.""Oo, sandali lang."Mabilis na tumakbo ang direktor at agad bumalik na may dalang bag. Kinuha ito ni Camila at muli siyang tumingin sa lalaki."Pasensya na sa hindi ko napigilang emosyon kanina. Humihingi ako ng paumanhin.""Okay lang, Miss Perez, huwag
Chapter 195"BRAYLEE!"Pasigaw na tinawag ni Camila ang pangalan ng bata, mabilis siyang lumapit, hinila si Braylee mula sa mga kamay ni Charlotte at inilagay ito sa harapan niya."Ang galing mo na ha! Pati ako niloko mo! Pinag-usapan ba natin 'to bago ka pumunta rito?"Mula sa kisame, bumagsak ang malamig na puting ilaw na nagbigay ng kakaibang anino sa mukha ni Camila.Biglang nawala ang saya sa mukha ni Braylee. Hindi niya alam ang gagawin habang mahigpit na hawak ang trophy sa kamay niya. Napatingin siya kay Charlotte, na para bang humihingi ng tulong.Tumayo na si Charlotte at saglit na kinausap ang direktor bago lumapit kay Camila. Hindi niya napansin ang gulat sa mata ng direktor nang makita si Camila."Ate, bakit ka nagagalit? Wala naman akong pinagawa kay Braylee na masama."Malamig ang ekspresyon ni Camila. Tinulak niya palayo si Charlotte."Linawin natin 'to—anak ko siya, hindi iyo. Ano'ng ibig mong sabihin sa pagdadala sa kanya dito nang hindi man lang nagpapaalam?""Ano k
Chapter 194SA MALIWANAG na stage, malinaw na binigkas ng mabait na lalaking host ang isang mental arithmetic na tanong. Pagkatapos, ibinaba niya ang mikropono at inilipat ang tingin sa limang batang nakatayo sa harap ng kanilang buzzers.Ang tanong ng host: Ano ang multiplication ng 456 at 21?Kung titingnang mabuti, mapapansin na mas matagal ang host tumingin sa pinakamaliit, chubby, at napakacute na bata.Madali lang sana ang tanong na ito, kahit sinong marunong sa multiplication ay kayang sagutin. Pero iba ang usapan kung kailangang gawin ito nang mental lang. Walang bata ang nagmadaling sumagot, ang ilan ay nakakunot-noo sa pag-iisip, habang ang iba nama’y pasimpleng kumakalabit sa kanilang buzzers.Sa likod ng mga bata, may isang malaking screen kung saan makikita ang tanong pati na rin ang isang minutong countdown. Habang walang sumasagot, patuloy na kinakausap ng host ang mga bata para i-comfort at i-encourage sila na huwag kabahan.Sa audience, mahigit isang daang tao ang bulu
Chapter 193NAGPUSTAHAN na ang dalawa, pero kahit ganun, walang awang nang-iinis pa rin si Wilbert.Tinapik niya ang noo ni Braylee gamit ang daliri at mayabang na nagsalita. "Ano bang kinakain mo sa bahay niyo? Ang liit-liit mo! Ako, madalas akong inilalabas ng mama ko para kumain sa mga mamahaling restaurant, pero kayo, mukhang hindi niyo kaya!"Napangiwi si Braylee. "Hindi pa nga ako apat na taon, ikaw ilang taon ka na?""Eh...," namula si Wilbert, "Walong taon na ako! Pero bakit? Kahit umabot ka sa edad ko, mas matangkad pa rin ako sa'yo!"Napatingin si Braylee sa kanya nang may pagdududa. "Paano mo nalaman? Ano ka, fortune teller?"Napakunot-noo ang ibang bata sa tabi nila—hindi nila maintindihan ang ibig sabihin ng "fortune teller"."Titigan mo pa ako nang ganyan, sasapakin na talaga kita!" Winasiwas ni Wilbert ang kamao niya sa hangin.Napangiwi si Braylee. "Sabi sa libro, 'Ang tunay na gentleman, salita ang gamit at hindi kamao.' Ibig sabihin, mahilig kang mam-bully ng mas mahi
Chapter 192ALAS sais ng hapon, nakaupo si Camila sa sofa habang kumakain ng mga meryenda na dinala ng mga kasambahay nang biglang lumapit si Braylee."Mommy, gusto mo bang masahiin kita?""Hindi na, may lakas ka ba naman?""Malakas si Braylee! Nag-aral ako ng masahe sa online!"Muntik nang mabulunan si Camila sa butter cake na kinakain niya at napaubo. "Sige, subukan mo muna kay Orange, ‘yung asong nasa bakuran. Kapag sinabi niyang magaling ka, papayag ako.""Mommy, magkaiba ang points ng aso at tao, eh," sagot ni Braylee nang seryoso. Ang tinutukoy nito ang Meridian points sa katawan. "Oh! Marunong ka rin sa meridian?" Tinaasan siya ng kilay ni Camila. Ayaw niyang pigilan ang confidence nito kaya inilapag niya ang pastry sa plato at humiga sa sofa."O, sige na nga.""Tabi ka diyan, hindi ko maabot nang maayos," sabi ni Braylee, sabay turo sa kama."Okay."Masayang lumipat si Camila sa kama. Agad namang hinubad ni Braylee ang sapatos niya, tinaas ang manggas ng damit, at sinimulang
Chapter 191MATAPOS makumpleto ang isang malaking company deal, sobrang saya ni Braylee, pero hindi niya nakalimutan ang pangako niya kay Camila. Papasok na sana siya sa elevator nang biglang hawakan siya ni Charlotte."Braylee, may sasabihin si Tita sa'yo," lambing ni Charlotte.Kamakailan lang, may tumawag na direktor sa kanya at inaalok siyang maging guest sa isang parent-child na programa. Ang talent fee ay 1 million pesos kada episode. Pero dahil gusto niyang maging isang sikat na idol na kilala sa kagandahan, tinanggihan niya ito agad.Pero ngayong nakita niya ang prodigy look ni Braylee, bigla siyang nagkaroon ng interes. Kahit na inis siya sa bata, hindi niya maitatangging sobrang husay nito kumpara sa mga kasing-edad nito at bukod pa roon, maganda rin ang itsura. Kung sasali si Braylee sa programang "Genius Children," siguradong magiging patok ito. Puwede pa niyang gamitin ang kasikatan ni Braylee para sumikat din siya."Hindi ako makikinig!" Pilit na inaalis ni Braylee ang k
Chapter 190MAGKAYAKAP ANG MGA braso na umakyat ang magkapatid sa harap ng nagulat na mga empleyado. Pagdating sa taas, naghiwalay na sila ng landas.Pagkapasok sa opisina, agad na tumakbo si Braylee papunta sa bintana para tingnan ang mga bulaklak. Hindi siya pinigilan ni Camila at natawa na lang habang umupo sa kanyang desk.Bumalik na ulit sa kamay niya ang kumpanya. Siguradong galit na galit sa kanya si Charlotte, pero nagkukunwaring malapit pa rin sa kanya bilang kapatid. Ang galing nitong umarte—hindi kaya kumuha siya ng acting lessons sa kung anong entertainment company?Habang binubuklat ang mga dokumento sa mesa, may kumatok sa pinto.Tumingala si Camila at nakita ang isang pamilyar na pigura sa likod ng translucent na glass wall."Tuloy."Pumasok si Yesha at bumati, "President Camila." Matapos siyang titigan ng ilang sandali, nag-alinlangan ito bago nagsalita."Boss, ako si Yesha, ang assistant mo. Kung may mga tanong ka, pwede mong itanong sa akin."Dati, palaging ginagamit