Nagising ako kinaumagahan na tila may nakatitig sa akin. My eyes were pierced to the window’s direction. My eyes slowly widened after these adjusted to Damon’s direction. Nakasandal ito sa bintana. Nakahalukipkip ito at wala na namang saplot pang-itaas. Tanging jogging pants lang ang suot-suot niya at kitang-kita ko kung gaano kaganda ang katawan niya. It was manly.When I recalled what he did last night, bigla akong tinabangan. I was planning to ignore him, when I saw a group of foods arranged on the coffee table. Mas marami ’yon kaysa kahapon. Suddenly, my heart beat erratically.“Suhol ba ito?” wala sa sariling tanong ko, ngunit huli na para mapagtanto na napalakas ang pagkakasabi ko no’n. Nakita ko sa gilid ng mga mata ko na gumalaw siya mula sa pagkakasandal.“Finish your food and fix yourself. We’re going somewhere,” bilin niya bago lumabas ng kuwarto.I shrugged my shoulders. Pumasok muna ako sa bathroom para magsipilyo bago kumain. I enjoyed the food he prepared and I bathed m
“Do you want to buy something?”Napasulyap ako sa kaniya nang magsalita siya. Nasa kalagitnaan kami ng biyahe. It was already three in the afternoon.“Wala. Gusto ko nang umuwi . . . sa bahay ko.”“You can’t,” tipid na sagot niya na kinatahimik ko. I know.Nakarating kami sa bahay na pinagdalhan niya sa akin. Seconds before I step out of his car, napaisip ako. Now that I am here, hindi kaya maghinala siya kapag wala pang Rene na bumabalik sa mansion niya? What if Kuya Rommel tells him? I have to make Damon trust me. I have to assure him na hindi na ako tatakas at kayang-kaya ko na siyang pakasalan. Kapag hindi pa ako nakahanap ng paraan, I will definitely escape so he wouldn’t doubt. Bumaba na ako at pinanood siyang binubuhay ang mga pinamili niya. Pinauna niya akong pumasok pagkatapos niyang buksan ang pinto.“Prepare yourself. We’ll have something to do.”“Hmm? Saan naman? Kung saan-saan mo na lang ako dinadala.”Okay, I have to behave. I have to act. Kung kinakailangan ko siyang l
"I am home."Hila ang maleta ay matunog akong naglalakad palabas ng airport. I am talking to my best friend on the phone, and she really didn't expect to meet me today. Tumawag ako ng cab para magpahatid sa address ng kaibigan ko. Hindi naman ito gano'n kalayo at pagkarating doon ay naabutan ko na siyang naghihintay sa 'kin. I smirked at her the moment I stepped out of the cab. I removed my sunglasses and let the driver take my luggage out off the cab's trunk. Bonie—my best friend, screamed as she rushed towards me."My God! Akala ko nagbibiro ka lang baks! Anong naisipan mo at umuwi ka na lang bigla ha?!" halata talagang gulat siya dahil kahit no'ng humiwalay na siya sa pagkakayakap sa akin ay naroroon pa rin ang gulat na expression niya."I wasn't sure about this though, I didn't intend to go home here.""Hmm, mukhang may something ha? Halika at pag-usapan natin 'yan," Tinulungan niya akong buhatin ang mga dala ko, she even called one of their helper to carry some of my bags. Dumere
