CHAPTER FOUR

“SAAN ba tayo pupunta, Jane?” kunot-noong tanong ni Matt habang hinihila niya ito sa parking lot ng condo. May sariling condominium ang binata sa Ortigas kung saan nagtatrabaho ito bilang Civil Engineer sa Extrecon Associates. Agaran niya itong sinugod nang Linggong iyon habang abala ito sa ginagawang draft para sa susunod nitong proyekto sa Extrecon.

“Basta. Samahan mo ako,” sabi ni Jane nang nasa harapan na sila ng kotse nito.

Napailing si Matt. “Hindi ka naman yata pupunta ng simbahan na ganyan ang suot mo. Mamaya’y maglabasan pa ang masasamang espirito sa ayos mong `yan.” Pinasadahan siya nito ng tingin habang binubuksan ang pinto ng kotse.

“Oo na. Huwag nang pakialaman ang pananamit ko,” saad niyang nagpatiunang pumasok sa driver’s seat. Naiilang pa rin siya kung may pumupuna sa bagong getup niya. Tulad ngayon, naka-black leggings siya na binagayan ng backless na damit at pinarisan ng doll shoes. Inilugay lang din niya ang mahabang buhok with matching kolorete pa sa mukha! For goodness’ sake! Kung hindi lang dahil kay Jester ay nungkang gawin niya ang kaartehan at kalandiang iyon.

“Hindi na lang kasi hiniram ang kotse ko. O `di kaya’y lumakad mag-isa. Isinama-sama pa ako, kita nang may tinatapos akong trabaho,” bubulong-bulong na maktol ni Matt. Nakaupo na ito sa passenger’s seat sa harapan.

“Lakasan mo na lang kaya ang boses mo. Narinig ko na. Bubulong-bulong ka pa riyan,” aniyang minaniobra na ang sasakyan.

Hindi tumugon ang binata kaya’t hindi na lamang siya nagsalita pa. Ganoon kasi si Matt kapag wala ito sa mood makipagbangayan at kulitan sa kanya. Tahimik siyang nagmaneho hanggang iparada na niya ang kotse sa harap ng isang salon.

“Matt—” Napailing siya nang mapagmasdan ang bahagyang nakangangang natutulog na binata. Gigisingin na sana niya ito nang umandar ang kapilyahan niya. Ngingisi-ngising kinuha niya sa clutch ang mini makeup kit na dala. Umusog siya palapit dito at akmang pipintahan ang mukha ng kaibigan subalit bahagya siyang natigilan.

She was now glaring at her best friend’s face. Ngayon lang niya napansin na totoo ang sinasabi ng iba na guwapo ito. Hindi kataka-taka na marami ang nahuhumaling dito. Sa katunayan, mas pogi pa ito kaysa kay Jester. But she still preferred Jester. Crush niya iyon dati pa, eh.

Napabuntong-hininga siya nang mapabaling ang paningin niya sa mga labi nitong kamuntikan na niyang matikman. Kamuntikan na siyang mahalikan n’on.

'No. Hindi pala. Because he was just giving me test that time. Kissing me was never on his mind,' pagtatama niya. Hindi niya mawari kung bakit nakaramdam siya ng munting panghihinayang na hindi iyon natuloy.

“Ngayon ko lang nalamang may lihim ka palang pagnanasa sa akin, Jane.”

Bigla siyang natauhan at awtomatikong napalayo sa nagising at ngayo’y nakangising binata. “H-hindi kita pinagnanasaan, `no! Gigisingin na sana kita, kaso naunahan mo ako.”

Matt teasingly groaned. “`Palusot ka pa. Eh, titig na titig ka nga rito.” Nakakalokong ngumuso ito.

Hindi niya naiwasang mamula sapagkat nahalata pala nito iyon. “P-paanong hindi ako tututok diyan? Eh, feel na feel mo kayang ngumanga. Kulang na lang tumulo ang laway mo. Yuck!” She acted like disgusted.

“Pa-yuck-yuck ka pa. Hindi mo na lang amining pinagpapantasyahan mo ako.”

“In your dreams, Mister Lancero.” Itinirik niya ang mga mata at binuksan na ang pinto ng kotse. Ayaw niyang makipagbiruan dito sa mga ganoong bagay, sapagkat aaminin niyang tila nahihirapan na siyang i-handle iyon. Hindi katulad noon na sisiw lang sa kanya.

