Naguguluhang tinignan ni Mavy ang kapatid na ngayon ay nakikipaglaro sa peke niyang kasintahang si Kfer. Successful ang operasyon nito kahapon pero paglabas nito ng operating room, hindi siya pinansin o kinausap man lang nito.
"May nagawa ba akong mali, Jude? Hindi naman siya gan'yan noon, eh."
Totoong hindi gano'n si Mica sa kaniya. Ito na nga yata ang pinaka-sweet na taong nakilala niya. Never pa siya nitong dinedma kaya naging bigdeal kay Mavy ang inasal ng kapatid.
"Baka kailangan lang ng pahinga ni Mica, bakla. Alam nating pareho na clingy at malambing 'yang si Mica sa 'yo... alam kong lilipas din ang mga dedmahan moments niyo ngayon."
Nasa labas si Mavy at Jude ng hospital room ni Mica ngayon. Inayang lumabas ni Mavy ang kaibigan nang nakaramdam siya ng paninikip ng dibdib dahil sa sitwasyon nila ni Mica ngayon.
"Sana nga, Jude. Sana nga."
Tinitigan nang mabuti ni Mica si Kfer. Nasa tabi niya ito ngayon at nakikipaglaro sa kaniya ng online games.
"Thank you, Kfer," aniya para mahinto si Kfer sa laro.
"For what?"
"S-Sa tulong mo. I mean... sa perang pinahiram mo kay ku— ate. M-Malaking tulong talaga 'to. Salamat talaga."
Minura ni Mica ang sarili nang muntik niyang masabing kuya niya si Mavy at hindi ate. Kahit naman disappointed siya sa kuya niya ay ayaw pa rin niya itong ilaglag kay Kfer.
"Naku! Okay lang. Tinulungan din naman ako ng ate mo kaya, quits na kami."
Pilit na ngiti lang ang sinagot niya rito at ibinalik na lang sa laro ang atensyon. Alam ni Mica na dahil lang sa pera kaya ginawa 'yon ng Kuya Mavy niya. Para sa pera lang talaga pero pakiramdam niya, trinaydor siya nito kahit hindi naman talaga. Gano'n na ba talaga siya kadesperada para akusahan ang kapatid niya sa isang bagay na hindi naman nito ginawa?
"Dito ka muna, Mica. Bibili lang ako ng lunch sa ibaba. Anong gusto mo?" biglang tanong sa kaniya ni Kfer
"Ikaw."
Halata ang gulat sa mukha ni Kfer nang narinig niya ang sinabi ni Mica.
"H-ha?"
"Ikaw kako bahala," palusot niya.
Tumango lang ito sa kaniya at lumabas na.
"Bwesit! Bwesit ka, kuya!" sigaw niya.
Napatayo si Mavy at Jude nang biglang lumabas galing sa hospital room ni Mica si Kfer.
"Mav," tawag nito sa kaniya nang nakita siya.
"Kfer."
"Bili lang ako ng lunch. Anong gusto niyo?"
Lumingon pa muna si Mavy kay Jude para sana tanungin kung anong gusto nitong kainin pero naunahan siya nito.
"Naku, sakto. Pwede bang sumama na lang ako sa 'yo? Gutom na gutom na talaga ako, eh at saka alam ko naman ang paborito ni Mavy," suhestiyon ni Jude.
Pinandilatan ng mata ni Mavy si Jude dahil sa sinabi nito. Sakto namang medyo nanghihina na rin siya dahil sa gutom kaya hindi na siya sumama't nagpa-iwan na lang.
Tiningnan siya ni Kfer, nagtatanong ang mga mata nito kung okay lang ba at tama ang usal ng kaibigan niyang si Jude.
"Dito na lang ako maghihintay sa inyo baka may kailangan si Mica, eh," palusot niya.
Tumango lang si Kfer sa kaniya at inaya si Jude na umalis na't nagugutom na raw siya. Bago umalis ay lumapit muna sa kaniya ang kaibigang si Jude at may ibinulong.
