Hi, Readers! đ„° Pasensya kung madali at natapos agad story na 'to. Limited number of words lang po kasi talaga plano ko sa kwentong ito. đ But if you wanted to read 'yong medyo mahaba-habang story po, feel free to follow my sequel "Will You Be My Forever?" Book 1 - Book 3 po 'yong medyo mahaba-haba, pero 'yong Book 4 ay limited na rin po. đ Thank you and God bless! đđ - Heaven Abby -
âARAY!â daing ni Matt nang bigla niya itong batukan. Nakaupo sila sa isang parke at katatapos lang magsimba nang Linggong iyon. They had been friends since kids. Hindi pa nga yata siya natututong dumapa at gumapang ay nakita na niya ito. Sa makatuwid, sanggol pa lang siya ay may koneskyon na sila. Magkaibigan kasi at magkumpare ang ama nito at ang ama niya.âServes you right,â nakaismid na sabi ni Jane. âKanina pa ako dada nang dada rito, hindi ka naman pala nakikinig. Kung saan-saan nagagawi `yang mga mata mo. Sight-seeing sa mga magaganda at sexy na nagdaraan, `yan ang event mo!â pagtatalak niya sa kaibigan.âBakit, mata ba ang ginagamit sa pakikinig?â pamimilosopo nito.âAbaâtââ Akmang babatukan na naman niya ito subalit maagap itong nakailag.âSubukan mo ulit `yan, Jane, kundi hahalikan talaga kita,â nakangising pagbabanta nito.âYuck! I canât imagine!â bulalas niyang niyakap ang sarili at kinilabutan.âHoy, anong yuck?â tanong ni Matt na bahagyang humaba ang nguso. âDonât you kno
âANO?!â gulat na bulalas ni Jane nang marinig nang buong-buo ang isinuhestiyon ni Johanna. Kasalukuyan silang nakaupo sa terasa ng bahay nito at nagpapahangin. Katatapos lang din nila kumain ng street foods with matching milk tea na in-order nila via Grab Food.âMakabulalas naman `to, OA! Halos maglabasan tutuli ko sa sobrang lakas,â nakangusong anito habang nakatakip ang dalawang palad sa mga tainga.âJoh naman, hindi ko yata kaya `yon.â Johanna suggested na baguhin niya ang nakasanayan niyang getupâfrom simple to seductive.Umayos ito ng upo. âAnong hindi? Hindi naman ganâon kahirap `yon, `no! Para ka lang nagpalit ng damit nâon.ââOkay sana kung damit na ganito lang kasimple.â Bahagya siyang yumuko para sulyapan ang sariling repleksyon. She was wearing tight blue jeans and fitted blouse na kulay light pink. Plain lang din iyon at walang halong burda. Nakapusod lang din ang buhok niya kayaât nakadagdag iyon sa inosente niyang aura. âKaso panladl
âYOU HEARD it right, Matt,â nakangiting wika ni Jane sa kaibigang nanlalaki ang mga mata at tila hindi makapaniwala sa sinabi niya.Dere-deretsong tinungga ni Matt ang coke, saka tinitigan siya sa mga mata habang nakatukod ang dalawang siko nito sa mesa. âWhy should you do that?ââBecause I wasnât joking when I said na paghahandaan ko ang pagbabakasyon ni Jester. At bukas nga sisimulan ko na para masanay ako.ââBakit naman `yon ang gagawin mo? Marami pa namang ibang paraan diyan,â seryosong pahayag ng binata.âSige nga, sabihin mo kung ano ang ibang paraan?â hamon niya.Hindi muna ito umimik. Waring nag-isip ito. âHmm⊠Ipagluto mo siya. Dalhan ng pagkain atâââSa tingin mo ba uobra `yon?â putol niya. âKung sa hitsura ko pa nga lang hindi na ako type, paano pa kaya ang bigyan ako ng pagkakataong ipagluto ko siya at makipaglapit sa kanya? I donât want him to see me again as ordinary as I am. I want him to see me already as an epitome of a woman heâd surely adore and love,â she said seri
