***
Nagising ako nang medyo masakit ang ulo. It was like déjà vu when my eyes settled on the white ceiling of a familiar hospital I would never forget. This was the same room I stayed after I gave birth. In the same room, I cried and mourned for the thought of my loss. I grieved here when I thought Drace really died.
Kahit medyo hindi maayos ang pakiramdam ay nagawa kong kumilos at bumangon. I was all alone. Wala ring nurse man lang o si Dimaria. May pumasok na doktor. Nakita ko mula sa gilid ng aking mga mata ang paglapit niya sa direksiyon ko, ngunit hindi ko siya nilingon. I was thinking . . . deeply. Muntik na naman akong maiyak nang maisip kung saan at paano ko hahanapin si Damon.
“Don’t cry. You look more beautiful when you’re smiling.”
It felt like time slowed everything. Naging mabagal ang paglingon ko sa doktor. Nanlaki ang mga mata ko nang makilala kung sino siya. My eyes watered as I stared at him. He was w
DRACE DANKWORTHNapaayos ako ng upo nang bigla na lang akong batuhin ni Kazandra ng unan. She’s still wearing school uniform. Tinamaan ako no’n sa pinakagitna ng mukha ko. Kunot-noo ko itong tiningnan at tinapunan ng masamang tingin. Inayos ko rin ang suot kong gray shirt dahil bahagya pa iyong nakaangat.“What the hell is your problem, dimwit?”Damn! If she wasn’t a fifteen-year-old kid—Patience, Drace. She’s your little sister.“You made Harshley cry again! Nakakainis ka, Kuya!”“What? Pakialam ko naman sa batang ’yon?”Harshley Shanelle is her best friend. Hindi ko alam kung bakit magkasundo sila, probably because they’re at the same age and grade.“Crush na crush ka no’n, tapos paiiyakin mo lang. Ang sama-sama mo talaga!”“She’s just a kid and it’s just infatuation. Mawawala rin ’yon. Hindi ko rin type ang batang ’yon.”“Ano ba kasing ginawa mo? She’d been crying until she went home! How dare you make my best friend cry! You, old punk!”“Stop blabbering around, Zandra, and go to y
(Frose Dankworth Story)Frose DankworthI squeeze my eyes shut as I massage my temples. I am currently resting my back on my swivel chair before I decide to shut down my laptop and put it back in its bag.I closed the folders and other confidential documents and put them in my bag, too. Pagkatapos ay nilibot ko muna ang paningin bago inunat ang leeg nang makaramdam ng pangangalay at malalim na humugot nang hininga. I took my coat and decided to leave, as it was already nine in the evening. Mabilis akong nakarating sa ground floor at bago ako lumabas ay binati pa ako ng guard.Damn! Kumikirot ang mata ko. Inayos ko ang specs na suot bago binuksan ang dalang itim na payong at patakbong tumungo sa parking lot kung nasaan ang kotse ko. Why is it raining so hard? Damn it! I put my specs on my dashboard. Mabilis kong ginulo ang buhok, trying to remove some rain water at hinubad ang sleeve na nabasa na. I was just in my undershirt when I started my engine.God, I'm sorry, but I really hate r
"Freya Dankworth?"Paulit-ulit na binasa ng babae ang sinabi kong pangalan, at nag taas-baba naman ako ng kilay sa kaniya habang nakangiti. Sumusulyap-sulyap pa ito sa akin tila naniniguro."Dankworth?" I rolled my eyes afterward."Oo alam ko sikat ang apelyido na 'yan, sa asawa ko 'yan. Dankworth, ang asawa ko, Frose Dankworth, na siyang may-ari rin nito. Okay na ba?" Pagtataray ko na sa kaniya at lalong umasim ang mukha niya. Nakakainis ang babaeng 'to ah. I dialed my baby's number at kaagad nanaman itong sumagot.
