Chapter 5

Nanatili ang mga sinabi sa akin ni Fern hanggang sa nakabalik ako sa mansion ni Damon. The moment I stepped in . . . naramdaman ko agad na tila may mga matang nakamasid sa akin at naghihintay sa aking pagdating. Nang tumingala ako ay nakita ko ang pares ng bughaw na mga matang nakatitig sa akin.

What’s the problem of this squid face? Pinili kong umakto ng normal at muling hinarap si Damon.

“Good afternoon, Sir—Master!” I greeted him. Napalingon ang ibang mga lalaking nakasuot ng black suit sa direksiyon ko. Damon stood straight and turned his back on me which made me crunch my forehead. And now, he’s a snob?

“Rene.”

Napalingon ako sa tumawag sa akin at naabutan ko si Manang Josie na nakatingin sa akin. Napailing na lang ako pagkatapos sumulyap sa direksiyon ni Damon at nakangiting lumapit kay Manang Josie.

“Tulungan mo akong magluto ng hapunan. Hindi pa raw makakauwi si Tess at Miray ngayon. Baka sa Miyerkules pa.”

“Bakit daw po?”

“Ikakasal ang kapatid ni Tess samantalang may sakit ang ina ni Miray. Walang mag-aalaga.”

“Kung gano’n, okay lang naman po sa akin na ako na muna ang gumawa ng trabaho nila.”

Manang Josie nodded her head. Tahimik lang kaming nagluto at naghanda ng kakainin ni Damon. We served his food right before he went down to eat and we stayed close in case he needed something. Mabilis lang siyang kumain at umalis na rin.

Naiwan ako sa kusina pagkatapos namin kumain ni Manang Josie. Ako ang naghugas ng mga pinagkainan. Pagkatapos ay pinili kong umakyat na para tumungo sa kuwarto nang maaninag ko si Damon na pababa ng hagdan while trying to wear his black leather jacket. Kumunot ang noo ko na hinabol siya ng tingin. Para lang akong hangin na nilampasan niya habang mabibilis ang yabag na lumabas ng mansion.

Why is he in a hurry? Nagtataka man ay nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa narating ang kuwarto ko. I was about to enter the bathroom nang may kung ano’ng humihila sa akin patungo sa bintana. I even unconsciously opened the curtain only to see Damon riding a black Ducati Superleggera V4. Kasunod niya ang limang kotse na natitiyak kong laman ang ilang men in black suit which, I suppose, were his personal guards. Where is he going at this hour?

Tumingin ako sa wall clock at nakitang alas-nuwebe na ng gabi. Habang malalim na iniisip iyon ay muli kong ipinagpatuloy ang dapat kong gawin. I took a shower and just dried my hair. Nakasuot lang ako ng isa sa mga night wear ko na madalas ko namang suot sa gabi kapag natutulog no’ng nasa Cambodia pa ako. It’s too sexy. I am alone here though. I don’t mind wearing something like this.

Hinayaan kong nakalugay ang buhok ko at kinuha ang isang box na itinago ko sa ilalim ng kama. Laman no’n ang spare phone at laptop ko. I took it out and did some research about Damon. Pero tulad ng sinabi ni Fern sa akin, websites have limited information about Dankworth. Karamihan, basic information lang tungkol sa kaniya. Some were rumors and the rest were all hidden.

I checked social media accounts, ngunit wala siya ni isa or maybe, mayroon pero private. Napakapribado niyang tao. Ang mga taong ganito, do they want a peaceful life? Based on my judgment, people like him are typically hiding a secret the world shouldn’t know about.

***

Hindi ko namalayan ang oras hanggang sa nakarinig ako ng ugong ng mga sasakyan at sunod-sunod na yabag sa labas. Kaagad kong itinago ang mga gamit at sumilip muli sa bintana. Kumunot ang noo ko nang makitang nagkakagulo ang ilang personal guards ni Damon and there, I saw him. Bumaba ito mula sa kaniyang motorcycle. He took off his helmet. Hinubad niya ang kaniyang leather jacket habang naglalakad papasok sa mansion. Si Kuya Rommel naman ang nagbalik ng motorcycle ni Damon sa garahe.