âSAAN ba tayo pupunta, Jane?â kunot-noong tanong ni Matt habang hinihila niya ito sa parking lot ng condo. May sariling condominium ang binata sa Ortigas kung saan nagtatrabaho ito bilang Civil Engineer sa Extrecon Associates. Agaran niya itong sinugod nang Linggong iyon habang abala ito sa ginagawang draft para sa susunod nitong proyekto sa Extrecon.âBasta. Samahan mo ako,â sabi ni Jane nang nasa harapan na sila ng kotse nito.Napailing si Matt. âHindi ka naman yata pupunta ng simbahan na ganyan ang suot mo. Mamayaây maglabasan pa ang masasamang espirito sa ayos mong `yan.â Pinasadahan siya nito ng tingin habang binubuksan ang pinto ng kotse.âOo na. Huwag nang pakialaman ang pananamit ko,â saad niyang nagpatiunang pumasok sa driverâs seat. Naiilang pa rin siya kung may pumupuna sa bagong getup niya. Tulad ngayon, naka-black leggings siya na binagayan ng backless na damit at pinarisan ng doll shoes. Inilugay lang din niya ang mahabang buhok with matching
âWHAT would be my first step?â tanong ni Jane sa sarili habang parooât parito na nagpapalakad-lakad sa loob ng kanyang silid. It was Saturday and that was the day she had been waiting for so longâang pagdating ni Jester.âAno kaya kung sumama ako kay Matt sa pagsundo sa pinsan niya?â tila timang na dugtong pa niya, saka marahas na umupo sa gilid ng kama. âPero nakakahiya naman kungââ Natigilan siya at dahan-dahang napangiti. Kung si Jester ang tipo ng lalaking liberated ang gusto, ngayon na niya ipapakita iyon.âTama! Tanggal ang hiya and go on with the flow. Aja, Jane!â she said full of determination then swiftly swayed her closed fist on air.She texted Matt without any hesitation para sabihin ditong sasama siya, saka dali-dali siyang nagbihis ng âoh-so-seductiveâ outfit that could definitely turn every eyes of men on her. _____________âMAUPO ka nga rito, Jane. Kanina pa ako nahihilo sa kakamasid sa `yo,â Matt commanded
âOH, MY God!â tili ni Jane at wala sa oras na napayakap nang mahigpit kay Matt nang eksaktong mapagbuksan siya nito ng pintuan ng condo. Holiday iyon kayaât pareho silang walang pasok sa kanya-kanyang trabaho.âHey, mukhang masaya ka yata.â Natatawang gumanti ito ng yakap sa kanya.âThank you, best. You just donât know how happy I am right now.â Kumalas siya at nakangiting tinitigan ito.âWhy? Is there anything we need to celebrate?ââA lot, best! A lot!â bulalas niyang namimilog ang mga mata sa sobrang tuwa. âPinasaya mo ako sa pagbibigay mo ng cell phone number ko kay Jester!â palatak niya.âIyon lang pala. Wala `yon. Ginawa ko lang `yon dahil alam ko namang `yon ang gusto mo.â Waring nawalan ito ng gana subalit hindi niya pinansin. Sadyang napakasaya lang niya para punahin pa ito at tanungin.âDahil doon, ililibre kita. Treat ko kahit saan mo gustong kumain at magpunta,â saad niyang hinila si Matt palabas.âTeka! Teka! Magbibihis muna ako,â anito nang bahagya na silang makalabas ng