"Go, bakla. Tanungin mo na si Mica kung ano nga bang problema... para naman mapanatag na ang loob mo," saad nito't umalis na.
Kahit kailan talaga, alam nito kung ano ang makakapagpakalma sa kaniya. Kanina pa siya naguguluhan sa nangyayari kaya alam niyang tama si Jude na kailangan niyang kausapin si Mica para mapanatag ang loob niya.
Naabutan niyang naglalaro si Mica ng online games sa laptop ni Kfer.
"Mics, kumusta ka na?" tanong niya rito.
Medyo nanlumo si Mavy nang hindi siya sinagot ng kapatid. Wala naman itong suot na earphone kaya imposibleng hindi siya nito narinig.
"Mics, ka—"
"Pwede ba, Kuya. Pwede bang manahimik ka? Kita mong naglalaro ako, eh!" sigaw ni Mica sa kaniya.
Parang may bumara sa lalamunan ni Mavy. First time niyang naranasang pagtaasan ng boses ni Mica at ang iyon ang pinakamasakit.
Gusto niyang sigawan ang kapatid pero hindi niya kaya... lalo na ngayong nagpapahinga ito galing sa operasyon.
"Alam mo, kung didisturbuhin mo lang ako rito, mas mabuting lumabas ka na lang para naman tumahimik na ang buhay ko."
Masakit. Napakasakit para kay Mavy ang mga narinig niya galing kay Mica. Wala naman siyang ibang ginawa sa kapatid, ginawa naman niya ang lahat para kay Mica pero bakit gano'n ang naging sukli nito sa kaniya?
Nasasaktan man ay lumabas siya sa kwartong iyon hindi lang dahil pinaalis siya ni Mica, dahil na rin naluluha na siya at ayaw niyang makita ito ng kapatid niya. Gusto niyang magmukhang malakas sa harap ng kapatid kahit hindi naman talaga siya malakas.
Naluluhang dumausdos ng upo si Mavy sa lobby chair ng hospital. Hindi niya inaasahan ang mga nagyayari ngayon. Kahapon lang naman ay okay silang dalawa ng kapatid niya pero bakit parang biglang nagbago kaagad?
"Oh, nakapag-usap ba kayo? Anong sabi?" tanong kaagad sa kaniya ni Jude habang inaabot nito sa kaniya ang dala-dala nitong bottled water.
Tinignan pa niya ang likod nito kung may kasama ba ito o wala.
"Wala si Kfer, may tumawag kasi... may emergency raw sa company nila," puna ni Jude nang napansin nitong tila may hinahanap siya.
"Ayaw niya na dinidisturbo siya kaya hindi kami nakapag-usap talaga," naluluhang aniya.
"Alam mo, bakla, baka kailangan lang ni Mica ng space. Hindi natin alam kung ano ang problema niya pero sure akong hindi naman magtatagal 'yan... sa 'yo rin ang bagsak niyan."
"Ngayon lang kasi nangyari 'to, Jude at hindi madali 'yon. Ngayon lang talaga 'to... ngayon lang."
Inakbayan siya ng kaibigan para i-comfort. Ito ang kailangan niya ngayon at nandito ang kaibigan niyang si Jude para gawin ito sa kaniya. Ito ang nagustuhan niya sa kaibigan, nandiyan ito palagi sa tabi niya kapag kailangan niya ng karamay.
"Nandito lang ako palagi para sa 'yo, bakla. Kung ano man ang nangyayari ngayon sa pagitan niyo ni Mica, tandaan mong nandito lang ako para sa 'yo."