Bumaba ako matapos ng pag-uusap namin ni Damon. While I was walking down the staircase, doon ko na napansin ang ilang mga lalaking nakasuot ng black suit ang nakatayo sa may entrance ng mansion. Nagmamasid, at nagbabantay.Mabuti na lang sanay ako sa ganito kaya hindi ako nabahala. Sana'y ako ng palaging may personal guards na nakabuntot sa akin noon. Kaya nga pumayag akong sa ibang bansa na mag kolehiyo to escape from that kind of life. Nakakasakal kasi. Dumeretso ako sa kusina at tinulungan sila Ate Miray at Ate Tess na ihatid sa dine hall ang mga niluto namin. Sunod-sunod kaming lumabas ng kusina habang pare-parehong may bitbit na tray ng mga pagkain at isa-isa namin iyong inilatag sa mahabang dining table.Matapos ay pinili naming tumayo sa tapat ng dining table, in case na may iutos sa amin si Damon mamaya. Mabuti na lang at madali lamang akong matuto sa mga bagay. Hindi ko alam kung paano, but I can really learn just by observing and watching. Mabilis iyong na i-store sa isip ko
I pushed him away. Diring-diri akong pinunasan ang mga labi ko, ng hindi inaalala na nasa harapan ko lang siya. Ew! Ew! Ew! Iba't-ibang babae na ang nakatikim ng mga labi niya, yuck! At natitiyak kong isa na si anaconda."What the fuck are you doing?" nabakas ko ang iritasyon sa boses niya. He even stopped me from cleaning my lips and made me look at him. Salubong ang kilay nito at kung pwede lang lumiyab ang tubig ay gano'n ang nakikita ko sa mga mata niya. His ocean blue eyes were now burning in rage. Nainsulto ba siya sa ginawa ko?Na-distract ako ng tunog na tila nadudurog na mga bote at nang tumingin ako sa paanan, ay doon ko nakita ang mga basag na piraso ng baso na nabitawan ko, at isa pang mas kinalaki ng mata ko ay natatapakan niya 'yon at hindi man lang siya nagreklamo o nagpakita ng emosyon na nasasaktan siya. Namilog ang mga mata ko, he was just wearing a thin slipper. Natitiyak kong bumaon ang mga bubog sa loob noon, pero wala talaga siyang pakialam. Nanatili siyang nakah
Kinabukasan ay pinili kong umalis muna dahil hindi ko talaga makayanan ang mga nangyayari sa akin doon. Nagpaalam ako na dadalaw sa Tatay ko; in fact, sa bahay ni Bonie ang destinasyon ko. Dumaan ako sa mall para magpalit ng damit. I am now wearing a brown high waist cut out pants paired with white sleeveless crop tank top and white sneaker shoes. Binura ko ang ginamit kong pampaitim ng balat. Hinubad ko rin ang wig at contacts. I put on light makeup and fixed my hair before I left to visit Bonie. Nang dumating ako sa bahay nito ay hindi ko siya naabutan kaya naiinis akong pumunta sa pag-aari nitong boutique, kung saan ay natitiyak kong nandoon siya.“Baks!” she exclaimed the moment she saw me entering her boutique. She was wearing a bllack pencil cut dress above the knee paired with her skin-tone two inches platform heels, kaya medyo nagmukha siyang matangkad.“Galing ako sa bahay mo,” I frowned.“Awe, I forgot to tell you. Kinailangan ko kasi pumunta rito. Nag-leave ang isa kong sta
Nanatili ang mga sinabi sa akin ni Fern hanggang sa nakabalik ako sa mansion ni Damon. The moment I stepped in . . . naramdaman ko agad na tila may mga matang nakamasid sa akin at naghihintay sa aking pagdating. Nang tumingala ako ay nakita ko ang pares ng bughaw na mga matang nakatitig sa akin.What’s the problem of this squid face? Pinili kong umakto ng normal at muling hinarap si Damon.“Good afternoon, Sir—Master!” I greeted him. Napalingon ang ibang mga lalaking nakasuot ng black suit sa direksiyon ko. Damon stood straight and turned his back on me which made me crunch my forehead. And now, he’s a snob?“Rene.”Napalingon ako sa tumawag sa akin at naabutan ko si Manang Josie na nakatingin sa akin. Napailing na lang ako pagkatapos sumulyap sa direksiyon ni Damon at nakangiting lumapit kay Manang Josie.“Tulungan mo akong magluto ng hapunan. Hindi pa raw makakauwi si Tess at Miray ngayon. Baka sa Miyerkules pa.”“Bakit daw po?”“Ikakasal ang kapatid ni Tess samantalang may sakit an