🔞-"Sige na kasi, hindi mo na ba ako mahal?!" Pagmamaktol ko habang pilit hinihila ang pinto mula sa pagkakahawak niya. I wasn't done teasing him. Ganito naman kami madalas."Freya, I still have a lot of work to do. Matulog ka na." Isasara na niya sana ulit ang pinto ng muli ko itong pigilan."Gusto ko nga tabi tayo? 'Di ba 'pag mag-asawa dapat tabi matutulog?" Gusto ko nang ngumiti dahil mukha na talagang sumasakit ang ulo niya sa pangungulit ko. Saludo rin ako sa haba ng pasensya niya. At mukhang sanay na rin naman talaga siyang ganito ako."C'mon Freya, bukas ka na mangulit hm? Marami pa akong trabaho." He kissed my forehead bago inalis ang kamay ko mula sa pagkakakapit sa pinto niya at tuluyan na 'yong sinara. I sighed. Okay? Better luck next time? Nagbabakasakali lang naman na makatabi siyang matulog, kainis talaga 'yon.Napilit ko si Frose na mag-work sa company kinabuksan, in a condition na sa kaniya ako sasabay papasok at pauwi. Though we also both agreed not to tell anyone
"Kumain ka na muna."Abala siya sa pagtipa sa kaniyang laptop ng pumasok ako sa kwarto n'ya. He's been working right after he ate breakfast, and now it's already lunch. Tutok na tutok pa rin ang mga mata niya sa ginagawa kaya napabuntong hininga na lang ako at lumapit sa gilid niya. Mabilis kong inalis ang specs na suot-suot niya kaya kunot-noo niya akong binalingan."Freya," he called for my name using a warning tone, but that didn't bother me."Kain na muna." malambing na sabi ko at tumitig naman siya sa mukha ko. He bit his lip and played his tongue inside his mouth before he nodded his head and set aside his laptop. Lumawak ang ngiti ko, at excited na inayos ang pagkain palapit sa kanya. He watched me doing it as I took mine so I could eat with him too.Hindi talaga s'ya pumasok ngayon sa kadahilanan na tinatamad daw s'ya at gusto niyang dito na lang muna magtrabaho para komportable s'ya at mas makapagpahinga."Nagkaroon ka na ba ng girlfriend, by?" napaangat siya ng tingin sa aki
"I am home."Hila ang maleta ay matunog akong naglalakad palabas ng airport. I am talking to my best friend on the phone, and she really didn't expect to meet me today. Tumawag ako ng cab para magpahatid sa address ng kaibigan ko. Hindi naman ito gano'n kalayo at pagkarating doon ay naabutan ko na siyang naghihintay sa 'kin. I smirked at her the moment I stepped out of the cab. I removed my sunglasses and let the driver take my luggage out off the cab's trunk. Bonie—my best friend, screamed as she rushed towards me."My God! Akala ko nagbibiro ka lang baks! Anong naisipan mo at umuwi ka na lang bigla ha?!" halata talagang gulat siya dahil kahit no'ng humiwalay na siya sa pagkakayakap sa akin ay naroroon pa rin ang gulat na expression niya."I wasn't sure about this though, I didn't intend to go home here.""Hmm, mukhang may something ha? Halika at pag-usapan natin 'yan," Tinulungan niya akong buhatin ang mga dala ko, she even called one of their helper to carry some of my bags. Dumere
Bumaba ako matapos ng pag-uusap namin ni Damon. While I was walking down the staircase, doon ko na napansin ang ilang mga lalaking nakasuot ng black suit ang nakatayo sa may entrance ng mansion. Nagmamasid, at nagbabantay.Mabuti na lang sanay ako sa ganito kaya hindi ako nabahala. Sana'y ako ng palaging may personal guards na nakabuntot sa akin noon. Kaya nga pumayag akong sa ibang bansa na mag kolehiyo to escape from that kind of life. Nakakasakal kasi. Dumeretso ako sa kusina at tinulungan sila Ate Miray at Ate Tess na ihatid sa dine hall ang mga niluto namin. Sunod-sunod kaming lumabas ng kusina habang pare-parehong may bitbit na tray ng mga pagkain at isa-isa namin iyong inilatag sa mahabang dining table.Matapos ay pinili naming tumayo sa tapat ng dining table, in case na may iutos sa amin si Damon mamaya. Mabuti na lang at madali lamang akong matuto sa mga bagay. Hindi ko alam kung paano, but I can really learn just by observing and watching. Mabilis iyong na i-store sa isip ko