Kinabukasan, hanggang labas lang ng hospital si Mavy. Hindi siya pinapapasok ng kapatid niya at wala itong pinapapasok na iba maliban na lang kay Kfer. Pero hindi siya sumuko, tinatangka niyang kausapin at pasukin sa loob ng kwarto ni Mica pero tulad kahapon, pinapapalabas lang din siya.Hindi na niya alam ang gagawin. Hindi niya maintindihan kung ano ang nagawa niya sa kapatid."Mav."Napaangat ang ulo ni Mavy mula sa pagkakasubsob sa kaniyang tuhod nang biglang narinig niya ang isang pamilyar na tinig na tumatawag sa kaniya. Inayos niya ang kaniyang pagkakaupo at alangang ngumiti kay Kfer."Ikaw pala 'yan," sabi niya.Ngumiti sa kaniya pabalik si Kfer at umupo sa tabi niya. Iniyuko niya ulit ang kaniyang ulo at pinaglaruan ang kaniyang mga daliri."Why are you here? Tulog ba si Mica?" tanong ni Kfer sa kaniya.Mapaklang ngumiti siya at umiiling."Hindi ko alam, eh. Hindi pa ako pumapasok... ayokong makitang nahihirapan si Mica, eh," pagsisinungaling niya.Ayaw niyang sabihin ang tot
Masaya naman daw maging mahirap. Simpleng buhay at mapayapa. Pero hindi sa lahat ng pagkakataon may saya... hindi sa lahat ng pagkakataon ay masaya ka.Sabi nila, kakambal daw ni Saya si Sakit. Hindi mo masasabing masaya ka kung hindi mo naranasan ang sakit na dulot ni tadhana.Mahirap lang ang buhay na mayro'n si Mavy. Ulila na siya at silang dalawa na lang ng kapatid niya ang magkasama sa buhay sa loob ng dalawang taon. Two years ago, namatay ang mga magulang nila dahil sa isang aksidente. Kaya naman, nasa kaniya na ang mga obligasyon o responsibilibad na dapat ay ang mga magulang niya ang gumagawa.Mahirap. Napakahirap ng dinanas ni Mavy dahil sakitin din ang kapatid niya. Gusto man niyang humanap ng trabaho pero hindi niya maiwan-iwan ang kapatid. Kaya minsan, hindi sila nakakakain ng tatlong beses sa isang araw. Naghihintay lang sila kung sino man ang handang magbigay ng tulong sa kanila. Pero kinaya nila... kinaya nilang mabuhay sa kabila nang hirap ng buh
"Mr. San Jose," tawag kay Mavy ng doktor ni Mica nang nakasalubong niya ito sa hallway ng hospital.Buti na lang at hindi niya kasama si Kfer ngayon dahil pumasok na raw ito sa trabaho. Kung hindi ay baka narinig nito na tinawag siyang Mister ng doktor."Bakit po, Doc?""I just want to ask for your permission para sa surgery ni Mica.""Okay na okay po ako do'n, Doc. Basta po gawin niyo po ang lahat para mapagaling niyo po ang kapatid ko.""I just also want to inform you na ang kukunin lang namin is 'yong part lang ng breast ng kapatid mo na may cancer. Luckily, hindi pa masyadong kumalat ang cancer sa katawan ni Mica pero medyo delikado pa rin ito dahil hindi kinaya ng katawan niya. Masyadong kulang sa resistansiya ang katawan niya."Tumango lang si Mavy at nagsimula nang mapakali. Umalis na rin ang doktor at sinabing babalik ito kaagad para masimulan na ang