Bumalik ako sa kama pagkatapos sumilip at nang hindi makontento ay tumungo ako sa pintuan. I opened my door a little para silipin ang dulo ng hallway, kung saan tanaw ko si Damon na tila papasok sa kaniyang kuwarto. Nakasunod sa kaniya ang isa niyang tauhan. Mula rito, pansin kong may kakaiba sa kaniya. He stopped in front of his room and ruffled his hair out of frustration. Medyo may kalayuan siya pero pansin kong naikuyom niya ang kanyang mga palad na tila nagtitimpi. Marahas siyang humarap sa kaniyang tauhan at walang pag-aalinlangan itong sinuntok na siyang kinasinghap ko. Akala ko ay ’yon lang ’yon ngunit mas nanlaki ang mga mata ko at napatakip sa aking bibig when he started to beat him mercilessly. He wasn’t as calm as I thought. I could see a different Damon, or was this the real one?

Wala man lang balak umawat sa kaniya, kahit ang ilang sumunod ay nanood lang sa ginagawa ng kanilang boss na para bang wala silang pakialam sa kahahantungan nito. Umalingawngaw ang mga daing ng lalaki habang walang-awa itong binubugbog ni Damon. My eyes watered in fear as my heart throbbed painfully when I saw him take out something and point it at the guy.

G-gun . . . He was holding a . . . gun.

Calm down, Kath. He wasn’t serious about killing hi—

My thoughts vanished when he suddenly pulled the trigger thrice. I could see no emotions on his face when he killed his own man. His name suits him. Tears escaped from my eyes in fear. Halos atakihin ako sa puso nang biglang dumako ang tingin niya sa direksiyon ko. Kahit madilim ay naramdaman ko ang tingin niya sa akin. It’s penetrating. Nanginig ang mga kamay na kaagad kong sinara ang pinto ng kuwarto kung saan ako tumutuloy. Naramdaman ko ang panlalamig ng katawan ko dala ng matinding takot.

Napahilamos ako sa sariling mukha at piniling mahiga na lang sa kama ko, pilit iniisip na baka bangungot lang ang nakita ko. But that night, I was so sure that it was real. He killed someone, and I was the witness.

***

The next day, I was thinking about what action I must take. Should I call a cop? Should I report what I saw? Would they believe me? I had no evidence. Hindi sapat na nakita ko lang. I was drowned in that thought when Manang Josie tapped my shoulder, which made me flinch.

“Napapansin kong wala ka sa sarili. Ayos ka lang ba?”

I nodded a couple of times. I couldn’t even speak. Para akong na-trauma sa nakita ko kagabi. Hinayaan ako ni Manang Josie, but not until Kuya Rommel interrupted us.

“Miss Rene, the Master wants you to see him in his office.”

My heartbeat doubled. Lumingon ako kay Manang Josie, trying to get some strength. Nangatog ang mga tuhod kong sumunod kay Kuya Rommel hanggang sa marating namin ang private office ni Damon. He let me in and closed the door, making sure I had no safe escape. Halos takasan ako ng dugo nang makita si Damon na n*******d ang pang-itaas at tanging ang kaniyang itim na pantalon lamang ang suot, ngunit unti-unting nawala ang aking kaba at takot nang malaman ko kung ano ang ginagawa niya. His upper arm is wounded and he’s trying to cure it all by himself. Pinagmasdan ko siya sa ginagawa.

“S-Sir? I mean, Master?”

“Sit down first. I will just finish this.”

“T-tulungan ko na po kay—” I was about to touch him when he glared at me.

“I told you to sit, Rene. I didn’t tell you to meddle!”

I pursed my lips at napapahiyang napaupo na lang sa couch. I watched him do it at hindi ko maiwasang hindi mamangha nang makitang tila hindi siya nasasaktan. After that, he just put on his shirt and stood up to face me. Muli akong binalot ng kaba nang magsimula siyang humakbang palapit sa akin, hanggang sa huminto siya sa harapan ko.