I pushed him away. Diring-diri akong pinunasan ang mga labi ko, ng hindi inaalala na nasa harapan ko lang siya. Ew! Ew! Ew! Iba't-ibang babae na ang nakatikim ng mga labi niya, yuck! At natitiyak kong isa na si anaconda."What the fuck are you doing?" nabakas ko ang iritasyon sa boses niya. He even stopped me from cleaning my lips and made me look at him. Salubong ang kilay nito at kung pwede lang lumiyab ang tubig ay gano'n ang nakikita ko sa mga mata niya. His ocean blue eyes were now burning in rage. Nainsulto ba siya sa ginawa ko?Na-distract ako ng tunog na tila nadudurog na mga bote at nang tumingin ako sa paanan, ay doon ko nakita ang mga basag na piraso ng baso na nabitawan ko, at isa pang mas kinalaki ng mata ko ay natatapakan niya 'yon at hindi man lang siya nagreklamo o nagpakita ng emosyon na nasasaktan siya. Namilog ang mga mata ko, he was just wearing a thin slipper. Natitiyak kong bumaon ang mga bubog sa loob noon, pero wala talaga siyang pakialam. Nanatili siyang nakah
"Kumain ka na muna."Abala siya sa pagtipa sa kaniyang laptop ng pumasok ako sa kwarto n'ya. He's been working right after he ate breakfast, and now it's already lunch. Tutok na tutok pa rin ang mga mata niya sa ginagawa kaya napabuntong hininga na lang ako at lumapit sa gilid niya. Mabilis kong inalis ang specs na suot-suot niya kaya kunot-noo niya akong binalingan."Freya," he called for my name using a warning tone, but that didn't bother me."Kain na muna." malambing na sabi ko at tumitig naman siya sa mukha ko. He bit his lip and played his tongue inside his mouth before he nodded his head and set aside his laptop. Lumawak ang ngiti ko, at excited na inayos ang pagkain palapit sa kanya. He watched me doing it as I took mine so I could eat with him too.Hindi talaga s'ya pumasok ngayon sa kadahilanan na tinatamad daw s'ya at gusto niyang dito na lang muna magtrabaho para komportable s'ya at mas makapagpahinga."Nagkaroon ka na ba ng girlfriend, by?" napaangat siya ng tingin sa aki
🔞-"Sige na kasi, hindi mo na ba ako mahal?!" Pagmamaktol ko habang pilit hinihila ang pinto mula sa pagkakahawak niya. I wasn't done teasing him. Ganito naman kami madalas."Freya, I still have a lot of work to do. Matulog ka na." Isasara na niya sana ulit ang pinto ng muli ko itong pigilan."Gusto ko nga tabi tayo? 'Di ba 'pag mag-asawa dapat tabi matutulog?" Gusto ko nang ngumiti dahil mukha na talagang sumasakit ang ulo niya sa pangungulit ko. Saludo rin ako sa haba ng pasensya niya. At mukhang sanay na rin naman talaga siyang ganito ako."C'mon Freya, bukas ka na mangulit hm? Marami pa akong trabaho." He kissed my forehead bago inalis ang kamay ko mula sa pagkakakapit sa pinto niya at tuluyan na 'yong sinara. I sighed. Okay? Better luck next time? Nagbabakasakali lang naman na makatabi siyang matulog, kainis talaga 'yon.Napilit ko si Frose na mag-work sa company kinabuksan, in a condition na sa kaniya ako sasabay papasok at pauwi. Though we also both agreed not to tell anyone
"Freya Dankworth?"Paulit-ulit na binasa ng babae ang sinabi kong pangalan, at nag taas-baba naman ako ng kilay sa kaniya habang nakangiti. Sumusulyap-sulyap pa ito sa akin tila naniniguro."Dankworth?" I rolled my eyes afterward."Oo alam ko sikat ang apelyido na 'yan, sa asawa ko 'yan. Dankworth, ang asawa ko, Frose Dankworth, na siyang may-ari rin nito. Okay na ba?" Pagtataray ko na sa kaniya at lalong umasim ang mukha niya. Nakakainis ang babaeng 'to ah. I dialed my baby's number at kaagad nanaman itong sumagot.
(Frose Dankworth Story)Frose DankworthI squeeze my eyes shut as I massage my temples. I am currently resting my back on my swivel chair before I decide to shut down my laptop and put it back in its bag.I closed the folders and other confidential documents and put them in my bag, too. Pagkatapos ay nilibot ko muna ang paningin bago inunat ang leeg nang makaramdam ng pangangalay at malalim na humugot nang hininga. I took my coat and decided to leave, as it was already nine in the evening. Mabilis akong nakarating sa ground floor at bago ako lumabas ay binati pa ako ng guard.Damn! Kumikirot ang mata ko. Inayos ko ang specs na suot bago binuksan ang dalang itim na payong at patakbong tumungo sa parking lot kung nasaan ang kotse ko. Why is it raining so hard? Damn it! I put my specs on my dashboard. Mabilis kong ginulo ang buhok, trying to remove some rain water at hinubad ang sleeve na nabasa na. I was just in my undershirt when I started my engine.God, I'm sorry, but I really hate r