Kinabukasan, hanggang labas lang ng hospital si Mavy. Hindi siya pinapapasok ng kapatid niya at wala itong pinapapasok na iba maliban na lang kay Kfer. Pero hindi siya sumuko, tinatangka niyang kausapin at pasukin sa loob ng kwarto ni Mica pero tulad kahapon, pinapapalabas lang din siya.Hindi na niya alam ang gagawin. Hindi niya maintindihan kung ano ang nagawa niya sa kapatid."Mav."Napaangat ang ulo ni Mavy mula sa pagkakasubsob sa kaniyang tuhod nang biglang narinig niya ang isang pamilyar na tinig na tumatawag sa kaniya. Inayos niya ang kaniyang pagkakaupo at alangang ngumiti kay Kfer."Ikaw pala 'yan," sabi niya.Ngumiti sa kaniya pabalik si Kfer at umupo sa tabi niya. Iniyuko niya ulit ang kaniyang ulo at pinaglaruan ang kaniyang mga daliri."Why are you here? Tulog ba si Mica?" tanong ni Kfer sa kaniya.Mapaklang ngumiti siya at umiiling."Hindi ko alam, eh. Hindi pa ako pumapasok... ayokong makitang nahihirapan si Mica, eh," pagsisinungaling niya.Ayaw niyang sabihin ang tot
Naguguluhang tinignan ni Mavy ang kapatid na ngayon ay nakikipaglaro sa peke niyang kasintahang si Kfer. Successful ang operasyon nito kahapon pero paglabas nito ng operating room, hindi siya pinansin o kinausap man lang nito."May nagawa ba akong mali, Jude? Hindi naman siya gan'yan noon, eh."Totoong hindi gano'n si Mica sa kaniya. Ito na nga yata ang pinaka-sweet na taong nakilala niya. Never pa siya nitong dinedma kaya naging bigdeal kay Mavy ang inasal ng kapatid."Baka kailangan lang ng pahinga ni Mica, bakla. Alam nating pareho na clingy at malambing 'yang si Mica sa 'yo... alam kong lilipas din ang mga dedmahan moments niyo ngayon."Nasa labas si Mavy at Jude ng hospital room ni Mica ngayon. Inayang lumabas ni Mavy ang kaibigan nang nakaramdam siya ng paninikip ng dibdib dahil sa sitwasyon nila ni Mica ngayon."Sana nga, Jude. Sana nga."Tinitigan nan
"Mr. San Jose," tawag kay Mavy ng doktor ni Mica nang nakasalubong niya ito sa hallway ng hospital.Buti na lang at hindi niya kasama si Kfer ngayon dahil pumasok na raw ito sa trabaho. Kung hindi ay baka narinig nito na tinawag siyang Mister ng doktor."Bakit po, Doc?""I just want to ask for your permission para sa surgery ni Mica.""Okay na okay po ako do'n, Doc. Basta po gawin niyo po ang lahat para mapagaling niyo po ang kapatid ko.""I just also want to inform you na ang kukunin lang namin is 'yong part lang ng breast ng kapatid mo na may cancer. Luckily, hindi pa masyadong kumalat ang cancer sa katawan ni Mica pero medyo delikado pa rin ito dahil hindi kinaya ng katawan niya. Masyadong kulang sa resistansiya ang katawan niya."Tumango lang si Mavy at nagsimula nang mapakali. Umalis na rin ang doktor at sinabing babalik ito kaagad para masimulan na ang
Masaya naman daw maging mahirap. Simpleng buhay at mapayapa. Pero hindi sa lahat ng pagkakataon may saya... hindi sa lahat ng pagkakataon ay masaya ka.Sabi nila, kakambal daw ni Saya si Sakit. Hindi mo masasabing masaya ka kung hindi mo naranasan ang sakit na dulot ni tadhana.Mahirap lang ang buhay na mayro'n si Mavy. Ulila na siya at silang dalawa na lang ng kapatid niya ang magkasama sa buhay sa loob ng dalawang taon. Two years ago, namatay ang mga magulang nila dahil sa isang aksidente. Kaya naman, nasa kaniya na ang mga obligasyon o responsibilibad na dapat ay ang mga magulang niya ang gumagawa.Mahirap. Napakahirap ng dinanas ni Mavy dahil sakitin din ang kapatid niya. Gusto man niyang humanap ng trabaho pero hindi niya maiwan-iwan ang kapatid. Kaya minsan, hindi sila nakakakain ng tatlong beses sa isang araw. Naghihintay lang sila kung sino man ang handang magbigay ng tulong sa kanila. Pero kinaya nila... kinaya nilang mabuhay sa kabila nang hirap ng buh