'I HATE you, Matt,' mangiyak-ngiyak na sambit ng isipan ni Jane habang nakatitig sa screen ng kanyang cell phone. Kanina pa niya tine-text at tinatawagan ang kaibigan upang magpasundo sana, subalit wala siyang nakuhang sagot mula rito. `Worst is kina-cancel nito ang bawat tawag na ginagawa niya.'Paano ako makakauwi nito? Malakas pa man din ang buhos ng ulan at ihip ng hangin,' nababahalang dagdag pa niya sa isip habang mag-isang nakatayo sa waiting shed.Basang-basa na ang sapatos at uniporme niya sa lakad-takbo niyang ginawa kanina makapunta lang sa shed na kinaroroonan niya. Halos magsumiksik siya sa nadaramang takot kapag kumukulog na sinasabayan pa ng matatalim na kidlat. Natatakot siyang matamaan ng kidlat mula sa nagngingitngit na kalangitan.âThank God!â pabigla niyang bulalas nang masilayan ang paparating na taxi. Makalipas ang mahigit dalawang oras, sa wakas ay makakauwi na siya.Agad niya iyong pinara at dali-daling sumakay. Pagkatapos
âTOL, KUMUSTA?â Tinapik ni Jester ang balikat ni Matt nang eksaktong makalabas sila ng sasakyan.âAyos lang, tol,â pormal na tugon ni Matt at pasimple siya nitong sinulyapan.Nag-iwas ng tingin si Jane. Kahit na may nararamdaman siyang pangungulila sa kaibigan ay naroon pa rin ang tampo niya rito.âAlam mo na siguro, tol, na hatid-sundo ko na si Jane. Siguroây naikuwento na niya `yon sa `yo,â pahayag ni Jester. Waring wala itong kaalam-alam sa tunay na namamagitan sa kanila ni Matt.Matt gave off a stiff nod. âUuwi na sa makalawa si Perry. Naikuwento ko na râon ang ipinatatrabaho mo,â pormal na sabi nito.Hindi muna umimik ang huli. Animoây natigilan ito at natuliro. Mayamaya paây tumango ito. âSige, tol. Kami na lang ang mag-uusap. Tutal, may contact number naman ako sa kanya.âTahimik lamang siyang nakikinig. Wala siyang maintindihan sa pinag-uusapan ng dalawa. Mayamaya paây nagpaalam na rin si Jester. Muli ay tinapik nito sa b
NAPANGITI si Jane habang hawak ang pregnancy kit. There were two red lines on it, indicating that it was positive, buntis na naman siya!Sa nakalipas na limang taon ng pagsasama nila ni Matt ay biniyayaan sila ng kambal. Isang babae at isang lalaki. Si First na siyang panganay, at mahigit na dalawang minuto lang ang tanda nito kay Avery na siya namang bunso.Nang magpakasal sila ni Matt ay buntis na siya noon. Oo, nabuntis siya agad nito noong unang beses pa lang na may mangyari sa kanila. Ganoon ka-healty ang egg cell at sperm cell nilang dalawa.She smiled with that thought habang hawak pa rin ang pregnancy kit. Lumabas siya sa comfort room ng kwarto nilang mag-asawa."Mommy, what is that?" Avery asked habang nakatunghay ito sa kanya. Ang mga mata nito ay nakatuon sa hawak niya."This?" Iminuwestra niya ang pregnancy kit, then she bent para magkalapit ang mga mukha nila. "Do you like to have a baby in the house, honey?" she whispered na ikinalaki ng mga mata ng anak niya.Alam niyang
âIâLL BE leaving for US.âAwtomatikong napabaling si Jane kay Jester nang marinig ang sinabi nitong iyon. Napahinto tuloy siya sa pagbubukas ng gate ng kanilang bahay at napaharap dito. Kakahatid lang kasi nito sa kanya galing paaralan. âWhy? I thought, youâre staying here for good,â aniya. Minsan kasi ay sinabi iyon ng lalaki.Malungkot itong ngumiti. âThat was supposedly my plan. Akala ko kasiây magtatagumpay ako sa panunuyo sa `yo.âBahagyang kumunot ang noo niya. Hindi pa naman niya ito binabasted pero bakit ganito na ang lumalabas sa bibig nito?âKung matatawag mang katangahan `to, Jane, `yon na siguro ang itatawag ko sa sarili ko. `Cause the moment I fell for you sa maikling panahong pagkakasama natin, saka naman nawala ang dati mong pagtingin.â Ngumiti ito nang pagak. âI know how you felt for me before. Itâs obvious, anyway. Pero pilit ko lang inignora dahil nga ayaw ko ng simple at inosenteng babae noon.â Jester held her face at pinakatitigan siya sa mga mataâmatagalâna waring
