Share

Chapter 57

It looks like the heaven’s doing something to have me stuck here with Dim. Hapon pa lang pero sobrang lakas na ng ulan, malakas na iyon kaninang tumawag si Mario kay Dim, at mas lumakas pa ngayon.

Gano’n pa man ay hindi ko iyon pinansin pa. Ni hindi man nga ako nag-alala na baka hindi kami makauwi bukas. Laman kasi ng isip ko ang ideya na mukhang hindi bothered kanina si Dim sa pagsakay namin sa bangka.

We were holding each other’s hand, I mean, I’m just wondering… did it help him calm down? I don’t know. I hope so. Ang gaan kasi sa feeling isipin iyon. Kahit na papaano pakiramdam ko ay nakakatulong ako sa kanya.

“Are you okay?” tanong ni Dim.

It’s just 5:00 PM, kasalukuyan kaming nakaupo sa sofa na nasa terrace at pinapanuod ang malakas na hangin at ulan.

“Yeah,” sagot ko. “Medyo nakakalungkot lang talaga kasi hindi man lang ako nakakuha ng mga pictures sa dagat na may araw. Ang ganda pa naman ng lugar,” dagdag ko pa.
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status