“Don’t tell me na papasok ka riyan? Magpapagupit ka ba?” tanong nito nang eksaktong makalabas na rin ito ng sasakyan.

“Malalaman mo rin mamaya,” matamis ang pagkakangiting tugon niya, saka nagpatiunang naglakad patungong beauty salon.

_______________

“ANG DAMI pang arte. Hindi na lang sabihin kung ano talaga ang ipinunta rito,” sabi ni Matt habang nakasunod kay Jane.

“Masyado ka namang excited. You will know it later nga, eh,” tugon nitong hindi man lang siya nilingon.

Napailing siya. Wala sa sariling pinasadahan niya ng tingin ang naglalakad na kaibigan. Masasabi niyang maalindog si Jane. Hindi nga lamang napaghahalata dati kasi palaging jeans and shirts ang suot nito. Parisan pa ng teacher’s uniform nitong plain maroon slacks at blouse. Napakapormal talaga.

'Hmm… Perfect shape of legs. Long-legged,' anang isip niya habang pinaglalakbay ang paningin sa mahahaba nitong binti, sa curvacious buttocks at sa napakaliit nitong baywang.

'What an eye-catching asset!' palatak ng utak niya nang bumalik sa buxom butt nito ang mga mata niya. 'Suwerte talaga ng lalaking makakahawak niyan. So sexy!' Napangisi siya sa mga kapilyuhang naiisip.

“Ano’ng ginagawa mo?!” Jane yelled. Bigla itong huminto at lumingon sa kanya.

He comically froze. “What am I doing? For what?” patay-malisya niyang tanong.

“Y-you were looking at—at my—at those!”

“Your what?” His lips curved upward, painting a stranged grin.

Jane gasped for a deep breathe. Halatang nagpipigil itong mabatukan siya. Namumula rin ito. Hindi lamang siya sigurado kung dahil ba sa hiya o sa inis sa kanya.

“Never mind. Halika na nga,” sabi nitong binuksan ang pinto ng beauty salon at dere-deretsong pumasok.

Nangingiting napasunod siya. Alam niyang kahit anong pilit pa nitong magbago at palitan ang nakagisnang pagkatao ay naroon pa rin ang simple, konserbatibo at inosenteng Jane na nakilala niya.

_____________

“AYAN! Perfect! Mas lalo kang gumanda, gurlalush. Very sophisticated aura!” maarteng palatak ni Samantha matapos nitong i-brazilian treatment at gupitan ang kanyang buhok. Ngayon ay maikli na ang buhok niya. It was actually a one-sided layer style. Gusto rin sana niyang pakulayan iyon kaso nag-alangan siya. Hindi kasi puwede sa pinagtatrabahuan niyang paaralan. “Tiyak na mas lalong mai-in love sa `yo ang super-duper hunk at pogi mong fafah!” kinikilig na dugtong nito, sabay sulyap sa waiting area kung saan naroon ang nakatulog nang si Matt.

“Bakla, hindi ko `yan fafah,” panggagaya niya sa kaartehan ng pagsasalita nito. “Best friend ko lang `yan.”

“Ay, talaga? Truelalu itech?” Namilog ang mga mata ni Samantha. “Magkakaroon pa pala ako ng chance nito. Mukha pa naman siyang supah hot.” Saka ito napahalakhak, sanhi para magbalingan sa kanila ang ibang bading at customers na naroon.

“Tumahimik ka nga riyan, bakla. Umandar na naman `yang kalandian mo,” saway ng isang bading na prenteng nakaupo sa isang sulok.

“Heh! Inggit ka lang, Mandy, dahil maganda ang client ko with matching hunk at hot fafah pang kasama,” pang-iinggit nito sa walang customer na bakla.

“Ang tanong, ikaw ba ang maganda? Mata-type-an ka ba ng fafahbol niyang kasama?” Tila hindi magpapalupig ang tinawag na Mandy.

Nangingiting pinagmasdan na lamang niya ang pagbabangayan ng dalawa hanggang sawayin na ang mga ito ng branch head ng naturang Touch of Cyren’s Beauty Salon.