âFOR HEAVENâS sake!âNapabalikwas nang bangon si Jane nang umagang iyon nang marinig ang tila nagulantang na bulalas ng isang babae. Gayun na lamang ang pamumutla niya nang makita ang dalawang taong nakatayo sa nakaawang na pintoâang mag-asawang Joseph at Madilou.Tutop ng huli ang sarili nitong bibig habang namimilog ang mga matang nagpapalipat-lipat ang titig sa kanila ng katabi niyang si Matt na parang wala lang na nakahalukipkip at nakasandig sa headboard ng kama.âI wonât ask kung ano ang nangyari. Alam ko na,â mayamayaây sabi ni Madilou nang makabawi ito sa pagkabigla.Namula siya, at napayuko na lamang. She was staring at the stains of blood sa puting kumot na nakatakip sa hubad nilang katawan. Nahihiya siyang nahuli sila ng binata sa ganoong klase ng sitwasyon ng sarili nitong kapatid at bayaw.âMagbihis na kayo. Weâll talk about this sa baba,â dagdag pa nitong parang mga musmos lang silang pinagsasabihan, saka nagpatiuna na itong
KANINA pa napapansin ni Jane ang walang humpay na pagtungga ni Matt ng alak. Hindi naman niya ito masaway dahil may kasama at kaharutan itong sopistikadang babae. Marahil isa na naman iyon sa flings ng binata.Napabuntong-hininga siya. She felt a tremendous pain knowing na maraming babae sa buhay ng kanyang matalik na kaibigan.âGusto mo pa ng cake, Jane?â narinig niyang masuyong tanong ng katabi niyang si Jester.âHindi na. Tama na ito,â sagot niyang nginitian ang lalaki. Nang muli siyang mapasulyap sa kinaroroonan ni Matt ay huling-huli pa niya ang matalim na tinging ipinukol nito sa kanila.Iniiwas na lamang niya ang tingin dito at pasimpleng sumimsim ng sherry sa kopita. Hindi niya mawari kung bakit ganoon ang ekspresyon ng mukha ng kaibigan. Hindi niya tuloy maiwasang mag-isip kung nagseselos ba ito? Pero bakit? Iyon ang katanungang tumimo sa kanyang isipan.Lihim din siyang nagpasalamat sapagkat walang nahahalata si Jester sa paraan
âSALAMAT sa gabing ito,â nakangiting sabi ni Jester nang maihatid siya nito matapos ang date nila sa Imperial Hotel kung saan pawang mga prominenteng tao ang naroon.Tumango si Jane. âSalamat din, Jest.ââSige, aalis na ako. I hope this isnât the last time Iâll be dating you,â anito.Hindi siya tumugon. She just gave off a curt smile. She doesnât want to conform sapagkat hindi na niya maarok ang dati niyang damdamin para rito. Wala na siyang maramdamang kilig o kakaibang saya kapag nakikita niya ito at kasama niya ito. Her emotion had changed entirely.âHinalikan ka lang sa pisngi, natulala ka na.âShe shook her head the moment she heard that rude voice. Biglang tinambol ang puso niya nang masilayan ang seryoso at walang kababakasang ekspresyong mukha ng kanyang matalik na kaibigan. âM-Matt? Anoâng ginagawa mo rito?â Hindi niya napansing nasa harapan na pala niya ito. Ni hindi rin niya namalayang nakaalis na si Jester. Ni ang ginawang pag