Chapter 6Mas maaga akong nagising kinabukasan. It was just five in the morning but I was already up so I had more time to prepare Damon’s breakfast. Ayoko siyang makasalamuha, lalo pa’t alam kong dito natulog ang kabit niyang ahas.“Rene.”I almost jumped when I heard Damon’s voice. Speaking of the devil. Pabalik pa lang sana ako sa kuwarto ko. Ang aga niya naman?Marahan akong pumihit para harapin siya. “Bakit po, Master? May kailangan po ba kayo?”Ngumiti ako sa kaniya, kahit sa likod ng nga ngiti na ’yon ay samot-saring mura na binabato ko sa kaniya.“Don’t cook dinner for me later; I won’t be home.”I awkwardly nodded my head without losing my smile. “Oh, okay po, Master. Ingat po kayo.”Sana ’di ka agad ipadala sa impyerno para mag-hari. I saw how his brows shut and angled his face as if he was trying to read me.“What’s with your smile?”Medyo natigilan ako sa tanong niya. O, aalisin ko na ang pekeng ngiti ko.“Why? What’s wrong with m—” Agad kong natutop ang sarili kong bibig
“Do you want to buy something?”Napasulyap ako sa kaniya nang magsalita siya. Nasa kalagitnaan kami ng biyahe. It was already three in the afternoon.“Wala. Gusto ko nang umuwi . . . sa bahay ko.”“You can’t,” tipid na sagot niya na kinatahimik ko. I know.Nakarating kami sa bahay na pinagdalhan niya sa akin. Seconds before I step out of his car, napaisip ako. Now that I am here, hindi kaya maghinala siya kapag wala pang Rene na bumabalik sa mansion niya? What if Kuya Rommel tells him? I have to make Damon trust me. I have to assure him na hindi na ako tatakas at kayang-kaya ko na siyang pakasalan. Kapag hindi pa ako nakahanap ng paraan, I will definitely escape so he wouldn’t doubt. Bumaba na ako at pinanood siyang binubuhay ang mga pinamili niya. Pinauna niya akong pumasok pagkatapos niyang buksan ang pinto.“Prepare yourself. We’ll have something to do.”“Hmm? Saan naman? Kung saan-saan mo na lang ako dinadala.”Okay, I have to behave. I have to act. Kung kinakailangan ko siyang l
Nagising ako kinaumagahan na tila may nakatitig sa akin. My eyes were pierced to the window’s direction. My eyes slowly widened after these adjusted to Damon’s direction. Nakasandal ito sa bintana. Nakahalukipkip ito at wala na namang saplot pang-itaas. Tanging jogging pants lang ang suot-suot niya at kitang-kita ko kung gaano kaganda ang katawan niya. It was manly.When I recalled what he did last night, bigla akong tinabangan. I was planning to ignore him, when I saw a group of foods arranged on the coffee table. Mas marami ’yon kaysa kahapon. Suddenly, my heart beat erratically.“Suhol ba ito?” wala sa sariling tanong ko, ngunit huli na para mapagtanto na napalakas ang pagkakasabi ko no’n. Nakita ko sa gilid ng mga mata ko na gumalaw siya mula sa pagkakasandal.“Finish your food and fix yourself. We’re going somewhere,” bilin niya bago lumabas ng kuwarto.I shrugged my shoulders. Pumasok muna ako sa bathroom para magsipilyo bago kumain. I enjoyed the food he prepared and I bathed m