Mayamaya pa’y bumaling sa kanya si Samantha. “Halika na, gurlalush. Ibabalandra na kita sa naghihilik mong best friend,” puno ng kabaklaang saad nito, saka pakendeng-kendeng na naglakad.

Natatawang tumayo siya at sumunod dito.

“Pogi, gising,” Samantha flirtingly said nang makalapit na sila sa natutulog na si Matt. Marahan nitong tinapik-tapik ang baba ng binata.

Umungol si Matt at dahan-dahang napadilat. Sa kanyang nakangiting mukha agad tumutok ang mga mata nito. Napakurap-kurap pa ito na animo’y hindi siya nakilala. “J-jane?”

Lumawak ang pagkakangiti niya, saka tumango. “Yeah, this is me.”

“She’s more gorgeous than before. Right, Mister Handsome?” Pagpapa-cute ni Samantha.

Hindi ito pinansin ni Matt. Bagkus ay napakunot ang noo nito habang nakatitig sa kanya. Bigla tuloy siyang kinabahan. Alam niyang problema na naman ang kakaharapin niya sa best friend niya. Base sa ekspresyon nito ay sigurado siyang hindi nito nagustuhan ang bago niyang hairstyle. Unang beses kasi iyon na nagpagupit siya nang maikli.

Tumayo ang binata at pormal ang mukhang binalingan ang baklang si Samantha. “Salamat. Oo, mas sopistikada nga siyang tingnan. Tiyak marami na namang mabibighani at magkakandarapa sa kagandahan ng kaibigan kong `to.” Inakbayan siya nito, saka pilit na nginitian si Samantha.

“See, gurlalush! Nagustuhan ng fafah mo— este, ng best friend mo pala ang new look mo,” Samantha said, not noticing the hidden reaction behind that portrayed smile painted on Matt’s face.

She tried to give a curt and simple smile to Samantha. Matapos magbayad at bigyan ng tip ang bakla ay tuluyan na silang lumabas ng binata. Nakaakbay pa ito sa kanya.

She couldn’t help but to simply gaze at her best friend’s hand on her bare shoulder. Animo’y may kakaibang hatid niyon sa kanya ngunit hindi naman niya maipaliwanag.

“Look at how the way they stare at you.” Tukoy nito sa mga kalalakihang naroon at nakakasalubong nila. “Halos pagpantasyahan ka na sa paraan ng mga titig nila. Kulang na lang hubaran ka!” gigil na wika nito. Mas lalo kasing na-emphasize ang mala-porselana niyang balat sa nasisilayan na niyang leeg, likod at batok. Mas lalo pa siya nitong inakbayan with such possessive gesture.

“M-mas okay na rin `yon para masanay ako.”

“Sabagay, it’s part of your practical test,” matabang na sabi nito. Hindi maipinta ang mukhang pinagbuksan siya nito ng pinto ng kotse. Ito na rin ang kusang nagmaneho.

“Matt, mamasyal muna tayo sa MOA. Sige na,” nakangiti niyang lambing sa kaibigan. Gusto niyang pawiin ang nadarama nitong inis sa kanya.

“Para ano? Para ibalandra ang sarili mo sa publiko?” walang kangiti-ngiting tanong nito. Deretso pa rin ang tingin nito sa daan at hindi man lang siya sinulyapan.

Umasim ang mukha niya sa narinig. “Grabe ka naman. Hindi ko naman ugali `yon,” pagtatampo niya. “Hindi mo nagustuhan ang bago kong gupit, `no?” paniniguro niya.

“It’s your life. I’m just your best friend kaya’t wala akong karapatang pakialaman ang gusto mong gawin,” malamig nitong tugon.

“Galit ka nga,” she murmured.

“Kaya pala hindi mo sinasabi kanina kung ano’ng balak mo dahil ayaw mong pigilan kita.”

“Hindi naman sa gan’on,” kontra niya. “Gusto ko lang kasing sorpresahin ka at malaman ang magiging reaksyon mo sa oras na makita mo na ang bagong haircut ko,” mahina niyang pag-e-ekspleka.

“Nasorpresa nga ako. Very much suprised na hindi muna kita nakilala. I certainly don’t like your new haircut, Jane,” prangka nitong saad na bahagya siyang binalingan.