DRACE DANKWORTHNapaayos ako ng upo nang bigla na lang akong batuhin ni Kazandra ng unan. She’s still wearing school uniform. Tinamaan ako no’n sa pinakagitna ng mukha ko. Kunot-noo ko itong tiningnan at tinapunan ng masamang tingin. Inayos ko rin ang suot kong gray shirt dahil bahagya pa iyong nakaangat.“What the hell is your problem, dimwit?”Damn! If she wasn’t a fifteen-year-old kid—Patience, Drace. She’s your little sister.“You made Harshley cry again! Nakakainis ka, Kuya!”“What? Pakialam ko naman sa batang ’yon?”Harshley Shanelle is her best friend. Hindi ko alam kung bakit magkasundo sila, probably because they’re at the same age and grade.“Crush na crush ka no’n, tapos paiiyakin mo lang. Ang sama-sama mo talaga!”“She’s just a kid and it’s just infatuation. Mawawala rin ’yon. Hindi ko rin type ang batang ’yon.”“Ano ba kasing ginawa mo? She’d been crying until she went home! How dare you make my best friend cry! You, old punk!”“Stop blabbering around, Zandra, and go to y
***Nagising ako nang medyo masakit ang ulo. It was like déjà vu when my eyes settled on the white ceiling of a familiar hospital I would never forget. This was the same room I stayed after I gave birth. In the same room, I cried and mourned for the thought of my loss. I grieved here when I thought Drace really died.Kahit medyo hindi maayos ang pakiramdam ay nagawa kong kumilos at bumangon. I was all alone. Wala ring nurse man lang o si Dimaria. May pumasok na doktor. Nakita ko mula sa gilid ng aking mga mata ang paglapit niya sa direksiyon ko, ngunit hindi ko siya nilingon. I was thinking . . . deeply. Muntik na naman akong maiyak nang maisip kung saan at paano ko hahanapin si Damon.“Don’t cry. You look more beautiful when you’re smiling.”It felt like time slowed everything. Naging mabagal ang paglingon ko sa doktor. Nanlaki ang mga mata ko nang makilala kung sino siya. My eyes watered as I stared at him. He was w
Kinabukasan ay umuwi kami sa mansion kung nasaan si Drace. He was too excited when we arrived. Karga-karga ko ito habang patungo kami sa ikalawang palapag. Si Frose naman ay nagpaalam na may kailangang asikasuhin. I spent my whole day with Drace. I needed to catch up and fill in those four years I wasn’t with him.“Mommy?”“Hmm?”Magkatabi kaming nakahiga. Mukhang inaantok na siya pero pinipilit niyang magsalita para makausap ako.“You and Daddy . . . back together?”“Yes, we’re back together, son.” Napalingon ako kay Damon na sumampa sa kama at tumabi kay Drace. Nasa gitna namin si Drace nang halikan ako ni Damon nang mabilis sa labi.“Thank you, Mommy . . . Daddy . . .”Pareho naming hinalikan sa pisngi si Drace bago ito tuluyang makatulog ng mahimbing.“You should sleep now too. I will bring you with me to my office tomorrow.”Wala ako
Our stay ended too soon. Pero pakiramdam ko, napakatagal no’n. We were heading back to the city. I was wearing a yellow floral summer dress white Damon was wearing white beach long sleeve and ivory beach short. Simula nang umalis kami sa beach house niya ay hindi na nawala ang ngiti ko. It felt like my fantasy had finally been fulfilled.“Mommy!”I chewed my lips and smiled, seeing Drace on the phone. Tinawagan ako ni Frose through video call at kaagad na inagaw iyon ni Drace sa kaniya kaya narinig ko pa ang mahinang tawa ni Frose.“Hi, baby! I miss you!”“I miss you too, Mommy and Daddy!”Ipinapakita ko sa kaniya si Damon na abala sa pagmamaneho. Hinarap naman nito ang anak niya at nagbigay ng ngiti sa labi.“How you doin’ there, kiddo? Don’t make your brother upset; he may eat you.”Natawa ako sa sinabi nito. Wala naman sa personality ni Frose ang mairita sa bata. I could see how he loved to take care of Drace. Magkasundo na magkasundo ang dalawa.“No, Daddy! I’m a good boy. Daddy,
Our dinner ended smoothly. Pagkatapos namin kumain ay nagkaayaan kaming mag-night swimming. The air was cold but the water felt warm. Tanging buwan na lang ang nagbibigay sa amin ng liwanag at ang bahay na malayo na sa kung nasaan kami. He gave me a pair of black swimsuits, habang siya ay nakasuot lang ng black board shorts. I dipped my body down into the calm sea water until someone wrapped his arm around my bare waist. Nagulat ako nang bigla niya akong buhatin na kinatili ko.“Damon! What the fuck?”“This is too shallow . . .”“Anong mababaw? B-bitiwan mo ako! Hanggang dibdib ko na nga roon, e!”“Shhh, you might wake some sea monsters.”Mas lalong nanlaki ang mga mata ko.“Ayaw ko! Ayaw ko na! Aahon na ako, y-you squid face! Damon! Bitiwan mo na ako, please! Please! Ayoko talaga roon . . .” Pilit kong sinusubukang makawala at nang mabitiwan niya ako ay pinilit kong m