Chapter 35

“Ang tagal naman ng pagkain,” reklamo ni Lily.

It’s been over twenty minutes, at wala pa ang order niya rito. Mahina pa nga akong natawa kasi mukhang gutom na talaga siya.

“Bakla, ang dami kaya ng in-order mo,” sagot naman ni Rose.

“Mas maigi na iyong hindi tayo mabitin, ’no! Atsaka madalang lang naman,” depensa naman niya, tapos ay may biglang kumatok sa nakasarang pinto. “Finally!” dagdag pa niya sa pag-aakalang iyong order na iyon.

“Come in!” sagot naman ni Rose doon sa kumatok.

The door was pushed open, and it was really the waiter with a service trolley. But to our surprise, Dim was also there.

Napalingon ako sa mga kaibigan ko at napansin ko na napanganga sila nang makita si Dim. Hindi ko nga pala nasabi sa kanila na pupunta siya rito. Hindi ko rin naman kasi alam na seseryosohin niya ang pagiging masunurin kay Tita Fely. Nakakaloka.

“Am I welcome here?” preskong tanong ni Dim na naglakad