âARE WEÂ going to share that one bed together?â Kunot-noong itinuro ni Jane ang single bed ng kinaroroonan nilang private room sa Sabaniko Beach Resort. It was almost one in the morning kayaât napagpasyahan nilang magpaalam na at iwan ang iba pang nagkakasayahan sa ginaganap na bonfire party. Pareho na rin kasi silang pagod ng binata.Tumango si Matt. âDonât worry, alam mo namang hindi ako malikot kayaât hindi tayo mahuhulog diyan,â nakangiting sagot nito.âSa tingin mo baây magkakasya tayo riyan? Look at how small the bed is. Pang-isahang tao lang yata `yan, eh. And look at how big and tall you are. `Goodness! Para na tayong sardinas diyan.ââHindi ako mataba, Jane. Magkakasya tayo riyan.â Napailing ito.âPaano tayo makakakilos nang maayos diyan? Tingin ko pa lang ay masyadong masikip `yan para sa ating dalawa,â hirit pa niya. Sa totoo lang ay kinakabahan siyang makatabi ang binata dahil natatakot siya. Natatakot siya hindi rito kundi sa sarili ni
âCALL nor text him. And tell him youâre not going to go with him!â Matt commanded in an outbursting demanding voice. Hapon na iyon ng Sabado at pabigla na lamang itong sumugod sa bahay nila. Siya lamang ang tao roon sapagkat umuwi ng Iloilo ang kanyang mga magulang para dalawin ang kamag-anakan nila.âH-hindi kita maintindihan. Sino baâng tinutukoy mo?â maang-maangang tanong ni Jane. Kinakabahan siya sapagkat tila galit na naman ito.âCancel your date with Jester,â mahina ngunit madiin nitong utos.Bahagyang umarko ang isang kilay niya. âWhy should I?ââDahil may pupuntahan tayo. Sasama ka sa akin sa ayaw at sa gusto mo.ââHindi puwede,â angal niya. âMay date ako. Nakakahiya kay JesterâââWhereâs your cell phone? Iâll be the one to text him kung hindi mo magawa.â Nagpalinga-linga ito na tila hinahanap ang mobile phone niya.Agad siyang naglakad patungong television stand at kinuha mula roon ang gadget na nasa harapan ng
âTOL, KUMUSTA?â Tinapik ni Jester ang balikat ni Matt nang eksaktong makalabas sila ng sasakyan.âAyos lang, tol,â pormal na tugon ni Matt at pasimple siya nitong sinulyapan.Nag-iwas ng tingin si Jane. Kahit na may nararamdaman siyang pangungulila sa kaibigan ay naroon pa rin ang tampo niya rito.âAlam mo na siguro, tol, na hatid-sundo ko na si Jane. Siguroây naikuwento na niya `yon sa `yo,â pahayag ni Jester. Waring wala itong kaalam-alam sa tunay na namamagitan sa kanila ni Matt.Matt gave off a stiff nod. âUuwi na sa makalawa si Perry. Naikuwento ko na râon ang ipinatatrabaho mo,â pormal na sabi nito.Hindi muna umimik ang huli. Animoây natigilan ito at natuliro. Mayamaya paây tumango ito. âSige, tol. Kami na lang ang mag-uusap. Tutal, may contact number naman ako sa kanya.âTahimik lamang siyang nakikinig. Wala siyang maintindihan sa pinag-uusapan ng dalawa. Mayamaya paây nagpaalam na rin si Jester. Muli ay tinapik nito sa b
'I HATE you, Matt,' mangiyak-ngiyak na sambit ng isipan ni Jane habang nakatitig sa screen ng kanyang cell phone. Kanina pa niya tine-text at tinatawagan ang kaibigan upang magpasundo sana, subalit wala siyang nakuhang sagot mula rito. `Worst is kina-cancel nito ang bawat tawag na ginagawa niya.'Paano ako makakauwi nito? Malakas pa man din ang buhos ng ulan at ihip ng hangin,' nababahalang dagdag pa niya sa isip habang mag-isang nakatayo sa waiting shed.Basang-basa na ang sapatos at uniporme niya sa lakad-takbo niyang ginawa kanina makapunta lang sa shed na kinaroroonan niya. Halos magsumiksik siya sa nadaramang takot kapag kumukulog na sinasabayan pa ng matatalim na kidlat. Natatakot siyang matamaan ng kidlat mula sa nagngingitngit na kalangitan.âThank God!â pabigla niyang bulalas nang masilayan ang paparating na taxi. Makalipas ang mahigit dalawang oras, sa wakas ay makakauwi na siya.Agad niya iyong pinara at dali-daling sumakay. Pagkatapos