“Tell me what you saw.”

Fuck! How could he be so calm when I was here already trembling?

“I saw nothi—” I didn’t finish my word when he cupped my jaw.

“Tell me what you saw,” he repeated.

“M-Master . . .”

“Tell me, Rene,” mas mariin niyang utos.

“You k-killed one of your men.”

Marahas niyang binitiwan ang panga ko. Mariin niyang sinabunutan ang sariling buhok bago ako muling hinarap. “I will let you live after what you saw last night, but you have to conform to my rules starting today.”

I gulped while waiting for him to continue speaking.

“First, don’t speak to anyone about what you witnessed. Second, don’t ever cross the line. Third, don’t meddle in my business and mind your own. Last, pretend you don’t know anything—that’s how you’ll live longer.”

I was about to talk when he glared at me.

“If you violate one of my rules, you will receive a severe punishment you’ll regret.”

“Master, kasi—”

“You have no right to tell me your opinion. Your role is nothing but to obey. Is that clear?”

I bit the bottom of my lip and nodded.

“Good. Now, get out.”

Mukhang pusit!

Mabilis akong lumabas ng opisina niya, at pinanood naman ako ni Kuya Rommel na bumaba pabalik sa kusina. Abot-abot pa rin ang kaba ko ngunit bahagya na ’yong humupa. I had some hunches already, but it wasn’t clear yet. I needed more evidence and information. It’s too risky, but this was the only way for me to get a valid reason why I shouldn’t marry him. Kapag nakuha ko ’yon, I would leave at hindi na ako kailanman magpapakita sa kaniya.

“Rene, pagkatapos nito ay ikaw na ang maglaba ng mga damit ni Master. Kailangan kong mamalengke muna,” utos ni Manang Josie.

Tumango ako sa kaniya. “Sige po.”

Tulad ng utos ni Manang Josie ay dumeretso ako sa laundry room. Naabutan ko roon ang panibagong grupo ng mga damit ni Damon. Nang kunin ko ’yon isa-isa ay saka ko nakita ang damit niyang suot kagabi. Puno iyon ng dugo mula sa sugat na natamo niya. Hindi ko alam kung ilang segundo akong napatitig doon hanggang sa may magsalita sa gilid ko.

“Clean my room. I will do that.”

Nagulat ako nang makita si Damon sa gilid ko. He’s now wearing plain v-neck shirt unlike kanina na wala.  Hindi pa man ako nakakakilos ay yumuko na siya to get his clothes—maging ang hawak ko ay kinuha niya rin mula sa akin. Hindi ko maiwasang hindi siya panoorin when he started to wash his own clothes. I could see how his muscles flex. I never imagined that he could wash clothes like this.

“What the hell are you waiting for?”

Napakislot ako sa pagsusungit niya kaya kaagad na akong lumabas. Tumungo ako sa kuwarto ni Damon. That’s when I realized something. Hindi niya pinapalinis ang kuwarto niya so why did he send me here? I have no idea.

Inilibot ko ang paningin doon, pero wala naman akong dumi na makita. I took the chance to look for something ngunit walang ibang kahina-hinala sa kuwarto niya.

“What are you doing here, maid? Where’s Dame?”

Nilingon ko ang nagsalita at napagtantong si Anaconda ito. She’s only wearing a champagne spaghetti strap satin dress 3 inch above her knee, na bahagyang kinaangat ng kilay ko. Wala sana akong balak pansinin siya nang batuhin niya ako ng . . . lipstick? Iritadong nilingon ko siya at tinaasan niya lang ako ng kilay.

“What? Lalabanan mo ako? How rude!”

“Sinong bastos sa ating dalawa? Magtanong ka nang maayos. Kung umasta ka, parang ikaw ang nagpapasuweldo sa akin.”

“Ah, gano’n? Saan ka ba napulot ni Dame at masyadong magaspang ang ugali mo? Ang katulong, lumulugar, okay? Hindi ka dapat nagmamataas. I can make Dame fire you in one snap. Don’t try me, bitch!”