Boredom struck and it was really draining me. Mas nakakapagod pala kapag ganito kaysa nagtatrabaho. If it’s not because of that freaking arranged marriage, sana may work na ako ngayon. I hated this kind of situation—’yong wala kang ginagawa pero napakarami namang pumapasok sa isip mo. I could see that it was already dark. Ilang oras na rin akong nagkukulong dito sa kuwarto.Plano ba niyang baliwin ako? Narinig ko ang mga yabag kaya tumalikod ako ng higa sa direksiyon ng pintuan. Narinig ko ang ragiik ng pagbukas ng pinto hanggang sa maramdaman ko ang presensya niya sa likuran ko.“Cook us dinner.”What?“Ayoko,” matigas na sagot ko.Naramdaman ko ang paghawak niya sa balikat ko. He forcely flipped my position para maiharap ako sa kaniya, kaya naiinis akong bumangon. Tumayo siya nang tuwid at walang emosyon akong tiningnan.“Bubuhatin pa ba kita?” tanong niya.Amusement crossed my eyes when I looked up at him. Did he just speak . . . Tagalog? It’s new to my ears and men, slang siya! Wh
Nanghihina akong napaupo sa kama ng kuwartong pinasukan ko. Maraming naglalaro sa isip ko. Kahit malinaw kong nakita ang mundong ginagalawan ni Damon ay hindi pa rin naging malinaw sa akin ang lahat. The guy called him “boss.” They were doing illegal businesses. It’s not just a small syndicate. Ano ba itong pinasok ko?Tulala akong napahiga. I tried to sleep but what happened earlier kept me awake. Hindi ko na alam kung paano ko pa nagawang matulog at palipasin ang gabing ’yon. Nagising ako kinaumagahan. Pilit kong tinatakpan ang aking mukha dahil sa sinag ng araw na tumatama sa akin. It hurt my eyes. Naramdaman kong namumugto pa ang mga mata ko.Kikilos pa lang sana ako nang biglang bumukas ang pinto ng kuwarto at pumasok si Damon wearing his black hoodie jacket and faded blue ripped jeans. He was holding a tray of breakfast. Naglakad siya palapit sa kama kung nasaan ako at nilapag ang tray ng pagkain sa paanan ko. I automatically moved away. Mabilis na nawalan ng emosyon ang kaniyan
Ilang araw kong iniwasan na magtagpo ang landas namin ni Damon. At first, I never thought that it could be possible. I was hired to serve him, but his absence made it easier for me to move around without trying to hide from him. He’s been away these past few days. Iisa lang ang pinagsisilbihan ko at ’yon ay ang alaga niyang ahas dito sa mansion.“Did you wash my clothes already?”I gritted my teeth and turned to face her. I didn’t mind making a scene here. Wala si Damon kaya makakaya ko siyang labanan.“Not yet. Hindi ka naman VIP para palaging unahin.”Nakita ko kung paano manlaki ang mga mata niya at manggigil sa inis, ngunit wala na ’yong nagawa nang mabilis ko na siyang talikuran at naglakad palayo. Good thing, it’s Saturday bukas. Gustong-gusto ko nang umalis muna sa mansion na ito.I was busy cooking when I heard voices. Marahan akong sumilip at nanlaki ang mga mata ko nang makita kung kanino nanggaling ang ingay na ’yon. It’s Kuya Kael! He’s with Damon and they are talking.Sa
The next day was another day of hell for me.“Hey! Look at this! Ang alikabok pa rin! Bulag ka ba, ha? Linisan mo ulit!”I am so freaking sick of her voice! Napaka-bossy! Clean freak! Money-hungry! Bitch!Nakapamaywang ito habang dinuduro ako. Kanina pa siya tawag ng tawag sa akin para paglinisin ako sa kuwarto nilang dalawa ni Damon, and Damon just allowed her to do so. Nandoon lang ito sa opisina niya. Minsan ay pinapatawag din ako nito para utusan kahit alam niyang may pinapagawa pa ang babae niya sa akin. Nakakahalata na nga sina Ate Tess at Ate Miray, pero wala naman silang magawa. Gustuhin man nilang sila ang maghatid ay takot sila kay Damon.“What the fuck are you doing? Mag-ingat ka nga? Sa US ko pa nabili ’yan at mas mahal pa ’yan kaysa sa ’yo. With your salary, you can’t afford to buy me a new one!” she shrieked, because her glass slipper almost slipped away from my hand after I wiped it. Ano siya, si Cinderella? Bagay siyang maging si Lady Tremaine. Pagkatapos maglinis ay h