Napatungo siya. Hindi nga siya nagkamali sa hinala niya. “N-nitong mga nakaraang araw ay palagi mo na lang kinukontra ang mga ginagawa ko. Imbes na suportahan mo ako ay palagi kang nagagalit. Akala ko pa naman ay wala akong magiging problema sa `yo dahil ganito rin naman manamit at pumorma ang girlfriends mo… Hindi ko naman ginagawa ito dahil sa rasong wala lang. You know from the very start why I’m doing all these. Dito nakasalalay ang ikaliligaya ko… S-so why don’t you just support me, Matt, and be happy for me?” gumagaralgal ang tinig na pahayag niya. Nagsimula nang mamuo ang luha sa kanyang mga mata sa nadaramang tampo sa kaibigan.

Sa gilid ng kanyang mga mata ay nasilayan niyang napabaling ito sa kanya. She heard him gasped an air, saka dahan-dahan nitong itinigil ang sasakyan sa gilid ng tahimik na daan.

Naramdaman niya ang pag-usog nito palapit sa kanya. Masuyo siya nitong niyakap. Dahil sa ginawa nito ay tuluyan nang pumatak ang luha sa kanyang mga mata. It wasn’t the first time Matt hugged her. Sadyang ganoon ito kapag nagtatampo na siya.

“I must admit that I still prefer your long, straight hair. `Yong dating pananamit mo. `Yong dating Jane na kaibigan ko… Doon kita nakilala, eh,” Matt paused. Hinagod nito ang likod niya. “I’m just trying to protect my best friend from the eyes of those guys na kakaiba kung makatitig… But if that’s what you want, then I’ll be happy for you. Hindi na kita kokontrahin pa,” halos pabulong na sambit nito.

May sumilay na mumunting ngiti sa kanyang mga labi habang napapaluha. “S-salamat, best.”

Hindi ito tumugon. Instead, he held her closer and embraced her more tight. Inihimlay na lang niya ang ulo sa balikat ng matalik niyang kaibigan, kasabay ng marahang pagpikit ng mga mata. Hindi iyon big deal kung niyayakap man siya nito. It was actually a friendly act between them.

Hindi niya alam kung ilang minuto ba sila sa ganoong posisyon. Naalarma lang siya at biglang napadilat nang maramdaman ang pag-iiba ng paraan ng paghagod nito sa kanyang nasisilayang likod. It was already a kind of caress a man bestowing to a woman. She, as well, felt his warmth slippery breathe on her nape. Animo’y hinahalikan siya roon ng binata.

Nang dahil sa naramdamang iyon ay awtomatiko siyang napalayo at naitulak ito. Nagtatakang napatitig siya rito. Naroon sa kanyang mga mata ang katanungan kung “bakit?”

Nag-iwas ito ng tingin at ini-start ang kotse. “I-I’m sorry, Jane,” he hardly apologized.

Napabuntong-hininga siya, saka umayos na lamang ng upo at bumaling sa labas. Iyon ang kauna-unahang pagkakataong nangyari ang bagay na iyon. Dati kasi ay niyayakap siya ni Matt as simple as the word “embrace.” But now, it seemed like he embraced her with a hidden passion on it.

“Gusto mo pa bang magpunta ng MOA?” mayamaya’y basag ni Matt sa katahimikang namayani sa kanila.

“H-huwag na. Umuwi na lang tayo,” tipid niyang tugon. Hindi niya ito binalingan.

“Galit ka ba sa… sa nagawa ko?” he questioned in a low-toned voice.

Umiling siya. “H-hindi.” She confessed it right. Totoong hindi siya nakaramdam ng galit sa kapangahasang nagawa nito. Ngunit nasa isipan pa rin niya ang pagtataka at katanungan kung bakit nito nagawa iyon.

'Marahil na-imagine ni Matt na isa ako sa girlfriends niya. There’s no doubt about it dahil halos pare-pareho na kami kung mag-ayos,' piping bulong ng isang bahagi ng utak niya.

“Hindi na mauulit ang nangyari, Jane. Again, I’m sorry.”

She heard him utter those lines full of remorse. Napakagat-labi na lang siya at hindi na tumugon pa.