Ang kapal!

“Sa tingin mo talaga, mapapalayas mo ako rito? E, kapit ka lang kay Master! You wish!” I was about to leave nang mahablot niya ang braso ko at malakas akong nasampal.

“You poor shit! Ang lakas ng loob mo na sabihin sa akin ’yon, ha?” Ilang beses niya akong pinagsasampal at halos mamanhid ang pisngi ko roon, not until I caught her wrist. Mabilis kong napilipit ang kamay niya, which made her scream. Ilang beses na akong nagtimpi sa kaniya. Buwisit! Bakit ba ganito ang type ng fiancé ko? Napakapangit!

“Let me go!”

“Sa susunod na ituring mo kami na para bang palamunin mo, sisiguraduhin ko na ’yang matalas mong nguso, hahalik sa tinatapakan ko, hmm?” Diniinan ko pa ang kapit sa kaniya bago ko siya binitiwan. She was glaring at me the whole time. Balewala ko siyang tinalikuran at kaagad na akong lumabas ng kuwarto ni Damon. Siraulong Anaconda. Magsama sila ng mukhang pusit na ’yon!

I was about to enter the kitchen when I heard a voice—tila may kausap ito on the phone. I looked around to find a way of hiding myself. Nagtago ako sa gilid at nakinig.

“I haven’t met her. She didn’t come, yeah. I don’t think so. Whatever that woman’s game is, I’m on it. I swear, matutuloy ang kasal. I am just letting her play her little game. Hide and seek—that’s not too hard for me. I can find her in just a snap, but I am not going to do that. Eventually, she’ll come out.”

He stopped talking for a while. Maybe, nagsasalita ang kausap niya.

“Yeah. After getting married, I will take over the position. I will be the one who will manage all of their businesses. Kael? He doesn’t want to be involved in their business. He will never be a problem. Right. Do what I told you and we’re good.”

Hindi ko na tinapos ang pakikinig at kaagad nang umalis.

What’s the meaning of that? Siya na ang papalit kay Daddy? Siya na rin ang mamamahala ng business namin after namin makasal? Is it all about inheritance? He wants to get everything that my family has? Is that the reason why he’s so eager to marry me?

Hindi ko na tinapos ang pakikinig at kaagad nang umalis. Buong gabi akong walang-imik pagkatapos marinig ang pakikipag-usap ni Damon sa kung sino. I was confused and definitely not in a good mood. Damon’s really hiding something or maybe, my hunch was right.

What’s the meaning of that? Siya na ang papalit kay Daddy? Siya na rin ang mamamahala ng business namin after namin makasal? Is it all about inheritance? He wants to get everything that my family has? Is that the reason why he’s so eager to marry me?

Mabuti na lang, umalis silang dalawa ni Anaconda. Walang makakapuna sa mga kinikilos ko. Si Manang Josie naman ay hindi ako masyadong napapansin dahil abala ito sa ginagawa.

Pagkatapos ang gawain ay bumalik ako sa kuwarto ko upang magpalit. Wala na akong balak bumaba pa sa dami ng iniisip ko. Tumawag ulit si Kuya Kael ngunit hindi ko na ito sinagot. I was planning to change my number so they would never have a chance to contact me again. Baka mamaya ay ma-trace pa nila ako.

Abala ako sa harap ng laptop nang makarinig ng tunog ng paparating na sasakyan. Out of curiosity, tumungo ulit ako sa bintana at sumilip, only for me to see Damon with Anaconda.

Don’t tell me, dito matutulog ang babaeng ’yan? Who the fuck is that woman in his life? Ano ba talagang papel niya? If he has her, why would he choose to marry me? Papakasalan niya ako para siya ang hahawak ng business namin? Tapos ano? Magbubuhay-reyna ang babaeng ’yan? No way! Hangga’t nabubuhay ako, hinding-hindi ko hahayaang mangyari ’yon.

Naiinis ako sa idea na ’yon. Padabog akong bumalik sa kama at pinagpatuloy ang ginagawa. After that, I forced myself to sleep.