Balisa akong bumalik sa VIP room kung saan nagkakatuwaan na ang tatlo kong kaibigan. Afraid that I might spoil their night, I kept what happened to myself and joined them. Umuwi kaming sabog ni Bonie. I even vomited several times, hanggang sa makatulog ako sa kung saang parte ng bahay ni Bonie. Hindi ko na nga alam kung paano kami nakauwing dalawa. If she drove her car or someone drove it for us, I couldn’t remember anymore.Maaga akong nagising at no’n ko lang naalalang baka nakabalik na si Damon sa mansion nito. Shit! Baka mapatalsik ako nang wala sa oras! Nagmadali akong kumilos kahit parang binibiyak ang ulo ko sa sakit. Tulog na tulog pa si Bonie so after I showered and put my disguise, I immediately wrote a note for her and left her house. Nang malapit na ako sa mansion ay naglagay ako ng kaunting maitim sa may mata ko para magmukha akong puyat. Magsisilbi itong ebidensya o excuse kung bakit hindi ako nakauwi.Kabado akong pumasok samantalang pinagtinginan ako ng mga tauhan ni D
Chapter 6Mas maaga akong nagising kinabukasan. It was just five in the morning but I was already up so I had more time to prepare Damon’s breakfast. Ayoko siyang makasalamuha, lalo pa’t alam kong dito natulog ang kabit niyang ahas.“Rene.”I almost jumped when I heard Damon’s voice. Speaking of the devil. Pabalik pa lang sana ako sa kuwarto ko. Ang aga niya naman?Marahan akong pumihit para harapin siya. “Bakit po, Master? May kailangan po ba kayo?”Ngumiti ako sa kaniya, kahit sa likod ng nga ngiti na ’yon ay samot-saring mura na binabato ko sa kaniya.“Don’t cook dinner for me later; I won’t be home.”I awkwardly nodded my head without losing my smile. “Oh, okay po, Master. Ingat po kayo.”Sana ’di ka agad ipadala sa impyerno para mag-hari. I saw how his brows shut and angled his face as if he was trying to read me.“What’s with your smile?”Medyo natigilan ako sa tanong niya. O, aalisin ko na ang pekeng ngiti ko.“Why? What’s wrong with m—” Agad kong natutop ang sarili kong bibig
Nanatili ang mga sinabi sa akin ni Fern hanggang sa nakabalik ako sa mansion ni Damon. The moment I stepped in . . . naramdaman ko agad na tila may mga matang nakamasid sa akin at naghihintay sa aking pagdating. Nang tumingala ako ay nakita ko ang pares ng bughaw na mga matang nakatitig sa akin.What’s the problem of this squid face? Pinili kong umakto ng normal at muling hinarap si Damon.“Good afternoon, Sir—Master!” I greeted him. Napalingon ang ibang mga lalaking nakasuot ng black suit sa direksiyon ko. Damon stood straight and turned his back on me which made me crunch my forehead. And now, he’s a snob?“Rene.”Napalingon ako sa tumawag sa akin at naabutan ko si Manang Josie na nakatingin sa akin. Napailing na lang ako pagkatapos sumulyap sa direksiyon ni Damon at nakangiting lumapit kay Manang Josie.“Tulungan mo akong magluto ng hapunan. Hindi pa raw makakauwi si Tess at Miray ngayon. Baka sa Miyerkules pa.”“Bakit daw po?”“Ikakasal ang kapatid ni Tess samantalang may sakit an